รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 8
รักไม่นับตัวเลขตอนที่ 8 “มิตรภาพไม่สั่นคลอน”
3 ตุลาคม 2548
…การสอบปลายภาคและการย้อนเล่าประสบการณ์ชีวิตวัยหนุ่มจบสิ้นลงด้วยดีพร้อมๆกัน…หลังจากอิ่มเอิบใจไปกับอาหารอร่อยฝีมือคุณบรีน (มิวเข้ามาก่อกวนอีกตามเคย) ผมก็นั่งเหยียดแข้งขาพักผ่อนคลายอารมณ์…เย็นวันนี้ได้คุยกับพี่แคทและ
ฝน…ขอยอมรับเลยว่าพวกเธอเป็นผู้หญิงที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นไม่เหมือนใครและไม่น่าจะมีใครอยากลอกเลียนแบบ?…สามารถกระทำในสิ่งที่มีผลให้ผู้อื่นทึ่งรวมทั้งประหลาดใจได้ตลอดเวลา…เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายเพราะกว่าจะเจอกันต้องเปิดภาคเรียนใหม่…ทว่า… 2 สาวนั่นกลับไม่ยอมอยู่อย่างสงบแต่ยังร่วมมือกันก่อเหตุระทึกใจทิ้งทวนเทอมเก่าอีกซะนี่?…
“แต่ไม่แคล้วถูกฝนเข้าใจผิดคิดว่าเราส่งจดหมายรักให้พี่สาวเธอ…ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอนเพราะเรามีคนที่ชอบอยู่แล้ว…”
“หนูต้องไปจริงๆหรือ?”
“อ้าว!!…ก็บอกอยากได้เสื้อผ้าใหม่ไม่ใช่รึ?…แม่จะซื้อให้แต่เราต้องไปเลือกเองด้วย…เกิดแม่ซื้อมาแล้วใส่ไม่ได้หรือไม่ชอบใจ…เสียเงินเปล่าๆอีก…”
“แต่…พี่เคน…”
“ตามใจ!!…ถ้าลูกไม่ไปแม่ก็ไม่ซื้อแล้วทีหลังอย่ามาอ้อนขอซะให้ยาก”
“ไม่ได้บอกไม่อยากไปสักหน่อย”
…หมายความว่า?…ที่หอพักตอนนี้มีผมกับคุณบรีนเพียง 2 คนน่ะซิ!!…ไม่นับน้าจี๊ดกับมิวที่จะออกไปธุระ…คนอื่นๆก็ต่างเก็บข้าวของแยกย้ายกลับบ้านกันหมดเพราะผู้ที่เช่าส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเรา…ไม่หรอก…ผมคิดอะไรง่ายเกินไปหน่อยเมื่อเห็นคนๆหนึ่งปั่นจักรยานลิ่วมาแต่ไกล…
“โฮ่ย~~…เจ้าถั่วงอก…โผล่หัวมาหน่อยเด๊ะ!!…”
“อะไรจี?…ตะโกนซะลั่นทุ่ง…วันนี้กล้ามาเยือนถึงถิ่นเชียวรึ?…”
“กลับมาซ่าได้เหมือนเดิมเฟ้ย!!…ตามสัญญา…เรามาชวนนายไปฉลองปิดเทอม…”
“อืม~~ก็…อยากไปอยู่หรอกนะ…อ๊ะ!!…คุณบรีนจะออกไปไหนครับ?…”
“มีธุระกับเพื่อนค่ะ…”
…เพื่อน…ผู้ชายหรือผู้หญิง?…ไม่กล้าถามซอกแซกซะด้วย…เป็นเพื่อนผู้หญิงก็ดีไปแต่ถ้าผู้ชาย…ถึงความสัมพันธ์ของเราจะคืบหน้าและอาจพูดได้ว่ากำลัง “คบหา” กันอยู่แต่เรื่องส่วนตัวอย่างนี้…
“ฉันจะปิดประตูรั้วให้เองนะคะ…คุณเคนไปกับเพื่อนเถอะ…”
“คืนนี้กลับมั้ยครับ?…”
“กลับซิคะ…”
“ผมอยากไปส่งคุณบรีนกับรอรับกลับด้วยครับ…”
“………………………………………….”
…คุณบรีนเงียบ…คงนึกไม่ถึงว่าผมจะกล้าพูด…ทำไงได้ล่ะก็เป็นห่วงเธอมากนี่นา…ส่วนเจ้าจีกอดอกยิ้มกริ่มอย่างมีเลศนัย? (สังเกต*…ดวงตามันเปล่งประกายมองคุณบรีนแทบไม่กระพริบเลยว่ะ) …
“โฮะ!!…สงสัยคราวนี้เราจะมาชวนเก้อซะแล้วลาม้าง~~…”
“………………………………………….”
“ไม่…ไม่เป็นไรค่ะ…โทรบอกเพื่อนให้มารับแล้ว…ฉันไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นที่โรงแรมน่ะค่ะ…”
…เอ่ยปากจนได้ว่าจะไปงานเลี้ยงรุ่น…โล่งใจนึกว่านัดกับหนุ่มที่ไหน…แต่พอฉุกคิด…ตอนนี้ผมมีสิทธิ์ขอไปรับไปส่งคุณบรีนได้ไม่ใช่หรือ?…ก็ในเมื่อเธอเปิดโอกาสให้ผมทำตามความตั้งใจของตัวเอง (จีบนั่นแหละ)…
“…ถ้ามีอะไรติดขัดหรือให้ช่วยเหลือก็โทรหาผมทุกเวลานะครับ…”
“…ค่ะ…เอ่อ…พรุ่งนี้เย็นคุณว่างมั้ยคะ?…”
“…ว่างเสมอเพื่อคุณบรีน…”
…อุ๊ย!!…นี่ตูโพล่งออกไปได้ยังไงวะ?…เหลือบเห็นจียกนิ้วโป้งให้ 2 มือเลย…
“ดีใจจัง…ฉันจะได้มีเพื่อนเลือกซื้อของ…ไปด้วยกันนะคะ…”
“…ยินดีอย่างยิ่งครับ!!…”
…สําเร็จ!!…แฮ้บปี้จริงโว้ย~~…คุณบรีนชวนไปซื้อของ…งานนี้จะยอมพลาดได้อย่างไรเล่า?…ในเมื่อความหมายอีกนัยหนึ่งก็คือชวนผมเดท!!…
“เฮ้ย~~…ปากจะฉีกถึงหูแล้ว…ปลื้มอกปลื้มใจซะไม่มีละ!!…ตกลงข่าวลือเป็นความจริงหรือเนี่ย?…”
“ข่าวลืออะไร?…อ๊ะ!!…คุณบรีน…เจ้าจีเพื่อนผมครับ…เอ้ย!!…ไอ้หนุ่มน้อย…นี่คุณบรีน”
…จีรีบยกมือหวัดดีพรึ่บ…
“ยินดีที่ได้รู้จักฮะ!!…แหมอ้ายเคน~~…เห็นทีมดจะต้องขึ้นเสาบ้านตอมคนปากหวานแน่…จีบสาวสวยไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่องเลยนะ…เฮ่!!…บรรยากาศก็กำลังเป็นใจนะนี่นายรีบสารภาพรักซะเลยซี่!!”
“บ้า!!…พูดอะไรน่ะ?…”
“เอ้อ!!…ก็นายบอกเองว่าชอบผู้หญิงคนนี้…เราจำได้…แถมเพ้อให้ได้ยินว่าหายใจเข้าก็เฮ้อเธอๆ…หายใจออกก็เฮ้อเธอๆ…”
…ยังไม่เคยพูดแบบนั้นสักหน่อย!!…แม่สาวผมสั้นรองทรงเล่นแหย่ (เชียร์) ตรงๆผมละอายคุณบรีนจริงๆพับผ่าแม้เธอจะได้แต่ยิ้มไม่พูดอะไรก็ตาม…จีนะจี…มาใส่ไฟกันได้…
“เพื่อนมาแล้ว…ฉันขอตัวก่อนนะคะ…”
…พอคุณบรีนจากไป…ยัยแสบก็โดดขึ้นบันไดมานั่งข้างๆเอาศอกสะกิดเอว…
“หน็อยๆๆๆ…เดี๋ยวนี้รู้จักมีคําหวานเลี่ยนมาใช้จีบสาวเล่นเอาซะหล่อนหน้าแดงถึงหู…เราไม่ยกน้องสาวให้นายแล้วเฟ้ย!!…”
“หูย~~…พูดอย่างกับจะยกให้จริงๆ…ได้ข่าวว่าหวงยิ่งกว่าจงอางหวงไข่…คอยตามรับตามส่งไม่ใช่เรอะ?”
