Angel's Item ตอนที่ 7 กระโปรงเป็นเหตุ
ครูชัยครูงานไม้คนใหม่ของโรงเรียนประถมแห่งหนึ่ง เขามาทำงานที่นี่ได้ 2 อาทิตย์แล้ว และวันนี้เป็นปลายอาทิตย์ที่ 2 เขาเคยมีเมียมาก่อน แต่ก็ต้องมาด่วนจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ความเหงาของเขาถูกแทนที่ด้วยตุ๊กตาที่เขาได้มาจากเทวดาองค์หนึ่ง ด้วยตุ๊กตาตัวนี้เขาจึงได้สัมผัสกับรสชาติแห่งความใคร่ของเด็กสาววัย 12 ที่เมียของเขามิอาจทาบติด ตอนนี้เขาลืมความรักที่มีต่อเมียของเขาไปสิ้น หลงเหลือแต่เพียงความใคร่ในตัวลูกศิษย์แสนสวยที่เขาสอนอยู่เท่านั้น และเมื่อเช้าที่ผ่านมาเขาได้สอนบทเรียนแห่งความรักไปกับลูกศิษย์ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอดอย่างอนุพงษ์และเกตนิภา ทั้งคู่เรียนรู้ถึงการใช้ชีวิตกับเพศตรงข้ามอย่างถึงพริกถึงขิง จนที่เคยเป็นคู่อริกลับกลายคู่รักกันและไม่ทะเลาะกันอีกต่อไป ครูชัยเองก็เห็นการเรียนรู้ของทั้ง 2 คนนั้นด้วย ภาพที่เด็กทั้ง 2 บรรเลงเพลงกามต่อหน้าต่อตาเขาจุดชนวนความเงี่ยนของเขาขึ้นมา วันนี้เขาต้องหาทางระบายกับใครซักคน
เขาเริ่ม
ชั่วโมงเรียนที่ 3 ด้วยกระบวนเดียวกันกับการสอนคาบแรก เมื่อสั่งงานเสร็จเขาก็กลับมานั่งที่โต๊ะทำงานของเขา พยางหยิบแฟ้มดึงเส้นผมที่ติดป้ายชื่อว่า”เย็นฤทัย”ขึ้นมาพันรอบตุ๊กตา ไม่นานนักเย็นฤทัยความสูง14เซนครึ่งก็ยืนโชว์ตัวให้ครูชัยดูใต้โต๊ะทำงานของเขา เย็นฤทัยเป็นเด็กตั้งใจเรียน ผลการเรียนของเธอไม่ค่อยดีมากนักแต่ความขยันของเธอก็ยังพอช่วยให้เธอได้คะแนนระดับต้นๆของห้องได้ หน้าตาของเธอก็น่ารักติดอันดับ 1 ใน 3 “สาวสวยห้อง 5” ด้วยเชื้อจีนที่ได้มาจากรุ่นปู่ของเธอทำให้ผิวพรรณขาวผ่อง นัยน์ตาคม รูปร่างก็สมส่วนเริ่มมีส่วนโค้งเว้าตามพัฒนาการที่ควรจะเป็น รอยยิ้มของเธอทำให้บรรยากาศที่ตึงเครียดกลับสดใสขึ้นมาได้ เธอเป็นคนรักสันติไม่ชอบมีเรื่องกับใครและไม่ชอบเห็นใครมีเรื่องกัน เธอจึงมักมีบทบาทในการยุติการทะเลาะของเพื่อนในห้องเป็นประจำ กิตติศัพท์ที่ครูชัยได้ยินมายิ่งทำให้เขาสนใจในตัวเธอ ถึงแม้เธอจะไม่เคยทำผิดใดๆแต่ครูชัยก็คิดหาทางจะจัดการกับเธออยู่ดี เย็นฤทัยเองก็ได้ยินกิตติศัพท์ของครูชัยมาเหมือนกัน เมื่อช่วงพักที่ผ่านมามีคนลือกันหนาหูว่าครูชัยเป็นคนทำให้อนุพงษ์และเกตนิภาเลิกทะเลาะกันได้ ทั้งๆที่เย็นฤทัยเองก็พยายามช่วยเหลือ 2 คนนั้นให้เลิกทะเลาะกันหลายครั้ง ถึงแม้จะอยู่ต่างห้องก็เถอะ เธอจึงรู้สึกทึ่งในตัวครูชัยอยู่นิดๆเหมือนกัน