ตำนานนักรัก ตอนที่ 40
คุณดาขับรถพาผมเข้าไปในห้างหรูกลางกรุง ที่ผมเคยเห็นเคยเดินผ่าน แต่ไม่เคยแม้แต่นิดที่จะย่างกรายเข้าไปข้างใน
เพราะล่วงรู้มาว่าภายในห้างหรูแห่งนี้ ล้วนแต่มีสินค้าแบรนด์เนม ซึ่งคนระดับผม ไม่สามารถหาซื้อเป็นเจ้าของได้แน่ ถ้าเข้า
ไปเดินก็รังแต่จะเกิดกิเลส
แรกๆคุณดาก็ให้ผมเป็นคนเลือกเสื้อผ้าเอง แล้วเข้าไปลองเปลี่ยนมาให้เธอดู เสื้อผ้าที่ผมเลือกเองทั้งแบบและสีสันถูกใจผม
แต่พอสวมใส่เสร็จ เดินออกมาจากห้องลองให้คุณดาดู เธอก็ส่ายหัว แล้วโบกมือให้ไปเปลี่ยนมาใหม่ เป็นแบบนี้ถึงสองสามครั้ง
ก็ยังไม่ถูกใจคุณดาเสียที
จนสุดท้ายคุณดาต้องลุกขึ้นมาจากโซฟาที่นั่งรอ แล้วลงมือเลือกเสื้อผ้าให้ผมแทน จนใส่ออกมาให้เธอดู จนเป็นที่ถูกใจ คุณดา
ก็ควักเงินพลาสติคให้ทางร้านรูด โดยไม่สนใจเรื่องราคาเลยแม้แต่นิด ออกจากร้านเสื้อผ้า คุณดาให้ผมใส่ชุดที่ลองเป็นครั้งสุดท้ายออกมาเสีย
เลย ส่วนเสื้อผ้าชุดเก่าเธอก็ทิ้งไว้ที่ร้าน แล้วกระซิบบอกพนักงานให้ช่วยนำไปบริจาค หรือไม่ก็ทิ้งถังขยะไปเสีย
เลย ช่างน่าเสียดาย กางเกงลีวายมือสองราคา350บาทของผม บัดนี้มันคงถูกโยนทิ้งถังขยะไปแล้วเป็นแน่
หลังจากออกจากร้านเสื้อผ้าแล้ว คุณดาก็พาผมไปร้านเครื่องหนัง ที่มีขายทั้งเข็มขัดรองเท้าและกระเป๋าถือ ผมแทบไม่อยากเชื่อ
สายตาตนเองเลยว่า ไอ้แค่เข็มขัดเส้นเดียวราคามันจะสูงเป็นพันๆ ทั้งๆที่เส้นเก่าของผมราคาแค่ร้อยเดียว มันก็สามารถคาดได้
เหมือนกัน แต่ก็จำใจต้องถอดมันออกแล้วหย่อนลงถังขยะอีกครั้ง เพื่อนำเข็มขัดเวรตะไลราคาร่วมหมื่นมาคาดแทน ไหนจะ
รองเท้าทั้งใส่ลำลอง ทั้งรองเท้าหนังลูกวัวที่นุ่มนิ่มอีก ยังมีกระเป๋าหนีบใบเล็กๆอีกสองใบ
จนผมไม่รุ้เลยว่าคุณดาต้องจ่ายเงินพลาสติคไปมากน้อยแค่ไหน แล้วก็คิดว่าแค่นี้คงเสร็จสิ้นแล้ว ที่ไหนได้ คุณดากลับเดินนำ
ผมเข้าไปในร้านตัดผม เดินไปกระซิบบอกเจ้าของร้านที่เป็นแฮร์สไตล์ลิส ให้ตัดแต่งทรงผมให้ใหม่ ให้เข้าไปหน้าตาผม จนกว่า
ที่เราสองคนจะเดินออกมาจากห้างหรูแห่งนั้นก็ เสียเวลาไปกว่าสี่ชั่วโมง
“หันมาให้ดาดูชัดๆอีกครั้งสิคะ…”
ก่อนจะกลับมาที่รถ คุณดาร้องบอก พร้อมจับแขนผมหมุนตัวกลับมายืนเผชิญหน้ากับเธอ พร้อมจ้องมองผมอย่าง
พิเคราะห์ ดูซ้ายทีขวาที พร้อมบอกให้ผมหมุนตัวให้เธอดู
“อืมมมหล่อแล้วค่ะ..ดูหล่อสะอาดสะอ้านดี…แต่ถ้ามีรอยสักตรงแขนอีกสักนิด คราวนี้ทองดีของดาเท่ห์เลย..” คุณดาพูดยิ้มๆ
