ก้อย ภาค 2 ตอนที่ 12
พอวางสายจากลิน ก็มีโทรศัพท์อีกสายเข้ามาทันที
“สวัสดีครับคุณพ่อมีอะไรครับ”
“จะมีอะไร มึงทำอะไรทำไมลินถึงลาออก” คุณอำนาจตะคอกผ่านโทรศัพท์มาทำเอาหูผมวิ้งๆ
“เข้าใจผิดหรือเปล่าครับ”
“เข้าใจผิดอะไรก็ลินส่งเมลมาลาออกกับกูอยู่เนี่ย”
“คุณพ่อได้รับเมลเมื่อไหร่ครับ”
“หลายชั่วโมงแล้ว”
“งั้นเค้าก็ไม่ลาออกแล้วหละครับ”
“อะไรเนี่ยกูไม่เข้าใจ”
“คุณพ่อลองดูเผื่อตอนนี้อาจจะมีเมลจากลินไปบอกคุณพ่อว่าไม่ลาออกแล้วก็ได้”
“เออ เดี๋ยวรอแป๊บ”
“พี่บีขา” ส้มหยิบโทรศัพท์ที่คุณอำนาจวางไว้มาคุยต่อแทน
“น้องส้ม เป็นไงสนุกไหม”
“สนุกค่ะ ของกินก็อร่อย ทะเลสวยมากเลย ส้มอยากมากับพี่บี
สองคนจัง”
“พี่ยุ่งๆ นะ พี่คงไม่มีเวลาไปเที่ยวนานๆ แบบคุณลุงของส้มหรอก”
“งั้น กลับไปพี่บีต้องมาหาส้มนะ”
“ได้ซิ”
“คิดถึงนะค่ะคุณลุงมาแล้ว”
“จ้า พี่ก็คิดถึงส้มจ๊ะ”
“เอาได้แล้วเมลมาบอกว่าเข้าใจผิดไม่ลาออกแล้ว”
“เห็นไหมหละครับ แค่เข้าใจผิดกัน”
“กูไม่เชื่อหรอกมึงเล่ามาเลยว่าเกิดอะไรขึ้น”
ผมเลยเล่าว่าผมปรับตำแหน่งให้ลินแต่เธอคิดว่าผมล้อเล่นเลยโกรธ
“มึงจะบ้าหรอไง อยู่ๆ ปรับตำแหน่งคนของกูตามใจชอบ”
“ก็คุณพ่อบอกว่าผมจะทำยังไงก็ได้ไม่ใช่หรอครับ”
“มันก็ใช่ แต่มึงเล่นปรับจากเลขาไปเป็นที่ปรึกษา มึงว่ามันไม่แปลกไปหน่อยหรอ”
“จะแปลกตรงไหนหละครับ”
“อ้าว มึงนี่พูดกวนประสาทนะ ก็เป็นเลขาอยู่ๆ กลายเป็นที่ปรึกษาคนเค้าจะไม่ว่า ว่าเพราะมีอะไรกับกู หรือมีอะไรกับมึงหรอ”
“แล้วมีไหมหละครับ”
“ไอ้บี มึงย้อนกูจังนะ กูไม่มีอะไรกับลิน ลูกน้องคือลูกน้องโว้ย”
“ไม่มีแล้วจะกลัวอะไรหละครับ”
“เห้ย อะไรของมึงเนี่ย งั้นมึงอธิบายมาเลย กูรำคาญที่จะให้มึงย้อนแล้ว”
“ก็ได้ครับ ถ้าเป็นเลขาทั่วไปที่แค่นั่งรับโทรศัพท์จนนัดประชุม ก็สมควรคิดแหละครับว่าต้องมีอะไรกับเจ้านายแน่ๆ ถึงได้เลื่อนตำแหน่งแบบก้าวกระโดดแบบนี้ แต่นี่ผมเห็นลินทำแทนคุณพ่อทุกอย่าง มากกว่าหน้าที่เลขาด้วยซ้ำ คุณพ่อไม่คิดแบบนั้นหรือครับ”
“เออกูก็คิด”
“ครับ แล้วผมก็รู้สึกว่าลิน กำลังลำบากใจกับหน้าที่ตรงนี้อยู่”
“เออกูก็พอจะรู้ แต่กูรอให้เค้าบอกกู แล้วกูจะได้แก้ไขให้”
“ทำไมต้องรอหละครับคุณพ่อ คุณพ่อบริหารลูกน้องมายังไงผมไม่รู้นะ แต่ผมพอเห็นปัญหาของลูกน้องผมก็จะเข้าไปแก้เลย ผมเป็นคนเลี้ยงลูกน้องครับคุณพ่อ ผมไม่รอให้ลูกน้องมายื่นใบลาออกแล้วค่อยมาแก้ไขที่หลัง”
“เออมึงก็พูดถูก”
“แล้วผมถามคุณพ่อ ที่ผมให้ลิน มีอะไรที่มันเกินไปบ้างสำหรับหน้าที่ความรับผิดชอบที่เธอต้องทำ”
“เออไม่มี ลินสมควรได้รับแล้ว”
