Angel's Item ตอนที่ 27 "3 เสียวของ 3 สาว"
“อื๊มมมม…หอมชื่นใจทั้ง 3 คนเลย ลูกศิษย์ครูเนี่ยะ” ครูชัยเอ่ยปากชมเด็กสาวทั้งสามที่ยืนล้อมรอบตัวเขา มือที่เคยโอบเอวธนชพรรณและเย็นฤทัยเอาไว้เฉยๆ เริ่มทนนิ่งเฉยไม่ไหวรุกไล่ลูบไล้เรือนร่างลูกศิษย์ทั้งสองอย่างสนุกมือ สำหรับธนชพรรณและวิภาวีที่เข้าใจความรู้สึกของตนดีแล้ว เลือกที่จะอยู่นิ่งๆให้ครูชัยมอบความเสียวซ่านแก่พวกเธออย่างเต็มใจ ผิดกับเย็นฤทัยที่หาทางดิ้นรนหนีครูชัยทุกครั้งที่มีโอกาส จนเขาเริ่มรู้สึกหมั่นไส้ “นี่…ยัยน้ำฝน จะดิ้นไปถึงไหนกันนะเรา” ครูชัยพูดเมื่อเห็นเย็นฤทัยพยายามแกะมือของเขาออกจากซาลาเปาของเธอ “ก็…จนกว่าครูชัยจะปล่อย…” ครูชัยได้ยินดังนั้นก็ปล่อยมือออกให้เย็นฤทัยเป็นอิสระก่อนที่เธอจะพูดอะไรมากกว่านั้น เด็กสาวกระโดดถอยห่างครูชัยไปอีก 2 ก้าว เอามือกอดตัวเองเอาไว้แล้วยืนดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ “เอ้า!ครูปล่อยแล้วนะ พอใจรึยัง?” ครูชัยทิ้งเย็นฤทัยเอาไว้ก่อน เพราะแค่เด็กสาวที่เหลืออีกสองคนก็รับมือลำบากแล้ว ฝ่ายวิภาวีพอเห็นที่
ว่างก็รีบมุดเข้าวงแขนแทนตำแหน่งเย็นฤทัยทันที ณ วินาทีนั้นเด็กสาวเจ้าน้ำใจกลับมีความรู้สึกเสียดายแว๊บเข้ามาในสมอง < จะบ้าเหรอเรา…ครูชัยปล่อยก็ดีแล้วนี่นา ทำไมถึงรู้สึกไม่พอใจด้วยล่ะเนี่ยะ… > เย็นฤทัยสลัดความคิดบ้าๆทิ้ง ยืนมองครูชัยและลูกศิษย์สาวอีกสองคนยืนกอดกันกลม
ครูสอนงานไม้ที่เย็นฤทัยรักและเคารพกำลังเล่นเสียวกับเพื่อนและรุ่นน้องต่อหน้าเธออยู่ สำหรับเด็กสาวเจ้าน้ำใจแล้ว การต้องทนแบ่งปันคนรักให้คนอื่นเป็นสิ่งที่ยากจะทำใจยิ่งนัก เย็นฤทัยเคยใฝ่ฝันถึงอนาคตที่สดใส เธออยากมีครอบครัวที่อบอุ่น มีสามีที่รักเธอ ไม่นอกใจไม่เจ้าชู้และเป็นสุภาพบุรุษ “อื๊มมม..ครูชัยขาาาา จุ๊บ!” เสียงวิภาวีจูบกับครูชัยดังก้องในหัวใจราวกับจะทุบความใฝ่ฝันของเธอให้แตกเป็นเสี่ยงๆ “ครูชัยคะ…หนูว่าครูชัยพอได้แล้วนะคะ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะคะ ถ้าอยากจะแกล้งนักเรียนนักล่ะก็ แกล้งหนูคนเดียวก็พอนะคะ” เย็นฤทัยทำเสียงอ่อย ขอร้องครูชัยให้หยุดลวนลามลูกศิษย์โปรดของเขา วิภาวีได้ยินดังนั้นก็ถอนปากจากครูชัยหันมามองเย็นฤทัยราวกับเธอเข้ามาขัดขวางความสุขที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต “อะไรกันนักหนายะ…ทีครูชัยล่ะทำเป็นหวงเชียวนะ กะจะไม่แบ่งชั้นเลยรึไง? รู้งี้ชั้นปล่อยให้โดนไอ้ณัฐมันปล้ำซะก็ดีหรอก” วิภาวีบ่นใส่เพื่อนสาว พร้อมยกเรื่องบุญคุณที่เธอเคยช่วยไว้มาอ้าง “โธ่…วิอ่ะ เราไม่ได้หมายความว่างั้น…” ครูชัยได้ยินประโยคท้ายๆของวิภาวีก็รีบพูดแทรกขึ้นมา “หา! ณัฐนนท์น่ะเหรอ…บังอาจรังแกน้ำฝนเชียวรึ เดี๋ยวครูต้องไปจัดการซะหน่อยแล้ว” ครูชัยทำเสียงโกรธแทนเย็นฤทัยแต่มือของเขายังขยำทรวงอกวิภาวีเล่นอยู่เลย “…แต่ก่อนอื่นครูคงต้องจัดการนักเรียนดื้อแถวๆนี้ซักหน่อย” ครูชัยกล่าวต่อ สายตาคมๆจ้องไปหาเย็นฤทัยให้เธอรู้สึกเสียววาบ “วิ…ไปจัดการน้ำฝนให้เงียบๆหน่อยซิ…ครูจะได้จัดการน้องอิ๊บสะดวกๆหน่อย” ครูชัยอธิบายแผนการณ์ให้วิภาวีรับรู้ “โห่…ครูชัยอ่ะ เสร็จกับยัยอิ๊บแล้วต้องให้หนูต่อนะ ไม่งั้นไม่ยอมจริงๆด้วย” วิภาวีทำหน้างอนใส่ครูชัยที่ไม่ยอมเลือกเธอก่อน แต่กระนั้นก็เชื่อฟังเขาผละออกจากครูชัยมองตรงไปหาเพื่อนสาวที่อยู่ตรงหน้า
