รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 4

 รักไม่นับตัวเลขตอนที่ 4 “แอบดูชาวบ้าน?…หวดตะบัน…พุ่งแทง”

“คุณ!!…เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?”
“อ๊ะ!!…มะ…ไม่เป็นอะไรครับ…ผมชื่อเคน…เอ่อ…ผมจะรีบไปเก็บรถให้…เดินทางมาไกลคงจะเหนื่อย…”
“…โชคดี…คิกๆ…แต่ฉันไม่ได้เอารถมาหรอกและก็ไม่เหน็ดเหนื่อยอะไรเลยค่ะ”
(เพล้ง!!!…ภาษาบ้านเรา
เรียกง่ายๆ…หน้าแตก…)
“…งั้น…ผม…ช่วยถือของ…”
“ไม่เป็นไรค่ะ…มีกระเป๋าแค่ใบเดียว…”
…ปัทโธ่เอ้ย~~…นี่ตัวเราเป็นอะไรไป?…จู่ๆพูดจาไม่อยู่กับร่องกับรอย…เสียงก็ตะกุกตะกักซะอย่างงั้น…ขนาดกุญแจห้องที่อุตส่าห์เตรียมไว้ล่วงหน้ายังเสือกหยิบผิดต้องรี่กลับไปเอาใหม่…
“คุณ…พักห้อง 205 ครับ…ผมทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว…”
“สายหยุดค่ะ…จะเอานามสกุลด้วยมั้ยคะคุณเคน?…อ้อ!!…เรียกบรีนเถอะนะ…ชื่อเล่นฉันเอง”
“เอ่อ…ครับ…แต่ไม่ต้องถึงกับนามสกุลก็ได้…”
…ที่จริงนามสกุลก็อยากรู้…ชื่อจริงสายหยุด…บรีนชื่อเล่น…ชื่อเพราะ…ช่างเข้ากันได้ดีกับแววตาที่อ่อนโยน…รอยยิ้มพิมพ์ใจแสดงถึงความเป็นมิตรไม่คิดร้ายกับใคร…อบอุ่นเชื้อเชิญให้ผู้พบเห็นอยากชิดใกล้ทำความรู้จัก…ผมคิดฟุ้งซ่านอะไรต่ออะไรต่างๆนาๆกับหญิงสาวตรงหน้าเหมือนคนไร้สติสะตัง…
“วา~~…น่าอยู่มากค่ะ…ด้านหลังเห็นแม่น้ำด้วย…อากาศก็เย็นสบายสดชื่นสมกับอยู่นอกเมือง…”
“…ดีจริงๆที่คุณบรีนชอบ…อ่า…ไม่มีคนพักด้วยใช่มั้ยครับ?…”
…เลียบเคียงถามเพราะยั้งใจไม่ไหวจริงๆ…มีเสน่ห์นุ่มลึกเช่นนี้ต้องมีผู้ชายมาชอบแน่แต่คำตอบของหล่อนกลับถูกใจผม…
“ฉันพักคนเดียวเท่านั้นค่ะ”
“ตามสบายครับ…ห้องผมอยู่ข้างๆนี่เองมีอะไรก็เรียกได้ทุกเวลา…”
“พี่เคน~~…”
“อ้าว!!…เรามาพอดี…รู้จักกันไว้…คุณบรีนครับ…มิวเธอพักอยู่กับแม่ที่ห้อง 201…มิว…นี่คุณบรีนจะมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่วันนี้นะ…”
“……………………………………”
…ตามคาด…มิวคงไม่ชอบใจแต่แรกเห็นคุณบรีนซึ่งมันสวนทางกับความรู้สึกผมโดยสิ้นเชิง…เด็กหญิงเชิดหน้าพลางทักห้วนๆอย่างเสียไม่ได้…
“…หวัด…ดี…”
“สวัสดีค่ะ…ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ…”
…ดูสิๆ…ขนาดคุณบรีนมีอายุมากกว่าเธอก็ยังเป็นฝ่ายพูดจานอบน้อมให้มิวก่อน…ชักน่ารักกิ๊บกิ้วถูกใจผมมากขึ้นเรื่อยๆ…เจ็บ!!…เจ็บหลัง!!!…เจ็บโว้ย!!!!…อูยยยย~~~…
“มิว!!…มันเรื่องอะไร…หยิกพี่ทำไม?…”
“…ออกหน้าออกตามาก…”
…เล่นหยิกชนิดไม่ออมแรงทีเดียว…วิถีแห่งความยุ่งยากเริ่มปรากฏเด่นชัด…คุณบรีนอาจไม่แต่ผมรู้…มิว…พี่อยู่กับเธอมานานก็จริงแต่ไม่มีสักครั้งที่จะคิดเกินเลยไปกว่าคำว่า “น้องสาว” ส่วนกับคุณบรีนนั้นไม่ใช่…เพียงพบกันครั้งแรกใจผมก็เต้นแรงไม่เป็นส่ำ…เห็นทุกสิ่งรอบตัวสว่างจ้า…ดังนั้นจึงแน่ใจเต็มที่ว่าหลงชอบคุณบรีนเข้าแล้ว…หยุดก่อน!!!…ยังมีก้างขวางคอชิ้นโตที่กำลังบีบแขนจ้องผมเขม็งนี่ไง…
“อย่าลืมเด็ดขาดนะว่ามิวเคยพูดอะไรไว้…ไม่ได้พูดล้อเล่นและจะทำจริงๆด้วย!!…”
…พูดจบมิวสะบัดศรีษะพลางค้อนขวักกลับห้องตัวเอง…คุณบรีนดูการกระทำของเรา 2 คนอยู่ห่างๆแต่ผมหวังว่าเธอจะไม่ใส่ใจในคําของเด็กหญิงประถมอายุ 11 …จริงสิ…
“โอ๊ะ!!!…ขอโทษ…ผม…ผม…ไม่ได้ตั้งใจ…”
“ว้าย!!!…เคาะประตูซะก่อนสิ”
…ฉิบหายตายโหง!!!…ผมดันทะลึ่งนึกอะไรออกกระทันหันจึงถือวิสาสะเข้าไปโดยลืมเคาะประตูตามมารยาทที่ดี…คุณบรีนกำลังเปลี่ยนชุดในท่าก้มถอดกระโปรง…ร่างขาวผ่องของเธอมีเพียงกางเกงชั้นในสีดำติดกายปล่อยท่อนบนเปลือยเปล่าไร้ยกทรง…ตาก็เสือกไวเห็นหน้าอกตึงเต่งหัวนมสีชมพูอ่อนจะๆ…ตะลึงไปกับของสวยๆงามๆได้แค่แว่บเดียวก็จําต้องล่าถอยโดยด่วน…
“ขะ…ขออภัยอย่างยิ่งครับ…ผม…ไม่ได้เจตนา”
…หัวใจเต้นโครมครามเหงื่อแตกตัวสั่นอยู่หน้าห้องสักครู่คุณบรีนก็ออกมาพร้อมใบหน้าที่แดงเรื่อไม่ถึงกับบึ้งตึงนักแต่น้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความไม่พอใจ…
“…ไม่เป็นไรค่ะ…แต่ต่อไปอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ…แม้ฉันจะเข้าใจดีว่าคุณยังหนุ่มยังแน่นมันต้องมีความอยากรู้อยากเห็นบ้าง…”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ!!!…อย่าเพิ่งเข้าใจผมผิด…”
“ช่างมันเถอะ…ฉันจะออกไปหาอะไรทานแถวนี้…คุณจะฝากซื้ออะไรมั้ยคะ?…”
…ผมส่ายหน้าลูกเดียวเป็นเชิงวอนว่าไม่ได้มีเจตนาลามกเลยสักนิดเดียว…คุณบรีนเริ่มมองเราในทางที่ไม่ดีแล้ว…เริ่มแรกก็สร้างภาพพจน์สุดย่ำแย่ให้แก่ตัวเอง…เวรกรรมๆ…ได้เห็นของดีของหญิงสาวที่ตัวหมายปองอย่างรวดเร็ว…ถึงจะดีใจแต่มัน…เหม่อมองร่างคุณบรีนในชุดลำลองค่อยห่างออกไป…ภายใต้กางเกงยีนส์นั่น…แพนดี้ที่ยังสวมคงเป็นตัวสีดำที่เราเห็น…ฮึ่ย!!!…ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วยหนอ?…
“…นั่งแช่แป้งอยู่ตรงนี้เอง…เป็นไรน่ะ?…”
…เกลอสนิทผมมาแล้วมันเพิ่งเดินสวนกับคุณบรีน…เจ้าเอ๊าะเหลียวมองตามอย่างสนอกสนใจ…
“นั่นคนมาอยู่ใหม่ใช่มั้ยวะ?…”
“เป้าหมายกูโว้ย…เอ็งอย่ายุ่ง!!!”
