เมื่อผมมีความสุขตอนพิเศษ 5 จบ
9 พฤษภาคม 2548
หลังจากผ่านขั้นตอนการมอบตัว ลงทะเบียนนักศึกษาใหม่….ในที่สุดฝนและพี่แคท ก็ได้มาเรียนที่มหาวิทยาลัยในจังหวัดโดยสมบูรณ์… แถมยังมาพักที่บ้านของผมด้วย…
พี่แคทนอนห้องของกุน…ซึ่งกุนเคยสั่งไว้แล้วว่าให้ใช้ได้ตามสบายเลย…ฝนจองห้องนอนของสาไว้
นานแล้ว..คราวนี้คงสมใจเธอซะที…….อาอรมาส่งลูกสาวทั้ง 2 ด้วยตัวเองแต่อาศักดิ์ไม่ได้มาด้วย…
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงไม่มา…แต่ผมก็ไม่กล้าถาม……กลัวจะโดนหาว่าเสือกไม่เข้าเรื่อง….
สำหรับผมไม่ได้นอนที่บ้านทุกวันแล้ว….เพราะผมออกไปอยู่หอพักและทำงานพิเศษเป็นเด็กเสริฟตั้งแต่วันที่1เดือนนี้…ร้านที่ไปทำเป็นร้านของแฟนพี่รหัสผมเอง…..จึงไม่ยากที่เขาจะรับผม..เรียกว่าผมใช้เส้นก็คงไม่ผิดนัก….ร้านมีเด็กเสริฟทั้งหมด 4 คน ชาย 2 หญิง 2….ไม่รวมพี่รหัสผมที่ทำหน้าที่เป็นแม่ครัว….แถมเป็นผู้จัดการร้านคอยดูแลอะไรต่างๆเกือบหมดด้วย…เพราะแฟนไม่ได้มาที่ร้านทุกวัน…ส่วนหอพักนั่น…ผมเพิ่งจะไปอยู่เมื่อวันที่ 8 หรือเมื่อวานนี้เอง..ขนของที่จำเป็นไป…ข้าวปลาหากินข้างนอกหรือถ้ามีเวลา
มากพอจึงจะกลับไปกินที่บ้าน….แต่บางทีสา..อ้อย…แม่กวางจะเอาอาหารไปให้ถึงหอเพราะต่างมีกุญแจห้องที่ผมก๊อปปี้ให้ทุกคน….และยังคอยส่งร่างกายอันเปลือยเปล่าของพวกเธอเป็นของหวานให้ผมด้วย……..แน่นอนว่าอยู่บ้านมันสบายกว่าแน่แต่การที่ผมมาทํางานที่ไกลจากบ้านเกือบ 7 กิโล…ตอนเดินทางกลับเวลาดึกดื่นคนเดียวมันเป็นการเสี่ยงต่ออันตรายสูง..จะให้รบกวนแม่ยาย…เมียและน้องสาวมันก็คงไม่ดีเท่าไหร่……ถ้าผู้หญิงจะขับรถไปรับตอนดึกตอนดื่น……กุนยังทำงานเป็นปกติที่กทม.แต่จะหาเวลากลับมาบ้านเรื่อยๆเท่าที่มีโอกาสพร้อมกับป้าศรีทำให้ผมไม่รู้สึกเหงาอย่างที่คิดในตอนแรก…สาเวลานี้กำลังจะขึ้นปี 2 และยุ่งอยู่กับการเตรียมกิจกรรมรับน้องใหม่ในคณะของเธอ….ต้องออกจากบ้านไปมหาลัยบ่อยๆในช่วงนี้ซึ่งไม่แตกต่างจากผมเท่าไหร่ที่ต้องไปคณะเกือบทุกวัน……อ้อย..เวลานี้โรงเรียนสตรีมัธยมประจำจว.เปิดภาคเรียนใหม่แล้ว…เธอขึ้นม. 2 พร้อมกับ 3 สาวเพื่อนสนิทขวัญ,จอย,โบว์..ทั้งหมดยังได้อยู่ห้องเดียวกันเหมือนเดิม..ผมได้เจอพวกเธอเกือบทุกวันตอนไปรับอ้อยกลับบ้าน……..แม่กวาง…..เธอรับผิดชอบงานผู้จัดการบริษัทประกันชีวิตประจำจว…..ถึงจะมีเงินเดือนสูงแต่งานในแต่ละวันนั้นยุ่งมาก…..ออกจากบ้านแต่เช้ากลับมาถึงเกือบหัวค่ำ…บางทีวันหยุดยังต้องออกไปพบผู้คนถึงแม้จะไม่ค่อยมีเวลา..แต่แม่กวางจะหาเวลาออกมาหาผมที่ร้านและพากันไป
สวีทที่หอหรือเวลาผมกลับไปนอนบ้าน…ก็จะต้องไปฝึกฝีมือกับเธอในห้อง…เกือบทุกครั้ง….แถมมีสากับอ้อยมาช่วยเติมอรรถรสในการร่วมเพศเป็นบางครั้งด้วย……สาวกับเก๋..มาหาผมตอนใกล้ต้นเดือน…มามอบของขวัญวันเกิดย้อนหลังและกุญแจห้องหอพักใหม่ใกล้ๆมหาลัยที่พวกเธอเอ็นติด…….ย้ำว่ายังไม่ยอมแพ้ในความรัก…เช่นเดียวกับบุศที่ตอนผมรู้ว่าเธอเป็นเพื่อนกับเก๋ถึงกับตะลึงตาค้าง..แถมของขวัญที่ให้ก็ไม่ธรรมดาซะด้วย….บุศให้ที่โกนหนวดมาพร้อมจดหมายว่าถ้าโกนหนวดเคราแล้วให้ไปหาเธออีกครั้ง…….ว้าว…เอากับหล่อนสิ…แต่ว่านะ…ผมยังไม่มีโอกาสใช้หรอกเพราะยังชอบที่จะไว้หนวดให้มันยาวดูน่าเกรงขามต่อเพศเดียวกันและน่ามีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม……………..
………………………………………………………………………………………………………
วันนี้ผมออกจากบ้านไปส่งอ้อยที่รร.แล้วตรงไปที่มหาลัยต่อเลย…เพราะคณะของผมมีการรับน้อง
ใหม่จัดโดยรุ่นพี่ปี 2 ,3,4……..ยัยฝนตัวแสบและพี่แคทจอมเฮี้ยบก็ไปด้วยแต่ไปรถคนละคันกับผม
พี่แคทกับฝนไปถึงก่อนเพราะไม่ได้แวะที่ไหน….ผมไปถึงก่อนเวลาเรียกรวมประมาณครึ่งชม.
เนื่องจากยังไม่เป็นทางการอะไรมากและอาจารย์ไม่ได้มาร่วมด้วย…ผมกับเพื่อนๆจึงแต่งตัวตาม
สบายกัน…ไอ้เชนชวนผมไปเหล่น้องๆปี 1 แน่นอนว่าส่วนหนึ่งจะต้องไปดูฝนสาวลูกพี่ลูกน้องของผม…..คิดไว้อยู่แล้วนะว่าฝนน่ะจะต้องเป็น 1 ในดาวเด่นของน้องใหม่ปีนี้แน่ๆ….และเป็นไปตามที่คิด..เมื่อเจ้าพวกหมาป่า….พวกรุ่นพี่เฒ่าหัวงู..ต่างทำท่าเหมือนจะเข้าไปทักทายตีสนิท..แต่ยาก…เพราะมีพี่แคทอยู่กันท่าน้องสาวทั้งคน……..หญิงสาวผู้ที่ผมเรียกว่าพี่..ใช่ว่าจะไม่เป็นจุดสนใจ..ตรงข้าม..ความงามของเธอนั่นเรียกได้ว่าไม่เป็น 2 รองใครเด็ดขาด…ดังนั้นกิจกรรมรับน้องของคณะเราปีนี้จึงมีสีสันจากสาวสวย 2 พี่น้อง…หยาดฝนและสุรีย์พรรณมาแต่งแต้มให้ชีวิตของหนุ่มๆอีกหลายคนสดใสขึ้นมาอีกมาก……ผมมาหยุดความคิดเมื่อเจ้าเชนสะกิดให้ผมดูอะไรบางอย่าง
“บอล…มึงดูผู้หญิงตรงนั้นสิ…..”
ผมมองตามที่มันบอก…เอ๊ะ…นั่นมันเด็กทอมคนที่เคยเตะไอ้เชนนี่หว่า…เธอมาเข้าเรียนคณะนี้ด้วยหรืออะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้…ถึงคณะของเราจะมีวิชาที่ต้องออกแรงและมีผู้หญิงมาเรียน..ตลอด
เวลาที่ผมเข้ามาเรียน….ไม่เคยเจอสาวทอมคนไหนเลยนะ….ไอ้เชนดูจะจำความแค้นที่มีต่อเด็กสาวคนนี้ได้แม่น…มันรีบรี่เข้าไปหาคู่กรณีที่นั่งอยู่คนเดียวใต้ต้นไม้ริมสระน้ำ…ก่อนเอ่ยทักด้วยเสียง
กวนๆตามสไตล์ของมัน
“ว่าไง…เธอ….จําพี่ได้มั้ยจ๊ะ??…น้อง……”
สาวห้าวพอเห็นหน้าผมกับเชน 2 คน…เธอเบิกตากว้างเหมือนกับจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“นาย!!!…นาย 2 คนทำไมมาอยู่ที่นี่ได้???……….”
“เหอะๆ จะอะไรมันไม่สำคัญเท่ากับเธอเคยเตะขาฉันเดี้ยง…คราวนี้ได้โอกาสเอาคืนละนะ…น้องใหม่”
อย่างที่ผมเคยบอกแหละ…หน้าอย่างเจ้าหมอนี่..ใครเขาจะมากลัว…สาวทอมบอยคนนี้ก็เหมือนกัน
เธอดูจะตกใจเพียงเดี๋ยวเดียว…..ก่อนมีสีหน้าสงบลง..พร้อมแสยะยิ้มโชว์ฟันขาวออกมาอวดพร้อมพูดท้าทายแบบไม่เกรงกลัว
“ฮึ!!…งั้นนายจะเอาคืนยังไงละ…และจะบอกอะไรให้นะ…ถึงนาย 2 คนจะเป็นรุ่นพี่หรืออะไรก็ตาม
ฉันไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น…จะให้มาพร้อมกัน 2 คนฉันก็จะเตะให้คว่ำทั้งคู่นั่นแหละ……..”
“กล้ามากนะหล่อน…งั้นเจอแบบ 6 –7 คนเป็นไง….ดูสิว่าจะปากเก่งอีกได้มั้ย”
ไอ้เชนชักมีน้ำโหจนผมต้องรีบหย่าศึกก่อน
“พอเถอะน่า….ถึงยังไงเราก็เป็นผู้ชาย…จะให้แกล้งเธอซึ่งเป็นผู้หญิง…ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก…
เชน…มึงก็อย่าไปหาเรื่องน้องเขาอีกเลย…เลิกแล้วต่อกันไปซะ………….”
“อะไรเล่า..จะให้กูเลิกราแค่นี้หรอ….ยัยนี่มันทำให้กู…..”
ผมฉุดกระชากเจ้าเพื่อนตัวดีออกมา…เด็กคนนั้นมองตามก่อนสะบัดหน้าลุกเดินไปทางอื่น…..
“……บอลจ๋า!!….”