ตาวาวเป็นประกาย
“อย่าเลยครับคุณดา..ขืนทั้งหล่อทั้งเท่…สาวๆวิ่งเข้ามาหาผมคุณดาจะทำยังไง…” ผมแกล้งพูดล้อๆขำๆ นึกว่าคุณดาเธอจะขำ
ตอบที่ไหนได้ แววตาเธอวาวโรจน์ เหมือนหมาแม่ลูกอ่อนหวงลูกขึ้นมาทันที
“ลองดูสิ…ฮึ่มมมมมมม…” ทั้งน้ำเสียง ทั้งแววตาของคุณดา ทำเอาผมคอย่น…ไม่กล้าคิดต่อเลยว่า ถ้าผมทำตัวเจ้าชู้ใครกันแน่
ที่จะโดนเล่นงาน ระหว่างผมกับผู้หญิงเหล่านั้น แล้วไอ้เรื่องที่พ่อตาผมฝากไว้ให้จัดการเปลี่ยนพฤฒิกรรมจากเลสเบี้ยนของ
คุณเจน ให้กลายมาเป็นผู้หญิงอย่างแท้จริง ผมจะทำอย่างไรดี แต่พอคุณดาเห็นผมยืนอึ้งเหมือนครุนคิด เธอจึงหัวเราะขำๆ
เหลียวมองซ้ายขวา พอไม่เห็นมีคน จึงดึงผมเข้ามากอด แล้วกระซิบเบาๆขำๆว่าเธอล้อเล่น
“ดาเชื่อว่าคุณพ่อคงมองคนไม่ผิด..ทองดีไม่ทำแบบนั้นกับดาใช่มั๊ยคะ…” ผมได้ยินแล้ว จำต้องตอบอุ๊บอิ๊บไม่เต็มเสียงบอกออก
ไปว่าไม่ทำครับ
จากนั้นเราสองคนก็พากันกลับบ้าน ไม่คิดจะแวะไปฉลองลุคใหม่ของผมที่อื่น เพราะคุณดากระซิบมาในรถว่าเธออยากกอดผม
จนจะทนไม่ไหวอยู่แล้วนั่นเอง
นึกว่าพอกลับมาถึงบ้านที่ร่วมห้าทุ่มแล้วจะไม่เจอใครๆ ที่ไหนได้ พอคุณดาจอดรถเสร็จโดยมีสาลีเข้ามาเดินรับหน้า พร้อมจ้อง
มองลุคใหม่ของผมอย่างตกตะลึ่ง แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกมา ได้แต่แอบลอบอมยิ้ม ลับหลังคุณดาก็ส่งสายตาชื่นชม
ออกมาอย่างเปิดเผย พอเข้ามาในบ้านสาลี่ก็รีบแว๊บหายตัวไปด้านหลัง แล้วออกมาอีกครั้งด้วยการพามะลิมาแอบยืนมอง ส่วน
ที่ผมและคุณดาไม่ได้เดินออกไปจากห้องรับแขกนั้น ก็เพราะคุณเจนกับเพื่อนคู่เลสเบี้ยนของเธอนั่งรออยู่นั่นเอง
“เจนนั่งรอคุณแม่ตั้งแต่หัวค่ำ นึกว่าไปไหน ที่แท้..ฮึ…”
คุณเจนรีบเปิดปากหาเรื่องขึ้นมาทันที หลังจากที่มองผมตั้งแต่หัวจรดตีน พร้อมทำปากแบะใส่ และพูดกับคุณดาผู้เป็นแม่ แต่
หางเสียงยังกระทบกระเทียบ เหยียดหยามผมอยู่เช่นเดิม แต่คุณดาก็ใจเย็นเหลือเกิน เธอร้องถามลูกสาวเสียงอ่อนๆหวานๆ
กลับไป
“มีธุระอะไรหรือคะลูก…ทำไมไม่โทรเข้าเครื่องแม่ล่ะคะ…”
“เจนไม่อยากโทรคุยค่ะ..เพราะธุระมันยาว ..แต่ตอนนี้เจนไม่มีอารมณ์คุยหรืออธิบายแล้ว..นอกจากจะบอกคุณแม่ให้รับทราบ
เพียงว่า ตั้งแต่คืนนี้เจนจะให้อรเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยเช่นกัน..คุณแม่มีอะไรขัดข้องมั๊ยคะ…”