“ฤทธิ์มากนักใช่มั๊ย…น้ำฝน” วิภาวีชูมือทั้งสองขึ้นทำถ้าเหมือนจะขยำอะไรซักอย่าง แถมสายตายังจ้องซาลาเปาลูกน้อยๆของเย็นฤทัยออกแนวทะเล้นๆอีกด้วย “อุ่ย! วิ…ไม่เอานะ อย่าทำอะไรบ้าๆนะ” เย็นฤทัยรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยเอามือปิดหน้าอกตัวเองไว้ เธอเดินถอยหลังหนีไปไม่ได้ไกลก็ไปติดกับผนังห้องซะแล้ว “ทำไมยะ…ทีครูชัยยอมให้จับ ทีเราล่ะไม่ยอมงั้นเหรอ?” วิภาวีพุ่งตัวเข้าใส่เย็นฤทัยกอดเอวเพื่อนสาวเอาไว้แน่นราวกับแมวตะครุบหนู “ว๊าย! วิ…ไม่เอานะ อยะ…อย่า” เย็นฤทัยดิ้นรนใหญ่หวังให้ตัวเองพ้นสถานการณ์บ้าๆบอๆแบบนี้ไปซักที สายตาเธอเหลือบไปทางคู่ของครูชัยก็เห็นครูชัยเริ่มถอดเสื้อผ้าธนชพรรณแล้ว “เฮ้ย! ครูชัย…อย่าทำอะไรน้องอิ๊บนะคะ หนูขอ…อุ๊บ!” วิภาวีได้โอกาสเข้ารวบเอวเย็นฤทัยจากด้านหลัง อีกมือที่ว่างอยู่ปิดปากเพื่อนสาวไม่ให้รบกวนครูชัยตามคำสั่งเขา เด็กสาวทั้งสองล้มตัวลงนั่งกับพื้นที่มีเบาะนวมรองอยู่ ด้วยท่าล้มเช่นนี้ทำให้เย็นฤทัยจำต้องเอามือทั้งของของเธอดันเบาะเอาไว้ไม่ให้ล้ม เปิดโอกาสให้วิภาวีเลื่อนมือขึ้นขยุ้มหน้าอกหน้าใจของเพื่อนสาวได้อย่างสะดวก < โอย…จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว ครูชัยนะครูชัย…อาาา > เย็นฤทัยออกเสียงไม่ได้ ได้แต่ทำเสียงในลำคอพลางคิดในใจไปพร้อมๆกับดิ้นหนีความเสียวที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ
ทางด้านครูชัย พอจัดการเย็นฤทัยกับวิภาวีไปให้พ้นทางแล้ว เขาก็มีเวลาให้กับธนชพรรณได้เต็มที่ มือซ้ายของเขาตะปบร่องขาหนีบเด็กสาวไม่ยอมปล่อย ส่วนอีกมือเขาใช้มันปลดชุดนักเรียนลูกศิษย์ออกทีละชิ้นๆ เริ่มจากเสื้อนักเรียนก่อน กระดุม 5 เม็ดถูกดันให้หลุดออกทีละเม็ดจากบนลงล่าง จากนั้นก็ค่อยๆรูดออกจากแขนเรียวๆของเด็กสาว ครูชัยก้มลงจูบไหล่ธนชพรรณแถมไปหนึ่งที ก่อนจะปล่อยให้เสื้อนักเรียนของเธอตกลงไปกองกับพื้น “ใส่เสื้อทับด้วยเหรอ คราวก่อนครูไม่เห็นอิ๊บใส่เลย?” ครูชัยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความใคร่ “คุณแม่ให้หนูใส่อ่ะค่ะ…” ธนชพรรณตอบสั้นๆ “อืม…แสดงว่าแม่ของน้องอิ๊บคงเห็นว่าหนูโตแล้วล่ะมั๊ง ไหน…ขอครูดูมั่งซิว่าโตแค่ไหนแล้ว” พูดเสร็จครูชัยก็ถกเสื้อทับของลูกศิษย์ขึ้นเหนือเนินอกน้อยๆของเธอ โชว์เนินอกวัยกำลังพัฒนาให้รุ่นพี่ทั้งสองได้พิจารณา มันเพิ่งจะนูนขึ้นเป็นตุ่มเล็กๆเท่าลูกปิงปองผ่าครึ่งเท่านั้นเอง < อ่ะโธ่เอ้ย! อันแค่นั้นคิดจะมาสู้ชั้นเรอะ…ยัยอิ๊บ อย่าหวังเลยย่ะ > วิภาวีแอบนินทาธนชพรรณในใจ “โอ้โห…ใหญ่ขึ้นกว่าวันก่อนที่ครูเห็นอีกนะเนี่ยะ” ครูชัยยอลูกศิษย์ตัวน้อยให้เธอออกอาการเขินบิดตัวไปมา จากนั้นก็เอานิ้วบี้หัวนมแหลมๆของธนชพรรณเล่นอีกพักใหญ่
มือครูชัยเลื่อนลงไปหาซิบกระโปรงรูดลงจนสุดความยาว พอแกะตะขอที่เอวเธอออก กระโปรงจีบรอบสีน้ำเงินก็ร่วงลงสู่พื้นเป็นอันดับต่อไป อวดกางเกงในใหม่เอี่ยมอ่องสีขาวล้วนไร้ลวดลายที่เข้ากันกับโบว์ผูกผมและเสื้อทับสีขาว เสริมให้เด็กสาวดูไร้เดียงสาน่าลิ้มลองมากยิ่งขึ้น พอครูชัยเห็นอาหารรอให้เขาชิมอยู่ตรงหน้าเช่นนี้ เขาก็เริ่มอดรนทนไม่ไหว เอามือซุกเข้ากางเกงในของเธอสัมผัสเนินเสียวเกลี้ยงเกลาที่เด็กสาวยินยอมพร้อมใจมอบให้ “ซื๊ดส์” เสียงธนชพรรณหลุดปากเสียวออกมา ประกอบกับความนิ่มนวลชวนสัมผัสของสมบัติสุดรักของเธอ ยิ่งกระตุ้นตัณหาครูชัยเข้าไปอีก พอหันมาทางเย็นฤทัย ภาพมือของครูชัยที่กำลังซุกซนอยู่ภายในกางเกงในของรุ่นน้องบาดใจเธอยิ่งนัก เด็กสาวเจ้าน้ำใจใช้จังหวะที่วิภาวีเผลอเพราะมัวแต่หมั่นไส้รุ่นน้อง