ตำนานนักรัก ตอนที่ 8
“ยัยเจนมันอาระวาดอะไรอีกล่ะทองดี…” ทันทีที่ผมผลุบเข้าไปในห้องของลุงเสงี่ยม แกก็ร้องถามทันที ตั้งแต่ผมยังไม่ทันได้ลงนั่ง
“เรื่องเล็กน้อยนะครับลุง..อย่าไปสนใจเลย…” ผมรีบปฏิเสธอย่างรวดเร็ว ทั้งยังไม่อยากบอกลุงแกไปว่ายัยหนูเจนนั้นอาระวาดเรื่อง
ไม่ยอมให้ผมนั่งร่วมโต๊ะทานข้าวด้วย ไม่อยากให้แกคิดมาก พาลอารมณ์เสียไม่เล่าเรื่องของหลานสาวให้ผมฟังพอดี
“ไอ้เด็กคนนี้..นับวันมันยิ่งร้ายกาจ..ลุงละอยากเห็นใครสักคน ที่จะมาดัดนิสัยของมันได้จริงๆ…” ลุงเสงี่ยมพูดแล้วอมยิ้ม ไอ้รอยยิ้ม
แบบนี้ มันเสมือนแกกำลังคิดอะไรอยู่ในใจคนเดียว
“ครับ…ผมก็ว่าน่าจะมีใครสักคนที่ปราบนิสัยคุณเจนได้…ว่าแต่ลุงจะไม่เล่าเรื่องหลานสาวลุงแล้วหรือครับ…” ผมตอบเออออไปกับ
ลุงเสงี่ยม แล้วรีบวกกลับมาเข้า
เรื่องที่อยากรู้
“เรื่องแม่หนูยิ้มน่ะหรอ…ฮ่าๆๆๆๆ..ติดใจละสิ..ถ้าเอ็งเห็นแม่หนูยิ้มของลุงนะ…เอ็งจะต้องหลงรักเธอแบบที่ลุงโดนมาแล้ว…เพราะเธอ
น่ารัก ยิ้มเก่งมาตั้งแต่เด็ก พอยิ่งโตเป็นสาว ก็ยิ่งสวยจนเลื่องลือไปทั้งจังหวัด…ผิวงี้ขาวผ่องเป็นยองใย เนือเนียนแน่น ละเอียด
เหมือนเนื้อหยกชั้นดี เสียงก็ไพเราะมีกังวาลจนใครได้ยินถึงกับเคลิบเคลิ้ม…” ผมไม่อยากขัดคอลุงเสงี่ยมที่แกบรรยายรูปร่างหน้าตาของหนูยิ้มหลานสาวออกมาซะเลิศหรู เพราะมองดูแล้วเวลาแกพูดถึงแม่หนูยิ้มทีไร ดวงตาแกจะเหมิ่อลอยเหมือนจมอยู่ในความฝันที่แสนสุข
“ตั้งแต่สี่ขวบแล้วที่แกมานอนกับลุงในห้อง..แรกๆลุงก็ยังไม่ได้คิดอะไร แค่กอดแค่หอมแก้มยุ้ยๆของแกเล่นเสมอก่อนที่จะนอน ส่วน
การระบายชักว่าวลุงก็จะทำตอนอาบน้ำเท่านั้น ไม่ได้มาทำในห้องนอนเหมือนตะก่อน…จนกระทั่งลุงเข้าป.6 อายุได้12ปี เกิดน้ำท่วมใหญ่ในอยุธยา จนน้ำในคลองเริ่มเน่าเสีย ลุงก็ไปอาบน้ำที่ท่าน้ำแล้วชักว่าวอีกไม่ได้ จนผ่านไปสี่ห้าวันก็เริ่มอึดอัด จึงแอบมาระบายออกในห้องตอนนอนอยุ่กับแม่หนูยิ้ม จนหลายคืนผ่านไป ขณะที่กำลังทำเพลินๆ แม่หนูยิ้มดันตื่นขึ้นมากลางดึก แล้วเห็น
ว่าลุงกำลังนอนชักว่าวอยู แก็คลานมาถามว่าลุงทำอะไร ลุงไม่รู้จะบอกยังไงดี ก็เลยโกหกแกไปว่า มดมันเข้ามุ้งมากัดกระจู๋ของน้า