ผมเห็นคุณดาตะลึงอึ้งไปชั่วขณะ หลังจากที่คุณเจนพูดจบลง เธอก็คงรู้ๆอยู่แล้วเป็นแน่ว่าสาวทั้งสองหาได้มีความสัมพันธ์กัน
แบบเพื่อน แต่เมื่อก่อนยังพอรับได้ เมื่อคุณอรนานๆจึงจะมานอนค้างสักครั้ง แต่เมื่อคุณเจนพูดมาตรงๆแบบนี้ มันหมายความว่า
เธอต้องการให้คุณอรมาอยู่แบบจริงจังเสียเลย
“เอ้อ..แม่ว่า…” คุณดายังพูดไม่ทันจบประโยค คุณเจนก็พูดสวนแทรกขึ้นเสียก่อน
“เจนไม่ได้มาขอความคิดเห็นจากคุณแม่นะคะ..เจนแค่มาเรียนให้ทราบเฉยๆ..ทีคุณแม่จะเลี้ยงแมลงปีกแข็งตัวใหม่ ยังไม่เคย
ปรึกษาเจนสักคำ…”
ผมได้ยินคุณเจนพูดตอบโต้กับคุณดา ถึงกับสะอึก นี่เธอเปรียบเทียบผมเป็นถึงแมลงปีกแข็งประเภทหนึ่งเชียวหรือ และยิ่งตอน
ที่เธอพูดนั้น คุณเจนหันมาจิกตามองหน้าผมขึ้นๆลงๆตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างเหยียดหยาม จนผมรู้สึกทั้งโกรธทั้งอายจนหน้าร้อน
วาบๆ
“ลูกเจนทำไมพูดจาแบบนี้คะ..จะพาหนูอรมาอยู่ด้วยแม่ก็ไม่ว่า…แต่ห้ามมาพูดจาดูถูกคุณทองดีของแม่…”
คราวนี้คุณดาคงเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาบ้าง น้ำเสียงที่พูดออกไปจึงแข็งกระด้างอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน และคุณเจนก็คงไม่เคย
เห็นแม่ของตนเองพูดแบนี้ เธอถึงกับหน้าถอดสีไปแว๊บหนึ่ง เพียงแค่แว๊บเดียวก็กลับมาเป็นเหมือนเก่า
“ตกลงค่ะ..ต่อไปเจนจะไม่เกี่ยวข้องล่วงเกินคนของคุณแม่ก็ได้..งั้นแค่นี้นะคะ..อร..ไปนอนกัน…”
คุณเจนพูดจบก็หันไปฉุดมือคุณอรลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วพากันเดินหนีขึ้นไปบนบันได แต่พอขึ้นไปจนถึงที่พักกลางบันได ยัง
หันหน้ากลับมาพูดอีกครั้ง
“บอกคนของคุณแม่ด้วยนะคะ..เป็ดน่ะ แต่งตัวยังไงมันก็ยังเป็นเป็ด จะให้เป็นหงส์คงจะยาก…” พูดจบคุณเจนก็สบัดหน้าสบัดก้น
เดินขึ้นบันไดไปทันที
เมื่อคุณเจนและคุณอร ลับร่างเดินหายขึ้นบันไดไปชั้นบนเรียบร้อยแล้ว คุณดาก็หันกลับมาแล้วทำท่าจะเข้ามาปลอบใจผม แต่
เธอถึงกับชงัก เมื่อแลเห็นว่าสาลีและมะลิ ต่างตกตะลึงยืนทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่หน้าห้องทานข้าว คุณดาจึงเปลี่ยนใจหันกลับ
และเดินเข้าไปพูดกับสองสาวรับใช้
“ไหนๆพวกเธอสองคนก็รับรู้แล้วว่าคุณทองดีกับชั้นเป็นอะไรกัน..ฉนั้นหลังจากนี้สาลีกับมะลิ ต้องเคารพคุณทองดีเสมือนเป็นเจ้า
ของบ้านคนหนึ่ง..เข้าใจมั๊ย…”
