ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 52
(“ขึ้นอยู่กับบอล…หากเขายังมีความจริงใจกับพี่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงล่ะก็ใช้เวลาแค่วันเดียวทุกอย่างต้องเรียบร้อยแต่ถ้าไม่…”
“ความจริงแล้วผู้ชายคนนี้อาจจะยังไม่ดีพอสำหรับพี่ก็ได้…น่าละอายใจที่เขามีศักดิ์เป็นน้องของแคท”
“เธอไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วจะกังวลใจไปทำไม?”
“บอล กลับมาเมื่อไหร่หนู
จะพูดกับเขาให้รู้ดำรู้แดงไปซะทีถึงแม้ต้องใช้กำลังบ้าง ก็ตาม…พี่กุน…ให้หนูเป็นคนจัดการแทนพี่เถอะนะคะ…นี่คือสิ่งเดียวที่ หนูจะทำให้พี่ได้”)
“……………………………………………”
“หน้าเครียดเชียวนะ…เจ๊มีอะไรเหรอ?”
“…บอลจะกลับมาถึงเย็นวันนี้ใช่มั้ย?”
“อื้อ!!…เขาโทรมาบอกเมื่อตอนสาย”
“…เพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณ…พี่จะให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางเอง”
“หา!?…พี่จะทำอะไร?…อย่าวู่วามเด็ดขาดนะคะไม่งั้นแม่ต้องโกรธมากแน่!!!…จะมาวันนี้ด้วย”
“มันจะเรียบร้อยก่อนคุณแม่มาถึง”
“และก็ไม่ใช่อย่างเมื่อวันก่อนด้วยละ…นั่นน่ะถึงคุกเลย”
“……………………………………………”
(“ยินดีต้อนรับ…อะ…”
“คุณพี่!!!”
“แกกล้าตบคุณหนู!!!…อยากตายเรอะ?”
“มาเลย!!…ปืนของพวกแกกับดาบของฉัน…ใครจะแน่กว่ากัน!!!”
“ไม่นะพี่แคท!!!!”
“ถอยไป!!”
“คุณบุศ!?”
“ฉันบอกให้ถอยไป!!!”
“……………………………………………”
“คนของฉันเก็บปืนแล้วพี่สุรีย์พรรณก็อย่าเอาดาบนั่นกวัดแกว่งไปมาอีกเลย…ดูสิ…ใครต่อใครแตกตื่นกันหมดแล้ว”
“เธอเป็นผู้หญิงชั่วช้าแบบที่คนปกติเขาไม่ทำกัน”
“ฉันไม่มีทางเลือก…คนที่ทำให้ฉันเป็นอย่างนี้ก็คือบอลนั่นแหละ”
“ว่าไงนะ?”
“น้องฝนจ๊ะพี่ว่าเรามานั่งคุยกันก่อนดีกว่า…เด็กๆ…ยกอาหารกับเครื่องดื่มมา”
“……………………………………………”
“โบว์ก็มาด้วย…รู้จักกับพี่ๆไว้นะเพราะวันหน้าเรากับเขาก็จะเป็นญาติกัน”
“พี่กุนกับน้องสาคือผู้หญิงที่พวกเรายอมรับ…ไม่ใช่เธอสองคนหรือใครหน้าไหนอีก”
“บุศก็รู้แต่แล้วยังไงล่ะคะ?…พี่แคทไม่ใช่คนที่จะแต่งงานกับบุศสักหน่อย”
“หือ?”
“ความหมายก็คือพวกคุณคือคนนอกค่ะและพี่บอลต่างหากที่จะเป็นผู้ตัดสินใจเอง”
“เชิญดื่มน้ำชาก่อนสิคะ”
“ฉับตบหน้าเธอแต่เธอยังมีแก่ใจชวนฉันดื่มอีก…ช่างใจกว้างจริงนะ?”
“เพราะความใจกว้างเป็นคุณสมบัติของผู้ดีค่ะพี่แคท”
“แต่เราจะไม่กินของๆคนไร้ยางอายแย่งแฟนชาวบ้านหรอก…เอากลับคืนไป!!”
“ไม่เห็นจะต้องรังเกียจกันถึงขนาดนี้เลยนี่นา?”
“ใช่ค่ะ…ลองเปิดใจยอมรับพวกเราสองพี่น้องดูบ้างจะเป็นไรไปเล่า?”