จนบวม เลยต้องตื่นมาหามด แล้วจับมันออก แกก็ถามตามประสาเด็กมาว่าน้าเจอมดมั๊ย….ให้แกช่วยจับมดมั่งสิ…ตอนนั้นยอมรับว่า
ลุงหน้ามืดไปชั่ววูบ รีบแอ่นกระจู๋ไปให้แกแล้วบอกว่าให้ช่วยจับมดออกจากกระจู๋น้าทีสิ แกก็เอื้อมมือมาจับจริงๆ จับพลิกไปพลิกมา
เพื่อหามด แล้วก็ร้องบอกลุงว่าไม่เห็นมีมดเลยน้า…แล้วแกก็ปล่อยมือ ส่วนลุงก็ชักว่าวต่อเร็วๆจนน้ำแตก โดยมีหนูยิ้มนั่งมองตาแป๋ว.” ทั้งลุงเสงี่ยมและผมหยุดกลืนน้ำลายลงคอดังเอ๊อกพร้อมกัน ลุงแกคงคอแห้งกระหายน้ำ ส่วนผมก็คอแห้งที่ได้ยินเรื่องราววัยเด็ก
ของแก
“จนผ่านมาอีกสามสี่ครั้ง หนูยิ้มก็ตื่นมาเจอลุงนอนชักว่าวแบบเดิม แกก็ลุกขึ้นคลานมานั่งข้างตัวลุง แล้วถามว่ามดกัดจู๋น้าเหงี่ยมอีกแล้วหรอ…ลุงก็พยักหน้าตอบ แกก็เอื้อมมือมาจับกระจู๋ลุงก่อนเลยแล้วบอกว่าหนูยิ้มช่วยหา จับพลิกไปพลิกมาพอไม่เจอ แกก็ปล่อย..ตอนนั้นมือนุ่มๆเล็กๆของหนูยิ้มมันทำให้ลุงเสียวควยเป็นอย่างมาก เลยตะล่อมสอนให้แกจับควยลุงนานๆ แล้วชักไปมา จนน้ำแตก ก็
จะบอกว่ามันเป็นพิษจากมด พอเอาพิษออกมา กระจู๋น้าก็จะหายบวม…แกก็ทำตามจนน้ำควยลุงแตก..แล้วก็นอนกอดแกหลับ ทำแบบ
นี้อีกสี่ห้าครั้ง จนน้ำที่ท่วมอยุธยาเริ่มลด แต่ในลำน้ำยังอาบไม่ได้…” ลุงเสงี่ยมแกเล่าช้าๆ จนผมอยากถามแกตรงๆว่าแล้วลุงได้เย็ด
หนูยิ้มตอนไหน แต่ก็ไม่กล้าถาม
“ลุงทำแบบนี้กับแม่หนูยิ้มร่วมปี จนตอนหลังพอแกตื่นมาเห็นลุงกำลังชักว่าว แกก็คลานจับควยลุงชักเล่นให้เองเลยโดยไม่ได้ขอร้อง แล้วหัวเราะชอบใจตอนที่ลุงทำหน้าเสียวๆแล้วน้ำแตกออกมา…จนคืนหนึ่งขณะที่ลุงกำลังทำเพลินๆ ดันอยากรู้อยากเห็นว่าหอยของแม่หนูยิ้มเติบใหญ่ไปขนาดไหนแล้ว เพราะเคยเห็นตั้งแต่แรกเกิดจนสองสามขวบว่ามันอูมใหญ่ จนญาติๆชอบมาจับบีบเล่นด้วย
ความเอ็นดู เมื่อรู้สึกอย่างนั้น ลุงก็เลยค่อยๆถอดกางเกงยืดของแม่หนูยิ้มจนมันหลุดออกมา แล้วก็ได้เห็นหอยแม่หนูยิ้มจริงๆอีกครั้ง แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าหอยของเด็กอายุยังไม่เข้าเกณฑ์ป.หนึง มันจะอวบอูมใหญ่พอๆกับฝ่ามือของลุงที่ตอนนั้นอยู่ป.7แล้ว…ลุงก็