ผมดันพาเจ้าเชนมาทางที่ฝนอยู่กับเพื่อนใหม่อีก 3 –4 คนพอดี…แหม …หาเพื่อนใหม่ได้เร็วจริงนะ..แม่สาวช่างพูดช่างคุยคนนี้…
“ไม่ต้องเรียกฉันดังขนาดนั้นก็ได้…..แล้วมีอะไรละ”
“ฝนฝากกาเป๋าตังค์ไว้หน่อย….เดี๋ยวเล่นมากๆแล้วมันจาหล่นหาย”
“อ้าว!!….แล้วไม่ไปฝากกับพี่แคทละ”
“พี่เขาปายหนายไม่รู้…หาตัวม่ายเจอ……..”
“นี่….ฉันขอทีนะฝน…ไอ้พูดเสียงยานคางแบบนี้….เลิกเหอะ…ฟังแล้วมันเวียนหัวน่ะ……….”
“เรื่องของฝน….ฝนจาพูดอย่างงี้….บอลมีปานหาหรองายจ๊า……”
“แน่ะ!!….. ดู….ยิ่งว่ายิ่งทำ…”
“เอ่อ…ขอขัดจังหวะหน่อย….น้องฝน…ไม่ได้เจอกันตั้งนาน…น่ารักขึ้นเป็นกองเลยนะจ๊ะ….”
“อ๋า!!…พี่จำฝนได้ด้วยหรอ..ดีใจจัง…..”
“เด็กน่ารักอย่างฝน..ใครบ้างจะจำไม่ได้…”
พอได้ยินว่าเป็นเด็กเท่านั้น….จากหน้ายิ้มแย้มกลายเป็นหน้างอทันที….ยัยเขี้ยวผีเสียงแข็งขึ้นมาเชียว
“ฮื่อ!!!….ฝนไม่ใช่เด็กสักหน่อยนะ…….”
“อุ๊ย!!…พี่เชนขอโทษ…เปลี่ยนใหม่…ฝนน่ะเป็นสาวน้อยน่ารักที่สุดเลย…..”
ฝนพอฟังไอ้เชนยอเข้าไป…จึงมีรอยยิ้มพร้อมเผยเขี้ยวทั้ง 4 อันลึกลับออกมาได้….
“แบบนี้ค่อยฟังขึ้นหน่อย…พี่เชนจำไว้นะ….ห้ามบอกว่าฝนเป็นเด็กอีก…
ไม่งั้นจะกัดให้หูขาดเล้ย….”
หึหึ..ยัยนี่คงรู้ตัวมาตลอดว่ามีดีที่ฟันเขี้ยวของตัวเอง….จึงขู่ใครต่อใครแบบนี้…แต่ว่านะ..ไม่อยาก
ให้คนอื่นว่าๆเป็นเด็ก..ก็น่าจะทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่สมกับนักศึกษาหน่อยสิ………หือ??..พี่แคทเดิน
มาใกล้แล้ว…….
“ทำอะไรกันหรือฝน??….เขาจะเรียกรวมน้องปี 1 แล้วนะ…..”
“อ๋า!!….งั้นหนูไปละ…ยี้..”
ฝนยังหันกลับมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ผมกับไอ้เชน…..พี่แคทเห็นกระเป๋าตังค์ของน้องสาวในมือผมจึงถาม
“ฝนฝากกระเป๋าให้บอลหรือ??…..”
“ครับ….งั้นผมให้พี่ดีกว่า….บางทีอาจจะกลับบ้านไม่พร้อมกัน….”
“อืม…ไม่ได้กลับพร้อมกันอยู่แล้ว…มา….พี่จะเก็บไว้เอง…”
โห…พูดคำว่า…“ไม่ได้กลับพร้อมกันอยู่แล้ว”..ชัดเจนเชียวนะพี่แคท…
ผมคิดในใจขณะส่งกระเป่าให้เธอ
“….พี่..เอ่อ…พี่แคท….สวัสดีครับ”
ไอ้เชนเป็นฝ่ายทักพี่แคทก่อนแต่พี่แคทไม่ได้ทักตอบ…เธอมองเจ้าเชนแวบหนึ่งก่อนเดินจากไป…..หน้าเพื่อนผมจืดลงทันที…..
“…พี่แคทเขาดูอารมณ์ไม่ค่อยดีหรือเปล่านะ….ตั้งแต่กูเห็นเธอมา….พี่เขาไม่เคยยิ้มเลยว่ะ.”….
“….อย่าว่าแต่มึงเลย…ขนาดกู..จะเห็นพี่แคทยิ้มแต่ละครั้งนี่ก็แทบจะไม่ได้เห็นเหมือนกันแหละ…”
ผมตอบเพื่อนสนิทตามความเป็นจริง
………………………………………………………………………………………………………
กิจกรรมรับน้องใหม่เริ่มดำเนินไปพร้อมกับเสียงหัวเราะด้วยความสนุกสนานของรุ่นน้องและรุ่นพี่
และยิ่งยัยฝนนี่…สนุกตื่นเต้นจนหัวเราะเห็นเขี้ยวขาวๆทั้ง 4 ซี่ครบครันเลย…บรรดารุ่นพี่ผู้ชายหน้าหม้อทั้งหลาย…น้องใหม่ผู้ชาย…เพื่อนๆผมไม่เว้นกระทั่งไอ้เชน..พากันจ้องตาเป็นมัน…คงคิดจะหาทางเคลมลูกพี่ลูกน้องจอมแก่นของผมละสิ….ยาก….ไม่สิ..ยากมากสุดๆเพราะพี่แคทคอยดูแลน้องสาวชนิดไม่ให้คลาดสายตาแม้แต่นิดเดียว…ถึงแม้ตัวเธอเอง…จะมีผู้ชายมากมายต่างพากันสนอกสนใจก็ตามที………..สำหรับผม…..การได้เห็นพี่แคทยิ้มออกมาแม้แต่สักเล็กน้อย..ดูจะเป็นการยากซะเหลือเกินอย่างที่ได้บอกไปแล้ว….ถึงกิจกรรมรับน้องจะมีความสนุกรื่นเริงแค่ไหน…ใบหน้าของพี่แคทก็ดูจะไม่เปลี่ยนแปลงไปสักเท่าไหร่…ผมคอยสังเกต….เวลากิจกรรมอะไรดูตลก..เธอจะยิ้มเหมือนกับ..ว่ายังไงดีละ…คือออกจะฝืนยิ้มไปเท่านั้นน่ะ..และปรบมือให้เพียงเล็กน้อย….ลำดับต่อมา…..ผมมองสาวทอมคู่กรณีของไอ้เชน..สักครู่เธอมองผมด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยแวบหนึ่งก่อนจะหันไปหัวเราะสนุกสนานกับการแสดงของรุ่นพี่…แน่ละ..ผมไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเธอนี่…ไม่เหมือนเจ้าเชน..คอยจ้องสาว
ทอมบอยอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ…แค้นฝังลึกจริงๆ…ท่าทางมันจะชอบดู.. “ชัคกี้..แค้นฝังหุ่น”
เวลาผ่านไปจนเกือบเที่ยง…รุ่นพี่จึงพากันขนข้าวกล่องน้ำดื่มมาแจกรุ่นน้องและนั่งกินด้วยกัน..เป็นการเสริมสร้างบรรยากาศที่ดีระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้องไปด้วย…ไอ้เชนชวนผมไปนั่งกินข้าวกลุ่มเดียวกับสาวทอมคนนั้น….ซึ่งมีกุ๊กเพื่อนของเธอมาเมื่อตอนใกล้พัก….กุ๊กก็สอบเข้ามหาลัยนี่เหมือนกัน
แต่คนละคณะ……และวันกิจกรรมรับน้องใหม่ยังไม่ตรงกันด้วย………….
“หวัดดีค่ะ..พี่บอล…มานั่งกินข้าวด้วยกันนะ…”
กุ๊กกวักมือเรียกผมตามประสาคนเคยรู้จักและได้คุยกันมาก่อน..ฝ่ายเด็กทอมพูดกับกุ๊กด้วยความไม่
พอใจ
“กุ๊กไปชวนทำไมเล่า!!…”
“น่า ….จี…ทานกันหลายคนสนุกดีออก…”
“โอ้…ชื่อ จี …หรือ…ชื่อน่ารักดีนี่….”
ไอ้เชนพูดแบบนี้คงอยากจะตีสนิทและหาทางตลบหลังมั้ง…ส่วนสาวห้าวทอมบอยมองไอ้เชนตา
ขวาง
“……..ใครให้นายมาเรียกชื่อฉัน??…..และใครอนุญาตให้พวกนายมานั่งด้วยมิทราบ??…”
“…ไม่เอาน่าจี…อย่าใจแคบสิจ๊ะ…..พี่ทั้ง 2 คนมาเถอะค่ะ…..”
“เราไม่ชอบนี่กุ๊ก…พวกพูดจาไม่รู้เรื่อง…..”
จียังไม่วายบ่นออกมา..แต่คงเกรงใจกุ๊กจึงยอมเงียบเสียงในที่สุดแต่ยังไม่วายค้อนเราทั้ง 2 ปะหลับปะเหลือก……ผมกับไอ้เชนทำเป็นไม่ใส่ใจ…ลงนั่งล้อมวงกินข้าวด้วย….แต่…..
ไอ้เชนที่เป็นฝ่ายชวนผมมาร่วมกลุ่มกินข้าวกับจี สาวทอมตัวแสบแท้ๆแต่มันกลับหันซ้ายหันขวาคุยกับกลุ่มนั้นกลุ่มนี้ตลอด…ไอ้ฉิบหาย…….นึกว่าจะแน่…กลัวเท้ายัยเด็กนี่จะประทับลงบนหน้ามึงละสิ…..
จีดูจะเป็นมิตรกับผมมากกว่าไอ้เชน…เพราะเธอยังชวนผมคุยบ้าง…แต่อาจจะคอยกันท่ากุ๊กก็ได้
เพราะกุ๊กดูจะพยายามยิ้มหัวเราะคุยกับผม…..เอ…ถ้าจีเป็นทอม..งั้นกุ๊กก็เป็นดี้น่ะสิ….ว้า…
น่าเสียดายแฮะ…………….
“…ชะแว้บ!!…….บอลไม่กินหรอ…งั้นฝนขอนะ….”
……โอ๊ะ….ยัยฝน..มาตั้งแต่เมื่อไหร่…ไม่มาเฉยๆด้วย… มาแอบหยิบกับข้าวในกล่องเราไปกินอีก
“ฝน…เธออีกแล้ว….มาถึงนี่เชียวนะ….วงเธออยู่โน่นนี่นา…”
“ฮะๆๆ…มีที่ไหนที่ฝนไปไม่ได้บ้าง…….”
เออ…เนาะ….เดี๋ยวก็พูดยานคางเดี๋ยวก็พูดปกติ….เอากับยัยนี่สิ…….
“แฟนพี่บอลหรือคะ??….เอ….…ไม่ใช่คนนั้นนี่…..”
กุ๊กมองเรา 2 คนลูกพี่ลูกน้องก่อนถามผมด้วยความสนใจ…..ผมชักเห็นท่าไม่ดี
………หมายถึงสาวสินะ….แต่ก่อนที่ผมจะตอบ….ฝนรีบชิงพูดก่อนว่า….
“อ่า…ไม่ใช่หรอกค่า…ฝนเป็นลูกพี่ลูกน้องกับบอลน่ะจ๊ะ….”
