นายเข่ง 37

…… ด้วยความหงุดหงิด หรืออาจจะเป็นความเครียดที่ไม่สามารถแก้ไขความบกพร่องของตัวเองได้ นายเข่งก็เลยห่างเหินจากเด็กสาวๆ จิตใจมัวแต่คิด…คิดถึงวันที่จะได้ฟัด “พี่ดา” สาวใหญ่ที่มีอิทธิพลต่อจิตใจนายเข่งเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งนานวัน ความสัมพันธ์ก็ยังไม่ดีขึ้น “พี่ดา” ยังคงเสมอต้นเสมอปลายในการวางตัว ยังน่ารักและน่าเกรงขามในความคิดของนายเข่ง

…… “เอ้อ..เดี๋ยวนี้น้องวาวไม่ค่อยมากับพี่ดานะครับ” นายเข่งถามถึงลูกสาวแบบไม่รู้จะถามอะไร
“คือพี่กลัวว่าจะมากวนใจน้องเข่งน่ะค่ะ”
“ไม่..ไม่กวนครับ น้องวาวคุยสนุกครับ น่ารักด้วยครับ”
“อื้มม…พี่อาจจะคิดมากไปหน่อยนะคะ คือพี่เห็นน้องวาวไม่ค่อยจะเรียบร้อยน่ะ”
“หมายถึงยังงัยครับ”
“ก็คือพี่เห็นว่าน้องวาวทำตัวสนิทสนมกับน้องเข่งค่อนข้างมากเกินไปค่ะ เหมือนกับทำเกินวัยน่ะค่ะ”
“พี่ดาคงไม่หมายถึงว่าน้องวาวกับผมกำลังคิดเรื่องรักๆใคร่ๆนะครับ” นายเข่งพูดอย่างเรียบร้อย
“พี่ก็ยังไม่อยากให้น้องวาวคิดแบบนั้นค่ะ น้องวาวยังเด็กนะคะ”
“ผมอยากแย้งพี่ดาจังเลยครับ น้องวาวโตแล้วนะครับ เป็นสาวแล้วครับ”
“แสดงว่าน้องเข่งก็กำลังจะจีบน้องวาวล่ะสิ” พี่ดามองสบตานายเข่ง รอคำตอบ
“ป่าวครับ ผม..ผมไม่คิดแบบนั้นนะครับ
เพียงแต่เป็นความเห็นครับ ตามที่เคยรู้มาแบบนั้นครับ”
“แบบไหนคะ”
“ก็…ก็คือ เด็กรุ่นน้องวาวมีแฟนกันแล้ว และ..และหลายคนรู้เรื่องเซ็กส์กันแล้วน่ะครับ”
“อื้ม…พี่อาจจะมีความคิดแบบโบรานเกินไปก็ได้นะคะ” พี่ดายิ้มน้อยๆ
“ครับ…สมัยนี้เรื่องเซ็กส์เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วครับ”
“แสดงว่าน้องเข่งได้สัมผัสกับเด็กๆรุ่นนี้หลายคนแล้วสินะ”
“เอ้อ…ครับ….ครับ”
“แล้วทำไมถึงไม่คิดจะจีบน้องวาวล่ะ”
“ผม…ผมคิด…คิดจะจีบคุณแม่น้องวาวมากกว่าครับ” นายเข่งพยายามอย่างยิ่งที่จะสารภาพความในใจ

“พี่ ดา” เองก็รู้สึกถูกใจนายเข่ง และให้ความสนิทสนมมากขึ้น อาจจะเป็นเพราะเหตุผลหลายๆอย่าง อย่างที่หนึ่งก็คือ นายเข่งเป็นลูกชายของเจ้าของกิจการที่เธอมาร่วมทำงานด้วย อย่างที่สองก็คือความให้ความเกรงใจเธอให้ความไว้ใจในการให้คำปรึกษาจากเธอ อย่างที่สามอาจจะรูปร่างท่าทางที่น่าดู และประการสุดท้ายก็คือ”น้องวาว”ให้ความสนิทสนมด้วยเป็นอย่างดี

