รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 22
รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 22 “รักหลงและความแค้น”
“อูวววว~~…ทะ…แทบแย่แน่ะกว่าจะเข้ามิด…อื้ออออออ…ควยใหญ่ใช่เล่นนะเรา”
“คะ…ครับ…แต่หีแม่ก็ยังคับ…รัดควยแน่นดีจัง”
“ก็แม่เจอแต่…อะ…ไอ้ที่ไม่ใหญ่เท่าของลูกนี่นา”
(หมายถึงพ่อตาหนวดเข้มสุดโหดแหงๆ)
…อ้า!!…สาวใหญ่วัย 50 เปลือยกาย
ล่อนจ้อนขึ้นคร่อมเด็กหนุ่มวัย 18 แล้วเอาหีสอดใส่กับควยมันช่างเป็นภาพที่น่าตื่นเต้นแต่ขนาดแอบขยี้ตาแล้วมองเต็มๆอีกครั้งก็แทบไม่อยากเชื่อว่าคุณแม่สายจุรีจะยังมีเสน่ห์ชวนให้หลงใหลได้มากถึงเพียงนี้…อายุหรือก็ปาเข้าไปเกือบห้าสิบแต่รูปร่างกลับอวบอัดอรชรราวสักแค่สามสิบเท่านั้น…หน้าอกเต่งตึงที่แม้จะคล้อยยานบ้างแต่มันก็ชวนให้อารมณ์ปั่นป่วนเตลิดไปไกลส่วนตรงเอวคอดรับกับสะโพกหนั่นแน่นผายกว้างหน้าท้องแบนราบไม่มีไขมันต้นขาขาวเหยียดตรงและขาวเนียนเป็นยองใยน่าลูบไล้เรียกว่าเธอนั้นพอฟัดพอเหวี่ยงกับน้าจี๊ดทีเดียว…ถ้ามีคะแนน 10 ก็จะประเคนให้ไป 11 …
“อุ๊ย!!…โออออออออออออออ…ควยแข็งจัง…อึ๊ยยยยยยยยยยยย”
“ทีนี้สมใจแม่แล้วนะครับ…อาาาาาาาา”
“จ้ะ…แม่เสียวหีจริงๆไม่หลอกเล่นนะพ่อทูนหัว…อ๊าวววววววว”
…แม่ยายของผมค่อยยกตัวขึ้นลงๆ…ท่าทางเธอจะไม่เคยเจอหัวบักใหญ่ขนาดนี้มาก่อนอย่างที่พูดจริงๆถึงได้เนื้อตัวสั่นระริกทำสีหน้าเหยเกน้ำเสียงก็สั่นเครือ…ช่องเสียวเมื่อได้รับการร่วมประเวณีก็ผลิตคาวเมือกสีขาวออกมาหล่อลื่นร่องรูสวาทมากยิ่งขึ้น…
“อู๊ยยยยยยยยยยยยยย…ยะ…แท่งเอ็นใหญ่เป็นบ้า…ซีดสสสสสสสสสสส…หีแทบแหกเชียว”
“บี้แตดให้เคนดูหน่อยสิครับ”
“แหม~~”
…แต่เจ้าหล่อนก็ทำตามอย่างไม่รีรอ…สาวใหญ่ตาปรือแลบลิ้นเลียปากพลางเอานิ้วบี้ปุ่มติ่งสีชมพูและร้องครางด้วยน้ำเสียงที่เร้าใจแถมเขี่ยแตดเร็วซะจนน้ำหีกระเซ็นเชียว…
“โออออออออ…อุ่นจังเลยครับหีของแม่…ซีดสสสสสสสสสสสส”
“อาสสสสสสสส…แม่ก็ยังไม่แพ้ลูกสาวตัวเองหรอกน่า”
…ท่าหญิงอยู่บนชายอยู่ล่างนี้ทำให้ลมหายใจร้อนๆของคุณแม่สายจุรีปะทะกับต้นคอผมพาลให้ขนลุกเกรียว…ผมกระดกท่อนเนื้อขึ้นไปหล่อนก็กดเนินโหนกกระแทกสวนกลับลงมาทุกครั้ง…
“อ๊อยยยยยยยยย…สุดยอดดดดดด…ถึงจะคับไปนิด…อ๊าวววววววว”
“ผะ…ผมไม่อยากเชื่อ…อูยยยยยยยย…แม่ยายกับลูกเขยเย็ดกันซะได้”
“อืมมมมมมมมมม…เราเอากันก็เป็นเรื่องของเรา…ไม่ใช่กงการของคนอื่น…ซีดสสสสสสสสสส”
“โอววววววว…ผมเป็นลูกเขยแม่แล้วใช่มั้ย?”
“จ้ะ…เคนเป็นลูกเขยของแม่แล้ว…อื๊อออออออ…เคนไม่ใช่ใครคนอื่นอีก…ตอนนี้เราก็กำลังสานสัมพันธ์รักกันไงคะ…อืมมมมมมมม”
…สาวใหญ่โน้มกายทาบตัวผมและส่งลิ้นเข้ามาในปากพลางบดขยี้รสจูบใส่ลูกเขยอย่างรุนแรงส่วนเบื้องล่างก็ยกก้นอัดกระแทกท่อนเนื้อที่ตั้งโด่เสียงดังปั่บๆๆๆ…เราหายใจหอบแฮ่กๆกันทั้งคู่แต่ไม่มีใครปริปากบ่นว่าเหนื่อยกลับสบตามองกันและจูบโต้ตอบอย่างดูดดื่ม…
“อ๋า!!…หลุดแล้วแม่”
…ไหนๆควยก็หลุดจากหีคุณสายจุรีเลยยกตัวขึ้นยืนและเอามือแบะแคมเสียวแดงแจ๋ให้ผมดูน้ำเมือกสีขาวสดๆที่ไหลเยิ้มออกมา…
“อืมมมม…แม่โขยกแรงไปหน่อย…หลุดก็เอาใส่ใหม่สิจ๊ะ…อูยยยยยยยยยย…นี่แน่ะ!!…ดิ้นหนีรึ?…มะ…ไม่เห็นจะยากอะไรนี่”
“ซีดสสสสสสสส…น้ำหีเยอะจังเลยครับ”
“อึ๊ก!!…จ้ะ…ซีดสสสสสสสสส…หีไม่บานตอนนี้จะให้ไปบานตอนไหน…อ๊าาาาาา”
“อูวววววววววววว…คุณ…คุณแม่ลีลาเด็ดสุดๆ…โอววววววววววววววว”
…แม่ของสองสาวฝาแฝดมีฝีมือเล่นควยจัดจ้านกว่าที่คิดมากนัก…เห็นภายนอกออกติ๋มๆแต่ลับหลังลีลาร่วมรักกลับเด็ดขาดได้ใจ…เธอทั้งโยกก้นทั้งร่อนส่ายหีเป็นวงอย่างน่าดูชม…โอ้ว…เป็นบุญของผมเหลือเกินที่มีแม่ยายแสนดีแบบนี้?…
“ไงคะลูกเคน?…อืมมมมมม…เจอทีเด็ดของแม่เข้าไปถึงกับ…ว้ายยยยยยยยย”
“อูวววววววววววว…แม่ต่างหากที่โดนทีเด็ดของเคน…โออออออ…น้ำแตกคาควยเรียบร้อย”
“บ้า~~…อึดนักเรอะ?”
…แม่ยายคนสวยหน้าแดงซ่านและมองค้อนผมอย่างน่ารักก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาขย่มตอต่อไป…
“ฮึบบบบบบบบ…ขย่มแรงๆแบบนี้…ถูกใจวัยรุ่น”
“โอ้ยยยยยยยยยย…ถ้า…คะ…เคนไม่กระฉูดน้ำควยแม่ไม่ถอยแน่นอน”
…ว่าแล้วแม่ยายร่านกามก็ยิ่งยกตูดกระเด้าควยแรงขึ้นอีกปากก็คร่ำครวญด้วยความเสียวซ่านไม่ขาด…สองสาวฝาแฝดต่างก็พลอยตาลุกโพลงจ้องมองแม่ของตัวกำลังนั่งขย่มกับท่อนเอ็นของผัวรักและว่าที่น้องเขยชนิดไม่ยอมให้มีพลาดได้…
“อื๊อออออออออออออออ…แม่เทียบกับของ 2 คนนั้น…ปะ…เป็นยังไงบ้าง?”
