แฝดอันตราย ตอนที่3
แต่ทว่าพอผ่านไปสักพักมือเล็กๆที่ยังวางพาดอยู่กับก้นของผู้เป็นพ่อนั้นค่อยคืบคลานมาทางด้านหลัง ไต่ไปตามลอนก้นจน
ถึงพวงไข่ใบโต แล้วคลึงเล่นเบาๆมือ จนชัดชายต้องกัดฟันกรอดพยายามระงับความรู้สึกทางเพศ ที่กำลังทวีเพิ่มขึ้น ท่อนลำ
ก็ยังแข็งค้ำตุงผ้าขาวม้าจนน้ำเงี่ยนไหลปริ่มออกมาทางปากควย
“พ่อ..พ่อ…” เสียงลูกแก้วกระซิบเรียกเบาๆ ชัดชายตอบรับอืมม เบาๆ
“พ่อยังไม่หลับใช่ป่ะ….”
“อืมม…”
“นู๋เห็นพ่อทำแม่อ่ะ…เสียงดังมากจนนู๋นอนไม่หลับเลย…”
เสียงเล็กของลูกสาวเหมือนดังก้องจนชัดชายนึกตำหนิตนเองที่ทำอะไรไม่รอบคอบ แต่จะทำเช่นไรได้ในเมื่อบ้านของชัดชาย
ไม่ได้มีฐานะ
ที่จะสามารถกั้นห้องให้บุตรสาวที่กำลังโตได้ ทำได้เพียงให้นอนแยกมุ้งกันเท่านั้น
ขณะที่ชัดชายกำลังคิดอยู่นั้น แก้วบุตรสาวก็เอื้อมมือมากอดผู้เป็นพ่อแต่ฝ่ามือที่กอดนั้นกลับล้วงลงต่ำ จนจับท่อนลำที่แข็ง
เหมือนสากตำน้ำพริกของตนเองอีกครั้ง ชัดชายต้องจับมือลูกสาวออกจากจุดนั้น แต่แก้วก็ยังไต่มือมายึดกุมอีกครั้งเหมือน
ดังว่าสิ่งตนเองจับอยู่นั้นเป็นของเล่น
“แก้ว….อย่าทำแบบนี้สิลูก..มันไม่ดีนะ….”พยายามกระซิบเสียงเบาๆ ไม่ต้องการให้หวานที่นอนเคียงข้างได้ยิน
“ไม่ดี…แล้วพ่อกับแม่ทำกันทำไมอ่ะ….”
เธอยังคงดื้อรั้นเถียงไม่ยอมแพ้ ชัดชายก็อัปจนปัญญาที่จะอธิบายว่ามันไม่ดีอย่างไร ด้วยนิสัยที่ถูกตามใจมาจนเสียเด็กของ
ลูกสาวนั้น จะโทษใครได้ นอกจากตัวเองนั่นแหละที่รักและตามใจจนแก้วกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจตนเอง
“พ่อ..ให้แก้กอดหน่อย..”
เด็กสาวพูดจบก็พยายามตลบชายมุ้งมุดเข้ามาหาผู้เป็นพ่อ ชัดชายรีบยกมือพยายามดันตัวลูกสาวไม่ให้มุดเข้ามา แต่ฝ่ามือ
ที่ยกไปดันตัวลูกสาวนั้นกลับเหมาะเหม็งให้บังเอิญไปดันโดนหน้าอกกลมๆเล็กๆของลูกสาวเหมือนไม่ตั้งใจ
“อุ๊ยยย…พ่อ..”