“แม้พี่กุนกับน้องสาจะไม่มีอะไรติดตัวมาเลยแต่ฉันก็จะขออยู่เคียงข้างพวกเธอโดยไม่มีวันเปลี่ยนใจ…ฝน…กลับ!!!”)
“คนเห็นแก่ตัวที่เที่ยวแย่งชิงของๆผู้อื่นและคนทรยศหักหลังเพื่อน…พี่ทำใจยอมรับคนพวกนี้ไม่ได้”
“ฝนเข้าใจความรู้สึกของพี่”
“เจ้านั่นไม่มีสิทธิ์เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นหรืองานอดิเรกยามว่าง…ฉันจะทำให้มันรู้ซึ้งชนิดที่ไม่มีวันลืมอีกเลยชั่วชีวิต!!!”
“……………………………………………….”
…………………………………………………………………………………………………………………………
(“เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งหลายวันแต่ผมไม่รู้เลย”
“…ป้าก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“กลายเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นมาซะแล้ว…ผมควรจะทำยังไงดีครับป้า?”
“………………………………………………”
“รู้งี้ผมไม่ปิดมือถือซะก็ดี”
“ก็ใครจะรู้จ๊ะว่าเวลาแค่สามสี่วันจะเกิดเหตุบ้าๆบอๆบานปลายใหญ่โต!?…อือ–…เอาอย่างนี้มั้ย?…ตาหนูทำตามที่ป้าบอก”
“?”
“ป้าพอจะมีวิธีดีๆอยู่แต่พ่อบอลต้องใจแข็งสักหน่อยนะ”)
…ใน รถไฟขบวนพิเศษผมนั่งกระสับกระส่ายด้วยจิตใจที่ร้อนรนคืออยากจะให้ถึงบ้านซะ ตอนนี้เลยจริงๆให้ตายเถอะ!!!…ไอ้ครั้นจะขอติดรถป้าเอ็มกลับพร้อมกันแต่ก็ ถูกเบรคเพราะกลัวแผนการเสียและเมื่อกี้โทรหาสาเพื่อจะง้อแต่เธอพูดว่าให้ถึง บ้านก่อนค่อยตกลงกันอีกทีส่วนกุนก็ปิดเครื่องโดยพยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่า คงจะไปเข้าห้องประชุมกับเจ้านายในฐานะที่เป็นเลขา…
“ฝนเหรอ?”
“อยู่ไหนเนี่ย?”
“…ออกจากพรหมพิรามมาแล้ว…ทางนั้นเป็นไง?”
“ทุกคนรอนายกลับไปคนเดียวแหละ…ป้าเอ็มกับแม่ก็จะมาถึงเหมือนกัน”
“อานิภา?”
“คงจะถึงไล่ๆกันน่ะ…บอล…คราวนี้เรื่องใหญ่มากเลยนะ…ฉันเตือนนายแล้วว่าพี่บุศเป็นคนไม่ดีให้เลิกยุ่งซะ”
“พอเถอะน่า!!…แค่นี้ฉันก็แทบจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว”
“มัวแต่เที่ยวเพลินไม่สนใจแฟนก็แบบนี้แหละ”
“ก็…อยู่บ้านเพื่อนมันฉันชวนกินเหล้าเมาแทบทุกวัน…แบตหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ยังไม่รู้ตัว”
“เมาเหล้า!?…ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลยรึ?”
“ไม่…ขนาดขนมเปี๊ยะที่พี่แคทฝากซื้อฉันยังต้องรบกวนแม่เพื่อนเลย…นี่ฝน…ฉันถามอะไรหน่อย?”
“หืม?”
“สากับอ้อยโกรธฉันมากมั้ย?”
“ของมันแน่อยู่แล้ว”
“โธ่~~…พูดไม่ให้กำลังใจกันบ้างเล้ย!!!”
“แต่นั่นคือเมื่อก่อน”
“ตอนนี้ล่ะ?”
“ก็คงจะโกรธอยู่นะ…พี่กุนเอยป้ากวางเอย”
“…………………………………………..”
“นี่…ฝนถามบอลบ้างสิ”
“อะไร?”
“อยู่ที่บ้านเพื่อนน่ะได้สนด้ายเข้าเข็มกับใครป่ะ?”
“สนด้ายเข้าเข็ม…จะ…จะบ้าเรอะฉันไม่ได้ทำ!!”