“วะ!!…ไอ้นี่~~…ฮะๆๆ…หล่อนแค่มาอยู่ไม่ถึง 1 วันมึงก็ตีตราจองแล้วหรือเนี่ย?…วางใจได้กูไม่แย่งหรอกแต่น่ารักใช้ได้…เธอชื่อไร?…”
“บรีน…”
“…นับว่ามึงตาถึงไม่เบาแต่ชื่อแปลกดีนะ…จะว่าไป…สไตล์อย่างนี้เหมือนเคยเห็น…เฮ่ย!!…ช่างเถอะๆ…กูมีอะไรดีๆจะมาแจ้งให้ทราบรับรองแก้เครียดได้ฉมัง…”
…………………………………………………………………………………………………………………………..

…วันอาทิตย์ในยามเที่ยง…ไอ้เอ๊าะพาผมมาที่บ้าน…ไม่…ต้องเรียกพามาที่คฤหาสน์ถึงจะถูก…
“วันนี้กูมีหนังให้มึงรับชม”
“ถ้าเป็นหนังโป๊กูไม่มีอารมณ์ดู…”
“มันเด็ดกว่านั้นเว้ย!!”
“แล้วมันหนังอะไรของ…หา!!!…มึง…พูดจริงๆหรือวะ?…”
“สนใจชมเปล่า?…”
“เออซี่~~…มึงใจดีจัดให้ทั้งทีไม่สนได้ไง?…”
…เล่นเอาหูผึ่งหายขัดข้องหมองใจทันทีเลยล่ะครับ…คือเจ้าเอ๊าะจะให้ผมซ่อนตัวแอบดูมันกับพี่แตงร่วมเพศกันในวันหยุดที่ไม่มีใครอยู่บ้านสักคน…พ่อกับแม่เอ๊าะหย่าร้างนานหลายปีแล้วดังนั้นปัจจุบันมันจึงอาศัยอยู่กับแม่และพี่สาวเพียง 3 คนเท่านั้น…
“หายห่วง…แม่กับพี่กูไปเที่ยวต่างประเทศอีกวัน 2 วันถึงจะกลับ…ตรงนี้มีรูสำหรับแอบดู…”
…เอ๊าะช่างเข้าใจเอาโปสเตอร์ปิดทับพอเปิดออกก็เห็นรูที่เจาะไว้ขนาดสักรอบวงของปากกาทางฝั่งห้องมันและพาผมมาที่อีกห้องหนึ่งข้างๆกัน…
“…ห้องแม่มึงกูไม่เคยเข้ามาสักครั้ง…แล้วเจาะไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?…”
“นานหลายปีจำไม่ได้…กูเจาะไว้แอบดูพ่อกับแม่เย็ดกัน…”
“โห~~…ไอ้!!…สันดานชั่วช้ามากนะมึงนี่…”
“อย่าคิดมากน่า…บางทีก็ได้ส่องดูพี่แอบพาอดีตแฟนมาเย็ดแต่ต่อไปกูจะไม่ต้องเอาแต่แอบดูอีกแล้ว…”
“หมายความว่า?…”
“…สักวันกูจะเผด็จศึกพี่สาวกับแม่ซะเอง…”
“ไอ้บ้า!!!…มึงอย่าเอาเรื่องแบบนี้มาพูดล้อเล่น…กูไม่ขำนะว้อย!!!”
“…ล้อเล่นหรือไม่คอยดู…คนอย่างกูถ้าไม่มั่นใจว่าจะได้ไม่มีทางยอมเสี่ยงแน่นอน…มึงจำคำกูไว้นะ…มั่นใจและมีโอกาสเมื่อไหร่ต้องจัดการทันที…”
…คบกันมาตั้งนานเพิ่งจะรู้ธาตุแท้ของมันก็คราวนี้เอง…ผมขนลุกซู่ไปทั้งตัวแต่ยังสะกดใจถาม…
“เมื่อกี้เอ็งบอกเองว่าไม่มั่นใจจะไม่เสี่ยง…”
“มึงคงอยากถามว่าแม่กับพี่สาวกูจะเล่นด้วยหรือเปล่าใช่มะ?…จะบอกให้ก็ได้…ตั้งแต่พี่กูเลิกกับแฟนก็มีแอบให้ท่ากู…แม้ไม่แสดงโจ่งแจ้งแต่แน่ใจว่าพี่เค้าต้องอยากมีอะไรกับกู…คิดดูสิ…ผู้หญิงลองเคยได้ควยทิ่มรูแล้วมาอดซะร้อยทั้งร้อยจะต้องเปลี่ยวเหงาโหยหา…แม่กูยิ่งแล้วใหญ่…หย่ากับพ่อมานานเกือบ 6 ปีไม่เคยมีควยผ่านหี…ครั้นอยากจะมีผัวใหม่ก็ไม่กล้าได้แต่แอบเล่นกับควยปลอม…ตอนนี้กูเริ่มแผนการขออาบน้ำด้วยแรกๆแม่ไม่ยอมแต่นานเข้าชวนกูอาบเองเฉยเลย…ระหว่างอาบก็มีชำเลืองควยลูกชายตาเชื่อม…หึๆๆๆ…อีกไม่กี่วันรับรองมึงได้รับข่าวดีจากกูแน่…”
…ผมอ้าปากค้างไม่กล้ากระดิกตัวสักแอะรวบรวมสติฟังไอ้เอ๊าะร่ายยาว…ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง…มันมีความคิดริอาจฟันแม่ผู้ให้กำเนิดกับพี่สาวแท้ๆที่ตัวเองคลานตามกันมา…เรื่องผิดศีลธรรมแบบนี้…ขอให้ที่ไอ้เอ๊าะพ่นออกมาทั้งหมดจงเป็นรายการล้อกันเล่นเถอะ…เซ็กส์ภายในครอบครัวผมพอรับทราบมาบ้างจากในหนังและไม่เชื่อปักใจนักว่ามีอยู่จริงๆแต่ในอนาคตอีกไม่นานมันกำลังเกิดขึ้นแถมอยู่ใกล้ตัวมากๆซะด้วย…
“มาแล้ว!!!…มึงอยู่นี่อย่าออกไปไหนเด็ดขาดนะโว้ย…พี่แตงยังไม่รู้แผนของเรา…”
“กูก็อยากร่วมด้วยนี่หว่า…”
“สวิงกิ้ง 2 ต่อ 1 น่ะเหรอ?…น่าสนใจแต่มึงรอก่อน…กูยังไม่ได้คุยกับพี่แตง…ไว้จะหาโอกาสลองคุยนะ…ถ้าพี่เขาโอเคมึงก็โซ้ยได้ตามสบายเลย…”
…ใจร้ายชะมัด…งั้นกว่าจะถึงคิวเราก็ต้องนั่งควยแข็งแล้วแข็งอีกน่ะสิ…แอบดูคนล่อกันมันจะปลดปล่อยอารมณ์อะไรได้มากไปกว่าชักว่าว…ไอ้เอ๊าะน่าจะให้ผมร่วมแจมด้วยทันทีน๊า~~…ไม่ได้ๆๆๆ…คุณบรีน…ผมตั้งใจจะชอบเธอแล้วไม่ใช่รึ?…ดังนั้นจะไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนใดไม่ได้เด็ดขาด…พี่กรรณ…เวลานี้ถ้ามีหล่อนอยู่เคียงข้างก็ดีมากโข…โอย…ความคิดต่างๆในหัวสมองมันตียุ่งสับสนปนเปไปหมด…