…… “ขอโทษนะครับ…คุณพ่อน้องวาวเสียชีวิตนานแล้วหรอครับ”
“ตั้งแต่น้องวาวยังไม่เกิดแน่ะ ตอนนั้นพี่เพิ่งท้องน้องวาวได้หกเดือนค่ะ คุณพ่อก็เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ค่ะ”
“โอ้โห…แบบนี้พี่ก็อยู่กับน้องวาวสองคนมาตั้งนานน่ะสิครับ”
“ก็มีคนอยู่ด้วยหลายคนค่ะ เลยไม่เหงา”
“แล้ว…แล้วพี่ดาไม่เคยคิดมี…มีสามีใหม่หรอครับ” นายเข่งถามทั้งที่รู้ว่าไม่น่าถาม
“ไม่เคยค่ะ”
“พี่..พี่พอจะให้เหตุผลได้มั๊ยครับ ไม่ตอบก็ได้นะครับ ผม..ผมอาจจะถามเกินไปก็ได้ครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่ตอบได้ค่ะ เพราะว่าพี่คิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องมีใหม่ค่ะ”
“มัน…มันคงจะไม่จำเป็น แต่..แต่มันจะขาดๆไปสักอย่างน่ะครับ”
“อิอิ….พี่รู้นะคะ ว่าน้องเข่งหมายถึงเรื่องอารัย” พี่ดาหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี ยิ้มแล้วมองหน้านายเข่ง
“ครับ” นายเข่งไม่กล้าที่จะถามตรงๆ พยายามหาคำถามที่คิดว่าดีที่สุดแล้ว
“พี่มีเซ็กส์กับสามีแค่ไม่กี่ครั้งค่ะ พอตรวจพบว่าตั้งครรภ์ พี่กับสามีก็ไม่ได้ยุ่งกันเลย จนสามีพี่เสียชีวิตค่ะ”
“พี่คง…คงจะไม่มีความสุขกับการ….กับการมีเซ็กส์…ใช่มั๊ยครับ”
“เอ้อ…ก็คงใช่ค่ะ…และมันก็รู้สึกว่า…มัน…มันไม่ใช่ความสุขนะคะ”
“ผม…ผมคิดดว่า…เป็นความผิดของสามีพี่มากกว่านะครับ ผมขอโทษที่ตำหนิพี่ผู้ชายครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ…… แต่พี่ก็ไม่ทราบนะคะว่าสามีพี่ผิดอย่างไร”
“ผิดที่ไม่สามารถทำให้พี่ดามีความสุขในการมีเซ็กส์น่ะครับ”
“อื้ม…อาจจะเป็นเพราะเราแต่งงานกันโดยไม่ได้รักกัน แต่งด้วยความเห็นชอบของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายน่ะ”
“ครับ….คงจะทำไปตามหน้าที่”
“คงจะแบบนั้นค่ะ”

….. เป็นการก้าวล่วงมาอีกขั้นหนึ่ง
นายเข่งกลับมานอนทบทวนถึงเรื่องที่คุยกับ “พี่ดา”
สรุปและหาทางที่จะเข้าให้ถึงจุดสุดท้ายให้ได้…และอย่างประณีต
ถ้าเป็นเด็กสาวๆ ป่านนี้นายเข่งคงได้ขย่มไปหลายวันแล้ว แต่กับ “พี่ดา” นายเข่งยังต้องพยายามต่อไป

….. เสาร์นี้ นายเข่งได้รับเชิญจากครอบครัวน้อยๆของ “พี่ดา” มันเป็นวันเกิดของพี่ดา
ไม่มีแขกที่ไหน นอกจากนายเข่ง
นายเข่งมาถึงก่อนเที่ยงเล็กน้อย หลังจากที่คุณแม่กับลูกสาวพากันไปตักบาตรกันที่วัดใกล้ๆบ้าน

“ที่จริงพี่ดาไม่เห็นจำเป็นต้องไปทำงานเลยนะครับ” นายเข่งประเมินจากสภาพความเป็นอยู่ของครอบครัว “พี่ดา”
“ก็จริงค่ะ เพราะทางครอบครัวพี่กับสามีทิ้งสมบัติไว้ให้มากพอสมควรค่ะ พี่ก็เพิ่งอยากไปทำงานเพื่อให้มีอะไรทำบ้างน่ะ”
“ถือว่าร้านผมโชคดีที่พี่ดาเลือกไปทำงานด้วยนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”