จนเมื่อจบคาบ นักเรียนแต่ละกลุ่มนำผลงานมาส่งครูชัย “เก็บขยะรอบโต๊ะให้สะอาดก่อนไปนะ” ครูชัยกำชับนักเรียน แต่ละกลุ่มก็รีบเก็บกวาดขยะของตนเพื่อที่จะได้ไปกินข้าวเที่ยงเร็วๆ ครูชัยมองกลุ่มของเย็นฤทัยที่กำลังก้มเก็บขยะใต้โต๊ะ ทันใดนั้นเขาก็นึกแผนการเจ้าเล่ห์ๆขึ้นมาได้จากบทเรียนเมื่อเช้าวันนี้ทำให้เขารู้ว่านอกจากสามารถเห็นพฤติกรรมลูกศิษย์ผ่านทางตุ๊กตาได้แล้ว …..หากเขาทำอะไรกับตุ๊กตาตัวนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นก็จะไปเกิดกับตัวเจ้าของเส้นผมด้วย….. เขาหยิบกาวตราช้างจากลิ้นชักเก็บอุปกรณ์ออกมา รอจังหวะที่เย็นฤทัยก้มลงเก็บขยะใต้โต๊ะ ทันทีที่เย็นฤทัยรวบกระโปรงก้มลงนั่งยองๆ เพื่อเก็บกองขยะใต้โต๊ะ เขาก็หยอดกาวลงไปตรงตำแหน่งที่กระโปรงและอกเสื้อของตุ๊กตาชนกัน เธอก้มเก็บอยู่นานจนกาวแห้งสนิทกำลังจะลุกขึ้น ในที่สุดเย็นฤทัยก็รับรู้ความผิดปกติในตัวเธอ ปลายกระโปรงติดกับหน้าอกเสื้อของเธออย่างแน่นหนา แกะอย่างไรก็ไม่หลุดออกจากกัน สภาพแบบนี้หากเธอยืนขึ้นล่ะก็ ไม่วายที่เธอจะต้องโชว์กางเกงในสีขาวที่ซ่อนอยู่ต่อหน้าเพื่อนๆทั้งห้องเป็นแน่ เธอทำใจเย็นสมชื่อนั่งลงทำเป็นก้มเก็บขยะต่อไป ระหว่างนั้นก็พยายามแกะกระโปรงและเสื้อของเธอให้หลุดออกจากกัน “น้ำฝน…เก็บเสร็จยัง?” เสียงเพื่อนในกลุ่มของเธอตะโกนถามจากหน้าชั้น “จะเสร็จแล้ว…พวกเธอไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเราตามไป” เย็นฤทัยตอบ อย่างน้อยเพื่อนๆของเธอจะได้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จนกระทั่งทั้งห้องเหลือเพียงเธอกับครูชัย 2 ต่อ 2 เท่านั้น “ยังเก็บไม่เสร็จอีกเหรอ…เย็นฤทัย” ครูชัยเอ่ยถามทั้งๆที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ “เอ่อ…ค่ะๆ จะเสร็จแล้วค่ะครู” เย็นฤทัยตอบไปพลางแกะกระโปรงไปพลาง “ไม่ต้องเก็บแล้วก็ได้…ไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวครูจัดการเอง” ครูชัยพูดไป สายตาคอยสังเกตพฤติกรรมของลูกศิษย์ “เอ่อ…ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากช่วย” เธอตอบไปอย่างนั้นแต่ในใจเธอต้องการช่วยตัวเธอเองมากกว่า(ไม่ใช่”ช่วยตัวเอง”ในความหมายอย่างว่านะคะ) “ไหนล่ะขยะ…ไม่เห็นมีเลย” ครูชัยแอบเข้ามาทางด้านหลัง ก้มลงถามโดยที่เธอไม่รู้ตัว “อุ๊ย!” เธอตกใจเล็กน้อย “ทำอะไรอยู่…ไปกินข้าวได้แล้ว” ครูชัยเร่งเธอ เธอไม่มีเวลาหาใครคนอื่นมาช่วยเธอให้พ้นจากสภาพนี้แล้ว