“…อ๊า~~~…เอ๊าะขา~~~…แตงเงี่ยนทนไม่ไหวแล้ว…ขอ…ขอดูดควยทีน๊า~~…”
…อุ๊บ!!…อะไรหว่า?…แทบจะหารูส่องไม่ทัน…ไอ้เอ๊าะยังปิดประตูล๊อคห้องไม่เรียบร้อยพี่แตงก็โผนั่งคุกเข่ามือไม้สั่นเทารีบดึงรูดกางเกงเพื่อนผมทันที…อดอยากปาก(หี)แห้งมาจากที่ไหนถึงไวไฟนัก…ผัวบกพร่องไม่ค่อยทำหน้าที่ให้หรือไงกัน?…
“เอ๊าะเนี่ยล่ะ…เข้าใจหาเรื่องสนุกให้พี่ทำแต่มันงุ่นง่านใจเหลือเกินนะ…”
“พี่ก็ชอบไม่ใช่หรือครับ?…”
…ก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนตัวดีของผมมันให้พี่แตงทำอะไรไม่อาจรู้…รู้แต่ว่าสาวรวยเสน่ห์รูดกางเกงเจ้าเอ๊าะเสร็จคว้าเจ้าลูกเจี๊ยบคลึงเล่นอย่างสนุกมือ…ไอ้จู๋เวลาปกติของมันสุดจะเล็กเหมือนของเด็กเลย…
“ซ่อนรูปดีนัก…เผยร่างจริงให้ดูซะสิจ๊ะ…เอาละนะ…อ้าม~~~”
“หูยยยยยย…พี่…ผมเสียวววว…”
…ไอ้เอ๊าะปล่อยอารมณ์ครางเต็มที่ไม่เกรงผีสางไม่อายผมที่นั่งตัวแข็งตาแนบผนังส่องผ่านรู…มือพี่แตงช้อนลูกกระโปกปากอมรูดเจ้าไก่น้อยเข้าออกด้วยความพิศมัยใหลหลง…ไม่นาน…จากลูกเจี๊ยบกลายเป็นไก่น้อยและในที่สุดก็กลายเป็นไก่รุ่นหนุ่มกระทงพร้อมขัน(รู)…ดูๆแล้วพี่แตงมีลีลาการใช้ปากและชิวหาดีกว่าพี่กรรณมาก…เธอลงมือปฏิบัติกามกิจไม่มีขาดตอนให้สะดุดเลย…อยากให้ควยที่กำลังอยู่ในปากนุ่มๆสวยๆของเธอเปลี่ยนเป็นควยของผมยิ่งนัก…ซึ่งมันพองคับเต็มกางเกงอยากจะออกมาข้างนอก…ผมนั่งตัวแข็งกลั้นใจตาแนบผนังจ้องไม่ยอมกระพริบง่ายๆถ้าทนไม่ไหวจริงๆ…
“โอวววววว…พี่แตงงง…ผมจะออกแล้ววววว…โอ้ยยยยย…”
…ไอ้เอ๊าะเคยเล่าว่ามันเย็ดอึดทนแต่สงสัยจะเป็นราคาคุยซะมากกว่า…พี่แตงกำถอกดูดควยให้ยังไม่ถึง 3 นาทีร่างมันก็สะดุ้งสุดตัวเนื่องจากน้ำกามพุ่งทะลักเข้าปากสาวคู่ขาเต็มเหนี่ยว…เพื่อนผมค่อยๆถอยหลังทรุดนั่งหอบแฮ่กๆๆ…พี่แตงแลบลิ้นปาดริมฝีปากแล้วกลืนน้ำคาวผู้ชายลงคอหมด…เธอกล้าดูดกินคาวน้ำควยอย่างไม่ลังเล…ขนาดพี่กรรณยังไม่กล้ากินของผมมาก…น่านับถือความใจกล้าของพี่แตง…
“คราวนี้ก็หายกันแล้วนะ…”
“…ผมขอตัวแป๊ปหนึ่งล่ะกัน…”
“อย่านานล่ะ…งั้นพี่จะอาบน้ำสักหน่อย…พี่ออกมาเมื่อไหร่เอ๊าะต้องพร้อมรบ…”
…พูดจบแม่บ้านวัย 34 ค่อยเปลื้องอาภรณ์ออกจากร่างทีละชิ้นๆ…ผมสอดตามองไม่มีให้คลาดเฝ้าพินิจพิจารณาความอวบอัดทีละส่วนๆในกายเปลือยหญิงสาวอย่างพึงพอใจ…นมใหญ่อลังการโคกหีก็โหนกนูนอย่างกับกระดองเต่า…งี้นี่เอง…ไอ้เอ๊าะถึงติดใจหลงใหลโงหัวไม่ขึ้นถึงขนาดยอมเจียดเงินเก็บที่แม่มันให้ไปปรนเปรอผู้หญิงคนนี้(…เจียดเงินครั้งหนึ่ง…หลายพันนะครับ)…อูยยย…นมเป็นนม…หีเป็นหี…หนังสดมันมันส์หยดกว่าดูหนังโป๊เป็นร้อยๆเท่า…ควยผมก็พองอึดอัดเต็มเป้ากางเกงมากขึ้นๆอีกไม่นานมันจะต้องได้ออกมาสู่โลกภายนอกสมใจ…
“…เป็นไงวะ?…ลีลาพี่แตง…”
“เด็ดสุดจะหาใครเทียม…แค่ฝีปากดูดควยก็ทิ้งพี่กรรณไม่เห็นฝุ่น…”
“กูที่ว่าแน่ๆยังยอมแพ้เธอราบคาบแหละ…กูโดนดูดควยทีไรเป็นอย่างนี้ทุกที…”
“แล้วมึงเข้ามาเอาอะไร?…สัด!!…เดินแกว่งควยโทงเทงอุบาทส์นะ…เออ…ก่อนพี่แตงมาที่นี่…มันเกิดอะไรขึ้นวะ?…มึงให้เธอทำอะไร?…”
“กูให้เธอเล่นโฟนเซ็กส์ด้วย…พอพี่แตงใกล้จะน้ำแตกก็วางหูและส่งข้อความให้เธอรีบมาถ้าอยากสานต่อให้จบ…ก็มีพี่แตงคนหนึ่งล่ะที่ไม่รู้สึกอุบาทส์แถมจะรี่เข้าหาซะอีก…นี่กูมาเอาของใช้ของแม่น่ะ…”
…ความคิดมันนี่…จะชมหรือจะด่าดีวะ?…ผู้หญิงกำลังถึงจุดสุดยอดพอโดนขัดจังหวะก็ต้องหาทางระบายออกให้ได้…พี่แตงไม่มีทางเลือกจึงต้องรีบรี่มาหาหนุ่มผู้ซึ่งจะช่วยปลดปล่อยความอยากอย่างเร็วที่สุด…จากนั้นเจ้าเอ๊าะเปิดลิ้นชักตู้ไม้ใกล้ๆหัวเตียง…ของที่อยู่ในมือคือ…
“แท่งมหัศจรรย์ที่แม่กูชอบใช้…”
…โห!!…นี่แม่ของเพื่อนผมเซ็กส์จัดขนาดนี้เชียว?…ควยปลอมตั้ง 4 แท่งแถมแต่ล่ะอันก็ใหญ่กว่าผมซะอีก…