“เทียบอะไร?”
“บ้า!!…ทั้งที่รู้ยังจะถาม…ก็หีของแม่ไงจ๊ะ…ซีดสสสสสสสสสส”
“เด็ด…เด็ดดวงมากครับ…ไม่มีใครจะเทียบคุณแม่ได้อีกแล้ว”
…หวา!!!…บรีนกับพี่บรีมแอบดูแอบฟังอยู่นี่นา…ผมเหลือบเห็นเมียสุดที่รักมองค้อนพลางเชิดหน้าหนีแต่พี่เมียกลับตาลุกวาวพลางบีบนมตัวเองด้วยความตื่นเต้น…ถ้าติดว่าไม่อยากให้คุณแม่ตกใจก็จะชวน 2 พี่น้องมาร่วมวงไพบูลย์ด้วยกันซะเลย…
“ซีดสสสสสสสส…อ๊าววววววว…อย่ามัวช้าสิคะ”
“…ครับ”
“อุ๊ก!!…เบาๆ…อูยยยยยยยยย…ถูกแตดแม่เต็มๆ…อ๊ายยยยยยยยยย”
…แม่ยายดันตัวเองออกห่างแล้วสวนรูหีอัดควยช้าๆอย่างกล้าๆกลัวๆเนื่องจากคงกลัวว่าตัวเองจะไปเที่ยวสวรรค์ในเวลาอันสั้นเหมือนเมื่อกี้อีก…บ้างก็เร่งจังหวะบดโคกสวาทอย่างถี่ยิบบ้างก็ผ่อนซอยช้าๆแต่เน้นหนัก…ท่อนควยถูกกลีบเนื้อแดงสดบีบรัดและหลั่งน้ำหล่อลื่นออกมาช่วยชะโลม…สาวใหญ่หน้าเหยเกหายใจฟืดฟาดเป่าปากร้องครวญครางอย่างมีความสุขปานอยู่ในแดนสุขาวดี…
“โอววววววว…สนุกเหลือเกิน…แม่ไม่ได้เย็ดผู้ชายมานานแล้ว…อื๊อออออออออออ”
“น้ำหีของแม่ออกมากจัง…โออออออออ”
“ซีดสสสสสสส…หี…หีแม่เย็ดมันส์มั้ยจ๊ะ?”
“ครับคุณแม่…อูวววววววววว…อย่างกับกำลังล่อหีสาวๆวัยรุ่น…โอวววววววววว…ทั้งนุ่มทั้งลื่น”
“ปากหวาน~~…ระวัง 2 คนพี่น้องจะมาได้ยินเข้าล่ะ…โอยยยยยยยยย”
…ไม่ใช่ว่าจะมาได้ยินแต่ได้ยินเต็ม 2 รูหีเอ้ยรูหูไปแล้วครับ…หน้าแดงก่ำกันทั้งคู่อยู่ทางหน้าต่างด้านหลังแม่นั่นไง…
“ถ้าเกิดพี่บรีมกับบรีนเข้ามาเห็นตอนนี้จริงๆ?”
“เห็น?”
“ก็เห็นเรากำลังเอากันน่ะสิครับแม่”
“อูวววววววววว…ช่างเถอะๆ…ถึงมาเห็นแม่ก็หยุดไม่ได้แล้ว…เงี่ยนควยเหลือเกินลูกเคนจ๋า~~…โออออออออ”
…ขาดคำคุณสาวยจุรีก็ยกก้นขาวผ่องบดกระแทกควยผมแรงขึ้นๆเมื่อโคกหีของหล่อนชินกับความใหญ่ของหัวบักดีแล้ว…แม่ยายของผมก็รัวขย่มซะเตียงคลอนทีเดียว…เสียงหอบของเราดังผสานกันอย่างกลมกลืน…
“โอ้ยยยยยยย…เคนเด้งขึ้น…บีบนมแม่ด้วย…อ๊าวววววววววว…เสียวจังเลยลูกแม่…อือออออออออออออออออ”
“สวยมากครับ…อูยยยยยยยยยยยยย”
“อะไรสวย?”
“ก็รูหีที่อ้ากลีบกลืนควยน่ะสิแม่…สวยเหลือเกิน”
“ลูกนี่พูดอะไรก็ไม่รู้…แต่แม่ก็อยากเห็นบ้าง”
“งั้นกลับทิศ…มองทางกระจกตู้เสื้อผ้านะครับ”
“จ้า~~”
…กระดังงาลนไฟแท้ๆ…แม่ยายของผมไม่ยอมยกตูดออกแต่ใช้การหมุนตัวแทน…เธอจึงได้เห็นเต็มๆตาว่ารูหีตัวเองกำลังดูดกลืนควยลูกเขยสมใจอยากส่วน 2 สาวฝาแฝดก็แทบหาที่หลบไม่ทัน…สงสัยเสร็จศึกกับแม่ของเธอแล้วผมคงโดนตอกอีกชุดใหญ่แน่มั้ง…
“อ๊าาาาาา…จริงด้วย…หีแม่แดงแจ๋…โอววววววว…แตดก็สั่นระริก…อู๊ย…เงี่ยน…เงี่ยนจนทนไม่ไหวแล้ว
โอออออออออออออ”
“อูยยยยยยยยยยยยยยย…โอ้ยยยยยยยยยย”
“ผมจะแทงแม่ไม่นับเลย…คอยดู”
“เร็วๆ…อือออออออ…เอาควยมาพูดดีกว่า”
…สงครามน้ำกามของแม่ยายลูกเขยกำลังดุเดือดเลือด(น้ำเงี่ยน)พล่าน…ผมลุกนั่งจูบไซ้ซอกคอสาวใหญ่พลางบีบเคล้นหน้าอกส่วนแม่สายจุรีก็เอานิ้วถูเม็ดแตดสลับนวดคลึงลูกกระโปกอย่างเมามันส์…
“โอ้ยยยยยยยยยย…กรอดดดดด…แม่เสร็จอีกแล้ววววววววว…อึ๊ยยยยยยยยยย”
“น้ำหล่อลื่นของแม่เปรอะเต็มกระโปกเคนเชียวนะเนี่ย?”
“แม่…แม่ขอต่ออีกนะลูก”
“ไม่ต้องห่วงครับ…ผมยังไม่ออกเลย…ทีนี้เรามาเล่นท่าหมากัน”
“เอาสิจ๊ะ…โก่งตูดแหกหีให้ลูกเขยเย็ด…อ๊าาาาาา…อะไรมันจะเสียวสุขสุดติ่งแตดขนาดนี้หนอ”
…สาวใหญ่ค่อยๆลุกด้วยท่าทางเสียดายใช่น้อยที่ควยหลุดจากหีไปแต่เป็นเพียงชั่วคราวและความเสียวซ่านจะได้รับสานต่อทันทีรวมทั้งมันส์กว่าเดิม…แม่ยายร่านควยยืนกางขาออกและโน้มตัวต่ำเอาฝ่ามือยันที่นอนไว้ผมตรงเข้าไปเลียหีเธอสักพักหนึ่งแล้วก็ยกขาข้างหนึ่งขึ้นพลางสอดควยแหย่รูหีจากนั้นกระเด้าเอวเข้าออก…
“อืมมมมมมมมมม…จะไถนาแม่หรือไงเนี่ย?…โอ้ยยยยยยยยยยย”
“ท่านี้เสียวหีควยอย่าบอกใครครับ”
“อื้อ…แม่เชื่อ…แม่เชื่อเคนจ้ะ…โออออออออออออ…เอาเลยลูก…อึ๊ก…แรงกว่านี้อีก”
“อึบๆๆๆๆๆๆ…เป็นไงครับแม่?”