เลยจับเล่นลูบๆคลำๆ แหวกมันออกมาดูรูข้างในบ้าง แต่ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น มือหนึ่งจับหอยหนูยิ้มเล่น มือหนึ่งของลุงก็กำ
ควยที่ตอนนั้นมันทั้งใหญ่ทั้งยาว ขึ้นมากว่าเก่ามาก…พอชักจนน้ำใกล้แตก ลุงก็เอาไปจ่อให้แตกลงไปบนเนินหอยอูมๆของแม่หนูยิ้ม..แล้วเช็ดออกให้ ก่อนจะนอนกอดจนหลับ…” ลุงเสงี่ยมหยุดเล่า ยื่นมือไปคว้ากาน้ำชา ผมก็รีบชิงตัดหน้าคว้ามารินใส่ถ้วยให้แก
เสียก่อน
“แล้วอีกนานมั๊ยครับ กว่าลุงจะ..เอ้อ..จะทำอะไรป้าหนูยิ้มได้…” ผมร้องถามด้วยความใจร้อน อยากฟังเรื่องของแกไวไว
“ก็ไม่นานนะ..ลุงอยู่มอหนึ่ง แม่หนูยิ้มก็เข้าเรียน…พอตอนกลางคืน ลุงก็จับแม่หนูยิ้มแก้ผ้า เล่นหอยอูมๆของหล่อน ไปพลางชักว่าว
ไปพลาง แต่คราวนี้แม่หนูยิ้มดันตื่น ก็ถามลุงว่า น้าเสงี่ยมทำอะไรหอยหนูยิ้มจ๊ะ..ลุงก็แก้ตัวไปว่าเห็นมดมันเข้าไปในหอยหนูยิ้มน่ะสิ..มันเป็นตัวเดียวกับที่กัดจู๋ลุงเลยนะ..หนูยิ้มแกก็ตกใจ ทำท่าจะร้องไห้เพราะความกลัว ลุงเลยต้องดึงแกมากอดปลอบว่าเดี๋ยวจะช่วย
หามดออกให้…แกก็เชื่อล้มตัวลงนอนถ่างขา ลุงเลยเข้าไปนั่งยองๆใกล้ๆ มือนึงจับหอยแม่หนูยิ้มถ่าง มือนึงจับควยลุงไปจ่อ แล้วจับ
มันกดๆดันๆไปที่หอยแม่หนูยิ้ม แต่ยังมองไม่เห็นรูทางเข้า ทำแบบนั้นจนน้ำลุงแตก ก็ป้ายเอามาโชว์ให้หนูยิ้มดูว่าลุงเอาพิษมดออก
มาจากหอยแม่แล้ว…”
“แล้วป้าหนูยิ้มว่าไงครับ….” ผมรีบถามด้วยความตื่นเต้น
“แม่หนุยิ้มหรอ..ฮ่าๆๆ…แกก็หัวเราะ บอกว่าน้าเหงี่ยมเก่งจัง หนูยิ้มไม่เจ็บเลย…”
“ลุงมีความพยายามสูง และอดทนจริงๆเลยนะครับ ที่ไม่ทำกับป้าหนูยิ้มจริงๆตั้งแต่ตอนแรกๆ…” ผมกล่าวชมลุงเสงี่ยม เพราะจากการ
ที่ฟังแกเล่ามานั้น แกใช้เวลามากกว่าปีแน่ๆ ที่จะทำทีละขั้นตอนช้าๆ จนกว่าจะได้เย็ดป้าหนูยิ้มหลานสาวของแก
“คืนนี้พอแล้วทองดี..ลุงจะนอนละ…” จู่ๆลุงเสงี่ยมแกก็บอกว่าจะหยุดเล่า เล่นเอาผมสะอึกแม้จะอยากฟังต่อ แต่ในเมื่อแกบอกแบบนี้ สิ่งที่ผมทำได้ก็คือพาแกไปนอนบนเตียง ปรับองศาของเตียงจนแกพอใจ ก็หาผ้าห่มมาคลี่คลุมให้ แล้วผมก็มานั่งอารมณ์ค้างควยแข็งอยุ่ที่เก้าอี้โซฟานอนไม่หลับ อาจเพราะมันยังหัวค่ำอยู่ จึงรอจนได้ยินเสียงแกนอนกรนเบาๆ