“จริงง่ะ?”
“แม่สาวแก่แดดนี่!!!…บอกว่าไม่ได้ทำก็ไม่ได้ทำสิ”
“เฮะๆๆ…ขึ้นเสียงดังแบบนี้น่าสงสัยซะจริง”
“ก็บอกแล้วไงว่า…”
“ขอให้เป็นตามที่พูดจริงๆเถอะเพราะทางนี้เองก็เริ่มจะไม่ชอบใจแล้วเหมือนกัน”
“ไม่ชอบใจ?”
“แค่นี้ก่อนนะ…พี่แคทเรียก”
“อะ…อือ”
… “ทางนี้” ที่ฝนว่าหมายถึงอะไรกันนะแต่จะให้รู้ไม่ได้หรอกว่าโกหกคำโตเพราะตลอดเวลาที่ พักอยู่ในบ้านพักกลางภูเขาผมเล่นสนด้ามเข้าเข็มกับผู้หญิงถึงสามคนที เดียว!?…นึกย้อนไปตั้งแต่ช่วงที่ศิไม่ได้ไปรับพี่สะใภ้และกลับมาแอบดูเรา กับป้าเอ็มมีสัมพันธ์สวาทกัน…
(“หนูแอบก่อนนะคะนายท่าน”
“จากนั้นเธอต้องมาปรนนิบัติฉันนะ”
“ค่ะ…ศิจะไม่ทำให้นายท่านผิดหวัง”
…หลัง จากที่ศิไปซ่อนตัวแล้วผมก็เดินขึ้นบันไดซึ่งข้างบนนั้นป้าเอ็มกำลังนั่งยองๆ บีบหลอดเจลหล่อลื่นก่อนจะเอาป้ายรูตูดตัวเองพลางทำหน้าเหยเกเม้มปาก…
“อูย~~…ทีนี้แหละ…ควยหลานรักของฉันจะได้เข้าลึกๆ”
“น่าถ่ายรูปเก็บไว้จัง”
“คงไม่ว่ากันนะถ้าป้าจะทาเอง?”
“ไม่เป็นไรครับ…ช่วยประหยัดเวลา”
…ป้าเอ็มนอนหงายและยกขาขึ้นแบะอ้ารอ…ท่านี้ทำให้ผมเห็นรูทวารหนักของเธอมีรอยแดงกับกลวงโบ๋นิดๆ…
“เร็วๆสิผัวจ๋า~~…รีบมาเย็ดตูดเมียเร็วเข้า”
“ไม่ต้องท้า!!…จะล่อให้รูบานเดินขาถ่างเชียว”
“อ๊า!!!…แล้วจะติดใจจนลืมไม่ลงแน่ค่ะ”
…ผม ใส่ถุงยางเสร็จก็ลงนั่งคุกเข่าจับใต้ข้อพับป้าเอ็มแล้วโย้ไปข้างหน้าจนก้น ลอย…หญิงสาวเบือนหน้าไปทางอื่นด้วยความเขินอายแต่ก็แอบชำเลืองผมขยับควย เข้าใกล้รูก้นของเธอ…พอปลายหัวหยักสัมผัสกล้ามเนื้อหูรูดหล่อนก็เผลอ ครางออกมาเบาๆ…
“อาววววววววว…ไม่ต้องกลัวเมียเจ็บนะ…ดันเข้าไปเลย…อู๊ยยยยยยยยยยยยยย…นั่นแหละๆ”
“ซีดสสสสสสสสสสส…ตูด…ตูดเมียคับควยผัวมาก”
“อื๊ออออออออออออออ…หัวควยเข้ามิดแล้วก็ง่ายล่ะ…โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย…ทีนี้ต้องยัดทีเดียวมิดแท่งนะผัวขา~~”
“อยู่แล้วจ้ะ…ซีดสสสสสสสสสสส”
…ผม กลั้นหายใจก้มมองท่อนควยที่ค่อยๆจมหายเข้าไปในรูก้นป้าเอ็มจนมิดในที่ สุด…ฝ่ายสาวใหญ่นอนตาปรือมองเพดานซึ่งไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรในใจ บ้าง?…
“สองคนป้าหลานเนี่ยลามกจัง”
“ไม่หรอกครับ…ใครๆก็ทำกัน”
“ป้ากับหลานชายเนี่ยน่ะเหรอ?”