“ดีจ้ะดี…เสียวหีเสียวแตดสุดๆเลยลูกเอ้ย…ซีดสสสสสสสสสส”
…ท่อนควยลูกเขยวิ่งเข้าวิ่งออกรูหีแม่ยายจนแคมเนื้อในแดงแจ๋ปลิ้นผลุบๆ…เราสองคนร้องระงมครวญครางแข่งขันกันอย่างเสียวซ่านสะท้านทรวงยิ่งนัก…
“โคตรเสียวเลยแม่จ๋า~~…โอววววววววววววว”
“เอาเลยลูกขา~~~…เคนสุดที่รักของแม่…อู๊ยยยยยยยย…กระเด้าลึกๆเลยลูก…เย็ดให้หีแม่พังไปเลย…อื๊อออออออออออออออออ…ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส”
…ผมปล่อยขาแม่ยายแล้วเธอก็ยกวางบนเตียง…เห็นแล้วอารมณ์เงี่ยนยิ่งลุกโชนหนักข้อจึงจับควยจ่อแล้วแทงพรวดๆสุดแรงเกิด…
“อ๊าวววววววววววววว…สะใจแม่จังลูกเคน…อูวววววววววววววววววว…เคนทำให้แม่มีความสุขเหลือเกิน…อืมมมมมมมมมมม”
…ยิ่งล่อหีก็ยิ่งแฉะที่กระโปกและโคนควยเพราะน้ำคาวสวาทจากภายในช่องคลอด…น้ำเมือกของแม่สายจุรีไหลรินออกมาเยอะมาก…เวลานี้ผมเองก็แทบควบคุมสติไม่อยู่แล้วต่อให้ฟ้าถล่มดินทลายต่อหน้าก็จะไม่มีทางหยุดล่อหีแม่ยายแน่นอน…
“ซีดสสสสสสสสสส…โอออออออออออออ…แม่แตกแล้ววววววววววว…ลูกเคนจ๋า~~…แม่จะขาดใจตายเพราะควยลูกแล้ววววววว…อื้มมมมมมมมมมมมมมม”
…ถึงน้ำหีจะหลั่งไหลแต่แม่ยายคนสวยก็กระเด้งโคกสวาทรับการกระแทกควยและอ้อนให้ผมดูดนมทางด้านหลังโดยจะยกแขนขึ้น…
“โอ้ยยยยยยยยยยยย…เคนขา~~…ลูกเอาเก่งอย่างนี้…บรีมกับบรีนถึงได้ติดใจนัก…อื๊อออออออออออออ…ช้าๆบ้างก็ได้ลูก…อู๊ยยยยยยยยยยย…แม่ไม่หนีไปไหนหรอก…อ๊อยยยยยยยยยยย”
“งั้นต้องให้ผมเย็ดบ่อยๆนะครับ…ซีดสสสสสสสสสสส”
“อะ…เอาเลยลูก…แม่…แม่จะยกหีให้เคนเย็ด…ตอนไหนก็ได้…แม่ยอมทุกอย่าง…โอ้ยยยยยยยยยยยยย”
…ด้วยเพราะอดอยากปากแห้งมานานคุณแม่สายจุรีเลยปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกของเธอออกมาหมดสิ้น…ทีนี้หล่อนบีบจับแก้มก้นตัวเองและครางกัดฟันกรอดเด้งหีสู้ควยผมอย่างลืมเป็นลืมตาย…
“อ้าว?…ซีดสสสสสสส…อย่างนี้ก็เข้าทางผมสิครับแม่”
“ขะ…เข้าทางอะไรเหรอ?”
“ผมจะเย็ดให้หีแม่บานหุบไม่ลงไปหลายวันเชียว”
“อ๊อยยยยยยยยย…แน่จริงก็เอาซี่~~…แม่จะรอดู…โอววววววววววววววว…ซีดสสสสสสสสสสส…หัวถอกบานใหญ่คับหีแม่…แน่นเหลือเกิน…แม่อร่อยรูหีจังเลย…เย็ดเก่งแบบนี้ต้องขอบ่อยๆแล้ว…โอออออออออ”
…เป็นเรื่อง!!!…แม่ยายร้องครางกระเส่าเสียงแหบเสียงแห้งที่โดนควยยักษ์ของลูกตัวเองทะลวงรูหีอย่างเมามันส์แถมติดใจขึ้นมาซะแล้ว…
“อืออออออออออออ…ยอดเหลือเกิน…ถ้าหมดแรงแล้วบอกแม่…อาวววววววววววว…แม่จะขย่มต่อเองจ้ะ”
“ขออีกนิดครับ…อ๊ากกกกกกกก”
…แคมเสียวของแม่สายจุรีอมควยผมแน่นเนื้อเต็มดุ้นทุกครั้งที่ชักควยออกมาเนินเนื้อทั้งสองข้างก็ปลิ้นรัดตาม…
“อาาาาาา…ให้ตายสิ…ชอบท่าหมาจริงๆ…อูยยยยยยยยยยยย”
“งั้นแม่คลานเลยครับแล้วมองลอดหว่างขาด้วย”
“จะให้แม่ดูควยลูกไปพร้อมกันหรือจ๊ะ…ทะลึ่งไม่เบานะเรา”
…แต่สาวใหญ่ก็ทำตามอย่างว่าง่าย…แม่สายจุรีก้มหัวมองหีตัวเองแล้วก็ร้องครางด้วยความเสียวสยิวจิตใจหลุดลอย…ผมซอยยิกๆๆๆทั้งที่รู้สึกเมื่อยเอวแทบขาดใจแต่ก็หยุดไม่ได้เพราะความเงี่ยนหรือยาสูตรลับกันแน่?…
“อ๊ากกกกกกกก…ควยแทบจะหลุดติดหี…โอ้วววววววววววววววววว”
“ซีดสสสสสสสสสสสสสส…โอ้ยยยยยยยยยยยย”
“ฮึ่ยยยยยยยยยย…ยอมตายคาหีแล้วโว้ยยยยยยยยยย”
“อื้มมมมมมมมมมม…ถะ…ถ้ารู้ว่าเย็ดกับเคนแล้วสนุกอย่างนี้…แม่น่าจะเข้าหาเคนตั้งแต่วันแรก…อื๊ยยยยยยยยย”
… 3 คนแม่ลูกนี่ขี้เย็ดพอกันเลย…กรรมพันธุ์สินะครับ…ถ้าคราวหน้าพวกเธอเกิดนึกครึ้มเล่น 3 รุม 1 ผมคงซีดตายคาอกอวบๆเป็นแน่แท้…
“อ๊าาาาา…เอาออกทำไมลูก?…เอาใส่เข้าไปซี่~~”
“……………………………………..”
“แน่ะ!!…ยังไม่รีบทำอีก…ไม่เชื่อฟังแม่แล้วหรือไง?”
…พอหีไม่มีควยแม่ยายก็ส่ายตูดใหญ่เลยแถมทำตาวิงวอนผมด้วยนะ..
“แหม–…อย่าเพิ่งรีบสิครับ”
“ไม่เอานะ…เดี๋ยวแม่ค้าง…เย็ดต่อเร็วๆเข้า”
…เรี่ยวแรงดีเหลือเกินแม่ยายของผม…คนเราก็อย่างนี้แหละ…พอได้ความสนุกพึงใจที่ขาดหายไปนานก็จะสนุกกับมันเต็มที่…
“น้าน~~…อู๊ยยยยยย…ต้องอย่างนี้สิลูกรักของแม่…ซีดสสสสสสสสส”
“หีแม่ทั้งฟิตทั้งตอด…สุดยอดจริงๆครับ”
“แล้วเมื่อกี้หยุดทำไมล่ะ?”