“งั้นคุณพ่อก็เข้าใจตรงกับผมแล้วนะครับ แล้วต่อไปผมอาจจะทำแบบนี้อีกถ้าผมเจอคนที่ทำงานดีแต่ยังไม่ได้รับในสิ่งที่ควรได้อีก ผมจะปรับตำแหน่งเขาอีก”
“เออกูเข้าใจแล้ว กูไม่เคยเป็นลูกน้องกูไม่รู้เรื่องแบบนี้หรอก กูรู้แต่ว่าถ้ามีปัญหาก็มาแจ้งกูก็จะช่วย ก็เหมือนตอนมึงนั้นแหละ ถ้าไม่มีใครมาบอกกูก็ยังคงไม่ให้อะไรมึงจนกว่ามึงจะมาขอกูเอง”
“ขอบคุณครับที่เข้าใจผม”
“เออๆ ก็ดีเหมือนกัน กูเสียคนดีๆ ไปเยอะ โดยไม่รู้เลยว่ามันเป็นเพราะแบบนี้”
“ต่อไปผมจะแจ้งคุณพ่อก่อนแล้วกันจะได้ไม่มีปัญหาแบบนี้อีก”
“ไม่ต้องกูให้มึงบริหารแล้ว มึงเห็นว่าสมควรก็ทำตามใจมึงไป”
“ขอบคุณครับที่คุณพ่อไว้ใจผม”
“เออ ว่าแต่ลูกฟางหละ กลับมาหรือยัง”
“ยังครับ ฟางบอกว่าจะกลับพรุ่งนี้ ผมว่าจะไปหาเธออยู่เหมือนกัน”
“เออ ฝากไปดูด้วยกูเป็นห่วง เอาหละกูจะนอนแล้ว แล้วเจอกันมึงอยากได้อะไรเป็นของฝากบ้างหละกูจะได้ซื้อไปให้”
“อืม เอาชุดสาวฮาวายซักสามชุดได้ไหมครับ ผมจะให้ก้อยกับแนนใส่ อีกตัวเก็บไว้รอเจนมาใส่ให้ดู”
“มึงบ้าหรือเปล่าเนี่ย เมียมึงไม่ว่าเอาหรอฝากซื้อของแบบนี้”
“ไม่ว่าหรอกครับ ยิ่งชอบมากกว่าโดยเฉพาะแนน”
“เออกูจะซื้อไปฝากแค่นี้นะ”
“ครับสวัสดีครับคุณพ่อ”
วันรุ่งขึ้นผมพกเอาเจ้า ipad ไปทำงานด้วย ผมต่อเมลส่วนตัวเพิ่มเข้าไปในระบบด้วยเพราะมันดูสะดวกดีว่ามานั่งเปิด notebook ดู วันนี้ทั้งวันลินส่งรายงานการประชุมที่เธอไปแทนผมตลอด แถมลักษณะคำที่เธอใช้ก็บ่งบอกว่าตอนนี้เธอกำลังสนุกกับงานที่ได้รับมอบหมายจากผม วันนี้ไม่มีอะไรตื่นเต้นนัก แต่ก็มีเมลจาก เฟรินและเชอรี่ส่งมาบอกว่าวันศุกร์นี้เป็นวันมิตติ้งแฟนคลับของพวกเธอ พวกเธอห้ามผมเบี้ยวไม่ยอมไปอีก
ตกเย็นใกล้เลิกงานผมก็ได้ข้อความจากลินจ่าหัวว่าเป็นความลับ คงเป็นเรื่องที่ผมให้ลินช่วยทำ ผมอ่านข้อมูลที่ยาวหลายหน้ากระดาษแล้วก็ต้องตกใจ
ผมให้ลินสืบภูมิหลังของวิ เพราะผมเริ่มไม่แน่ใจกับพฤติกรรมของเธอ เป็นอย่างที่แคทพูด เธอผ่านการเป็นเด็กเสี่ยมาหลายคน เธอใช้เต้าไต้จนได้เรียนจบปริญญาเอกที่อังกฤษ แต่เรื่องนี้ผมไม่คิดมากอะไร ไม่แปลกที่ผู้หญิงคนนึงที่ไม่มีที่พึงพิงจะหาทางเอาตัวรอดด้วยวิธีนี้ ขนาดเจนที่มีพ่อแม่ร่ำรวยเธอยังเคยหลงมาทำงาน Sideline แต่โชคดีที่ผมเป็นแขกคนแรกและคนสุดท้ายของเธอ เจนเองยังเคยบอกว่าถ้าเธอไม่คิดสั้นตอนนั้น เธอคงไม่มีวันได้เจอผมเหมือนทุกวันนี้
แต่ที่ผมรู้สึกไม่สบายใจก็คือ หลังจากวิจบปริญญาเอกแล้ว เธอก็เลิกเป็นเด็กเสี่ยแล้วกลับมาประเทศไทย ทำงานเลี้ยงตัวเอง แต่เท่าที่ดูเหมือนเธอจะใช้เงินเกินรายได้ และมีหนี้บัตรเครติดยอดหลายแสนบาท และวิก็เพิ่งซื้อคอนโดราคาหลายล้านบาทก่อนจะมาทำงานกับผมไม่นาน ผมดูตัวเลขการผ่อนชำระของวิ มันแทบเป็นไปไม่ได้ ถ้าเธอเอาเงินเดือนที่ผมให้ผ่อนคอนโดนี้จริงๆ เธอคงไม่เหลือเงินกินข้าวแน่ๆ