“ผมหมายถึง anal sex”
“ต้องเติม aunt ต่อท้ายด้วยจ้ะ”
… “Anal Sex Aunt” …งั้นผมขอย่อลงเหลือแค่ “ASA!?” ถือเป็นรหัสที่รู้กันเพียงสองคน…
“เจ็บมั้ยครับ?”
“นิดหน่อยแต่ไม่เป็นไร”
“ผมจะสาวควยล่ะนะ”
“มาเถอะจ้ะที่รัก…เชิญตักตวงความสุขให้เต็มที่จะได้ไม่ต้องกลับไปหา…”
…ป้า เอ็มทิ้งท้ายประโยคและโอบคอคว้าผมไปจูบ…ดูท่าเธอจะหวงผมมากจริงๆเพราะ ตั้งแต่เสร็จศึกในครัวก็สั่งห้ามไม่ให้พูดถึงสาหรือใครๆที่บ้านต่อหน้าหล่อน อีก…
“อึ๊ก!!…ถ้าเมียยังไม่ทำหมันล่ะก็…จะมีลูกให้ผัวสักคนนะ…อืออออออออออออ”
“ไหวเหรอ?”
“อย่าดูถูกเมียคนนี้น๊า~~…อืมมมมมมมมมมมมม…ช้าๆค่ะ…อาสสสสสสสสสสสสส…เร็วอีกนิดนึง…อ๊อยยยยยยยยยย”
…ป้า เอ็มเอานิ้วถูหีขยี้แตดส่ายหัวไปมาด้วยความเงี่ยนง่านสุดจะระงับใจ…เธอจะ เคยนึกบ้างหรือเปล่าว่าวันหนึ่งต้องมานอนแก้ผ้าล่อนจ้อนให้หลานชายแท้ๆเย็ด หีเย็ดตูดตัวเองส่วนผมน่ะเหรอ?…แค่ฝันก็ยังไม่กล้าแต่บัดนี้มันกลายเป็น ความจริงแล้ว…ควยของผมกำลังหยุบเข้าหยุบออกอยู่ในรูตูดคุณป้าคนสวยวัย 49 เป็นครั้งแรกหลังจากที่เมื่อคืนก็ได้เปิดซิงทางรูหีเรียบร้อยไปก่อนหน้านี้ แล้ว…
“อูยยยยยยยยยยยย…เมียจ๋า…ผัว…ผัวกำลังเย็ด…เย็ดตูดเมียอยู่ใช่มั้ย?…ซีดสสสสสสสสสสส”
“ชะ…ใช่ค่ะ…เมียถูกผัวล่อตูด…อืมมมมมมมมมมมมมม…ควยผัวคับตูดเมียเหลือเกินค่ะ…โอ๊วววววววววววว”
…ไม่ อยากเชื่อจริงๆว่าประตูหลังของป้าเอ็มจะฟิตเปรี๊ยะมีแรงบีบรัดมากมายถึง เพียงนี้…ยิ่งกว่าของผู้หญิงคนใดๆที่เคยเจอมาซะอีก…ผมต้องออกแรงที่ เอวกระเด้าควยมากกว่าปกติจนเหงื่อไหลเต็มหน้าทั้งที่อากาศโดยรอบเย็น สบาย…หากไม่คุมจังหวะให้ดีก็มีสิทธิ์เงี่ยนแตกคาถุงยางในอีกไม่กี่วินาที ข้างหน้า…
(ให้ความรู้สึกแบบมันจะไปเมื่อไหร่ก็ได้ตลอดเวลา)
“อึ๊บบบบบบบบ…กรอดดดดดดดดดดดด…ทำไมฟิตจังวะ?”