“อ้า!!…ผะ…ผมหมดแรงครับ…เลยพักเดี๋ยว…”
“ยะ…อย่าลืมที่พูดไว้ว่าจะเย็ดให้หีแม่แหกบานหุบไม่ลง…อื๊ออออออ…ถ้าทำไม่ได้แม่จะไม่ยกลูกสาว 2 คนให้เคนนะ”
“เหวอ!!!”
“จูบแม่สิ…อืออออออ…กระเด้าไปด้วยอย่าหยุด…อืมมมมมมมมมมม…ยะ…เย็ดจนกว่าแม่จะพอใจ”
…เราแลกลิ้นกันอย่างเร่าร้อนในไฟกามแล้วต่างเร่งอวัยวะเพศกระเด้งกระเด้ากันเร็วขึ้น…แม่สายจุรีส่ายบั้นท้ายไปมาและเอามือบีบแขนผมแน่นปากก็ร้องร่ำไม่หยุด…
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย…เจ็บหี…หีระบมหมดแล้วววว”
“ทนหน่อยครับ…ผมใกล้จะออกแล้ว”
“อ๊อยยยยยยยยยยย…แขนแม่ชา”
“นอนราบกับเตียงไปเลยครับ…แอ่นตูดสูงๆ…อูยยยยยยยย…ตูดแม่ขาวจั๊วะจับใจผมมากจริงๆ”
“เด็กบ้า!!”
“รูตูดของแม่มันขมิบยั่วผมจัง”
“ยังอีก…”
“………………………………………………”
“เงียบทำไมอ่ะ?”
“ผมอยากล่อตูดแม่จัง”
“ว้าย!!…ไม่เอานะลูก”
“ทำไมล่ะครับ?”
“ซีดสสสสสสสสส…ยังไงก็ไม่ได้~~”
“น่านะ”
“ไม่ดีหรอกจ้ะ…มันสกปรก”
“เคนไม่ถือหรอกแม่”
“……………………………………………….”
“แสดงว่าแม่คงไม่เคยทางประตูหลังใช่มั้ยครับ?”
“อือ…”
“ก็ลองซะสิครับ…จะได้เคย”
“แต่ว่า…”
“บรีนทีแรกก็ไม่ยอมแบบแม่นี่แหละแต่พอโดนไปทีเดียวเกิดติดใจขออีกเชียวครับ”
“ไม่…ไม่ต้องโน้มน้าวแม่ซะให้ยาก!!…ยะ…ยังไงก็ไม่…อ๊ายยยยยยย…ทำ…ทำอะไรแม่?…โอวววววววววววว”
“…งั้นผมไม่ฝืนใจแม่ก็ได้ครับแต่ขอเอานิ้วแหย่รูก้นของแม่จนกว่าจะเสร็จล่ะกัน”
“อาาาาาา…ไม่…ไม่ได้นะเคน…อึ๊ยยยยยย…เอานิ้วออกไป…ซีดสสสสสสสสสสสสสส…หีมีควยเสียบก็โอเค…ตะ…แต่รูตูดมีนิ้วลูกมัน…อืมมมมมมมมมมม…มะ…แม่เจ็บนะ”
“แต่เริ่มมันส์แล้วสิ?”
“อูวววววววว…เพราะแม่โดนเย็ดหีต่างหาก…อูยยยยยยยยยยยย…ทะ…ทั้งเจ็บทั้งเสียว…โอออออออออ”
“ซีดสสสสสสสสส…แต่ใกล้แล้วครับ…อูวววววววววววววววววว…ผมจวนจะแตกแล้วแม่”
“อืมมมมมมมม…ถะ…ถ้าไม่เอานิ้วออกก็อย่าออกนะ…ลูกเขยบ้าแกล้งแม่ยายตัวเองได้…ระ…ระวังจะโดนเอาคืน”
“อะ…เอาคืนยังไงหรือครับ?”
“อืออออออออ…ก็อยากเย็ดตูดแม่ไม่ใช่เหรอ?…ขอจองไว้ก่อนละกัน”
“ว้าว!!!…คุณแม่แสนใจดีที่สุดในโลกเลยครับ”
“อ๊อยยยยยยย…ละ…หลังจากนี้นะ”
“ได้…ได้เลยครับ”
…ท่าสุดท้ายก่อนน้ำแตกเราเปลี่ยนมาเล่นท่าเบสิค…คุณแม่สายจุรีนอนหงายถ่างขาทับตัวผม…กระเด้าไปดูดนมไปก็พลางคิดว่าจะเอาน้ำออกในหีแม่ยายดีหรือเปล่า?…
“หน้านิ่วเชียวนะลูกเคน…เพราะล่อหีฟิตๆของแม่เหรอ?”
“ผมกำลังคิดว่าจะเอาน้ำควยออกที่ไหน…เอ–…หรือเอาออกในรูตูดแม่ดี?”
“นี่…กะ…ก็บอกแล้วว่าครั้งหน้าไง…อึ๊ยยยยยยยย…ตาเป็นมันเชียวนะยะ…จ้องจะเอาตูดแม่ท่าเดียวสิน่า”
“ฮิๆๆ…โอ้!!…นึกได้แล้ว…ผมแตกใส่หน้าแม่ดีกว่า”
“อุ๊ย!!…โอวววววววววว…ทำไมถึงคิดทำทะลึ่งกับว่าที่แม่ยายถึงขนาดนี้เล่า?”
“หน้าแม่จะได้ชุ่มชื่นมีน้ำมีนวลไงครับ”
“ระ…เหรอจ๊ะ?…อื๊ออออออออออออ…ยอดเลย…ให้ใบหน้าได้รับน้ำ…คะ…ควยผู้ชายก็ดีเหมือนกันนะคะ”
…เมื่อตกลงกันแล้วได้ผมก็เร่งโหมเรี่ยวแรงเท่าที่เหลืออยู่กระแทกหีสุดชีวิตและพยายามกะจังหวะให้ชักควยออกจากรูเงี่ยนทัน…
“อ๊าววววววววววววว…กะ…ใกล้แล้วแม่…เคนจะแตกแล้ววววววววววว”
“แตก…แตกเลยลูกจ๋า~~…มาออกที่หน้าแม่นี่เร็ว…แม่อยากกินน้ำเงี่ยนของลูก…โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย…เสียวหีจะขาดใจอยู่แล้ววววววว”
“อ๊ากกกกกกกกก…แม่…แม่คอยรับเร็วครับ…อูยยยยยยยยยยย…แตกแล้ววววววววว”
…สิ้นเสียงร้องผมก็ดึงควยออกจากรูหีทั้งที่ใจจริงอยากหลั่งน้ำอสุจิในนั้นใจจะขาดแล้วรีบลุกไปทางหัวนอน…แม่ยายเอี้ยวศรีษะพลางยกมือกระทอกควยอีกไม่กี่ทีน้ำกามชุดใหญ่ก็พุ่งทะลักใส่ใบหน้าของเธออย่างเต็มที่…
“อ้าาาา…อร่อยจังเลยจ้ะ”
“มะ…แม่กินให้เต็มที่เลยนะครับ…ซีดสสสสสสสสสสส…ดะ…ดูดได้เสียวมาก…โออออออ”
“ออกมาอีกสิออกมาอีก…อืมมมมมมมมมม…กลิ่นคาวจัง…อืออออออ…ทูนหัวของแม่…เรียนจบแล้วต้องแต่งงานกับบรีนทันทีนะจ๊ะ…แม่อยากได้เคนเป็นลูกเขย…ยิ่งลูกเขยควยใหญ่ๆแบบนี้แม่ชอบที่สุด”
…ได้เสีย!!!…ผมเชื่อมั่นเต็มเหนี่ยวว่าเย็ดกับแม่ยายครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายอย่างแน่แท้…
………………………………………………………………………………………………………
…ระหว่างที่ผมกำลังอาบน้ำหลังจากเสร็จกิจก็ได้ยินเสียงพี่บรีมคุยกับคุณแม่ซึ่งอาจเป็นการจงใจเพื่อให้ผมได้รู้เห็น…
“สนุกสุดยอดใช่มั้ยคะคุณแม่?”