สะบัดหน้าตัวเองหลุดจากมือของวิภาวี “ครูชัย…หยุดนะคะ อย่าทำ…อุ๊บ!” ครูชัยหันควับมาทำตาดุใส่วิภาวีแทนที่จะเป็นเย็นฤทัย “ขอโทษค่ะครูชัย…แหะๆๆ น้ำฝนอ่ะ…ครูชัยโกรธเราแล้วเห็นมั๊ย เงียบๆหน่อยเซ่!” วิภาวีไม่รู้จะทำไงจึงหันไปต่อว่าเพื่อนสาวแทน “ก็…ก็…ครูชัยรังแกน้องอิ๊บอยู่อ่ะ วิไม่เห็นรึไง?” เย็นฤทัยแก้ตัวแบบเบาๆให้ได้ยินกันแค่ 2 คน “เห็นสิ…ก็แล้วจะทำไมล่ะ ก็ครูชัยต้องการแบบนั้นนี่นา” วิภาวีตอบด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ “แต่มันไม่ถูกต้องนะ…น้องอิ๊บเค้ายังเด็กอยู่เลย…” เย็นฤทัยหาเหตุผลมาเอาชนะเพื่อนสาวจอมแก่น “แหม…พูดอย่างกับตัวเองโตแล้วอย่างงั้นอ่ะ…มานี่ ชั้นจะแสดงให้ดูว่าผู้ใหญ่เค้าทำอะไรกัน…ฮิๆๆ” พูดจบ วิภาวีก็เริ่มซุกซนเอามือลูบวนเรือนร่างของเพื่อนสาวเล่นอย่างสนุกมือ ความเสียวประหลาดแล่นพล่านไปทั่วกาย เย็นฤทัยสะดุ้งโหยงพยายามแกะมือวิภาวีออก “วิ! อย่าซี่…ปัดโธ่ อุ๊บ!” ทั้งสี่มือกวัดแกว่งแข่งกันพัลวัน ทุกครั้งที่เย็นฤทัยปัดมือวิภาวีออกเธอก็จะย้ายไปจับตำแหน่งเสียวอื่นของเด็กสาวเจ้าน้ำใจอีกจนได้ เย็นฤทัยเริ่มควบคุมสติตัวเองไม่อยู่เมื่อมือของวิภาวีซุกซนจนหลุดเข้าไปกลางหว่างขาเธอ ตะปบจับร่องเสียวสุดหวงเอาไว้เต็มมือ “วิ…อย่านะ อ๊ายยยยยส์” เด็กสาวพยายามสุดฤทธิ์ที่จะดึงมือวิภาวีออก แต่ดูเหมือนจะสายเกินไป ความเสียวที่ก่อตัวขึ้นดึงเอาพลังในการต่อสู้ดิ้นรนของเธอออกไปด้วย เย็นฤทัยทรุดตัวลงเอนหลังพิงวิภาวี ปล่อยให้เพื่อนสาวจอมแก่นมอบความสุขแก่เธอตามชอบใจ
ภาพเด็กสาวสองคนกำลังถูกครูและเพื่อนสาวล้วงร่องเสียวภายในห้องเก็บอุปกรณ์พละดำเนินต่อไปได้อีกระยะหนึ่ง จนเมื่อครูชัยเห็นว่าร่องสวาทของธนชพรรณฉ่ำเยิ้มพร้อมใช้งานแล้ว เขาบรรจงรูดกางเกงในสีขาวอุปสรรคสุดท้ายที่ขัดขวางความสุขเขาให้หลุดออกจากกายของธนชพรรณ ครูชัยจงใจโยนมันไปตกอยู่ต่อหน้าเย็นฤทัย เด็กสาวเจ้าน้ำใจพอเห็นกางเกงในเปื้อนน้ำเสียวใสๆที่ตกอยู่ตรงหน้า เธอก็เริ่มได้สติขึ้นมาอีกครั้ง เย็นฤทัยรู้จักกับธนชพรรณมาก่อน เพราะต่างคนก็ต่างเป็นเด็กผู้หญิงที่หน้าตาดี จึงมีโอกาสได้เจอกันบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นงานกีฬาสี งานประกวดนางนพมาศ หรือแม้แต่งานประจำปีของโรงเรียน ด้วยความเป็นเด็กที่เรียบร้อย ไม่ค่อยพูดคุย ทำให้ธนชพรรณดูเป็นเด็กที่น่ารักและไร้เดียงสามากในสายตาของเย็นฤทัย การที่ครูชัยพาธนชพรรณเข้ามาร่วมเล่นเสียวด้วยจึงสร้างความกังวลให้กับเด็กสาวเจ้าน้ำใจเป็นอันมาก เธอไม่อยากให้รุ่นน้องที่น่ารักต้องมาตกชะตากรรมอันน่าเศร้าเช่นเดียวกับเธอ < อา…ไม่นะ เราจะมามัวเสียวแบบนี้ไม่ได้ เราต้อง….อา…เราต้องช่วยน้องอิ๊บ…ก่อน > เย็นฤทัยรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายดึงมือวิภาวีออก แล้วรีบถลาเข้าไปกอดธนชพรรณเอาไว้ “ครูชัยขา….หนูขอร้องจริงๆนะคะครู อย่าทำอะไรน้องอิ๊บเลยนะ” เย็นฤทัยเป็นห่วงรุ่นน้องใจจะขาดจ้องมองครูชัยด้วยสายตาเศร้าศร้อยเรียกคะแนนความสงสาร แต่ครูชัยกลับยิ้มตอบเธอเหมือนกันเด็กสาวเจ้าน้ำใจกำลังเข้าใจผิดอะไรบางอย่างอยู่ และที่อยู่ในอ้อมกอดเธอ ธนชพรรณเองก็แอบอมยิ้มเล็กๆที่มุมปากพลางเหลือบมองรุ่นพี่เจ้าน้ำใจที่น่าสงสารเช่นกัน