หรือว่าเธอจะมีรายได้อย่างอื่น เธอเป็นโปรกเกอร์ด้วยนี่น่า หรือว่ารายได้มันจะดีจนเธอผ่อนคอนโดราคาหลายล้านนี้ไหว แล้วรถยนต์เธอหละ ค่ากินค่าใช้ค่าน้ำมัน ผมดูตัวเลขที่ลินสรุปมา มันแทบเป็นไปไม่ได้เลย หรือถ้าเป็นไปได้จริงๆ รายได้จากการเป็นโปรกเกอร์ของเธอคงสูงมากๆ
ผมส่งเมลกลับไปบอกให้ลินส่งคนคอยติดตามดูพฤติกรรมของวิ ถ้ามีอะไรผิดปรกติให้รีบแจ้งผมทันที ถึงผมจะไม่เชื่อว่าวิจะทำอะไรผิด แต่ตอนนี้เธอเข้าข่ายคนที่ส่อว่าจะทุจริตมากที่สุด
ผมเรียกหญิงเข้ามาหาในห้องแต่แกล้งให้หงส์ไปตามแล้วบอกว่าเรื่องหุ้น เพื่อที่วิจะได้ไม่สงสัย เพราะผมคิดจะให้หญิงทำหน้าที่ที่ผมเคยให้วิทำ ผมอยากรู้ว่าข้อมูลมันจะแตกต่างกันหรือเปล่า
“ได้ซิค่ะพี่บี หญิงทำได้อยู่แล้ว”
“มันเป็นความลับนะพี่ไม่อยากให้หญิงบอกใคร รวมถึงวิด้วย”
“ได้ค่ะ หญิงจะส่งรายงานตรงถึงพี่คนเดียว”
“อืม พี่ใจร้อนนะ ถ้ามีอะไรผิดปรกติ ต่อให้เล็กๆ น้อยๆ หญิงต้องแจ้งพี่ทันทีนะ”
“ได้ค่า”
ผมทำงานต่อจนใกล้เลิกงานฟางก็โทรมาหาผม
“พี่บีค่ะ พี่บีจะมาหาฟางหรือเปล่าค่ะ”
“ฟางถึงห้องแล้วหรอ”
“ค่ะ แล้วพี่จะมาไหมค่ะ” น้ำเสียงเหมือนฟางร้อนใจ
“ไปซิเดี๋ยวเลิกงานพี่จะไปหาเลยนะ”
“ค่ะ พี่บีรีบมานะค่ะ”
“จ๊ะเลิกงานแล้วพี่จะรีบไปหาเลย”
พอเลิกงานผมก็รีบขับรถไปหาฟางโดยปล่อยให้หงส์กลับไปคอนโดเอง พอไปถึงคอนโดฟางผมก็เห็นรถซีวิคสีขาวจอดอยู่ห่างๆ ผมเอะใจว่ามันดูคุ้นๆ แต่รถซีวิคสีขาวในกรุงเทพมันคงมีเกินสิบคัน คงไม่ใช่รถเจนหรอก แล้วแนนจะมาทำอะไรที่นี่หละ
ผมขึ้นไปที่ห้องฟางแล้วรีบเคาะประตูเรียกเธอ ผมดีใจที่จะได้เห็นหน้าของฟาง ฟางคงคิดถึงผมมากแน่ๆ เลยถึงได้รีบตามให้ผมมาหาแบบนี้ เสียงปลดล๊อคประตู แล้วบานประตูก็ค่อยๆ แง้มออก
ผมกำลังจะได้เห็นหน้าน้องฟางแล้ว คิดถึงจังวันนี้ต้องโดนหลายครั้งแน่ๆ ผมคิดในใจ แต่พอประตูเปิดออกผมก็ตกใจจนแทบจะนั่งลงบนพื้น
“แนนมาได้ไงเนี่ย” แนนยืนตาเขียวจ้องผม
“ก็มาดูเมียใหม่พี่บีหนะซิ”
“มันไม่ใช่แบบนั้นนะแนน”
“พี่บีจะบอกว่าไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนนี้หรอ แนนไม่เชื่อ”
“แนนค่อยๆ คุยกันนะ เราเข้าไปคุยกันข้างในแล้วกัน”
ผมพาแนนเดินเข้าไปด้านในห้อง แล้วผมก็เห็นฟางนั่งทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่บนโซฟา
“นี่แนนทำอะไรน้องเค้าหรือเปล่า” ผมเริ่มกลัวว่าแนนจะทำเหมือนตอนผมกับพิสต้า
“เปล่าค่ะ แต่ต่อไปไม่แน่”
ฟางสะดุ้งตกใจ