“อ๋อ!!…แหม….โทษทีนะคะ….กุ๊กนึกว่าเป็นแฟนกัน….”
กุ๊กพูดเสร็จก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ….ส่วนจียังเอาแต่เงียบก่อนมองฝนนิดหนึ่งและไปคุยกับเพื่อน
ในกลุ่ม………………พอกินข้าวเสร็จ….ฝนเดินมากระซิบกระซาบผม
“เน้…บอล…ที่ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า…..ไม่ใช่คนนั้นนี่…..คนไหนอีกจ๊ะ…บอกมาซ้าดีๆน๊า….บอล..”
“หมายถึงสาไงเล่า…ช่างสงสัยจริงๆเลยนะเธอนี่…….”
“เร้อ!!………งั้นก้อแล้วไป….”
อ้าว…ไหงเที่ยวนี้..ยอมถอยง่ายๆแฮะ??….อะไรของหล่อนกัน??……..
การรับน้องในภาคบ่ายยังเต็มไปด้วยความสนุกสนานต่อไป…….สุดท้ายคือกิจกรรมพัฒนาคณะ…โดยให้รุ่นพี่รุ่นน้องช่วยกันทำความสะอาดบริเวณที่จัดกิจกรรมและพื้นที่รอบๆจนเสร็จสิ้น…รุ่นพี่จึงปล่อยให้น้องใหม่แยกย้ายกันกลับบ้าน……………
………………………………………………………………………………………………………
ที่รถของพี่แคท…….
“เป็นไงละเรา…ยิ้มระรื่นไม่ยอมหุบเชียว….คงสนุกมากสินะ….”
“จ๊ะ………ฝนไม่รู้เลยว่าการรับน้องมันจะสนุกขนาดนี้…ถึงแม้จะเหนื่อยหน่อยน่ะนะ………….
ตอนพี่แคทเข้ามหาลัยเป็นน้องใหม่…ฝนเคยตามไปดูด้วยนะ..พี่เขาก็สนุกมากเลยละ….”
หือ??…สนุกหรือ??….ผมฉุกคิดถึงประโยคที่ฝนบอกเมื่อกี้….ก่อนมองพี่แคท…
เธอเห็นเข้าจึงรีบสั่งให้น้องสาวขึ้นรถทันที……..
“พูดมากนะ…..เราน่ะ…ไป…..กลับบ้านกันได้แล้ว……..”
ฝนกับพี่แคทเดินแยกไปขึ้นรถของพวกเธอ…..ก่อนขับรถจากไป…………..
ส่วนผมยังยืนตรึกตรองที่ฝนพูดเมื่อกี้….เมื่อก่อน….พี่แคทเคยสนุกสนาน…..….เคยยิ้มแย้มร่าเริง…
เคยหัวเราะอย่างมีความสุขหรือ…แล้วทำไมวันนี้??……การกระทำของพี่แคทที่ผมได้เห็น…ทำไมมันไม่ใช่อย่างที่ฝนบอกเลยละ??…….ในอดีต……มันมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอกันแน่นะ??……
…..แต่ว่า….เรื่องนี้ไม่ควรที่ผมจะเอามาคิดให้รกสมองเท่าไหร่….เพราะเวลาที่ผมจะไปทำงานพิเศษของวันนี้ใกล้เข้ามาแล้ว…แถมยังมีอะไรให้ผมคิดอีกหลายอย่าง…โดยเฉพาะ….ต้นเดือนหน้าผมก็
จะได้เป็นรุ่นพี่…ชีวิตนักศึกษาใกล้จะเริ่มต้นขึ้นครั้ง..และไม่รู้จะมีอะไรรอผมอยู่….แต่ผมพร้อมที่จะเผชิญหน้ารับมือกับทุกสิ่งที่จะเข้ามาหาแล้ว………เสียงมอเตอร์ไซด์คู่ชีพของผมดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ…ขณะนี้มีเพียงผมคนเดียวเท่านั้นที่ยังนั่งบนเบาะรถมองไปที่อาคารซ้อมเชียร์
ซึมซับจดจำบรรยากาศอันแสนสนุกสนานของกิจกรรมการรับน้องใหม่ประจำปีนี้ไว้ในความทรงจำอีกครั้งหนึ่งในชีวิต………
……………………………………………………………………………………………………….
บทส่งท้ายที่ 1 เรื่องราวของหยาดฝน…..เด็กสาวเขี้ยวแหลมจอมทะเล้นและแก่นแก้วแสนซน…….
…..สุรีย์พรรณ…พี่สาวผู้เงียบขรึมเย็นชาแต่พร้อมที่จะเปลี่ยนเป็นดุร้ายเกรี้ยวกราดได้ทุกขณะ…..สาวิตรี…สาวน้อยที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้คนที่เธอรักมีความสุข……
………………………………………………………………………………………………………
บ้านเอกภพ….
ฝนและพี่แคทกลับจากมหาลัยมาถึงบ้าน…พี่แคทเข้าห้องของกุนที่เธอมาพักไปเปลี่ยนเสื้อผ้า……
………ฝนเดินแยกเข้าไปที่ห้องของสา……เจ้าของห้องยิ้มทักทายสาวน้อยวัย 17 นักศึกษาปี 1 น้องใหม่ทันทีที่เสียงประตูถูกเปิดเข้ามา……..
“ว่าไงจ๊ะฝน…รับน้องใหม่สนุกมั้ย??”
ฝนล้มตัวนอนขวางบนเตียง….ถึงใบหน้าจะดูเหนื่อยอ่อนแต่ยังมีรอยยิ้มให้ลูกพี่ลูกน้องสาวเห็นได้
“….หนุกดีจ้า…โดยเฉพาะ……ยิ่งตอนบอลเต้นไก่ย่างให้ดูนะ…ตลกสุดๆ……ฝนหัวเราะจนน้ำหูน้ำตาไหลเล้ย….”
“โห!!!………งั้นหรือ…ตลกขนาดนั้นเชียว??…อือ….น่าเสียดายจัง…สาน่าจะตามไปดูด้วย……….
ปกติบอลไม่ค่อยทำตลกให้ใครเห็นหรอกนะ…คงโดนรุ่นพี่สั่งละสิ….”
สาคาดเดาได้ถูกต้อง…ฝนยิ้มรับก่อนเสนอความคิดของตัวเองให้ลูกพี่ลูกน้องสาวฟัง…..
“เหะ…..งั้นตอนบอลกลับมา…สาขอให้เต้นให้ดูสิ…ฝนจาถ่ายรูปเก็บไว้เอง….ฮ่าๆๆ……”
….สักครู่พี่แคทเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จนุ่งเพียงผ้าขนหนูกระโจมอกผืนเดียวเปิดประตูเข้ามาหา 2 สาว…
“…ตัวมอมแมมแล้วไปนอนบนเตียงเดี๋ยวเตียงก็เลอะหมดหรอก…….
ไปอาบน้ำได้แล้วนะฝน..จะได้มากินข้าว……”
พี่แคทพูดจบและเดินออกไปโดยไม่รอคำตอบจาก 2 เด็กสาว…..เพื่อต้องการจะรีบไปทำสิ่งที่ตัวเธอชอบให้เร็วที่สุดนั่นคือการอาบน้ำ………..
“ค่าๆๆ……”
สากับฝนรับคำแล้วพากันถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือแต่กางเกงใน…สาก้มลงรูดชั้นในสีขาวออก……
ขณะที่ฝนถอดชั้นในลายสตรอเบอรี่สีชมพู….หยิบชุดชั้นนอกชั้นในทั้งของเธอและของสาโยนลง
ในตะกร้าข้างประตูห้องก่อนพากันเดินโชว์ขาอ่อนขาวเนียนลงไปข้างล่าง……สากับฝนนุ่งผ้าเช็ด
ตัวผืนเดียวเดินคุยเคียงคู่กัน……
“……..นี่สา…พี่น่ะ…ไม่รู้ว่าเป็นอะไรนะ??..ขนาดรับน้องสนุกจะตาย..ยังนั่งซึมกะทื่อเป็นยายแก่
อยู่ได้….พอเขาขอให้ออกไปร้องเพลง…พี่ท่านไม่ยอมออกไปท่าเดียว….”
สาคิดและบอกฝน…..
“…คงคิดถึงบ้านมั้ง…พี่แคทน่ะ…ที่บ้านก็ชอบนั่งเหม่อลอยอยู่คนเดียว…
หรือไม่อาจจะคิดถึงแฟน…”
พอสาพูดจบฝนเดินมือเกาะราวบันได….หลับตา..ส่ายหน้าช้าๆหลายครั้ง…
แถมยกมืออีกข้างโบกไปมาเป็นการปฎิเสธอีกด้วย…..
“…ม่ายๆๆ …..ม่ายมีทาง…พี่แคทน่ะนะเป็นแบบเห็นผู้ชายมาใกล้ชิดตีสนิทแล้วจะคลื่นไส้อาเจียน…วันนี้มีหนุ่มๆมาเลียบๆเคียงๆจีบกันเยอะแยะยังไม่ยอมสนเลย…..เป็นเอามากเลยละ…สา….”
พอ 2 สาวลงไปถึง…พี่แคทยืนรออยู่แล้ว…และยังได้ยินประโยคของน้องสาวที่พูดถึงเธอด้วย
จะว่าไปเธอแอบขำที่ฝนพูดว่า..พี่สาวพอเห็นผู้ชายมาใกล้ชิดตีสนิทแล้วจะคลื่นไส้อาเจียนเหมือน
กัน
“….นี่ๆ!!…พูดเกินไป….ทั้ง 2 คนน่ะนินทาพี่ให้สนุกปากเลยเชียว….พี่ได้ยินนะ….”
“…ก็นินทาให้ได้ยินน่ะสิคะ….พี่น่ะหัดหัวเราะยิ้มหัวอย่างชาวบ้านชาวช่องเขาบ้างคงจะดีหรอก”
“….หัวเราะอย่างกับคนบ้าแบบเธอวันนี้น่ะหรือ??….พี่คงจะทำหรอกนะ…หึหึ……….
เอ้าๆ….มัวแต่คุย …ทั้ง 2 คนจะอาบน้ำกันหรือยัง..ไม่งั้นพี่อาบก่อนนะ…”
“อาบๆๆ….รอหนูด้วยค่า……ฮิฮิ…จะได้เล่นกับพี่อีกนี่นา….จะยอมพลาดได้ไงเล่า??…”
พอน้องสาวพูดจบ…หญิงสาวคนงามวัย 21 ต้องยืนท้าวสะเอวมือหนึ่งกุมหน้าผาก……
(..เอาละสิ…แคทเอ๋ย…วันนี้ก็โดนอีกแล้วหรือนี่??…มันสนุกตรงไหนของฝนกันนะ..
ถึงชอบทําได้อยู่บ่อยๆ…)
พี่แคทในชุดผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนสั้นแค่ขาอ่อนเพียงผืนเดียวยืนกอดอกคิดในใจแต่รีบหลบใบหน้า?
ไม่ตอบน้องสาวรีบเปิดประตูเดินเข้าไปเป็นคนแรก……สาถามฝนทันที
“เล่นอะไรกับพี่แคทหรือฝน??….”
“เล่นจับนมพี่แคทไง…สามาเล่นด้วยมั้ย…นมของพี่เขานุ่มนิ่มเด้งดึ๋งมากเลยนา..ลองแล้วจะติดใจ”
“อุ๊ย!!…ยัยบ้า!!!…อยากจับก็จับของตัวเองไปสิยะ…
นี่เล่นจะไปเที่ยวไล่จับของคนอื่น…..เด็กทะลึ่งนี่…….”