“ฮิๆ…อย่าเพิ่งออกละกัน…เมียยังไม่ได้ขย่มตามที่ผัวเรียกร้องเลย…อือออออออออออ”
“เมตตาผัวมือใหม่บ้าง”
“ไม่รุ!!…ถ้าผัวโยกช้าๆเนิบๆถึงตาเมียจะขย่มให้ควยผัวหลุดไปเลย”
“โธ่~~…อุตส่าห์ไม่เร็วมากเพราะกลัวแตกไวนี่น่า”
“มันอยากแตกก็ให้แตกมาสิคะไม่ต้องกลั้นไว้…ยังมีเวลาอีกเยอะ…ไม่ต้องกลัวเมียว่าเป็นไก่อ่อนหรอก”
…ผม กระเด้าควยถี่ขึ้นแต่ก็พยายามครองเกมส์ยื้อให้นานเข้าไว้ทว่าป้าเอ็มกลับ แกล้งขมิบรูก้นตลอดเวลา…ด้วยความที่มันฟิตจนรัดควยแทบปริอยู่แล้วก็ยิ่ง บีบตอดหนักข้อไปใหญ่…
“อืมมมมมมมมมมมม…พ่อบอลจ๋า…ซีด สสสสสสสสสสสส…เร็ว…เร็วเข้า…เร็วๆ…อูยยยยยยยยยยย…ป้าเสียวตูดจัง เลย…โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย…ควยตาหนูอร่อยเหาะไปเลยจ้ะ…อื๊อออออออออออ ออออ…เบาๆก็ได้เดี๋ยวออกเร็ว…อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“งะ…งั้นป้าขย่มดีกว่านะ…ผมได้จะออมแรงไว้”
“จ้ะ”
…ผม ชักควยออกจากรูก้นป้าเอ็มและจัดดึงถุงยางใหม่…สาวใหญ่บอกให้ผมนอนหงายเอา เบาะที่เตรียมมาหนุนหัวห้อยขาลงไปที่ขั้นบันไดแล้วยืนคร่อมจากนั้นค่อยหย่อน บั้นท้ายลงมาช้าๆพลางเอื้อมจับท่อนควยตั้งลำก่อนจะรูดเบาๆระหว่างนั้นผมถาม เธอว่า…
“ป้าเจ็บก็บอกนะครับ”
“ไม่เป็นไรป้าทนได้ถึงควยตาหนูจะใหญ่กว่าที่เคยเจอมาก็เถอะ”
“กว่าที่เคยเจอ”
“จะบอกให้รู้ก็ได้ว่าควยพ่อบอลน่ะใหญ่กว่าของตาภพซะอีก”
“ฮ้า!?”
“จริง!!”
(อดภูมิใจไม่ได้เหมือนกันแฮะ…อุ๊บ!!!)
“อู๊ยยยยยยยยย…อูยยยยยยยยยย…ตูดเมียแหกหมดแล้วมั้ง?…อืมมมมมมมมมมมมมม”
“หัว…หัวเข้าหมดแล้วครับ…ซีดสสสสสสสส”
…ป้า เอ็มเริ่มโยกตัวขึ้นลงช้าๆพลางบีบนมไปด้วยส่วนผมจับสะโพกเธอแล้วเงยหัวมอง ท่อนควยกำลังผลุบหายเข้าไปทางประตูหลังมากขึ้นเรื่อยๆจนมิด…ผมรู้สึกได้ ว่ามีน้ำเมือกจากรูหีไหลเยิ้มลงมาเปรอะควยซึ่งช่วยในการหล่อลื่นเวลาป้าเอ็ม ขย่มตัวขึ้นลงมันก็ซึมเข้ารูก้นโดยอัตโนมัติ…
“จะขย่มแล้วนะจ๊ะ”
“ผมรออยู่ครับ”
“อึ๊บๆๆๆ…โอวววววววววววว…จะ…เจ็บ…โอยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ป้า?”
