Sex in family 4

ด้วยอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ พอเราจัดของเสร็จเราก็เดินลงไปที่ชายหาดจูนพูดขึ้นมาว่า “มาแบบนี้เหมือนเราแต่งงานกันใหม่ๆเลยนะ” จูนคล้องแขนผมเดินลงไปอย่างมีความสุข “แต่เรามีเด็กมาด้วยนะ” ผมบอกเธอ “เออ..เกือบลืมไป..” จูนหัวเราะแล้วแขย่งเท้าจูบผมทีหนึ่ง “ไม่ต้องเสียใจไปหรอกที่รัก…เดี๋ยวเรา
ค่อยหาเวลาไปเที่ยวกันเพียงสองคนก็ได้ ” “จริงๆ นะพี่” จูนรีบถามทันที ผมจึงหับไปจูบเธอเพื่อยืนยัน เราลืมเรื่องที่ผ่านมาจนสิ้น บนหาดทรายมีหนุ่มสาวมาเที่ยวกันไม่มากนักเลยดูสงบดี ผมมองหาลูกๆ เห็นน้องบีกับเบิร์ดเล่นน้ำกันอย่างมีความสุขมองไม่เห็นบิว สักพักก็เห็นโผล่ขึ้นมาจากน้ำใกล้ๆเบิร์ด เบิร์ดคว้าเธอมากอดทันทีแล้วทั้งสองก็จูบกันอย่างดูดดื่ม เมื่อทั้งสองแยกออกจากกันน้องบีก็เข้ามาจูบกับเบิร็ดต่อ เป็นครั้งแรกที่เห็นพวกเขากอดจูบกันอย่างดูดดื่มเคยได้ยินแต่เสียง ผมหันไปมองจูนซึ่งเธอก็หยุดมองลูกอยู่เช่นกัน ผมเดินไปที่ชายหาดแล้วเรียกพวกเขามานั่งที่ชายหาด พอพวกเขาได้ยินผมเรียกก็รีบขึ้นมาจากน้ำ “ลืมสัญญากับพ่อแล้วหรือ” ผมถามทันที่พวกเขาขึ้นมา “หนูไม่ได้ผิดสัญญา” บิวพูดขึ้นมาทันที “พ่อบอกว่าอย่างมีเซ็กส์กัน ไม่ได้บอกว่าห้ามจูบกันนี่คะ” “ก็ได้..มานั่งตรงนี้มา” เรานั่งลงบนเตียงชายหาดมีร่มขนาดใหญ่กางกันแดดให้ จูนสั่งน้ำมากินแก้กระหายแล้วชี้ให้ดูหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่เดินผ่านไป “พี่ดูซิ..น่ารักดีนะ” แต่บิวกลับพูดแย้งมาทันที “ไม่เห็นน่ารักเลย..ยังกะจิ้งเหลน…พ่อกับเบิร์ดหล่อกว่าตั้งเยอะ” ผมหันไปบอกกับเบิร์ดว่า “เบิร์ดดูเด็กคนนั้นซิ” เบิร็ดยักไหล่แล้วบอกว่า “ตัวนิดเดียวแต่หน้าอกใหญ่เกินไป” ส่วนจูนก็พยายามชักชวนให้น้องบีสนใจหนุ่มๆ “น้องบีจ๊ะ..ดูคนนั้นซิหล่อจังเลย” น้องบีหัวเราะ จนตาปิด “แม่…ไม่เห็นหล่อเลยพ่อหล่อกว่าอีก” ตกลงไม่มีใครสนใจกับสิ่งที่เราแนะนำเลย สักพักเด็กๆก็วิ่งลงไปเล่นน้ำอีกครั้ง “โอ…ไม่ได้ผลเลย..” ผมรำพึงกับจูน “จูนรู้คะ…แล้วเราจะทำอย่างไรดีล่ะ” “ไม่รู้ซิ..พี่คิดไม่ออก” ผมกับจูนรู้สึกกังวลกับลูกๆของเรา ตกกลางคืนฝนเริ่มตกลงมา เมื่อทานอาหารอิ่มแล้วผมออกมายืนรับลมกับเบิร์ดผมจึงถามเบิร์ดว่า “เบิร์ด..ทำไมลูกถึงไม่ชอบเด็กสาววัยรุ่นบ้างล่ะ” “ผมขอโทษครับพ่อ…ไม่รู้เหมือนกันในใจผมมันถึงชอบแต่คนมีอายุเหมือน..แม่..” ผมอยากร้องตะโกนออกมาเลยที่ได้ยินเจ้าลูกชายสารภาพออกมา “พ่อรู้..แต่มันผิดนะลูก..” “ผมรู้ครับพ่อแต่มันห้ามไม่ไห้คิดไม่ได้ครับ..ผมกับพี่บีคุยกันมาตลอดพยายาม เลิกแต่ก็ทำไม่ได้” แล้วกับน้องบีละเบิร์ดคิดอย่างไร” “ผมแค่สงสารน้องเท่านั้น…อยากให้เธอมีความสุข..