“…จ้ะ”
“ไม่ต้องอ้อมแอ้มก็ได้ค่า~~…อ๋า!!…หน้าอิ่มเอิบแต่แดงก่ำเชียวนะคะ…แหม~~…คุณแม่นี่เด็ดจริงๆเล่นซะนายเคนร้องโหยหวนลั่นห้อง”
“แอบดูตั้งแต่ต้นเลยสิท่า?”
“แม่ก็น่าจะรู้ดีว่าพวกหนูจะยอมพลาดเกมส์รักคาวสวาทระหว่างแม่ยายลูกเขยได้ยังไงกันเล่าคะ?…บรีนน่ะกระเง้ากระงอดอยากเข้ามาผสมโรงจะแย่แต่หนูคอยห้ามไว้”
(เฮ้ย!!!!…ที่แท้ทั้ง 3 คนแม่ลูกก็สมรู้ร่วมคิดกันนี่หว่า…งั้นคุณแม่ก็ต้องรู้ว่าสองสาวฝาแฝดนั้นคอยแอบดูอยู่…กลายเป็นผมคนเดียวที่เซ่อซะไม่มี)
“แต่ยังไงเจ้าของลูกเคนก็คือบรีน…ถ้าน้องสาวบรีมไม่อนุญาตเรา 2 คนก็จะไปทำแบบนั้นไม่ได้…อันที่จริงสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ผิดศีลธรรมมากพอแล้วนะลูก”
“ถ้ายินยอมพร้อมใจกันแล้วจะต้องกลัวอะไรอีกคะ?…น้องสาวของหนูคนนี้คุยไม่ยากหรอกค่ะแม่ส่วนนายเคน…เอ้าว่าไง!!…ได้ยินหมดแล้วใช่มั้ย?…จะโอเคป่ะ?”
“!!!”
“ไม่ตอบก็จะถือว่าโอเคนะ…เจ้าน้องเขย”
……………………………………………………………………………………………………….
26 ตุลาคม 2548
…และวันนี้ก็มีเรื่องยุ่งยากใจเข้ามาถึงที่ตั้งแต่เช้าเลยเมื่อ…
“น้าจี๊ด!!…น้องมิว!!!…พี่จุน?…”
“ในที่สุดก็เจอซะทีนะพ่อตัวดี”
“หนีออกมาแบบนี้…ใช้ไม่ได้เลยนะคะพี่เคน!!”
“โย่ว…สบายดีมั้ยเอ่ย?…เอ๋~~…แล้วนั่นใครอ่ะ?…หน้าเหมือนบรีนเปี๊ยบเลย”
“นี่พี่บรีมเป็นพี่สาวบรีนค่ะ”
“ฝาแฝด!!!”
“…ได้ยินเรื่องของพวกคุณมาเหมือนกัน…ขอบใจมากนะคะที่ช่วยดูแลน้องสาวฉัน”
“บรีน…นี่มันอะไรกันครับ?”
“ก็พี่จี๊ดโทรมาหาบรีนน่ะสิคะ”
“มิน่า…ถึงได้มาที่นี่ถูก”
“ยินดีต้อนรับนะคะ…มากันเยอะแยะเชียว”
…คุณแม่สายจุรีในฐานะเจ้าบ้านจึงต้อนรับขับสู้เต็มที่…นี่เป็นงานรวมญาติหรือไงเนี่ย?…น้าจี๊ด,น้องมิว,พี่จุนกับน้องจอยลูกสาวคนเล็กต่างลงมาถึงหัวหินนี่เชียว…
“โอ๊ะ!!…อะไรครับน้า?”
“เธอนี่มันจริงๆเลยนะ…จะไปไหนก็หัดบอกกล่าวกันบ้างซี่–”
“ขอโทษครับ”
“พี่เคน…ทำตัวแย่มาก…เรารีบกลับบ้านกันเดี๋ยวนี้…มีเรื่องจะต้องคุยกันเป็นภูเขา”
“ไม่ได้นะมิว”
“ทำไมจะไม่ได้?…พี่เคนเป็นอะไร…เกี่ยวข้องอะไรกับคนพวกนั้น?”
“คนพวกนั้น?…ฮึ่ย~~…ยัยหนู!!…ที่พูดนี่หมายถึงใคร?”
“ก็จะให้หมายถึงใครอีก?…แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมายุ่งเรื่องของฉันกับพี่เคน?”
“โฮะ!…ถามหาสิทธิ์งั้นเหรอ?…ฉันมีแน่…ก็สิทธิ์ในฐานะของพี่เมียไง!!”
“หา?”
“วะ…ว่าไงนะ!!!”
“!!!!”
…เอาเข้าแล้วสิกู!!!…พี่บรีมเริ่มตีกลองรบเปิดศึกแล้วทำเอาบรรดาผู้มาเยือนตาค้างกันเป็นทิวแถว…
“ยัย~…ยัยทุเรศ!!!…พูดจาหน้าไม่อาย…พี่เมียบ้าบอคอแตกอะไรกัน?”
“หึๆๆๆ…คุณหนูน้อยโตแต่ตัวเอ้ย!!…แม้เป็นเธอแต่ก็น่าจะพอเข้าใจได้นะหรือถ้ายังแกล้งมึนอีกก็จะบอกให้รู้…น้องสาวฉันกับพี่เคนของเธอน่ะ…”
“อะไร!!?”
“พวกเขาตกล่องปล่องชิ้นทั้งในทางกายและทางใจเป็นสามีภรรยากันไปเรียบร้อยแล้ว”
“โอ้โห~~…ยอดมากเจ้าเคน!!!…อุ๋ย!!…บรรยากาศกำลังตึงเครียด”
“โกหก!…ไม่จริง!!…ฉันไม่เชื่อ!!!…พี่เคนบอกออกมาว่าผู้หญิงคนนี้พูดโกหกหลอกลวง!!!!…พี่ไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงที่ชื่อบรีน…ใช่หรือไม่?”
“เคน!!!…ถ้านายเป็นน้องเขยของฉันก็จงพูดออกมาให้ทุกคนในที่นี้ได้ยินโดยถ้วนหน้า”
“คือ…”
“บ้าที่สุด!!!!”
(เพียะ!!!!)
…น้องมิวตรงเข้ามาตบหน้าผมอย่างแรงพร้อมกับปล่อยโฮออกมา…จากนั้นเธอก็วิ่งหนีโดยมีน้าจี๊ดรีบตามไป…พายุใหญ่ซัดกระหน่ำเต็มหน้าผมอย่างจังแล้ว…
“ผมคิดอยู่แล้วว่าวันนี้จะต้องมาถึง…”
…แม้พี่จุนกับจีต่างเอาใจช่วยในความรักของผมกับบรีนแต่พอเห็นการกระทำของน้องมิวแล้วก็พากันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกไปเหมือนกันส่วนน้องจอยดูจะเห็นใจน้องมิวมากกว่า…
“น้องมิวโกรธมากทีเดียวนะคะแม่จุน…พี่จี”
“…………………………………………”
“…………………………………………”
…………………………………………………………………………………………………………………..
…คืนนี้ผมเครียดนอนไม่หลับเลยแม้แต่งีบเดียวจึงออกมาเดินเล่นรับลมทะเล…
“นอนไม่หลับเหรอ?”