“ไม่เป็นไร…มันเสียวมากกว่า…เพราะงั้นป้าไม่หยุด…คิกๆๆ…อืออออออออออออออออ”
…แสดงว่าที่บอกนั้นเป็นจริงเพราะป้าเอ็มเร่งความเร็วโขยกควยหลานชายตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆปากก็ครางกระเส่าร้องดังลั่นตามไปด้วย…
“อ๊าววววววววววววววว…รู้อย่างนี้…ป้ามาหาตาหนูนานแล้วววววววววววววว…เสียว…เสียวตูดจริงๆ”
“ผมก็เสียวควยครับ…โอววววววววววววววววว”
“ดีจริงที่ยังมีหลานชายไว้เย็ด…ซีดสสสสสสสสสสสสสสสส…คงไม่ว่านะที่มีป้าขี้เย็ด…โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ไม่…ไม่ว่าเลยครับ”
…ผมกับสาวใหญ่ร้องครางแข่งกันลั่นบ้านซึ่งถ้ามีใครอยู่รอบๆคงรู้แน่ว่าพวกเรากำลังทำอะไรกันอยู่?…จริงด้วย…ยังมีศิอยู่อีก…
“ป้า…ป้าขย่มแรงไปแล้ว”
“ได้ ที่แล้วล่ะลูก…เด้งควยสู้ด้วยสิจ๊ะ…อื้มมมมมมมมมมมมมมมม…แข็งเต็มรูดี จังควยหลานรักของฉันเนี่ย…ทำไมควยใหญ่อย่างนี้…รูตูดป้าบานแน่ๆ…อู ยยยยยยยยยยยยยยย…ทั้งเจ็บทั้งเสียวพร้อมกันเลย…โอออออออออออออ”
…ป้า เอ็มเอนตัวมาข้างหลังพลางยื่นปากมาให้ผมๆจูบพร้อมส่งลิ้นเข้าไปในปากส่วนมือ ก็ขยำหน้าอกเธอไปด้วยโดยที่ท่อนล่างของเราก็กระแทกกระทั้นกันไม่มีหยุดพัก ให้เว้นระยะ…พี่สาวพ่อส่ายเอวร่อนคลึงแล้วเอานิ้วถูหีให้น้ำหล่อลื่นไหล ออกมาชะโลมควยเยอะๆ…
“เหมือนฝัน…”
“หือ?”
“เหมือนกับกำลังฝันเลยครับ”
“เหรอคะ?”
“แต่…แต่มันคือความจริง…ผมกำลังล่อตูดป้าอยู่…อู๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ชอบมั้ยจ๊ะ?”
“ชอบมากครับ”
“งั้นก็อย่าไปเย็ดใครอีกนะ?”
“เอ่อ”
“ฮิๆ…นึกแล้วว่าต้องลังเล…ไม่เป็นไร…อืมมมมมมมมมมมม…ตาหนูก็คิดเองเถอะว่าผู้หญิงคนอื่นกับป้า…ใครจะเย็ดมันส์กว่ากัน”
“อ๊ะ!!”
…ผม ร้องด้วยความเสียดายเพราะจู่ๆสาวใหญ่ก็ยกก้นขึ้นควยหลุดเลยเผลอแอ่นตามแต่ ไม่นานหล่อนกลับสวนรูตูดลงมาทับควยพอดีพอดิบ…เราสองป้าหลานถึงกับร้องครวญ ครางโผเข้ากอดกันแน่นด้วยความเสียวซ่านไปทั้งร่างกายเชียว…
“เอ๊าะอ๊อยยยยยยยยยย…เด้งควยขึ้นมาซะได้”
“ป้าเล่นแบบนี้หัวใจผมจะวาย”
“พูดจาเป็นคนแก่เลยนะ”
…ป้า เอ็มหมุนตัวกลับและประคองหัวผมให้ดูดนมส่วนเธอจับหัวไหล่ผมยกก้นกระแทกควย ปั่บๆๆๆๆอ้าหลับตาปี๋อ้าปากครางซี๊ดซ๊าดเหงื่อออกเต็มตัวแล้วระหว่างที่ผม เลียหัวนมป้าเอ็มอยู่นั้นศิได้ออกมาจากที่ซ่อนเดินขึ้นบันไดมาสองสามก้าวจาก นั้นก็เลิกเสื้อโชว์หน้าอกในวัยสาวน้อยให้ผมดูพลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากเพราะ ป้าเอ็มหันหน้ามาหาผมจึงมองไม่เห็นศิที่อยู่ข้างหลัง…
(เธอคงเงี่ยนเต็มที่แล้วล่ะแต่ว่าควยเราไม่ว่างกำลังร่วมเพศทางรูตูดนายหญิงของหล่อนติดพันอยู่เนี่ยน่ะสิ)
“เออะ…หลานรักของป้า…ไม่ไหว…ป้าจะออกแล้วจ้ะ…อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ผมก็ชักไม่ไหวเหมือนกันครับ”
…ดี เลย…ผมไม่อยากน้ำแตกก่อนป้าเอ็มให้ขายหน้าตัวเอง…ในเมื่อสาวเจ้าจะถึง สวรรค์งั้นผมก็จะได้เสร็จตามหล่อนไปด้วย…อะไรนั่น!?…ศิรูดกางเกงยีนส์ลง แล้วเอามือลูบเป้ากางเกงในแถมส่งสายตาหวานเยิ้มให้ผมอีกต่างหาก…
“ปิดท้ายด้วยท่าเมื่อกี้เถอะ”
“ได้ครับ”
…ผมพลิกตัวสาวใหญ่ให้นอนหัวหนุนเบาะแทน…ป้าเอ็มโอบแขนกอดรัดผมแน่นพลางขยับก้นสู้ควยที่สวนแทงอย่างแรงเป็นการส่งท้าย…
“อะ…เอา เลย…ไม่ต้องกลัวป้าเจ็บ…เย็ดตูดป้าแรงๆ…อย่างนั้นๆๆๆ… โอ๊ววววววววววววววววววว…ถูกใจป้าเหลือเกิน…มะ…ไม่ไหวแล้ว วววววววววววววว”
“ผะ…ผมก็…กรอด…เงี่ยนจะพุ่งแล้วครับ”
“ออก…ออกเลย…เอาถุงยางออกแล้วยัดใหม่…ทะ…ทันมั้ย?”