“…คิกๆ….ไปๆๆ…สามาเร็วๆ…..ฝนจะได้จับนมของสาด้วย…วันนี้กำไรๆๆ”
ฝนพูดจบรีบปลดผ้าเช็ดตัวแก้ผ้าโทงๆวิ่งตรงเข้าห้องน้ำ…โชว์แผ่นหลังและบั้นท้ายขาวผ่องเป็น
ยองใย…สามองฝนพร้อมยิ้มตาหวานก่อนจะเสยผม…เดินก้นบิดก้นเบี้ยวเข้าห้องน้ำตาม 2 สาวลูกพี่ลูกน้องไปติดๆ………ขณะคิดในใจ….(ฝนคงพูดล้อเล่นละมั้ง………)
………………………………………แต่ว่าหลังจากนั้น……………………………………………..
“..ว้าย!!….ฝนอ่ะ….หยุดสิ…นี่เอาจริงหรอ??……”
“ว้าว!!…หน้าอกสาใหญ่จัง…เล็กกว่าของพี่หน่อยเดียวเอง…คิกๆ..หัวนมแข็งเป็นไตเชียวนะ…นี่ๆ..”
“อ่ะ…อาาาาา….ฝน..พอเถอะ…อือออ….ไม่เอานะฝน…อย่าเขี่ยหัวสิ…..สาเสียว…”
(อืออ ….มันเสียวจริงๆนะ…ฝนนี่บีบเก่งจังเลย…แต่..ถ้าให้เลือกได้…ให้บอลมาจับดีกว่า..อูยย…
ซีดสส… เอาอีกแล้ว….)
“ฝน!!…หยุดได้แล้วนะ…ถ้าเราเป็นผู้ชายและมาทำอย่างงี้……พี่ตีจริงๆด้วย….”
“ฮะ ฮะ ฮะ….เผอิญฝนเป็นผู้หญิง…ถ้าง้านพี่จาม่ายตีใช่ม้า….เอ้า!!…คราวนี้ตาพี่บ้าง…ฝนจัดให้..”
“..อย่านะ!!…เข้ามา….พี่ตี….อ่ะ..ว้าย!!!….ฝน…ยัยน้องบ้า!!…อะ…อย่าบีบ…อืออ…คล่องเชียวนะ.”
(เฮ้อ!!…โดนจริงๆด้วยสิเรา…นี่ถ้าไม่ห้ามมีหวังเสียเด็กหมด…ถึงจะรู้สึกดี..แต่ต้องห้ามปรามกัน
บ้างแล้ว…และขืนปล่อยไว้….อาจจะ…อุ….อุ๊บ!!!…..)
“คิกๆๆ…..ชอบมั้ยพี่…ฝนน่ะชอบนมพี่ที่สุด..จับกี่ทีก็ไม่เบื่อเลย…แต่ตอนนี้ของสาก็ชอบ….อ้าว!!…สาเป็นอารายถึงไปนั่งที่พื้นละ…หน้าแดงด้วย….ม่ายสาบายเหรอ??….ไหนๆๆ…วะ..ว้ายยย!!!!”
“….จับได้แล้ว…ยัยเด็กซน…..คราวนี้ตาเธอโดนบ้างเถอะ…นี่!!…”
“…..อืออออ….สาละก็…จับเบาๆหน่อยสิค้า….ฝนม่ายหนีปายหนายหรอกน่า..
อุ๊ย!!..จั๊กจี้จังเลย……..”
(ฮิๆๆๆ…..สาเริ่มเล่นแล้วสิ….คราวนี้จะได้มีเพื่อนเล่นสักที..ต้องสนุกกว่าเล่นกับพี่แคทแค่คนเดียวแน่ๆและสุดท้าย……อึ๊ยย…อืออออ…..แหม….แตะโดนหัวนมฝนเต็มๆเลยนะจ๊ะ…สานี่ละก็……)
บัดนี้ในห้องน้ำมีการละเล่นพิเศษหลังจากรับน้องใหม่…….การเล่นสนุกที่มีแต่เสียงหัวเราะกรี๊ด
กร๊าดของเหล่าโฉมงามนางฟ้าแสนสวยทั้ง 3 คนเท่านั้น… (โปรดอย่าคิดมากเด็ดขาดเชียว…)
ซึ่งไม่มีใครสักคนเลยที่จะมารบกวนความสุขนี้ของพวกเธอให้ขาดสะบั้นลง….แต่ทั้งสาและแคท
ต่างคิดตรงกันว่า….ต่อไปนี้ต้องอาบน้ำคนเดียว!!!………..
……………………………………………………………………………………………………….
บทส่งท้ายที่ 2 เรื่องราวของสาวทำงานและแม่ยายยังสวย………..กวางฤทัย….
สาวงามผู้มุ่งมั่นทั้งการงานและความรัก…..ศกุนตลา…..
ศรีวิกาคุณป้ายังสาวและคุณแม่ที่แสนใจดี….
เอกภพ….พ่อ,สามีผู้ยึดถือเหตุผลและพร้อมให้อภัยต่อทุกคน………
บ้านเอกภพ……..
ในเวลาเดียวกับที่ทั้ง 3 สาวน้อยกำลังอาบน้ำด้วยความชุ่มฉ่ำทั้งกายและหัวใจอยู่นั่น…. กวางฤทัยกำลัง กดเบอร์โทรศัพท์ไปหาลูกสาวคนโต…..ศกุนตลา….ที่ทำงานอยู่กทม.ตั้งแต่เมื่อเกือบ 3 เดือนก่อน….
“…..หวัดดีค่ะ…อ้าว!!…..แม่!!….”
“จ้า….ทำอะไรอยู่หรือ??..”
“…..ก็คุยกับแม่อยู่นี่ไงคะ..ฮิๆ….”
“เออ….คิกๆ…แม่ผิดเองสิที่ถามน่ะ?…”
กวางฤทัยหัวเราะร่วนยิ้มให้กับความร่าเริงขี้เล่นของลูกสาวคนโต
“มีอะไรหรือเปล่าคะ??….ทางบ้านมีอะไรมั้ย??…”
“ไม่มีอะไรหรอก…แม่โทรมาด้วยความคิดถึงหนูน่ะจ๊ะ”
“หนูก็คิดถึงแม่ค่ะ…แล้ว….บอลเขาเป็นยังไงบ้างคะ??”
“บอลสบายดีแหละจ๊ะ….ตอนนี้คงจะไปทำงานที่ร้านแล้ว….”
“…แม่บอกให้บอลกลับมานอนบ้านบ้างนะคะ….สาโทรฟ้องหนูว่าบอลไม่ค่อยจะกลับบ้าน….”
“..ไม่เป็นอย่างงั้นหรอก…ลูกรู้มั้ย…สาน่ะชวนอ้อยออกไปค้างที่หอของบอลด้วยนะ..ตั้ง 4 –5 ครั้งแน่ะ”
“ว้าย!!….สานี่ละก็..ไม่ยอมบอกหนูเลยอ่ะ…และยังมาบ่นให้หนูฟังด้วย…เดี๋ยวเถอะนะ..น้องบ้า…..
คิกๆ….แล้วแม่ละคะ..ช่วงนี้…เอ่อ…นะ..นอนกับบอลบ่อยมั้ย??…”
ได้ยินลูกสาวถามแบบนี้..กวางฤทัยชักเกิดอาการแปลกๆ…..เธอนั่งไขว้ห้างบนเก้าอี้ก่อนตอบต่อไป
“อ่ะ..ไม่หรอกจ๊ะ..แม่ออกไปหาบอลไม่กี่ครั้งเอง…
ในบ้านยิ่งไม่ได้ใหญ่เพราะแคทกับฝนมาอยู่ด้วย”
“อืม…ทั้ง 2 คนนั้นสบายดีสินะคะ….คราวก่อนที่หนูไปบ้านก็ไม่ได้เจอกัน…น่าเสียดาย…….”
“จ๊ะ….ยิ่งฝนด้วยแล้วอย่างกับเลี้ยงเด็กเล็กๆไว้เลย….ทั้งซนทั้งขี้เล่น……
แคทเองก็ไม่ค่อยจะพูดจะจาเหมือนก่อนแหละ..ไม่รู้ว่าทำไมนิสัยถึงได้ต่างกันนัก….พี่น้องคู่นี้……..”
“แม่กับสา ….อ้อยอยู่ที่นั่นน่ะดีแล้ว..แต่หนูสิอดคิดถึงบอลไม่ได้เลย….”
“แหม …จะยากอะไร…ศรีก็อยู่ด้วยนี่…ชวนเล่นอะไรกันสนุกๆสิ…”
“ตายแล้ว!!!…แม่นี่ละก็…พูดอะไรไม่รู้…หนูอายนะคะ….”
“อายแบบนี้แสดงว่าเคยแล้วสิ…ใช่มั้ยจ๊ะ??”
“เอ่อ…ก็…ไม่พูดแล้ว..แม่นี่ละก็….แต่ป้าบ่นเหมือนกันนะคะ..ว่าอยากกลับไปนอนให้บอลเย็ด…”
(อื้อหือ…ลูกสาวพูดกับแม่ตรงๆเลยนะเนี่ย…ทำไงดี….เริ่มจะคันยุบยิบที่เป้ากางเกงแล้วสิเรา…..)
“นี่…เราพูดซะแม่อยากเลยนะ…งั้นเดี๋ยวคืนนี้แม่ออกไปหาบอลดีกว่า…ฮิฮิ….”
“อา….แม่อ่ะ!…ใจร้าย!!…..จะปล่อยให้หนูกับป้านอนแห้งเหี่ยวแค่ 2 คนหรอ??”
“…ให้แม่ทำยังไงละจ๊ะ…ลูกก็เล่นเสียวกับศรีไปพลางๆก่อนสิจ๊ะ…
เอาแท่งปลอมไปด้วยไม่ใช่หรือ”
“….มันไม่มันส์เหมือนควยจริงนี่คะ แม่…อ่ะ….จะคุยกับป้ามั้ยคะ…มาพอดีเลย”
“เอาสิ…..…..”
“…………………………..”
“……หวัดดีค่ะ พี่กวาง”
“จ้า…เป็นไงบ้าง??..ได้ยินว่าอยากกลับมานอนให้หลานเย็ดหรอ”
กวางฤทัยถามแต่ตัวเธอเองก็อยากไปนอนหงายอ้าซ่าให้ลูกเขยเอาเหมือนกัน………….
“แหม…พี่นี่พูดตรงดีจังเลย…ตอนนี้ศรีอยากควยจนแทบทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…”
(เข้าใจจ้า…..อย่าว่าแต่เธอเลยศรี…นํ้าของฉันมันก็ออกเยิ้มเปียกกางเกงในแล้ว……………..)
“พี่จะเย็ดกับบอลเผื่อด้วยละกัน ….ฮิฮิ…..เออ….มีอะไรฝากถึงอ้อยมั้ยหรือจะให้อ้อยโทรหาดีละ??”
สาวใหญ่ต้องพยายามพูดให้เป็นปกติเพราะรู้สึกอายเหมือนกันที่คุยโทรศัพท์กับลูกสาวอยู่ดีๆก็เกิด
เงี่ยนขึ้นมาแถมถ้าใครมาเห็นมาได้ยินเข้า…………
“งั้นพี่ฝากบอกอ้อยละกัน…ให้ตั้งใจเรียน..อย่าหมกมุ่นเรื่องนั้นมาก..มันจะเสียการเรียนเอา
และบอล…หนูสา…หนูแคท ….หนูฝน…ช่วยบอกด้วยว่าศรีคิดถึงทุกคนนะคะ……………..”
