ตำนานนักรัก ตอนที่ 5
“ฟังสิครับลุง…” ทันทีที่ทรุดตัวนังลงบนเก้าอี้ ผมก็รีบตอบรับทันทีด้วยความอยากรู้เรื่องราว และผมก็ไม่รู้สึกแปลกใจเลยที่คราวนี้ลุงเสงี่ยมไม่ย้อนถามผมเลยว่าครั้งสุดท้ายแกเล่าถึงตอนไหน คงเพราะมันเป็นอาการขี้หลงขี้ลืมไปบ้างเป็นครั้งคราวของคนวัยชราเช่นลุงเสงี่ยมเป็นแน่
“พอลุงกับแม่สมคิดมุดเข้าไปแอบอยู่ใต้ถุนท่าน้ำได้แล้วนะ..แม่สมคิดก็เข้ามากอดลุง มือก็ล้วงลงไปลูบที่ไอ้หนูของลุงจนมันแข็ง ส่วนลุงก็ก้มหน้าลงไปจูบดูดนมของแม่สมคิดตอบแทน….พร้อมกับเอื้อมมือลงไปล้วงหอยให้แม่สมคิดเค้า แต่หอยของพี่สาวทั้งสองของลุงแตกต่างกันเล็กน้อยตรงที่ขนน่ะแหละ…”
“มันต่างยังไงครับลุง…” ผมซักถามขัดจังหวะเป็นบางครั้ง แม้จะรุ้แล้วว่าลุงเสงี่ยมแกเล่าย้อนเรื่องไปบ้างเล็กน้อยก็ตาม
“ก็ของ
แม่สมคะเนเส้นมันแข็งๆ เป็นตอสั้นๆ เต็มหว่างขาสิวะ..แต่แม่สมคิดของเขานุ่มมือ.แล้วมีเป็นกระจุกเล็กๆ ตรงเนินหอยแค่นั้น” ลุงเสงี่ยมเล่นบรรยายจนผมแทบมองเห็นภาพหอยของพี่สาวของแกได้ชัดเจนเลย
“ตอนนั้นลุงเพิ่ง7ขวบ แล้วพี่สาวของลุงทั้งสองคนล่ะครับอายุเท่าไหร่กันแล้ว…” ผมเริ่มสงสัยว่าป้าสมคิดเป็นพี่สาวคนถัดขึ้นไปเพียงคนเดียวอายุก็ไม่น่าจะเกิน10ขวบ ทำไมถึงได้มีอารมณ์อย่างว่าได้แล้ว
“อืมม..” ลุงเสงี่ยมทำท่านึกก่อนจะพูดต่อมาว่า
“ลุงน่ะเป็นลูกหลง…เพราะพ่อแม่ลุงมีแต่ลูกสาวมาตั้ง5คนแล้ว จนไม่คิดว่าจะมีลุงเป็นลูกชายคนสุดท้อง อายุมันก็เลยห่างจากพี่ๆไป
หลายปี..ถ้าจำไม่ผิดนะ ก่อนจะมีลุง พ่อแม่เคยเอาพี่โชติ ลูกของน้าวันมาเลี้ยงเป็นลูกชาย..สักพักจึงมีลุง พ่อแม่พี่โชติก็เลยเอาลูกชายแกกลับไป แต่พี่โชติก็ยังเรียกพ่อแม่ลุงว่าพ่อแม่เหมือนเดิมนะ…” ลุงเสงี่ยมแกยังไม่ทันตอบคำถามของผมเลย กลับวนไปเล่าเรื่องลุงโชติเสียแทน ทำให้ผมรับรู้เรื่องมากขึ้นกว่าเดิมว่านอกจากลุงแกจะมีพี่สาว5คนแล้ว ยังมีพี่โชติเป็นพี่บุญธรรมอีกคน
“แล้วตกลงว่าพี่สมคิดแก่กว่าลุงกี่ปีครับ…” ผมถามย้ำอีกครั้งเพื่อดึงแกกลับมาเข้าเรื่องที่อยากรู้ ลุงเสงี่ยมฟังคำถามผมจบแกก็หัวเราะหึๆ เหมือนรู้ว่าผมอยากฟังเรื่องพี่สมคิดมากกว่าเรื่องของลุงโชติ ที่แกดึงเข้าเกี่ยวข้อง