“ไม่ครับ…ไม่ทันแล้วววววววววววววววววววว…โอ๊วววววววววว”
…ป้า เอ็มกอดตัวผมแน่น 2 ขาเธอตวัดไขว้เกี่ยวเอวพยายามแอ่นก้นใส่ผมเป็นพัลวันด้วยความบ้าคลั่งโดยที่ ศิยืนตรงหัวบันไดเอานิ้วถูกางเกงในตัวเองสูดปากซี๊ดซ๊าดตามไปด้วยและในที่ สุดควยผมก็ทนแรงบีบรัดภายในรูตูดของป้าเอ็มต่อไปไม่ไหวกระฉูดน้ำอสุจิออกมา มากมายยิ่งกว่าตอนเย็ดหียกแรกเสียอีก…ผมนอนหมดแรงบนร่างสาวใหญ่ที่ลูบหัว ลูบหลังกับมองด้วยแววตาที่รักใคร่เอ็นดู…
“ใช้ได้ยังครับ?”
“จ้ะ…ลีลาเข้าขั้นแล้วแต่ต้องให้อึดอีกนิด”
“ผมขอฝึกกับป้าอีกนะ”
“ได้จ้ะที่รักขา~~…น่ารักแบบนี้จะตามใจให้ทุกอย่างเลย”
…พอ ป้าเอ็มจะหันหน้าไปบันไดผมก็จับมาจูบเพื่อไม่ให้สาวเจ้าเห็นศิที่กำลังดึง กางเกงขายาวขึ้นแต่ก่อนนั้นหล่อนเอานิ้วเกี่ยวขอบกางเกงในที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นพลางชี้มาที่บริเวณเป้าประหนึ่งต้องการจะบอกให้รู้ว่าตัวเองพร้อมมีเพศสัมพันธ์กับผมทุกเมื่อ…
“อะไรหรือจ๊ะ?”
“เปล่าครับ”
(แอบโบกมือให้ศิหลบไปก่อน)
“ฮิๆ…ควยตาหนูยังไม่หดง่ายๆเลยเนี่ย”
“เพราะฤทธิ์ยาหรือเปล่า?”
“ใช่จ้ะ…กินอีกสักเม็ดแล้วขึ้นไปพักในห้องก่อนนะ…เดี๋ยวเศกก็พาเมียมาถึงแล้ว”
…ผม ดึงควยออกจากรูก้นป้าเอ็มแล้วรูดถุงยางที่มีน้ำกามนองอยู่ในนั้นออกพลางคิด ว่าถ้ายกหน้าไม่สวมมันจะแตกเร็วกว่ายกนี้หรือเปล่านะ?…
…………………………………………………………………………………………………………….
“อุ!!…อู๊ยแสบก้นจัง~~…ควยตาหนูก็ใหญ่คับรูเหลือเกิน…เอ๊ะ?”
“……………………………………….”
“ศิ!?…นี่!!…นี่เธอมาถึงเมื่อไหร่น่ะทำไมเร็วจัง?”
“หนูไม่ได้ไปค่ะ”
“ห๊า!?…งั้นเธอก็เห็น…”
“ค่ะ”
“สำคัญมากนะยะหล่อน!!…แอบดูตาหนูชำเราตูดฉันเพลินเลยสิ?”
“ก่อนหน้านั้นอีกค่ะนายหญิง”
“ฮ้า!!!…ในห้องน้ำกะในครัวก็ด้วยรึ?”
“……………………………………….”