“รับรองร้องครางลั่นบ้านแน่พี่แตงจ๋า~~~…เอ…อีกอันมันอยู่ตรงไหน?…เด็ดสุดเพราะมีปุ่มกระสันต์รอบวงเชียวเฟ้ย…”
“นี่มึงจะบ้าหรือ?…เอาไปทำไมเยอะแยะ…”
“เปล่า…ไม่ได้ใช้หมดหรอกน่า…เอาตรงนี้ไป 2 แท่ง…ส่วนอันพิเศษ…อยู่ในตู้…”
“มึงรู้ได้ไงว่าแม่มึงเก็บไว้ที่นั่นที่นี่?…”
“ลืมง่ายจริงนะเพื่อน…ก็กูแอบดูแม่ช่วยตัวเองกี่ครั้งแล้วเล่า…ของปลอมเก็บที่ไหนทำไมกูจะไม่รู้…อ้าว!!…หล่น…”
…กางเกงชั้นในหลากสีหลายสไตล์ที่ผมเห็นตอนเจ้าเอ๊าะควานหาดุ้นยาง…ท่าทางจะเป็นของคุณน้า…เห็นแล้วใจสั่นระทึกและยิ่งตื่นเต้นไปใหญ่เมื่อผมมองลอดกลับไปอีกฝั่ง…อาภรณ์ที่พี่แตงถอดกองไว้ที่โซฟาทั้งเสื้อชั้นในและกางเกงในลายลูกไม้สีแดงสดตัวบางจิ๋ววางกระจัดกระจายมันชวนให้ใจร้อนรุ่มราวถูกไฟเผาทรวง…ผมเป็นคนชอบส่องมองกางเกงในผู้หญิงซะด้วย…ขอยอมรับตรงนี้ว่าผมเคยแอบสอยกางเกงในของน้าจี๊ดที่ซักตากไว้มาประกอบกิจกรรมสำเร็จความใคร่หลายครั้งเพราะเธอชอบใส่แบบมีลวดลายชวนรู้สึกวาบหวิวอารมณ์มากกว่าของใครๆ…(เด็กดีอย่าเอาอย่าง)…
“เอ๊าะ…กูอยากชักว่าวกับกางเกงในแม่มึงว่ะ…”
…ผมละทิ้งความอายกล้าบอกกับเพื่อนตรงๆ…มันเป็นเพื่อนสนิทที่สุดถึงขนาดรู้รสนิยมในส่วนลึกของผมดี…เป็นคนอื่นคงโดนต่อยไปนานแต่กรณีนี้ไม่ใช่…
“พี่แตงคงใกล้อาบเสร็จแล้ว…ไปก่อนนะ…มึงเลือกได้ตามสบายล่ะกัน…ของแม่กูเก็บอยู่ในนี้ทั้งหมด…”
“แต่อยากได้ของพี่สาวมึงด้วย…”
“ไอ้นี่อย่าโลภมากซี่~~…ห้องพี่กูล๊อคอยู่…”
…ผมค่อยย่องไปเปิดลิ้นชักตามที่เอ๊าะบอก…ข้างในนั้นมีกางเกงชั้นในหลากสีหลายรูปแบบพับเก็บอยู่เป็นระเบียบ…หยิบตัวนั้นตัวนี้มาคลี่ดู…น้าดา (แม่เอ๊าะ) นี่มีอารมณ์สุนทรีไม่เบา…แพนดี้ที่ซื้อมาแต่ละตัวสุดจะกระชากหัวใจชายทุกวัย…บางตัวไม่มีผ้าเสริมรองเป้า…บางตัวไม่มีเนื้อผ้าปิดส่วนก้น(เอาควยใส่รูได้โดยไม่ต้องถอดให้เสียเวลา)…บางตัวก็มีโบว์ผูกห้อยด้านหลังยาวเกือบ 1 ไม้บรรทัด…ยี่ห้อก็เป็นแบรนด์เนมชื่อดังที่เคยได้ยินตามทีวีซึ่งน่าจะซื้อมาจากเมืองนอกและราคาต้องแพงเอามากๆ…
“…วันนี้พี่ค้างกับผมได้มั้ย?…”
“ผัวพี่จะสงสัยน่ะสิจ๊ะ…”
“ช่างเขาเถอะน่า…ผัวพี่ไม่ค่อยจะกลับบ้านมัวแต่ตระเวณกินเหล้าตามบ้านเพื่อนอยู่แล้ว…”
“ทำไมวันนี้เอ๊าะดูคึกคักจัง?…หว่านล้อมให้พี่ค้างจะได้ชวนกันเย็ดทั้งคืนสิท่า…”
…ผมรีบสืบเท้ากลับเข้าประจำที่เมื่อได้ยินเสียงชายหญิงชู้รักเจรจาเสียงอ่อนเสียงหวาน…ในมือมีกางเกงชั้นในสีครีมเนื้อผ้าน้อยชิ้นของแม่เจ้าเอ๊าะติดมาด้วย…เพื่อนผมก้าวขึ้นเตียงเอามือลูบท่อนขาอวบขาวไล่จากต้นลงสู่ปลายและกลับขึ้นมา…
“เนื้อหนังมังสาพี่แต่งนุ่มเนียนลื่นมือไม่เปลี่ยน…”
…พี่แตงไม่พูดได้แต่อมยิ้มปล่อยให้ชู้รักวัยคะนองทำได้ทุกอย่างตามใจต้องการ…เด็กหนุ่มลูบไล้เรียวน่องขึ้นลงสองสามเที่ยวแล้วค่อยๆกระตุกปมผ้าเช็ดตัวให้หลุดออก…ไอ้เอ๊าะเข้าซุกอกจู่โลมเล้าอย่างพลุ่งพล่านใจ…ร่างแม่บ้านสาวทรุดกึ่งนั่งกึ่งนอนจับมือคู่ขาล้วงบีบนมหลับตาครางซีดสๆ…
“หน้าพี่แตงตอนมีอารมณ์เงี่ยนอยากล่อควยนี่เซ็กส์ซี่ฉิบ…”
…ผมรำพึงกับตัวเองขณะเอากางเกงในคุณน้าดาขึ้นสูดดมไม่พลาดจะจินตนาการถึงเจ้าของด้วย…แม่ไอ้เอ๊าะก็รูปร่างไม่เบาเหมือนกันถึงวัยจะใกล้ล่วงเข้าเลข 5 …นึกไปนึกมานี่เราชักอยากจะเย็ดแม่เพื่อนซะแล้วหรือไง?…
“พอโว้ยๆ…ตั้งหน้าตั้งตาดูไอ้ตรงหน้าก็พอ…อย่าคิดชั่วกับครอบครัวคนอื่นให้มากนัก…”
“…พี่แตงแยกขาหน่อย…อูยยยยย…นอกจากหีจะโหนกนูนถูกใจ…รูยังเยิ้มคาวเมือกใสแคมก็แดงก่ำ…”
“อาสสสสสส…ถูกใจเอ๊าะเต็มที่สิเนี่ย…เอ้า!!…ก็เลียให้จุใจซะสิ…อูยยยยยยยยยยยย…”
…เอ๊าะจับขาพับแหกขาพี่แตงให้อ้ากว้างออกไปอีก…ตามันลุกวาวเต็มไปด้วยแรงหื่นกระหายกามรีบห่อลิ้นฉกแตดติ่ง…พี่แตงครางอือๆๆคิ้วขมวดหลับตาหายใจถี่รัว…
“…ลงไป…ไล่ลงไป…ดีมาก…ซีดสสสสสสส…ถูกใจพี่จัง…โอ้ยยยยย…อย่ากัดซี่~~…”
“พี่อย่าดิ้นซะให้ยาก…ผมไม่ปล่อยแน่…”