ปรกติคุณดาจะพูดคุยกัยสองสาวใช้ด้วยเสียงที่นุ่มนวนอ่อนหวานกว่านี้ แล้วมักเรียกชื่อตัวเองแทน แต่คืนนี้เธอมีเรื่องกลัดกลุ้ม
ไม่สบายใจ จึงเผลอตัวพูดสั่งด้วยเสียงที่แข็งกระด้าง และเรียกชั้น แทนชื่อตัวเอง จนสาลีและมะลิยืนหน้าซีดขาวด้วยความ
ตกใจ และขานรับค่ะ ขึ้นพร้อมๆกัน แล้วพากันหลบตาค่อยเดินเลี่ยงออกไปจากห้อง คุณดาจึงหันกลับเดินเข้ามาหาผม พร้อม
เอื้อมมือมาจับแขนเขย่าเบาๆ
“ใจเย็นนะคะทองดี..อย่าไปโมโหยัยเจนเลย..เด็กพูดอะไรไปแรงหน่อยเพราะไม่ยั้งคิด…” แม้ผมยังโกรธและโมโหคุณเจนอยู่ก็
ตาม แต่พอเห็นสีหน้าซีดเซียวมีกังวลของคุณดา ก็อดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มออกไป พร้อมบอกเธอเบาๆว่า
“ผมไม่โกรธคุณเจนหรอกครับ.. กลับกัน ถ้าผมเป็นคุณเจน อาจทำรุนแรงกว่านี้ก็ได้..คุณดาไม่ต้องซีเลียสนะครับ…”
ผมพูดจบ ก็ดึงคุณดาเข้ามาแนบ พร้อมก้มหน้าลงไปจูบโค้งหน้าผากเธอเบาๆ จนคุณดายิ้มออกมาด้วยความสบายใจ แล้วพา
กันเดินกอดแขนกอดเอวเข้าไปในห้องลุงเสงี่ยม ก็เห็นว่าแกนอนหลับไปแล้ว
“เอาของที่ซื้อมาวางไว้ก่อนเถอะค่ะ..พรุ่งนี้ให้มะลิเข้ามาจัดให้…เดี๋ยวดาไปอาบน้ำก่อนนะคะ..แล้วค่อยลงมานอนด้วย…” คุณดา
บอกเบาๆ พอพูดเสร้จทำท่าจะหมุนตัวกลับออกไปจากห้อง แต่ผมคว้ามือไว้ทัน พร้อมก้มหน้าเข้าไปกระซิบเสียงหื่นๆใกล้ๆหู
“จะเสียเวลาขึ้นไปอาบน้ำข้างบนทำไมครับ อาบเสียในห้องนี้เลยไม่ดีกว่าหรือครับ ผมจะได้อาบด้วย..” หลังกระซิบเสร็จ นึกว่า
คุณดาจะตอบปฏิเสธ ที่ไหนได้ ตาเธอเริ่มวาวแวว ย้อนถามกลับมาทันที
[post]”อย่าแกล้งท้านะ..นึกหรือว่าดาจะไม่กล้า..ไปเลยสิคะ…” ว่าแล้วผมก็ช้อนตัวอุ้มคุณดาเดินหายเข้าไปในห้องน้ำของพ่อตาผม
ทันที พร้อมส่งเสียงอุ๊บอิ๊บในใจบอกพ่อตาผมไปว่า ขอลูกเขยใช้ห้องน้ำ จัดการลูกสาวพ่อนะครับ…
หลังจากเลื่อนประตูห้องน้ำปิดสนิท คุณดาก็โผเข้ามากอดผม และอ้าปากแลกจูบกันอย่างหื่นกระหายเร่าร้อน สองคนช่วยกัน
ถอดเสื้อให้แก่กันและกันออกอย่างรวดเร็ว จนร่างของเราทั้งคู่ต่างเปลือยเปล่า ดูเหมือนว่าคืนนี้คุณดาจะมีอารมณ์เร่าร้อนเป็น
พิเศษ ทั้งๆที่เพิ่งผ่านปัญหากลัดกลุ้มมาจากลูกสาว ไม่ว่าผมจะจับ จะแตะส่วนใด คุณดาเป็นได้สะดุ้งจนตัวกระตุก พร้อมร้อง
ครางอือๆอ่าๆ เบาๆ จนสุดท้ายเราสองคนไปนั่งซ้อนกันในอ่างอาบน้ำ ที่เปิดน้ำลงมาเพียงแค่ครึ่ง
ถึงกระนั้นมันก็กระฉอกกระเซ็นจนเลอะห้องน้ำ เพราะแรงขย่มอย่างเอาเป็นเอาตายของคุณดา จนกว่าเธอจะสิ้นฤทธิ์ น้ำก็แทบ