ผมจึงค่อยๆเปิดประตูออกไปนอกห้อง พบว่าภายในห้องรับแขกและห้องครัวถูกพรางไฟหรี่ลงจนเหลือเพียงแสงสลัวๆ ดีแต่ว่ายังได้
แสงไฟที่ผนังบันไดทางขึ้นสู่ชั้นบน เป็นไฟบอกทาง ให้ผมเดินไปหาอะไรเย็นๆในตู้เย็นขนาดใหญ่สองประตู ดื่มเสียหน่อย แต่พอ
เดินไปเปิดตูเย็น เห็นมีเพียงแต่น้ำผลไม้และนม กับของบำรุงร่างกายที่บรรจุอยุ่ในกล่องกระดาษ น้ำอัดลมหรือเบียร์ไม่มีสักกระป๋อง
“หาอะไรดื่มหรือคะทองดี…” จนผมสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเย็นๆหวานๆ ทางด้านหลัง แม้ไม่หันไปมองผมก็รู้ทันที่ว่าคงต้องเป็นเสียง
ของคุณกานดาอย่างแน่นอน แต่ให้ตายเถอะ..ณขณะนั้น ผมไม่อยากหันกลับไปยืนเผชิญหน้าคุณกานดาเลยแม้สักนิด เพราะรู้ดีว่าอารมณ์ของผมมันยังไม่สงบ จากเรื่องที่ลุงเสงี่ยมเล่าให้ฟัง ควยของผมมันยังคัดแข็งดุนดันกางเกงออกมาเป็นลำเช่นนั้น ขืนหัน
กลับไปคุณกานดาเป็นต้องเห็นแน่นอน
“ว่าไงคะ..ทองดีหาอะไรอยู่ บอกสิเผื่อว่าดาจะช่วยได้…” เสียงคุณกานดาขยับก้าวเข้ามจนยื่นห่างจากหลังผมแค่สองก้าว
“ผมนึกว่าจะมีน้ำอัดลม หรือเบียร์บ้างนะครับ..” ผมแค่เอี้ยวหน้าหันไปร้องตอบ เสียงคุณกานดาหัวเราะเบาๆเมื่อได้ยิน
“อ้อ..ของพรรค์นั้น ดาสั่งน้าหงุ่นให้เอาไปแช่เก็บไว้ข้างบนน่ะค่ะ..เกรงว่าคุณพ่อจะมาเปิดเจอแล้วเอาไป่ดื่ม.,..” คุณกานดาตอบ
เสียงเย็นๆหวานๆ ตามสไตล์ของเธอ แล้วพูดต่อ
“[post]ทองดีอยากได้อะไรคะ..เดี๋ยวดาไปหยิบมาให้…” คุณกานดาพูดจบก็หมุนตัวเดินจากไปโดยที่ผมยังไม่ทันบอก ผมรีบปิดตู้เย็น แล้วหมุนตัวกลับมามอง เห็นคุณกานดาในชุดนอนบางเบายาวกรอมเท้า กำลังก้าวเท้าขึ้นบันไดไปทีละขั้น แต่ให้ตายเถอะ แสงไฟที่
ประดับส่องทางบนผนังตรงชั้นพัก มันส่องลอดชุดนอนบางๆของคุณกานาดเข้ามาให้ผมเห็นได้ชัดเจน ถึงรูปร่างเพรียวสูงสง่าที่ซุกซ่อนอยู่ในนั้น เห็นโค้งสะโพกอวบสวยผายกว้าง และกางเกงในบางๆแนบเนื้อ มันบางขนกระทั่งผมแทบจะเห็นเนื้อขาวๆของคุณกานดาทีเดียว เล่นเอาควยที่กำลังเริมสงบ พองตัวแข็งขึ้นมาอย่างระงับไม่อยู่ จนต้องเอามือกดไว้