ครูชัยลุกขึ้นยืน ปล่อยให้เย็นฤทัยได้สบายใจพักหนึ่ง “วิ…ครูบอกให้จับน้ำฝนเอาไว้ดีๆไม่ใช่หรือไง” ครูชัยหันมาคุยกับวิภาวีบ้าง “โห่…ครูชัย ก็ยัยน้ำฝนน่ะดิ้นเก่งอย่างกับอะไรดี หนูไม่รู้จะจับยังไงแล้ว” วิภาวีแก้ตัวให้ครูชัยขำ เขาเดินตรงไปเปิดล๊อคเกอร์เก็บอุปกรณ์ออก ซักพักเขาก็คว้าเอาเชือกกระโดดม้วนหนึ่งออกมา “เอ้า!ลองใช้ไอ้นี่ดู” ครูชัยส่งเชือกกระโดดให้วิภาวีพร้อมยักคิ้วเป็นนัยๆให้กับเธอ วิภาวีรับอุปกรณ์ที่ครูชัยส่งมาพิจารณา เธอมองด้ามจับที่ทำจากยางก็นึกออกขึ้นมาทันที “โห…ครูชัย คิดได้ไงเนี่ยะ” วิภาวีทึ่งในความคิดอันแสนพิศดารของครูชัย
“พี่น้ำฝนคะ…อิ๊บไม่เป็นอะไรหรอก ปล่อยอิ๊บเถอะนะคะ” ธนชพรรณเป็นห่วงรุ่นพี่ที่กังวลจนเกินเหตุ “ไม่ได้นะน้องอิ๊บ เราจะไปยอมครูชัยง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง ไม่ต้องห่วงนะ มีพี่อยู่ไม่มีใครทำอะไรน้องอิ๊บได้หรอก” เย็นฤทัยลั่นวาจาเสร็จก็เห็นครูชัยมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าพวกเธอ “อิ๊บ…มาหาครูเร็ว เดี๋ยวครูจะพาขึ้นสวรรค์นะ” ครูชัยแกล้งพูดยั่วให้เย็นฤทัยออกอาการ เด็กสาวรุ่นน้องกำลังจะลุกขึ้นยืนก็ถูกเย็นฤทัยคว้าตัวเอาไว้ “ไม่ต้อง!น้องอิ๊บ อย่าไปเชื่อครูชัยนะ…อยู่กับพี่ดีกว่า” ธนชพรรณกำลังจะอธิบายอะไรบางอย่างก็ถูกครูชัยส่งสัญญาณให้เงียบๆเอาไว้ “ครูชัย ปล่อยน้องอิ๊บไปเถอะนะคะ จะทำอะไรหนูก็ได้…หนูยอมหมดเลย แต่อย่าทำอะไรน้องอิ๊บเลยนะคะ” เย็นฤทัยแสดงสปิริตเต็มที่ออกหน้ารับความเสียวแทนรุ่นน้อง ฝ่ายธนชพรรณแทนที่จะชื่นชมความมีน้ำใจของรุ่นพี่ เธอกลับมองเย็นฤทัยราวกับลูกโดนแม่ห้ามไม่ให้ซื้อของเล่น “จะทำทุกอย่างจริงเหรอ?” ครูชัยถามทำเสียงออกแนวทะเล้นชวนขนลุก เย็นฤทัยพยักหน้ารับอย่างเป็นกังวล “งั้น…ยืนขึ้น” เด็กสาวเจ้าน้ำใจทำตามคำสั่งครูชัยทันที “ถอยหลังไป 2 ก้าว” คำสั่งแรกๆของครูชัยดูจะไม่ยากเย็นเกินไปนัก จนกระทั่งคำสั่งต่อมา “ถอดกางเกงในออกมา” < อึ๋ย!เอาอีกแล้วเหรอครูชัย > เย็นฤทัยชักสีหน้างอใส่ครูชัยเผื่อเขาจะเปลี่ยนใจ แต่เมื่อเห็นว่าไม่เป็นผล เด็กสาวเจ้าน้ำใจจึงเริ่มเอามือล้วงกระโปรงตัวเอง ดึงกางเกงในสีฟ้าอ่อนๆออกมาวางลงกับพื้นอย่างเชื่องช้า ใบหน้าที่แดงซ่านเพราะความอายซ่อนอยู่ในเงามืดของห้อง “ไปนั่งข้างๆวิโน่น…ไป” ครูชัยบอกเย็นฤทัยพลางกวักมือเรียกธนชพรรณให้มาหาเขา “ครูชัย…ไหนว่าจะไม่ทำอะไรไงคะ?” เย็นฤทัยเริ่มกังวล “ครูบอกให้ไปก็ไปสิ ถ้าไม่ยอมไปดีๆล่ะก็…” ครูชัยใช้ท่าทางแทนคำพูด โอบธนชพรรณเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดเขาแล้วก้มลงไซร้ซอกคอไป 5-6 ที “เฮ้ย! ครูชัย พอแล้วๆ หนูไปแล้ว ครูชัยอย่าทำอะไรน้องอิ๊บนะ” เย็นฤทัยตกใจรีบทรุดตัวลงนั่งข้างวิภาวีทันที ให้ทั้งสามคนที่เหลือได้อมยิ้มเพราะขำกับท่าทางของเธอ
“วิ…จัดการเลย” ครูชัยออกคำสั่งกับวิภาวีบ้าง เธอคลี่เชือกกระโดดออกชวนให้เย็นฤทัยได้แต่สงสัย “นี่วิ…ไม่ต้องมัดเราก็ได้ เราไม่หนีไปไหนหรอก” ด้วยความที่ไร้เดียงสา สิ่งเดียวที่เย็นฤทัยคิดได้คือเพื่อนสาวคิดจะมัดเธอด้วยเชือกกระโดด จนกระทั่งเด็กสาวเจ้าน้ำใจเพิ่งมาถึงบางอ้อ เมื่อเห็นวิภาวีเอาด้ามยางของเชือกกระโดดมาจ่อกลางหว่างขาเธอ “เฮ้ย!