“ไม่ให้ตามรับตามส่งได้ไงเล่า!!…ก็น้องเรานับวันยิ่งสวยขึ้นๆ…แล้วก็ไอ้พวกหัวงูสมัยนี้มันยั้วเยี้ยยิ่งหว่าหนอนรถด่วน…”
“เปรียบซะน่าเกลียดจริงเธอนี่…ขอเวลาเปลี่ยนกางเกงเดี๋ยวนะ…เธอขี่แมงป่องมาตั้งเกือบครึ่งกิโล…ขาไปจะเอาไงเนี่ย?…รถฉันเสียพอดีด้วย…”
“ก็ค่อยๆกะย๊อกกะแย๊กไปซี่~~…พอนึกถึงขี่จักรยาน…ยังจำได้มั้ยเล่า?…ตอนเด็กนายเคยพาฉันพุ่งหลาวลงคลอง…”
“…เออ…ก็เธอนั่นแหละนั่งซ้อนไม่อยู่สุข…พลอยพารถไถลลงตลิ่งกลิ้งโค่โล่หวิดจมน้ำตายกันทั้งคู่”
“ใช่ๆ…แล้วหลังจากนั้นเรา 2 คนโดนเฆี่ยนลายพร้อยถ้วนหน้าแถมจักรยานก็ถูกยึด…”
…สาวจีคนนี้แหละครับที่เล่าวีรกรรมความเก่งกาจของพี่แคทและฝนให้ผมฟัง…โดยเฉพาะคืนเสียซิงให้พี่กรรณเมื่อเดือนก่อนถ้าผมอยู่ดูต่ออีกสักนิดคงได้เห็นจีมอบลงโทษลูกน้องที่บังอาจแหยมกับ 2 นักคาราเต้สายดำ (+นักดาบ) …
“บ้านนายเวลาไม่มีคนอยู่เงียบสงบดี…”
“ปิดเทอมเขาก็แยกย้ายกลับบ้านกันหมด…”
…จีมักจะมาเที่ยวบ้านผมบ่อยๆ…เธอชอบไปนั่งเก้าอี้หวายริมหน้าต่างรับลมเย็นๆในห้องของผม…
“คุณบรีนใช่มั้ย?…เธอน่ารักถูกใจเราจัง…”
“เฮ่ยๆ…อย่างงี้มันส่อเว้ย!!…ฉันขอไว้สักคนเลยนะ…”
…ผมรีบพูดดักคอทันควัน…คือเจ้าจีมันมีนิสัย (เสีย) ที่แก้ไม่ยอมหายอยู่อย่างหนึ่งคือโปรดปรานในการหลีผู้หญิงน่ารักๆ…เจอที่ไหนไม่ได้หรือมีโอกาสเมื่อไหร่เป็นต้องเข้าไปโฉบเฉี่ยวตีสนิท…นอกจากกุ๊กที่คบหาเป็น “แฟน” อย่างเปิดเผยก็รู้ๆมาว่ามีสาวอีกสัก 2 -3 คนที่ยัยทอมบอยแอบให้ความสนใจอยู่…ซ้ำร้ายเจ้าหล่อนเหล่านั้นยังมีทีท่า “เล่นด้วย” ซะอีก…ส่วนจะไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วนี่ผมยังไม่ทราบในรายละเอียดส่วนลึก (แต่น่าหวาดเสียวจังว่ะ)…
“เออ~~…แค่ชมคุณบรีนว่าเธอสวยหรอก…เราคือเพื่อนนาย…เป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ใช่มะ?…ดังนั้นเราไม่แย่งผู้หญิงของนายแน่ๆจงวางใจได้…”
“…ค่อยยังชั่ว…อือ…นี่เธอพูดเหมือนเจ้าเอ๊าะเลยแฮะ…”
“เท่าที่เห็นหล่อนดูเป็นผู้ใหญ่มาก…แบบนี้คงไม่สนใจหนุ่มน้อยอย่างเราหรอกแต่ถ้ามีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกันล่ะก็…เราจะทำให้รู้แจ้งให้ได้เชียว…ฮิๆๆ”
…ฟังมันพูดเข้าสิ…บอกตัวเองคือหนุ่มน้อยหน้าตาเฉย…เป็นทอมแท้ๆแต่ป้อนขนมจีบเก่งกว่าผู้ชายอีก…
“บอกรักเธอยัง?…”
“…ยัง…อายุเรา 2 คนห่างกันตั้ง 8 ปี…ฉันหาโอกาสเหมาะๆจะสารภาพกับเธออยู่เหมือนกัน”
“8 ปี?…หมายความว่าเธออายุ 26 …ฮืม~~…ก็กะแล้วว่าต้องยังเพราะเรารู้จักนายดี…แต่คิดจะรอไปถึงเมื่อไหร่กันเหรอ?…เราพอดูออกนะว่าคุณบรีนไม่ได้รังเกียจนายหรอก…มั่นใจในตัวเองหน่อยซิ…ผู้หญิงน่ะแทบร้อยทั้งร้อยก็อยากให้ฝ่ายชายแสดงความรู้สึกออกมาก่อนทั้งนั้น…อายุเป็นเพียงตัวเลข…ไม่ต้องไปสนใจพวกปากหอยปากปูมันจะนินทายังไง…ช่างหัวพวกมันเซ่!!…ไม่ได้ไปขอข้าวมันกินสักหน่อย”
“เพิ่งจะพบกันก็รู้จักคุณบรีนดีซะเหลือเกินนะ…แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและข้อเตือนใจ”
…สาวจีคนนี้น่ะ…ภายนอกอาจดูเป็นคนห้าวๆพูดอะไรบางครั้งก็จะไม่ค่อยเข้าหูใครสักเท่าไหร่…แต่สำหรับผมเธอเป็นที่ปรึกษาชั้นเยี่ยมครับ…เรื่องคับข้องใจหลายเรื่องพอเอามาเล่าให้ฟังจีก็จะแนะนำทางออกดีๆให้ซึ่งมันช่วยให้ผมสบายใจขึ้น…
“ฮื่ย~~…คงจะไม่ได้ลืมหรอกนะว่าเราเป็นผู้หญิง!!…แหม~~…อย่างน้อยก็พอจะเดาใจคนเพศเดียวกันได้น่า…”
“อ๋อรึ!!…ฉันนึกว่าเธอลืมไปแล้วซะอีก…”
“เดียะปั๊ด!!…เจ้าถั่วงอกพูดกวนตีนเหรอ?…เดี๋ยวแม่ถีบเปรี้ยงติดข้างฝาซะนี่!!”
…แล้วผมกับจีก็หัวเราะพร้อมๆกัน…พวกเราเล่นหัวซุกซนรู้ใจกันมาตั้งแต่เด็ก…ไม่ว่าต่างคนจะเติบโตเป็นหนุ่มเป็นสาวผมก็ยังกล้าเปลี่ยนชุดต่อหน้าเธออย่างไม่เขินอายซึ่งคงมีแต่ทอมบอยคนนี้เท่านั้นที่สามารถกล้าคุยพูดแหย่กันได้สนิทใจ…เรื่องสารภาพรักกับคุณบรีนอยู่ในความคิดของผมมาโดยตลอดแทบทุกลมหายใจ…ถ้าใจเด็ดมากกว่านี้หรือขอความกล้าแค่สัก 1 ใน 10 ของจีก็เพียงพอแล้ว…
…………………………………………………………………………………………………….
…หลังจากเรา 2 คนผลัดกันปั่นจักรยานเลียบคลองผ่านเรือกสวนไร่นาเขียวชะอุ่มมาเรื่อยๆก็ถึงที่หมายจนได้…
“เงียบจัง?…”
“แหงละ!!…ก็มีเราแค่ 2 คน…”
“อ้าว!!…แม่กับน้องเธอไปไหนซะ?…”
“ไปเมืองข้างๆ…ร่วมงานเลี้ยงแต่งงานของเพื่อนหรือรุ่นน้องอะไรเนี่ยแหละ”
“เธอน่าจะชวนพี่บุศมาด้วยหรือคนที่โรงฝึกก็ยังดีจะได้ครึกครื้นหน่อย…”
“เมื่อครู่ไปชวนแล้วแต่พี่เขาออกไปไหนไม่รู้และวันนี้ไม่มีใครมาฝึกหรอกเพราะคุณอาจารย์ผู้ฝึกสอนขอโดดร่มวันนึง”
“ฮะๆๆ…งั้นเวลาเมาเธออย่ามาหน้ามืดปล้ำฉันนะ…”
“ถ้านายไม่ไปชอบคนอื่นซะก่อน…เราอาจจะปล้ำแต่ตอนนี้คงไม่ได้…กลัวคุณบรีนมาตบฟันร่วง”
“คุณบรีนเขาอ่อนโยนจะตายไม่ใจร้ายอย่างเธอหรอก”
“แหวะ~~…เลี่ยนอยากอาเจียนโว้ย!!…ไป…ไปที่โรงฝึก…”
…ถ้าไม่เป็นทอมจีผมคิดว่าจะน่ารักมากกว่านี้อีกหลายเท่า…จดจำไม่ได้แล้วว่าเธอเปลี่ยนคาแรคเตอร์จากนุ่งกระโปรงมาเป็นใส่กางเกงแต่งตัวแบบผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่?…นอกจากนี้ยังอยากจะบอกให้รู้อีกว่าปกติจีเป็นคนจริงจังพูดอะไรแล้วก็ต้องทำให้ได้…เกลียดคนพูดจาเลื่อนลอยเพ้อเจ้อแต่กับเพื่อนรักอย่างผมเป็นข้อยกเว้น…พวกเรามักหาเรื่องสนุกๆมาพูดอำกันและจะรู้สึกอบอุ่นใจมากทุกครั้งถ้าเราทั้ง 3 จี,พี่บุศ,ผมได้พบปะกันพร้อมหน้าโดยสมัยเด็กๆพวกเรา 3 คนชอบนัดหมายออกไปปิคนิคนอกบ้านเสมอ…
“ชน!!”
“ดื่ม!!…”
…โรงฝึกเทควันโด้กินพื้นที่กว้างขวาง…ทุกวันธรรมดาหลังเวลาราชการและวันเสาร์จะมีสมาชิกมาเรียนโดยมีคุณจุนแม่ของจีอดีตนักเทควันโด้ทีมชาติเป็นผู้ฝึกสอน…จีทำหน้าที่ผู้ช่วย…คนที่ฝึกก็หลากอาชีพหลายอายุทั้งชายและหญิง…ครูทหารตำรวจยังเห็นมีมาสมัครเรียนเป็นประจำ…มนุษย์ต้องการปกป้องสิ่งที่สำคัญของตนเองและการมีวิชาการต่อสู้บวกกับฝึกฝนร่างกายให้แข็งแรงก็เป็นทางเลือกหนึ่ง…
“…ฮ่า~~~…ชื่นใจโว้ย!!…วันนี้ต้องแดกเต็มที่เพราะมะรืนเป็นต้นไปจะแตะต้องไม่ได้…”
“อ๋อ~~…ที่เธอเคยบอกต้องไปเข้าค่ายเก็บตัวที่ราชบุรี…แต่ร่างกายยังไม่เต็มร้อยนี่นา?”