“ครับน้า…พยายามข่มตาให้หลับแล้วแต่”
…น้าจี๊ดออกมาอยู่ข้างนอกก่อนผม…
“เธอน่ะทำถูกต้องแล้วไม่ต้องคิดมาก…คนอันเป็นที่รักเราไม่สมควรจะสูญเสียไปและการทำอะไรให้มันชัดเจนขึ้นมาก็เป็นสิ่งที่ดีนะ”
“แต่น้องมิว…”
“อาจจะดูโหดร้ายกับมิวไปบ้างแต่น้าคิดว่านี่มันก็คือทางออกที่ดีที่สุด…น้าเองก็ไม่ใช่คนที่จะเข้าข้างลูกจนลืมเหตุผลและความเป็นจริง”
“บางทีถ้าไม่ได้พบเจอกับบรีน…ผมอาจจะ…”
“จะชอบมิวน่ะหรือ?…ไม่หรอก…น้าเชื่อว่าอย่างไรซะพรหมลิขิตก็สรรสร้างให้เธอต้องเคียงคู่กับบรีน”
“ผมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นคนทรยศที่ทำความผิดจนยากจะให้อภัยได้…กล้าหักหลังน้ำใจของมิว…ต่อไปนี้เธอคงจะไม่เชื่อใจผู้ชายคนไหนอีกแล้ว…น้าจี๊ด…ผมภูมิใจมาตลอดนะครับที่ตัวเองเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่น้องมิวไว้เนื้อเชื่อใจ”
“…………………………………………….”
…ตอนมิวยังเด็กมากๆและน้าจี๊ดยังไม่ได้ย้ายมาที่หอพักของแม่ผม…พวกเธอต้องใช้ชีวิตที่ยากลำบากอันเกิดจากความเห็นแก่ตัวของผู้ชายคนนั้นซึ่งไม่เคยทำหน้าที่สามีและพ่อที่ดีทั้งตบตีดุด่าสารพัดเมื่อไม่ได้ดังใจตนเองจนในที่สุดน้าจี๊ดก็ทนไม่ไหวต้องพาลูกสาวหนีมา…แรกๆน้องมิวไม่ยอมพูดคุยกับใครยกเว้นแม่ของเธอและพอมีผู้ชายมาใกล้ก็จะมีอาการหวาดกลัวทุกครั้ง…ย้ายมาเรียนที่โรงเรียนใหม่ก็มักถูกเด็กคนอื่นแกล้ง…เรียกได้ว่าน้องมิวขณะนั้นไม่มีความร่าเริงสดใสฉาบอยู่บนหน้าอย่างที่เด็กๆทั่วไปควรจะเป็นและผมเป็นคนแรกที่เธอยอมเปิดใจด้วยซึ่งต่อจากนั้นเราก็สนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ…
“คิดอะไรอยู่น่ะ?”
“น้า…ผมเป็นฝ่ายผิดหรือน้องมิวเป็นฝ่ายถูกกันแน่ครับ?”
“เฮ่ย~~…ไม่มีใครถูกหรือผิดน่า”
“พี่จุน”
“เอิ้ก…”
…หน้าแดงก่ำตาปรือมาเชียว…เมานี่หว่า!!…ว่าแต่ใครกันนะที่เป็นผู้เคราะห์ร้ายต้องนั่งซดเหล้ากับคอทองแดงตัวยงอย่างพี่จุนเนี่ย?…
“โว้ย~~…อีจุนบ้า!!…ชนะแล้วหนี…ไม่ยอมว้อย!!”
“พอเถอะค่ะพี่…เมามากแล้วนะ”
(เออ–…ไม่น่าคิดมากเลยนะเรา…ยังจะมีใครอีกได้)
“เหตุผลกับคำตอบมันมีอยู่ในตัวของนายอยู่แล้ว…จะมัวคิดมากไปทำไมกันว้า?”
“แต่…”
“นี่ยังจะเถียงอีก!!!…เดียะแม่ตบเช็ด”
“……………………………………….”
“เรื่องง่ายๆแค่นี้ทำไมถึงคิดไม่ออก?…นายกับน้องบรีนนั่นคือความรักที่จริงแท้แน่นอนแต่กับหนูมิวมันไม่ใช่!!!”
“?”
“ฉันคิดว่าสำหรับหนูมิวมันคือความหลงไม่ใช่ความรัก…ความชื่นชมหลงใหลได้ปลื้ม…นายคือฮีโร่…นายเป็น…นายเป็น…เอื๊ยก!!!…โว้ย~~…เอาเป็นว่าสิ่งที่มิวมีให้นายมันไม่ใช่ความรักล่ะกัน”
“……………………………………….”
“พี่จุน…แต่มิวมักพูดอยู่เสมอว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อผมคือรักไม่ใช่หลงและไม่ใช่ความพึงใจที่ฉาบฉวยนะครับ”
“โอ้เหรอ?…เออ!!…งั้นสรุปเอาสั้นๆ…นายรักคนไหนก็จงเลือกคนนั้นแหละ!!!…มีผู้หญิง 2 คนต่างรักนายแต่นายจงเลือกผู้หญิงที่หัวใจตัวเองเรียกร้องเพรียกหา…ประมาณว่าคิดถึงเธอคนนั้นแทบจะทุกลมหายใจ…จบ!!!!…เข้าใจนะ?…ช่วยฟังๆหน่อยล่ะกัน…แม้คนเมาจะพูดอะไรเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้เท่าไหร่ก็เถอะ”
“แต่ขนาดเมาจุนก็พูดได้ตรงเป๋งเลย…ฮิๆๆๆ…พี่ล่ะนับถือจริงๆ”
“……………………………………….”
“ฉันเห็นนายมาตั้งแต่เล็กๆทำไมจะไม่รู้จักนิสัยล่ะหือ?…นายมีนิสัยชอบปะณีปะนอมและถนอมน้ำใจคนแต่ในครั้งนี้ถ้ายังนับถือฉันอยู่ก็จงเก็บเอาคำพูดนี้ไปคิดให้ดีๆล่ะกันแล้วนายจะทราบเองว่าควรทำอย่างไรต่อไป”
…พูดจบพี่จุนก็จะกลับเข้าบ้านแต่เพราะความเมาเลยตัวเซจะล้ม…ดีที่เอาขายันพื้นไว้ได้…
“โย่ว!!…ฮ่าๆๆ…พอไหวๆ”
“ใช่จ้ะ…น้าเองก็เห็นด้วยกับจุนทุกประการ…ความรักกับความหลงน่ะมันต่างกันแต่คนเราชอบคิดว่ามันคือสิ่งเดียวกัน…เคนจงตัดสินในสิ่งที่ใจของตนเองเชื่อมั่นเถอะ…น้าไปนอนล่ะ”
“………………………………………”
…ส่วนผมยังไม่มีอารมณ์ไปพักผ่อนจึงอยู่เดินเล่นอีกสักพัก…ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นเลยนอกจากคำพูดของพี่จุนและน้าจี๊ด…
“รักกับหลงอย่างนั้นหรือ?…จริงสิ…เมื่อก่อนตอนเรายังเด็กก็เคยแอบชอบสาวน้อยคนหนึ่ง…อาจเป็นความหลงหรือรักในแบบเด็กๆก็ได้…แต่…อึ๊!!!!”
…เอ้ย!!!…อะ…อะไรกันนี่?…ทำไมอยู่ๆร่างกายก็หนักอึ้ง!!!!…ไม่ใช่แล้ว…ขามันไม่มีแรงต่างหาก?…ไม่เพียงเท่านี้…แขนและเนื้อตัวของผมก็ด้านชาหมดความรู้สึกไปอย่างกระทันหัน…นี่ร่างกายมันเป็นอะไรไปแล้ว?…
“ชะ…ช่วยด้วย~~~…ใครก็ได้!!!”
…คลื่นลมในทะเลเริ่มพัดแรงขึ้นอากาศก็เย็นลงอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ…น่ากลัว…นี่ผมจะต้องกลายเป็นอัมพาตร่างกายเคลื่อนไหวไม่ได้และหมดความรู้สึกไปโดยพลัน…ต้องนอนตายกลางหาดทรายโดยไม่มีใครรู้ใครเห็นเลยเช่นนี้น่ะเหรอ?…
“ไม่เอานะ!!!…เรายังไม่อยาก…ตาย!!!!”
…สุ้มเสียงก็เริ่มไม่มีแล้วแต่ในหัวใจของผมตะโกนกลับดังกึกก้อง…
(ใครก็ได้ช่วยที!!!!)
……………………………………………………………………………………
…รุ่งเช้า…ผมพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องและมีบรีนนั่งอยู่ใกล้ๆ…พี่บรีมยืนกอดอกที่ระเบียง…
“ตื่นแล้วหรือคะ?”
“…บรี…บรีน…”
…การได้เห็นหน้าสาวคนรักอีกครั้งมันช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีเหลือเกิน…
“เมื่อคืนน้องจีกับน้องจอยไปพบเคนนอนหมดสติที่ชายหาดน่ะค่ะ…พวกเราตกใจกันแทบแย่แน่ะ”
“ถ้าไม่มีใครไปพบมีหวังจับไข้แน่…ข้างนอกอากาศเย็นออกจะตาย…เผลอๆมีฝนตกด้วยล่ะแย่ยิ่งกว่าแย่”
“พี่บรีมก็!!…ให้กำลังใจกันหน่อยสิคะ…แล้วตอนนี้เคนรู้สึกยังไงบ้าง?”
“ผม…ไม่มี…แรง…แขนขาแทบ…หมดความรู้สึก…ไปโดยสิ้นเชิง…ครับ”
“เอาน่าบรีน…พี่ก็เป็นคนแบบนี้แหละไม่ชอบพูดอะไรอ้อมค้อมแต่ก็เป็นห่วงเคนเขาเหมือนกัน…คนอื่นๆเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยจะพานายไปโรงพยาบาลท่าเดียวแต่คุณแม่บอกว่าให้รอดูอาการอีกสักนิดก่อน…พี่ว่านะ…นี่อาจเป็นเพราะยาสูตรลับสูตรเลิบอะไรนั่นหมดฤทธิ์แล้วแน่ๆ”
…จริงด้วย!!!!…ผมลืมเรื่องนี้ไปซะสนิท…นี่น่ะเหรอผลข้างเคียงอันน่ากลัวที่ทิ้งท้ายในจดหมาย?…งั้นผมจะต้องนอนหมดสภาพอย่างนี้อีกนานแค่ไหนกัน?…ไม่ใช่ว่าตัวเองกลายเป็นอัมพาตไปอย่างถาวรแล้วนะเพราะขนาดแค่จะขยับนิ้วก็ยังทำแทบไม่ได้!!!!…โธ่~~~…เสือน้อยนะเสือน้อย…
“เมื่อกี้พี่จี๊ด,พี่จุนและคนอื่นก็เพิ่งเข้ามาดูเคนค่ะแถมเมื่อคืนแทบจะไม่ได้หลับได้นอนกันด้วย…ถ้าเที่ยงแล้วเคนยังไม่ดีขึ้นบางทีคงต้องพาไปหาหมอ”
“………………………………………”
…มิวเข้ามาในห้อง…มาเยี่ยมหรือมาสมน้ำหน้าผม…
“อะ…อรุณสวัสดิ์จ้ะน้องมิว”
“…………………………………….”
“…………………………………….”
…ผมแข็งใจเอ่ยทักแต่น้องมิวไม่พูดอะไรสักคำแล้วก็เดินออกไป…ตาของเธอดูแดงช้ำมาก…นี่คงจะผ่านการร้องให้มาอย่างหนักทีเดียว…ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคงจะรู้สึกโกรธเกลียดผมมากและเป็นไปได้ที่รักหลงจะแปรเปลี่ยนเป็นความแค้นรวมทั้งอาจจะรู้สึกสะใจด้วย…
“ยังมีความลังเลเหลืออยู่อีกหรือยังไง?”
“พี่…บรีม”
“สุดท้ายไอ้คำว่ารักบรีนนักรักบรีนหนามันก็เป็นเพียงแค่ลมปากเท่านั้นรึ?…แววตาท่าทางยังดูอาลัยอาวรณ์เด็กคนนั้นนี่นะ?”
“ไม่…ใช่…นะครับ…ผมแค่…รู้สึกผิด…ต่อน้องมิว…ผมควรต้อง…ทำอะไร…สักอย่าง”
“งั้นนายก็จะผิดต่อน้องสาวฉัน?…”
…จากนั้นพี่เมียก็ลงนั่งบนเตียงแล้วกระซิบ…
“รวมทั้งผิดต่อพี่และคุณแม่ที่เต็มอกเต็มใจยอมทอดกายให้…เคนจะกล้าทำได้ลงคอเชียวหรือ?”
“พี่บรีมอย่าบังคับเคนเลยค่ะ…อีกอย่างก็ยังไม่สบายอยู่”
“…บรีน”
“ในสายตาของหนู…เคนโตเป็นผู้ใหญ่แล้วค่ะ…ดังนั้นย่อมต้องตัดสินใจด้วยตัวเองและเลือกหนทางที่ดีที่สุดได้”
“นั่นสิ…น้องพี่พูดถูกต้อง…เคน…งั้นพี่จะไม่บังคับและไม่พูดมากอีกต่อไปแล้ว…เธอจงตัดสินทุกสิ่งทุกอย่างด้วยหัวใจของตนเองเถอะ…พักผ่อนมากๆนะ…เดี๋ยวบ่ายๆหรือเย็นนี้คิดว่าอาการก็คงจะดีขึ้นบ้าง”
…ทว่า!!…ก่อนแยกย้ายกันไปพี่บรีมยังกระซิบให้ฟังอีกประโยคจากนั้นก็ก้มจูบที่หน้าผากผมอย่างอ่อนโยน…
“เคนไม่มีทางเลือกอื่นใดเหลืออยู่หรอกเพราะเธอก็น่าจะรู้ตัวดีที่สุดว่าควรตัดสินใจยังไง…พี่เชื่อมั่นว่าน้องเขยคนนี้คงจะไม่ทำให้พวกเรา 3 แม่ลูกผิดหวังแน่…เดี๋ยวบรีนจะเอาข้าวต้มมาให้…ปรับความเข้าใจกันซะนะ”
“……………………………………..”
……………………………………………………………………………………………………….
…และอีกสักนิดกับเธอผู้นี้…
“ป่านนี้ยาคงจะหมดฤทธิ์แล้วแต่คิดอีกทีก็ไม่น่าให้ยาตัวนี้กับพี่ชายข้าวกล่องเลยนะเรา”
…หลังจากเสร็จธุระ(รักษาคนไข้)ที่ภูเก็ตแล้วหนูเสือน้อยก็เดินทางกลับขึ้นมาซึ่งตอนนี้เธออยู่ที่อ.ฉวางจ.นครศรีธรรมราช(มาทำอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ช่างมันดีกว่านะ)
“…ก็เพราะผลข้างเคียงของมันจะทำให้ร่างกายของผู้ใช้สูญสิ้นเรี่ยวแรงและหมดความรู้สึกไปเกือบครึ่งหนึ่งเลยไงล่ะซึ่งทางแก้ก็มีแต่ต้องนอนพักผ่อนเฉยๆเท่านั้น…ส่วนจะพักนานแค่ไหนนี่…อืม–…ไม่รู้เหมือนกันแฮะ”
…ความหมายของหนูเสือน้อยคือเธอไม่รู้ว่านายเคนเล่นออกกำลังในร่มกับแฟนบ่อยแค่ไหนนั่นเองแต่คงประมาณได้ว่ายิ่งออกกำลังบ่อยก็ยิ่งต้องพักนานขึ้นมั้ง?…
“จะหยิบจับสิ่งใดหรือเดินเหินไปไหนมาไหนก็ต้องมีคนช่วยตลอด…มันคือบทพิสูจน์ของความรักไม่ใช่หรือคะพี่ชาย?…ฮิๆๆๆ…งั้นเราลองขึ้นไปแอบสังเกตการณ์หน่อยดีกว่า”
“นี่นังหนู!!…มายืนกินขนมเกะกะทางหน้าร้านคนอื่นได้เรอะ?…จะกินก็ไปกินที่อื่น!!!”
“!?”
“ฉันพูดกับแกนั่นแหละ!!!…ไม่ต้องทำเซ่อมองไปทางอื่น”
“อ้าวป้า!!…พูดจามะนาวไม่มีน้ำนะเนี่ย…บอกกันดีๆไม่ได้หรือไง?”
“อย่ามายวนนะ!!…กูยิ่งหงุดหงิดอยู่…จะไปไหนก็ไปไป๊!!!”
“หึๆๆๆๆๆ…ไม่เคยได้ยินเขาพูดกันหรือไงว่าผู้หญิงถ้าโกรธบ่อยๆจะแก่เร็วมีรอยตีนกาหน้าเหี่ยวย่น?…อ้อ!!…นี่สงสัยผัวไม่ขยันทำการบ้านให้ล่ะสิ?…ป้าถึงได้รมเสียเที่ยวพาลปากหาเรื่องคนอื่นแบบนี้น่ะ…เอ๊~~…หรือว่ายังไม่มีผู้ชายที่ไหนหลวมตัวมาให้กกกอดเพราะความปากจัดกันเอ่ย?”
“เอ๊ะอีนี่!!!…มึงรีบไสหัวไปให้พ้นหน้ากูนะ…นังเด็กปากเสียอยากโดนน้ำร้อนสาดใช่มั้ย?”
“หวา~~…อย่าน๊ะ!!!!”
…วิธีปราบแมลงสาปคือใช้น้ำร้อนลวกแต่เสือน้อยเองก็ไม่เอาด้วยต้องเผ่นแน่บเหมือนกัน…
“โอ้ยเหนื่อย!!!…นัง…นังโหด~~…ฉันไม่ได้ไปกินขนมหกบนหัวแกสักหน่อยกลับไล่กันอย่างกะหมูกะหมา…คอยดูนะ…แค้นนี้จะต้องชำระ!!!”
…หนูป้อมเตลิดหนีไปตั้งหลักพร้อมกับรวบรวมความแค้นก่อนจะแอบลอบกลับมาทางหน้าร้านขายก๋วยเตี๋ยวที่มีป้าปากจัดนั่งถือพัดโบกไปมาเพราะวันนี้อากาศค่อนข้างร้อน…
“…………………………………………”
…แล้วจากนั้นในมุมมืดของพุ่มไม้เตี้ยๆทางด้านหลังร้านก็พลันปรากฏเงาลึกลับและแน่นอนว่าเจ้าของเงานั่นก็ต้องไม่มีจุดประสงค์ที่ดีด้วย…
“แม่แกมาแล้ว!!”
…เด็กหญิงยิ้มแสยะพลางขบเขี้ยวเคี้ยวฟันซุ่มรอคอยโอกาสอย่างใจเย็นและเมื่ออีกฝ่ายเผลอเธอก็ไม่รีรอที่จะลงมือทันที…
“เบื่อจริ๊ง~~…ทำไมมันถึงร้อนได้ร้อนดี?…ลูกค้าก็ไม่เข้าร้าน…เซ็ง!!”
“ร้อนมากเรอะ?…งั้นจะต้องอาบน้ำสินะแต่หลังจากนี้ไป!!!!”
(โพละ!!!)
“ว้ายตาเถร!!!!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ…โดนเต็มเปา…ไงยัยแก่?…คิดจะเล่นกับฉันมันต้องเจอแบบนี้!!!”
“แค่กๆๆ…เสียงนี้?…อี…อีเด็กบ้า~~…โอ้ยคัน!!…อะไรวะเนี่ย?…โอ้ยๆๆๆๆ…คันเหลือเกิน…แกทำอะไรฉาน~~~”
“เหอะๆๆๆ…เกาเป็นลิงเชียวนะ…ใช่ซี่~~…ก็ที่แกโดนเข้าไปมันคือผงแป้งผสมหมามุ่ยสูตรเข้มข้นโว้ย!!…ฮะๆๆๆๆ”
“กรี๊ดดดดดดดด…ช่วยด้วย!!!…โอ้ยๆๆๆ…คันว้อย~~”
“จำใส่หัวเอาไว้…คนอย่างฉันไม่เคยยอมให้ใครมาด่าฟรีๆ!!…ชะอุ๋ย!?”
“……………………………………….”
…เด็กหญิงหัวเราะชอบใจแล้วก็จะเตรียมผละจากแต่กลับหันหลังไปชนกับใครคนหนึ่งเข้า…
“เออะ?…ชุดสีกากีและก็เครื่องหมายแบบนี้มัน…ว้ายตำรวจ!!!!”
“จะรีบไปไหนเล่าคุณหนู?”
“อ๊า~~…ปล่อยหนูนะ!!…หนูไม่รู้เรื่อง~~”
“โอ้ยๆ…คะ…คุณตำรวจจับเลยค่ะ!!…จับมันเลย!!!…อูยคัน…นังเด็กนี่มันแกล้งเอาหมามุ่ยมาขว้างใส่ฉันค่ะ!!!”
“ผมเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วครับ”
“ฮึ!!!”
(โพละ!!)
…สาวน้อยขัดใจนักจึงหยิบฉวยถุงแป้งฝุ่นที่ซ่อนในอกเสื้อปาใส่เจ้าหน้าที่สายตรวจแต่ตัวเองที่ยังโดนจับอยู่ก็เลยพลอยโดนหางเลขจนหัวหูเนื้อตัวขาวโพลนไปด้วยกัน…
“เฮ้ย!?”
“กรี๊ดดด~~~…มันเอาอีกแล้ว!!!”
“ผิด!!…แค่กๆๆ…นี่มันแป้งธรรมดา!!”
“อย่าดูถูกกันนะ!!…นึกว่าทำแบบนี้แล้วจะปล่อยรึไง!!!”
…ท่ามกลางกลุ่มแป้งที่ยังลอยฟุ้งมากพอที่จะหาทางหนีได้…เสือน้อยจึงใช้ไม้เด็ดสุดท้ายควักเข็มจิ้มไปที่แขนของตำรวจเพื่อให้ตัวเองได้รับอิสรภาพ…
(จึ๊ก!!)
“โอ้ย!!…อะไร?”
“เข็มเฟ้ยและนี่ก็ของดูต่างหน้า!!”
(คว่ากๆ!!!)
“ว้าก!!…เจ็บๆๆๆๆ”
“ฮ่า!!…ไปก่อนละเน้ออ้าย~~”
“เดี๋ยวอย่าเพิ่งไป!!!…อูย…แสบๆๆ…นี่ถึงกับเอาเข็มทิ่มมือ…เล่นเอาเล็บข่วนหน้ากันเชียวเหรอ?…ทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงานมีโทษหนักนะเฮ้ย!!!”
…แต่แม่หนูเสือน้อยไม่สนใจจะอยู่ฟังอะไรทั้งนั้นและอาศัยช่วงจังหวะชุลมุนกับกลุ่มแป้งที่ยังลอยฟุ้งกระจายอยู่ทั่วรีบหลบหนีไปอย่างลอยนวลแต่แน่นอนทีเดียวว่าเธอจะต้องหาทางไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดซึ่งจุดหมายต่อไปก็คือบ้านพักตากอากาศริมหาดหัวหินเพื่อไปเยี่ยมเยียนอาการของนายเคนหรือ “พี่ชายข้าวกล่อง” อีกครั้ง…
…………………………………………………………………………………..
…นี่แหละคือเหตุผลที่เคยมีคนขนานนามหนูป้อมว่า “มินิหยาดฝน” แต่ตัวเธอเองก็ไม่ค่อยจะชอบสักเท่าไหร่นักเพราะไม่อยากถูกนำไปเปรียบกับญาติสาวผู้พี่ซึ่งเป็นที่สุดของความบ้าๆบ๊องๆคนนั้น!?…
…………………………………………………………………………………..