“อือออออออออ…อ๊า…ยอดจริงๆ…โอวววววววว…”
…เพื่อนเกลอซบหน้าจูบเนินโคกหีเมียชาวบ้านอีกครั้ง…เสียวท้องน้อยแทนจริงๆครับ…แคมเต่าประดับขนหมอยดำขลับขึ้นปกคลุมพอประมาณ…เนื้อในยังแดงสดอยู่ไม่น้อยด้วยคงไม่ผ่านการใช้งานมาก…ถ้าพี่แตงรู้ว่าผมแอบดูเธอเล่นสวาทกับเจ้าเอ๊าะ…ถูกเห็นหีเห็นแตดหมดสิ้นเธอจะทำหน้ายังไงกันนะ?…
“…โอวววววววว…ควยปลอมมันใหญ่นะ…อย่าเพิ่งดันลึก…อืมมมมมมม…”
“ของแม่ผมเองแหละ…ใหญ่ถึงใจมั้ยล่ะครับ?…”
…พี่แตงหลับตาปี๋ตัวเกร็งแต่เป็นฝ่ายจับแท่งยางกดเข้ารูหีซะเอง…พอลืมตาก็ตาโตจริตร้องว้าย…
“อื้อ!!…หือ?…แม่เอ๊าะใช้ดิลโด้แท่งใหญ่ขนาดนี้เชียว…อ๊อยยยยยยยยย…คับจัง…อืมมมมมมม…”
…แม่บ้านวัย 34 แลบลิ้นเลียปากมือก็ชักดิลโด้เข้าๆออกๆยิกๆๆๆ…น้ำหล่อลื่นสีขาวเหมือนนมไหลพรูออกนอกปากช่องเสียวติดแท่งยาวนั้นโดยรอบ…อูย…เราทนไม่ไหวแล้ว…ถ้าไม่ชักว่าวประกอบกามมีหวังอกแตกตาย…ผมลุกถอดกางเกงออกอย่างเร่งรีบ…ควยตัวเองแข็งโด่สั่นหัวหงึกแข่งกับเจ้าเอ๊าะ…
“โอ้ยยยยยยย…พี่เจ็บ…พี่ยังไม่เคยนะรูนี้…อื๊ออออออ…”
…พี่แตงร้องครวญครางลั่นห้อง…จะไม่ร้องได้ยังไงไหวในเมื่อเจ้าเอ๊าะดันดิลโด้สีดำขนาดเท่ากับอันที่เสียบคารูหีเข้าในรูตูดแถมมีปุ่มปมรอบๆแท่ง…แม่บ้านผัวเผลอเกร็งตัวบิดร่านส่ายหน้ามือตบหมอนป้าบๆๆๆเหมือนได้รับความทรมานอย่างสาหัสแต่รูก้นของเธอรับหัวบักบานใหญ่เข้าได้มิด…
“…ไม่เคยก็ต้องลองสิครับ…ขนาดแม่ผมยังเล่นเสียบ 2 รูพร้อมกันเลยนา…”
“หา!!…นี่เอ๊าะแอบดูแม่…”
“ครับ…แม่โก้งโค้งก้นคลาน 4 ขาบีบหน้าอกตวัดนิ้วล้วงเขี่ยรูแคมแล้วเอาดิลโด้แหย่หีก่อนต่อด้วยรูก้น…แม่ผมครางเสียวซ่านเหมือนพี่ตอนนี้เลย…”
“…นี่เอ๊าะคงอยากฟันหีแม่ตัวเองสิท่า?…ควยงี้พองก๋าเชียว…”
…ใช่…เจ้านี่มันอยากเย็ดน้าดาแม่ของตัวเองจริงๆ…พี่แตงนี่ฉลาดแฮะ…แต่ว่า…น้ำเยิ้มเต็มหัวควยผมเพราะไอ้เอ๊าะมันบรรยายซะเห็นภาพชัดเลย…น้าดาช่างเซ็กส์จัดอะไรอย่างนี้นะ…ว้าว!!…พี่แตงกำลังคลาน 4 ขาหันหีหันแก้มตูดอวบอูมมาทางผม…นี่เจ้าเอ๊าะคงคิดเล่นอะไรอีกแล้ว?…
“…แม่เอ๊าะทําแบบนี้ใช่มั้ย?…”
“หูย~~…พี่แตง…เหมือนมากครับ…และจะเหมือนกว่านี้ถ้า…”
“อ๊าววววว…เล่นยัดทีเดียวเหรอ…ซีดสสสสสสส…มันเสียวน๊า…อ๊ายยยยย…พี่จุก…อูยยยยยยยย”
“ชอบมั้ยครับ?…”
“…โอออออ….อือออออ…ชอบสิคะที่รัก…แต่อีกรูมันจะเสียวแน่หรอ?…อา…เมื่อกี้พี่เจ็บจะตาย…”
“ผมจัดการเอง”
…เจ้าเกลอผมพูดจบมันใช้นิ้วป้ายเมือกคาวในหว่างรูหีละเลงตรงหูรูดรูตูดพี่แตง…มังคงช่วยสร้างความเสียวสนุกให้กับหล่อนมากจนต้องส่ายก้นยั่วแคมหีก็ขมิบหลั่งน้ำหีไม่มีขาดสาย…ผมตัวสั่นงันงกเอากางเกงชั้นในน้าดาห่อควยแล้วกระตุกตาม…เหมือนจังหวะชักควยของผมจะเข้ากับจังหวะที่พี่แตงขมิบรูหีพอดี…
“อูยยยยยยยยย…ดันเบาๆค่อยๆ…มันใหญ่ไม่เบาเลยเอ๊าะ…โอออออออ…แม่เธอนี่เก่งจังนะ…”
“แรกๆ…แม่ก็ไม่กล้า…แต่พอได้เข้าครั้งหนึ่ง…คราวนี้ติดใจ…ช่วยตัวเองทีไรต้องเอาควยแหย่ประตูหลังทุกครั้ง…”
…อย่าว่าแต่ผมที่ตัวสั่น…ไอ้คนลงมือเอาแท่งยางแหวกเจาะรูก้นสาวคู่ขาก็หายใจแรงมือไม้สั่นเหมือนตกน้ำเสียงพูดก็ขาดเป็นช่วงๆเหมือนกัน…ไอ้เอาะสั่งให้พี่แตงใช้มือให้เป็นประโยชน์จับแท่งควยปลอมที่รูก้นให้เสียบคาไว้อย่างนั้นเพราะถ้าปล่อยไว้แรงขมิบในช่องทวารคงจะดันควยยางออก…ส่วนรูหีตอนนี้อ้าบานด้วยฤทธิ์แท่งเสียวยาวใหญ่…หยดน้ำเมือกไหลซึมลงที่นอน…อยากเลียน้ำหีพี่แตงจริงๆว้อย!!!…
“อูวววววว…น้าดาครับ…ผมกำลังชักว่าวกับกางเกงในน้า…หีของน้าหอมน่าเย็ด…โอออออออ…”
…ผมไม่สนใจอะไรแล้ว…ไอ้เอ๊าะมันสูดปากร้องขณะให้พี่แตงดูดควยอย่างสนุกสนาน…เราก็ต้องสนุกตามไปด้วยสิ…
“อื๊ออออออออ…อื้มมมมมมมมม…”