สุดท้ายกวางฤทัยคุยกับลูกสาวก่อนวางสายด้วยอารมณ์ที่งุ่นง่าน…เธอตัดสินใจว่าคืนนี้จะออกไปรับ
บอลกลับมาบ้านให้จงได้……….แต่ยังไม่ทันที่เธอจะทำอะไรต่อ…มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นซะก่อน
“หวัดดีค่ะ….อ้าว!!….. คุณเอก…”
“เมื่อกี้ใครโทรมาหรือ??…ผมโทรสายไม่ว่างเลย”
“อ๋อ..กวางโทรไปหาลูกที่กทม.น่ะค่ะ…..”
“อืม..แล้วเป็นยังไงบ้างละ..ผมก็ไม่ได้ไปเยี่ยมเกือบอาทิตย์แล้ว..งานมันยุ่งจริงๆ”
(หึ…ฉันคงหวังพึ่งคุณไม่ได้อยู่แล้วค่ะ….แต่ลูกชายคุณไม่ใช่นี่…….)
“…..สบายดีทั้ง 2 คนแหละค่ะ…แต่บ่นว่าอยากกลับบ้านบ่อยๆ…”
“งานแบบนี้มันต้องทำใจ…บางทีวันหยุดเขายังเรียกไปทำงานเลย…มันไม่เหมือนงานราชการ…..
แล้วบอลเป็นไงบ้างละ??”
“ค่ะ..สบายดี…ไปทำงานพิเศษทุกวัน…ส่วนใหญ่จะนอนที่หอ….บางทีก็กลับมานอนบ้านเป็นบาง
วัน”
“คือ..บอกตามตรงนะ…ผมไม่ชอบเท่าไหร่หรอกที่บอลออกไปทำงานและกลับดึกดื่นๆ….มันไม่ปลอดภัย..”
“คุณตามใจแกเถอะค่ะ…ให้เขาทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการทำเถอะ…
เราไปห้ามเขามันก็ไม่เป็นผลดีหรอก”
“หึ!!!…ถ้าห้ามแล้วมันฟัง….ก็คงจะไม่เอากุนกับสาไปนอนกกขนาบซ้ายขวากันทั้งคู่หรอกนะ…….
และเจ้านี่มันเคยฟังใครที่ไหนกัน??….”
“……….ค่ะ..ไว้ทางนี้กวางจะช่วยดูแลบอลให้เอง…คุณเอกไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ..”
“อืม..ผมฝากด้วยนะ…ตอนนี้คงยังกลับบ้านไม่ได้ไปสักพักหนึ่งเลย…..”
หลังจากวางสาย…กวางฤทัยรำพึงกับตัวเอง
(….ได้คะ…ฉันจะดูแลลูกชายของคุณเป็นอย่างดีเลย….
ความสุขที่เขาต้องการ…ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหน…ฉันจะตอบสนองให้เอง…..เพราะบอลคือชาย
อันเป็นที่รักของฉันเช่นเดียวกับคุณไงละคะ……….คุณเอกภพ………)
……………………………………………………………………………………………………….
บทส่งท้ายที่ 3……เรื่องราวของ 4 เด็กสาววัยแรกแย้มซึ่งไร้เดียงสาสุดๆแต่ไม่ไร้ลีลาเลยสักนิด…..
วรรณลักษณ์ (อ้อย)……..ดวงขวัญ(ขวัญ) …..บุศลาวัลย์ (โบว์)….ไอริณ (จอย)
………………………………………………………………………………………………………
สวนสาธารณะริมแม่น้ำ…หน้าโรงเรียนสตรีประจำจังหวัด………….
“อ้อย!….โบว์!…รอก่อนจ๊ะ….”
“อะไรกันหรือ??………. จอย….”
“….เดี๋ยวเรา 3 คนไปเยี่ยมขวัญที่บ้านกันนะ??…..”
“เอาสิ…..โบว์คุยกับอ้อยอยู่ว่าจะไปเหมือนกัน…..จอยจะไปพร้อมกันใช่มั้ย??..”
“จ๊ะ….จอยโทรบอกแม่ว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนก่อนแล้ว…โบว์กับอ้อยละ?…..”
“อ้อยรอพี่สามารับน่ะ….วันนี้พี่บอลต้องทำงานแต่วัน..ถ้างั้นขอยืมโทรศัพท์หน่อย…จะโทรบอกพี่สา…….”
………อ้อยยืนคุยโทรศัพท์สักครู่ก่อนเดินมาคืนให้จอยและหันไปถามโบว์
“อ่ะ…นี่…และโบว์ละ?”
“ที่บ้านโบว์ไม่มีใครนอกจากพี่สาวกับอาที่มาจากเชียงใหม่น่ะจ๊ะ……..ไม่เป็นไรหรอก…”
“งั้นเราไปกันเลยนะ………….”
บ้านของขวัญห่างจากโรงเรียนแค่ 3 ร้อยกว่าเมตรเท่านั้น…3 สาวจึงเลือกเดินไปและเป็นการออกกําลังกายไปในตัวด้วย……….พอไปถึงมีผู้หญิงยืนรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน…3 เด็กสาวต่างยกมือไหว้อย่างนอบน้อม
“……..สวัสดีค่ะ คุณแม่….”
“ว้าว!!!….มากันทุกคนเลยนะจ๊ะ….ทางนี้….เพื่อนๆ…”
ขวัญออกมาจากตัวบ้านมาต้อนรับด้วยตัวเองเพราะเห็นเพื่อนๆ เดินที่ถนนระหว่างทางเข้าบ้านแล้ว
“แหม…..มากันพร้อมหน้าเชียว…งั้นแม่เข้าไปเตรียมของว่างให้ก่อนนะ…ตามสบายจ๊ะเด็กๆ….”
“ขอบคุณค่ะ..คุณแม่….”
จอยมองแม่ของเพื่อนเดินเข้าบ้านไปแล้ว..เธอจึงถามขวัญทันที
“เอ้าๆ!!….แม่เธอไปแล้ว….ฉันถามหน่อย….นี่หล่อนยังค้างจากที่น้ำตกหรือไงยะ??”
“สงสัย…….จอยนี่…ไปๆมาๆอึดจังเลยนะ…..โดนไปขนาดนั้นยังทนได้….นี่…ขวัญยังปวดระบมตรงนั้นทั้ง 2 รูเลยละ….”
“…อยู่กันแค่ 4 คนเพื่อนสนิทพูดตรงๆหยาบๆก็ได้…
พูดอ้อมค้อมแบบนี้มันไม่เข้ากับเธอเลยนะ……”
อ้อยกับโบว์นิ่งเงียบ…ขวัญมองทั้ง 2 แล้วจึงยอมทำตามที่จอยบอก
“เอางั้นก็ได้…..ไม่เกรงใจนะ…..แล้วหีกับก้นเธอละจอย….เป็นยังไงบ้าง??…..”
“ถามแบบนี้ก็บอกกันตรงๆเลย…ฉันยังเจ็บระบมไม่แพ้เธอแหละ….แต่อาศัยกินยาแก้ปวดน่ะ…….เนี่ย……ตอนชั่วโมงพละ…ฉันขออาจารย์ไปนอนห้องพยาบาลมาเรียบร้อยแล้ว………”
“ฮิๆๆ…สุดท้ายก็ไม่ได้ต่างจากฉันเลย….ส่วนโบว์กับอ้อยคงสบายมากสินะ…..”
“แน่ละ…ฉันยอมให้พี่บอลเย็ดแค่คนเดียวเท่านั้น….ไม่เหมือนเธอ 2 คนนี่…ให้ทั้งพี่บอลทั้งพี่เชนเย็ดพร้อมๆกัน…นึกถึงทีไร….ฉันกลัวจนอดขนลุกไม่ได้ทุกทีสิ….”
“โบว์ด้วย…ถึงจะให้พี่เชนเย็ดแต่ก็ให้มาทีละคน….2 คนพร้อมกันโบว์ไม่ไหวหรอกนะ…”
“น่า….ประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต….มันคือการปูทางเพื่อให้มีครั้งต่อไปไงละ….”
ขวัญพูดจบ…ทั้งอ้อยและโบว์ต่างมองเพื่อนตาค้างด้วยยังไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน…อ้อยถามเสียงสั่น
“หา!!!…ยะ….ยัยขวัญ….นี่เธอยังอยากโดนรุมเย็ดอีกหรอ??…..”
“…..อยากสิ….ไว้ให้ฉันหายไข้เมื่อไหร่….จะนัดพี่บอลกับพี่เชนมาอีก..
คราวนี้มาเย็ดกันที่บ้านนี้เลย…”
ขวัญตอบเพื่อนรักอย่างไม่สะทกสะท้านส่วนโบว์เป็นฝ่ายถามจอยบ้าง
“…ยัยจอย!!….เธอคงไม่บ้าตามยัยขวัญไปด้วยนะ….”
โบว์นึกว่าจอยจะไม่เห็นด้วย…แต่เปล่า…จอยกลับสนับสนุนความคิดของขวัญเต็มที่..โบว์ถึงกับ
ตะลึงพรึงเพริดตามอ้อยไปอีกคน………..
“ใครว่าละโบว์…จอยกำลังจะเสนอแบบนี้พอดีเลย…แหม..สมกับเป็นเพื่อนรักเพื่อนเสียวจริงๆนะ
ขวัญ”
“อยู่แล้วจ้า……..”
ทั้ง 2 สาวจอยและขวัญหัวเราะคิกคักเสียงใสแต่อีก 2 สาวอ้อยกับโบว์เอาแต่บ่นพึม……
โบว์ถอนหายใจก่อนพูดแบบปลงๆกับอ้อยว่า
“เฮ้อ!!….ยัยพวกนี้….ไม่ยอมเข็ดหลาบนะ…….แล้วอ้อยละ??…ว่าไง…”
“ฉันต้องมาคอยดูแลพี่บอลเขา…ยังไงก็ต้องมาแน่ๆ….โบว์ละ?…”
“…ส่วนฉันคงไม่ยอมแยกอยู่นอกกลุ่มคนเดียวหรอกนะ…เพราะงั้นคำตอบของฉันคือ…มา…”
คำตอบของโบว์…ทำให้จอยและขวัญยกนิ้วโป้งให้….ส่วนอ้อยหย่อนตัวลงนั่งเก้าอี้หยิบแก้วน้ำ
มาดื่ม
“อ้าว!!…เด็กๆจ๊ะ…มาทานของว่างเร็ว…แม่จัดน้ำส้มกับขนมให้แล้ว….”
“ค่า…..”
4 เด็กสาววัยเล่นซนวัยลองเซ็กส์ขานรับเสียงใสแจ๋วก่อนหยุดเรื่องทะลึ่ง ใต้สะดือไว้แค่นั้นและตั้งใจคุยถึงเรื่องทั่วๆไป….แม่ขวัญเข้ามาคุยสมทบด้วยก่อนพากันยิ้มหัวเราะ
อย่างครื้นเครง…แต่ในใจของแต่ละเด็กสาวต่างคิดแตกต่างกันออกไป……….
