โลกมันกลม
ผมชื่อต้นครับ ตอนนี้ก็อายุจะ 40 แล้วครับ เคยแต่งงานแต่เมียผมเสียชีวิตไปได้เกือบสิบปีแล้ว ก็เลยเป็นหม้ายเจ้าสำราญไปวัน ๆ จนเมื่อเกือบสองปีที่แล้ว ผมได้รับอุปถัมภ์เด็กคนหนึ่ง ก็อายุเพิ่ง 20 เมื่อต้นปีที่ผ่านมานี้เอง ชื่อเปีย เธอเป็นเด็กน่ารัก ใส ๆ ไม่มีเลห์กลอะไร ซึ่งผมก็มีอะไรกับเธอมาแล้ว จนเมื่อ
พฤษภาคม ที่ผ่านมา เธอพาผมไปที่บ้านเธอ บ้านเธออยู่สระบุรี เธอเคยเล่าให้ผมฟังว่า เธออยู่กับแม่สองคน เพราะแม่เธอพาเธอหนีออกจากบ้านมา แล้วก็ไม่ยอมบอกอะไรเธออีก ในใบเกิดก็ไม่มีชื่อพ่อเลย ซึ่งเธอก็ไม่น้อยใจอะไรแล้วเพราะแม่เธอก็รักเธอมาก พอผมเจอหน้าแม่เธอเท่านั้นละครับ ผมตกใจทันที แม่เธอคือ พี่เปิ้ล พี่รหัสสมัยที่ผมเรียน ปวช นั่นเอง พี่เปิ้ลกับผมเคยชอบพอกัน และเราก็เคยมีอะไรกัน แต่ว่าพ่อพี่เปิ้ลไม่ชอบผม หาว่าผมเด็กกว่าพี่เปิ้ล พอพี่เปิ้ลจบ ปวช 3 ก็จับแต่งกับหลานชายเพื่อนสนิทพ่อเธอ ที่มาแอบชอบพี่เปิ้ลอยู่ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าพี่เปิ้ลแต่งแล้วไปอยู่ใหน เพราะทางบ้านพี่เปิ้ลไม่ยอมบอก และยังเคยด่าว่าผม ต่อหน้าคนทั้งซอยบ้านเลย จนผมจบ ปวช พอดีที่บ้านย้ายบ้าน ก็เลยไม่ได้ติดต่ออีกเลย หลังจากจบปริญญาตรี ผมก็ทำงานได้สองปี ก่อนที่จะมาทำงานตัวเอง จนได้พบและแต่งงานกับเมียผมที่เสียชีวิตไปแล้ว แต่ไม่มีลูกด้วยกัน เพราะตอนนั้นผมทำงานหนักมาก หมอบอกว่าผมเครียดจัดเลยทำให้มีลูกยาก หลังจากนั้นผมก็ทำงานจนมีฐานะดีขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนเรื่องสาว ๆ ก็มีบ้างแต่ส่วนใหญ่ก็เป็นประเภทครั้งคราว หรือไม่ก็สาวไม่จริงจังด้วย หวังแต่เงิน จนกระทั่งมาเจอเปีย เพราะตอนนั้นผมก็เล่นเว็บ ลองหาสาว ๆ จากเว็บแหละครับ เปียลงไว้ว่า “นศ ปีหนึ่งเดือดร้อนเรื่องเงินด่วน” ก็ตั้งใจหาประเภทอย่างว่านี้อยู่แล้วก็ไม่คิดอะไร เลยลองติดต่อไป มีการส่งรูปให้ดูก่อน แต่ผมก็ไม่มั่นใจหรอกครับว่าใช่ตัวจริงหรือเปล่า จนกระทั่งนัดเจอกัน ค้างเลยครับ เปียน่ารักมาก แต่งมาในชุดแบบวัยรุ่น แต่ก็ไม่โป๊อะไร แรก ๆ ผมก็คิดว่าเป็นประเภทเด็กใจแตก หาเงินเที่ยว หรือไม่ก็ซื้อของ เลยลองพูดคุยไป สุดท้ายก็เลยให้เงินเธอไปก่อนสองพัน โดยไม่ได้มีอะไรกัน เพราะตอนนั้นเธอบอกว่าเดือดร้อนมาก และที่สำคัญเธอทำให้ผมคิดถึงพี่เปิ้ลทันที รูปหน้าและตาเธอเหมือนพี่เปิ้ลมากเลยครับ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร รวมถึงเห็นนามสกุลเธอ ก็ลืมนึกถึงนามสกุลพี่เปิ้ล เพราะเรียกแต่ชื่อเล็กจนจำนามสกุลไม่ได้ จนกระทั่งวันรุ่งขึ้นเปียก็โทรมาหาผมอีกครั้งก่อนที่จะนัดผมไปพบอีกครั้ง เพราะที่เธอต้องการจริง ๆ แล้วเป็นเงินประมาณเจ็ดพัน ขาดอีกห้าพัน เธอบอกว่าจะทำอะไรเธอก็ยอม คราวนี้ก็เลยคุยกันอย่างละเอียดอีกครั้ง จนมั่นใจ สุดท้ายก็เลยบอกเธอว่าถ้าอยากได้เงินก็ให้ย้ายมาอยู่กับผม ผมจะรับอุปถัมภ์เอง โดยเธอขอเวลาคิดสองวัน สุดท้ายเธอก็ยอมโอเค แต่เธอขอให้ผมเช่าหอที่เธอเคยอยู่ไว้ เพราะเธอบอกว่าเวลาแม่เธอมาเยี่ยม จะได้ไปอยู่ที่นั่น ไม่อยากให้แม่เธอรู้ว่าเธอมาอยู่กับผม ผมก็ยอม เธอเลยย้ายมาอยู่กับผมตั้งแต่นั้นมา โดยแรก ๆ ผมก็สงสารไม่ได้มีอะไรกับเธอ จนเมื่อปีกว่า ๆ ที่ผ่านมา ตอนนั้นเธอปิดเทอม เธอไม่ได้กลับบ้าน โดยเธอบอกแม่ว่าจะทำงานหาเงินไว้เรียน แล้วใกล้เปิดเรียนจะกลับไปหา แม่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอจึงช่วยผมทำงาน จนเรามีอะไรกัน เธอก็น่ารัก เอาใจผมเก่งมาก เธอเคยบอกกับผมว่า ถ้าเธอมีพ่อ เธออยากมีพ่อแบบผม จนวันที่ผมไปบ้านเปีย และเจอหน้าพี่เปิ้ล โดยเธอบอกกับพี่เปิ้ลว่า ผมเป็นเจ้านายที่ทำงานด้วย พอดีผมจะมาเที่ยวสองสามวัน ก็เลยมาส่ง และอาจจะกลับพร้อมกันไปเลย ตกลงผมจึงอยู่ค้างบ้านเธอ และพูดคุยกับพี่เปิ้ลอย่างสนุกสนาน พอเปียรู้ว่าผมเป็นน้องรหัสแม่เธอ เธอก็ดีใจใหญ่ และเรียกผมว่าน้าตลอด โดยสามวันนั้นผมไม่ได้มีอะไรกับเปีย และก็ไม่กล้ามีอะไรกับพี่เปิ้ลอีก นอกจากคุยและแอบคุยกันเรื่องสมัยที่เรามีอะไรกัน จนกระทั่งวันที่ผมกลับ พี่เปิ้ลก็พูดกับผมว่า ฝากดูแลเปียด้วยนะ ซึ่งผมก็รับปากพี่เปิ้ลอย่างดี แต่หลังจากกลับไปได้สองวัน ผมก็ต้องช็อค เพราะพี่เปิ้ลโทรมาสารภาพกับผมว่า เปียเป็นลูกของผม ที่พี่เปิ้ลแต่งงานและต้องเลิกกัน เพราะผัวพี่เปิ้ลเป็นหมันแล้วพี่เปิ้ลจะท้องได้อย่างไร และพี่เปิ้ลก็รู้ตลอดว่าท้องกับใคร เพราะพี่เปิ้ลไม่เคยมีอะไรกับใครอีกนอกจากผม ผมจึงกลุ้มใจมาก ไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับพี่เปิ้ล และเปียเลย รวมถึงทุกคืน เปียจะมานอนกับผม แต่ผมก็ไม่กล้ามีอะไรกับเปียอีก จนเปียเริ่มถามผมว่าเป็นอะไร ผมควรทำอย่างไรดีครับ บอกพี่เปิ้ลและเปียไปดีหรือเปล่า แต่ผมไม่อยากให้มันเป็นอย่างนี้