“อื้อ!!…2 อาทิตย์แน่ะ…แต่คงไม่ได้จับคู่ซ้อมแข่งทันทีน่ะ…โค้ชอาจจะให้ฝึกซ้อมเบาๆคนเดียวก่อน”
“แถวนั้นมีหาดทรายสวยๆ…ก็ได้ลงเล่นน้ำทะเลสบายใจเฉิบ…ฉันซะอีกต้องแกร่วเฝ้าหอพัก…อิจฉาว่ะ”
“วะไอ้นี่!!…หมั่นไส้~~…อย่ามาโอดครวญให้ได้ยิน…มีนางในดวงใจอยู่ด้วยทั้งคน…ไม่เรียกสวรรค์แล้วจะให้เรียกอะไรอีกหึ!!…เราขอบอกนายเลยนะ…ผู้หญิงคนอื่นอย่าไปสนทุ่มเทใจให้คุณบรีนทั้งหมด”
…หลายวันก่อนจีเจอผมอยู่กับพี่แตงจึงออกปากเตือน…ผมเข้าใจในความปรารถนาดีของเธอ…แต่ตาขวางๆแบบนี้…
“นี่เธอเมารึ?…”
“พูดบ้าๆ…แค่แก้ว 2 แก้วจะเมาได้ไงเล่า?…มา!!…ดื่มอีก~~…วันนี้เมาหัวทิ่มกันไปข้างนึงเล้ย!!!”
…เหล้าลงคอก็เริ่มคุยสนุก…เรา 2 คนแลกเปลี่ยนเรื่องเล่ากันอยู่นานซึ่งครั้งล่าสุดที่ผมกับจีสังสรรค์กันก็ต้องย้อนไปวันงานกีฬา…ฉลองเหรียญทองกรีฑา 100 เมตรที่จีทำได้…เอ?…จะว่าไปแล้ว…ผมว่าฝนวิ่งเร็วกว่าจีนะแต่ทำไมหล่อนถึงไม่ลงแข่ง?…
“เฮอะ!!…ถ้ามีแข่งเทควันโด้เรากินนิ่มแน่ๆ…แต่ดันเสือกไม่จัดเพราะฝ่ายกิจกรรมมันห่วย…เมื่อกี้…นายถามถึงฝนเหรอ?…อือ~~…ยอมรับว่าแปลกมาก…เราไม่เคยเจอผู้หญิงนิสัยประหลาดอย่างเธอมาก่อน…พี่แคทก็เป็นคนที่เข้าใจยาก…มีหลายคนบ่นอยากคุยด้วยแต่ครั้นเจอหน้ากลับพูดไม่ออกเพราะพี่เขาขรึมเกินไป…”
“…ฉันก็คิดเหมือนกัน…กว่าจะตอบแต่ล่ะคำบางทีนึกว่าจะไม่คุยด้วยแล้วน่ะ”
“ตั้งแต่เรียนๆมา…เราไม่เคยเห็นเธอสนิทสนมกับผู้ชายคนไหนเลยด้วย”
…เสียงจีเริ่มแปร่งๆแต่ยังมีสติพอจะเล่ารู้เรื่อง…ผมถือแก้วเหล้านั่งฟังอย่างตั้งใจ…พยายามครองสติไม่ดื่มมากเดี๋ยวกลับบ้านไม่ได้…
“และเราอยู่ห้องเดียวกับฝนจึงสังเกตได้…แรกเจอกันก็คิดอยู่ว่าเธอกับพี่สาวต้องไม่ธรรมดาและมาแน่ใจเอาตอนพวกเธออัดลูกน้องเราเละ…ก็ตกใจไม่น้อยนะตอนนั้น…”
“จีคงโกรธพี่แคทกับฝน…”
“เคนคิดอย่างงี้เหรอ?…ฮะๆๆ…ฮ่า!…เปล่าเลย…เราไม่รู้สึกโกรธสักนิดแต่กลับดีใจมากซะด้วยซ้ำ…”
“อย่าฟอร์มน่า…”
“ไม่ๆ…เจ้า 4 ตัวนั่นสมควรโดน…นายคงยังไม่รู้สิว่าในคืนนั้นบุญคุ้มกะลาหัวพวกมันนักหนาแล้วที่ไม่โดนฟันด้วยคมดาบของรุ่นพี่แคท…”
“เธอจะกล้าเหรอ?…”
“ไม่แน่…แต่วันสอบปลายภาควันแรกเธอจิกหัวผู้หญิงคณะ’ไรไม่รู้ลากเข้าไปตบในห้องน้ำ…เราสอบอยู่ถึงชั้น 5 ยังได้ยินเสียงร้องช่วยด้วยๆ…ส่วนสาเหตุน่าจะเกี่ยวข้องกับพี่รหัสเรา…ไอ้บอลหน้าหม้อจอมเจ้าชู้…”
…เรื่องนี้ไงล่ะครับที่ได้เกริ่นไว้ข้างต้นว่า 2 ศรีพี่น้องก่อเหตุ (อีกแล้ว) โดยถือเป็นเรื่องระทึกใจทิ้งทวนเทอมเก่า…ผมเองก็เห็นมากับตาได้ยินมากับหูเช่นกัน…เสียงฝ่ามือฟาดใบหน้าผสานเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด…พี่แคทระดมฝ่ามือซัดอย่างไร้ปราณีส่วนฝนไม่ได้ผสมโรงด้วยแต่ยืนคุมหน้าห้องน้ำเป็นต้นทางคอยกันไม่ให้คนอื่นเข้าไปซะงั้น…ใครขอให้ช่วยหยุดพี่สาวเธอก็ไม่ยอมท่าเดียวแถมย้อนซะเจ็บอีกว่า…พ่อแม่ก็ไม่ใช่แล้วใหญ่มาจากไหนมิทราบถึงจะมาออกคำสั่ง?…อีนี่รนหาที่เองสมควรโดนตบเลือดกลบปากเพราะพูดจาลบหลู่พี่แคทอย่างเสียๆหายๆ…สุดท้ายคณะอาจารย์ก็เรียกพวกเธอไปไต่สวนเนื่องจากไม่ใช่เรื่องเล็กๆ…ฝ่ายผู้เคราะห์ร้ายก็อาการไม่เบาเพราะถูกตบจนหมดสติ (คามือ) คาห้องน้ำ…
“และเรารู้มาว่าพี่แคทถูกลงโทษตัดคะแนนความประพฤติของทุกรายวิชาในเทอมนี้ส่วนฝนแค่โดนตักเตือนเท่านั้น”
“ตัดคะแนนเหรอ?…พี่เขาไม่สนใจอยู่แล้ว…ห้าวหาญไม่เคยเกรงกลัวใครอย่างนั้น…ส่วนผู้หญิงที่พี่แคทตบน่ะรุ่นพี่ปี 2 คณะฉันเองนะจี”
“เหรอ?…รายละเอียดลึกๆนี่เราไม่ได้ถามฝนแต่มีข่าวลือกันว่าเกี่ยวข้องกับไอ้บอล”
“หืม?…พี่บุศชอบเขามากทีเดียวนะ”
“…พี่บุศน่ะนะไม่ใช่แค่ชอบแต่หลงชนิดหัวปักหัวปำ…ไม่รู้เจ้านั่นมันมีดีอะไร?…”
“หล่อมั้ง?…”
“แค่หล่ออย่างเดียวพี่บุศไม่มีทางให้ความสําคัญถึงขนาดนี้หรอก…อีกอย่างเราเกรงใจพี่ไม่งั้นเล่นมันไปนานแล้ว…หมั่นไส้ตั้งแต่คราวรับน้องใหม่โน่น…”
“อย่างนั้นก็ไม่พ้นที่จะต้องชนกับฝนและพี่แคทตรงๆแน่…พวกเขาเป็นญาติกัน”
“นั่นแหละ!!…เรารู้สึกดีใจมากถ้าได้วัดฝีมือกับพวกเธอสักครั้ง…จะเหตุจากอะไรก็ช่างมันเถอะ”
“ทำไมถึงบอกดีใจล่ะ?…สงสัยจะเพี้ยน”
“เปล่าเพี้ยน~~…แต่ไม่ให้ดีใจได้ยังไงไหวเล่านาย?…ก็พวกเธอเก่งมากๆ…ถ้า 2 ต่อ 1 เราแพ้ไม่เป็นท่าอย่างแน่นอนที่สุด…แม้ขนาดตัวต่อตัวก็ยังไม่แน่เลยว่าจะเอาชนะพี่แคทหรือฝน…คนใดคนหนึ่งได้…บางที ณ เวลานี้ถ้าสู้กัน…อย่างดีที่สุดคงแค่เสมอ…หรือไม่…ก็เป็นฝ่ายแพ้… 2 ทางนี่เท่านั้น”
“แล้วอย่างแย่ที่สุดล่ะ?”
“…ก็…อาจถูกชกถูกเตะจนข้อต่อหักกระดูกเคลื่อนทั่วตัว…เข้าเฝือกนอนพักสักครึ่งปี…ออกมาไม่ค่อยสมประกอบเหมือนเดิม”
“ล้อเล่น!!…เธอฝึกเทควันโด้…ฝนกับพี่แคทเป็นคาราเต้…วิชาแตกต่างกันจะเอามาเปรียบคงไม่ง่าย”
“ที่นายพูดมามันก็ถูก…”
“อีกอย่างฝนกับเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียน…หล่อนอาจไม่ต้องการสู้กับเธอ…”
“ฮึ!!…ผิดๆๆ…นายจำคำเราไว้…ฟังนะเจ้าถั่วงอก…ฟัง!!!…”
“ก็นั่งหัวโด่ฟังอยู่นี่ไงว้อย!!!”
“ชิ!!…2 คนนั้นเป็นของจริงไม่ใช่ของทำเลียนแบบหรือท่าดีทีเหลว…ถึงเวลาสู้ไม่ยั้งมือให้ใครแน่!!…ขืนนายให้เราไปทำยึกๆยักๆต่อหน้ามีหวังถูกซัดร่วงแต่ไก่โห่”
“…พี่แคทน่ะฉันเชื่อแต่ฝนไม่ค่อยจะเท่าไหร่…”
“โอ้ย~~…นั่นแหละตัวดีเลย!!…เห็นปกติชอบทำเด๋อๆด๋าๆแบบนั้นน่ะยิ่งต้องระวังห้ามไปยั่วให้หล่อนโมโหขึ้นมาได้เชียว…เราสืบรู้มาว่าฝนน่ะเธอเท้าไวและถีบเตะได้หนักหน่วงมากถ้าหลบไม่ทัน…ร่วงแหงๆ…เข้าคู่กับพี่แคทเหมาะเจาะเพราะเธอก็มีหมัดที่เร็วและรุนแรง…ขืนโดนชกเข้าจุดสำคัญจังๆสักเปรี้ยง…ลงเปลสถานเดียว…”
“คนน้องเตะเร็วคนพี่ต่อยหนักเหรอ?…แหม~~…บรรยายซะฉันกลัวขึ้นมาเลย…น่าสงสารลูกน้องเธอ 4 คนนั่น…”
“ไปสงสารพวกมันทำไม!!…เล่นหมาหมู่รุมผู้หญิง…ทุเรศ~~…สมน้ำหน้า!!!”