………………………………………………………………………………………………………
บทส่งท้ายที่ 4 เรื่องราวของ 2 สาวสวย…….พรพรรณ(สาว)….นารีลักษณ์(เก๋) 2 สาวเพื่อนรัก
ที่มีชายหนุ่มและความรักเป็นหนึ่งเดียวกัน………..
………………………………………………………………………………………………………
บริเวณร้านค้าของหอพักเอกชนใกล้ๆกับมหาวิทยาลัย…………ที่เรียนใหม่ของเก๋และสาว
เก๋นั่งดูดน้ำหวานเสร็จคุยกับสาวเพื่อนรักของเธอ
“…….เฮ่อ!!!…กว่าจะผ่านขั้นตอนทั้งหมด….มันยุ่งจริงๆเลยนะ…”
“…..ใช่…รับน้องนี่….เก๋รู้สึกว่ามันน่าเบื่อสุดๆ…”
“…แต่ทนเอาหน่อยน่าเก๋…เดี๋ยวมันก็จบแล้ว…..”
“…แต่ว่า….ความรักของเรามันยังไม่จบใช่มั้ย?? ….สาว”
“อื้อ!!…แน่นอน….”
พอสาวพูดจบ….เก๋นั่งมองไปทางตัวเมืองอยู่ครู่หนึ่งเหมือนกับคิดถึงใครสักคน……….
“…..ฮื่อ….ไม่รู้ตอนนี้บอลทำอะไรอยู่นะ??…..เก๋ว่า…ลองโทรไปหามั้ย??….”
สาวรู้ดีว่าเก๋คิดอะไรจึงทำจุ๊ปากก่อนเย้าแหย่เพื่อนรัก…..
“..โธ่ๆๆ…เก๋จ๋า….คิดถึงบอลก็บอกมาตามตรงเถอะจ๊ะ…ไม่ต้องแกล้งทำเป็นมาถามสาวหรอกน่า..”
“อ่า….รู้ทันฉันได้ทุกที…ยัยเพื่อนรัก…..ก็ตั้งแต่ที่บอลมาหาเมื่อวันก่อน..ไม่ได้โทรติดต่อกันอีกเลยนี่”
“แค่ 2 – 3วันเอง…ทนไม่ได้แล้ว??….หรืออยากให้บอลเอาอาวุธมาแทงก้นเธออีก…”
เก๋ถึงกับเม้มปากแต่มีรอยยิ้มในหน้า…ตีแขนเพื่อนแก้เขินไปเพียะหนึ่ง
“บ้า!!!…สาวนี่นะ….แล้วทีเธอละ…..พอโดนเข้าไป…ร้องแทบจะขาดใจเลยนี่นา…เก๋จำได้นา…”
สาวรีบเอามือป้องปากเก๋เพราะมีคนเดินผ่านไปมาอยู่…ก่อนกระซิบเบาๆว่า
“…เอามาพูดที่นี่ได้ยังไงเล่า…เก๋ก็…แต่มันเจ็บจริงๆนี่..ไม่รู้เลยว่าโดนเอาก้นมันจะเจ็บขนาดนี้…”
“น่านน่ะสิ….ตอนนี้ดูเธอยังเดินขาขัดๆอยู่เลยนี่…..”
“เธอก็เหมือนกันแหละเก๋….อืม…เอางี้……เรียกให้บอลมาถอนดีมั้ยละ??…..”
“….ดีสิ…แต่บอลว่างหรือเปล่า…บางทีตอนนี้อาจจะติดหม้ออยู่ที่บ้านก็ได้…เอาไว้คราวหลังดีกว่า”
“นั่นสิ…สาวนึกถึงเรื่องนี้ทีไร….มันปวดใจทุกที….แต่…..ทําไงได้ละ….รักเขาไปแล้วนี่นะ……..”
“แต่ไอ้เรื่องที่จะยอมให้ฝ่ายนั้นเอาไปครองฝ่ายเดียว….เก๋ไม่ยอมหรอก…และบุศคงไม่ยอมด้วย….”
“เพื่อนเก๋น่ะหรือ??….”
“ยัยนั่นถึงจะไม่ชอบยึดติดกับอะไรนานๆ….แต่คราวนี้บุศเอาจริงนะ…..หล่อนบอกว่าจะไม่ยอมแพ้พี่กุนเด็ดขาด…….”
สาวคิดอะไรอยู่นิดหนึ่งก่อนตอบต่อไป………
“บุศคงไม่รู้ว่าบอลมีสา…น้องสาวของพี่กุนเป็นแฟนด้วย…และยังมีอ้อย…ป้าศรี…แม่กวางอีกละ??”
“….เออ!!!….ใช่…..ถ้ายัยนั่นรู้เข้าคงกรี๊ดแทบเป็นบ้าแน่ๆเลย..ฮะ ฮะ ฮะ……”
“…แล้วเก๋ละ??…”
“ฉันหรือ???…คงไม่ต้องบอกละมั้ง…เพราะสาวคงรู้แล้วนี่นะ……”
“อื้อ!!…แต่ฉันจะขอบอกอีกที..ว่า..ฉันไม่มีวันยอมแพ้ผู้หญิงคนไหนๆที่มารักบอลทั้งนั้น….และมั่นใจว่าความรักที่มีให้บอล…มันไม่ได้ด้อยไปกว่าใครๆอย่างแน่นอนที่สุด……….”
เก๋พอได้ฟังสาวจึงตบมือกับโต๊ะด้วยความพอใจ………
“….พูดได้ดีมากเลยเพื่อนรัก!!!….ป่ะ..เราไปดื่มฉลองที่ห้องกัน….วันนี้วันดี…..”
แค่ได้ยินว่าเก๋ชวนไปดื่ม…สาวเกิดอาการเขินอายทันควันเพราะว่า…..
“อ๊า!!!…อีกแล้ว….เดี๋ยวพอดื่มจนเมาก็จะปล้ำสาว….ทุกทีเลย….เก๋เนี่ย…….”
“เอาน่า…แต่….สาวก็ยอมทุกทีเหมือนกันนี่…แล้วจะบ่นไปทำไมละจ๊ะ???…..”
สาวก้มหน้างุดก่อนเงยหน้ามองเก๋ที่พยักหน้าให้เหมือนกับชักชวนเธอ…ก่อนพูดตัดบทอย่างรวดเร็ว
“เอ้าๆๆ…..ไม่บ่นก้อได้……จะไปก็รีบไป…เดี๋ยวสาวเกิดเปลี่ยนใจก่อน..อดไม่รู้ด้วยนะเออ……”
“คิกๆ…รีบเชียวนะ….ตัวเองก็อยากสิท่า..งั้น…..ลุย!!!!….เอาให้นอนพับหมดแรงกันไปข้างหนึ่ง
เลยจ้า”
เก๋ในชุดเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นจู๋โชว์ต้นขาสวย..ขาอ่อนเรียวยาว…เดินอวดโฉมให้หนุ่มๆแถวนั้นน้ำลายหกเล่นในระหว่างทางกลับห้อง….สาวในชุดเสื้อกระโปรงนักศึกษาน้องใหม่…เดินยิ้มกริ่มตาม
เพื่อนสนิทไปติดๆด้วยเพราะรู้ตัวเองดีว่าจะเจอกับอะไรบ้างที่ห้องพักแห่งใหม่ของพวกเธอ??……
………………………………………………………………………………………………………
บทส่งท้ายที่ 5…..เรื่องราวของสาวน้อยร้อยชั่ง……บุศยา….และเอกคเชนทร์…พระเอกมากรัก……
………………………………………………………………………………………………………
บ้านพักหรูกลางใจเมือง……..
“………อืมม…..อาคะ….บุศดูดจนเมื่อยปากแล้ว…ควยมันไม่ค่อยแข็งเลยละ…….”
อา…..สวัสดีค่ะ….ฉัน…บุศยา…อายุ 18 ปีนักศึกษาสาวเอกบริหารธุรกิจ…ชั้นปี 1 แต่จะขึ้นปี 2 ในเทอมใหม่นี้….ใช้เวลาว่างในช่วงปิดเทอมศึกษาวิชาหาความรู้ใส่ตัว….ฮิๆๆ….เปล่าค่ะ…บุศไม่ได้ศึกษาเพียงคนเดียวหรอก…มีอาจารย์มาสอนถึงบ้านถึงห้องนอน(ถึงเตียง)เลยนะ……..และไม่ใช่ใครอื่น..คุณอา
นพพลน้องชายของพ่อบุศเอง……..ขณะนี้เขามานอนเป็นชีเปลือยเป็นอาจารย์สอนภาคปฎิบัติให้อมแท่งรักฝึกวิชาชิวหาท่องสวรรค์…..แต่บุศกลับต้องออกแรงมากกว่ายกแรกที่ผ่านมาเพราะควยของ
อาไม่ค่อยจะสู้เลย….ทั้งที่ให้เวลาพักตั้งชั่วโมงกว่าๆถ้าเป็นหนุ่มๆอาจใช้เวลาไม่นานแต่กับอา…ที่มีข้ออ้างกับบุศว่า
“อาอายุมากแล้ว….มันต้องปลุกนานสักหน่อย…แต่บุศเก่งอยู่แล้วนี่จ๊ะ..ใช่มั้ย…หลานรักของอา”
“ค่าๆๆ…….งั้นบุศจะทำให้สุดฝีมือเลยจ๊ะ………”
บุศยิ้มให้อาก่อนจะก้มหน้าคว้าแท่งควยมาอมดูดอีกครั้ง…อานพนลเริ่มเด้งเอวสู้….บุศนึกในใจ…
อืมม….ได้ควยมาทะลวงหีของเราอีกยกแล้ว…..พอเห็นว่าเสาธงของอาตั้งตะหง่านแล้ว…บุศจึงเตรียมท่าโก้งโค้งรอ….มือแหกกลีบหีจนเปิดอ้า…รูตูดของบุศลอบขมิบนิดหนึ่ง…อ๊า..บุศไม่ได้อยากให้อาเย็ดตูดซะหน่อย…อืออ…และดูสิ…….อาจับท่อนควยเข้ามาใกล้แล้ว…อีกไม่นาน…หีบุศจะดูดกลืนของลับของหวงของคุณอาแล้ว…
“พร้อมหรือยัง??..หลานรักของอา…คราวนี้มาให้อากระทุ้งหีหนักๆหน่อยเถอนะ…..”
“อาขา….มาสิคะ….บุศแหกหีรออยู่แล้ววว….อยากเย็ดควยใจจะขาดแล้วค่ะ….”
อาของบุศจับท่อนควยเอาหัวจ่อที่ปากหี…เขี่ยติ่งแตดหลายครั้งจนบุศรู้สึกขนลุกเกรียวก่อนจะกด
หัวเข้ารูไปช้าๆ……….
“โอ้ววว…ซีดสสส….ควยค่อยๆเข้าไปแล้ว….อืออออ….อาา….”
อาร้องครางแข่งกับหลานสาวมือจับหัวไหล่บุศออกแรงดันควยเข้าออกอย่างเร็ว…บุศหลับตาปี๋..
นอนโก่งตูดแอ่นหีรับท่อนเอ็น…..ร้องครวญครางอย่างกับได้รับความเจ็บปวด…..
“….อ๊าาาา!!!!…อาขา….เร็วอีกค่ะ..เร็วอีก…เย็ดหีมาแรงๆ…
ไม่ต้องกลัวบุศเจ็บค่ะ…ซีดส์สสสส…….”