“ว่าไงคะทองดี..อยากได้อะไร…..” คุณกานดาก็ชั่งกระไร พอเดินขึ้นไปจนถึงที่พักกลางบันได ก็ดันหันกลับมาร้องถาม ไม่รู้เสียบ้าง
เลยว่าแสงไฟสว่างที่อยู่ด้านหลังเธอนั้น มันจะส่องจนทะลุรูปร่างงดงาม เย้ายวนมาให้ผมใจปั่นป่วนขนาดไหน
“เบียร์หรือน้ำอัดลมก็ได้ครับ..ขอบคุณมากครับ..” ผมตอบเสียงสั่นๆออกไป รีบดึงมือกลับจากการที่กดลำควยในกางเกงออกมาอย่าง
รีบด่วน ไม่รู้คุณกานดาจะสังเกตุได้ทันมั๊ย ตอบเสร็จก็หมุนตัวเดินเลี่ยงไปใช้ขอบโซฟาหลุยส์ของห้องรับแขก บังช่วงกลางลำตัวไว้
ได้พอดิบพอดี
สักครู่ผมก็ได้ยินเสียงคุณกานดาเดินลงบันไดมา จึงเงยหน้าขึ้นไปมองในมือของเธอ หิ้ขวดไวน์ทรงสูงมาขวดหนึ่ง อีกมือถือแก้วไวน์ติดมาด้วยสองแก้ว ผมรีบเดินเข้าไปรับของมาจากมือคุณกานดาทันที
“เผอิญว่าไม่มีเบียร์หรือน้ำอัดลมเลยค่ะ..ไม่รู้ว่าทองดีจะดื่มไวน์ได้มั๊ย…” คุณกานดาร้องบอกพร้อมส่งขวดไวน์มาให้ผมถือ ผมรีบ
ตอบรับว่าดื่มได้ แล้วเดินตามหลังผมลงมาจากขั้นบันได
“ปรกติดาจะดื่มเพื่อสุขภาพก่อนนอนทุกคืน…แต่วันนี้ดีเลย ..ดาจะได้มีเพื่อนดื่ม” คุณกานดาพูดเหตุผลให้ผมฟัง เสียงหวานๆ แล้ว
เดินตามมาจนเราทั้งสองคนนั่งลงบนโซฟาหลุยส์ตรงข้ามกัน มีเพียงโต๊ะกลางเตี้ยๆกั้นไว้เท่านั้น แล้วจัดการเปิดจุกก็อกของขวด
ไวน์ออกอย่างชำนาญ ก่อนจะรินมันลงใส่แก้วทั้งสองที่วางอยู่ตรงหน้า
“เชิญค่ะ…” คุณกานดายกแก้วไวยื่นใส่มือผม จนมือเราทั้งสองกระทบกัน เธอก็ไม่พูดอะไรได้แต่อมยิ้มหวานๆ แล้วยกขึ้นจิบดื่มก่อน
จะวางแก้วลง ส่วนผมดื่มพรวดเดียวเข้าไปครึ่งแก้ว รู้สึกถึงความฝาดของรสชาต ไม่เห็นจะเหมือนไวน์ไทยที่เคยดื่มมาก่อนเลย จึง
ทำหน้าเบ้ๆ คุณกานดามองมาพอดี เธอเลยหัวเราะขำๆ
“อึกแรกจะฝาดหน่อยค่ะ…เดี๋ยวอึกที่สองที่สาม ก็จะได้รสชาตนุ่มลิ้น…” คุณกานดาบอกเสียงหวานๆ พร้อมยิ้มใส่ผมด้วยใบหน้าและ
ดวงตา จนผมรีบก้มหลบตา ไม่กล้าประสานสายตากับเธอนานๆ แล้วเราทั้งสองก็นั่งกันเงียบๆ ด้วยบรรยากาศที่ดูอึดอัด จนต้องหยิบแก้วไวน์ดื่มติดๆกันไปจนหมดแล้ว แล้วจึงรินใหม่