…สะดุ้งโหยงเลยผมอยู่ๆจีก็ตะโกนลั่นโรงฝึก…เสียงก็ชักอ้อแอ้มากขึ้น…เริ่มเมาได้ที่ซะแล้วสิเพื่อน…
“อ่า~~…เรามีสัญญากับฝนว่าจะวัดความสูงต่ำของฝีมือกัน…น่าตื่นเต้นแทบรอเวลานั้นไม่ไหว…ถั่วงอก!!…นายว่าเทควันโด้กับคาราเต้…ฝ่ายไหนจะชนะ?…”
“ยังไม่สู้กันฉันไม่รู้หรอกจี…เธอน่ะเมามากแล้ว…พอแค่นี้เถอะ…”
“เฮ้ย!!…นายว่าใครเมาวะ?…ดื่มต่อเคน…รินเหล้ามาอีก!!…”
…ผมไม่อยากขัดใจจีจึงรินให้แต่แอบผสมเหล้าน้อยลงหน่อย…ไอ้คนที่บอกปาวๆไม่เมาเนี่ยมันล้มฟุบคาวงเหล้าให้เห็นมานักต่อนัก…ง่ายๆใน 10 คนจะมีสักกี่คนยอมรับว่าตัวเองเมาบ้าง?…เหล้าพร่องไปค่อนขวดกับอาหารเกือบหมด…จีหน้าแดงก่ำนั่งตัวเอนไปมาเดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวโวยวาย…
“ว้าก~~…ฮ่าๆๆ…แกนี่มันร้ายลึกจริงๆนะเฟ้ย!!…ฟันผู้หญิงได้คนหนึ่งก็ฟันต่ออีกหลายคน…ร้ายนะเว้ย!!…ร้ายมาก~~”
…ไม่น่าหลุดปากเล่าความจริงให้มันฟังเล้ย~~…ก็ประสบการณ์เสียวในวัยหนุ่มที่ผมได้เล่าไปทั้งหมดนั่นแหละครับ…คือจีคะยั้นคะยอให้เล่าเพราะยังติดใจที่เห็นผมอยู่กับพี่แตงเมื่อวันก่อน…
“…มา~~…นี่คือน้ำใจจากเรา…ดื่มเพื่อแสดงความยินดีกับเพื่อนรักที่มีประสบการณ์ใต้สะดือซะที…ดื่ม!!”
…พูดจบจีก็กระดกเหล้าลงคอทีเดียวหมดแก้ว…พอเห็นผมไม่ดื่มโดยไวสาวทอมก็แย่งมาซดซะเอง…
“อื้อ!!…แล้ว…นายคิดว่าพี่กรรณ…นุ้ย…พี่แตง…คนไหนสุดยอดที่สุด?”
“สุดยอด?”
“ก็รูปร่างดี…ลีลาเยี่ยม…เย็ดหีแล้วรู้สึกมันส์ควยที่สุดไงเล่า!!”
“นี่เธอจะบ้าเร๊อะ!!…เป็นสาวเป็นแส้พูดออกมาได้ยังไง?”
“โธ่เอ้ย!!…เพื่อนรักกันจะมามัวอายอะไรอีกว๊า?…เราไม่บอกใครหรอกน่า…กุ๊กก็ไม่บอกด้วยเอ้า!!”
“ไม่รู้”
“ไร’ฟะ?”
…แต่ถ้าจะให้ตอบตามความคิด…ผมขอบอกว่าพี่กรรณสุดยอดที่สุดซึ่งจนป่านนี้ก็ยังไม่รู้สักทีว่าเธอเป็นใครอยู่ที่ไหน?…ลึกๆในใจผมอยากจะพบเธออีกสักครั้ง…
“กี่ทุ่มแล้ววะเคน?…อึ๊ก!!”
“…3 ทุ่มกว่า…”
“เอิ้ก!!…ป่านนี้ไหงยังไม่กลับ?…จะโทรบอกกันบ้างก็ไม่มี…มึนหัวจริงว่ะ…เอ้อ!!…เรื่องคุณบรีนถ้ามีอะไรให้เราช่วย…บอกมาได้ทุกเมื่อ…กล้าๆไว้เพื่อน…ใครขัดขวางก็จงเตะตอกกบาลมันโลด…อุ๊บ!!…อู๊~~…”
…อาการไม่น่าไว้ใจขึ้นเรื่อยๆแล้วยัยจีเอ้ย~~…เตรียมหาตัวช่วย (กระโถน) ไว้ใกล้ๆดีกว่ามั้ง?…
“…ฉันไม่เก่งอย่างเธอนิ…แต่ถ้าคนขวางก็มีน่ะนะ…น้องมิวไง…”
“ฮึ!!…เทียบกับจอมอสูรจุน…ฉันยังห่างไกลอีกหลายขุมนัก…มิว~~เหรอ?…ยากอาไร๊!!…ก็รวบซะอีกคนดิ๊…”
“โว้ย!!…จะให้ฉันพรากผู้เยาว์…บ้าเร๊อะ?…รู้มั้ยว่าวันก่อนเกือบถูกมิวจับทำผัว…หวุดหวิดเชียวแก…”
“โอ๊~~…กล้ามาก…ฮ่าๆๆๆๆ…นายก็ไม่พลอยผสมโรงด้วยซะเลย…ถึงบอกไงว่านายมันงี่เง่าใจ…เสาะ…”
“จี!?”
“…………………………………..”
…เหอๆ…หงายหลังนอนตายสนิทเอาดื้อๆ…เกิดคุณจุนมาเห็นเข้าล่ะแย่แน่แต่ก็ยังดีที่ไม่อ้วกแตกคาวงเหล้าละกันวะ…เฮ้อ!!…ลำบากตูจนได้…
“คออ่อนแล้วยังเสือกกินเหล้า…ไม่ไหว!!”
…ผมดื่มไปพอควรแต่ไม่ถึงกับเมามายอะไรนักรีบหาผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าเช็ดตัวจีและปล่อยให้เธอนอนแผ่ไม่ได้สติอยู่ใกล้ๆวงอาหารแกล้มเหล้า…รู้สึกเหนียวตัวเหลือเกิน…ผมถอดเสื้อผ้าออกแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวที่ตากอยู่เพื่อแช่กายในห้องอาบน้ำกลางแจ้งที่อยู่ไม่ห่างกันมากโดยตั้งแยกออกมาด้านนอกกว้างขวางและดูหรูหราไม่เบา…รั้วรอบบุด้วยไม้…ขันทำจากไม้…โอ่งน้ำก็ประกอบจากไม้ยาด้วยชัน…ที่เด็ดสุดๆคือมีบ่อน้ำอุ่นขอบหินอ่อนและผมก็ลงไปแช่ตัวอย่างสบายอารมณ์ปนอิจฉานิดๆ (ที่บ้านตัวเองไม่มี) …
“โอ๊วววว~~~~…สวรรค์แท้ๆ…ค่อยยังชั่ว…ได้บรรยากาศไปอีกแบบ…น้ำก็มีกลิ่นหอมสดชื่น”
…ถ้าเดินออกทางหลังบ้านจีไปอีกไม่ไกลนักก็จะเริ่มเห็นแนวรั้วคอนกรีตสูงติดลวดหนามวางทอดตามยาวไปถึงอีกฟากหนึ่งซึ่งเป็นถนนใหญ่ออกต่างจังหวัด…ทั้งหมดนั้นคืออาณาเขตคฤหาสน์ตระกูล “สว่างศิลป์” หรือก็คือบ้านของพี่บุศนั่นเอง…
“จะอาบน้ำ…เหตุใดถึงไม่ชวนกันบ้างหึ?…สหายรักเอ๋ย~~…”
“จี!!!”
…สาวทอมผมสั้นถือผ้าขนหนูอยู่หน้าห้องน้ำ…อุ!!…จีไม่ได้ใส่ยกทรงจริงๆด้วย…มิน่าตอนก๊งกันผมถึงเห็นเม็ดยอดอกดันเสื้อนูนเด่น…เวลาเดินมันถึงกระเพื่อมดึ๋งๆชอบกล…จีถอดเสื้อโชว์นมให้เห็นจะๆ…
“ดีเลย…วันนี้เรามาอาบน้ำรำลึกความหลังครั้งยังเด็กด้วยกันดีกว่า”
“โตๆกันแล้วจะมาแก้ผ้าอาบน้ำเป็นเด็กๆได้รึ?”
…ร่างกายแข็งแรงฟื้นตัวเร็วมาก…ผมคิดว่าเพราะความเมาทำให้จีพูดล้อเล่นแต่มันไม่ใช่…เธอก้มแกะตะขอถอดกางเกง 3 ส่วนออก…จิตใจจะเป็นผู้ชายหมดสิ้นซะหรือไงนี่?…แม้แต่กางเกงในยังใส่ของผู้ชาย…สีเทาอ่อน…
“ตาถั่วว่ะนาย!!…มองไงเป็นเกงในผู้ชาย?…”
…จีบ่นขณะค่อยๆรูดกางเกงชั้นในออก…ผมหน้าด้านขอดูเธอก็ยื่นให้อย่างไม่อิดออดหรือถามอะไรสักคำ…อ๋อ!!…เนื้อผ้าเป็นชนิดคล้ายๆกับของผู้ชายแต่พอดูใกล้ๆจึงรู้ว่ามีรอยตะเข็บเย็บแบบกางเกงในผู้หญิง…เผยนิสัยเสียของตัวเองยกสูดดมกลิ่นแพนดี้ตัวน้อย…สาวผมรองทรงสั้นในสภาพเปลือยเปล่ายืนท้าวเอวมองด้วยความแปลกใจ…
“ทำจมูกฟุดฟิดๆ…จะดมไปหาอะไรเหรอ?…นายนี่มันวิตถารเข้าขั้น…อย่าไปทำแบบนี้กับเมียชาวบ้านเชียว…จะถูกผัวเขาไล่กระทืบไม่รู้นะ”
“น่า~~…ความสุขส่วนตัวแต่เธอนั่นแหละ…ไม่ดีมั้ง…ฉันเห็นนมเห็นหีเธอหมดแล้ว…จงใจอวดรึ?”