….. หลังอาหารกลางวัน ที่ “พี่ดา” บอกว่าเป็นฝีมือทำเอง
ทั้งสามนั่งคุยกันอย่างเป็นกันเองจนเกือบเย็น นายเข่งถึงได้ลากลับ
“น้าเข่งคุยอะไรกับน้องวาวคะ เห็นซุบซิบๆกัน”
“คุณแม่นั่งเฉยๆนะคะ น้องวาวจะบอกว่าน้าเข่งคุยอะไรค่ะ”
ฟ๊อดด…. ฟ๊อดดด….เสียงหอมแก้มคุณแม่จากลูกสาว
“ว๊าววว….น้องวาว…หอมแก้มแม่แรงจัง….แล้วน้าเข่งคุยอะไรคะ”
“น้าเข่งบอกให้น้องวาวหอมแก้มคุณแม่ค่ะ เป็นการอวยพรวันเกิดค่ะ สำหรับน้าเข่งครั้งนึงของน้องวาวครั้งนึงค่ะ”
“โอ้โห….สองคนนี่ร้ายกาจจริงๆ” พี่ดาถึงกับหน้าแดง
“ทีแรกน้องวาวบอกให้น้าเข่งหอมน้องวาวฝากให้คุณแม่นะคะ แต่น้าเข่งบอกว่าให้น้องวาวหอมเองค่ะ”
“โอวว….น้องวาวนี่ไม่ไหวใหญ่แล้ว รู้มั๊ยว่าทำแบบนั้นมันไม่ดีค่ะ” ทีนี้พี่ดาถึงกับสะอึก
“น้าเข่งก็บอกว่าไม่ดีค่ะ” น้องวาวหน้าม่อย

……. “น้องเข่งนี่ร้ายกาจนะคะ แอบบอกให้น้องวาวทำอะไรไม่รู้”
“ก็….ก็ทำเองไม่ได้น่ะครับ เลย…เลยฝากน้องวาวช่วยทำให้น่ะครับ”
“แต่ก็ต้องขอบคุณนะคะ ที่ไม่ได้ฝากน่ะ”
“ครับ”
“แล้วไม่อยากให้เองหรอคะ” พี่ดาถามแบบเขินๆ
“ยะ..อยาก…อยากสิครับ” นายเข่งถึงกับลิงโลดในใจ ที่พี่ดาพลั้งถาม
“เอ้อ…มัน..มันเลยวันมาแล้วน่ะสิคะ” พี่ดาหลบเลี่ยงได้แบบน้ำขุ่นๆ
“ถือว่าเป็นการอวยพรย้อนหลังก็ได้ครับ”
“แล้ว…แล้วน้องเข่งอยากอวยพรแบบนั้นจริงๆหรอคะ”
“จริงครับ” นายเข่งมองสบตาพี่ดาแน่วนิ่ง
“คงไม่ใช่ที่นี่ เดี๋ยวนี้นะคะ”
“ที่ไหน เมื่อไหร่ก็ได้ครับ” นายเข่งใจเต้นรัวด้วยความดีใจ

…… เป็นเหมือนเช่นทุกครั้งที่ได้คุยกับ “พี่ดา” นายเข่งเฝ้าทบทวนถึงข้อบกพร่องต่างๆ และคำพูดคุยของ “พี่ดา”
แต่วันนี้ นายเข่งรู้สึกปลอดโปร่งกว่าทุกครัง มันเหมือนกับว่า ความสำเร็จกำลังอยู่ไม่ไกล
แค่คิดถึงคำพูดของ “พี่ดา” ลำควยที่ห่างเว้นการใช้งานมาหลายวันก็ถึงกับลุกโชน แข็งโป๊ก