อานพพลเริ่มลดความเร็วนิดหนึ่งแต่บุศอยากให้เย็ดแรงๆกว่านี้จึงเอื้อมมือตีหน้าขาของอา…ให้อา
เย็ดบุศให้แรงและเร็วกว่านี้อีก….อูยยย…เอาให้หีหลานสาวบานไปเลยนะคะ..อาขา…อาาาาาา….
ในห้องที่เปิดเครื่องปรับอากาศ…หยาดเหงื่อของบุศกลับไหลออกมาโทรมกายเพราะฤทธิ์เพลิง
ตัณหาที่ร้อนแรงเกินกว่าจะดับมอดลงได้ง่ายๆ………
เมื่ออาเอาแต่เย็ดเนิบๆ…บุศจึงออกแรงสวนตูดเด้งหีหาควยซะเอง….อาโน้มตัวกุมมือบีบหน้าอกบุศ
แน่นจนเป็นรอยแดงเต็มเต้าเลย…..ไม่นาน..บุศรู้สึกว่าควยของอามันค่อยอ่อนลงเรื่อยๆ……..
“โออ…หลานรัก…อาปวดเอวจะแย่อยู่แล้ว…..อาจะไม่มีแรงเหลือแล้วจ๊ะ…..อาาาา…..อูยยย…
กรอด..”
……พอบุศได้ฟัง…..โธ่เอ้ย….แย่จริงๆ…….นี่ขนาดยอมโดดไม่ไปร่วมกิจกรรมรับน้องใหม่ปี 1 ของคณะ…อ้างว่าป่วยเพื่ออยู่เย็ดกับอานพพลที่อุตส่าห์มาหาจากเชียงใหม่….แต่ท่าทางเราคงคิดผิด………ยกแรกอาชิงน้ำแตกไปซะก่อนทำให้บุศอารมณ์ค้างซะ……..ยกที่ 2 นี้ควยก็ไม่ค่อยจะแข็งต้องอมให้แล้ว…ดูดให้อีก…กว่าจะสอดใส่มาข้างในหีได้เล่นเอาเกือบเซ็ง…แถมเย็ดไปได้ไม่เท่าไหร่ก็บ่นหมดแรงปวดเอว…..สงสัยทำงานมากจนเครียดซะละมั้งเนี่ย………เฮ้อ…ในที่สุดก็ต้องนึกจนได้ว่า….เซ็งจริงๆเลย….และนี่บุศต้องแกล้งร้องครางไปงั้นเอง…เพราะไม่อยากให้อาเสียกำลังใจหรอกนะ…และอีกอึดใจต่อมา……
“….โอยยย….น้ำควยออกแล้ว…อูยยยย…อาจะออกแล้ว…บุศ…..”
เสียงของอาทำให้บุสเหลียวมองใบหน้าอันเหยเกของอา…
หา???….จะออกอีกแล้ว….ฮึ!!!…คงสบายใจแล้วสิคะอา…ได้น้ำแตกใส่หีจนได้น่ะ??…
.ถ้างั้น…
“……อาาาาา……อือออ…….เร็วค่ะอา…เร็วเข้า…….เย็ดแรงๆสิคะ….”
“อึ้บบบ ….อาาาา……….”
คุณอาหนุ่มใหญ่วัย 40 ปีที่กลายมาเป็นคู่ขาเล่นเสียวบีบจับสะโพกผายงามของหลานสาวอย่างฉันแน่น
หนึบพลางร้องครางยาวๆก่อนที่ร่างของอานพพลเริ่มเกร็งก่อนที่บุศจะรู้สึกว่ามีของเหลวร้อนๆปะทะกับผนังช่องคลอด…และจากนั้นไม่นานแผงอกที่มีขนรกครึ้มของอาค่อยๆนอนทาบทับกับแผ่นหลังเกลี้ยงเกลาของหลานสาวอย่างบุศ….….หลังจากฉีดน้ำควยจนหมดแต่ไม่ได้เข้าไปรูหีบุศเลย
เพราะบุศให้อาใส่ถุงยางกันไว้……….ควยของอาค่อยๆอ่อนตัวลงอย่างรวดเร็วก่อนที่คุณอาจะล้ม
ตัวนอนหงายอย่างหมดแรงข้างๆตัวบุศที่ยังโก้งโค้งก้นแหกช่องหี…ปากรูหียังขมิบเหมือนกับว่ามันไม่อิ่มเอิบในรสควย…..มันต้องการรับท่อนเอ็นนุ่มๆแข็งๆเข้าไปจนมิดกระแทกให้สุดลำให้ผิวควยมันครูดเม็ดแตดของบุศจนต้องขับน้ำเมือกแห่งความสุขออกมาจนล้นเอ่อปากรู….ให้บุศสำลักความ
เสียวซ่านจนอย่างกับจะล่องลอยไปสวรรค์ทั้งเป็นๆสิ….แต่อะไรกันนี่???……
รสกามที่ได้รับจากอามันช่างไม่ถึงใจเอาซะเลย….บุศยังมีความต้องการอยู่…ยังเต็มเปี่ยมไปด้วย
ความเงี่ยนตามธรรมชาติของหญิงสาวในวัยกำดัดอยู่นะคะอา…………แต่ทว่า!!…..พอบุศเห็น……
สภาพของคุณอาน้องชายแท้ๆของคุณพ่อจอมเจ้าชู้แล้ว…บุศคงต้องทำใจปลงแล้วว่าวันนี้คงไม่ได้มีควยมาวิ่งลื่นไหลให้ช่องสวาทอันฉุ่มฉ่ำไปด้วยกลิ่นและรสน้ำเสียวคาวสวาทอีกแน่ๆ……
ไม่สิ!!!…ถ้า??….บุศคิดแล้วจึงพูดกับอาว่า
“…….อาคะ…พอเถอะ….หนูเหนื่อยแล้ว……….”
อาค่อยลุกขึ้นนั่งข้างๆ…พร้อมกับดึงถุงยางออก….ถ้ามันไม่แข็งตัว….ดูยังไงควยของอามันก็แค่
หนอนตัวน้อยๆเท่านั้นเอง………
“……..วันนี้หนูดูเนือยๆไปนะ….ไม่สบายอะไรหรือเปล่า??……”
บุศสบตากับคุณอาแต่ไม่ได้ตอบคำถาม…เพียงแต่นึกในใจ…..
หึ..สงสัยอาคงจะอายุมากแล้ว…อะไรๆเลยถดถอยไปตามวัยละนะ….และมันจะช่วยตอบสนอง
อารมณ์อยากควยของบุศอย่างเต็มที่ได้ยังไงกัน…….ในเมื่อบุศทั้งสาวทั้งสวย…และอวบอัดเซ็กส์ซี่
ไปทั้งตัวแบบนี้…..ความร้อนแรงในเพลิงกามารมณ์ของบุศด้วย….จะมีใครสักคนมาช่วยเติมเต็มให้ได้บ้าง…อ๊ะ??…
“บุศ……อาไปอาบน้ำก่อนนะ…จะมาอาบด้วยกันมั้ย??….”
“ไม่ละค่ะ….บุศขอนอนสักงีบก่อน…ง่วงแล้ว…..”
พอเสียงเปิดและปิดประตูห้องเงียบไปแล้ว……บุศเดินไปล็อคกลอนก่อนกลับมานั่งที่เตียงและ
ค่อยๆพลิกตัวนอนหงายมองเพดาน…ถ่างขาออกกว้าง…ค่อยๆสอดนิ้วชี้กับนิ้วกลางใส่ในรูสวาท
ของตัวเองที่ยังมีน้ำหีปริ่มอยู่..มืออีกข้างลูบไล้บีบบี้ไปตามหน้าอกตูมคู่งามที่ชายหนุ่มมากมายต่างหมายปองจะลิ้มลองอย่างแสนภาคภูมิใจยิ่ง……………อารมณ์หงี่ที่มันยังคุกรุ่นอยู่ในจิตสำนึก..ถูกปะทุขึ้นมาอีกครั้ง……..บุศนอนสำเร็จความใคร่พร้อมคิดถึงชายหนุ่มคนหนึ่ง…..ที่ตามสายตาของบุศ…..เขา…เขาคนนั้น…….
“…อืออ…บอล…ทำไมถึงไม่โทรหาบุศบ้าง…อูยย…..ซีดสสส….ขอเพียงเธอบอกว่าอยากเจอบุศ
อะ…….อาาาา….ต้อง…การ..ยะ..เย็ด..กับ..บะ..บุศ…อะ…โอ้ยยยย…..”
….บุศนอนดิ้นจนที่นอนยับยู่ยี้….ร้องครางแทบจะเป็นบ้าขณะใช้นิ้วถูไถรูหีเข้าออกอย่างเร็ว…อืมมม…ลื่นดีจังเลยนะ..รูหีของเราเนี่ย…
“อูววว…บอลจ๋า…เธออยู่ที่ไหน…ได้..ปะ..โปรด..มาเย็ด..บุศ..เร็วๆ…บุศแหกหีสดๆ..น้ำหีหวานๆ
รอควยเธออยู่แล้ววว…มาดูดเลียซะสิจ๊ะ…ซีดส์ส….อาาาา……”
บุศนอนกระดกเอวก้นยกสูงสอดนิ้วแทงหีได้ไม่นานจึงเปลี่ยนท่าโก้งโค้งสอดแขนมาใต้ตัว..
อีกมือเปิดลิ้นชักหัวเตียงหยิบรูปถ่ายใบเล็กๆของบอลที่ขอมาจากเก๋…ตั้งไว้บนหมอน…. อา……
บอลจ๋า……รู้มั้ย….นอกจากแฟนคนแรกแล้ว….ก็มีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้หัวใจที่ไร้ซึ่ง
ความรักที่แท้จริงมานานของบุศหวั่นไหวได้…อือ…..ดวงตา 2 ดวงจับจ้องมองรูปถ่ายของชายหนุ่ม…และมือทั้ง 2 ข้างทำงานไปตามอารมณ์เงี่ยนของตัวเองอย่างอัตโนมัติ…. มือหนึ่งบีบเคล้นหน้าอกอย่างหนักหน่วงสลับไปมาทั้ง 2 เต้า…อีกมือใช้นิ้วขยี้ติ่งเสียวกับสอดใส่เข้าไปรูจนมิดนิ้ว………เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นตามตัวและใบหน้าไม่ขาดระยะจนออกเต็มไปหมดทั้งร่าง….บุศยังร้องครวญครางไม่ขาดเสียง………….
“อาาาา…เสียว…เสียวหีจังเลย….บอลขา…ชะ..ช่วย….ช่วยบุศ..ด้วยยยย…อือออ…อึ๊..อึ๊กก…”
บุศหลับตาลงข้างหนึ่ง….พร่ำเพ้อด้วยเสียงแหบพร่าถึงผู้ชายในรูปเพื่อนสนิทของเก๋….แน่นอนเลยว่า…เขาคนนี้ต้องเย็ดกับเก๋ด้วยแน่
“…..อูยยย…ร้ายนักนะ…เจ้าหนุ่มหล่อ…ถึงกับเย็ดบุศไปด้วยอีกคน…
บุศแหกหีให้เธอเย็ดเองแหละ……อูววววว…พะ..เพราะ…บุศร่านไง…ร่าน..จะได้ควยมาเย็ด…โอ้ยยยย
ฉะ…ฉัน…ยังแหกหีให้เธอเย็ดได้……อยากเห็น….อยากเห็นจัง….ควยของเธอ…ยิ่งถ้าได้…..มากระเด้าเย็ดกับบุศนะ….อือออ …สุดยอดแน่ๆ….เราต้องได้ไป…สะ..สวรรค์พร้อมกันแน่จ๊ะ….”