เสียงลูกสาวร้องเบาๆ แล้วพยายามแอ่นหน้าอกใส่มือผุ้เป็นพ่อ ส่วนมือตนเองที่จับลำลึงค์ของพ่อนั้นก็ยิ่งเน้นบีบรูดทำไป
เหมือนมีใครเคยสอนสั่ง ชัดชายเห็นไม่ได้การแน่ตนเองจึงตลบชายมุ้งมุดเข้าไปหาบุตรสาวกะว่าจะต้องพูดคุยสั่งสอนให้รู้
ว่าสิ่งที่ทำอยุ่นั้นไม่เหมาะสม
พอตลบมุดมุ้งเข้าไปได้ทั้งตัว บุตรสาวก็ใช้จังหวะนั้นกอดร่างผู้เป็นพ่อแน่น ความรุ้สึกบอกชัดชายว่าร่างแก้วบุตรสาวที่
กอดรัดตนเองอยู่นั้น หาได้มีเสื้อผ้าอาภรณ์ชิ้นใดสวมใส่อยุ่เลย อกตูมเต้าเต่งกลมๆเท่าผลส้มแนบส่ายเบียดอยู่กับอกแกร่ง
ของผุ้เป็นพ่อ ส่วนเบื้องล่างเนินสาวแรกแย้มนั้นก็กดเร้ากับท่อนลำของชัดชายอย่างเหมาะเหม็ง
“แก้ว…ปะ..ปล่อยพ่อก่อน…ทำยังงี้ไม่ดีนะลูก..”
ชัดชายพยายามปรามลูก แต่เด็กสาวเหมือนไม่ยอมรับรู้สิ่งใด ณ.เวลานั้นสิ่งที่เธอต้องการจากผุ้เป็นพ่อ คือการกระทำที่
เธอเห้นพ่อแม่ทำกันเมื่อครู่ใหญ่ๆที่ผ่านมา
“แก้ว..ปะ…”
พูดยังไม่ทันหมดประโยคปากชัดชายก็ถูกปากเล็กๆหอมๆของบุตรสาวประกบปิดไว้ เธอพยามยามสอดปลายลิ้นเข้าไปใน
ปากพ่อ แม้ชัดชายจะพยายามเม้มปาก แต่ความเสียวที่ท่อนลำที่โดนเนินสาวของลูกเสียดสีอยู่นั้น ก็ทำให้เขาลืมตัวจน
ต้องเผยอปากให้ลิ้นเรียวเล็กของบุตรสาวเข้าไปชอนไช
แล้วสติความสำนักผิดชอบชั่วดี เส้นแบ่งกั้นระหว่างความเป็นพ่อลูกก็ขาดผึง ชัดชายจูบตอบลูกสาวอย่างเร่าร้อน มือหยาบ
ใหญ่เพราะกร้านงานเอื้อมมือบีบคลึงนมตูมเท่าผลส้มเขียวหวานของลูกสาวคลึงเน้นนวดเบาๆ เสียงแก้วครางแผ่ว อมยิ้ม
เหมือนเด็กได้ของเล่นถูกใจชิ้นใหม่ แอ่นเนินสาวบดเบียดลำใหญ่ของผู้เป็นพ่อ จนน้ำหล่อลื่นไหลทะลักออกมาแฉะเต็ม
ร่องสวาท
“พ่อ..ขา….กะ..แก้วเสียว….”สาวน้อยกระซิบเสียงแผ่วกระเส่าบอกความรุ้สึกให้พ่อทราบ เนินสาวก็ยิ่งบดส่ายกับโคนลำลึงค์
ของพ่อยึกยักๆ
[post]”พ่อรู้ว่าลูกต้องการอะไร..แต่อย่าทำเลยลูก…มันไม่ดี เชื่อพ่อนะลูกแก้ว…”แม้สติความสำนักแทบจะไม่มีหลงเหลือ แต่คำว่า
พ่อและลูกนั้น ก็ยังมีอิทพลให้ชัดชายพูดออกมา
“พ่อ…..ชะ..ช่วยนู๋ด้วย..ซี๊ดดด…”
แก้วเด็กสาวที่เอาแต่ใจตนเอง ไม่ฟังเสียงปรามของผู้เป็นพ่อแม้สักนิด ยังคงแอ่นอกเต้าเต่งใส่มือพ่อ เบื้องล่างก็แอ่เนินสาว
เสียดสีจนโคนควยผู้เป็นพ่อเปียกลื่นเพราะเมือกสาว
“จ๊ะ…เดี่ยวพ่อช่วยนู๋เอง…ตะ..แต่ไม่ใช่แบบที่พ่อทำกับแม่นะลูก….ตกลงมั๊ย ..”