“ความสุขส่วนตัว?…สูดดมกลิ่นหีเราเนี่ยนะ?…หึๆๆ…ก็แล้วแต่จะคิด…นายเห็นน่ะไม่เป็นไรแต่เป็นคนอื่น…เราเตะมันกระดูกแตกแน่…ไง!!…อกเราสวยดีใช่ม้า~~?…”
…ถามได้แม่คุณเอ๊ย~~…ก็สวยน่ะซิจ๊ะ…ยามก้าวย่างนมยัยจีเด้งๆดึ๋งๆเต็มเบ้าตา 2 ข้าง…แม้จิตใจเยี่ยงบรุษแต่ร่างกายคือสตรีแท้ๆ…หน้าอกอวบตึงเป็นธรรมชาติตามประสาวัยสาวขบเผาะ…หัวนมเล็กๆสีชมพูอ่อนชูชันตั้งอยู่ที่จุดสูงสุดแห่งเต้าสวรรค์…ขนสีดำในที่ลับของเธอยามเผยให้เห็นมันดูขมวดหยิกยุ่งแถมมีกี่เส้นๆก็มองเห็นหมดจด…อูย~~…แย่ล่ะซิ…ควยตูเริ่มแข็งแล้ว…ผมไม่เคยเห็นจีโป๊มานานมากนับแต่เธอเจริญวัยเป็นสาวทีเดียว…
“ฮ่าๆๆๆ…ถึงกับนั่งตัวเกร็งเลยเร๊อะเจ้าถั่วงอก?…ไอ้จู๋แข็งแล้วล่ะซิ…เอ๋?…นี่อย่าบอกนะว่านายเกิดอารมณ์กับเรา?”
“…ก็เธอเล่นแก้ผ้าอวดนมโชว์หีต่อหน้าต่อตา…ฉันเป็นผู้ชายทั้งแท่งนี่หว่า…หูย~~…ฉันล่ะสุดแสนเสียดายแทนผู้ชายคนอื่นนัก…ดันผ่าเป็นทอมซะฉิบ…ตัวเธองี้ขาวจั๊วะน่าฟัดน่าคลึงอย่าบอกใครจริงจริ๊ง~~”
“หึๆๆ…ขอบคุณที่ชมแต่เสียใจด้วย…เราไม่นิยมให้ผู้ชายกอด…นายเงี่ยนก็เล่นว่าวสาวแท่งไปซะเถอะ…”
…อย่างที่ได้เล่าไป…สนิทกันมานานดังนั้นการพูดจาปะทะคารมจึงมีคำหยาบโลนลามกตรงๆเกือบตลอด…ถึงโตเป็นสาวเต็มตัวแต่จีก็ไม่อายที่จะเปลือยกายล่อนจ้อนต่อหน้าเพื่อนชายในวัยเด็ก…
“นมเธอโตไม่เบา…”
“…เกือบ 33 นิ้วมั้ง…”
“แม่เจ้า~~…ดูข้างล่างหมอยก็เยอะแฮะ”
“ฮิ…หมอยเราเยอะหีก็โหนกน่าเย็ดนายคงถูกใจใช่มะ?…ถึงจ้องเอ๊าจ้องเอาปานจะกลืนกินแบบนั้น…”
…ผมแช่ตัวซ่อนควยแข็งในอ่างจ้องร่างเปลือยของทอมสาวหยิบขันวักน้ำอาบหลังจากแปรงฟันบ้วนปาก…ท่วงท่าอิริยาบถทุกอย่างจะถูกเก็บไว้ในความทรงจำและเอาออกมาจินตนาการยามประกอบกิจ…
ถึงทรวดทรงจะไม่ได้ดีไปกว่าผู้หญิงที่ผมเคยผ่านคาวรักมาอย่างโชกโชนแต่ก็น่าจับตามองไม่น้อย…ยิ่งเป็นเพื่อนที่เห็นกันมาแต่เล็กด้วยความตื่นเต้นจึงมากขึ้น…(ใครมีเพื่อนแบบนี้จะไปขอดูบ้างก็ดีนะ) …
“เยอะไม่เยอะก็ดูตอนเปียกน้ำนี่แหละ…อู๊ย~~~…ทําไมน้ำวันนี้มันเย็นจังวะ?…”
…แหงละ!!…เล่นอาบซะดึกนี่…นั่นไม่สำคัญเท่ากลุ่มขนดำขลับในที่สงวนเฉพาะเปียกน้ำลู่ติดเนินเสียว…เพื่อนทอมของผมไม่เขินอายเลยครับ…เธอตักขันอาบน้ำต่อไปเหมือนกับที่นี่มีหล่อนเพียงคนเดียว…โธ่~~…เห็นใจบ้างเถอะ…ควยมันจะระเบิดอยู่แล้ว…
“เอ้า!!…ยังจะหล่นอีก…”
…หวา!!…จงใจหรือเปล่าไม่ทราบ?…อ๊าก~~~~…ใจจะขาดรอนๆ…จะอะไรซะอีกก็ผมเห็นน้องสาวที่แสนอวบอูมของจีจะๆแก่ตา 2 ดวงน่ะสิ…เธอก้มคลานควานหาสบู่ที่ตกโดยหันตูดมาทางผม…อู๊ย!!!…จีเพื่อนหญิงในวัยเด็กพอโตเป็นสาว(ทอม)…หน้าอกเอยบั้นท้ายเอย…สะโพกองค์เอวเรียวขาปลีน่องเอย…แคมหีแยกกลีบเผยอยามเจ้าของร่างเคลื่อนไหวทำให้แพลมเม็ดแตดสีชมพูแก่ที่ถูกขนหมอยบังโผล่พอเห็นรำไรเอย…หัวใจผมเหมือนจะหลุดออกจากอกอีกทั้งรู้สึกวิงเวียนหัวอย่างกับใกล้เป็นลม…(อยากเห็นมาตั้งนานแล้ว…ปลื้มใจเหลือเกินวันนี้)…
“…???…”
“………………………………………..”
“เฮ่ย~~…ไอ้ถั่วงอกหน้าด้าน!!…ดูหีมองตูดเราตาเยิ้มเชียะ~~…ทำเป็นไม่เคยเห็นไปได้”
“ก็…ไม่เคยเห็นน่ะซิ…ของลับของเธอตอนโตเป็นสาวน่ะ”
“ฮื้อ?…แต่ของลับของฉันก็เหมือนของผู้หญิงคนอื่นที่นายเคยฟันนั่นแหละเฟ้ย!!…”
…ระหว่างเก็บสบู่สาวผมสั้นที่ยังอยู่ในท่าคลาน 4 ขาดันมองลอดหว่างขาตัวเองจึงเห็นผมกำลังดูรูหีของเธอตาเบิกโพลงแต่จีไม่ได้โกรธหรือรีบปกปิดของสงวนอย่างใดไม่เพราะว่าเป็นผม…(อย่าอิจฉาๆ)…
“…ท่าทางฉันจะเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุด…เห็นของดีของเธอหมดจดทุกสัดส่วนเป็นบุญกุศลแด่ดวงตา”
“เดียะ!!…ตาเป็นกุ้งยิงจนได้ไอ้บ้าแล้วมือนั่นอะไรน่ะซอยยิกๆ…นี่คงไม่ได้ชักว่าวจริงๆหรอกนะ?…”
…ในอดีตผมไม่เคยคิดอะไรลามกกับสาวทอมเลย…สาบาน…แต่ขณะนี้กำลังเกิดอารมณ์ทางเพศแด่แม่ยอดหญิงกัลยา…ควยชี้ผยองตรงโด่เป็นกระบอกปืนหาได้ยินยอมหดลงไม่ (ก็สมองมันสั่งไม่ให้หด) …ถ้าไม่เอาน้ำเชื้อพุ่งออกผ่านกระบอกจิตใจมันไม่มีทางสงบสุขแน่ๆ…จีลุกยืนท้าวเอวเกาหัวแกรก…
“กรรมของกู~~…ดันเผลอโพสท่าเสียวจนเพื่อนเงี่ยน…ไหน!!…ลุกขึ้นซิ…”
“เอ่อ…”
“จะเอาเปรียบกันไปหน่อยมั้ง…ทีนายยังเห็นของดีของเราซะหมดจดแล้วนายล่ะจะให้เราดูของนายบ้างไม่ได้รึ?”
…อย่างงั้นหรือ?…ไม่แน่…บางที…
“กะ…ก็ได้วะ!!…เพื่อนกันโว้ย~~…”
“ต้องอย่างงั้นเด้!!”