จนเธอต้องบอกความจริงกับเขา “เอ่อ…ครูชัยคะ คือว่า…กระโปรงหนูมันติดกับเสื้อหนู แกะยังไงก็ไม่ออกค่ะ” เย็นฤทัยตอบอย่างใจเย็นแล้วทำท่าดึงกระโปรงให้ครูชัยดู “หนูไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะค่ะ” ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเขา “เหรอ…ไหนขอครูดูซิ” ครูชัยแกล้งดึงไม่ออก “นั่งอยู่อย่างนี้ครูดึงไม่ถนัดน่ะ มาที่โต๊ะครูดีกว่า เดี๋ยวครูหาวิธีดึงให้” ครูชัยเสนอทางเลือกให้ ซึ่งเธอจำเป็นต้องทำตามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เย็นฤทัยลุกขึ้นพยายามเอามือรวบกระโปรงมาปิดของสงวนให้มากที่สุดถึงกระนั้นก็ยังต้องโชว์ขาอ่อนขาวๆให้ครูชัยเห็นอยู่ดี
เมื่อมาถึงโต๊ะของเขา ครูชัยเปิดลิ้นชักดึงกรรไกรออกมา “ครู…อย่าตัดกระโปรงหนูนะ เดี๋ยวแม่หนูว่าแย่เลย” เย็นฤทัยรีบปฏิเสธ “อ้าว…แล้วจะให้ครูทำไง ให้ดึงเฉยๆเหรอ” เย็นฤทัยพยักหน้า หารู้ไม่ว่ายิ่งเข้าแผนของครูชัย “ก็ได้…งั้นยืนนิ่งๆนะ” ครูชัยสั่งเธอ จากนั้นเขาก็เริ่มลงมือ ครูชัยเอามือขวารวบชายกระโปรงส่วนที่ติดกับอกเสื้อของเธอดึงเข้าหาตัวเขา ส่วนมือซ้ายเขาจับไหล่ขวาเธอดันออก “เล่นซนอะไรของเธอเนี่ยะ น้ำฝน” ครูชัยเรียกเลียนแบบเพื่อนของเธอ “เปล่านะคะ หนูไม่รู้จริงๆว่ามันติดกันได้ยังไง” ครูชัยออกแรงดึงอยู่ 3-4 ครั้ง แต่ละครั้งเขาลูบคลำไหล่ของเธอเล่นอย่างได้อารมณ์ “ติดแน่นเชียว…อย่างนี้มีหวังกระโปรงขาดแน่เลย…น้ำฝน” ครูชัยแซวเธอ “ครู…อย่าทำกระโปรงหนูขาดนะ” น้ำฝนเริ่มกังวล “รู้แล้วน่า” ครูชัยขานรับ คราวนี้ครูชัยเริ่มได้ใจมากขึ้นออกแรงดึงอีกหลายครั้ง แต่ละครั้งเขาเลื่อนมือซ้ายต่ำลงเรื่อยๆเรื่อยๆ จนกระทั่งมาหยุดที่ทรวงอกนิ่มๆของเธอ ทว่าลูกศิษย์ตัวน้อยไม่ได้เฉลียวใจเลยว่าถูกครูลวนลามเข้าแล้ว เธอมัวแต่กังวลเรื่องกระโปรงจนลืมเรื่องอื่นๆจนหมด เมื่อเห็นดังนั้นครูชัยก็ก็ยิ่งได้ใจ เขาเริ่มบีบแตรอันน้อยๆของเธออย่างแผ่วเบาแต่ต่อเนื่อง ความรู้สึกเสียวซ่านวิ่งไปทั่วร่างกายจนน้ำฝนระลึกได้ว่าครูชัยทำอะไรเธอ สายตาน้ำฝนจ้องครูชัยอย่างเอาเรื่อง แต่กระนั้นก็ไม่พูดอะไรเพราะเธอเป็นคนขอร้องให้ครูชัยช่วยเอง และถ้าขืนครูชัยไม่ได้ตั้งใจจับแต่เธอกลับว่าเขาซะก่อนมันจะยิ่งเป็นเรื่องเข้าไปใหญ่ เธอไม่อยากมีเรื่องดังนั้นจึงปล่อยให้ครูชัยดึงกระโปรงของเธอต่อไป ฝ่ายครูชัยเอง สมาธิของเขาไม่ได้เพ่งไปที่มีขวาที่ใช้ดึงกระโปรงของเธอเลยแม้แต่น้อย