“แนนพี่ว่าเรากลับไปคุยกันที่บ้านดีกว่าไหม”
“พี่บีพี่ทำแบบนี้ผิดไหมค่ะ”
“อืมมันก็ผิด แต่น้องฟางเค้าไม่ผิดอะไรด้วย แนนจะโกรธก็โกรธพี่เถอะ”
“อ้อ ปกป้องกัน”
“นี่ เธอ ไม่รู้หรือว่าพี่บีมีเมียแล้ว สามคนด้วย”
“รู้ค่ะ” ฟางพูดเหมือนกำลังจะร้องไห้
“รู้แล้วยังกล้ามายุ่งอีกหรอ” แนนทำเสียงดุ
“แนนพอแล้ว จะขู่ฟางเค้าทำไมเนี่ย”
“พี่บี พี่บีทำผิดนะ พี่บีเงียบไปเลย เดี๋ยวแนนค่อยมาจัดการกับพี่บี”
ผมพูดอะไรไม่ออก ผมผิดเต็มประตูอยู่แล้ว
“นี่ว่าไง ทำไมถึงได้มายุ่งกับพี่บีอีกทั้งๆ ที่พี่บีมีเมียแล้ว”
“ฟางขอโทษค่ะ ฟางผิดเอง ต่อไปฟางจะไม่ยุ่งกับพี่บีอีก พี่แนนอย่าโกรธพี่บีนะค่ะ”
“ฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าเธอจะไม่เจอกับพี่บีอีก”
“ฟางจะเก็บของกลับบ้าน แล้วจะไม่กลับมากรุงเทพอีก แบบนี้พี่แนนพอใจไหมค่ะ”
“ฟาง ไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก”
“พี่บี ใครอนุญาตให้พูด” แนนตะหวาดใส่ผม
“แล้วถ้าพี่อนุญาตให้เจอพี่บีอีกได้แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน เราจะยอมหรือเปล่า”
“ค่ะ อะไรนะค่ะ”
ผมเองก็งงเหมือนฟาง แนนพูดอะไร
แนนนั่งลงข้างๆ ฟาง แล้วกับมือฟางก่อนจะพูดต่อ
“ฟางก็ต้องเป็นของแนนด้วย แนนถึงจะยอมให้พี่บีมาหาฟางได้”
โหว่าแล้วมันแปลๆ แล้วผมก็นึกย้อนกลับไปถึงมิสคอลที่หายไป ฝีมือแนนแน่ๆ ฟางยังคงงง เธอเข้าใจว่าแนนหึงเธอที่มายุ่งกับผม แต่ทำไมแนนถึงบอกว่าฟางต้องเป็นของเธอด้วย
“แหมแค่นี้ก็ไม่เข้าใจหรอ น่ารักจังเลย” แนนหอมแก้มฟางฟอดใหญ่
ฟางเลยเข้าใจความหมายว่าแนนต้องการอะไร ฟางตกลงยอมเธอยังอยากเจอผมอยู่ แนนเลิกทำเป็นโมโหและกอดฟางไว้ไม่ยอมปล่อย
“งั้นก็ตกลง แต่วันนี้ฟางเป็นของแนน พี่บีกลับไปก่อนเลย พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่”
ฟางทำหน้าละห้อย เหมือนไม่อยากให้ผมกลับ แต่เธอก็กลัวแนนเลยไม่กล้าพูดอะไร
“ไม่เป็นไรพี่จะรอกลับพร้อมแนน”
“ก็ตามใจ นั่งรอนี่นะ เดี๋ยวแนนมา”
แนนลุกขึ้นแล้วดึงแขนฟางให้เดินตามไปที่ด้านในห้องนอน ผมไม่รู้ว่าจะทำไงดี ดันโดนแนนจับได้แบบนี้คงได้แต่ปล่อยตามใจแนน แต่ฟางจะรู้สึกยังไงนะ สถานการณ์นี้ผมไม่รู้ว่าจะช่วยเธอยังไง แล้วผมก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงฟางร้องขอให้ช่วย ผมรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปในห้องนอน
“นั่นไงมาแล้วเห็นไหม”
แนนนั่งกอดฟางอยู่บนเตียง
“พี่บีเค้าไม่ปล่อยให้ฟางโดนใครทำร้ายหรอก เชื่อหรือยังหละ”
ฟางพยักหน้ารับ แต่ผมงงเป็นไก่ตาแตก