“ใจเย็นๆสิวะ…ไอ้ทองดี..ฮ่าๆๆๆ..แม่สมคิดน่ะอายุแก่กว่าลุง7ปี ส่วนแม่สมคะเนแก่กว่าแม่สมคิด2ปี…” กว่าที่ผมจะรู้เรื่องได้ เล่นเอาเสียเวลาไปหลายนาที
“แล้วตกลงวันนั้น ลุงได้ทำอะไรป้าสมคิดหรือเปล่าครับ….” ผมถามให้ตรงประเด็นที่อยากรู้เลย เพราะขืนให้ลุงเสงี่ยมเล่าเอง เดี๋ยวก็วกวนจนออกทะเลหาฝั่งกลับไม่เจอเป็นแน่
“เปล่าว่ะ..ลุงเจ็บกระเจี๊ยวเสียก่อน…”
“อ้าว..ไหนว่าไม่ได้ทำอะไรป้าสมคิดไงครับ แล้วทำไมลุงถึงเจ็บกระเจี๊ยวได้…” ผมชักแปลกใจบวกกับสับสนในเรื่องที่ลุงเสงี่ยมเล่าให้ฟัง บอกไม่ได้ทำอะไร แต่ดันมาเจ็บกระเจี๊ยว นี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่
“ก็พอลุงดูดนมจับหอยแม่สมคิดเล่นๆอยู่น่ะ แม่สมคิดเขาไม่รู้คิดยังไง ดันมาจับกระเจี๊ยวลุงรูดถอก…มันก็เจ็บสิวะ…หนังกระเจี๊ยวลุงเป็นพวงเหมือนหางกระรอก ดันมาถอกรูดแรงๆ มันก็เลยเจ็บ ลุงเลยปัดมือแม่เค้าออก ไม่ให้จับอีก แม่สมคิดก็เลยให้ลุงจับหอยเล่นอย่างเดียวไม่ให้ดูดนม จนสักพักหอยแม่สมคิดก็ลื่นๆ บอกให้ลุงเอานิ้วทิ่มเข้าไปในรู แล้วแทงเข้าๆออกๆให้แก จนตัวแกสั่นร้องอิ๊ๆๆๆเสียงดังๆ ลุงก็กลัวว่าใครๆจะได้ยินเสียงร้องของแม่สมคิด เลยรีบมุดน้ำว่ายออกมาจากใต้ถุนท่าน้ำเลย….ฮ่าๆๆๆๆ..” ลุงเสงี่ยมจบการเล่าเรื่องด้วยเสียงหัวเราะชอบใจของแกไปพักใหญ่จนหยุด ผมก็รีบซักถามต่อ
“แล้วหลังจากนั้นลุงกับป้าสมคิดยังทำแบบนั้นกันอีกมั๊ยครับ..”
“ก็อีกสามสี่ครั้งในมุ้ง..ตอนแม่สมคิดตื่นมาเห็นลุงดูดนมแม่สมคะเนน่ะสิ..พอแกเห็นแม่ก็ให้ลุงดูดนมแม่ด้วย พร้อมกับเล่นหอยแต่ลุงเข็ดแล้วกลัวเจ็บ เลยไม่ยอมให้แม่จับกระเจี๊ยว..จนอีกไม่กี่เดือนหลังจากนั้น แม่สมคิดก็ได้ผัวเป็นคนขับเรือกลไฟที่ขับล่องไปมาตามแม่น้ำนั่นแหละ แล้วก็เลยไปอยู่ในเรือกะผัวล่องไปโน่นนี่เรื่อยๆอยู่ไม่ค่อยเป็นที่เป็นทาง นานๆจึงกลับมาเยี่ยมบ้านสักที เห้อ…แต่แม่สมคิดก็ดีนะ มีผัวคนเดียวอยู่กันจนแก่เฒ่าก่อนจะตายจากกันไป..” ลุงเสงี่ยมเล่าถึงตอนนี้ เสียงแกก็เศร้าซึม มีหยาดน้ำตาใสๆคลออยู่ในเบ้าตา ผมว่าแกคงคิดถึงพี่สาวของแกเป็นแน่ จึงเร่งถามไม่อยากให้ลุงแกซึมเศร้าไปกับอารมณ์อาลัยอาวรณ์ไปนานนัก
“แล้วกับป้าสมคะเนล่ะครับ..ลุงทำป้าแกเพียงดูดนมเล่นหอย..แค่นั้นหรือครับ…”