ไม่มีเหลืออยู่ในอ่างเลย
แม้ว่ามันจะเป็นบทรักที่เร่าร้อนและรวดเร็ว ก็จริง แต่ผมก็สามารถนำคุณดาไปส่งยังดินแดนสุขาวดีได้ถึงสองครั้งติดๆ ก่อนที่
ตนเองจะทำนบเขื่อนพัง จึงได้ผลัดกันอาบน้ำฟอกสบู่แล้วล้างตัว ก่อนค่อยๆย่องออกมาจากห้องลุงเสงี่ยม แล้วเดินเปลือย
ร่างโทงๆไป ยังห้องนอนของผม แล้วนอนกอดกันด้วยความสุขไปจนกระทั่งถึงเช้า
เช้าวันนั้น ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามืด ตั้งแต่ไก่ยังไม่ทันขัน เพราะคุณดานอนขยุกขยิกเฝ้าวนเวียนจูบหน้าจูบแก้ม ผมไปมา จน
ผมทนนอนหลับตาอีกไม่ไหว
“รักทองดีจัง…”
คุณดาบอกรักผมเสียงแผ่วๆ เมื่อเห็นว่าผมลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว พร้อมจ้องมองหน้าผมด้วยดวงตาเป็นประกายแห่งความสุข ผม
เห็นเช่นนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะดึงร่างเปลือยของคุณดาขึ้นมาทับทาบ แล้วก้มหน้าลงไปที่ซอกคอขาวๆของเธอ แล้วพรมจูบไล้
ด้วยริมฝีปาก จนหน้าคุณดาแหงนหงายครางเสียงอิ๊ๆอยู่ในลำคอ
“พอแล้ว..ทองดีจ๋า..เดี๋ยวดาไปทำงานสาย..อื้อออออ…”
คุณดาร้องเตือนเบาๆ เมือผมผงกหัวไล้ริมฝีปากจนไปถึงเนินอก ปากร้องบอกว่ากลัวไปทำงานสาย แต่ตัวขยับยกขึ้นให้ริมฝีปาก
ผมสัมผัสกับเนินอกอวบหยุ่น แล้วครางซี๊ดดดเมื่อหัวนมเม็ดเล็กๆ ที่แม้จะผ่านการมีลูกมาแล้ว สีของมันก็ยังเป็นสีน้ำตาลอ่อนๆ
เท่านั้น ถูกผมอ้าปากอมแล้วดูดเล่นเน้นๆ พร้อมวนด้วยปลายลิ้น
“ไม่พอหรอกครับ..คุณดาของผมทั้งสวยทั้งน่ารักขนาดนี้…” ผมงึมงำร้องตอบออกไป แล้วคลุกหน้าส่ายเม้มดูดดึงหัวนมคุณดา
จนเธอครางอูยด้วยความเสียว
“ทองดีจ๋า..ทำไมเซ็กจัดขนาดนี้คะ..ดาไม่น่าปลุกให้ตื่นเลย..ซี๊ดด…” คุณดาบ่นเสียงสั่นๆหวานๆ เหมือนต่อว่า แต่กลับสอดมือ
กอดรั้งหัวผม แล้วดึงเข้ามาปะทะกับอกอวบแน่นขึ้นกว่าเดิม จนผมแทบหายใจหายคอไม่ออก
“แล้วคุณดาไม่ชอบหรือครับ..” ผมเบี่ยงหน้าออกมาสูดลมหายใจแล้วร้องถามเสียงหื่นๆ จนคุณดาหัวเราะคิก
“ไม่ชอบเลยค่ะ..ตะ..แต่ดาหลงเลยรู้มั๊ย…”
คุณดาตอบเสียงสั่นๆอายๆ แล้วก้มหน้าลงมาประกบปากจูบปิดปากผมไว้ โดยที่ไม่กังวลเลยว่าจะมีกลิ่นอันพึงรังเกลียด จนผละปากออกจากกันเธอก็รีบลุกขึ้นนั่ง วางก้นอวบผายลงบนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยซิกแพ็คของผม แล้วร้องถามด้วยเสียงสั่นๆขึ้น
มาว่า
“อยากเย็ดเมียอีกแล้วหรือคะ….”