…เผื่อฟลุคจีอาจชวนผมเล่นอะไรสนุกๆ…ผมตัดสินใจละทิ้งความอายลุกพรวดขึ้นจากอ่างโชว์ความแข็งแกร่งของท่อนเนื้อที่ตัวเองรู้สึกภาคภูมิใจให้ทอมสาวประจักษ์…จีค่อยๆตาโตขึ้นเอ่ยปากชมและหัวเราะร่วน…
“โอ้!!…โห~~…ไม่เบาๆ…ถึงเราไม่สนใจควยผู้ชายก็เถอะนะ…แต่คืนนี้นายเป็นคนพิเศษ…คิกๆๆ…”
“มีอะไรตลกฟะ?…”
“สมญานามเจ้าถั่วงอกมันเหมาะสมกับนายสุดๆไง!!…ไม่ผิดๆ…ก็หัวควยนายมันบิ๊กเบิ้มผิดปกติแน่ะ”
“แต่ของเราไม่ยาวเท่าไหร่…รอบวงก็…”
“ไม่ๆๆๆ…อย่าตัดพ้อในเชิงน้อยอกน้อยใจแบบนั้น…ใหญ่ยาวไม่สำคัญมันขึ้นอยู่กับเทคนิค…อืม~~…”
“…???…”
“แค่นี้ก็ใช้ได้น่า…ขนาดกำลังพอเหมาะดี…ต่อให้หีของเราก็ต้องรับศึกหนักแน่…หัวจรวดใหญ่น้องๆกำปั้นเด็กซะอย่างงั้น…แบบนี้ดึงดูดตาดึงดูดใจผู้หญิงดีนักละ…”
…จากนั้นเรา 2 คนเงียบไม่พูดโต้ตอบได้แต่มองเรือนร่างและอวัยวะเพศของอีกฝ่าย…ไม่รู้ว่าหล่อนกำลังคิดอะไร?…ทอมสาวกอดอกช้อนเต้านมมองอาวุธผมเป็นจุดเดียวเหมือนตรึกตรองอะไรสักอย่าง…ส่วนผมน่ะรึ?…อยากเอาควยสอดรูหีตรงหน้าใจแทบขาดแต่จีไม่ยอมเล่นด้วยแน่แม้จะเป็นเพื่อนที่สนิทแค่ไหน…
“ชี้เด่ตรงหีเราอย่างน่าเกลียดเลยว่ะ…แต่เราคงตามใจมันกับนายผู้เป็นเจ้าของไม่ได้…นั่งลง…”
“ทำไมเหรอ?…”
“บอกให้นั่งก็นั่ง!!…ทำตามที่เราสั่งแล้วจะดีเอง…นี่เพราะสงสารหรอกนะถึงจะช่วย”
“ช่วย?…โอ้!!!…โอออออออ…ซีดสสสสส…นะ…นี่เธอ?…”
…เข้าใจละ!!…พอผมนั่งตามคำสั่งจีวกไปด้านหลังลงคุกเข่าและเริ่มจูบไซ้ต้นคอไล่ไปเรื่อยถึงแก้ม…ขนลุก (ควยก็ลุก) ไปหมดแล้ว…
“อืมมม…อืมมม…นี่คือบริการพิเศษสุด…จากเพื่อนรัก…อา~~~~…สยิวดีมั้ย?…”
…ขนทั่วร่างที่ลุกชันนี่ไม่ใช่เพราะเกิดจากความหนาวแต่มันเป็นความเสียวสยิวเหลือรับ…ลิ้นอันชุ่มชื้นและปราดเปรียวคล่องแคล่วของสาวทอมละเลงไต่ขึ้นไปใบหู…จูบรัวบริเวณปลายติ่งส่วนมือไม้ก็ลูบไล้ไปตามหัวไหล่ลงถึงแขน…ร่างกายเบาหวิว…ความรู้สึกแบบนี้มันยากที่จะลืมได้จริงๆ…
“โอวววววววว…อะ…จี…เคน…เคนเสียววววว…”
“หืมมมม…จง…ดีใจซะเถอะ…เราไม่ทำแบบนี้กับผู้ชายคนไหนเด็ดขาด…นายเป็นคนแรกและคนเดียวเท่านั้น”
“ปะ…เป็นเกียรติอย่าง…ยิ่ง…อูยยยยยยย…อย่าเลียหัวนม…โอออออ…ใจจะขาดแล้ววว…”
“ชอบก็บอกว่าชอบ…อา~~~…บอกมาตรงๆ…อืออออออ…อยากให้ทำอีกมั้ย?”
“…ชะ…ชอบ…สุดเหวี่ยงไปเลยจี…จีจ๋า~~…เธอเลียเก่ง…ใช้ลิ้นเก่งจังเลย…อย่าหยุด…เอาอีกๆ”
“โอเคนะคะ…แต่แหม~~…พอดูใกล้ๆแล้วมันน่าดูไม่น้อย…หัวแดงแจ๋เยิ้มน้ำตาไหล…ฮะๆๆ”
…เฝ้ารอมานานแสนนาน…ใน…ในที่สุดก็สมหวังเมื่อจีโจมตีที่จุดยุทธศาสตร์สำคัญ…เธอกำโคนควยพอหลวมๆพร้อมหอมแก้มหลับตาปรืออย่างเซ็กส์ซี่เหลือแสน…หน้าอกนุ่มนิ่มเบียดบี้แผ่นหลังยิ่งทำให้สติผมแตกกระเจิงไปคนละทิศละทาง…วินาทีแรกมือเรียวสวยข้างนั้นจับสัมผัสท่อนเนื้อของผมก็เหมือนถูกกระแสไฟหลายร้อยโวลต์ซ็อต…แผ่นหลังร้อนผ่าวเพราะเสียดสีกับเต้าประทุมถันสีขาวเจือชมพูอันน่าหลงไหลลุ่มหลง…
“…อะไรเหรอจ๊ะ?…เคนจะพูดอะไรน่ะ?…”
“ยะ…อยาก…อยากจับ…อุ…อูวววววว…”
“หือ?…บอกมาให้ชัดๆ…อยากจับอะไรของจี…อ๊า!!!…ร้ายนักนะ…เล่นเราทีเผลอเหรอ?”
…จีเผลอครางเพราะของลับในหว่างขาเผลอถูกก้นผม…คงจะเสียวจี๊ดไม่น้อย…เป็นบุญหูมหาศาลอีกแล้ว…เสียงคราญครางยามเสียวซ่านของสาวทอมเมื่อเกิดอารมณ์ทางเพศ…เธอไม่เลื่อนเนินเนื้อแคมสวาทหนีแต่กลับถูไถมันที่ร่างผมหนักกว่าเดิมซะอีก…
“อูยยย…อูยยยย…เสียวจัง…อูยยยยย…แตดฉัน…ซีดสสสสส…ครูดตัวนายเต็มๆ…อื๊อออออ~~~”
“…อ๊าววว…โออออออ…ดี…กระทอกเข้า…สุดยอดดดดด…”
“ระ…เราแก้เผ็ดนายอยู่นะเนี่ย…ยังจะให้เร่งอีก?…อะ…เอาซี่~~…น้ำเงี่ยนพุ่งหมดกะโปกก็อย่าโอดครวญล่ะกัน…อือออออออออ”
“…ซีดสสสสสส…ได้แบบนั้นก็ดี…เอาอะไรมาแลกก็ไม่เอา…โอ้ยยยยยยยย”
…จีคลึงเคล้าลูกป๋องแป๋งผม…รู้สึกได้เลยว่าน้ำอสุจิกำลังเคลื่อนไหลเมื่อถูกกระตุ้นอย่างหนัก…
“เมื่อกี้อยากจับอะไรของเรา?…บอกมาให้ชัดๆซิ…”
“เคนอยากจับนม…จีจ๋า~~~…ขอร้องเถอะ…อย่าทรมานกันอีกเลย…โอวววววววว…แย่แล้ว!!!…”
“โถๆ~~…พ่อหนุ่มน้อย…งั้นน่าจะรีบบอกซะ…เอ้า!!…”
“…ทนไม่ไหว…นมสดๆ…หน้าอกอวบอิ่ม…ปทุมถันคู่งามตูมราวดอกบัว…ขอเคล้นให้หนำใจอยากหน่อยเถอะ…”
“…อื้อออออ…จะบีบหรือจะดูดก็ตามใจ…อืมมมมมม…ดีๆ…หัวนมน่ะบีบไปเลย…มะ…ไม่ต้องเกรงใจหรอกเคน…อูยยยยย”
…เมื่อถูกเรียกร้องผมจึงสนองตอบสอดมือใต้รักแร้บีบหน้าอกสาวทอมบอยเบาๆอย่างกลัวมันจะบุบสลายคามือ…จีเอี้ยวศรีษะจูบปากผมครางอือๆพลางส่งตาหวานหยดย้อย…ผมยิ่งย่ามใจบีบหน้าอกทอมสาวหนักขึ้น…จีหายใจหนักและถี่ครางกระเส่าพูดเสียงสั่นๆ…
“ปะ…เป็นอะไร?…ต่อซิ…กำลังรู้สึกดีเลยนะ…”
“ตกใจ…ไม่นึกไม่ฝันว่าเธอจะจูบผู้ชาย…”
“ฮืมมมมม…ก็แค่นายคนเดียว…ทะ…เท่านั้นแหละที่เราจะจูบด้วย…นายจูบเก่งใช้ได้นิ…อือออออ”
…เราจูบปากแลกลิ้นพันกันอย่างเพลิดเพลินอยู่นานพอถอนปากน้ำลายก็ไหลยืดตามมา…ได้คืบจะเอาศอก…ผมชักอยากจับโคกหีเนื้อหนั่นจับจิตและเหมือนว่าเธอจะอ่านความคิดผมออกผ่านทางแววตาที่วิงวอน…
“มาตกลงกันก่อนนะ…ถ้าไม่สอดใส่หรือใช้ปากใช้นิ้วล้วง…นายมีสิทธิ์ทำได้หมด…เราจับควยนายจับหี…ก็ยุติธรรมดีอยู่…โอเค?…”
“ได้จ๊ะๆ…แบบไหนก็เอาทั้งนั้น…เคนยอมทุกอย่าง…โอออออ…สวรรค์โปรด…หีกำลังทับควย”
“อย่าอาศัยช่วงเราเพลินเอามันเข้ารูซะล่ะ…ฮิๆๆ…ไม่งั้นเจี๋ยนทิ้งนะจะบอกให้”
…จีพูดแหย่ขณะเขยิบขึ้นนั่งตักผมและแยกขาออกพลางบอกให้ผมเหลือบก้มมองแคมหีที่เผยออ้าปาก…ข้างในช่องสวาทแดงสดชวนน่าหลงไหลและส่งลิ้นควานเลียน้ำเสียวยิ่งนัก…ถ้าสาวทอมอนุญาตผมจะรีบลงลิ้นทันที…โหนกนูนสวาทบดสีมังกรตาเดียวที่พยายามส่ายหัวจะเข้ารู…จีตาปรือนวดคลึงพวงสวรรค์พร้อมหัวเราะคิก…