…… “พรุ่งนี้ผมจะไปส่งพี่ดาเองนะครับ” นายเข่งบอกยกเลิกคนรถที่เคยบริการพี่ดา โดยให้เหตุผลว่าว่างไปเองเพื่อการเรียนรู้
“เอ้อ…ขอบคุณค่ะ ถ้าไม่เป็นการรบกวนน้องเข่ง” พี่ดากล่าวยิ้มๆ
“คือ..คือผมอยากจะ…อยากจะอวยพรพี่ดาน่ะครับ” นายเข่งพยายามพูดอย่างยากลำบาก
“หรอคะ พี่นึกว่าน้องเข่งลืมแล้วน่ะ”
“ไม่ลืมแน่ๆครับ ….นะครับ”
“ค่ะ…ค่ะ” พี่ดาเองก็ถึงกับประหม่าเอง เมื่อนึกถึงคำพูดที่เผลอถามออกไปวันนั้น

เมื่อเสร็จจากธุระของทางร้านที่พี่ดารับผิดชอบ นายเข่งชวนแวะทานอาหารกลางวันแบบง่ายๆในร้านเรียบๆเงียบๆ
“พี่ดาคิดอาไรหรอครับ ไม่ค่อยทานเลย ยังไงผมก็ขอไม่เปลี่ยนใจนะครับ”
“ค่ะ…ค่ะ… แต่…แต่นี่มันร้านอาหารนะคะ” พี่ดาเหลียวมองซ้ายขวาอย่างหวาดๆ
“ไม่ใช่ที่นี่หรอกครับ ฮิฮิ ผม..ผมต้องไม่ทำให้พี่ดาต้องลำบากใจแน่นอนครับ”

…… นายเข่งเลือกบังกะโลหลังเกือบในสุด
“พี่ดา” มองบรรยากาศรอบๆที่ตบแต่งด้วยไม้นานาพันธ์ ดูร่มรื่น สวยงามด้วยไม้ดอกในกระถางที่วางไว้อย่างลงตัว
“เค้า…เค้าจัดสวยดีนะคะ” พี่ดาคุยแก้เขิน
“จัดไว้เพื่อคนสวยๆอย่างพี่ดาน่ะครับ” นานๆนายเข่งถึงจะได้พูดหวานๆสักครั้ง

ไม่มีการต่อว่าเรื่องการพาเข้ามาในสถานที่เช่นนี้
ไม่มีการขัดขืนในการโดนจูงเข้ามาในห้องของเรือนไม้เล็กๆ ในห้องมีสิ่งประดับไม่กี่ชิ้น มีเตียง โต๊ะเล็กๆ และตู้บานเลื่อน
ประตูปิดล็อค….
ถ้าเป็นเด็กสาวๆ นายเข่งคงดึงเข้ามากอดฟัดอย่างรวดเร็ว

แต่กับ “พี่ดา” นายเข่งแค่จับมือทั้งสองข้าง ยืนมองหน้าที่ราบเรียบ

“วันนั้นผมไม่ได้อวยพรพี่ดา วันนี้…ผมขอโอกาสได้หอมแก้ม อวยพรพี่นะครับ”

ไม่มีคำตอบ นอกจากดวงตาที่จ้องมองนายเข่งอย่างสงบ …..รอยยิ้มน้อยๆ

ร่างที่ได้ส่วนถูกดึงเข้ามาแนบชิด นายเข่งรั้งมือ “พี่ดา” ให้ไปโอบที่เอว ก่อนปล่อยมือมาโอบรอบไหล่กลมเกลี้ยง
ใบหน้าเกือบแนบชิดกัน ลมหายใจของนายเข่งแรงพอที่จะทำให้ “พี่ดา” เบือนหน้าหลบ
แต่มันก็เท่ากับเอียงแก้มมาให้นายเข่งได้ฝังจมูกลงบนแก้มขาวนวล

มันไม่ใช่เป็นการหอมแก้มธรรมดา นายเข่งลากจมูกไปทั่วพวงแก้ม
ปากจูบไซ้ถึงใต้ติ่งใบหู ไซ้ลงมาตามลำคอระหง
“อื้มมม….ไหนบอกหอมแก้มอวยพรไงคะ” ร่างที่เบียดแนบกัน จน “พี่ดา” รู้สึกถึงลำแข็งๆที่กดทับเนินเนื้อ
“มีดอกเบี้ยให้ด้วยน่ะครับ” นายเข่งเปลี่ยนจากด้านซ้ายมาด้านขวา จน “พี่ดา” หน้าแหงนให้นายเข่งได้จูบไซ้