วิ จะทำอะไรน่ะ?” เย็นฤทัยรีบหุบขาเอามือซุกกระโปรงไต่ถามเพื่อนสาวจอมซนทั้งๆที่พอจะรู้อยู่แล้ว “ถามได้…ก็จะจัดการเธอไงล่ะยะ” วิภาวีตอบตรงซะจนเย็นฤทัยเสียววูบ “ถ้าน้ำฝนไม่ยอมให้วิเค้าทำ ครูจะจัดการน้องอิ๊บแทนล่ะนะ” ครูชัยพูดขู่เสริม พลางกระซิบอะไรบางอย่างให้ธนชพรรณฟัง แล้วก็ก้มกอดเธออย่างแนบแน่น “อูยยย…พี่น้ำฝนขา ครูชัยจะปล้ำอิ๊บแล้ว ช่วยอิ๊บด้วย…” ธนชพรรณร้องออกมาตามบทที่ครูชัยมอบให้เธอ พาลให้เย็นฤทัยอดใจเย็นไม่ไหว “หว่ายยย…ครูชัย! โอเคๆ หนูยอมแล้ว…ครูชัยอย่าทำอะไรน้องอิ๊บนะ!” เด็กสาวกลัวจนลนลานรีบถ่างขาออกกลับไปอยู่ในสภาพเดิม ร่องสวาทเปื้อนน้ำเสียวคลี่บานออกโชว์ให้ครูและรุ่นน้องดูพร้อมๆกัน ด้ามเชือกกระโดดในมือวิภาวีค่อยๆเลื่อนกลับมาที่กลางหว่างขาเธอราวกับจะยั่วให้เสียวเล่น วิภาวีเริ่มต้นด้วยการคลึงส่วนปลายของด้ามจับกับเม็ดเสียวของเพื่อนสาว เย็นฤทัยที่เตรียมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับตนไว้แล้ว หลับตาปี๋เม้มปากแน่น ด้วยไม่อยากให้ความรู้สึกของเธอระบายออกด้วยการครางให้ทั้งครูทั้งเพื่อนและรุ่นน้องได้ยินกันทั่วหน้า แต่ทว่าติ่งเสียวของเด็กสาวเจ้าน้ำใจพอถูกกระตุ้นอย่างต่อเนื่องเช่นนี้ก็ยากที่เธอจะกลั้นความรู้สึกเอาไว้ได้ ขาคู่งามของเธอเริ่มสั่น สะโพกของเธอเริ่มส่ายไปมา < อูยยย…ทำไมเราต้องมาทำอะไรบ้าๆแบบนี้ด้วยเนี่ยะ ครูชัยอ่ะ…บ้าที่สุดเลย อาาา > เด็กสาวอายจนหน้าแดง เมื่อเห็นครูชัยเอาแต่จ้องร่องเสียวของเธอตาไม่กระพริบ เย็นฤทัยได้แต่หลับตาเอนหลังพิงวิภาวีทำเป็นไม่สนใจความเป็นไปรอบๆตัวของเธอ
สำหรับวิภาวีแล้ว การได้รู้จักครูชัยถือเป็นประสบการณ์สุดวิเศษของเธอ ตั้งแต่รู้จักครูชัยมา เขาก็สอนอะไรหลายๆอย่างให้วิภาวีได้รู้ หนึ่งในนั้นที่ประทับใจวิภาวีจนถึงบัดนี้ก็หนีไม่พ้นความเสียวซ่านอันน่าประทับใจที่ครูชัยมอบให้เธอนั่นเอง วิภาวีจึงรักและเทิดทูนครูชัยมากว่าครูคนไหนที่เขารู้จักมา วิภาวีอยากจะตอบแทนความรู้สึกดีๆต่างๆที่ครูชัยมีให้เธอด้วยการเชื่อฟังคำสั่งของเขา ทำทุกอย่างให้ครูชัยมีความสุขที่สุด แม้ความสุขนั้นจะทำให้เพื่อนสาวของเธอเดือดร้อนบ้างเล็กน้อย < เออ…ใช่แล้ว ถ้าเราทำให้ยัยน้ำฝนเสียวกับไอ้แท่งนี้มากๆ ไม่แน่ยัยน้ำฝนอาจจะหันไปช่วยตัวเองอย่างเดียวจนลืมครูชัยไปเลยก็ได้…ดีล่ะ > วิภาวีนึกแผนการณ์พิเรนทร์ชิ้นใหม่ออกมาอีกแล้ว เธอบรรจงถูไถด้ามเชือกกระโดดกับร่องเสียวเพื่อนสาวอย่างตั้งอกตั้งใจ “อืออออ” เสียงสั่นๆของเย็นฤทัยเริ่มหลุดออกมาให้วิภาวีได้ยินจนเธอเริ่มเสียวตามไปด้วย < เชอะ…ดูๆไป รู้สึกเหมือนเสียเปรียบยังไงก็ไม่รู้แฮะเรา ทำไมคนอื่นได้เสียวกันหมดเลยอ่ะ > วิภาวีเริ่มอยากเสียวบ้างพลางเหลือบไปมองด้ามเชือกกระโดดอีกอันที่เหลือ < ลองดูมั่งดีกว่าแฮะ…มันจะเสียวแค่ไหนกันนะ > วิภาวียิ้มอย่างทะเล้นคว้าอุปกรณ์เสียวของเธอมาถือไว้กับมือ เด็กสาวจอมแก่นทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้สอดด้ามเสียวเข้ากลางหว่างขาถูไถร่องเสียวของเธอเองบ้าง < อูย…เสียวอย่างงี้เอง มิน่าล่ะ… > วิภาวีกัดริมฝีปากของตนระบายความเสียว การถูกกระตุ้นแบบเดียวกันเช่นนี้ทำให้วิภาวีเริ่มเรียนรู้วิธีที่จะทำให้เพื่อนสาวเจ้าน้ำใจเสียวสะท้านแบบสุดๆ “อู้ยยย วิ!” เย็นฤทัยเสียวจนตัวแอ่น สะโพกของเธอส่ายไปมาหนีท่อนเสียวในมือเพื่อนจอมแก่นสุดชีวิต
ครูชัยพยักหน้าให้สัญญาณวิภาวีดำเนินการขั้นต่อไป เด็กสาวจอมแก่นยิ้มอย่างทะเล้นก่อนเลื่อนท่อนเสียวในมือเธอไปจ่อหน้ารูสวาทเพื่อนสาว เธออกแรงดันไปหมุนแท่งเสียวไป จนมันค่อยๆจมเข้าร่องรักของเย็นฤทัยทีละนิดๆ สัมผัสเย็นๆของด้ามจับยางที่ผ่านเข้ามาในร่างกาย ทำให้เย็นฤทัยเริ่มเป็นกังวล “วิ…พอเถอะนะ เรากลัวอ่ะ…อูยยยย” เย็นฤทัยทำเสียงสั่นเรียกร้องความสงสารจากเพื่อนสาวจอมแก่น แต่ดูเหมือนเธอจะขอผิดคน เพราะนอกจากวิภาวีจะไม่หยุดแล้ว