แก้วพยักหน้าหงึก ๆ จะด้วยยอมตกลงตามนั้นหรือไม่รู้ว่าสิ่งที่พ่อพูดหมายถึงอย่างไร แต่อารมณ์ความต้องการของเธอก็บอก
กับเธอให้รอดูว่าพ่อจะทำอย่างไร ส่วนชัดชายพอพูดจบก็ผลักร่างเล็กๆของลูกสาวลงนอนหงาย ก้มหน้าลงไปจูบไซ้นมตูม
เต่งตั้งเต้า ส่วนมือก็ล้วงลงไปบีบคลึงเนินสาว แล้วกรีดนิ้วไปตามรอยผ่า แก้วผวาครางอูยแอ่นเนินสาวขึ้นด้วยความ
เสียวซ่าน
ชัดชายใช้ปลายนิ้วบี้คลึงที่เม็ดเสียวเล็กให้บุตรสาว แล้วดูดหัวนมเม็ดเล็กให้เธอจนแก้วครางเสียงกระเส่า เพียงไม่นานเธอ
ก็แอ่นตัวเกร็ง หายใจหอบแรง ร่องเสียวขมิบยวบๆแล้วเกร็งค้างชั่วขณะ จนค่อยอ่อนตัวลงนอนเงียบผู้เป็นพ่อจูบหน้าผาก
บุตรสาวด้วยความรัก แล้วตลบชายมุ้งมุดกลับมานอนต่อด้วยใจเต้นระทึก ท่อนลำยังคงแข็งโปน แต่ก็ค่อยๆอ่อนสงบลงไป
ในเวลาไม่นานนัก ก่อนที่ตนเองจะหลับตั้งใจไว้ว่ารุ่งขึ้นคงต้องเรียกแก้วมาสอนให้รู้ว่าการกระทำที่ผ่านมานั้น มันไม่ใช่สิ่งดี
แต่ชัดชายก็หาได้ทำดั่งที่ตั้งใจจะพูดกับบุตรสาว เพราะหลังจากนั้นพอลับตาแม่ แก้วก็มักจะนัวเนียกับผู้เป็นพ่อจนอารมณ์
กระเจิง แล้วชัดชายก็จำต้องทำให้เธอเหมือนดั่งในคืนวันนั้นอีกหลายๆครั้ง
“พ่อ….คิดอะไรอยู่…”
เสียงแหลมเล็กของแก้วปลุกให้ชัดชายตื่นจากภวังค์ เพราะยามนั้นในเพิงพักที่ฝนยังคงตกกระหน่ำลงมาจนทั้งพ่อทั้งลูก
หนาวสั่น แก้วได้ขยับตัวขึ้นมานั่งบนตักพ่อโดยหันหน้าเข้าชนกัน มือเล็กๆโอบกอดชัดชายแน่น เนินสาวของเธอวางทับ
กดแน่นกับลำลึงค์ของผู้เป็นพ่ออีกครั้ง
“อย่าทำแบบนี้เลยลูก….มันไม่ดี..มันผิดนะลูก ผิดทั้งศิลธรรม ทั้งจารีตประเพณี…” ชัดชายพยายามปรามแก้ว เพราะรู้ว่า
สิ่งที่บุตรสาวกำลังต้งการนั้นคืออะไร
“แล้วกับสาวๆคนอื่น ทำไมพ่อทำได้ล่ะ…”
แก้วเถียงพ่อเสียงอ่อยๆ พยายามแอ่นเนินสาวเบียดท่อนลำของพ่อที่ตุงอยู่ในกางเกงใน ชัดชายได้ยินแก้วพูดเช่นนั้นถึง
ชงักอึ้งค้าง นึกสงสัยว่าบุตรสาวล่วงรู้พฤติกรรมในที่ลับของตนเองได้อย่างไร
“มันต่างกันลูก…นั่นเป็นคนอื่น…แต่แก้วเป็นลูกสาวของพ่อนะ…”
ชัดชายพยายามพูดดีๆ แบบใจเย็นๆ แต่ดูเหมือนสาวน้อยจะไม่เชื่อฟังคำพูดของพ่อตัวเองนัก พยายามที่จะยื่นปากไปจูบ
ปากชัดชายให้ได้
“พ่อต้องช่วยนู๋….แบบก่อนๆก็ได้..ถ้าไม่ทำ นุ๋จะฟ้องแม่ว่าพ่อมีกิ๊กตั้งหลายคนในตลาด..”