“เอ้อ…คุณพ่อเล่าเรื่องเกี่ยวกับดาให้ทองดี ฟังหรือยังคะ..” ดูเหมือนมันจะเป็นครั้งที่สองแล้วที่คุณกานดาถามผมแบบนี้ ดูเหมือนเธอ
จะมีความกังวลในน้ำเสียง จนผมอยากรู้ขึ้นมาทีเดียวว่าเธอกังวลเรื่องอะไร
“ก็เล่าเพิ่มอีกเพียงนิดหน่อยครับ…” ผมตอบขยักไว้ พร้อมกับหยิบแก้วไวนืขึ้นมาหมุนคลึงเบาๆ ส่วนคุณกานดาก็ขยับตัวเปลี่ยนท่า
นั่ง จากวางขาเรียบๆมาเป็นนั่งไขว้ขาซ้อนกัน แล้วเอนตัวลงไปจนหลังแตะพนักพิง ทำให้ตัวเธอแอ่นขึ้นเล็กน้อย จนทรงอกที่ตอน
แรกผมมองว่ามันไม่ค่อยใหญ่นั้น กลับดุนดันชุดนอนขึ้นมากลมเป็นก้อน
“เล่าว่ายังไงบ้างคะ..ที่ดาถามบ่อยๆ เพราะเกรงว่าทองดี จะได้ยินมาผิดๆแล้วเข้าใจผิด คือว่าคุณพ่อท่านมีอคติกับคุณทัดเทพ สามี
เก่าของดาน่ะค่ะ…” คุณกานดารีบอธิบายเหตุผลให้ผมฟังทันที ว่าทำไมเธอถึงสนใจถามเรื่องนี้อีกครั้ง
“ถ้าไม่อยากให้ผมเข้าใจผิด คุณกานดาเล่าเรื่องมาเองเลยสิครับ…”
“อื้ออ….ได้ยังไงคะ..ทองดีบอกมาก่อนสิว่าคุณพ่อเล่าอะไรมาบ้าง ดาจะได้แก้ไขถูก…” คุณกานดาพูดพร้อมกับเริ่มลงมารินไวน์ใส่
แก้วเป็นครั้งที่สาม ด้วยวงหน้าที่เริ่มแดงระเรื่อ บวกกับดวงตาที่ปรือฉ่ำเยิ้ม เหมือนคนง่วงนอน ส่วนผมก็เพิ่งได้รู้ฤทธิ์เดชของไวน์
นอกเป็นครั้งแรกเลยว่ามันรุนแรงเพียงใด แม้แค่ดื่มไปได้เพียงสองแก้ว ก็เล่นเอาหน้าแดงกล่ำ รู้สึกร้อนวาบๆที่ใบหน้า เพราะเลือด
ลมมันสูบฉีดไปหล่อเลี้ยงจำนวนมากมาย
“ก็ได้ครับ..” ผมพูดพร้อมกับหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาถือในมือ
“ผมทราบว่าคุณเจนไม่ใช่บุตรสาวคุณทัดเทพใช่มัยครับ…” ผมพูดต่อช้าๆ แล้วยกแก้วไวนืจ่อริมฝีปากก่อนจิบเข้าไป
“ค่ะจริง…ทองดีคงไม่คิดตำหนิดานะคะ..วะ..ว่าผ่านสามีมาแล้วถึงสองคน…” คุณกานดาตอบยิ้มๆ แล้วคลึงขอบแก้วบางๆอยู่ที่ริมฝี
ปากหยักเต้มอิ่มสีแดงระเรื่อ ก่อนจะส่งสายตาหวานเยิ้มมองมาที่ผม เล่นเอาผมสะอึก จนสำลักไวน์ที่อมอยู่ในปาก จนไอแค๊กๆ
คุณกานดารีบผุดลุกขึ้นมานั่งข้าง แล้วลูบหลังผมด้วยฝ่ามือที่แสนนุ่มเบาๆ