แนนลูบหัวฟางอย่างเอ็นดู ก่อนจะเริ่มซนด้วยการล้วงลอดใต้เสื้อไปขย้ำหน้าอกฟาง ฟางบิดตัวเขินอาย แต่แนนก็ไม่รีรอเธอล้วงไปที่หว่างขาฟางทันที แค่ไม่ถึงนาที ฟางก็เริ่มร้องครางออกมาเบาๆ แนนหันมามองหน้าผมพร้อมกับยิ้มอย่างเยอะเย้ย แต่ผมจะทำอะไรได้ ผมทำได้แค่ยืนดูแนนกำลังจะเป็นเจ้าของอีกคนของฟาง
พอฟางเริ่มเคลิ้มแนนก็ประกบปากแล้วดันฟางนอนลงบนเตียง ผมได้แต่มองตาปริบๆ ผมต้องพยายามทำเป็นไม่มีตัวตน ไม่งั้นแนนอาจจะไล่ผมกลับออกไปนอกห้อง แล้วผมจะอดเห็นบทเลสระหว่างเธอกับฟาง
แนนปลดเสื้อของฟางออกแล้วซุกหน้าไปที่เนินอกของฟาง ฟางแอ่นอกรับปากแนนที่ดูดงับไปทั่วเนินอกน้อยๆ ของเธอ ผมมองก้นแนนในกระโปรกนักศึกษาที่กำลังโก้งโค้งมันน่าเข้าไปขย้ำมาก แต่ผมก็ต้องอดใจไว้ แนนประกระดุมเสื้อนักศึกษาออก พร้อมกับถลกบราสีฟ้าที่ห่อหุ้มหน้าอกเธอขึ้น
ฟางรีบเงยหน้าดูดหน้าอกแนนเหมือนเด็กที่หิวนม ผมได้ยินแนนครางออกมาเบาๆ พร้อมกับบิดตัวไปมาด้วยความเสียว ระหว่างนั้นแนนก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าฟางออกจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า แล้วผมก็เห็นว่าตอนนี้นิ้วชี้แนนกำลังแยงเข้าออกที่หว่างขาฟางช้าๆ โดยที่ฟางแอ่นเอวรับเป็นจังหวะ
แนนกลับมาเป็นฝ่ายดูดหน้าอกฟางอีกครั้ง แต่ฟางก็ยังเอื้อมมือขย้ำหน้าอกแนนอยู่เหมือนเด็กที่ยังกินนมจากเต้าไม่อิ่ม แนนถอดชุดนักศึกษาออกเหลือแต่กางเกงในสีฟ้าอยู่บนร่างแค่ตัวเดียว จากนั้นแนนก็ลากลิ้นลงมาที่เนินสามเหลี่ยมของฟางแล้วดูดงับแรงๆ ทำเอาฟางแอ่นเอวเร่าๆ ร้องซีดลั่น
แนนดูชอบใจมาที่ฟางเสียวกระสันได้มากขนาดนี้ จากนั้นแนนก้มต่ำลงมาที่ร่องสีชมพูของฟางแล้วก็เริ่มละเลงลิ้น ฟางแหง่นหน้าร้องครางไม่หยุด เธอพยายามแอ่นเอวสู้ปากและลิ้นของแนน ผมเห็นน้ำเยิ้มไหลออกมาจากร่องฟางเป็นสายไปตามข้างขา
แนนกลับตัวเป็นท่า 69 ฟางรีบดึงกางเกงในแนนออกจากเอวเธออย่างเร็วก่อนจะจับสะโพกแนนแล้วดึงเข้าหาหน้าตัวเอง แนนเงยหน้ามาร้องอ้า สีหน้าเธอเหมือนพอใจในลีลาของฟางมาก แล้วแนนก็ก้มลงละเลงลิ้นไปที่ร่องสาวฟางต่อ ผมยืนตัวสองสาวพยายามใช้ลิ้นต่อสู้กันจนตัวแข็ง ไอ้นั้นก็แข็งเป็ก
สองสาวเล่น 69 ไปซักพักแนนก็กลับตัว เธอพยายามแทรกหว่างขาเธอให้ประกบกับหว่างขาฟาง ฟางเองก็ถ่างขารับเต็มที่ พอจัดท่าทางได้แนนก็เริ่มกระดกเอวเหมือนกำลังกระเด้าฟาง ทั้งคู่ครางเสียงกระเส่าดังไปทั้งห้อง ผมงี้น้ำจะแตกให้ได้ แนนเอากลีบถูกลีบฟางอยู่ประมาณ 5 นาที ทั้งคู่ก็กอดกันแน่น พวกเธอคงเสร็จแล้ว