แก้วคิดว่าคำขู่นี้น่าจะได้ผล ไม่คำนึงว่าถ้าแม่หวานรู้ว่าตนเองกำลังต้องการในสิ่งเดียวกับที่พ่อทำกับสาวๆในตลาด แม่
ของเธอจะคิดอย่างไร แต่ก็เชื่อมั่นว่าพ่อไม่มีทางบอกเรื่องของแก้วกับพ่อ ให้แม่รู้เด็ดขาด
ดูเหมือนคำขู่จะของบุตรสาวจะได้ผล ชัดชายนั่งนิ่ง เหมือนปลงตกกับชีวิต ด้วยความรัก การตามใจต่อลูกสาวโดยไม่เคย
สอนว่าสิ่งใดผิด สิ่งใดถูกมาตั้งแต่ยังไร้เดียงสา มาบัดนี้จะสอนสั่งอย่างไรก็คงลำบาก อีกประการหนึ่งสิ่งที่ตนเองเคยทำ
ให้กับแก้วในคืนนั้น กับอีกหลายๆครั้งนั้นมันก้ล้วนแล้วแต่เป็นความผิดที่ตามหลอนจิตสำนึกของความเป็นพ่อมาตลอด
“ครั้งสุดท้ายนะลูก…อย่าบังคับพ่อให้ทำแบบนี้อีก…สัญญาได้มั๊ยลูก…” ชัดชายพยายามต่อลอง รอจนแก้วพยักหน้าตอบ
ตกลง มือหยาบใหญ่ของเขาจึงล้วงลงไปจับเนินสาวของลูกบีบคลึงเบาๆ
“อูยยย…เสียวจัง….พ่อ…”
เสียงสาวน้อยที่เอาแต่ใจตนเองครางแผ่ว แอ่นเนินสาวเด้งใส่มือของผู้เป็นพ่อ แล้วครางเสียวอูยๆซี๊ดๆๆ หน้าสวยๆหวานๆ
ถอดแบบมาจากผู้เป็นมารดาแดงกร่ำด้วยแรงตัณหาราคะ…คงจะได้เชื้อนี้มาจากชัดชายผู้เป็นพ่อนั่นเอง
ก่อนที่เหตุการณ์จะดำเนินไปตามครรลองอย่างที่เคยเป็น เสียงตะโกนโหวกเหวกของหวานดังขึ้นไม่ห่างไกลจากเพิ่งพักมาก
นัก ทำให้สองพ่อลูกถึงกับผวา โดยเฉพาะแก้วรีบลุกขึ้นจากตักของผู้เป็นพ่อ หน้าตาบ่งบอกถึงความตกใจและไม่พอใจเป็น
อย่างยิ่ง ที่ความสุขซึ่งกำลังได้จากปลายนิ้วของผู้เป็นพ่อโดนแม่หวานขัดขวางไว้เสียก่อน แต่ชัดชายกลับรู้สึกตรงกันข้าม
แม้ภายนอกจะดูเหมือนตนเองเป็นคนเจ้าชู้ มักมากในเรื่องพรรค์นั้น ลูกสาวหรือเมียใคร ถ้าเข้าตาชัดชายมักจะไม่เคยปล่อย
ให้รอดผ่านไปแม้สักรายเดียว แม้แต่หวานเองก็เถอะ…เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนตอนที่เพิ่งได้ตำแหน่งเทพีสงกรานต์ประจำอำเภอ
ยังโดนชัดชายฉุดเอามาทำเมียเสียเลย