เธอยังแกล้งดันด้ามเชือกกระโดดให้จมลึกเข้าไปกว่าเก่าอีก “โอ้ย! วิ…เราเจ็บ! เบาๆหน่อยสิ อูยยย” แท่งยางให้ความรู้สึกสัมผัสต่างจากท่อนเสียวครูชัย แม้มันจะเล็กกว่าก็ตามแต่ความหนืดของพื้นผิวยางทำให้น้ำเสียวอันน้อยนิดของเธอไม่เพียงพอต่อความต้องการ จนเธอเริ่มออกอาการอึดอัด เด็กสาวอยากจะดิ้นหนีแต่ตอนนี้เจ้าแท่งยางในมือวิภาวีมันเข้าไปได้เกือบครึ่งแล้ว เธอไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวเพราะกลัวจะเจ็บยิ่งกว่าเดิม “ครูชัยขา…หนูดันไม่เข้าแล้วอ่ะ ยัยน้ำฝนหนีบซะแน่นเลย” วิภาวีฟ้องครูชัย “ครูชัยขา…หนูไม่ไหวแล้วจริงๆ ปล่อยหนูเถอะนะคะ อย่าทำแบบนี้เลยนะ” เย็นฤทัยหันมาขอร้องครูชัยบ้าง ครูชัยจ้องหน้าเย็นฤทัยซักพักก็หันไปซุบซิบกับธนชพรรณอีก คราวนี้เด็กสาวรุ่นน้องทำตาโตด้วยความตกใจ “น่านะ…ถือซะว่าทำเพื่อครูนะครับคนเก่ง” ครูชัยคะยั้นคะยอธนชพรรณให้ทำอะไรบางอย่าง
ธนชพรรณเม้มปากในเชิงตัดสินใจได้ เธอค่อยๆคลาน 4 ขาเข้าหารุ่นพี่คนดีของเธอ จนกระทั่งมาหยุดห่างจากใบหน้าของเย็นฤทัยไม่ถึงฟุต “พี่น้ำฝนขา…อิ๊บขอโทษนะคะ ครูชัยสั่งมาอ่ะ” ขณะที่เย็นฤทัยยังสงสัยกับคำพูดของรุ่นน้องอยู่ธนชพรรณก็เริ่มทำตามคำสั่งของครูชัย เธอเลื่อนใบหน้าใสๆของเธอเข้าใกล้รุ่นพี่จนกระทั่ง [จุ๊บ!] ปากของธนชพรรณประกบรุ่นพี่ราวกับเห็นเธอเป็นคู่รัก แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่เธอต้องจูบกับผู้หญิงด้วยกันแต่ธนชพรรณก็ทำได้ดีทีเดียว จนเย็นฤทัยถึงกับทำตาโตด้วยความตกใจแต่กระนั้นก็ไม่ได้บ่ายหน้าหนีรุ่นน้องไปไหน ปล่อยให้รุ่นน้องที่แสนซื่องับปากของเธอเล่นอย่างได้อารมณ์ < ตายแล้ว…ทำไมโดนน้องอิ๊บจูบแล้วรู้สึกเสียวอย่างนี้ล่ะ? > เย็นฤทัยมัวแต่กังวลกับความเป็นไปในตัวของเธอ < อือออ…อย่างงี้เราเองก็เหมือนเป็นพวกโรคจิตด้วยน่ะสิ โอย…ไม่เอานะ > ความเสียวระลอกใหม่ไหลมาสมทบ จนเด็กสาวเจ้าน้ำใจหมดแรงที่จะต่อต้าน เธอเริ่มตอบโต้การจูบของรุ่นน้อง ส่วนร่องเสียวเธอก็เริ่มผ่อนคลายปล่อยให้วิภาวีดันด้ามเชือกกระโดดเข้าร่องเสียวของเธอได้โดยดี จะกระทั่งได้ระยะที่เหมาะสม วิภาวีเริ่มดึงด้ามเชือกกระโดดออกแล้วยัดกลับเข้าไปใหม่ ทำซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆให้กลีบเสียวของเด็กสาวเจ้าน้ำใจผลุบเข้าผลุบออกอย่างได้จังหวะ “อาาาาาาา…..อาาาาา” เสียงครางเล็กๆของลูกศิษย์ที่น่ารักกระตุ้นอารมณ์ครูชัยชวนให้เขาอดใจไม่ไหว ภาพเด็กสาวสามคนที่เล่นเสียวกันอยู่ตรงหน้า โดยมีเขาเป็นคนกำกับทุกการแสดง มันทำให้ครูชัยอดปลื้มไม่ได้ที่มีลูกศิษย์ที่น่ารักเหล่านี้อยู่ในปกครอง เสียงครวญครางของเด็กสาวแต่ละคนพอประสานกันกลับเป็นเหมือนเสียงจากสวรรค์ ที่เรียกร้องให้ครูชัยเข้าไปมีส่วนร่วมกับพวกเธอ
ที่ผนังของห้อง วิภาวีนั่งถ่างขา หลังผิงกำแพง มือซ้ายของเธอจับด้ามเชือกกระโดดถูร่องเสียวเธอ ส่วมมือขวากำลังง่วนกับการกระทำชำเราร่องเสียวเย็นฤทัยด้วยการซอยด้ามเชือกกระโดดอีกอันเข้าออกอย่างมีจังหวะจะโคน ริมฝีปากของเธอระดมซุกไซ้ซอกคอเพื่อนสาวจากด้านหลังบางครั้งก็เลยไปถึงแก้มแดงๆของเธอด้วย ฝ่ายเย็นฤทัยเองก็นั่งในลักษณะเดียวกันกับวิภาวี หลังของเธอพิงหน้าอกของเด็กสาวจอมแก่น มือทั้งสองข้างจับกระโปรงของเธอเองขยำเล่นแก้เสียว ใบหน้าของเธอส่ายไปส่ายมาหนีการซุกไซ้ของทั้งวิภาวีและธนชพรรณที่จู่โจมเธอพร้อมๆกัน ส่วนธนชพรรณ เธอนั่งคุกเข่าหันหน้าเข้าหาเย็นฤทัย มือทั้งสองของเธอจับบ่ารุ่นพี่เจ้าน้ำใจเพื่อการทรงตัว ใบหน้าของเธอเลื่อนลงระดับเดียวกับเย็นฤทัยและกำลังแลกจูบกันอย่างเมามัน “ครูชัยจะทำโทษอิ๊บที่แอบมาจูบกับน้ำฝนในนี้ล่ะนะ” ครูชัยหาเรื่องทำโทษธนชพรรณจนได้ เขาปลดกางเกงของตัวเองลงอย่างรวดเร็วพลางคลานตามธนชพรรณเข้าไปด้านหลังเธอ เด็กสาวรุ่นน้องหยุดแลกจูบหันมามองครูชัยก็เห็นเขามาคุกเข่าอยู่ด้านหลังเธอ สีหน้าของเธอดูสงสัยว่าครูชัยจะทำโทษเธอยังไงเมื่อเธอหันหลังให้เขาแบบนี้