“เปล่าหรอก…พอแม่สมคิดเขาออกเรือนไปแล้ว ก็เหลือลุงนอนมุ้งเดียวกับแม่สมคะเนตามลำพัง ลุงนอนอยู่แบบนั้นอีกเป็นปีๆ ก่อนที่จะแยกไปนอนตามลำพัง ระหว่างนั้นถ้าลุงตกใจตื่นมาตอนดึก แล้วเห็นแม่สมคะเนนอนโป๊ ลุงกจะแอบคลานไปทำเหมือนเดิม แต่ถ้าไม่ตื่นก็ไม่ได้ทำ ตอนนั้นลุงยังเด็กทำแบบนั้นไปก็เพราะตกใจตื่น ไม่ได้ทำเพราะติดใจอยากทำสักหน่อย…จนกระทั่งลุงอายุได้9ขวบนั่นแหละ..ตอนนั้นแม่สมคะเนเริ่มมีผู้ชายมาจีบแล้ว..ทั้งพ่อค้า ทั้งข้าราชการในอำเภอ เรียกว่าหัวกะไดบ้านลุงไม่แห้งเลยเพราะแม่สมคะเนนี่แหละ..ฮ่าๆๆๆ คงเพราะแม่นี่เขาสวยกว่าพี่สาวทุกคนมั้ง..” ผมพยายามไม่ขัด เพราะอยากรู้ที่ลุงเสงี่ยมตอบว่าเปล่านั้น มันเปล่ายังไง พอลุงแกหยุดเล่าจิบน้ำชาแก้คอแห้งก็เริ่มเล่าต่อ
“มีอยู่คืนหนึ่งตอนนั้นลุง9ขวบแระ..ไอ้กระเจี๋ยวลุงมันก็เริ่มใหญ่ขึ้นจน ต้องเปลี่ยนมาเรียกกระจู๋…ขณะที่ลุงนอนดุดนมแม่สมคะเนเพลินๆจนจะหลับไปอีกครั้ง แม่สมคะเนดันรู้สึกตัว…เอื้อมมือมากอดหัวลุง แล้วแอ่นนมให้ดูดพร้อมกับร้องครางอิ๊ๆ…แล้วแม่ก็ถามลุงว่าทำอะไรพี่น่ะ..ทำไมมันเสียวแบบนี้….ลุงก็อึกอักไม่รุ้จะตอบแม่ไปยังไงดี ก็เลยเงี่ยบแต่เน้นปากดูดนมแรงขึ้นๆ อีกมือก็จับนมอีกข้างบีบ พร้อมกับสอดมือไปจับหอยอูมๆของแม่สมคะเนรูดเล่น จนน้ำเหนี่ยวๆลื่นๆออกมาเปลื้อนนิ้ว…แม่สมคะเนก็ยิ่งร้องอิ๊ๆๆดังขึ้น พร้อมเอามือมาคลำตามตัวลุง จนมาถึงกระจู๋..แม่สมคะเนก็ทำแบบแม่สมคิดเลย คือรูดหนังกระจู๋ลุงถอก แต่คราวนี้ไม่ยักจะเจ็บ มันกลับรู้สึกหวิวๆขึ้นมาแทน…” คราวนี้ผมเองกลับเป็นฝ่ายกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอดังเอื๊อก ด้วยความตื่นเต้น เมื่อลุงเสงี่ยมเล่าต่อไปเรื่อยๆว่า
“แม่สมคะเนก็ถามลุงว่าทำเป็นมั๊ย…ลุงก็งงว่าทำอะไรเป็น ลุงเลยย้อนถาม ถึงได้รู้ว่าแม่หมายถึงว่าลุงทำแบบผัวเมียเป็นมั๊ย..พอลุงตอบว่าไม่เป็น แล้วถามกลับว่าแม่ล่ะทำเป็นมั๊ย แม่สมคะเนก็ส่ายหัว บอกไม่รู้ว่าเค้าทำกันยังไง แต่น่าจะนอนทับกัน เพราะแม่เคยเห็นคนพูดๆกันแบบนี้ ลุงก็เลยให้แม่สมคะเนสอนด้วยการขึ้นไปนอนทับแม่นั่นทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้ากันเลย ได้แต่ถลกเสื้อแม่สมคะเนมาดูด มาจับมือนึง อีกมือล้วงลงไปจับหอยแม่เล่นแบบเดิม คราวนี้แม่สมคะเนครางอิ๊ๆๆๆดังขึ้นถี่ขึ้น แล้วมีอาการเหมือนแม่สมคิดคือตัวสั่นๆ พักใหญ่ก็ผลักตัวลุงลงมา แล้วนอนหันหลังให้ พอลุงจะเอื้อมมือไปจับนมแม่อีก ก็โดนตีโดนดุ..