แนนกวักมือเรียกผมให้เดินเข้าไปหา ผมรีบเดินเข้าไปทันที จากนั้นแนนก็เริ่มดูดหน้าอกฟางอีก ผมรีบก้มลงดูดหน้าอกอีกข้างที่เหลืออยู่บ้าง ฟางกอดหัวผมกับแนนแน่นแอ่นอกเร่าๆ ระหว่างนั้นแนนก็เอื้อมมือมาแกะกางเกงผมแล้วงัดเอาเจ้าท่อนเอ็นที่กำลังแข็งเต็มที่ออกมา
แนนรูดมันเล่นสองสามทีก่อนที่จะ บอกให้ฟางใช้ปากทำหน้าที่ต่อ ผมเลื่อนตัวเอาท่อนเอ็นไปที่หน้าฟาง ฟางรีบจับท่อนเอ็นผมเข้าปากแล้วดูดอย่างแรงจนผมเสียวสยิวไปทั้งตัว แนนก็เลื่อนตัวลงต่ำแล้วไปจ่อปากที่หว่างขาฟาง ทำเอาฟางถึงกับเกร็งกระตุก
แนนบอกให้ฟางหยุดผมให้ผมจากนั้นก็บอกให้ผมเริ่มดันท่อนเอ็นเข้าไปในร่องสาวฟาง ผมแทรกตัวที่หว่างขาของฟาง โดยมีแนนที่ช่วยจับท่อนเอ็นผมจ่อที่ร่องสาวฟาง จากนั้นผมก็กดท่อนเอ็นมุดเข้าไปด้านใน ฟางผวาขึ้นกอดผม แนนรีบก้มลงดูดหน้าอกฟางจนฟางครางเสียว ผมเองก็ก้มลงดูดหน้าอกฟางอีกข้างแล้วเริ่มสาวเอวเข้าออกยาวๆ
ผมจับหน้าแนนจะมาจูบแต่เธอสะดิ้งหนี ผมเลยเปลี่ยนไปประกบปากแนนที่กำลังดูดปลายถันของฟางอยู่ ผมกับแนนแลกลิ้นกันโดยมีหัวนมเล็กๆ ของฟางอยู่ตรงกลาง ฟางครางเสียวสุดเสียง ผมเอื่อมมือไปลูบสะโพกที่กำลังส่ายดุกดิกของแนน แนนตีมือผมไม่ให้ยุ่งกับเธอ แต่ผมไม่ยอมหยุด ผมรีบลูบไปตามร่องก้นแนนแล้วใช้นิ้วกลางแบบไปที่ร่องที่อูมมาด้านหลังแล้วถูขึ้นลงแรง
แนนกระดกก้นรับแต่ก็ยังส่งสายตาไม่พอใจมาหาผม ผมไม่สนใจ ผมแกล้งแนนต่อด้วยการให้ปลายนิ้วถูแตดเธอ แนนผละปากจากหน้าอกฟางแล้วซูดปากก่อนจะก้มลงดูดปากฟาง แนนตีก้นผมที่กำลังกระแทกฟางเป็นสัญญาให้ผมเร่งกระแทกเร็วขึ้น ผมเลยเร่งจังหวะตามที่แนนต้องการ ผมกระแทกเอ็นจนตัวฟางสั่นเทิ้ม นิ้วผมก็แทงเข้าออกร่องสาวแนนด้วยจังหวะเดียวกัน
แล้วผมก็รู้สึกว่าร่องสาวของแนนและฟางเริ่มบีบรัดแรงและเร็วขึ้น พวกเธอคงใกล้ถึงกันแล้ว ผมรีบกระแทกเอวถี่ยิบ ส่วนนิ้วชี้ผมในร่องสาวแนนผมก็แช่มันไว้แล้วงอนิ้วถูไปตามผนังด้านในของแนนเพื่อหาจุด จี พอแนนสะดุ้งตัวผมก็รู้ว่านิ้วผมโดนจุด จี เธอแล้ว ผมรีบใช้ปลายนิ้วถูขึ้นลงจุดนั้นอย่างเร็ว
สองสาวผละปากออกจากกันพร้อมกับครางเสียวแข่งกันไม่หยุด แล้วพวกเธอก็กระดกเอวเกร็งตัวพร้อมกัน แนนรีบก้มลงประกบปากฟางเพื่อปกบปิดเสียงครางแห่งความสุข ผมปลอยให้แนนกับฟางกอดจูบกันจนร่องสาวคลายตัว ผมถึงค่อยๆ ถอนท่อนเอ็นออก แนนจัดท่าใหม่ฟางโก้งโค้งคล่อมตัวเธอไว้ จากนั้นทั้งคู่ก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน
ผมมองร่องสาวสองอันที่กำลังร่อนไปมา น้ำรักพวกเธอไหลเยิ้มน่าเลียมาก ผมรีบก้มลงไปเลียที่ร่องสาวฟางที แนนที ทำเอาสองสาวแข่งกันครางเสียว ผมรู้สึกไม่ถนัดที่ฟางโก้งโค้งอยู่แบบนี้ ผมเลยจับให้เธอนอนทับตัวแนนแบบอกแนบอก ท้องชนท้อง และเนินเบียดกัน