มือขวาครูชัยจับสะโพกของธนชพรรณแอ่นให้อยู่ในท่าพร้อมรบ ส่วนมือซ้ายใช้จับท่อนเสียวประจำกายของเขาถูวนรอบร่องเพศลูกศิษย์เตรียมบุก เย็นฤทัยที่กำลังจูบอยู่เพลินๆ พอรุ่นน้องหยุดเธอก็ลืมตาขึ้นมาพบความจริง “ครูชัย! ไหนครูว่าจะ…อุ๊บ!” ธนชพรรณไม่ปล่อยให้รุ่นพี่หวังดีกับเธออีกต่อไป เธอรีบหันหน้ากลับไปจูบกับเย็นฤทัยต่อ ไม่ให้รุ่นพี่เจ้าน้ำใจได้ทันห้ามปราม “อื้อออออ” เย็นฤทัยพยายามดิ้นหนีซักพักก็เริ่มหมดแรงอีก ฝ่ายครูชัยเมื่อเห็นดังนั้นก็ตอบแทนธนชพรรณด้วยการดันท่อนเสียวของเขาเข้าสู่ร่างกายเธอ ความเสียวที่เด็กสาวได้รับกับท่าร่วมเพศแบบใหม่ที่ครูชัยใช้ แสดงออกด้วยการเลื่อนริมฝีปากน้อยๆของเธอประทับไปทั่วใบหน้าของเย็นฤทัย “โอยยยยย….” เสียงครางเบาๆของรุ่นน้องนอกจากจะเตือนให้เย็นฤทัยรู้ว่าเธอห้ามครูชัยไม่ทันแล้ว ยังชวนให้เธอเลิกเป็นกังวลว่ารุ่นน้องที่แสนน่ารักของเธอจะเป็นอะไรไปอีก “อาาา…อาาา…อาาา” ธนชพรรณร้องครวญรับกับจังหวะกระแทกดุ้นเสียวของครูชัยโดยไม่อายรุ่นพี่ทั้งสองที่นั่งฟังอยู่เบื้องหน้า เธอกลับรู้สึกภูมิใจที่ครูชัยเลือกที่จะเล่นเสียวกับเธอแทนที่จะเป็นเย็นฤทัยหรือวิภาวี
ทางด้านเย็นฤทัยเมื่อถูกบุกจู่โจมจากทั้งเพื่อนและรุ่นน้องเช่นนี้ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับความเสียวที่พวกเธอรวมหัวกันสร้างให้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ “ออยยยย…อุ๊บ! อาาาาา” ความเสียวซ่านที่ก่อตัวขึ้นให้ความรู้สึกดีต่อเด็กสาวเจ้าน้ำใจไม่ต่างจากที่ครูชัยมอบให้เธอมากนัก เย็นฤทัยพยายามหลับตาจินตนาการไปว่าเชือกกระโดดกลางหว่างขาของเธอคือท่อนเสียวของครูชัย ริมฝีปากที่สัมผัสใบหน้าของเธอก็คือครูชัยสุดที่รักที่กำลังมอบความรักให้แก่เธออยู่ < อูยยย…เสียวจังเลย จะทนไม่ไหวแล้วน้าาาา > เด็กสาวเจ้าน้ำใจเริ่มดิ้นไปมาไม่ใช่เพราะต้องการเป็นอิสระแต่เพราะความเสียวที่มากขึ้นจนเกินกว่าที่เธอจะอยู่เฉยได้ และแล้วในที่สุดเมื่อเป็นฝ่ายเริ่มเสียวก่อน เด็กสาวเจ้าน้ำใจก็สำเร็จความปรารถนาของเธอก่อนใคร เธอกอดธนชพรรณที่เอาแต่จูบเธออยู่ฝ่ายเดียวจนแนบแน่น อารมณ์ใคร่ที่ใกล้จะเสร็จสมทำให้เด็กสาวเจ้าน้ำใจเผลอตัวระดมทั้งหอมทั้งจูบเด็กสาวรุ่นน้องโต้ตอบไปอย่างอ่อนโยน “อาาา…อาาา…อาาา…น้องอิ๊บบบบบบ!” เสียงเย็นฤทัยลากยาวกอดรัดธนชพรรณแน่น สะโพกเธอแอ่นรับท่อนเสียวในมือวิภาวีแบบไม่อายใคร “อ้ายยยยยย!” เสียงครวญครางแห่งตันหาของเย็นฤทัยบ่งบอกให้อีก 3 คนรู้ตัวว่าเธอชิงมีความสุขไปก่อนพวกเขาแล้ว เด็กสาวเกร็งร่องเสียวหนีบสิ่งแปลกปลอมจนแน่น เหงื่อของเธอซึมออกมาทั่วร่างกายราวกับไปวิ่งแข่งที่ไหนมา เย็นฤทัยทรุดตัวลงพิงหลังวิภาวีอย่างคนหมดแรง “อ่ะโธ่เอ้ย!…นึกว่าจะแน่ ฮิๆๆ” วิภาวีล้อเลียนเย็นฤทัยพลางพยุงเธอลงนอนข้างๆแทน
