นายเข่ง 30

 …….. นอกจากการค้าที่ร้านแล้ว การเรียนของนายเข่งก็ยังคงรักษาระดับแนวหน้าไว้ได้โดยตลอด รวมถึงเด็กสาวๆที่เข้ามาในวงจรชีวิตเซ็กส์ก็ไม่เคยขาดเช่นกัน ด้วยการมีเงินที่จะสนองให้กับเด็กสาวๆในเรื่องความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือ นายเข่งจึงมีโอกาสดีๆที่จะได้เขมือบไข่แดงเด็กสาวเหล่านั้นได้ไม่ยากนัก
……. ด้วยรายได้จากการโยกสินค้าที่ควรจะป็นของที่ร้าน นายเข่งก็จัดการโยกส่วนนั้นไปลงที่ร้านน้องพัช เช่นสินค้าที่ได้แถมจากการสั่งล็อตใหญ่ๆ ก็จะถูกบวกเข้าในโควตาร้านพี่รัตน์ ซึ่งนายเข่งเคยให้เหตุผลกับตัวเองว่า เป็นการช่วยเหลือร้านลูกค้าที่ไม่สามารถสั่งสินค้าล็อตใหญ่ได้เอง เงินส่วนนี้ พี่รัตน์จะโอนเข้าบัญชีให้นายเข่งเป็นการส่วนตัว ฉะนั้น นายเข่งจึงมีเงินใช้ไม่ขาดมือ เสมือนเสือที่มีปีก ที่เพิ่ม
ขีดความสามารถในการจับเหยื่อได้ดีกว่า
……. ในบรรดาเด็กสาวๆที่เคยโดนนายเข่งเย็ด ส่วนมากมักจะมีครั้งที่สองที่สามเสมอ ยกเว้นหนูมัทนี หรือ น้องมัทเพื่อนน้องหมวย ที่ผ่านการเซ็นเซอร์มาแล้ว แต่ไม่ยอมให้ครั้งที่สอง และพยายามหลบหน้านายเข่งเสมอๆ จนกระทั่งวันนี้ ซึ่งเป็นงานกลุ่มที่ต้องมาช่วยกันทำ และหลายคนเลือกที่จะมาทำที่บ้านน้องหมวย เพราะสะดวกหลายอย่าง ในนั้นรวมถึงน้องมัทอยู่ด้วย ถึงแม้เธอจะไม่อยากมา แต่ก็จำใจต้องมา
……. “ไม่ได้เจอน้องๆตั้งนาน คงสบายกันดีนะ วันนี้พี่ขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงเองนะ” นายเข่งเดินมาทักทาย ส่งยิ้มให้น้องมัทอย่างมีความหมาย โดยน้องมัทรีบหลบสายตาของพี่ชายเพื่อนทันที
“เพื่อนๆเค้าเกรงใจพี่เข่งน่ะ มาทีไรให้พี่เข่งเลี้ยงทกที” น้องหมวยออกตัวให้เพื่อนๆ
“เลี้ยงแค่นี้ไม่เห็นเป็นไร ไม่เห็นกินกันเท่าไหร่เลย”
“งั้นวันนี้ต้องกินเยอะๆแล้วหล่ะ เนอะๆๆๆๆ” เพื่อนอีกคนเสนอขึ้นมา
“ได้เลย อยากกินอาไรล่ะ เดี๋ยวพี่ออกไปข้างนอก จะได้ซื้อเข้ามาให้”
“ไม่ต้องดีกว่าค่ะ พี่เข่งจ่ายเงินมาแล้วกัน หมวยจะออกไปซื้อกันเอง”
“เอ้อ….ก็ได้ แต่ว่าจะอย่ถึงอาหารเย็นด้วยรึป่าว”
“คงต้องอยู่แน่ๆ เพราะว่าต้องรีบทำน่ะ อาจจะมืดด้วยสิ”
“งั้นพี่มีบริการพิเศษ ช่วยส่งให้ด้วย เอามั๊ย”
“เอาค่ะ เอาค่ะ” หลายคนไม่ปฎิเสธ
“อื้มมม…..คงไม่ต้องรบกวนพี่เข่งก็ได้ค่ะ” น้องมัทปฎิเสธเสียงอ่อยๆ
“ไม่เป็นไรครับ โดยเฉพาะน้องมัท พี่ยินดีบริการ” นายเข่งบอกแล้วมองจ้องอย่างยิ้มๆ