สติของเขาจดจ่ออยู่กับมือซ้ายที่ได้โอกาสสัมผัสทรวงอกของลูกศิษย์อย่างสนุกสนาน กระแสแห่งความเสียวยังคงวิ่งไปทั่วร่างอันบอบบางของเธอ ความรู้สึกแบบนี้ยากที่เด็กสาวอย่างเธอจะทนยืนเฉยๆได้ ขาของเธอเริ่มสั่น ลมหายใจเธอแรงขึ้น หัวใจเธอเต้นถี่และแรงจนแม้มือที่จับอกเธอจะอยู่ด้านขวาแต่เขาก็รับรู้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่เปลี่ยนไป ครูชัยรู้สึกพอใจมาก ที่เห็นปฏิกิริยาของลูกศิษย์คนสวยตอบสนองต่อมือของเขาเช่นนั้น น้ำฝนในตอนนี้จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ความเสียวที่เพิ่มขึ้นดึงความอยากในส่วนลึกของจิตใจเธอออกมา มือทั้ง 2 ของเธอที่เคยรวบกระโปรงปิดป้องของสงวนกลับทรยศต่อเธอ มันเริ่มบีบขยำหว่างขาโดยเธอไม่รู้ตัวเพิ่มความเสียวและความอยากให้มากขึ้นไปอีกทวีคูณ ใบหน้าของเธอที่เคยขาวกลับเริ่มแดงเรื่อๆ เธอหลับตาซึมซับรสชาติแห่งความเสียวโดยไม่รู้ตัวว่าครูชัยกำลังจ้องมองทุกอิริยาบถของเธออยู่ ในที่สุดหลังจากควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่นานเกือบนาที น้ำฝนก็ช่วยตัวเองได้สำเร็จ(ไม่ใช่”ช่วยตัวเอง”แบบธรรมดานะคะ) ร่างกายเธอกระตุกด้วยความเสียว เรี่ยวแรงที่พอจะพยุงตัวเธอให้ยืนอยู่ได้ก็หายไปหมด เธอทรุดตัวลงไปซบอกครูชัยพอดี “น้ำฝน”ของเธอรั่วเปียกท่วมกางเกงในไปหมด ครูชัยยิ้มราวกับชนะสงครามโลกครั้งที่ 2 ประคองเธอไปนอนซบอกของเขาบนเก้าอี้ตัวโปรด รอจนสติและเรี่ยวแรงของเธอกลับมา เสียงลมหายในหอบแฮ่กของเธอน่าเอ็นดูยิ่งนัก ครูชัยก้มลงหอมแก้มเธอเหมือนเป็นรางวัล น้ำฝนรู้สึกตัวทันทีที่โดนหอม ราวกับเจ้าหญิงนิทราที่ตื่นขึ้นโดยจูบของเจ้าชาย แต่เธอใจเย็นพอที่จะไม่ลุกทันทีที่รู้สึกตัว เธอยังคงนอนนิ่งๆ นึกทบทวนถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตัวเธอ …นี่เธอช่วยตัวเองต่อหน้าครูชัยหรือเนี่ยะ… น้ำฝนคิดในใจ เธออายมากแต่ก็ต้องยอมรับว่าช่วงเวลานั้นวิเศษจริงๆ …ขืนเราทำอะไรให้ครูชัยไม่พอใจล่ะก็ ครูชัยคงบอกเรื่องนี้ให้ทุกคนรู้แน่ๆเลย… สัญชาตญาณแห่งการประสานสัมพันธ์ของเธอก็ผุดขึ้นมา ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเธอลอยสูงขึ้น ครูชัยอุ้มเธอลุกจากเก้าอี้แล้ววางเธอลงบนเก้าอี้ของครู ส่วนครูชัยนั้นนั่งอยู่ข้างๆ สายตาจ้องมองเธอเหมือนเป็นอาหารเที่ยงของเขา ไม่รอช้าครูชัยเลื่อนมืออันหยาบกร้านของเขาตะปบลงกลางร่องขาหนีบของลูกศิษย์ เด็กสาวที่เพิ่งฟื้นตัวจากอารมณ์ใคร่ของเธอไม่อาจต้านทานแรงตัณหาของชายวัย 30 เศษๆได้ คราบน้ำเสียวที่หลั่งรินออกมาทำให้กางเกงในผ้าฝ้ายสีขาวตัวเก่งของเธอเปียกโชกไปทั้งตัว ความอายทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว ได้แต่รอโอกาสที่ครูชัยจะเลิกทำบ้าๆกับเธอซักที แต่ได้ทำกับเธอเท่านี้มันไม่ได้ช่วยให้ความเงี่ยนของเขาจางลงไปเลยแม้แต่น้อย มือของครูชัยเริ่มมุดเข้าไปเบียดอยู่ในกางเกงในตัวจิ๋วของเธอ “น้ำฝน”ของเธอทำเอาถนนลื่นไปหมด ครูชัยควานหาทางเข้าสวรรค์ของเธอได้อย่างง่ายดาย ทันทีที่มือของเขาฉกเข้าไป นิ้วชี้และนิ้วกลางที่วิ่งออกนำไปตั้งแต่แรกก็รีบมุดเข้าถ้ำสวรรค์ทันที น้ำฝนสะดุ้งเฮือกพยายามจับข้อมือครูของเธอดึงออก แต่ความอยากในตัวเธอกลับต้องการอีกอย่าง น้ำฝนดิ้นด้วยความเสียวซ่านอย่างไร้ทางขัดขืนบนเก้าอี้ของครูชัย ก้นของเธอกระเด้งสู้มือของเขาอย่างรู้จังหวะ นิ้วทั้ง 2 วิ่งเข้าวิ่งออกร่องเสียวของเธออย่างสนุกสนานดันอารมณ์ใคร่ของเธอขึ้นจนถึงขีดสุดอีกครั้ง คราวนี้มันรุนแรงกว่าที่เธอช่วยตัวเองไม่ว่าครั้งไหนก็ตาม เธอโน้มตัวกอดแขนของครูชัยเพื่อระบายความเสียว เธอกัดฟันหลับตาซึมซับความรู้สึกนั้น จนในที่สุดน้ำฝนก็ทำเขื่อนแตกอีกครั้ง น้ำสวรรค์จำนวนมากไหลทะลักออกมาจากรูสวาทสาดใส่มือของครูชัยอย่างบ้าคลั่งจนมือของเขาชุ่มไปด้วยเมือกเสียวของลูกศิษย์ น้ำฝนหมดแรงนอนพักรักษาตัวบนเก้าอี้ของครูอย่างเหนื่อยอ่อน ครูชัยหอมแก้มเธออีกครั้งเป็นรางวัลที่สนองตอบความรักของเขามากมายเช่นนี้ จากนั้นยกมือที่เพิ่งทำหน้าที่เสร็จให้ลูกศิษย์ตัวน้อยดูต่อหน้า คราบเสียวของเธอเปรอะเปื้อนเต็มมือของเขา น้ำฝนอายจนหน้าแดง แต่เธอไม่มีแม้แรงจะเบือนหน้าหนี ได้แต่ทำตาละห้อยยอมรับผลงานของตน ครูชัยใช้จังหวะนี้ให้เป็นโอกาส เขาสอดมือเข้าไปใต้ก้นของเธอดึงเอากางเกงในตัวเก่งของเธอออกมาอย่างง่ายดาย จากนั้นจับขาเธอพาดบนที่พักแขนในสภาพเดียวกันกับธนชพรรณ ร่องเสียวที่มีพัฒนาการมากกว่าของเย็นฤทัยเปิดแง้มราวกับยิ้มตอบครูชัย กลิ่นหอมจากร่องเสียวของเธอทำเอาครูชัยแทบอดใจไม่ไหว ก้มลงฉกลิ้นดูดกลืน”น้ำฝน”ของลูกศิษย์ราวกับผจญภัยในทะเลทรายมานาน …เอาอีกแล้วเหรอนี่…ยังไม่ทันที่เย็นฤทัยจะหายเหนื่อยจากกามกิจรอบสอง ร่องเสียวของเธอก็ถูกกระตุ้นตื่นให้ทำงานอีกครั้ง ลิ้นสากๆที่ไล้โลมเลียร่องเสียวทำเอาเธอขาสั่นด้วยความเสียวสะท้าน เธอเคยช่วยตัวเองมาบ้างแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่รู้สึกแบบนี้ ติ่งเสียวถูกลิ้นของครูชัยตวัดไปมาพาให้อารมณ์ใคร่ของเธอหวนคืนอีกครั้ง น้ำฝนไม่รู้ว่าครูชัยคิดยังไงถึงทำกับเธอแบบนี้ แต่ตอนนี้สิ่งที่เธอรู้สึกได้ดีเพียงอย่างเดียวก็คือความเสียวที่ได้รับมันช่างประทับใจเธอเสียจริงๆ เย็นฤทัยก้มหน้ายอมรับความจริงนั้นแล้วส่งตัวเองขึ้นสวรรค์เป็นรอบที่ 3 คราวนี้ไม่มี”น้ำฝน”เหลือให้เธอได้เห็นเลยเพราะถูกครูชัยดูดดื่มไปจนหมด หลังจากน้ำสวรรค์อึกสุดท้ายลงคอครูชัยไปเขาก็ยืนขึ้นมองสภาพนางงามมิตรภาพตัวน้อยๆของเขา เธอหมดแรงนอนเหนื่อยอ่อนบนเก้าอี้ตัวโปรดของเขา ปล่อยให้เขาจดจ้องของสงวนและส่วนต่างๆของร่างกายเธอตามใจชอบ ไม่ต้องบอกก็พอจะรู้…ตอนนี้เย็นฤทัยติดใจรสรักที่ครูชัยมอบให้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขาจึงได้เวลางัดไม้เด็ดออกมาจากเป้ากางเกงของเขา ดุ้นเนื้อที่อัดอั้นมานานบัดนี้ถูกปลดพันธนาการสู่โลกภายนอก มันกระดกหัวทักทายเหยื่อรายใหม่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความสนใจ เย็นฤทัยเองก็เห็นท่อนเนื้อของเขาเช่นเดียวกัน เธอรู้ชะตาตัวเองแล้วว่าจะโดนทำอะไร เธอกลืนน้ำลายเข้าไปอึกใหญ่เพราะความมหึมาของ”ไอ้จู๋”ของครูชัย มันใหญ่กว่าของน้องชายชั้นป.2 ของเธออย่างเทียบกันไม่ติด กว่าที่เธอจะได้ทันเตรียมใจท่อนเนื้อที่ว่าก็มาจ่ออยู่หน้าร่องสวาทเรียบร้อยแล้ว “ครูขอนะ…น้ำฝน” ครูชัยพูดขอความบริสุทธิ์ของเธอพอเป็นพิธีว่าแล้วก็เริ่มดันแท่งเสียวเข้าถ้ำของเธอโดยไม่รอฟังคำตอบ ท่อนเสียวขนาดมหึมาทะลวงหายเข้าไปร่องเสียวของเธอเรื่อยๆ น้ำเสียวที่มีมากมายช่วยให้เธอไม่รู้สึกเจ็บมากนัก แต่พอเข้าไปได้เพียงครึ่งลำเธอก็รู้สึกอึดอัดแล้ว ครูชัยก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกันโพรงสวรรค์ขมิบตอดรับการบุกรุกของเขาอย่างสุดกำลัง มันยังเข้าไปต่อได้อีกแต่ทุกระยะที่ดันเข้าไป ทำเอาน้ำฝนเสียวแทบขาดใจ ครูชัยซอยบั้นควยของเขาเข้าออกช้าๆ ไม่อยากให้นางงามมิตรภาพของเขาต้องเข็ดกับครั้งแรกของเธอ ท่อนเสียวที่อัดอั้นมานานตอนนี้ถูกบีบรัดโดยร่องเสียวอันอ่อนนุ่มไร้กำลังกลับยิ่งเพิ่มความเงี่ยนให้กับเขายิ่งขึ้น ลมหายใจของเย็นฤทัยที่กระทบหูเขาทำให้เขายิ่งร้อนใจ เขาก้มลงสูดความหอมแห่งวัยแรกรุ่นของเย็นฤทัยอย่างเร่าร้อนรังแต่จะเพิ่มความต้องการที่ไร้ขีดจำกัดให้กับเขา ในที่สุดน้ำเงี่ยนที่รอการปลดปล่อยก็วิ่งมาถึงสุดปลายบั้นควยของเขา ครูชัยกระแทกท่อนเสียวไม่ยั้ง