พอทำแบบนั้นผมก็ลากลิ้นเลียร่องสาวของทั้งคู่พร้อมกันได้ สองสาวดูจะชอบใจมาก ผมลากลิ้นเลียจนน้ำรักของฟางไหลลงมาผสมกับของแนนที่อยู่ด้านล่าง แล้วผมก็ทนไม่ไหว ผมอยากเอาพวกเธอพร้อมกัน ผมเลยทำเหมือนที่เคยทำกับแนนที่คอนโด
ผมรีบเลื่อนกลางลำตัวมาที่ร่องสวาทของสองสาว แล้วดันมันแทรกกลางระหว่างสองร่อง ท่อนเอ็นผมมันแหวกกลีบแนนและฟางขึ้นไปชนเม็ดแตดของทั้งคู่ แนนกับฟางสยิวจนกอดกันแน่นๆ ผมเริ่มสาวเอวช้าๆ เพื่อให้กลีบสาวแนนกับฟางปรับตัวและตอดรัดท่อนเอ็น
พอได้ที่ผมก็สาวเอ็นเข้าออกยาวๆ แนนกับฟางแข่งกันครางกระเส่า ผมต้องกดเอวฟางไว้ไม่ให้เธอแอ่นขึ้น จากนั้นผมก็กระแทกเอวสุดตัว สองสาวร้องครางพร้อมกับซุกไซด์ไปทั่วลำคอและเนินอกของกันและกัน มันเสียวมาก กลีบสองข้างของแนนและฟางมันตอดลำแท่งผมแรงมากๆ แถมตอนที่ปลายหัวบานครูดกับเม็ดแตดพวกเธอมันทำเอาผมเสียวสยิวจนแทบจะขาดใจ
ผมกระแทกอยู่ประมาณสิบนาทีผมก็เริ่มทนความเสียวที่ได้รับไม่ไหว น้ำกามมันอัดแน่นเต็มรังเพลิง มันพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ ผมเร่งกระแทกเอวอีกไม่กี่ครั้งผมก็ทนต่อไปไม่ไหว ผมอันเอ็นเข้าไปเต็มลำพร้อมกับเกร็งกระตุกพ่นน้ำกามออกไปเต็มแรง น้ำผมพุ่งผ่านหน้าท้อง หน้าอก ไปจนถึงใบหน้าของสองสาว
แนนกับฟางร้องกรี๊ดกันลั่นก่อนจะกอดกันกลมดิก ผมค่อยๆ ถึงท่อนเอ็นออกมา จากนั้นก็เลื่อนตัวไปให้สองสาวช่วยผมทำความสะอาดให้ แนนกับฟางช่วยกันดูดเลียท่อนเอ็นผมจนสะอาด ผมถึงได้นอนแผ่อยู่ข้างๆ พวกเธอ โดยที่แนนกับฟางยังคงกอดหอมกันต่อ
ซักพักสองสาวก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ผมเองก็ลุกขึ้นมาแต่งตัวบ้าง หลังจากอาบน้ำเสร็จ แนนก็เดินกอดฟางไว้แน่นเหมือนฟางเป็นตุ๊กตาตัวโปรดของเธอ
“แนนกลับบ้านก่อนนะ เดี๋ยวพี่หงส์จะคอยกินข้าว” แนนบอกฟางที่อยู่ในอ้อมแขนเธอ
“แนนกลับกับพี่ไหม พรุ่งนี้ค่อยนั่งแท๊กซี่มาเอารถที่นี่” ผมอยากจะมีเวลาคุยกับแนน ถ้าให้เธอขับรถกลับไปถึงห้องมีหงส์อยู่ด้วยผมก็ไม่ได้คุยอีก
“ก็ดี งั้นพรุ่งนี้แนนมาหาอีกนะ แล้วเราไปเที่ยวกัน” แนนบอกกับฟาง
“อ้าว งั้นวันนี้แนนขับรถกลับเลยแล้วกัน พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมาหรอก ฟางเค้าจะได้พักผ่อน”
“ยุ่งและ ฟางเค้ายังไม่ว่าอะไรซักหน่อย”
ผมอยากจะว่าแนนแต่ตัวเองก็ยังมีคดีอยู่เลยไม่กล้า
“แนนมาหาฟางอีกนะพรุ่งนี้ แล้วเราไปเล่นกับเจ้าบี้เจ้าโบ้กัน ฟางเป็นลูกสาวคุณลุงเหมือนพี่บี แนนจะได้สบายใจที่จะไปหน่อย”
“ค่ะพี่แนน” ฟางตอบรับแนน
แนนหอมแก้มฟางฟอดใหญ่ “น่ารักที่สุดเลย”