…….. “ทำไมเธอไม่ค่อยอยากเจอพี่เข่งหรอ พี่เข่งทำอารัยให้มัทไม่พอใจรึป่าว” หมวยถามเบาๆ
“ป่าวๆ ๆ ๆ แค่..แค่ไม่อยากเจอน่ะ” น้องมัทก็ตอบเบาๆ ได้ยินกันสองคน
“เราว่ามันต้องมีสาเหตุนะ บอกมาเถอะเผื่อเราช่วยได้”
“ไม่มีจริงๆ ถ้ามีเธอก็ช่วยไม่ได้หรอก”
“อ้าว…ตกลงมีรึไม่มีล่ะ”
“คือ…คือเรากลัว…กลัวของพี่เข่งน่ะ” น้องมัทตอบเบาจนแทบไม่ได้ยิน
“อ๋ออ…อืมม….มัน..มันช่วยไม่ได้จริงๆ อิอิ…”

…….. หลังจากเลิกงานในร้าน นายเข่งก็เข้ามาขลุกอยู่กับกลุ่มเด็กสาวๆ ชวนคุยจนเด็กๆนั่งหัวเราะกันจนท้องแข็ง
อาหารเครื่องดื่มที่ซื้อกันเข้ามาจนแทบจะกินไม่หมด เวลาส่วนใหญ่จึงถูกทิ้งไปด้วยการคุยกัน งานก็แทบจะไม่เดิน
จนค่ำ งานที่คาดว่าน่าจะเสร็จก็เลยไม่เสร็จ ทุกคนนั่งปรึกษากันหลังจากอาหารเย็นผ่านไป

…….. “ไม่เสร็จก็อย่ทำกันต่อสิ ง่วงก็นอนที่นี่เลย พรุ่งนี้ก็วันหยุด จะได้ทำกันต่อให้เสร็จ” นายเข่งแนะ
“ก็…ก็ดีนะ” มีคนสนับสนุน
“เรา…เราต้องกลับนะ แม่เป็นห่วงอ่ะ” น้องมัทรีบออกตัว
“ไม่ดึกมาก พี่ไปส่งก็ได้” นายเข่งรีบเสนอ
“เอ้อ…ถ้า…ถ้าไม่ดึก..มัท..มัทกลับเองได้ค่ะ”
“อืมม….แล้วค่อยว่ากัน….ตามสบายนะ พี่ไม่กวนแระ ขอตัวไปอาบน้ำก่อน”

…….. เกือบสามทุ่ม หลายคนที่ทางบ้านโทรมาถาม เด็กๆก็ช่วยกันตอบ เพื่อให้ทางบ้านสบายใจ ว่าอยู่ทำงานเป็น
กลุ่มจริงๆ และบางคนก็ขออนุญาตอยู่ทำต่อ แล้วค้างที่ร้านน้องหมวยเลย เมื่อหลายคนพร้อมใจกันอยู่ทำต่อ อีกส่วนที่เหลือก็จำใจต้องอยู่ ยกเว้นน้องมัทที่ยืนยันจะกลับบ้าน
“เรา…เราขอกลับบ้านนะ พรุ่งนี้รับรองจะมาช่วยแต่เช้าเลย”
“งั้นพี่ไปส่งนะ มันดึกแล้ว อันตรายน่ะ”
“ใช่ ใช่ ถ้าจะกลับก็ให้พี่เข่งไปส่งแล้วกัน” น้องหมวยเสนอเพื่อน
น้องมัทถึงกับอึกอัก เพราะอยู่ก็กลัว แต่ถ้ากลับ พี่เข่งไปส่งก็น่ากลัว
“เอ้อ….เอ้อ…..”
“ก็ไปเถอะ มีคนอาสาแล้วน่ะ น่าจะดีใจนะ” เพื่อนๆก็สนับสนุน
“ใช่ ใช่ ไม่คิดค่าบริการหรอก”

……. “ทำไมน้องมัทต้องหลบหน้าพี่จัง พี่คิดถึงทกวันเลย” นายเข่งถามขณะรถแล่นไปเรื่อยๆ
“ก็…ก็มัท…ไม่..ไม่ค่อยว่างน่ะ” น้องมัทก้มหน้าตอบ
“แล้ววันนี้ว่างแล้วยังก้มหน้าหลบอีกเลยนะ” นายเข่งเอื้อมมือซ้ายเชยคางน้องมัท
“อืมม….ไม่..ไม่ได้หลบอ่ะ”
“งั้นก็เงยหน้า หันมาคุยกันสิ”
“ค่ะ…ค่ะ”

…….. ในเงามืดริมทาง นายเข่งเลี้ยวแวะเข้าจอดข้างทาง
“พี่…พี่เข่งจอดทำไม”
“อื้มม….ยะ…อย่าค่ะ …เดี๋ยวใครผ่านมาเห็นอ่ะ”
“งั้นพี่ พี่พาหลบไปหาที่เงียบๆคุยกันนะ”
“ไม่ค่ะ เดี๋ยวเค้าก็รู้กันหมดสิ แล้วโดนแม่ดุด้วย”
“แม่ก็รู้ว่าน้องมัทมาทำงานกลุ่มแล้วนิ โทรบอกว่าค้างก็หมดเรื่อง”
นายเข่งไม่รอคำตอบ ออกรถแล่นไปข้างหน้าเป้าหมายคือบังกะโลข้างทาง
“ไม่…ไม่นะพี่เข่ง…อื้มม…มัท…มัทกลัว” น้องมัทอุทธ์เสียงกระเส่า
“ไม่รู้หล่ะ น้องมัทโทรบอกทางบ้านแล้วกัน ยังงัยพี่ก็ต้องกอดน้องมัทน่ะ”
“โอวว…แล้ว…แล้วพรุ่งนี้หละ มัท..มัทจะบอกเพื่อนๆว่ายังงัย”
“เออน่า พรุ่งนี้หาชุดให้ใหม่ เพื่อนๆไม่รู้หรอก”

……. รถเลี้ยงเข้าที่พัก พนักงานวิ่งมาบอกหลังที่ว่าง นานเข่งแล่นเข้าจอดอย่างใจร้อน
“พี่…พี่เข่ง คุยอย่างเดียวไม่ได้หรอ มัท…มัทกลัวน่ะ” น้องมัทถูกประคองลงจากรถเอ่ยเบาๆ
“กลัวอารัยจ๊ะ พี่ไม่ใช่ยักษ์สักหน่อย”
“แต่…แต่มันก็ใหญ่น่ะ มัท…มัทเจ็บแทบตาย”
“อ๋อออ….ครั้งแรกก็เจ็บแบบนั้นแหล่ะ วันนี้ไม่เจ็บหรอก” นายเข่งยิ้มๆที่รู้สาเหตุของการหลบหน้า
“แล้ว…แล้ว..” ถามได้แค่นั้น ปากก็โดนปากนายเข่งปิดจนสนิท ร่างน้อยๆสั่นสท้านด้วยความกลัว

……. “น้องมัทน่ารักไปทั้งตัว พี่คิดถึงทุกวันจริงๆนะ คิดถึงน้องสาวตรงนี้น่ะ” นายเข่งลูบลงเน้นที่เนินนอกผ้า
“อุ๊ย….พี่เข่งนะ มัท..มัทขอเวลาเดี๋ยว ขอ…ขอตั้งตัวก่อน”
“จ้ะ…พี่ช่วยถอดให้นะ” นายเข่งบรรจงถอดชุดน้องมัทช้าๆ มือลูบไล้ตามตัวจนทั่ว
หลังจากร่างเด็กสาวถูกลอกคราบจนเปล่าเปลือย น้องมัทรีบนอนตะแคงหลบสายตานายเข่ง
“อุ๊ย….” เธอสดุ้งนิดหน่อยกับท่อนเนื้อที่แนบซุกที่ง่ามก้นขาวๆ เพราะร่างเปลือยนายเข่งกอดรัดด้านข้างร่างขาวๆ

……. การจูบลูบไซ้เริ่มขึ้น ช้าๆ มือที่ลูบคลำเจอที่ควรบีบก็บีบ ที่ควรเค้นก็เค้น จนร่างเปลือยบิดดิ้นด้วยความเสียว

……. ธรรมชาติสร้างสรรพสัตว์ให้มาเป็นเพศผู้ เพศเมีย เป็นของคู่กัน เมื่อความปราถนาใจตรงกันก็มีการสังวาสกัน เพื่อเป็นการต่อเผ่าพันธุ์ให้ขยายออกไปเรื่อยๆ จะมีก็แต่สัตว์มนุษย์เท่านั้น ที่ร่วมสังวาสโดยมิได้เพียงเพื่อสืบเผ่าพันธุ์
แต่เป็นการสังวาสเพื่อระบายความใคร่ ความกำหนัดซึ่งกันและกัน