ลุงเลยไม่กล้า พอวันรุ่งขึ้นแม่สมคะเนก็ไม่ยอมนอนห้องเดียวกับลุงอีกเลยว่ะฮ่าๆๆๆๆ..จนอีกสองสามเดือนก็แต่งงานไปกับปลัดอำเภอ..ย้ายตามสามีไปหลายที่…จนที่สุดก็ตายจากกันไป เรื่องของแม่สมคะเนกับลุงก็เลยไม่มีใครรู้นอกจากแม่สมคิดคนเดียว แต่แม่ก็คงไม่กล้าพูด เพราะแม่ก็เคยให้ลุงดูดนมล้วงหอยมาแล้วเช่นกัน…..” ลุงเสงี่ยมทำท่าจะจบเรื่องเล่าในวันนั้น แต่ผมกลับซักถามต่อด้วยความอยากรู้อีก
“แล้วลุงได้เอาหลานสาวตอนไหนล่ะครับ….”
[post]”อีกสองปีว่ะ…ตอนนั้นแม่สมรักมีลูกชายฝาแฝด ก็เลยเอาแม่จำเรียงลูกสาวคนโตมาฝากพ่อแม่ลุงเลี้ยง แต่ตอนนั้นแม่จำเรียงยังเป็นเด็กแค่4ขวบ แกไม่กล้านอนคนเดียว พ่อแม่ลุงก็เลยให้มานอนกับลุงในห้องเดียวกันมุ้งเดียวกัน….ความที่แม่จำเรียงเป็นเด็กช่างพูดยิ้มเก่งไม่งอแง ไม่ดื้อ ทำให้ลุงรักหลานสาวคนนี้มาก โอ๋ตามใจแม่ตลอด และแม่จำเรียงก็ติดลุงมาก ไปยิงนกตกปลา ก็ขอตามลุงไปทุกที จนเหมือนลุงมีน้องสาวตัวเล็กๆอีกคน อ้อลืมเล่าไปว่า พอแม่สมคะเนไม่ได้นอนกับลุงแล้วน่ะ..ตอนดึกๆเมื่อลุงตกใจตื่นก็จะคิดถึงแม่ คิดถึงความรู้สึกที่ได้จับนมล้วงหอยแม่สมคะเน จนไอ้กระจู๋มันแข็ง ลุงก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรยังไง จึงจับมันมาถอกรูดเหมือนที่แม่สมคะเนทำให้ พอยิ่งทำมันก็ยิ่งให้ความรู้สึกเสียวๆหวิวๆ จนทำไปเรื่อยๆ ลุงก็มีความสุขจนถึงจุดุสุดยอด แต่ครั้งแรกตอน9ขวบน่ะลุงยังไม่มีน้ำไหลออกมาหรอกนะ..ต้องหลังจากนั้นอีกสามสี่ครั้ง ลุงถึงได้รู้ว่าพอถึงจุดสุดยอดมันจะมีน้ำขาวๆไหลออกมา…และมีความสุข เมื่อลุงค้นพบสิ่งนี้ ลุงก็ติดใจ ทำบ่อยๆ เกือบทุกคืน จนกระทั่งแม่จำเรียงมานอนด้วยนั่นแหละลุงเลยไม่กล้าทำตอนนอน ได้แต่ลอบทำตอนไปว่ายน้าอาบน้ำตอนกลางคืนแทน” ลุงเสงี่ยมหยุดเล่าจิบน้ำชาแก้คอแห้งอีกครั้ง พร้อมทำนัยตืตาปรือๆ หาวดังหวอดเสียงดัง
“ลุงอยากนอนพักมั๊ยครับ..เล่าเรื่องมาตั้งนานแล้ว คงเหนื่อย…” แม้ผมจะอยากฟังจุดสำคัญที่ลุงเสงี่ยมจะเล่าต่อ แต่ก็ต้องอดใจไว้ก่อนเมื่อแลเห็นว่าท่าทางลุงแกคงจะเหนื่อยจริงๆ