…พี่แตงครางงึมงำในคออย่างไม่ถนัดเพราะอมควยจริงเข้าเต็มปาก…มือหนึ่งจับโคนดิลโด้อันเขื่องชักดึงเข้าออกรูตูดของเธอช้าๆแต่เน้นๆ…ท่าทางจะมันส์จนหยุดไม่อยู่แล้วแม่บ้านผัวเผลอ…เสียงดังจ๊วบๆที่ได้ยินช่วยเร่งเร้าความเงี่ยนให้พุ่งถึงขีดสุด…ผมนั่งชักว่าวอย่างถี่ยิบจนถึงจุดทะลักเดือด…น้ำกามพุ่งติดเปื้อนบริเวณเป้าแพนดี้สีครีมของน้าดากลมกลืนกันพอดิบพอดี…อูวววววววว…เปรอะเต็มเป้าไปหมด…ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะสำเร็จความใคร่ได้เมามันส์สุดยอด…น้ำเงี่ยนพุ่งแรงขนาดนี้เป็นครั้งแรก…
“…กูจะทำยังไงดีวะ?…กางเกงในน้าดาเปื้อนน้ำควยเราหมดแล้ว…ไอ้เอ๊าะ!!…มึงเข้ามาทำไมอีก?…”
“ซวยแล้ว!!…แม่กับพี่กูเปลี่ยนกำหนดการกลับอีกไม่กี่ชม.จะถึง…เมื่อกี้เพิ่งโทรมาบอก…หือ?…เล่นชักว่าวใส่กางเกงในแม่กูจริงๆหรือวะเนี่ย?…นึกว่ามึงพูดล้อเล่นซะอีก”
“ก็มึง…แล้วจะมาบอกกูทำไมเนี่ย?…เดี๋ยวพี่แตงก็สงสัยที่มึงหายไปนาน…”
“ไม่หรอก…ถ้าซักตากตอนนี้แม่กูคงสงสัยแน่…มึงเอากลับไปซักด้วย…วันหลังค่อยเอามาให้กู…”
“เออๆ…แม่มึงไม่เอะใจแน่หรือ?…กูชักกลัวว่ะ”
“น่า…คงยังหรอก…แต่รีบๆหน่อยก็ดี…”
“แล้วแม่กับพี่มึงจะกลับมาตอนไหน?…”
“ไม่รู้เวลาแน่นอนว่ะ…กูก็เสือกลืมถาม…”
“กูว่ากูรีบกลับดีกว่า…หนังสดของมึงนี่เล่นเอากูใจหายใจคว่ำตั้งแต่ต้นยันจบ…”
“ยังไม่จบสักหน่อยกูจะต้องสานต่องานจนเสร็จ…ส่งพี่แตงขึ้นสวรรค์ให้ได้…โชคดีนะเพื่อน…”
…ก่อนกลับยังอดแอบดูต่ออีกนิดไม่ได้…ไอ้เอ๊าะกัดฟันโยกเอวส่งควยแทงรูหีไม่ยั้ง…พี่แตงก็ครางเสียงแหบเสียงแห้งดิ้นสู้เด้งเอวส่ายสะโพกสุดฤทธิ์…พอดึงดิลโด้ออกจากประตูหลัง…ผมได้เห็นปากรูก้นอ้ากลวงแต่ไม่นานนักเพราะเพื่อนเกลอจอมลามกเอาควยจริงยัดรูตูดเมียชาวบ้านสาวกระเด้าต่อเนื่องทันที…มันช่างเข้าใจนำร่องด้วยของเทียมจากนั้นค่อยใช้ของจริงบรรเลง…ผมน่าจะจดจำไว้ใช้บ้างแต่จะใช้กับใครและมีโอกาสได้ใช้มั้ยเนี่ย?…
………………………………………………………………………………………………………………………..

…นึกย้อนไปถึงบทสนทนาส่วนหนึ่งตอนเอ๊าะพาผมไปบ้านมัน…
“ถึงจะเพียงชั่วครู่แต่กูมั่นใจมากว่าคุณบรีนน่ะมีส่วนคล้ายผู้หญิงคนหนึ่ง…งามแบบบาดกินลึกๆ”
“ใครวะเอ๊าะ?”
“มึงไม่เคยเฉลียวใจหรือไงหึ?…ก็จากสาวมหา`ลัยเราน่ะแหละ…วันก่อนยังบอกเองว่าเธอคนนี้กำลังเนื้อหอมสุดๆ”
“อืม?…สาวมหา`ลัยเรา…เอ?…กูบอกเนื้อหอมที่สุด…นี่มึงคง…ไม่ได้หมายถึง?”
“ถูกต้องนะคร้าบ~~~…พี่สุรีย์พรรณ!!…”
“มั่วแล้ว!!…คุณบรีนจะไปคล้ายพี่สุรีย์พรรณได้ยังไง?…นิสัยก็ท่าทางจะต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยโว้ย!!.”
“ไม่!!…ลองดูดีๆซี่~~…ทั้งดวงตา…ทั้งจมูก…คิ้ว…ปาก…เค้าโครงหน้า…มีส่วนคล้ายกันนะ”
“ไม่ๆๆ…ยังไงมึงก็มั่วชัวร์ๆ…ไม่คล้ายกันมากขนาดนั้นหรอกแถมอายุพวกเธอก็ต่างกันสัก 5 – 6 ปีได้มั้ง?”
“…เรื่องความสวยคุณบรีนอาจจะยังสู้พี่สุรีย์พรรณไม่ได้แต่มึงลองหาจังหวะสังเกตตามที่กูบอกแล้วมึงจะต้องเห็นด้วย…”
…ห่าจิกไส้!!…แค่สบตาแวบเดียวก็อายคุณบรีนแย่…จะให้เราเปรียบเทียบส่วนคล้ายของ 2 สาว…มโนภาพเริ่มผุดขึ้น…เบื้องซ้ายคือคุณสายหยุดผู้น่ารักอ่อนโยน…กิริยามารยาทเรียบร้อยอ่อนหวานเพียบพร้อมลักษณะของกุลสตรีเพราะแม้คู่สนทนาเป็นเด็กก็ยังพูดจาไพเราะนอบน้อมให้…เบื้องขวา…รุ่นพี่สุรีย์พรรณนั้นสวยเฉียบขาดยิ่งแต่เธอกร้าวแกร่งมากเกินไป…ไม่ยอมก้มหัวต่อผู้รุกรานและสิ่งผิด…ครั้นจับจุดเพ่งใบหน้าหญิงงามทั้ง 2 ซึ่งกำลังเคลื่อนซ้อนกันทีละนิดๆจนต่างคนหยุดที่ครึ่งหนึ่ง (เอ๊ะ…เส้นแบ่งมันมาจากไหนหว่า?)…ดวงตาคุณบรีนส่องประกายเจิดจ้าสดใสแต่พี่สุรีย์พรรณกลับเยือกเย็นแลดูลึกล้ำสุดหยั่งถึง…ริมฝีปากบางเบาของคุณบรีนเผยอแยกเผยให้เห็นรอยยิ้มน่ารักนิดๆพองามแต่พี่สุรีย์พรรณเป็นตรงกันข้ามคือนิ่งขรึมปราศจากรอยยิ้มเสียงหัวเราะ…เมื่อรวมเข้ากับแววตาอันขุ่นมัวเสมือนไร้อารมณ์รู้สึก…จึงก่อเกิดความหมางเมินเย็นชาที่จะไม่มีวันเปิดใจรับไมตรีจิตจากบุรุษเพศ…
“ได้แค่นึก…จริงๆกูยังทำไม่ได้หรอกว่ะเอ๊าะ…ดันไปเห็นตอนคุณบรีนโป๊…นี่ก็ไม่รู้ว่าเธอโกรธอยู่หรือเปล่า?”