“เกิดมันมีชีวิต…เราโดนเย็ดไปแล้วแหงๆ…นายนี่มันร้ายกว่าที่คิดไว้เยอะ…พ่อถั่วงอกหัวควยใหญ่…”
“รู้มั้ยจี?…เคนแทบจะคลั่งตายกับสิ่งที่เธอทำให้…ฉันอยากเอาเธอใจจะขาดจริงๆ…”
“เราเข้าใจความรู้สึกนาย…แต่คงตอบสนองให้ไม่ได้เพราะไม่อยากผิดต่อกุ๊กรวมถึงความตั้งใจของตัวเอง…ที่สามารถทำให้ได้ก็คือช่วยปลดปล่อยให้นายสบายตัวขึ้น…”
…สาวทอมบอกให้ผมนอนหงายใช้ผ้าขนหนูรองศรีษะจากนั้นเธอกระเถิบบั้นท้ายงามขาวผ่องมาใกล้ๆแขนผม…เจตนาที่หล่อนต้องการกระทำคือก้มหน้าแนบบริเวณสะดือและใช้สองมือร่วมกันสาวควยชักกระตุกถี่ยิบ…
“โอ้ยยยยยยย…จี…เสียว…เสียวควย…อูววววววววว…อย่าชักแรงงงง…มันเสียว…เสียวจะเป็นบ้าอยู่แล้วววว…ว้ากกกก”
“อืออออออ…ทะ…ทำให้เราด้วยสิ…แค่ลูบเท่านั้นนะ…เอาเลย…อ๊อยยยยยยยย…เคนเก่งจัง…อูววววว…น้ำหีเราก็ไหล…ไหลใหญ่…อ๊า~~~”
…แค่นิ้วผมถูแคมหีไม่กี่ที…คาวเมือกลื่นของจีก็ซึมหยดออกมาง่ายดายนัก…สีขาวขุ่นปนใสรวมทั้งกลิ่นของมันช่างหอมหวานน่าลิ้มชิมรส…จริงด้วย…เพื่อนสาวไม่ได้ห้ามไม่ให้ดื่มน้ำรักนี่นะ…ผมอ้าปากคอยรองรับอย่างใจจดจ่อ…
“…ไงจ๊ะเพื่อน?…ลิ้นงี้มันแผล่บ”
“ฉันนึกว่าเธอไม่เห็นซะอีก…โค้งตูดให้ดูแต่หีกับรูประตูหลังอย่างนั้น…”
“ต้องการอยากเห็นชัดๆก็ตามใจ…ดูหรือเขี่ยแตดพอนะ…ห้ามล้วงนิ้วเข้าเด็ดขาด…”
“แล้วรูตูดล่ะล้วงได้มั้ย?…”
“อึ๊ยยยยย…ไอ้ลามกสัปดน!!…เราก็เจ็บแย่อ่ะดิ…นี่ก็ห้าม…ขืนดื้อเจอเตะควยพับไม่รู้ด้วย”
“งั้นเคนขอแหกแคมดูรูหีให้ชัดเป็นบุญตาแทน…”
“นั่นแหละ…ดะ…ได้…ซะ…ซีดสสสส…อูยยยยยย…ซีดสสสสสส…ทำไมแหกหีกว้างจังเล่า?…แต่…อ่ะ…แหกให้…เต็มที่ก็ดี…อา~~…โอววววววว…ของฉันสวยมากมั้ย?…ชอบหรือเปล่าจ๊ะ?…”
“ชอบ…ชอบจ๊ะ…เนื้อในแดงก่ำแถมเปียกเยิ้มมาก…ยิ่งเห็นก็ยิ่งเงี่ยน”
…จีกางขาขวาเหยียดตรงคร่อมผ่านตัวผมส่วนขาซ้ายอยู่ในสภาพพับเข่า…ท่านี้สวยงามเหลือจะพรรณนา…หม้อลอยเด่นรูหีแดงสดบานกลีบอ้าและมีน้ำเสียวใสๆปนขาวเยิ้มซึมก็ยิ่งงดงามเหนือสิ่งอื่นใดทั้งมวล…
“โออออออ…รูก้นขมิบดีจังนะจี…”
“นี่!!…แหกหีให้ดูแต่ไม่สนใจมัวไปดูตูด…อ๊อยยยย…ฉันเงี่ยนนนน…ควยนายน้ำตาซึมใหญ่ด้วย…อีกอึดใจรับรองร้องให้จ้า…อึ๊ยยยยยยย…ว่าแล้ว!!…จิ้มรูตูดฉัน…อย่า…อย่าแกล้งกันซี่~~…มันเสียววววว…หนอย~~…แหย่เราดีนัก…จะรูดให้ควยหลุดเลย!!”
“อ๊าววววว…ดี…ดีๆๆๆ…มะ…มันใกล้ออกแล้วววว…จริง…จริงของเธอ~~~…กะโปกขับน้ำควยแล้วววววว…พุ่งแล้วววว…อ๊ากกกกกก”
…สู้อดทนอดกลั้นมาตั้งนานและทำนบมันก็พังทลายคามือสาวทอม…ผมสูดปากครางกับราวโดนเชือดยกก้นดันควยสุดแรงเกิดเพราะน้ำเงี่ยนกำลังแตกพุ่ง…จีรู้แกวเบี่ยงหน้าหลบทัน…ท่อนควยพองคับแน่นเต็มรอบมือเพื่อนในวัยเด็ก…พวงสวรรค์บีบตัว…กระฉูด…กระฉูดน้ำเงี่ยนเป็นทางสีขาวอย่างรุนแรง…
“…อูยยยยยยยย…จี~~~…แตก…ทะลัก…โอ้ยยยยย…น้ำควยแตก…โอ๊ววววววววววววว…โอออออออ”
“อื้อหือ?…ออก…เยอะมากๆ…กลิ่นมันคาวจัง…”
…แม่ทอมบอยคนเก่งยังกระตุกรูดหนังควยให้หลั่งน้ำอสุจิออกมาอีก…น้ำสีขาวขุ่นที่เธอบอกคาวย้อยเหนียวติดมือไหลเปรอะเต็ม…ส่วนร่องเสียวของจีก็มีเมือกรักซึมหยดย้อยเป็นยางยืด…ผมอ้าปากรับเงี่ยนคาวของสาวทอมอย่างเต็มใจ…รสชาติปะแล่มๆแต่ผมดีใจมากที่ได้มีโอกาสชิมคาวสวาทของเพื่อนรัก…
“อืออออออ…น้ำควยผู้ชายกลิ่นมันแปลกๆ…รสก็แปลก…มันออกเค็มๆเนอะ”
…จังหวะจีหย่อนก้นลงมาในระยะที่ผมสามารถแยงลิ้นถึง…อดใจต่อไปไม่ไหวจึงตวัดลิ้นถูกเม็ดติ่งทำเอาสาวน้อยสะดุ้งผวาร้องลั่น…
“อ๋า!!…อึ๊ออออ~~~…บอกว่าไม่ให้…อา~~~…เจ้าถั่วงอก…เราไม่ยอม…อืออออออ…ผู้ชายไหนมาเลีย…ของเรานะ…โอออออ…อ๊อยยยยยยย…อย่า~~…ซีดสสสสส”
“คะ…ใครจะทนได้ของเธอมันงดงามเกินอดใจอยู่…แต่…”
“ตะ…แต่อะไร?…”
“หีเธอเหม็นกลิ่นเหล้าแฮะ…”
“ไอ้~~…อีตาบ้า!!!…แอบเลียจนลิ้นปากมันแผล่บแล้วยังมาว่าหีเราเหม็น…ยะ…อยากโดนเตะ…นะ…นักเหรอ?…อึ๊ยยยยยย…อื๊อออออ…ว่าของฉันเหม็นแล้วจะยัง…ละ…เลียทำไมยะ?”
“แหม~~…เคนแค่หยอกเล่นๆ…ก็เธอล้างหีฟอกสบู่ซะหอมกรุ่นจะไปมีกลิ่นได้ยังไง…แต่มันมีกลิ่นเหล้าหน่อยๆจริงนะ…อูยยยยย…เนี่ย…น้ำหล่อลื่นจากรูหีไหลเยิ้ม…หอมหวนน่ากินจัง…ขอเถอะ”
…น้ำเงี่ยนสดๆหลั่งรินจากในช่องสวาทไหลย้อยเข้าปากผมอีกชุดใหญ่…จีเหลือบมองค้อนหยิกขาผมหมับ…ถึงเจ็บแต่ก็สุดจะคุ้มค่ายิ่ง…มันเปรียบเหมือนน้ำทิพย์จากสรวงสวรรค์ที่ไหลหลั่งมาให้ผมโดยเฉพาะ…
“ไม่รู้!!…ใครขอให้เลียล่ะ…เราไม่ปล่อยให้นายเอาเปรียบฝ่ายเดียวแน่…โดน!!”
…จีกางมือข้างที่เปื้อนน้ำกามของผมและก็ทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง…สาวทอมชม้ายชายตาเชื่อมพลางตวัดลิ้นเลียคาวอสุจิต่อหน้าต่อตาผมจนเกลี้ยงจากนั้นห่อปากอมดุ้นควยเข้าไปในปากออกแรงดูดดังจ๊วบๆๆยาวต่อเนื่องกันสักพักจึงคายมันออก…เธอใช้ปากลิ้นรูดกินน้ำของผมที่ติดตามวงรอบท่อนเอ็นจนเกลี้ยง…จากนั้นเรา 2 คนชวนกันลงไปนั่งแช่ในอ่างอย่างสบายตัวสบายใจ…ผมโอบไหล่จีมือช้อนใต้รักแร้ลูบจับคลำหน้าอกตูมสวย…จีซบศรีษะแนบไหล่ผมพูดคุยหยอกล้อตามประสาเพื่อนเก่าเพื่อนแก่จนเวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้…ผมไม่ยอมละมือจากเต้าสวรรค์ของสาวน้อยหัวใจหนุ่มที่นั่งตีหน้าผากตัวเองแปะๆ…
“เพราะเราเมาแท้ๆ…คืนนี้ถึงเผลอใจยอมมีอะไรกับนาย…แล้วห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาดนะ!!”
“รู้ตัวเองเมาก็แสดงว่ามีสติ…เธอก็อยากสนุกกับฉัน”
“ฮึ!!…เล่นคำสำบัดสำนวน…ทีแต่ก่อนนอกจากเราแล้วก็ไม่ค่อยจะกล้าชวนผู้หญิงอื่นคุย…”
“ความรักทำให้เคนต้องปรับตัว…”
“เยี่ยม!!…ขอให้โชคดี…เรามั่นใจเต็มเปี่ยมว่าคุณบรีนเป็นคู่แท้ของนาย…ดังนั้นเราถึงไม่ให้นายล่วงเกินมากไปกว่านี้…”
“มันคงช้าไปแล้วนะที่จะพูดแต่สมมติฉันไม่ได้พบคุณบรีน…คืนนี้เธอจะยังยอมมีอะไรกับฉันมั้ย?…”
“…ฮะๆๆ…นายมันมัวแต่กลัวโน่นกลัวนี่…ไม่ยอมจับเราทำเมียสักที…อุตส่าห์รอลุ้นมาตั้งนาน…”
“หา!?…”
“โอ่ย~~…พูดเล่น!!…เราไม่ใช่คนที่นายรออยู่อย่างแน่นอนและตอนนี้ฟ้าได้ส่งผู้หญิงที่ใช่สำหรับนายมาแล้ว…”
“งั้นคนที่ใช่ของเธอคือกุ๊ก?…”
“อื้อ!!…กุ๊กเป็นผู้หญิงที่ดี…เธอยอมเสียโอกาสจะได้พบผู้ชายที่เหมาะสมกับตัวเองเพื่อมาเลือกเรา”
“แล้วจีมีอะไรกับกุ๊กบ่อยมั้ย?…”
“ทำไมถามแบบนี้?…”
“ก็อยากรู้…”
“…เราไป…นอนค้างกับกุ๊กบ่อยเหมือนกัน…พอเริ่มช่วงสอบก็ไม่ได้ไป…ทีนี้หลังจากเก็บตัวเสร็จเราจะไปค้างทุกคืน…”
“ฉันอยากเห็นพวกเธอบรรเลงดนตรีไทยกันจริงๆพับผ่า…ตามฉันไปชมด้วยสิ”
“เสียใจ!!…ไม่มีทาง…เกิดนายหน้ามืดเงี่ยนขึ้นมาจะทำเนียนเข้าแทงข้างหลังเราหรือกุ๊ก…นายต้องทำแน่ๆ…ก็ขนาดเมื่อกี้ท่าทางกระเหี้ยนกระหืออยู่อย่านึกว่าไม่รู้…จบแล้ว!!…พอแค่นี้ล่ะ”
“จบแค่นี้?…”
…สีหน้าจีเคร่งขรึมจริงจังทีเดียวขณะดึงมือผมออกจากหน้าอกของเธอก่อนพูดเสียงเข้มขลัง…
“รักษาสัญญานะเคน…เราตกลงกันว่าจะใช้มือใช้ปากและการสัมผัสทางร่างกายช่วยคลายอารมณ์ให้เท่านั้น…เรายอมให้นายจับหีจับนมซึ่งจะไม่มีทางยอมให้ผู้ชายคนไหนแตะต้องแต่เคนคือเพื่อนรักที่ไว้เนื้อเชื่อใจ…เราให้นายเล่นสนุกถึงขนาดนี้ยังได้คืบจะเอาศอกไม่รู้จักพออีกเหรอ?…”
“…นั่นสิ…ฉันควรพอใจในสิ่งที่ได้รับถึงจะถูก”
“และจงอย่าลืมว่านายฉวยโอกาสแอบเลียหีเรา…นั่นไม่เท่าไหร่แต่ไอ้ที่หยาบคายร้ายสุดๆคือกล้าแหย่ว่าหีเราเหม็น…นึกแล้วฉุนจนอยากเตะก้านคอตงิดๆ…ฮึ่ม!!!…”
…และจีก็เอานิ้วจิ้มหน้าผากแต่รู้ดีว่าเธอไม่ทำแบบนั้นกับผมอย่างที่ขู่หรอก…(แต่ถ้าขืนแหย่อีกครั้งอันนี้ไม่แน่นะ…)
“เธอก็ดูดกินน้ำควยฉันจนแก้มตอบ…เจ๊ากันไปน่า…โอเค?”
“ฮึ!!…ปากนายนั่นแหละมีกลิ่นเหล้าไม่ใช่กลิ่นจากหีเรา…เออก็ได้!!…หือ?…เสียงมือถือนายดังหรือเปล่า?”
“…จริงแฮะ…”
…มือถือวางไว้ในหน้าห้องน้ำ…เป็นคุณบรีนโทรมา…เธอโทรมาหาผมจริงๆด้วย…
“………………………………………………”
“ใครเหรอ?…”
“คุณบรีนขอให้ฉันไปรับ…รถเพื่อนของเธอเกิดเสีย”
“โอว~~…งั้นรีบไปโดยด่วน!!…โอกาสงามแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆนะจะบอกให้…”
“แน่นอน…เอ่อ…จี…ขอบคุณมากนะที่มอบความสุขให้แก่ฉัน…”
“…ไม่เป็นไร…ก็แค่กับนายคนเดียวเท่านั้น…เป็นผู้ชายคนแรกและคนสุดท้าย”
…ผมเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกอย่างแท้จริง…ไม่…ความโชคดีเริ่มต้นตั้งแต่ได้ยลร่างเปลือยของเธอแล้ว…เชื่อมั่นได้เลยว่าไม่มีผู้ชายไหนหรอกที่จะมีโอกาสงามแบบนี้…
“นี่!!…เมื่อก่อนเราแอบชอบนายนิดๆ…แต่บัดนี้นายมีคนที่รักและรักนายอยู่…เราจึงต้องอกหักและเป็นฝ่ายหลีกทาง”
…ถึงตรงนี้เสียงของจีออกจะเศร้าๆหรือผมจะคิดมากไปเอง?…แค่ชั่วพริบตาที่มองหล่อนเพื่อค้นหาคำตอบ…สาวทอมก็ชิงหัวเราะอย่างรวดเร็ว…
“ฮ่าๆๆๆๆ…ล้อเล่นหรอกเว้ย!!…นายนี่ยังเชื่อคนง่ายเหมือนเดิม…ไม่เปลี่ยนไปจากตอนเด็กเลยสักนิดเดียวถึงโดนเราแกล้งอำประจำ…เอาล่ะ!!…รีบเข้าเถอะเดี๋ยวคุณบรีนจะรอนาน…”
“แต่…ก่อนจะไป…ถือว่าเป็นคำขอร้องจากเพื่อนในวัยเด็กเถิดนะ…ฉันขอจูบเธออีกสักครั้งได้มั้ย?…จีเพื่อนรักของฉัน…นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้มีโอกาส”
…สาวน้อยผมสั้นผิวขาวนวลร่างเปลือยเปล่าอาบแสงจันทร์งามผ่องสบแววตาอันอ่อนโยนอบอุ่นและเธอก็ยิ้มเล็กๆพลางพยักหน้า…ผมโผเข้าไปคว้าต้นแขนสบตานิ่งงัน…มันชวนให้รู้สึกอาลัยอย่างบอกไม่ถูกก่อนค่อยประทับรอยจุมพิตเบาๆและกอดจีไว้แน่นอก…ไม่ช้าแขนเธอก็โอบรัดตอบพร้อมหลับตาพริ้มเอียงศรีษะบดบี้ริมฝีปากจุมพิตหนักขึ้น…คล้ายว่าสาวทอมบอยนักเทควันโด้ผู้เก่งกาจได้กลับมาอ่อนหวานน่ารักเยี่ยงหญิงสาวทั่วไป…หญิงสาวในอ้อมกอดชายหนุ่มค่อยๆเปิดนัยน์ตาอันนุ่มละมุนสมควรต่อคำว่า “กุลสตรี” อย่างที่ผมไม่เคยพบมาก่อนในชีวิตตลอดเวลานับ 10 กว่าปีแห่งความสัมพันธ์ที่แนบแน่นเหมือนพี่น้องร่วมสายเลือดเดียวกัน…
“ความเป็นเพื่อนของเราจะยั่งยืนตลอดไป…มิตรภาพไม่สั่นคลอนนะจี”
“จนตราบเท่าที่ยังมีชีวิตหรือแม้ลาจาก…ถูกต้อง…เคนเพื่อนรักที่แสนดีที่สุดของเรา”
…ใช่…สายสัมพันธ์ของพวกเราจะไม่มีเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น…บานประตูแห่งความรักฉันท์ชายหนุ่มหญิงสาวที่ผมแอบเปิดรอไว้เมื่อในอดีตได้พับปิดและถูกล๊อคด้วยกุญแจที่เรียกว่า “เพื่อนสนิท” อาจพูดได้ว่าช่องว่างในจิตใจที่เคยมีให้กัลยามันถูกปิดตายเป็นการถาวรลง ณ เวลานี้…ผมขอก้าวเดินต่อไปตามความเชื่อมั่นของตนเองจนไปสู่จุดหมายโดยคาดหวังว่าคุณบรีนจะยินดีร่วมเดินทางไปกับผมด้วย…
……………………………………………………………………………………………………………
…ทิ้งท้าย…
…ที่หน้าโรงแรมหรูกลางใจเมือง…สาวบรีนอยู่กับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง?…
“รถเสียอย่างงั้นเหรอ?…ที่จริงมันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย…บรีนคิดจะทำอะไร?”
“เถอะน่า…ฉันแค่อยากรู้อะไรนิดหน่อย”
“แต่เคนเขาจะมาแน่หรือ?”
“มาสิกรรณ…ฉันเชื่อว่าเขาต้องมา…แม้ฟังโทรศัพท์เสียงจะแปร่งๆเหมือนดื่มเหล้าก็เถอะนะ”
“อือ~~…หนุ่มๆก็อย่างงี้แหละ”
“เธอน่ะน่าจะรู้จักเขา…เคยพบกันมาแล้วด้วย”
“เอ้ย!!…อย่าพูดถึงมันดีกว่าบรีน…เจอกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น…ไม่เห็นจะมีอะไรให้น่าจดจำ…นอกจาก…”
“จ้า~~…โอ๊ะ!!…มาแล้วๆ”
“งั้นกขคอย่างฉันขอจรลีไปก่อนล่ะนะ…พระเอกกับนางเอกจะได้อยู่กัน 2 ต่อ 2 …ขอให้โชคดีจ๊ะและวันหลังฉันจะแวะไปหา”
“…………………………………………….”
……………………………………………………………