“อื้มมม….อื้มมมม…..” พี่ดาครางในลำคอ ปากนายเข่งประกบกับริมฝีปากที่เหมือนลั่นระริกของ “พี่ดา”

นานเท่านาน ที่ปากทั้งคู่ประกบดูดดื่มความหวานหอมของกันและกัน ลิ้นนุ่มๆของพี่ดาพลิ้วหลบปลายลิ้นนายเข่งได้ครู่เดียวก็ยอมให้นายเข่งได้ลิ้มความหวานของปลายลิ้นนุ่ม

…… มือนายเข่งลูบไล้ลงมาตามลำแขนเรียวงาม อ้อมโอบรอบสะโพกกลมกลึง บีบเค้นที่แก้มก้น
“อื้มมม….พอค่ะ…พอแล้ว….” พี่ดาบอกเสียงแผ่ว หลังจากปากเป็นอิสสระ
“มัน…มันเพิ่งเริ่มนะครับ” นายเข่งกดเน้นแก้มก้นอวบ “พี่ดา” เข้าสัมผัสท่อนเนื้อที่แข็งเป็นลำในกางเกง
“แต่….แต่…” พี่ดาพูดได้แค่นั้น ปากก็โดนปิดอีกครั้ง จูบที่ดูดดื่มยิ่งขึ้น
ท่อนเนื้อที่เบียดชิดเนินสวาท โยกคลึงจน”พี่ดา” อดครางออกมาไม่ได้

“พี่ ดาอย่าฝืนใจตัวเองสิครับ มัน…มันเป็นความสุขนะครับ” นายเข่งกระซิบข้างใบหู ก่อนดันร่างอวบถอยจนถึงขอบเตียง และทิ้งตัวลงนอนบนฟูกนิ่ม พร้อมร่างกำยำนายเข่งที่โน้มตามลงไปทาบทับบนร่าง “พี่ดา”

เสียงถอนหายใจจาก “พี่ดา” ขณะที่นายเข่งจูบเน้นที่อกอวบนอกผ้า มือลูบไล้อย่างแผ่วเบาตามสีข้างเรื่อยลงไปถึงต้นขาอวบที่ “พี่ดา” พยายามเบียดขาจนชิดกัน

“พี่ดา” หลับตาพริ้ม ปล่อยให้นายเข่งปฎิบัติอย่างสบาย มีเพียงเสียงครางเบาๆที่ลอดออกมาจากริมฝีปากบ้างเป็นบางครั้ง
“อกพี่ดาสวยจังเลยครับ ไม่เหมือนคนมีลูกเลยครับ” นายเข่งมองอกเต่งตึงชูยอดสีแดงอย่างพิศวง ก่อนก้มลงจูบเม้ม

“โอวว….อูยยย…..”
กระโปรงถูกถอดออกจากร่าง ตามด้วยกางเกงในแบบเรียบๆสีขาวสะอาด
ปากนายเข่งจูบไล่ลงไปเรื่อยๆ จน “พี่ดา” ถึงกับบิดร่างด้วยความเสียวซ่าน มือกดหัวนายเข่งตามลงไปด้วย

นายเข่งจูบลงไปหยุดอยู่ที่เนินกว้างใหญ่ ปกคลุมด้วยเส้นหมอยเต็มเนิน
ขาเรียวถูกยกแยกออกจากกัน นายเข่งเพ่งมองร่องเสียวที่แยกออกเพียงน้อย เหนือร่องมองเห็นเม็ดแตดโผล่แค่นิดเดียว
“โอววว…..หีพี่ดาสวยจังเลยครับ” นายเข่งบอกแล้วก้มลงประกบจูบที่ร่องหีสวยๆของ “พี่ดา”
“อูววว…..อื้มมมมม……น้อง…น้องเข่ง….อูวววววว……”

……………………………………………………………………………….