บุศก้มหน้าสูดปากหัวปักพื้น…เหลือบเห็นรูหีที่มีน้ำเมือกใสไหลเยิ้มกับรูตูดสีชมพูอ่อนของตัวเอง…ผ่านทางกระจกโต๊ะเครื่องแป้งตรงปลายเตียง….อาาาา…สวยจังเลย…แขน..ขา..หัวไหล่
…หน้าอก….สะโพก….ก้น..แคมหีของบุศ..บอลต้องชอบมากแน่ๆ…..แล้วดูสิคะ..บอล….บุศเงี่ยน….เงี่ยนมากขนาดเล่นกับหี…..เล่นกับเม็ดแตดโชว์ให้ตัวเองดูเชียว….แถมปากยังคร่ำครวญถึงเธอ…ผู้ชายที่มีเจ้าของแล้วอย่างไม่อายอีกด้วย….ไม่…บุศไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด…..ศกุนตลา……ฉันไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยสักนิดเดียว………อึ๊กก……..
“…ซีดส์สสสส…….บุศยังจำควย….อาาา…ของเธอ..ได้นะบอล……อืออออ…..หัวมันบานใหญ่
แถมแข็งสุดๆเลย…ซีดส์สส……เย็ดมาแต่ละที….หัวควยชนปากมดลูกตลอด……อูยยย……..”
อือออ……ตัวบุศ..ร่างกายของบุศ…มันร้อนผ่าวไปหมดเลย…ร้อนอย่างกับถูกไฟเผา…นี่มันคือไฟแห่งกามสินะ….โอวววว………อืมมมมม….กลิ่นหี..และนํ้าหีของบุศ…กลิ่นกาย…กลิ่นเหงื่อ…ทั้งหมดนี้จะทำให้บอลหลงไหลในตัวบุศอย่างถอนตัวไม่ขึ้น…บุศมั่นใจ….เฮือก……..อ๊าาาา!!!!…ยะ……แย่แล้ว……..ใกล้จะถึงแล้วหรือนี่??…………….
“อุ…โอ้ยยย…จะทนไม่ไหวแล้ว…อืออออ..บอลจ๋า….บุศทนไม่….หวะ..ไหว.แล้วว
อาาาา….อ๊าาาา….แตกแล้ว…กลั้นไม่ไหว…….น้ำหีออกแล้ววว….โอ้วววว…”
เตียงและที่นอนอันอ่อนนุ่มมันสั่นไหว….ผ้าปูที่นอนเปื้อนน้ำเหงื่อ..น้ำหียับยู่ยี่ไปหมดเพราะ
ร่างของบุศดิ้นพล่านเกร็งกระตุกอย่างแรง…มันช่างรุนแรงกว่าตอนที่บุศเผลอหน้ามืดเพราะความ
เงี่ยนจนต้องเย็ดกับอาครั้งแรกซะอีก….โอ้ววว…….รูหีขับน้ำเมือกขาวข้นไหลเคลือบ
อาบนิ้วของบุศเต็มไปหมด…บุศหลับตานอนโก่งตูดหอบแฮ่กๆๆอยู่นานกว่าจะค่อยรวบรวมเรี่ยว
แรงลุกนั่ง….ถอนหายใจถี่…ตามองน้ำหล่อลื่นไหลออกจากรูหีและที่ติดตามนิ้วของตัวเองก่อน
หัวเราะเบาๆ
“แฮ่กๆ…….อ่าาา…..หึหึ….ขนาดเย็ดกับอาเมื่อกี้นี้…ยังไม่เสียวถึงใจเท่ากับมองรูปเธอแล้วตกเบ็ด
เองเลย……นะบอล……รู้มั้ย???…………”
บุศรำพึงรำพันเพียงคนเดียวกับรูปและจูบลงไปด้วยความรักและปรารถนาในตัวเจ้าของรูปอย่างสุดที่จะบรรยายได้…อ๊ะ!!…คิดอะไรได้แล้ว….บุศหยิบมือถือตัวเองที่โต๊ะโคมไฟตรงหัวเตียง…กดเบอร์ไปหาบอล…รอสายไม่นาน…..…อา!!….เขารับพอดีเลย…..
“…..บอลพูดครับ…..”
“…..บุศเองนะ..จ๊ะ…”
อือ…ตื่นเต้นจัง….บุศได้ยินเสียงห้าวๆของเขาแล้วใจมันหวิวๆยังไงชอบกล…..
“อ้าว!!…บุศ..ว่าไงครับ..ไม่ได้คุยกันนานเลย…”
แหม….น้ำเสียงสดใสเชียวนะ…จะดีใจที่บุศโทรไปหาหรือเปล่า??…..และเขายังจำรสสวาทที่บุศปรน
เปรอให้ได้หรือเปล่า??….ตั้งแต่ตอนเจอกันครั้งแรก…จากนั้นเรา 2 คนมีอะไรกันอีกแค่ 2 ครั้งเอง..น้อยไป…น้อยไปจริงๆ..
“…..ตอนนี้บอลอยู่ไหนละคะ??”
“บอลอยู่ที่ร้าน…น่ะครับ……กำลังเตรียมตัวทำงาน…”
“อ๋อ!!…เก๋บอกบุศแล้ว…ตั้งใจทำงานนะคะ…..”
“แล้วบุศเป็นอะไรไปหรือเปล่า?…ทําไมดูหายใจหอบละ?…”
“อา…อะ..เอ่อ…บุศเพิ่งออกกำลังกายมาน่ะจ๊ะ…”
พอบุศได้ยินคําถามของเขา…ถึงกับมือไม้สั่น…แข้งขาพาลจะอ่อนแรง….ใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย….ตาบ้า…..จะให้บุศบอกได้ยังไงละว่า…ฉันหมดเรี่ยวแรงก็เพราะรูปของเธอ….พ่อหนุ่มมหาภัย…..และนี่ตัวบุศยังเปลือยเปล่าไม่มีผ้าผ่อนสักชิ้นคุยโทรศัพท์กับเธอด้วยนะ….แถมยังมีนํ้าเมือกเสียวเยิ้มแฉะเต็มรูหีอีก………..แต่คำแก้ตัวของฉันน่าจะใช้ได้นะเพราะเขาตอบกลับมาด้วยความห่วงใยว่า…
“……..รักษาสุขภาพนะครับ…บอลนึกว่าบุศไม่สบายไปซะอีก…ตอนนี้ใกล้จะเข้าหน้าฝนแล้ว..”
“ดีใจจังค่ะ…บอลเป็นห่วงบุศด้วย….นี่..บุศไปหาที่ร้านได้มั้ยจ๊ะ??”
“อ่า…ถ้าบุศจะมาเป็นลูกค้าก็มาได้เลยนี่ครับ…แต่ต้องมานั่งดื่มด้วยนา….ฮะๆๆ…..ตกลงมานะครับ”
หัวใจของฉันพองโตด้วยความยินดี…รีบตอบรับคำชวนของเขาทันที…..
“ค่ะ…รับรองไม่ไปนั่งฟรีหรอก….เดี๋ยวประมาณทุ่มหนึ่งบุศจะไปนะคะ…แล้วเจอกันค่ะ…..”
พอบุศวางสายด้วยอารมณ์กระหยิ่มยิ้มย่องสักครู่…เสียงของอานพพลก็เรียกบุศดังมาจากนอกห้อง
“บุศ…ไปกินข้าวเย็นกับอามั้ย??…”
ฉันรีบตอบปฏิเสธคำชวนของอาแบบไม่ต้องเสียเวลาคิด…………
“….ไม่หรอกค่ะ…บุศมีนัดกับเพื่อนตอนทุ่มหนึ่งแล้ว….”
“….งั้น…อาไปก่อนนะ…พอดีนัดกับลูกค้าไว้น่ะ…ว่าจะพาไปบุศไปด้วย….แต่….ไม่เป็นไรจ๊ะ…”
พอฉันได้ยินเสียงเดินลงจากบันไดของอา…ฟังจนเสียงเงียบหายไป………
“ฮึ!!!………..ไม่มีใครเลย…..อาเองก็ไม่สงสัยด้วย…บื้อกันจริงๆนะ……..”
ก่อนจะไปอาบน้ำ….บุศไม่ลืมที่จะหยิบทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำรักที่ร่องเสียวของตัวเองและที่ติดตามที่นอนก่อนคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่ม….เพราะยังไงในบ้านก็มีแม่บ้านและคนรับใช้อยู่….ถ้าพวกเขาเกิดขึ้นมาเห็นอะไรมันคงจะไม่ดีแน่……พลันสายตาเหลือบไปเห็นรูปของบอลหล่นไปที่พื้น..จึงรีบก้มลง
เก็บ…พอเห็นหน้าบอลแล้วอดนึกไปถึงแฟนเขาไม่ได้…ตอนเห็นผู้หญิงคนนั้นที่โรงแรมเมื่อ 2 เดือนก่อน……ยังนึกตกใจว่าทำไมหล่อนถึงได้สวยขนาดนั้น…งดงามมากจนอดกลัวไม่ได้ว่าตัวเราจะสู้เธอได้หรือเปล่า??….ศกุนตลา…ไม่สิ…ไม่ใช่แค่นั้น….ตอนเจอที่สระว่ายน้ำ…..เขามีผู้หญิงเกาะแขนควงตั้ง 2 คนนี่…..รู้สึกสาวสวยอีกคนจะชื่อสาวิตรี…แถมเป็นน้องสาวของศกุนตลาด้วย….หนอยแน่ะ!!!…คุณเอกคเชนทร์ขา….นี่เล่นทั้งพี่ทั้งน้องเชียว…แบบนี้ยิ่งต้องช่วงชิงคุณมาเป็นของบุศให้ได้เลยนะคะ…..คิกๆ….เอาเถอะ……ตัวฉันไม่คิดหรอกว่าจะสู้พวกเธอพี่น้องไม่ได้…..และไม่จำเป็นจะต้องสนใจ…ในเมื่อหัวใจของบุศมันร่ำร้องหาบอล…ต้องการจะได้ตัวเขามาเป็นของตัวเอง…แล้วมีอะไรที่บุศต้องกลัวอีกเล่า??…..และฉันไม่มีทางยอมรับว่าเขาเป็นแฟนพวกเธอหรอก……และก็เก๋…รวมทั้งเพื่อน….ชื่อสาวสินะ…พวกเธอก็เหมือนกัน…..ถึงแม้จะเอาเขาไปนอนกกกอดได้…แต่มันเป็นเพียงแค่ความสุขชั่วครั้งชั่วคราว…เพราะท้ายที่สุด…คนที่จะให้ความสุขและครอบครองตัวและหัวใจของเขาไป
ตลอดชีวิต…ก็คือ…ฉัน..บุศยาคนนี้เท่านั้น….บุศมองรูปก่อนจะจุมพิตอีกครั้งด้วยความทนุถนอมและ
เก็บซ่อนไว้ในลิ้นชักตามเดิม….ก่อนพูดกับตัวเองด้วยความรู้สึกมั่นใจอย่างเหลือล้นและด้วยน้ำ
เสียงที่ชัดถ้อยชัดคำ
“….บอล…คราวต่อไป…เธอนั่นแหละ!!!!………”
……………………………………………………………………………………………………….
จบภาคพิเศษ………