“เคน~~~…เล่นบอลกัน…”
“โอ้ย!!…ตามสบาย…”
…ไร้อารมณ์จะไปวิ่งไล่เตะเจ้าลูกกลมๆ…สาเหตุหลักมาจากปรากฏการณ์มหัศจรรย์ที่เอ๊าะกับพี่แตงร่วมกันแสดงจะๆ (ฝ่ายหญิงไม่รู้ตัว) มันฝังติดตราตรึงในหัวสมองลบออกไปไม่ได้…ไม่เคยรู้มาก่อนว่าการแอบดูชาวบ้านเย็ดกันนี่มันจะทุกข์ทรมานทั้งกายและใจมากกว่าที่คิด…ทำไมเราถึงไม่เป็นเจ้าเอ๊าะ…ไม่โชคดีอย่างมัน…เงี่ยนเมื่อไหร่ก็นัดแม่บ้านผัวโง่เซ่อมาแบหีให้กระเด้าถึงบ้าน…สาเหตุรองก็คือ…ตอนเวลาสายผมผ่าเข้าไปเจอะคุณบรีนกำลังแก้ผ้าพอดีแถมก่อนหน้าที่มานี่ก็เจอเธอแต่ไม่ได้ทักเพราะมัวแต่เอาของลับที่ซ่อนในถุงกระดาษ (กางเกงในของน้าดาที่เปื้อนน้ำอสุจิผม) ไปซุกซ่อนไว้ในห้องรอการซักล้างคราบคาวตอนดึกๆ…ผมนี่ไม่น่าเล้ย~~…เกิดความแตกล่ะยุ่งแน่ๆและจะเข้าหน้าน้าดาไม่ติดด้วย…
“…ขาด 1 คนเนี่ยเคน…แล้วไอ้เอ๊าะแม่งไปมุดหัวอยู่ไหนวะ?…ตัวจี๊ดจ๊าดซะด้วยสิ…”
“เอ๊าะไม่มาหรอก…มันไปยิงประตูที่อื่น…”
…ผมพูดไม่ผิดนิก็เจ้าเพื่อนตัวดีมันคงกำลังยิงพี่แตงสนุกทั้งประตูหน้าประตูหลัง…ยิ่งคิดยิ่งหมั่นไส้ปนอิจฉาดังนั้นไม่ว่าพวกเพื่อนๆจะชวนยังไงก็โบกมือท่าเดียว…จะให้บอกอีกกี่สิบครั้งกันว่าไม่มีอารมณ์…ที่มาสนามกีฬาของมหาวิทยาลัยก็เพราะจะมานั่งๆนอนๆแก้เซ็งเท่านั้น…(พวกมึงเข้าใจความรู้สึกของคนที่ดูชาวบ้านเขาเอากันแล้วไม่มีโอกาสลงมือเองบ้างมั้ย?…)
“ขาดคนอยู่ใช่มะ?…งั้นฉันขอเล่นด้วย…”
…นี่ก็อีก…โผล่มาจากตรงไหนและตั้งแต่เมื่อไหร่?…หยาดฝน…สาวจอมแก่นผู้สามารถปรากฏตัวได้ทุกหนแห่ง…หล่อนเป็นผู้หญิงแต่จะมาวิ่งไล่เตะบอลกับผู้ชายเนี่ยนะ?…
“โอ้ว้าว!!…ดาวคณะวิทย์-เทคโนว่ะ…มาๆ…เล่นกับพวกเราได้เลย…”
“แต่…เธอนุ่งกระโปรงจะเล่นได้รื้อ?…มันไม่สะดวก”
“เล่นได้ซี่~~…เรื่องเล็กนิดเดียวอย่าใส่ใจ…”
…ยามวิ่งมีหวังลมพัดกระโปรงบานพรึ่บพรั่บ…นึกครึ้มอะไรถึงอยากเล่นบอล?…เปรี้ยวดีจริงนะ…เตะคนเก่งแล้วยังเตะบอลเป็นด้วย…กะแล้ว…ถ้าหยาดฝนอยู่ที่นี่พี่สุรีย์พรรณก็ต้องมา…ในความเป็นจริงกับความคิด…เธอไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่เลย…แม้ภายนอกทำเงียบขรึมแต่ภายในเหมือนรู้สึกว่าหล่อนจะหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา…
“…ให้เวลาครึ่งชม…ถ้าพี่เรียกแล้วต้องเลิกทันทีอย่ามัวช้า…”
“จ้า~~…แต่พี่ไม่เล่นบ้างเหรอ?…”
…อ้าวแหม~~…ที่แท้ฝนสวมกางเกงขาสั้นอีกชั้นนี่เอง…พวกหนุ่มๆเพื่อนผมมีเซ็งแต่ก็ได้เห็นขาอ่อนขาวๆ…(ผมด้วย…งานนี้ขอเป็นคนดู)…แค่นี้ดีถมถืดไปน่าก็กระโปรงนศ.ปี 1 ของมหาวิทยาลัยเรามันมีรูปแบบเป็นจีบยาวถึงเข่าจึงเป็นเรื่องยากถ้าจะเห็นขาอ่อนหรืออะไรๆมากกว่านั้นของเหล่าสาวเฟรชชี่…
“พี่นุ่งกระโปรงสั้นเล่นไม่ได้…ไม่มีกางเกงมาเปลี่ยนและที่สำคัญ…ไม่สนใจจะเล่น…”
…ฝนถอดกระโปรงเรียบร้อยก็วิ่งวอร์มเหยาะๆโชว์ขาอ่อนขาวกับเรียวน่องสวยลงสนามฟุตบอลเล็กที่รถของพวกเธอจอดไม่ห่างกัน…พอเริ่มเกมส์สาวน้อยวัยกระเตาะก็วิ่งไล่ตัดบอลอย่างแข็งขันกับพวกเพื่อนๆผม…โอ้!!…วิ่งไวใช้ได้แรงดีไม่มีตกอีก…ฝ่ายพี่สุรีย์พรรณหยิบโทรศัพท์คุยกับใครไม่รู้แต่คอยจับตาดูตลอดเวลา…ผมเคยถามบรรดารุ่นพี่หลายๆคนว่ามีใครขอเบอร์เธอได้บ้าง…เกือบทุกคนถ้าไม่ส่ายหน้าก็จะบอกไม่ได้แถมบ่นอีกด้วยว่าผู้หญิงคนนี้มองพวกผู้ชายเป็นเหมือนสิ่งของที่น่ารังเกียจหรือไม่มีคุณค่า…ส่วนหยาดฝนไม่เป็นแบบพี่สาวแต่ก็ไม่เคยเห็นใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายคนใด…
“…วิ่งลืมบอลแล้ว!!…”
“อ้าว!!…วิ่งเร็วไปหน่อยแฮะ…”
…บางครั้งเธอคนนี้ก็ดูตลกๆนะครับ…ไม่ว่าฝ่ายตัวเองจะบุกหรือตั้งรับแม่คุณก็ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งๆๆ…บรรดาสหายคอยเอาใจส่งลูกให้สาวน้อยสิงห์นักเตะตลอดแต่อีตอนจับลูกได้เป็นต้องหาจังหวะส่องไกลและเสียของทุกที…บ้าพลังไม่เบาจริงๆ…ผมเวียนดูคนน้องทีคนพี่ที…พี่สุรีย์พรรณยืนกอดอกปิดตานิ่งพิงตรงท้ายรถอยู่เป็นเวลานาน…ไม่ว่าปิดหรือลืมตาเธอก็งามสง่าโดดเด่นกว่าใคร…สวยกว่าคุณบรีนอย่างที่ไอ้เอ๊าะบอกจริงๆแหละแต่บัดนี้ผมรักคุณบรีนมาก…มากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแม้เพิ่งเจอกันวันแรกส่วนพี่สาวของหยาดฝนแค่รู้สึก “นิยมชมชอบ” เท่านั้น…
“เฮ่ยๆๆ…ฟาวส์ในเขตโทษ…ให้ฉันยิงจุดโทษ…”
“บอกกติกาแต่แรกแล้วนี่นาว่าไม่มีการยิง…”
“บอกตอนไหนไม่เห็นได้ยิน…เอามานี่!!…เดี๋ยวจะโชว์พลังแข้งอันเอกอุให้ดู๊~~”
“อ่ะๆๆ…ให้ฝนเขายิงเถอะ…”
…สาวน้อยยิ้มกริ่มคว้าลูกบอลตั้งวางในเขตถอยหลังไป 4 – 5 ก้าวและวิ่งตะบันหวดลูกเต็มแรง…หมายมั่นเต็มที่ว่าคราวนี้ตาข่ายต้องทะลุ…ทว่า!!!…บอลมันกลับพุ่งวาบแหวกสายลมเฉียดเสาสองหาได้เข้ากรอบเป็นประตูไม่?…
“ว๊า!!…แย่…”
“…!!!…”
“…O~~~LAA!!!…”
(เปรี้ยงงง!!!!…)
…เหตุการณ์มันเกิดขึ้นในชั่วพริบตา…รวดเร็วเกินไปจนไม่อาจบรรยายทัน…พวกเราทั้งหมดต่างได้แต่อ้ำอึ้งตะลึงงันต่อสิ่งที่เห็น…พอลองลำดับดีๆในตอนหลัง…เบื้องหลังกรอบประตูห่างราว 20 เมตร…ร่างรุ่นพี่สุรีย์พรรณลอยคว้างกลางอากาศก่อนใช้ปลายมือเพียงข้างเดียวแตะพื้นจากนั้นสปริงตัวพลิกกลิ้งลงเนิน 2 – 3 ตลบและค่อยๆลุกนั่งคุกเข่าก้มสำรวจตัวเองสุดท้ายก็ตะโกนด้วยเสียงอันดังกึกก้องอย่างที่ไม่เคยได้ยินจากเธอมาก่อน…
“ทำบ้า…อะไรของเธอ!!!!…”
“ทะ…โทษจ๊ะพี่!!…ขอโทษ…เป็นอะไรหรือเปล่า?”
…ฝนวิ่งปุเลงๆไปช่วยปัดเศษฝุ่นเศษใบไม้ตามผมเผ้าและเสื้อกระโปรงให้พี่สาวหน้ายักษ์ส่วนเพื่อนผมคนหนึ่งแยกไปเก็บบอลในพงหญ้าซึ่งที่จริงน่าจะพุ่งชนกระจกรถเก๋งคันงามแตกยับ…ถ้าไม่ใช่…
“…รู้หรอกนะว่าไม่ตั้งใจแต่ถ้าพี่ไม่ทันล่ะก็…พอ!!!…กลับเดี๋ยวนี้…”
“ไม่เอา!!…ฝนจะเล่นต่อ…”
…สาวน้อยรีบกลับเข้าสนามแต่เหมือนมีอะไรสักอย่างดลใจให้เธอหันกลับไปอีกแล้วก็ต้องตกใจร้องเสียงหลงเพราะเห็นพี่สาวผู้เก่งกาจยกแขนแบมือและกำสลับกันอยู่ 2 – 3 ครั้ง…ถึงจะไม่พูดแต่สาวน้อยนักเตะก็คงจะรู้ถึงความหมายนั้นเป็นอย่างดี…
“อ๊าย!!…ชะ…อึ๋ย~~…สงสัยฉันคงต้องกลับก่อนนะทุกคน…กระดูกมือพี่ลั่นเปรี๊ยะๆแย้ว~~”
…ไม่เพียงแค่นี้…พี่สุรีย์พรรณยังปั้นหน้าถมึงทึงไปทางพวกเพื่อนๆผมแต่คนที่เตะบอลเกือบถูกกระจกรถนั่นคือน้องสาวพี่เองต่างหากครับ…(พูดให้ได้ยินไม่ได้…กลัว)
“มึงมองทันป่าว?…”
“ก็พอทัน…เยี่ยมยอด…บอลจะถูกกระจกอยู่ร่อมร่อแต่พุ่งตัวปัดทัน…เซฟได้สวยอย่างกับผู้รักษาประตูมืออาชีพ…ปฏิกิริยาไวจริงๆ”
…ไม่~~…ไม่ใช่ปัด!!…ผมอยู่ใกล้หญิงสาวที่สุด…เธอใช้มือพุ่งกระแทกบอลให้เบนทิศทางออกไป…ขนาดแต่งกายด้วยชุดรัดรูปแบบนั้นก็ยังเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วว่องไวแต่ที่น่าทึ่งยิ่งกว่าคือข้อมือกับนิ้วแข็งแกร่งมาก…ลูกบอลแหวกอากาศเร็วและมีความแรงแต่ไม่ลังเลจะใช้นิ้วอันเป็นอวัยวะที่บอบบางเข้าสกัดกั้นและถ้าไม่ใช้ก็น่าจะไม่ทันการอีกด้วย…
“ดีใจจังที่พี่ไม่บาดเจ็บ…อย่าโกรธจิ…นะๆๆๆ…พี่สาวฝนเก่งอยู่แล้ว…แค่นี้ไม่มีพลาดหรอก”
“ไม่ต้องถาม…คนที่จะบาดเจ็บมันเธอและไม่ต้องมาชื่นชม…”
…พี่สุรีย์พรรณดุหยาดฝนที่เล่นอันตรายชนิดเกือบทำกระจกรถแตกเสียหาย…ร่างกายของเธอยังดูปกติดีทุกอย่างแสดงว่าไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรแถมมือขวาที่ใช้แทงลูกบอลยังเคาะกะโหลกน้องสาวก๊อกๆ…(ในที่สุดก็โดนเขกจนได้…)
“อิๆ…ขอโทษน๊า~~…ฝนไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย…กะสับไกตุงตาข่ายน่ะ…แต่มาเล่นด้วยกันก่อนเถอะค่ะ…พี่เป็นโกลก็ได้…ท่าเสียบแทงเจ๋งสุดยอดเลยจ้า~~…”
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่สนใจจะเล่นแล้วพี่ชอบเสียบแทงคอหอยเด็กดื้อที่ไม่ค่อยจะยอมเชื่อฟังมากกว่า…”
“เหวย~~…นะ…หนูเลิกก้อด้าย!!…พี่นี่ยังไงกัน…ชอบขู่น้องอยู่เรื่อย…”
…ฟังน้ำเสียงแม้จะยังโกรธๆอยู่แต่พี่สุรีย์พรรณก็เอ็นดูน้องหยาดฝนมาก…สังเกตจากคิ้วกับดวงตาที่ดูผ่อนคลายขึ้นกว่าเดิมแม้จะต้องออกแรงถึงขั้นเสื้อผ้าเปรอะเปื้อนเพราะเธอกลิ้งตกจากเนินต่อหน้าต่อตาผู้ชายอย่างพวกเราก็ตาม…เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น “นางฟ้า” ล้มคลุกดินคลุกฝุ่น…ฝ่ายพวกเพื่อนๆเลิกเล่นก็แยกย้ายกันกลับบ้านแต่ผมยัง…อยากจะนั่งคิดอะไรคนเดียวเงียบๆ…
“ไม่มีอะไรต้องลังเลอีก…เจออุปสรรคหน่อยเดียวก็ท้อแท้…ไม่ใช่วิถีทางของลูกผู้ชาย…ดังนั้นต้องพยายามทําให้สำเร็จแม้เป็นเรื่องที่ยากเย็นแค่ไหนก็ตามอย่างที่ได้เห็นไปแล้วจากตัวอย่างเมื่อสักครู่นี้…”
……………………………………………………………………………………………………………………………