ให้รางวัลความน่ารักของเธอด้วยน้ำเสียวจำนวนมากจนเกินกว่าช่องเพศน้อยๆของเธอจะรับไหว น้ำฝนเองก็ตามความเสียวของครูชัยมาติดๆ จนทันเขาเมื่อโดนกระแทกอย่างแรง ในครั้งที่ 2 ส่งเธอขึ้นสวรรค์เป็นรอบที่ 4 ภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง ครูชัยนอนทับลูกศิษย์ของเขาอย่างหมดแรง น้ำฝนไม่ว่าอะไร เธอไม่มีแรงแม้แต่จะยกแขนด้วยซ้ำ เมื่อบั้นควยของเขาอ่อนตัวลง ครูชัยดึงมันออกมาจะร่องเพศลูกศิษย์ น้ำเงี่ยนที่ค้างอยู่ภายในก็ไหลตามออกมาบางส่วน มันไหลเยิ้มลงไปถึงร่องก้นของเธอ ครูชัยจัดเสื้อผ้าของเขาให้เป็นปกติ แกะเส้นผมของตุ๊กตาออก ทันใดนั้นกระโปรงที่ติดอยู่ก็หลุดออกจากอกเสื้อเธอ ครูชัยรอจนเย็นฤทัยฟื้นตัวอีกครั้ง
“หายเหนื่อยรึยัง…น้ำฝน” ครูชัยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยพลางเช็คคราบความใคร่ที่เอ่อล้นร่องเสียวของเธอเมื่อเห็นเธอลืมตาขึ้นมองเขา น้ำฝนนิ่งเงียบ ไม่กล้าพูดไม่กล้าทำอะไร ทั้งๆที่ครูชัยเป็นฝ่ายทำเธอ แต่เธอกลับรู้สึกผิด ผิดที่ไม่รู้จักห้ามครูชัย หากเธอห้ามใจตัวเองได้ตั้งแต่แรกก็คงไม่ต้องเสียความบริสุทธิ์ให้กับครูชัยหรอก เมื่อเห็นเธอนิ่งเงียบอยู่ ครูชัยจึงเป็นฝ่ายเข้าไปหาเธอ “ครูรักน้ำฝนนะ” เสียงครูชัยสารภาพทำให้เธอ เงยหน้ามองครูชัยเหมือนจะดูความจริงใจ สีหน้าครูชัยก็บอกเหมือนอย่างที่เธอได้ยิน เธอรู้สึกสบายใจขึ้น อย่างน้อยที่ครูชัยทำก็เพราะรักเธอ แต่มันก็ไม่อาจลบความรู้สึกผิดในตัวเธอได้อยู่ดี “หิวข้าวรึยัง” ครูชัยเอ่ยถามเปลี่ยนเรื่อง เวลานี้เกือบจะเที่ยงครึ่งแล้ว เธอต้องรีบกินก่อนจะเข้าเรียนในช่วงบ่ายต่อไป เสียงท้องของเธอร้องเแทนคำตอบ ครูชัยหัวเราะว่าแล้วก็พยุงตัวเธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ “ไปกินข้าวกัน…มื้อนี้เดี๋ยวครูเลี้ยงเอง” น้ำฝนจัดระเบียบเสื้อผ้าตัวเอง กระโปรงของเธอเป็นปกติแล้ว แต่ยังมีบางอย่างไม่ปกติ เธอหันไปมองครูชัยราวกับจับขโมยได้ “กางเกงในหนูล่ะคะ” ครูชัยทำสีหน้าเพิ่งนึกขึ้นได้ “อ๋อ…มันเปียกอยู่ไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จค่อยมาเอาก็ได้นี่…” ครูชัยพูดไปจูงมือเธอไปโรงอาหารเหมือนไม่ให้ความสำคัญกับมัน “ด…เดี๋ยวสิคะครู อย่างนี้ไม่เอานะ” น้ำฝนได้แต่หน้าแดงเพราะความอายที่ถูกจูงมือ อายที่ต้องไปกินข้าวโดยไม่ใส่กางเกงใน และอายที่รู้ว่ากางเกงในของเธอชุ่มไปด้วยความใคร่ของตัวเอง ทั้งคู่เดินทางสู่โรงอาหารของโรงเรียน…