พอรุ่นพี่เจ้าน้ำใจล้มตัวนอนลงกับพื้น ธนชพรรณก็ถลาไปขึ้นคร่อมเย็นฤทัยทันที ใบหน้าของเด็กสาวซบอกที่แสนอบอุ่นของรุ่นพี่ที่นอนหมดแรง ก้นของเธอโก่งขึ้นรับท่อนเสียวครูชัยที่ถอยเข้าถอยออกร่องเสียวอันคับแน่นของเธอไม่ยอมหยุด ความเสียวที่ก่อตัวขึ้นทำให้เด็กสาวผู้ไร้เดียงสาอยากจะหาทางระบายออก แต่มองไปทางไหนก็เห็นแต่เนินอกรุ่นพี่ที่แสนอ่อนนุ่มโป่งดันเสื้อนักเรียนของเธอขึ้นมาให้เห็นเป็น 2 เนินเล็กๆ ธนชพรรณไม่มีทางเลือก ได้แต่ก้มหน้าซุกไซร้หน้าอกรุ่นพี่ที่แสนดีพลางร้องครวญครางเพราะความเสียวซ่านรูปแบบใหม่ที่ครูชัยมอบให้ < อย่างกับลูกหมาโดนเอาเลยแฮะ > วิภาวีที่นั่งสังเกตการณ์อยู่แอบนินทารุ่นน้องในใจ เธอเคยเห็นหมาแถวบ้านสมสู่กันบ่อยๆ ช่วยไม่ได้ที่เธอจะรู้สึกอย่างนั้นเมื่อเห็นทั้งสองคนทำเช่นนี้ “เสียวมากมั๊ยอ่ะ…น้องอิ๊บ?” วิภาวีเริ่มสนใจอยากรู้ความรู้สึกของรุ่นน้อง แม้จะหลับตาข่มความเสียวซุกหน้าคลึงร่องอกรุ่นพี่อยู่แต่ธนชพรรณก็พยักหน้าตอบวิภาวีแบบสั้นๆพอให้เธอเข้าใจ “ครูชัยขา…เดี๋ยวเสร็จกับอิ๊บแล้วทำกับหนูแบบนี้มั่งนะ” วิภาวีออดอ้อนขอร้องครูชัย “อื้ออออ…” เสียงเด็กสาวรุ่นน้องครางหลุดออกมาแทบจะทันทีที่วิภาวีถามเสร็จ “ครูชัยขา…” ธนชพรรณส่งสัญญาณเรียกครูชัยสั้นๆ บ่งบอกเขาว่าเด็กสาวไปถึงไหนแล้ว ครูชัยเองก็อยู่ในระยะทางที่ใกล้เคียงกันพอดี เขาบรรจงสาวเข้าสาวออกต่อไปอย่างใจเย็นจนกระทั่งถึงโค้งสุดท้ายของเขา “อ๊าาา…อ๊าาา…อ๊าาา” เด็กสาวผู้ไร้เดียงสาส่งเสียงร้องดังขึ้นเรื่อยๆตามจังหวะการซอยที่รุนแรงขึ้นของครูชัย [แปะ ๆ ๆ !] เสียงก้นของธนชพรรณกระทบกับเอวครูชัยดังเป็นเสียงเหมือนเด็กถูกตี แต่เด็กสาวตัวน้อยหาได้เจ็บปวดกับมันไม่ เธอกลับร้องครวญครางเพราะเสียวกับท่อนเนื้อที่เคลื่อนตัวเข้าออกร่องเสียวเธอไม่ยอมหยุด “อ๊อยยยยย” เสียวธนชพรรณลากยาวจนกระทั่งไปถึงปลายทางแห่งสวรรค์ของเธอ เด็กสาวเกร็งร่องเสียวหนีบดุ้นเนื้อของครูเอาไว้จนแน่น ครูชัยตามเธอมาติดๆ น้ำรักมากมายพรั่งพรูใส่โพรงสวรรค์เป็นรางวัลแห่งความน่ารักของเธอ
“ครูชัย…มาเร็ว! มาเล่นกันหนูมั่งนะคะ” วิภาวีคะยั้นคะยอครูชัย เขาถอนท่อนเสียวออกจากร่องสวาทธนชพรรณ น้ำเสียวสีขาวขุ่นที่คั่งค้างอยู่ภายในบางส่วนไหลย้อนออกมาพร้อมกันท่อนเสียวครูชัยแล้วหยดลงกับพื้น รุ่นน้องเจ้าเสน่ห์พอไม่มีดุ้นเนื้อยัดช่องเพศเธอแล้ว เธอก็ทิ้งตัวลงนอนทับรุ่นพี่ที่แสนดี ทั้งคู่นอนกอดกันกลม ลมหายใจของทั้งคู่บ่งบอกถึงความเหนื่อยล้าจากเกมกามที่เพิ่งผ่านพ้นไป
ครูชัยทิ้งให้ธนชพรรณและเย็นฤทัยได้พักผ่อน จากนั้นก็หันไปหาวิภาวีเตรียมที่จะมอบรางวัลสุดพิเศษให้กับผู้ช่วยจอมแก่นของเขาบ้าง ครูชัยอ้าแขนรับวิภาวีที่ลุกขึ้นนั่งคร่อมตักของเขา กางเกงในของวิภาวีหลุดไปตั้งแต่ตอนไหนแล้วก็ไม่รู้ ทำให้ตอนนี้ท่อนเสียวของครูชัยปะทะกับร่องรักของวิภาวีแบบไม่มีอะไรมาขวางกั้น เด็กสาวจอมแก่นโอบคอครูชัยยื่นปากไปประกบเขาพร้อมความใคร่ที่ยังไม่ได้สะสาง น้ำหนักตัวของเธอถึงจะเบาแต่ก็ทำให้ครูชัยที่เพิ่งเสียวเสร็จเสียหลักไปได้เหมือนกัน “ครูชัยนอนอยู่เฉยๆเหอะค่ะ…เดี๋ยวหนูจัดการเอง” วิภาวีเจ้ากี้เจ้าการเสนอให้ครูชัยเป็นฝ่ายตั้งรับ “จะไหวเหรอวิ?” ครูชัยถามอย่างอารมณ์ดี “โธ่…ทียัยอิ๊บยังทำได้เลย ทำไมหนูจะทำไม่ได้ล่ะ” วิภาวียืนยันเสียงแข็ง ชวนให้ธนชพรรณลืมตาตื่นด้วยความตกใจ “หึๆๆ นี่แสดงว่าแอบดูครูตั้งแต่แรกเลยใช่มั๊ยเนี่ยะ” ครูชัยจับพิรุธได้ก็แซวลูกศิษย์จอมแก่นยกใหญ่ พลางเอนตัวลงนอนตามใจวิภาวี “ก็ใครใช้ให้ครูชัยเล่นเสียวกับยัยอิ๊บในห้องงานไม้ล่ะคะ ดีนะที่หนูเห็นอ่ะ ถ้าเป็นคนอื่นล่ะก็ ครูชัยซวยแน่ๆเลย