……. “โอววว….พี่…พี่เข่ง….มัท…มัทเสียวอ่ะ” ขาที่แยกออกจนกว้าง เปิดโอกาสให้นายเข่งก้มจูบไซ้เนินสวาทได้อย่างเต็มที่ ลิ้นที่ลากเลียจนร่องเสียวเจิ่งไปด้วยน้ำเงี่ยนที่หลั่งทะลักออกมาจนเปียกแฉะ
“หีน้องมัทสวยจังเลย….หมอยขึ้นเต็มโคกแล้วนะ …เส้นเล็กๆน่ากินอ่ะ”
“อื้มมม…..มัท…มัทเสียว….อูวววว….อูววววว…..” แตดน้อยๆถกเม้มดูดแรงๆจนเจ้าของตัวสั่น
“ก็…ก็หีน้องมัทน่ากินน่ะ สวย…สวย….”
“อูยยยย….พี่…พี่เข่ง….ทำ…ทำเถอะ”
“ทำอาไรหรอ…น้องมัทบอกตรงๆสิ…ทำอาไร” นายเข่งยั่ว ก้มโลมเลียร่องที่เปียกเยิ้ม
“โอววว….อูวววว…..ทำ….ทำ….เยะ….เย็ดอ่ะ”
“จ้ะ…” นายเข่งจูบไล่ขึ้นมาจากลอนท้องน้อยเรียบขาวเนียน เรื่อยขึ้นมาถึงเนินอกอวบ ตั้งเต้า
“อูยยย…..พอ…พอแล้ว….ซู๊ดดดด….อย่า…อย่าดูดแรง….ซู๊ดดดดด…..”
“พี่เอาควยเข้านะ” เสียงกระซิบข้างหู
“ค่ะ….ค่ะ” ขาที่แยกอ้าถ่างรับการแทรกร่างเปลือยของชายหนุ่ม น้องมัทเตรียมตัวเตรียมใจรับการแทรกลำควยที่เธอกลัวมาตลอด แต่ยามนี้ความกลัวมันเหือดหายไปจนหมดสิ้น ร่างกายตอบสนองการกดเน้นดันส่วนหัวเข้าซุกในรูหี
“โอ๊วววว….บะ….เบาค่ะ….อูยยย….มัน….มันคับแน่นไปหมด….ซึ๊ดดดด…..ซี๊ดดดดด…..”
“หีน้องมัทมันตอดรัดควยพี่แน่นเองแหล่ะ” นายเข่งกดเน้นลำควย รูหีน้องมัทค่อยๆเขมือบกลืนลึกเข้าไปทุกที
“อูยย….แน่น…แน่นจัง….อูวววว….ควย…ควยพี่เข่งมัน….มันใหญ่อ่ะ….ซู๊ดดดดด….”

…….. ถึงจะใหญ่จะยาวแค่ไหน รูหีก็รับการสอดแทรกเข้าไปจนหมดจนได้
ลำควยทั้งดุ้น เข้าไปซุกแน่นเต็มรูหีที่ตอดขมิบรัดด้วยความเสียว
จากการกดเน้น เปลี่ยนมาเป็นการเริ่มถอยออกแล้วกดเน้นเข้าไปใหม่ ทุกครั้งร่างน้อยๆถึงกับผวาที่ลำควยแทรกเข้าสุดก้นบึง

…… “โอวว….มัท…มัทเสียว….ซี๊ดดดด….พี่เข่งแรงๆ….เลย….อูยยยยย….ซี๊ดดดด….ซี๊ดดด”
…… “พี่…พี่ก็เสียว….โอววว….จะ…จะออกแล้ว….” ลำควยกระเด้าอย่างเร็ว
“มัท..มัทก็…ก็จะออก….อูยยยยยย…..” ร่างแอ่นก้นกระดกรับการกระเด้าถี่ยิบ

…… “อูววว……..โอวววววว………”
ร่างเปลือยกอดซบกันนิ่ง น้ำรักทะลักจนล้นรูหี
ลำควยกดแช่ให้รูหีตอดรัดรีดจนน้ำควยหยดสุดท้าย
……………………………………………………………………..