พ่อครับน้องบีเล่าให้ผมฟังนะ เรื่องที่เธอไปทำอะไรกับพ่อเมื่อวันก่อน” เบิร์ดบอกกับผม “จริงหรือเบิร์ด” “ครับ..เธอบอกว่าเธอมีความสุขมากกว่าที่ผมทำให้เสียอีก” ผมถึงกับอึ้งไปเลยเราสองคนเงียบไปชั่วขณะ “พ่อครับน้องบีบอกว่าอยากให้มันเกิดอีกถ้าพ่อไม่รังเกียจมันไม่ดีนะลูก..น้องบีเป็นลูกของพ่อนะ” “แล้วแม่โกรธพวกผมหรือเปล่าพ่อ..” “คงไม่มั๊ง” “พ่อครับ…ผมว่าแม่ยังสวยมากเลยนะครับ” “ฮื่อ” และเราก็เงียบไปแล้วผมก็เดินเข้าไปในห้องน้องเปิดน้ำอุ่น ออกมาหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่ออาบน้ำ เมื่อเสร็จแล้วทุกคนก็เข้ามารวมตัวกันที่หน้าทีวีเรานั่งดูหนังเอาขนมออกมา กินกัน ดูไปดูมาน้องบิวก็เดินไปเข้าห้องน้ำกลับมาอีกทีเธอเไปนั่งบนเก้าอี้ข้างๆ เบิร์ดแล้วน้องบิวก็หันไปจูบที่ปากของเบิร์ดทำไมถึงทำกันแบบนี้” ผมหันไปบอกกับเธอ น้องบิวรีบขยับห่างจากเบิร์ด “ไม่อายกันบ้างหรือ “ “พี่คะ” จูนเรียกผม น้องบิวดูเศร้าๆ แต่น้องบีกลับไม่รู้สึกอะไร เธอคงยังเด็กจึงไม่คิดอะไร ผมจึงเดินเข้าห้องนอนไป แต่บิวเดินตามผมไป “พ่อขอโทษที่พูดไปแบบนั้น” แต่น้องบิวกลับสั่นหัวแล้วโอบกอดผมทางด้านหลัง สายตาผมมองออกไปข้างนอกดูสายฝนแล้วหันมากอดลูกสาวอารมณ์โกรธค่อยจางลง “พ่อขา..มาคุยกับเราเถอะคะ” เธอพูดอ้อนผม “หนูรู้ว่าพ่อรู้สึกอย่างไร แต่พวกหนูก็ต้องการพ่อนะคะ อย่าทรมานเราเลยคะ เข้าไปกับเราเถอะคะ แล้วหนูจะบอกอะไรบางอย่าง” เธอจับมือผมดึงกลับเข้าไปนั่งลงบนโซฟา ส่วนน้องบิวนั่งลงบนพื้น “เอาละ…จะถามอะไรกับพวกเราก็ถามมาได้ทุกอย่างเลยคะ” บิวพูดออกมา ผมนั่งลงกำลังคิดว่าจะถามอะไรพวกเขาก่อนดี จูนก็เริ่มขึ้นมาก่อน “ลูกมีการป้องกันหรือเปล่า ตั้งแต่มีอะไรกันมา” จูนถามลูก “ผมไม่เคยสวมถุงยาง หรือป้องกันอย่างอื่นเลยครับ” เบิร์ดพูดออกมาเบาๆ บิวนั่งนิ่งสักครู่ก็พูดออกมา “ครั้งแรกที่หนูเสียความบริสุทธิ์ให้กับโจหนูโชคดีที่ไม่ท้อง ทั้งที่ไม่ได้คุม แต่หลังจากนั้นหนูก็กินยาคุมมาตลอด” “แล้วบีละลูก” จูนถามน้องบีทันทีที่บิวพูดจบ เธอคงไม่รู้ว่าเบิร์ดนั้นยังไม่ได้เอากับน้องบี แค่ทำกันภายนอกเท่านั้น “ทำไมหนูต้องคุมด้วยคะ ในเมื่อพี่เบิร์ดไม่เคยเอาหนูซักที” น้องบีพูดออกมาเหมือนน้อยใจ “แล้วบิวกับเบิร์ดเคยยุ่งกับคนอื่นอีกหรือเปล่า นอกจากที่พูดมาแล้ว” ทั้งสองสั่นหัวพร้อมกันเพื่อยืนยันว่าไม่เคยยุ่งกับใครอีกแล้ว “แล้วพวกเธอไม่หึงหวงกันบ้างหรือ” จูนถาม “ไม่คะ” บิวบอก “บางทีน้องบีกับหนูก็กอดรัดฟัเหวี่ยงกันต่อหน้าเบิร์ดแต่เราก็ไม่เคยน้อยใจ กัน บางทีเบิร์ดเอากับหนูต่อหน้าน้องบี น้องบีก็เข้ามาช่วย พอหนูกับเบิร์ดเอากันเสร็จก็มาช่วยน้องบีโดยเบิร์ดจะเลียหีน้องบีหนูก็จะ ช่วยดูดนมจนน้องบีเสร็จ เรารักกันและมีความสุขดีคะ” จูนเห็นว่าลูกมีความสุขแบบนี้ก็พูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มแหยๆ “แล้วถ้ามีคนอื่นด้วยละ….