“เออ..เอางั้นก็ได้…ลุงขอเอนหลังสักครู่แล้วกัน…” ผมปล่อยให้ลุงเสงี่ยมเอนหลังดูทีวีภาคบันเทิงไปได้สักพัก ก็เห็นว่าแกเงียบเสียง จึงหันไปมอง เห็นแกนอนหลับไปแล้ว จึงเดินออกมาจากห้องของแก ก็สวนกับคุณกานดาแบบกระชั้นชิดตรงหน้าประตูห้องพอ
“อุ๊ย..ทองดี..ดาตกใจหมดเลย…” คุณกานดาคงตกใจจริงๆ เมื่อผมเปิดประตูเดินสวนออกมา จังหวะพอดีกับที่คุณกานดากำลังยื่นมือมาเคาะ จนเธอถึงกับเซผงะถอยหลังไปก้าวหนึ่ง
“ขอโทษครับ..ผมไม่ได้ตั้งใจ..” ผมรีบกล่าวขอโทษ แล้วยื่นมือไปฉุดรั้งแขนคุณกานดาอย่างว่องไว เมื่อเห็นเธอผงะเซถอยหลัง
“ไม่เป็นไรแล้วจ๊ะ..ขอบใจนะ…” คุณกานดารีบตอบกลับ ในขณะที่ผมก็ปล่อยมืออกจากแขนนุ่มนิ่มของเธอทันที เมื่อเห็นว่าคุณกานดาตั้งหลักได้แล้ว
“คุณลุงหลับไปอีกแล้วครับ…” ผมรีบบอกก่อนที่คุณกานดาจะถามเสียด้วยซ้ำ
“หรือคะ..ทำไมคุณพ่อหลับบ่อยจัง…ท่านเพิ่งตืนไม่ใช่หรือคะ…” คุณกานดาเลิกคิ้วรับฟังด้วยความแปลกใจ
“ไม่ทราบสิครับ คงเหนือ่ยที่ผมชวนคุยมั้งครับ…”
“อ้าวหรอ..จริงสิ..ดาก็แปลกใจนะคะ..ปรกติตั้งแต่ท่านเดินเหินไม่สดวกนี่ คนในบ้านไม่คอ่ยมีใครเข้าหน้าท่านติดเลย…แต่แปลกที่ทองดีกับคุยกับท่านได้คราวละนานๆ คุณพ่อคุยเรื่องอะไรให้ฟังบ้างคะ….” คุณกานดาเล่นถามมาเป็นชุดจนผมไม่รุ้จะตอบเรื่องใดก่อนดี ครั้นจะเล่าว่าคุณลุงเล่าเรื่องอะไรให้ฟัง ก็ไม่ใช่แน่ เรื่องแบบนี้ผมคิดว่าคุณลุงเสงี่ยมคงอยากให้เป็นความลับระหว่างแกกับผมเป็นแน่
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ คุณลุงก็เล่าถึงชีวิตวัยหนุ่มของท่าน เท่านั้นเอง…” ผมตอบเลี่ยงๆออกไป
“หรอคะ…เล่าเรื่องเกี่ยวกับดาหรือเปล่า…” คราวนี้คุณกานดารีบซักถาม หน้าขาวๆเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความอาย ทำให้ผมพอเดาได้ว่า ต่อไปไม่แน่ลุงเสงี่ยมอาจเล่าเรื่องลึกๆเกี่ยวกับลูกสาวของแกบ้างก็ได้ เพราะเท่าที่ทราบในตอนนี้จากปากลุงเสงี่ยมก็คือคุณดาเป็นลูกสาวที่เกิดจากการผิดพลาดของตัวลุงแกเอง เรียกว่า ไม่ได้ตั้งใจทำให้เกิดก็ว่าได้
“ก็นิดหน่อยครับ…” ผมบอกไปตามจริงที่ได้ยินมาแค่นั้น
“ตายจริง..!..คุณพ่อเล่าเรื่องของดาให้ทองดีฟังด้วยหรือคะ..” คราวนี้คุณกานดาตกใจและอายจนหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด
