รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 26

รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 26

รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 26

 รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 26 “แรกแปดเปื้อนมลทิน!?”

…กลับมาถึงกินข้าวอาบน้ำเสร็จก็มานั่งทำตาละห้อยที่ระเบียงคอยแต่เฝ้าชะเง้อมองไปทางหน้าบ้าน…
“เมื่อไหร่จะกลับมาสักทีหนอแม่ยอดดวงใจของผม?…ตลอดเวลา 2 เดือนที่ยาวนานราวกับ 2 ปีเราทั้ง 2 ก็เพียรพยายามสานความสัมพันธ์กันเรื่อยมา
และมันทำให้รู้ว่าวันนี้เป็นวันที่ผมคิดถึงบรีนมากที่สุดเลยนะครับ”
…นับตั้งแต่เวลาสายๆของวันแรกที่ได้เห็นเธอผู้เสื้อเชิ้ตแขนยาวขาวสะอาดผูกไท้กระโปรงยาวสีกรมท่าข้างตัวมีกระเป๋าใส่สัมภาระ 1 ใบคนนี้…ทุกสิ่งก็ได้เริ่มขึ้นตามชะตาอันฟ้าเป็นผู้ลิขิตให้…
(“สวัสดีค่ะ…ดิฉันชื่อสายหยุด…จะมาอยู่เช่าที่นี่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปตามที่ได้ตกลงกับคุณโมค่ะ…”
…นี่สินะครับที่เขาเรียกว่า “รักแรกพบ” หล่อนชื่อบรีน…ช่างเข้ากันได้ดีกับแววตาที่อ่อนโยน…รอยยิ้มพิมพ์ใจแสดงถึงความเป็นมิตรไม่คิดร้ายกับใคร…อบอุ่นเชื้อเชิญให้ผู้พบเห็นอยากชิดใกล้ทำความรู้จัก…
………………………………………….
“พี่เคนจะกลัวอะไรอีกคะ?…ถ้ายอมเป็นของมิว…พี่ก็จะทำอะไรกับมิวได้ทุกอย่างตามใจต้องการและมีแต่ความสุขีกระสันต์เสียวมิอาจหยุดกระทำได้…พี่ไม่ต้องการรับรสสัมผัสที่แสนหอมหวานนี้รึ?”
“ไม่เป็นไรค่ะ…ฉันไม่คิดอะไรหรอก”
…นี่ตัวเราไม่มีคุณค่าพอจะให้เธอหึงหรือ?…ทําไมล่ะ?…ตลอดเวลาทั้งหมดผมพยายามสื่อความรู้สึกของตัวเองให้หล่อนรับรู้…มัน…ไม่มีผลอะไรสักนิดใช่มั้ย?…หรือที่ผ่านมาเราคิดเองเออเองเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น…จริงสิ…เราไม่เคยมีความรัก…จีบใครก็ไม่เป็น…หน้าตาก็ไม่หล่อเท่ห์…จึงเป็นเรื่องธรรมดาและอนาคตเราจะต้องได้กับมิวไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงได้…คุณบรีนครับ…อยากจะรู้เหลือเกินว่าใจคุณกําลังคิดอะไรนอกจากที่กำลังสบตาผมอยู่นี้?…
…………………………………………
“ท่าทางสนิทกันมากนะคะ…ผู้หญิงคนนั้น…”
…อะไร?…น้ำเสียงกับแววตาที่เปลี่ยนแปลงไปจากปกติ…ทำไมคุณบรีนถึงมีปฏิกิริยาแข็งกระด้างแบบนี้…ผิดจากเมื่อเช้าไปด้วยซ้ำ…คล้ายว่าเธอไม่พอใจที่ทั้งวันผมหายไปกับพี่แตง 2 ต่อ 2 หรือว่า…หึง?…
“คุณบรีน…โกรธผมหรือครับ?”
“…เปล่า…ฉันจะโกรธอะไรคุณได้คะในเมื่อเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ…อีกอย่างเราไม่ได้เป็นอะไรกัน…ขอตัวค่ะ”
“เดี๋ยวก่อนสิครับ!!”
…ผมคว้าแขนคุณบรีนอย่างอาการลืมตัวแต่กลับพูดอะไรไม่ออก…เราทั้ง 2 มีแต่จะประสานดวงตามองซึ่งกันและกันเท่านั้น…
“…เวลาเกือบเดือนที่ผ่านมาคุณพยายามทำดีกับฉันสารพัด…แต่…ฉันก็ไม่รู้อีกว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่…ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป…คุณเคนจะบอกฉันได้มั้ยว่าคุณต้องการอะไรกันแน่?”
………………………………………………
“ผมขอโทษ…”
“…คุณไม่ได้ทำผิดแล้วจะขอโทษทำไมล่ะคะ?…บอกแล้วว่าฉันไม่ได้รู้สึกโกรธคุณเลยสักนิด”
…ปากบอกไม่โกรธแต่คำพูดกับการกระทำมันไปกันคนล่ะทาง…คุณบรีนที่ปกติสุขุมเยือกเย็นมีรอยยิ้มอันอบอุ่นเสมอบัดนี้กลับแสดงอาการหมางเมินใส่ผม…
………………………………………………
“ทำไมคุณเคนถึงมีคำพูดแปลกๆมาพูดกับฉันเสมอล่ะคะ?…เจตนาเหมือนหนุ่มจะจีบสาวแน่ะ”
“ถ้าคุณบรีนคิดแบบนั้นผมก็ไม่โต้แย้ง”
………………………………………………
“8 ปี?…หมายความว่าเธออายุ 26 …ฮืม~~…ก็กะแล้วว่าต้องยังเพราะเรารู้จักนายดี…แต่คิดจะรอไปถึงเมื่อไหร่กันเหรอ?…เราพอดูออกนะว่าคุณบรีนไม่ได้รังเกียจนายหรอก…มั่นใจในตัวเองหน่อยซิ…ผู้หญิงน่ะแทบร้อยทั้งร้อยก็อยากให้ฝ่ายชายแสดงความรู้สึกออกมาก่อนทั้งนั้น…อายุเป็นเพียงตัวเลข…ไม่ต้องไปสนใจพวกปากหอยปากปูมันจะนินทายังไง…ช่างหัวพวกมันเซ่!!…ไม่ได้ไปขอข้าวมันกินสักหน่อย”
……………………………………………..
“งั้น…ขอให้สำเร็จนะคะ…”
…โอ้พระเจ้า!!…ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์!!…ไม่มีอะไรที่จะทำให้ผมปลาบปลื้มยินดีไปมากกว่านี้อีกแล้ว…ในเมื่อคุณบรีนเธอ…
……………………………………………..
“เรียกผมเคนเฉยๆเถอะครับ…เรียกคุณนำหน้ามันดูเขินๆยังไงไม่รู้”
“ตกลงค่ะ…เคนก็เรียกฉันว่าบรีนเถอะ”
……………………………………………..
“พี่บรีนครับ!!…ผมขอโทษ…ผมไม่ได้ตั้งใจ…”
“คุณเคน…”
“…………………………………………”
…น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความเย็นชาดังออกมาจากห้องทำให้อดที่จะใจสั่นสะท้านไม่ได้…เธอไม่เรียกชื่อผมเฉยๆอีกแล้ว…
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายที่อยู่ๆคุณจะมาทำแบบนี้…ฉันมีศักดิ์ศรี…ขอให้คุณเคนเข้าใจไว้ด้วย”
“พี่…เอ่อ…คุณบรีนครับ…”
“ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีกแล้วค่ะ…คุณไปซะเถอะ”
……………………………………………..
“ยังไม่บอกรักให้เป็นกิจจะลักษณะแต่ดันทะลึ่งไปรวบหัวรวบหางเขา…เป็นน้าๆก็โกรธเหมือนกัน”
“…………………………………………”
“เคนน่าจะรู้ดีว่าทำแบบนี้ถือเป็นการไม่ให้เกียรติบรีนอย่างมาก…มันต้องค่อยเป็นค่อยไปอย่าใจร้อนด่วนได้…นี่ไม่ใช่เรื่องที่น้าจะต้องมานั่งสอนสั่ง!!!”
“ครับ…”
…คำพูดน้าจี๊ด…ถูกต้องทุกอย่าง…ผมผิดอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง…
“ก็พอเข้าใจหรอกนะว่าสมัยนี้สิ่งยั่วยวนมันเยอะแต่เหตุผลนี้ฟังไม่ขึ้นหรอก…เคนต้องหัดมีสติแยกแยะผิดชอบแล้วถามใจตัวเองให้ดีว่าบรีนคือผู้หญิงที่ใช่และเฝ้ารอมาตลอดหรือเปล่า?”
……………………………………………..
…มันน่าอกสั่นขวัญแขวนอะไรเยี่ยงนี้… “พี่กรรณ” ผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ครั้งแรกแต่ไม่เคยนึกเคยฝันมาก่อนเลยว่าหญิงสาวผมทองสวมแว่นตาดำปิดบังโฉมหน้าในค่ำคืนนั้นจะกลับกลายมาเป็นคุณ “อุณากรรณ” เพื่อนสนิทของพี่บรีน…
“น่าสนุก…หึๆ…เราเจอกันอีกแล้วนะน้องเคน…ขอโทษด้วยที่คืนนั้น…พี่จากไปโดยไม่บอกกล่าว”
“…อะ…อา—”
…จากนั้นหญิงสาวผู้กลับมาเจอกันอีกครั้งก็เดินออกไปช้าๆโดยทิ้งรอยยิ้มและแววตาที่เป็นปริศนาซึ่งมันน่าสงสัยและชวนให้ต้องขบคิดอย่างยิ่งว่าเธอมีจุดมุ่งหมายอะไรถึงได้มาปรากฎตัวในเวลานี้?…จากคำพูดของหล่อน…ไม่ผิดแน่!!… “พี่กรรณ” และ “คุณอุณากรรณ” พวกเธอเป็นคนๆเดียวกันอย่างไม่มีอะไรให้ต้องสงสัยอีก…โชตชะตาช่างแกล้งเสกสรรปั้นแต่งให้หญิงที่ทำให้ผมได้มีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรกในชีวิตกลับกลายมาเป็นเพื่อนสนิทของหญิงที่ผมมีใจรักจริงหวังแต่งในอนาคตเช่นนั้นหรือ?…
……………………………………………..
“อย่างน้อยๆก็มั่นใจแล้วว่าเขาคิดกับฉันมากกว่าคนรู้จัก…ผู้อาศัยกับเจ้าของหอ…หรือตามประสาพี่น้อง”
…ได้ยินความลับที่สำคัญเข้าแล้วล่ะครับ…นี่พี่บรีนเฝ้ารอให้ผมบอกรักเธออย่างนั้นหรอกรึ?…ไม่มีอะไรจะน่ายินดีไปกว่านี้จริงๆ…งั้นเราจะมัวทำตัวเฉื่อยชาป้อไปป้อมาอย่างกับพ่อไก่แจ้ไม่ได้แล้ว…อารามดีใจจนแทบเก็บอาการไม่อยู่จึงรีบผละจากมาแอบปลื้มเพียงคนเดียวโดยไม่สนใจว่าพี่บรีนกับพี่กรรณคุยอะไรกันต่อ…ที่จริงอีก 6 วันข้างหน้าผมก็สืบรู้มาว่า 14 ตุลาคมจะเป็นวันเกิดของพี่บรีน (น้าจี๊ดบอก) …เยี่ยม!!!…วันนั้นเป็นวันดีที่ผมจะสารภาพรักขอคบเป็นแฟนกับพี่บรีนอย่างจริงๆจังๆซะที…
……………………………………………..
…ตั้งแต่ผมบอกว่าวันเกิดของเธอจะมีเซอร์ไพรส์ก็อารมณ์ดีมากๆเลย…ขนาดผมบุกเข้าสวมกอดดื้อๆพี่บรีนก็ไม่ว่าได้แต่ยิ้มอายๆและตัดพ้อพอเป็นพิธี…นอกจากนี้ผมยังกล้าหยอกเย้าด้วยถ้อยคำหวานๆมากขึ้น…เรา 2 คนยามนี้อย่างกับคู่รักหนุ่มสาวแต่งงานใหม่ทีเดียว..
“…ที่ชวนเพราะอยากให้เคนไปรู้จักกับพ่อและแม่ของบรีนจ้ะ”
…พอพี่บรีนพูดจบผมก็ตรงเข้าไปกอดเธอและแทบอยากจะร้องไชโยออกมาดังๆ…สาวชวนเข้าบ้านไปพบพ่อกับแม่ในวันเกิด…มันจะมีความหมายอะไรอื่นอีกได้เล่า?…
……………………………………………..
“แก…คือคนที่ลูกสาวฉันพามา…ใช่มั้ย?”
“คุณลุงคุณป้าครับ…ผมกับพี่บรีนเรา 2 คนคบเป็นแฟนกันและต้องขอโทษพี่บรีมที่ไม่ได้บอกความจริงตั้งแต่แรก…”
“…ถ้ายังไม่รู้ฉันจะบอกให้ก็ได้…บรีนน่ะไม่ใช่ผู้หญิงตัวเปล่าเล่าเปลือยที่ไม่มีเจ้าของ…เธอแต่งงานมีสามี…ใช้คำนำหน้าว่านางแล้ว!!!”
“!!!!”
…แต่งงาน…มีสามีแล้ว…ทำไมไม่บอกกันก่อน?…แต่งงาน…มีสามีแล้ว…ทำไมไม่บอกกันก่อน?…แต่งงาน…มีสามีแล้ว…ทำไมไม่บอกกันก่อน?…หลอกผมทำไมกัน?…บรีน!!!!…หลอกผมทำไม?…
“หนูเคยบอกคุณพ่อไปตั้งหลายครั้งแล้วว่าหนูไม่เคยมีความรักในตัวรุจเลยแม้แต่นิดเดียว…นี่คะ!!…ผู้ชายคนนี้ต่างหากที่ได้บรีนมอบความรักให้จนหมดสิ้น…เขาอยู่ที่นี่แล้ว!!!!”
…ตัวเราตกลงรักผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว…เชื่อว่าหล่อนคือเนื้อคู่ที่ฟ้าประทานมาให้…คนรอบข้างไม่ว่าจะเป็นน้าจี๊ด…จี…พี่จุนก็ต่างเอาใจช่วยให้สมหวัง…บรีนคือสตรีที่แสนดีที่สุดเท่าที่ผมพบเจอ…ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นของใครก็ตาม…ต่อจากนี้ผมจะต้องปกป้องรักษาหญิงสาวผู้นี้ไว้ตลอดไป…
“บัดนี้ผมภูมิใจเป็นยิ่งนักครับที่รู้ว่าบรีนมีความรักให้ผม…จิตใจต่างหากครับที่สำคัญหาใช่ร่างกายหรือทรัพย์สินมหาศาลไม่…ส่วนอายุที่ต่างกันก็ยิ่งไม่ต้องคิดให้รกสมอง…สำหรับผมความรักที่จริงใจคือทุกสิ่งทุกอย่าง”
“เคนพูดจริงๆหรือคะ?”
…ผมพยักหน้าและลุกขึ้นโดยดึงตัวบรีนยืนขึ้นด้วย…มือผมจับมือหญิงสาวแน่นเหมือนไม่ต้องการสูญเสียเธอไปไหนอีกแล้ว…รู้สึกได้เลยว่าบรีนตัวสั่นมาก…
“ครับ…ต่อให้เคยเป็นของคนอื่นแต่บรีนบริสุทธิ์สำหรับผมเสมอ…ผมจะไม่มีวันสูญเสียบรีนและไม่ยอมให้ใครมารังแกได้อีก…เรา 2 คนจะแต่งงานกัน…เคนรักบรีนครับ”
“อา~~…ดีใจจังเลย…ค่ะ…บรีนก็รักเคน…รักมานานแล้ว…รักมากๆด้วย”
…หญิงสาววัย 27 รับคำพลางพยักหน้าทั้งน้ำตาแห่งความปลื้มปิติที่ยังรินไหลออกมาไม่มีหยุด…
“คุณแม่คะ…พี่บรีมคะ…ในเมื่อคุณพ่อไม่ยอมรับความรักของบรีนกับเคน…พวกเรา 2 คนก็จะไปจากที่นี่…ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน…คุณพ่ออาจเห็นความรักของเราเป็นเรื่องงี่เง่าแต่สำหรับบรีนแล้ว…มันสำคัญยิ่งกว่าชีวิต”
“แก~~~…อีลูกไม่รักดี!!…พวกบ้า!!!…ถ้าออกจากบ้านนี้แม้แต่ก้าวเดียวฉันจะถือว่าตัวฉันไม่เคยมีลูกอย่างแก…ความเป็นพ่อลูกจะสิ้นสุดลงนับแต่บัดนี้!!!!”
“บรีนคิดดีๆก่อน…อย่าให้ผมที่เป็นคนนอกคือต้นเหตุให้พ่อลูกต้องมาผิดใจทะเลาะกันเลยครับ”
“……………………………………………….”
…น่าสงสารหญิงสาวคนรักยิ่งนัก…บัดนี้เธอมายืนอยู่ตรงทาง 3 แพร่ง…หล่อนจะเลือกใครระหว่างชายคนรักอย่างผมและคุณพ่อบังเกิดเกล้าของเธอ?…นี่คงเป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากยิ่ง!!!!…บางทีอาจถึงที่สุดของชีวิตเลยก็ได้…สักครู่หญิงสาวจึงสูดลมหายใจลึกๆช้าๆก่อนจะตอบว่า…
“บรีนขอเลือก…”
…เลือกคุณพ่อสินะ…ถูกต้องแล้วล่ะครับ…ยังไงสายสัมพันธ์ก็ไม่มีวันตัดขาดหรอกต่อให้โกรธมากมายแค่ไหน…ขึ้นชื่อว่าพ่อก็ย่อมต้องรักลูกด้วยกันทั้งนั้นแหละนะ…
“ขอเลือกเคน…”
“หา!!!!…ลูกบรีน—”
“นะ…นะ…นี่น้องพูดอะไรเนี่ย!!?…ว้ายคุณแม่!!!!”
“ฮึ!!!…ดี—…ดีมาก!!!!…นับแต่นี้ฉันไม่มีลูกชั่วอย่างแก!!!!!”
…พูดจบแค่นั้นคุณพ่อของบรีนก็ก้าวเท้าออกจากห้องรับแขกอย่างรวดเร็วฝ่ายคุณแม่เป็นลมล้มพับกับเก้าอี้…บรีนกับพี่สาวต่างตกใจรีบเข้ามาประคองพลางร้องหายาดมกับผ้าชุบน้ำให้จ้าละหวั่น…เหตุการณ์ในบ้านอยู่ในภาวะตึงเครียด…วุ่นวายกันไปหมดทั้งนายทั้งบ่าว…
“…ลูก…ตัดสินใจแบบนี้…คิดจะฆ่าแม่ให้ตายหรือยังไงกัน?”
…พอคุณหญิงได้สติก็ตัดพ้อลูกสาวคนเล็กทั้งน้ำตา…
“หนูไม่ดีเองค่ะแต่…มันไม่มีทางเลือก…เพราะพ่อไม่ยอมฟังเหตุผลของหนูเลย”
“น้องนี่น๊า~~…พี่จะหัวใจวายตายตามแม่ไปด้วย…”
“อย่าพูดแบบนี้…บรีนยังเป็นลูกสาวที่น่ารักของแม่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงจ้ะ…เคนจ๊ะ…ป้าต้องขอฝากบรีนให้เธอช่วยดูแล”
“คุณป้ายอมรับผมหรือครับ?”
“ตัวป้าเองก็สังเกตมานานแล้วว่าบรีนดูไม่มีความสุขและวันนี้ป้าก็ได้เห็นบรีนกล้าบอกกับทุกคนว่าเธอมีความรักให้กับเคน…ถึงจะเสียใจที่ต้องแยกจากลูกแต่ป้าก็เชื่อว่าบรีนดูคนไม่ผิดแน่…บรีนจ๊ะ…แล้วแม่จะไปเยี่ยมนะ”
“พี่บรีมครับ…ชั่วชีวิตของผมต่อไปนี้ขอสัญญากับพี่ว่าผมจะรักและอยู่กับบรีนตลอดไป…จะไม่มีใครมาเปลี่ยนแปลงความคิดนี้ได้”
“……………………………………………….”
“บรีน…บรีนดีใจเหลือเกิน”
…บรีนโผเข้ากอดผมด้วยความดีใจเหลือล้น…นี่คงเป็นของขวัญที่เธอต้องการมาตลอดชั่วชีวิต…ผมก็ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าสิ่งนี้แหละคือของขวัญอันล้ำค่าที่ผมจะมอบให้เธอซึ่งมันมิอาจประเมินเป็นค่าของเงินได้…พี่บรีมก็คงพอใจกับคำตอบ…
……………………………………………..
“ผมน่ะนะรักบรีนก่อนที่จะรู้ฐานะที่แท้จริงซะอีกและเมื่อรู้แล้วผมก็จะไม่คบหาเพื่อหวังในทรัพย์สมบัติมหาศาลนั่น…ความรักที่ผมมีให้บรีนคือความรักอันบริสุทธิ์และจริงใจ…ไม่เคยสนใจหรือนำพาต่อตัวเลขของอายุที่แตกต่างกันหรือฐานะเงินทองมาเกี่ยวข้องแม้แต่น้อย”
“……………………………………………….”
“เงินทองเป็นของนอกกาย…มีวันหมดมีวันสิ้นแต่รักแท้ต่างหากที่ยืนยงมั่นคงไม่มีเสื่อมสลาย…เคนเชื่อเช่นนี้ครับ”
…น้ำตาหลั่งรินอาบแก้มหญิงสาว…บรีนโผเข้ากอดและร้องให้…ปึกเงินหลุดจากมือร่วงลงพื้นทรายเพราะผมยื่นแขนกอดหญิงสาวตอบ…มันไร้ค่าดังเศษกระดาษ…
……………………………………………..
…ไม่นึกไม่ฝันว่าสิ่งที่ผมเฝ้ารอคอยมันจะมาถึงอย่างรวดเร็วเยี่ยงนี้…บรีนกำลังชำระร่างกายในห้องน้ำห้องสวีท…เงาดำของหญิงสาวในสภาพเปลือยเปล่าที่ปรากฏผ่านกระจกฝ้านั่นทำให้ส่วนที่หลับใหลถูกปลุกขึ้นมาอย่างสมบูรณ์…ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้นเมื่อนึกถึงประโยคที่บรีนพูดในระหว่างกลับโรงแรม…
“ทำไมบรีนถึงชวนเคนพักห้องสวีท…รู้มั้ยคะ?”
“ผม…”
“เคนต้องรู้แน่ล่ะค่ะ…ชายหนุ่มหญิงสาวพักห้องเดียวกัน…นอนเตียงเดียวกัน…แล้วจะมีอะไรอีกได้…”
…ใช่…จุดประสงค์แอบแฝงที่ตอบตกลงมาเที่ยวครั้งนี้คือต้องการหาโอกาสเผด็จศึกบรีนซะ…ทว่า!!!!…นั่นกลับเป็นสิ่งที่แฟนสาวต้องการจากผมเช่นกัน…
“บรีนปรารถนาจะเป็นของเคน…ได้โปรดเถอะนะคะ”
…ผมในวัยจิ๊บจ้อยแค่ 18 ฝน 18 หนาวนี่ช่างเป็นผัว…เป็นน้องเขย…เป็นลูกเขยที่บาปหนาเหลือเกินแต่ยังไงซะรหัสลับ “1849” ก็จะติดตรึงอยู่ในหัวใจของพวกเราตลอดไป…
………………………………………
“ยัย~…ยัยทุเรศ!!!…พูดจาหน้าไม่อาย…พี่เมียบ้าบอคอแตกอะไรกัน?”
“หึๆๆๆ…คุณหนูน้อยโตแต่ตัวเอ้ย!!…แม้เป็นเธอแต่ก็น่าจะพอเข้าใจได้นะหรือถ้ายังแกล้งมึนอีกก็จะบอกให้รู้…น้องสาวฉันกับพี่เคนของเธอน่ะ…”
“อะไร!!?”
“พวกเขาตกล่องปล่องชิ้นทั้งในทางกายและทางใจเป็นสามีภรรยากันไปเรียบร้อยแล้ว”
“โอ้โห~~…ยอดมากเจ้าเคน!!!…อุ๋ย!!…บรรยากาศกำลังตึงเครียด”
“โกหก!…ไม่จริง!!…ฉันไม่เชื่อ!!!…พี่เคนบอกออกมาว่าผู้หญิงคนนี้พูดโกหกหลอกลวง!!!!…พี่ไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงที่ชื่อบรีน…ใช่หรือไม่?”
“เคน!!!…ถ้านายเป็นน้องเขยของฉันก็จงพูดออกมาให้ทุกคนในที่นี้ได้ยินโดยถ้วนหน้า”
“คือ…”
“บ้าที่สุด!!!!”
(เพียะ!!!!)
…น้องมิวตรงเข้ามาตบหน้าผมอย่างแรงพร้อมกับปล่อยโฮออกมาจากนั้นเธอก็วิ่งหนีโดยมีน้าจี๊ดรีบตามไป…พายุใหญ่ซัดกระหน่ำเต็มหน้าผมอย่างจังแล้ว…
“เธอน่ะทำถูกต้องแล้วไม่ต้องคิดมาก…คนอันเป็นที่รักเราไม่สมควรจะสูญเสียไปและการทำอะไรให้มันชัดเจนขึ้นมาก็เป็นสิ่งที่ดีนะ”
“แต่น้องมิว…”
“อาจจะดูโหดร้ายกับมิวไปบ้างแต่น้าคิดว่านี่มันก็คือทางออกที่ดีที่สุด…น้าเองก็ไม่ใช่คนที่จะเข้าข้างลูกจนลืมเหตุผลและความเป็นจริง”
“เรื่องง่ายๆแค่นี้ทำไมถึงคิดไม่ออก?…นายกับน้องบรีนนั่นคือความรักที่จริงแท้แน่นอนแต่กับหนูมิวมันไม่ใช่!!!”
“?”
“ฉันคิดว่าสำหรับหนูมิวมันคือความหลงไม่ใช่ความรัก…ความชื่นชมหลงใหลได้ปลื้ม…นายคือฮีโร่…นายเป็น…นายเป็น…เอื๊ยก!!!…โว้ย~~…เอาเป็นว่าสิ่งที่มิวมีให้นายมันไม่ใช่ความรักล่ะกัน”
“……………………………………….”
“พี่จุน…แต่มิวมักพูดอยู่เสมอว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อผมคือรักไม่ใช่หลงและไม่ใช่ความพึงใจที่ฉาบฉวยนะครับ”
“โอ้เหรอ?…เออ!!…งั้นสรุปเอาสั้นๆ…นายรักคนไหนก็จงเลือกคนนั้นแหละ!!!…มีผู้หญิง 2 คนต่างรักนายแต่นายจงเลือกผู้หญิงที่หัวใจตัวเองเรียกร้องเพรียกหา…ประมาณว่าคิดถึงเธอคนนั้นแทบจะทุกลมหายใจ…จบ!!!!…เข้าใจนะ?…ช่วยฟังๆหน่อยล่ะกัน…แม้คนเมาจะพูดอะไรเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้เท่าไหร่ก็เถอะ”
……………………………………………….
“มา!!…เรา 2 คนมาเปิดอกพูดคุยกันอย่างลูกผู้ชาย…ผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาของฉันและที่มาวันนี้ก็เพื่อมาตามภรรยาตัวเองกลับ…สามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายคนนอกไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่ง…ถ้านายคิดจะทำอะไรที่ไม่ดีไม่งามต่อศีลธรรมล่ะก็ขอให้หยุดซะเดี๋ยวนี้”
“ไม่!!!…ฉันจะไม่กลับไปยังสถานที่ๆเหมือนนรกนั่นอีกแล้วและไม่ต้องเอาคำว่าศีลธรรมมาอ้าง”
“บรีนไม่กลับไปกับไอ้ชาติชั่วนั่นแน่…ฉันรู้จักน้องสาวตัวเองดี”
“ไม่มีทาง!!…ฉันจะไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น…บอกแล้วไงว่าไม่มีประโยชน์ที่เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน…การแต่งงานมันเกิดขึ้นเพราะคุณวางแผนชั่วและใช้กำลังย่ำยีจนฉันตั้งท้อง”
…อะไรนะ!!!!!!!!!!!…ท้อง…คุณบรีนตั้งท้อง?…แต่ตอนนี้…งั้น…งั้นลูกของเธอล่ะ?…
“พอท้องได้ 4 เดือนฉันก็ต้องแท้งลูกจากอุบัติเหตุ…พ่อแม่ของคุณแทนที่จะดูดำดูดีกลับเย้ยหยันดูถูกและโยนความผิดให้ฉันรับไปทั้งหมด”
“แต่ฉันไม่เคยรักคุณแม้สักเพียงเศษเสี้ยวเดียว!!!…สิ่งที่คุณเคยได้ไปจะถือว่าเป็นฝันร้ายและเป็นเวรกรรมแต่ชาติปางก่อน…ต่อจากนี้ไปฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้ชายที่ตัวเองรักซึ่งมีเพียงแค่คนเดียวนั่นก็คือเคน…เขาเท่านั้นแหละที่ฉันยอมรับเป็นสามี”
“ฉันจะไม่ตอบคำถามอันซ้ำซากของคุณอีก…นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วใช่มั้ยคะ?…ได้!!…ฉันขอตอบว่าไม่มีวันที่จะกลับไปอยู่กับคุณ…ผู้ชายที่ฉันรักมีเพียงคนเดียวนั่นคือเคน”
“ขอบคุณ…ขอบคุณเหลือเกินครับ…แค่นี้ชีวิตผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว”
“ฮึๆๆๆๆๆๆๆ…ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…ครั้งสุดท้ายจริงๆ…ฉันได้เพียงตัวเธอ…แต่ไม่ได้หัวใจของเธอ…ดีมาก…ดี!!!!”
…นายรุจเวลานี้เหมือนกับคนเสียสติทั้งหัวเราะแล้วก็ร้องให้ไปพร้อมกัน…
“ทั้งที่…กูหลงรักมึงมาแต่เด็กแต่มึงกลับไม่เคยเห็นคุณค่า!!!…ไอ้ชายโฉดหญิงชั่ว…ได้~~…ในเมื่อรักกันมากนักก็จงตายไปซะทั้งคู่เถอะพวกมึง!!!!!!”
“!!!!!!!!!!!!!!!!”
…เสียงหวีดร้องของผู้หญิงดังประสานกันลั่นแต่วินาทีนั้นผมไม่สนใจอะไรอีกแล้วนอกจากเค้นเอาพละกำลังเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่พร้อมกับใช้ร่างกายของตนเองพุ่งเข้ากอดบรีนเพื่อเอาตัวรับลูกกระสุนปืนแทนหญิงสาวอันเป็นที่รักยิ่งแต่ก่อนที่ประกายไฟจากกระบอกปืนจะสว่างวาบขึ้น!!!!…นายรุจก็แหกปากร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก่อนจะทรุดตัวล้มลงไปนอนดิ้นพล่านกับพื้น…
“ขอบคุณนะคะเคน…ขอบคุณมาก…บรีนมองคนไม่ผิดจริงๆ”
…พูดไม่ได้แต่บรีนก็เหมือนจะรู้ความคิดของผมผ่านทางแววตา…หญิงสาวหลั่งน้ำตาแห่งความปลื้มปิติและโอบกอดผมไว้แน่นอก…
“คุณคะ…ฉันโทรแจ้งตำรวจแล้ว…ไอ้โฉดชั่วตัวนี้จะไม่ใช่สามีของลูกบรีนอีกต่อไปเพราะขนาดแค่ความเป็นมนุษย์มันก็ยังไม่มีหลงเหลือซึ่งต่อให้ต้องถึงขั้นฟ้องร้องศาลฉันก็จะขอสู้คดีจนถึงที่สุดเพื่อความสุขชั่วชีวิตของลูกเรา!!!…คุณได้เห็นเต็มสองตาแล้วใช่มั้ยว่าเคนคือผู้ชายที่เหมาะสมจะเป็นลูกเขยของเราอย่างไม่ต้องสงสัยอะไรอีก?…เขานั้นนับเป็นลูกผู้ชายอย่างแท้จริงที่ยอมพลีชีพเพื่อหญิงอันเป็นที่รัก”
“…………………………………..”
“ว่าไงคะ?…คุณยังจะมีอคติที่ไม่เข้าท่าชิงชังรังเกียจลูกเคนไปทำไมกันอีกในเมื่อเขารักลูกสาวเราอย่างแท้จริง?”
“อือ…ถูกต้องอย่างที่คุณรีพูดทุกอย่าง…ในเมื่อ…เขาถึงกับยอมสละชีวิตเพื่อจะปกป้องลูกของเรา…ผมก็ไม่มีอะไรจะเถียงอีกแล้ว…คุณอยากทำอะไรก็ทำไปได้เลย”
…นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนจะหมดสติไปด้วยความปลาบปลื้มในดวงจิตอย่างที่สุด…
………………………………………..
…จากที่พี่กรรณเล่า…ในวัยเด็กของผมเมื่อ 14 ปีที่แล้วบรีนเคยมาเที่ยวบ้านอาและวันที่ผมจมน้ำเธอซึ่งขี่จักรยานผ่านมาพบเข้าโดยบังเอิญจึงได้ช่วยเหลือไว้…งั้นที่เห็นบรีนอยู่ในความฝันนั่นก็เป็นความจริงน่ะสิ!!!!…
“ผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตผมในตอนนั้น…ที่แท้ก็คือบรีนเองหรอกหรือ?”
“หึ!!…ทีนี้คงเข้าใจแล้วสินะว่าเธอกับเพื่อนรักของฉันคนนี้มีสายใยผูกผันกันมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว…คนอื่นอาจจะไม่แต่กับบรีน…เธอคอยเฝ้าคิดถึงแต่เคนคนเดียวมาโดยตลอด…ความรักมันได้เพาะบ่มเกิดขึ้นนับตั้งแต่บัดนั้น”
“……………………………………”
(ขนลุกซู่เลย…นี่แหละคือเหตุผลที่บรีนไม่ยอมรับรักของนายรุจ)
“ดังนั้นพี่จึงมีความเชื่อว่าพวกเธอทั้งสองจะต้องเป็นเนื้อคู่กันอย่างไม่ต้องสงสัย…อ้อ!!…แล้วไม่ใช่เพียงแค่นี้”
…………………………………………..
“โดยเฉพาะการแท้งลูก…สำหรับผู้หญิงคนหนึ่งแล้วนับได้ว่ามันเป็นความทรงจำที่เลวร้ายยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดทีเดียว!!!!…แม้เด็กในท้องจะเป็นลูกของคนที่ตัวเองไม่ได้รักแต่เด็กก็คือเด็ก…เขาบริสุทธิ์ไร้เดียงสาและยังไม่มีมลทินแปดเปื้อนเหมือนผู้ใหญ่อย่างเราๆ”
“พี่เซค…”
“ฉันมีความคิดเห็นว่านายควรจะทำความเข้าใจกับสิ่งซึ่งมีชีวิตและมีจิตใจอันแสนละเอียดอ่อนที่เรียกว่าผู้หญิงซะใหม่”
“?”
“ขอถามและต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้…ถ้าเป็นนายๆจะรู้สึกยังไงหรือที่ตัวเองรู้ว่าได้สูญเสียสิ่งสำคัญอย่างลูกในท้อง…หา?”
“มัน…ต้องเลวร้ายมากๆเลยครับ”
“ถูกต้อง!!!…ในเมื่อเลวร้ายก็ต้องอยากลืมโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้และไม่ต้องการรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก…ใช่ไหม?”
“จริงด้วย”
“ดังนั้นนายก็ควรจะเข้าใจความรู้สึกของแฟนนายซะบ้างสิ”
“……………………………………”
“เธอผู้นี้อยากเริ่มต้นความรักครั้งใหม่กับนายโดยละทิ้งอดีตที่มีแต่รอยแผลทั้งทางร่างกายและจิตใจเอาไว้อยู่เบื้องหลัง…รวมทั้งหวังจะฝากชีวิตในปัจจุบันกับอนาคตข้างหน้าไว้ให้นายดูแลด้วย…งั้นทำไมล่ะ?…ทำไมนายยังจะเฝ้าเอาแต่ขุดคุ้ยสิ่งที่ผ่านเลยมาแล้วเพื่อให้มันคอยกัดกร่อนหัวใจของตัวเองจนจมปลักอยู่แต่ในทะเลแห่งความเศร้าโศกและเป็นทุกข์อีก?”
…คำพูดของคุณหมอสาววัย 26 เปรียบเสมือนอสุนีบาตซึ่งได้ฟาดผ่าลงกลางกระหม่อมของผมอย่างรุนแรง…รู้สึกราวกับหัวสมองมันกลวงโล่งว่างเปล่า…
“จริงๆฉันก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญหรือเคยมีประสบการณ์กับตัวในด้านความรักอะไรมาจากไหนมากมายนักหรอกแต่เป็นเพียงหมอคนหนึ่งที่คิดถึงแค่คนไข้และชีวิตในวันๆหนึ่งก็เดินเข้าเดินออกแต่ในโรงพยาบาลกับห้องผ่าตัด…ถึงอย่างนั้นก็อยากจะขอพูดอะไรอีกสักนิด…นายจะเสียเวลาฟังมั้ย?”
“ผมจะฟังด้วยความยินดีอย่างที่สุดครับ”
“ดี!!…นี่ถ้าเป็นบรรดาน้องๆของฉันทั้งผมยาวผมสั้น…ทั้งผมสีดำผมสีทองหรือกระทั่งผมสีเงิน…รับรองว่าได้เบือนหน้าหนีกับเรื่องพรรค์นี้ไปคนละทิศละทางเลยและจะไม่มัวมานั่งบ่นเป็นยัยเพิ้งอย่างฉันแน่…เอ้า!!…เงี่ยหูฟังให้ดีๆเพราะจะพูดแค่ครั้งเดียว”
“…………………………………..”
“ผู้หญิงที่เคยช่วยชีวิตนายไว้เมื่อตอนเด็กๆก็ยังเป็นเธอคนเดียวกับที่กำลังคบหาแฟนกันในขณะนี้ด้วย…ถูกใช่มั้ย?”
“ครับ”
“แหม่~~…แล้วเธอคนนี้ก็มียังจิตใจห่วงหาอาทรเฝ้าคิดถึงแต่นายมาตลอดทุกลมหายใจและตั้งปณิธานว่าจะต้องกลับมาพบนายอีกครั้ง…อา–…มันช่างเป็นอะไรที่น่าซาบซึ้งและชวนให้อิจฉาซะเหลือเกิน”
“พี่หมายความว่า…”
“อื้ม!!!…ฉันกำลังจะถามต่อไปนี้ไงว่าในเมื่อนายรับรู้ความจริงทุกอย่างแล้วเรื่องที่สมควรจะทำอย่างไม่รีรอก่อนมันจะสายเกินไปคืออะไร?…คิดให้ดีๆแล้วตอบมาซิ”
“…………………………………..”
“…………………………………..”
“ใช่แล้วครับ!!!!…สิ่งที่ผมควรจะกระทำก็คือกลับไปหาหญิงอันเป็นที่รักยิ่งกว่าชีวิตคนนั้น…โธ่เอ๊ย~~…ทำไมเรื่องง่ายๆแค่นี้ถึงมัวมาลังเลใจอยู่ได้นะ?”
…นั่นคือบรีนยังจดจำเรื่องราวเมื่อ 14 ปีก่อนได้และเธอก็เฝ้ารอวันที่จะพบกับเด็กชายในความทรงจำครั้งยังอดีตซึ่งนั่นคือตัวผมมาโดยตลอด…เมื่อมีโอกาสปลดปล่อยตัวเองเป็นอิสระหญิงสาวจึงออกตามหาความรักครั้งแรกในชีวิต…)
…น่าปลาบปลื้มในดวงจิตเป็นยิ่งนักเพราะกว่าที่ผมกับบรีนจะมีวันนี้ได้ก็ต้องผ่านบททดสอบที่ยากลำบากและอุปสรรคต่างๆมากมาย…ทั้งสุขและทุกข์…ทั้งสมหวังและผิดหวัง…เมื่อได้พบหน้ากันอีกครั้งก็จะขอสวมกอดซบไออุ่นอย่างแนบแน่นให้สาสมกับความรักและคิดถึงอันมากล้นเกินกว่าจะประมาณค่าได้…
“เคน…เดี๋ยวแม่จะออกไปหาเพื่อนสักหน่อยนะ”
“เอ่อ–…ผมมีอะไรจะบอก”
“?”
…ตัดสินใจเล่าความจริงเรื่องที่บรีนเคยตั้งท้องแล้วแท้งเพื่ออยากรู้ว่าแม่จะมีทีท่ายังไงบ้าง?…
“เมื่อรู้อย่างนี้แล้วแม่ยังจะยอมรับบรีนอีกหรือเปล่าครับ?”
“…ตัวลูกนั่นแหละ…รังเกียจเธอหรือเปล่า?”
“ผม…เคยคิดว่าตัวเองคงจะยอมรับเรื่องอย่างนี้ไม่ได้แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ไม่ใช่สักนิดเดียวเลยเพราะความรักที่ผมมีให้กับบรีนมันกลับยิ่งทวีเพิ่มมากขึ้นไปอีกครับ”
“ดีมาก!!!…ก็ขนาดร่างกายและหัวใจของลูกยังไม่ถือสาแล้วแม่จะว่าหรือกีดกันไปทำไม?…เคยบอกแล้วนี่ว่าแม่เองก็รักใคร่เอ็นดูหนูบรีนมากเช่นกัน…ไปล่ะจ้ะ”
…แม่แต่งหน้าด้วยแฮะแต่จะไปหาเพื่อนที่ไหนกัน?…นี่มันเกือบจะ 5 ทุ่มแล้วนา–…
“เคน…”
“ครับ?”
“ดูนี่…”
“!!!”
…โอ้!!!…น้าจี๊ดสวมชุดนอนซีทรูสีม่วงบางหวิว…ยกทรงก็ไม่ใส่แถมนุ่งกางเกงในสีขาวเพียงตัวเดียว…ท่าทางจะมาชวนกันไปทำเรื่องอย่างว่าแน่ๆเลยแต่ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เท่ากับผมไม่มีความซื่อสัตย์ต่อบรีนน่ะสิ…
“นี่!!…มัวแต่มองแล้วจะได้ทำอะไรหรือเปล่าเล่า?…ตามมาที่ห้อง…มีธุระสำคัญจะคุยด้วย”
…ธุระที่คุยมันจะเป็นอะไรอื่นอีกไม่ได้…นอกจาก…
“แต่…”
“อะไร?…นี่อย่าบอกว่าจะเป็นคนดีไม่อยากนอกใจเมียขึ้นมาซะอย่างงั้นเรอะ?”
“……………………………………..”
“ก็…ตามใจนะ…ถ้าเคนยอมตามมาก็จะได้เสียวกับน้าหรือไม่งั้นก็นอนกระสับกระส่ายทนเงี่ยนไปทั้งคืน”
(จะเอายังไงดีวะเนี่ย?…คิดหนักเลยตู)
“……………………………………..”
“เฮ้อ~~…พอได้ล่อหีที่ตัวเองใฝ่ฝันพ่อหลานชายคนเก่งก็ลืมรสรักจากหีของน้าสาวผู้แสนดีไปซะแล้ว”
“ไม่…ไม่ใช่นะครับ!!!”
“ก็แล้วมันคืออะไรล่ะ?”
…สาวใหญ่ยืนดูดนิ้วตัวเองพลางส่งสายตาเย้ายวนและใช้คำพูดลามกปลุกอารมณ์กันซึ่งๆหน้าอย่างนี้ก็คงอยากจะให้ผมไปช่วยคลายความกำหนัดนั่นแหละ…ฮึ่ย~~…ยังไงคืนนี้น้าจี๊ดก็ต้องการขย่มตอของผมให้ได้อยู่แล้ว!!!!…ดังนั้นการหนีออกจากบ้านเท่านั้นนะถึงจะรอดพ้นจากมือ(หี)เธอ…
“ใครว่าล่ะครับน้า?”
(ถือว่าตอบแทนบุญคุณที่หล่อนดีกับเรามาตลอดแล้วกันอีกอย่างก็เงี่ยนเพราะไม่ได้ชักว่าวมาหลายวันแล้ว)
“แหมๆ…ก็มั่นใจอยู่นะว่าเธอลืมของหวานอย่างน้าไม่ได้ร้อก…โอ๊ะโอ!!…นั่นน้ำลายยืดใช่ไหมน่ะ?”
…ก็เล่นแต่งตัวโป๊มายั่วกันถึงที่แบบนี้จะให้อดใจยังไงไหว?…ทีแรกอดใจกะจะเก็บเรี่ยวแรงกับน้ำเชื้อไว้คอยท่าบรีนแท้ๆแต่ตามประสาหนุ่มสุขภาพดีคิดเรื่องลามกวันละสิบๆครั้งและเมื่อมีสาว(ใหญ่)นุ่งน้อยห่มน้อยมาชวนให้ไปสนุกกันถึงห้องแล้วจะบอกปัดน้ำใจลงไปได้ยังไงแถมประสบการณ์ครั้งก่อนนั้นก็ยังหอมหวานอย่างมิรู้ลืมเลือนอีกด้วย…ทำตัวแย่จริงๆเลย…บัดซบเอ้ย!!!…
“!!!!”
(เฮ้ย!!…แต่เอาเข้าจริงๆไหงน้องมิวถึงอยู่ด้วยล่ะเนี่ย?…น่าจะทำกันที่ห้องของเราไปซะก็ดีแล้วน๊า~~)
“นั่งสิจ๊ะ”
“………………………………………”
…ก็แหงล่ะสิ!!…ค่ำมืดดึกดื่นเด็กหญิงเรียนชั้นประถมอยู่ในบ้านมันก็สมควรแล้วนี่หว่าแต่อย่างนี้ผมจะเล่นกิจกรรมโยกย้ายส่ายเอวรอบดึกกันได้ยังไงในเมื่อลูกสาวเธออยู่ด้วยทั้งคน?…อ๊ะ!!…แต่งตัวน้อยชิ้นเดี๋ยวก็ถูกจับได้หรอกครับน้า!!!…ในขณะที่กำลังนึกเพลินๆ…
“พี่เคน…หนูรู้แล้วนะคะที่พี่เคยมีอะไรกับแม่”
“!!!!!!!!!!!!”
(จะ…จะ…จ๊าก~~~…น้องมิวรู้ซะแล้วเหรอ?…จะ…จะทำยังไงดี?…ถ้าเธอไปบอกบรีนล่ะก็เน่าแน่ๆเลยเรา!!!!)
“คะ…คือ…”
“พี่อย่าแก้ตัวให้มากความเพราะมันจะไม่เข้าท่าเลย”
“……………………………………”
(ตายห่—…น้าจี๊ดไปทำอีท่าไหนเข้าถึงให้ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนจับได้เนี่ย?…ไหงไม่พูดอะไรบ้างล่ะครับ?)
“พี่เคนไม่ต้องตกใจหรอก…มิวไม่ได้ถือสาเรื่องนี้ค่ะ”
(อ้าว!!!…นี่ไม่ได้โกรธที่เราแอบเล่นสวาทกับแม่ตัวเองหรอกหรือ?)
“เพียงอยากให้…”
“?”
“พี่เคนมีอะไรกับหนูบ้าง”
“วะ…ว่าอะไรนะ?”
…ตกลงคือมิวไม่ถือสาหาความเรื่องที่ผมลับลอบได้เสียกับน้าจี๊ดแต่ต้องการให้ทำกับเธออีกคนด้วย…เพิ่งจะอายุ 11 เองนะน้อง…อีกอย่างก็เคยตั้งใจไว้ว่าจะรักเอ็นดูมิวเหมือนน้องสาวคนหนึ่งและจะไม่คิดเป็นอื่น…
“ถ้าพี่เคนตอบปฎิเสธหนูก็จะบอกคุณบรีนว่าพี่แอบนอกใจเธอและจะฟ้องป้าโม”
(ฟ้องแม่เรา…เล่นขู่กันถึงขนาดนี้เชียว)
“น้าก็ขอร้องเคนอีกคนเถอะนะ…คือมิวสงสัยเรื่องของเรามานานแล้ว…น้าคิดว่าจะปกปิดไปก็ไม่มีประโยชน์เลยบอกความจริงแก่เธอ”
…น้าจี๊ดก็ยอมยกลูกสาวสุดที่รักให้ผม?…แต่ถ้าตำรวจรู้ผมก็โดนจับเข้าปิ้งข้อหาพรากผู้เยาว์อยู่ดีแหละน่า…
“จะ…จะดีหรือครับ?”
“มิวยืนยันหนักแน่นกับน้าแล้วว่าจะยอมตัดใจจากเธอแต่ก่อนนั้นก็อยากให้เธอเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตน่ะจ้ะ”
“…………………………………….”
…ต่อให้คนบ้าก็คงรู้ได้ไม่ยากว่านี่คือกำไรเนื้อๆไม่มีช่องทางขาดทุนเห็นๆ…เงื่อนไขคือมิวขอให้มีอะไรกันในคืนนี้แล้วก็จะไม่ทำตัวเป็นมือที่ 3 ขัดขวางชีวิตรักของผมกับบรีนอีกต่อไปและนอกจากที่จะได้เปิดซิงลูกสาวผมก็ยังมีโอกาสได้ตีหม้อของผู้เป็นแม่อีก…ไม่ตกลงก็ไปบวชเถอะโว้ย!!!!(ไหงครั้งนี้มันง่ายจังวะ?)…
“เงื่อนไขแค่นี้ตกลงได้ใช่มั้ย?”
“…ครับ”
“ครั้งนี้นอกจากมิวแล้วเคนก็จะได้มีความสุขกับน้าอีกคน…เห็นหรือเปล่า?…เคนมีแต่ได้กับได้เท่านั้น”
(ใครว่าครับ…เราต้องเสียหยาดเหงื่อแรงกายกับน้ำเงี่ยนให้ 2 แม่ลูกเป็นสิ่งแลกเปลี่ยนต่างหาก…ฮุๆๆ)
“งั้นขอคำยืนยันนะคะ”
“ยืนยัน?”
…คำยืนยันที่ว่านั่นก็คือ 2 แม่ลูกเข้าขนาบข้างผมซ้ายขวาโดยน้าจี๊ดประทับจูบที่ปากแล้วก็ให้ผมโอบกอดลูกสาวเธอไว้อีกด้าน… 2 น้าหลานแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มและแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อยืดของผมถูกดึงออกไปตั้งแต่ตอนไหนแต่คงจะพร้อมๆกับที่น้าจี๊ดเปลื้องชุดนอนซีทรูโดยมิวรับไปวางไว้ที่พื้น…
“เวลาอยู่กับผู้ชายแม่ทำแบบนี้เอง…”
“ยังมียิ่งกว่านี้อีกเยอะ…อ่ะ…ลูกหอมแก้มพี่เขาซะสิ”
“……………………………………..”
…มิวไม่ชักช้าที่จะทำตามแม่สั่ง…ผิวพรรณเนื้อหนังมังสาของเด็กประถมก็ให้ความรู้สึกดีเหมือนกันแต่นับว่าเธอจะไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปหรือจะเรียกว่า “แรกแปดเปื้อนมลทิน” อย่างแท้จริงก็ได้ส่วนตัวผมเมื่อก่อนเที่ยวบอกใครต่อใครว่าไม่ใช่คนชอบเด็กแต่ก็คงจะต้องยอมเปลี่ยนความตั้งใจบ้างแล้ว…
“นี่เป็นการแสดงออกถึงความรักความเป็นห่วงที่เรามีให้แก่คนที่ตัวเองชอบจ้ะลูก…ต่อไปก็ประกบปากจูบนะ”
“ค่ะ”
“……………………………………..”
“อือออออออ~~”
“เบาๆ…ไม่ต้องรีบเร่ง”
“ค่อก!!…แค่กๆๆ”
“ปะ…เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ครั้งแรกก็อย่างงี้แหละ…น้องเขายังไม่เคยแลกลิ้นจูบปากกับผู้ชายที่ไหนก็คงจะเขินอายจนกลายเป็นความเกร็ง…ก่อนหน้านี้น้าก็สอนวิธีจูบแบบดิฟคิสให้แล้ว”
“สอน?”
“ก็ให้ลองจูบกับน้านี่แหละ”
(อูย~~…แม่กับลูกสาวเล่นบทเลสจูบกันเองเหรอ?…อยากเห็นอีกจังเลย!!!)
“พี่จ๋า~~…เอาอีก”
…ผมสอดลิ้นเข้าไปพันกับลิ้นน้องมิว…ไม่ช้าเธอก็เริ่มเป็นงานแถมรู้สึกติดใจซะแล้วเพราะเมื่อจะผละออกเด็กสาวก็ไม่ยอม…
“อืมมมมมมมมมมมมมม…ขะ…ขออีกนิดค่ะ…มิวอยากทำอย่างนี้กับพี่เคนมานานแล้ว”
(โอ–…แม้แต่ฝันก็ยังไม่เคย…เรากำลังทำดิฟคิสกับน้องมิว…เด็กหญิงที่รู้จักเล่นหัวและเห็นกันมาตั้งแต่เล็ก)
“ปากจูบกันแต่มืออย่าว่าง…ทั้ง 2 คนต่างลูบไล้ไปตามเนื้อตัวกันและกันนะ”
“……………………………………..”
“นั่นแหละ…มิวเลิกเสื้อขึ้นโชว์ผิวขาวๆสวยๆให้พี่เขาเชยชมหน่อย”
“อือออออออออออออ”
…ตาผมแทบหลุดออกมาเลยละ…ก็อย่างที่รู้กันว่ามิวน่ะผิวขาวและรูปร่างเติบโตเกินวัย…นมชักเป็นนมตูดก็เริ่มเป็นตูด…อดใจไม่อยู่เลยถอนปากออกและเลียไปตามร่างกายของเด็กสาวๆก็หลับตาอ้าปากครางเบาๆ…
“เคนจับนมลูกๆก็ลูบที่เป้าพี่เขาด้วย…มันคือการปลุกอารมณ์ให้กันไงจ๊ะ”
…แม้จะมีกางเกงกั้นแต่ก็ทำให้ผมรู้สึกเงี่ยนอย่างมิอาจอดกลั้นได้อีกแล้ว…ความรู้สึกที่มีจะต้องปลดปล่อยมันออกมาให้หมดสิ้น…ผมขออนุญาตมิวเพื่อเลิกชายกระโปรงขึ้นซึ่งเธอก็พยักหน้า…
“ใส่สีเดียวกับแม่เลยเรอะหนู?”
“อ๊าย!!!…อย่าเลียหูมิวซี่~~…อื๊อออออออ”
“หรืออยากจะให้พี่เลียหีแทนล่ะจ๊ะ?”
“บ้า!!!”
“อ้าว?”
“เรื่องแบบนี้ไม่ต้องเอ่ยปากขอกันหรอกนะคะ”
“งั้นจะถือว่าน้องยอมให้พี่ทุกอย่างแล้ว”
“คะ…ค่ะ”
“อู้หู!!…ตรงเป้าก็นูนเต่งเชียว…มิวนี่หีใหญ่ไม่เบานะ”
“หนูอายอ่ะ”
“ทีแก้ผ้ามาหาพี่ตอนนั้นไม่เห็นพูดแบบนี้นี่…ไหน~~…ขอดูให้ชัดๆซิ”
…พอเอานิ้วเขี่ยขอบกางเกงในเด็กหญิงผมก็ตาลุกวาวเป็นไข่ห่าน…บ๊ะ!!!…ถ้าไม่เห็นด้วยตาแล้วใครจะไปเชื่อล่ะว่านี่คืออวัยวะเพศของเด็กอายุแค่ 11 ปีก็มันทั้งอูมโหนกชนิดกางเกงชั้นในที่สวมยังแทบปิดไม่หมด…
“จุ๊ๆๆ…มันน่าเสียดายสุดแน่ๆถ้าพี่ไม่ได้เปิดซิงมิวในคืนนี้”
“ไม่นะพี่…อย่าแหกขากว้างนักซี่~~~”
“เอาน่าลูก…ถ้าอายมากก็หลับตาซะ…เอ๊ะๆ…อย่าเพิ่งๆ…ต้องเห็นควยพี่เขาก่อน”
“อุ๊ย!!!…ตรงกลางเป้านั่น…มันใหญ่แล้วนี่คะแม่?”
“เป็นหลักฐานสำคัญที่แสดงว่าพี่เคนเค้าพร้อมมีความสัมพันธ์ทางเพศกับลูกแล้วไงล่ะจ๊ะ”
…อย่างที่น้าจี๊ดพูด…มาถึงขั้นนี้แล้วต่อให้เป็นหีเด็กประถมหรือมัธยมพ่อก็จะฟันให้เรียบเลยว้อย!!!!…
“ทีนี้เคนถอดกางเกง…น้าจะอมควยให้มิวดูเป็นตัวอย่าง”
…เท่านั้นแหละมิวก็หน้าแดงทันควันเมื่อได้เห็นเจ้าอาวุธประจำกายเด้งผึงออกมาอวดโฉมอยู่ตรงหน้าเธอเต็มสองตา…เด็กหญิงไม่เคยเห็นตอนมันแข็งตัวจะๆอย่างนี้มาก่อนจึงเอามือปิดปากตาเบิกค้างแต่ก็ลุกขึ้นนั่งดู…
“แข็งเป๊ก…ที่เลี้ยงเคนมาตั้งแต่เล็กก็เพราะจะจับเย็ดซะเองนี่แหละ…คิกๆๆ”
“แม่–…ควยพี่เคนดำเมี่ยมเชียว…มิวน่ะเห็นของเพื่อนผู้ชายที่เคยเอาออกมาโชว์ด้วย…นั่นน่ะเล็กนิดเดียวเองค่ะ”
“จะเอาของพี่ไปเทียบกับเพื่อนมิวได้ไง…นั่นน่ะหัวยังไม่เปิดเลยมั้ง?”
“หัวไม่เปิด?”
“ก็แบบนี้ไง”
“อูวววววววววว”
…น้าจี๊ดเอามือนุ่มๆของเธอกระทอกควยเบาๆเพื่อให้ลูกสาวรู้จักซึ่งก็เล่นเอาผมเงยหน้าสูดปากคราง…
“แต่เพื่อนๆของลูกนี่ช่างทะลึ่งกันจริงนะ…เคนก็ไม่ต้องปิด!!…จะอายไปทำไมอีกเล่า?”
“คือว่ามัน…”
“เดี๋ยวก็เปลือยเปล่ากันทุกคนน่า…เรื่องอย่างนี้ไม่ต้องไปองไปอาย…มันเป็นธรรมชาติของคนเรา”
“………………………………….”
“มิวเองก็ถอดเสื้อผ้าด้วยเอายกทรงออกแต่กางเกงในยังไม่ต้องจ้ะ…ของดียังไม่ต้องให้รีบเห็นนัก”
…เด็กหญิงท่าทางจะไม่ค่อยเต็มใจเพราะคงเกิดความกลัวกับความใหญ่ของอาวุธผมจนกระทั่งน้าจี๊ดเตือน…
“ไม่ต้องเขิน…แม่เองก็ใช่ว่าจะไม่อายนะที่ต้องมาแก้ผ้าเย็ดกับผู้ชายต่อหน้าลูกสาวตัว…หรือจะเปลี่ยนใจซะแล้วหึ?…ไหนเมื่อก่อนกล้านักไงล่ะ?”
“ไม่มีทางหรอกค่ะ!!!…มิวตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าคืนนี้จะเป็นของพี่เคน”
“………………………………….”
…ขาดคำมิวก็ถอดเสื้อและกระโปรงรวมทั้งยกทรงสีขาวเหลือเพียงกางเกงในสีขาวตัวเดียวที่ยังติดร่างโดยถึงจะมีร่มผ้าสามเหลี่ยมปิดบังอยู่แต่ผมก็ยังเห็นเนินโคกส่วนลับที่นูนเป่งออกมาได้ชัดแจ๋ว…ขนน้องมิวยังขึ้นไม่มากเท่าไหร่ผิดกับของแม่เธอ…
(แหม่~~…แม่ลูกสวมใส่ชุดชั้นในสีเดียวกันอย่างกับนัดหมายไว้ก่อนเลยแฮะ…กางเกงในน้องมิวเป็นแบบธรรมดาไม่มีลวดลายส่วนน้าจี๊ดเป็นแบบลายลูกไม้ด้านหน้าทั้งแถบแต่ไม่ว่าจะอย่างไหนมันก็ทำให้ควยกูพองก๋าไม่มีหดเลยล่ะโว้ย!!!!)
“โอ้!!!…แข็งเต็มที่แล้วนี่…เพราะเห็นของน้าหรือของมิวเอ่ย?..มาๆๆ…ขอดูดหน่อยล่ะกัน”
…พูดจบน้าจี๊ดลุกจากเตียงลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นจากนั้นเอามือซ้ายรูดควยและอ้าปากแลบลิ้นตวัดเลียรอบๆหัวควยอย่างชำนาญส่วนมือขวาล้วงลงไปในกางเกงในตัวเอง…มิวก็ตามมองอย่างไม่ห่างด้วยความอยากรู้อยากเห็นเป็นที่ยิ่ง…
“อุ๊บ!!!…น้า…ครับ…ผม…ผมเสียว”
“ฮิๆๆ…ควยหนุ่มๆอย่างนี้แหละน้าชอบนัก…รสชาติก็ยังอร่อยลิ้นเหมือนครั้งก่อน”
“แม่พูดอย่างกับมันเป็นไส้กรอกเลยและหนูไม่เคยนึกมาก่อนว่าแม่จะเก่งเรื่องบนเตียงขนาดนี้?”
“แน่สิจ๊ะ…เข้ามาดูใกล้ๆ…เดี๋ยวมิวต้องอมของพี่เขาบ้าง”
“ค่ะแม่”
“โอยยยยยยยยยยยย”
…มิวหน้าแดงซ่านและกลืนน้ำลายลงคอขณะลงนั่งพับเพียบข้างๆน้าจี๊ดส่วนตาก็จดจ้องในการกระทำทุกอย่างของแม่เธอชนิดแทบไม่ยอมกระพริบ…อา–…ผู้เป็นแม่กำลังสอนวิชาเพศศึกษาให้ลูกสาวนี่นะแถมของตัวอย่างก็มีครบและพร้อมจะใช้งานจริงซะด้วย…
“พี่เคนเสียวมากเลยเหรอ?”
“จ้ะ!!…เสียวสุดๆเลย…น้าจี๊ดดูดเก่งมากอย่างที่น้องบอกจริงๆ…อูยยยยยยยยยยยยยย”
“แล้วหนูจะทำให้พี่มีความสุขได้แน่หรือเนี่ย?”
“อูวววววววววว”
…ผมพูดออกเสียงไม่เป็นคำได้แต่หลับตาปี๋และพยายามตอบโต้ด้วยการบีบขยำนมน้าจี๊ดซึ่งกำลังโจมตีท่อนเอ็นด้วยปากและลิ้นของเธออย่างหนักหน่วง…สาวใหญ่ห่อริมฝีปากดูดหัวถอกรูดเข้าออกจนผมทนไม่ไหวต้องเด้งเอวตามทุกจังหวะ…เสียงอืออาในลำคอของน้าสาวดังผสานกับเสียงครางของผมและยังมีอีกเสียงซึ่งนั่นคือแรงหายใจของเด็กหญิงที่เริ่มจะถี่เร็วขึ้นตามลำดับ…
“อ๊าวววววววววววววววววว…น้าครับ…ผม…จะไม่ไหวแล้ววววววววววว”
“อืมมมมมมมมมมมม…อย่าเพิ่ง…ซีดสสสสสสสส…น้า…น้าก็เสียวหีจัง”
“แม่ขา~~…พี่เคนเขา…”
…ผมก้มตัวงอเป็นกุ้งและร้องครางออกมาอย่างสุดกลั้นก่อนจะเอามือประคองจับหัวน้าจี๊ดพลางเด้งควยใส่ปากหล่อนด้วยความเสียวซ่าน…สักพักสาวใหญ่ก็คายท่อนลำและบอกสาวน้อยเสียงสั่น…
“หืม–…ขืนทำต่อเดี๋ยวพุ่งใส่ปากแหงๆ…ตาลูกแล้วจ้ะ”
“เอ๋?”
“ไม่ต้องเอ๋…ก็อยากจะเย็ดผู้ชายเป็นไม่ใช่เหรอ?…เอางี้…เคนนอนที่เตียงเถอะมันจะได้ทำอะไรสะดวกหน่อย…แล้วมิวรู้ใช่มั้ยว่าเขาเย็ดกันยังไง?”
“ค่ะ…แต่หนูอยากเห็นควยพี่เคนเข้าไปอยู่ในหีของแม่จัง”
“ไม่ต้องใจร้อน…เดี๋ยวได้เห็นแน่จ้า~~”
“ตอนนี้เลยเถอะ…นะ…นะ”
“เอ้า!!…เคนจะเอาไงดี?…น้องเขาอยากดูเราล่อกันแน่ะ”
“ผม…ไม่เอาไงหรอก…นอกจากจะเอาหีน้านั่นแหละครับ”
“ต๊าย!!…พูดดีมากนะยะ”
…สาวใหญ่หัวเราะร่วนขณะเอานิ้วเกี่ยวขอบเป้ากางเกงในเผยให้รูหีแพลมออกมาเกือบหมด…ผมอยู่ในท่านอนหงายแผ่หราเรียบร้อยและรู้ดีว่าเธอจะทำอะไรต่อไปจึงตั้งแท่งกระดอรอ…
“อาาาาาาา…เยิ้มแล้วๆๆ…อือออออออ…อย่างนี้ไม่ยากที่จะสอดใส่…มิวจ๊ะ…ดูให้ดีๆนะ”
“ค่ะ…”
…เด็กหญิงแทบจะเอาใบหน้ามาชิดติดกับควยผมทีเดียวเชียว…สังเกตว่าเธอแทบจะไม่ยอมกระพริบสายตาด้วย…
“ซีดสสสสสสส…แม่กำลังเย็ดควยให้ลูกดูแล้ว…อื้มมมมมม…คับจริงๆเลย”
“โอ้โห!!!…แคมหีแม่บานออก…หัวควยพี่เคนหายไปในหีของแม่หมดเลย…พี่รู้สึกยังไงบ้างจ๊ะ?”
“เสียว…เสียวสุดยอด…โอววววววววววววว…หีน้าจี๊ดอุ่นมากเลยจ้ะมิว”
“ยัง…ยังไม่ทันไรน้าก็จะแตกซะแล้วเนี่ย?…อ๊อยยยยยยยยยยย”
“ผม…ผมก็ด้วยครับ…รูหีตอดควยแรงจัง…อูยยยยยยยยยยยย”
…น้าจี๊ดกับผมต่างเหงื่อออกเต็มตัวหายใจหอบทั้งคู่…จากเข้าผ่านแค่หัวหยักค่อยๆกลายเป็นลึกเกินครึ่งลำและในที่สุดก็จมมิดแท่งเอ็นส่วนมิวก็หายใจถี่หน้าแดงก่ำทำตาปรือมือซ้ายจับหน้าอกและมือขวาลูบที่เป้ากางเกงในตัวเองพลางมองภาพผู้เป็นแม่นั่งถ่างขาทับบนตัวผมอย่างไม่ยอมละไปไหนสักนิด…
“อู๊ยยยยยยยยยยยย…ใจ…ใจหายทุกทีกับไอ้ควยดุ้นนี้…อืมมมมมมมม…มะ…ไม่รู้เข้าหีมิดได้ไง?”
“ผม…ผมได้ล่อหีน้าอีกแล้ว…โออออออออ…บัดนี้ก็ยังนึกว่าฝันไปนะครับ”
“คิกๆๆ”
“ว้าว!!!…หมอยของแม่กับของพี่เคนพันติดกันยุ่งเชียะ~~…ยอดมากค่ะทั้ง 2 คน”
…เพราะควยผมถูกกลืนหายไปในรูสวาทแม่ของเธอไม่เหลือหลอน่ะสิ…นี่แค่สอดใส่กันเฉยๆยังเสียวซ่านแทบน้ำเงี่ยนกระฉูด…ถ้ากระเด้าเต็มสตรีมคงไปไม่ถึงไหนแหงๆ…ต้องทนให้ได้สิวะไม่งั้นเสียหน้าตายเลย…
“เดี๋ยว…เดี๋ยวเราก็ต้องทำบ้าง…ซีดสสสสสสสสสส…มะ…เมื่อก่อนดันแก้ผ้าเดินทอดน่องเข้าห้องพี่เขาก็เพราะอยากจะทำอย่างนี้ไม่ใช่รึ?”
(ทีแรกเด็กสาวปรบมือให้ทีนี้หยุดกึกทันที)
“โอวววววววววววว…นะ…น้าอย่าเพิ่งเอาออกสิครับ~~…กะ…กำลัง…เสียว”
“น้า…อาวววววว…กะ…ก็ไม่อยากเอาออก…อะ…อยากขย่มควยเธอใจจะขาดเหมือนกันแต่อย่าลืมว่าเราจะสนุกเสียวแค่ 2 คน…ไม่…ไม่ได้ย่ะ”
“…………………………………..”
“เอา…เอาละ!!…มิวถอดกางเกงในออกได้แล้วจ้ะ”
…น้าจี๊ดสั่งลูกสาวที่ดูยังตื่นเต้นไม่หายก่อนจะหันก้นมาทางผมและรูดกางเกงชั้นในสีขาวออก…น้ำหีของเธอไหลเยิ้มไปถึงรูก้นแล้วด้วยฤทธิ์จากการเย็ดควยซึ่งไม่ต่างอะไรกับน้องมิวที่รายนั้นเป้ากางเกงชั้นในก็เปียกแฉะไม่ใช่น้อยทีเดียว…
“เห็นรูตูดน้าแล้วผมอยากเอาควยอัดเหลือเกินครับ”
“ชิชะ!!…ตาคนนี้นี่โลภมากจริง…จะเข้าทั้งประตูหน้าประตูหลังเชียวนะยะ…ยังก่อนๆ…ของดีไม่หนีไปไหนหรอกใจเย็นๆ”
“หนูถอดนะคะ…”
“อื้ม!!”
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะครับ?”
“รอเดี๋ยว~~…น้าจะสอนมิวให้ดูดควยพอเป็นซะก่อนและจากนั้นอยากจะเย็ดหีหรือจะล่อตูดก็ตามใจเคน”
(จะเอาเราเป็นอุปกรณ์สาธิตวิธีการใช้ให้ลูกสาวสุดที่รักฝึกภาคปฏิบัติซะก่อนว่างั้นเถอะ?…ได้เลย!!!!…เดี๋ยวจะขอเป็นคนตรวจข้อสอบและให้คะแนนเอง)
………………………………………………………………………………….

Share the Post:

Related Posts

ก็รปภ. เขาควยใหญ่นี่คะ

เรื่องเสียว ก็รปภ. เขาควยใหญ่นี่คะ ทักทายทุกคนค่ะ ชื่อ นุ่น นะคะ วันนี้ก็มีประสบการณ์เซ็กที่อยากจะมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังค่ะ เป็นเรื่องราวของตัวนุ่นเอง กับยามประจำคอนโดที่นุ่นอาศัยอยู่ค่ะ ตัวของนุ่นเอง เป็นคนที่อาศัยอยู่ในเมืองพัทยาค่ะ ที่คอนโดของนุ่นเป็นคอนโดที่อยู่ลึกมาก กลางคืนจึงค่อนข้างดูอันตรายค่ะ ถึงอย่างนั้นแล้วก็ไม่เป็นปัญหากับนุ่นเท่าไหร่ เพราะแถวนั้นก็พอมีชาวบ้านอาศัยอยู่ ด้วยความที่ตัวของนุ่นทำอาชีพเป็นเด็กเอ็นน่ะค่ะ เลยทำให้ในทุก

Read More

รสสวาทหนุ่มโรงงานสุดเงี่ยน

เรื่องเสียว รสสวาทหนุ่มโรงงานสุดเงี่ยน ฉันชื่อ “มะนาว” ค่ะ เด็กบ้านนอกที่หมายมั่นอยากมาเห็นเมืองกรุงฯ ที่แสนศิวิไลซ์ ดังนั้น พอจบ ม.6 ที่บ้านนอกแล้ว เลยไม่ได้เรียนต่อ ประกอบกับ ป้าของฉันที่เปิดร้านอาหารตามสั่งอยู่แถวๆ สามโคกที่ปทุมก็อยากให้มาขายของด้วย เพราะที่นี่มีโรงงานและค่อนข้างขายดีมากๆ จนบางครั้งแกก็ขายไม่ทัน เลยอยากให้ฉันมาขายก๋วยเตี๋ยว โดยให้เงินลงทุน ที่หลับที่นอน

Read More