เบิร์ด..ถ้าบิวมีผู้ชายคนใหม่แล้วต้องการเลิกกับ เบิร์ดละ…” จูนถามขึ้นมาอีก “ไม่เป็นไรครับแม่…ผมรู้ว่าสักวันพี่บิวต้องพบกับคนที่ดีๆ..แล้วแต่งด้วย เข้าสักวัน…แต่ถ้าถ้าผู้ชายคนนั้นทำให้พี่บิวเสียใจผมจะอยู่ข้างพี่บิวเสมอ” “แล้วสักวันถ้าพวกเธอต้องการมีลูกละ” ผมถาม “วันหนึ่ง” บีวกับบีพูดออกมาพร้อมกัน “ถ้ามีก็ต้องไม่ใช่กับเบิร์ดเพราะว่ามันผิด” บิวบอก แต่แล้วน้องบิวก็พูดออกมาอีก “เมื่อหนูได้อยู่กันตามลำพังกับเบิร์ด หนูรู้สึกมีความสุขและรักน้องมาก ตอนหนูจูบกับโจไม่ดีเหมือนจูบกับเบิร์ดและน้องบีเลย การจูบแต่ละครั้งมันเต็มไปด้วยความรักหนูห้ามใจไม่ให้รักน้องไม่ได้ เมื่อเรามี sex กันหนูมันมีความสุขมากแบบไม่เคยมีมาก่อน” บิวสารภาพออกมาจากใจส่วนลึกๆของเธอ แต่คำพูดต่อไปนี้ทำให้เราตกใจมากกว่าและที่หนูกับน้องไม่เข้าใจกับจิตใจของพวกเราก็คือ เราสามคนชอบและต้องการจะมี sex กับพ่อและแม่ด้วย เราคุยกันเรื่องนี้มาตลอด โดยเฉพาะเบิร์ดอยากมี sexกับแม่มาก พอกับที่น้องบีอยากมี sex กับพ่อเลย” “พอ..พอ..บิว..พอ..” ผมให้เธอหยุดพูด ผมหันไปมองจูน เธอหันไปจ้องหน้าเจ้าลูกชายอยู่พอดีหน้าเธอแดง “ทำไมคะพ่อ…ในเมื่อเป็นความจริง…มันคือความฝันของหนูและพี่ๆ” น้องพูดขึ้นมาบ้าง “นี่พวกเธออยากมีอะไรกับพ่อได้ไง…พ่อเป็นพ่อของลูกนะ…และพ่อก็แก่แล้ว..อายุ ปาเข้าไปจะ 47..48 แล้ว” “แม่ก็อายุตั้ง 45 “ เสียงจูนพูดออกมาสั่นๆ “แม่ไม่ใช่สาวๆ สวยๆ เหมือนบิวกับบี ทำไม่เบิร์ดถึงคิดอย่างนั้นกับแม่” “แม่ครับ..แม่ยังไม่แก่หรอกครับ…และสวยมากด้วย” เบิร์ดบอกแล้วมองหน้าแม่จนทำให้จูนต้องหลบตาลูกชาย “มันไม่เกี่ยวกับที่แม่อายุมากหรอกคะ” บิวเสริมขึ้นมา “แต่เราคิดว่าพ่อกับแม่มีเสน่ห์ดึงดูดใจมานะคะมันเกี่ยวกับรสนิยมของแต่ละคนว่าชอบแบบไหน เรารู้ว่าเราผิดปกติที่มารักคนในครอบครัวเดียวกันแต่เราไม่ได้ไปทำร้ายใคร นี่คะ” ผมหันไปหยิบกะป๋องเบียร์มาดื่ม “บิวพ่อขอถามหน่อยว่าบิวเคยคิดที่จะหาผู้ชายอื่นมาแต่งานด้วยไหมนอกจาก เบิร์ด” “ตอนนี้ยัง” เธอตอบออกมาทันที “แล้วเราจะเข้าสังคมกันอย่างไร…มันจะมีความสุขหรือ” “พ่อพูดแบบนั้นก็ไม่ถูก…นอกบ้านเราก็เป็นพี่น้อง..พ่อ..แม่..ลูก..กัน..แต่ เวลาส่วนใหญ่เราอยู่กับครอบครัวนี่ครับ” เบิร์ดบอกกับเรา “หนูก็คิดแบบนี้เหมือนกัน” “ฮื่อ..ใช่” ทั้งบีทั้งบิวสนับสนุนกันใหญ่ “เราไม่ต้องการที่จะแต่งงาน..แต่จะอยู่กันอย่างนี้” บิวบอก “พ่อคะ..แล้วหนูพอที่จะมี sex ได้หรือยังคะ หนูไม่อยากรอ กว่าจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วพบกับหนุ่มหล่ออย่างพี่เบิร์ดหรือไม่ก็สมาร์ท อย่างพ่อ” “จูนว่าอย่างไร..ช่วยพี่คิดหน่อยซิ” ผมไม่รู้จะพูดอย่างไร