ก่อนกลับผมได้ลากับฟาง เธอดูมีความสุขดีไม่ได้ทำหน้าเศร้าหรือเสียใจอะไร นั้นทำให้ผมสบายใจ ผมดีใจที่เรื่องนี้จบลงแบบนี้ได้ ที่สำคัญดูเธอจะชอบที่แนนกอดรัดฟัดเหวี่ยงเธอเหมือนตุ๊กตาซะด้วย นี่มันยังไงกันเนี่ย ตกลงเด็กผมจะเสร็จแนนหมดงั้นหรอ
แนนกลับรถผมเพราะพรุ่งนี้เธอจะมาหาฟางอีก ระหว่างทางแนนทำเป็นงอนไม่ยอมพูดกับผม
“ไม่เอานะ ไม่งอนซิ แนนรู้แล้วไม่ใช่หรอว่าฟางเค้าน่ารักขนาดไหน แล้วเค้าก็ไม่คิดที่จะแย่งพี่ไปจากแนน หรือพี่ก้อยกับเจนด้วย”
“รู้และ”
“แล้วทำไมแนนถึงรู้เรื่องฟางได้หละ”
“หึ”
“หึอะไร แหมพี่ไม่รักคนอื่นมากกว่าแนน พี่ก้อย และเจนหรอกน่า”
ผมง้อแนนอยู่ซักพักเธอถึงยอมบอกว่าเธอเป็นคนลบมิสคอลผม คืนนั้นพอผมหลับไปแล้วแนนออกมาจะเข้าห้องน้ำแล้วได้ยินเสียงโทรศัพท์เลยยกขึ้นดู แนนเห็นเป็นชื่อผู้หญิงเธอก็ถือโทรศัพท์ติดมือเข้าห้องน้ำไปด้วยเพื่อไม่ให้ผมได้รับสาย หลังจากนั้นเธอก็ลบมิสคอลออกเพื่อไม่ให้ผมรู้ว่าฟางโทรหา และเธอก็เมมเบอร์ฟางไว้ในโทรศัพท์เธอ
วันรุ่งขึ้นเธอโทรหาฟางและบอกฟางว่าเธอเป็นเมียผม ฟางได้ยินก็ตกใจพูดอะไรไม่ถูก แนนเลยได้โอกาสบีบให้ฟางเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แนนได้ฟังแล้วก็รู้สึกสงสาร แต่เธอก็ยังไม่ปักใจเชื่อว่าจะเป็นเรื่องจริง เธอจึงนัดไปรับฟางที่สถานนีขนส่งวันที่เธอกลับมากรุงเทพ นั่นทำให้ฟางไม่ยอมให้ผมไปรับ
แนนบอกว่าที่เธอต้องทำแบบนี้เพราะเธอต้องปกป้องพี่สาวกับน้องสาวเธอ (ก้อยกับเจน) เธอจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งผมไปจากพวกเธอได้ เพราะฉะนั้นเธอต้องแน่ใจว่าฟางนิสัยเป็นยังไง ไม่ใช่หวังมาเก เพราะฉะนั้นเธอต้องแน่ใจว่าฟางนิสัยเป็นยังไง ไม่ใช่หวังมาเกาะผม และหาทางทำให้ผมเลิกกับพวกเธอ แล้วถ้าฟางเป็นแบบนั้นวันนี้เธอคงอะลาวาทให้ผมเลิกกับฟางไปแล้ว “งั้นแนนก็ไม่โกรธพี่แล้วนะ” ผมมั่วนิ่มสรุปเลย “ไม่ เบื่อคนเจ้าชู้” “อ้าวมาว่าพี่ได้ไง ก็พี่บอกแล้วไม่ใช่หรอว่า ถ้ามีคนยอมแต่งงานกับพี่ก่อนซักคนพี่จะเลิกเจ้าชู้ นี่ไม่มีใครยอมเลย แบบนี้จะมาว่าพี่ได้ยังไง” “หึ กล้าพูดนะ” แนนกำหมัดแล้วทุบแขนผม “โอ้ยเจ็บนะ เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวกลับไปจะตีก้นให้เข็ด” “ไม่ต้องมายุ่งเลยคนเจ้าชู้” ผมปล่อยให้แนนตีผมจนเธอหายโกรธ พอหายโกรธแนนก็เอาแต่บอกว่าพรุ่งนี้จะได้ไปเล่นกับเจ้าบี้เจ้าโบ้แล้ว ดูเธอมีความสุขมาก จบตอนที่ 12 อย่างที่บอกตอนนี้ชีวิตยังไม่ปรกติ อาจจะเจอผมเขียนอะไรแปลกๆ ไปบ้างก็อย่ามึนกันนะครับ เฮอเขียนแล้วโพสอย่างเดียวไม่มีตรวจเลย ขอขอบคุณกำลังใจจากเพื่อนๆ ที่ติดตามผลงานตลอดมา ขอบคุณมากครับ