“อื้อหือ~~…เธอนี่นับวันก็เหมือนสองพี่ชายจอมลามกเข้าไปทุกทีๆ”
“ต่อไปถึงทีของหนูมั่งสิคะ”
“หนอยแน่ะ!!…แอบย้อนกลับมาแล้วยังจะ…”
“นายท่านก็ตกลงแล้วค่ะ”
“ตาหนูรู้!?”
“ค่ะ”
“เดี๋ยวเหอะๆ…สองคนนายบ่าวรวมหัวช่วยกันปกปิดดีนัก!!”
“นายหญิง…”
“ก็ตามใจซี่~~”
“ขอบ…ขอบพระคุณนายหญิงค่ะ!!!!”
“แต่ฉันจะเอาคืนแก้เผ็ดตาหนูมั่ง…ไว้รอให้สามคนนั่นมาก่อน…ฮิๆๆ…รับรองสนุกแน่!!!”
…ได้ยินเสียงสองนายบ่าวคุยกันผมก็อดขำไม่ได้ว่าจะโดนแก้เผ็ด…แหม~~…พูดดังแบบนี้เขาก็รู้ตัวก่อนสิครับคนสวยจ๋า!!!…
“ไม่มีทางยอมโดนเชือดง่ายๆหรอกน่า!!…มั่นใจว่าตัวเองก็มีดีเหมือนกัน”)
…เอา ไว้ว่างๆผมจะท้าวความถึงเหตุการณ์สยิวทั้งหมดตลอดเวลาที่พักอยู่ในบ้านพัก กลางอากาศให้กระจ่างแจ้งแต่ขอให้ผมเคลียร์ปัญหาของตัวเองซะก่อน…
(ทั้งที่กลุ้มใจจะตายห่าแต่ยังมีกะจิตนึกถึงความหลังอันสุดแสนทะลึ่งลามกของตัวเองได้อีก!?)
…………………………………………………………………………………………………………………………………
“ประตูไม่ได้ล็อค!?…พี่แคท!!”
…ก่อน จะกลับเข้าบ้านไปอธิบาย(ง้อ)เรื่องราวให้สาวน้อยสาวใหญ่หายโกรธผมแวะที่หอ พักเพื่อจ่ายเงินค่าเช่าที่ติดค้างไว้แต่ก็ต้องประหลาดใจระคนตกใจเพราะเมื่อ เปิดไฟในห้องผมก็เห็นหญิงสาววัย 22 นั่งไขว่ห้างกอดอกและมีสีหน้าที่บึ้งตึง!?…
(โมโหใครมาเนี่ย?)
“พอดีเลย…นี่ครับขนมเปี๊ยะร้านที่พี่ฝากซื้อกับเงินทอน”
“………………………………………….”
“มีตราประทับของร้านด้วย…หากผมไม่ได้ไปลำพูนจริงก็คงไม่มีทางซื้อมาได้…จริงไหมครับ?”
“………………………………………….”
“…ทำไมมองผมแบบนั้น?”
…แล้ว ทันใดนั้นพี่แคทก็ลุกขึ้นมาชกหน้าผมจนเซถลาไปนอนหงายอยู่กลางห้อง!!!!…ผม โดนกำปั้นชกเข้าที่ระหว่างโหนกแก้มกับขมับอย่างจังเลยก็รู้สึกมึนหัวอยู่พัก ใหญ่กว่าที่จะนั่งได้…
“ปะ…เป็นบ้าอะไรของพี่!?”
“เป็นบ้าอะไร?…ฉันควรจะถามประโยคนี้กับเธอมากกว่า!!”
“เรื่องของบุศใช่มั้ย?”
“………………………………………….”
“แต่ผู้ดีเขาไม่ใช้กำลังตัดสินปัญหาหรอกนะและผมก็ไม่รู้เห็นกับการกระทำของบุศด้วย!!”
“ผู้…ดี?…อย่างเธอเหรอผู้ดี!!!”
(ทำ…ทำไมถึงต้องตวาดเสียงดังขนาดนี้ด้วย!?)
“เลิกแก้ตัวให้ดูประหนึ่งว่าเป็นคนดีซะที!!”
“เออผมมันไอ้เลว!!!…พอใจหรือยัง?”
“ไม่ ต้องทำเป็นพูดประชด!!…ที่ผ่านมาฉันพยายามอดกลั้นมาตลอดแต่ก็ไม่มีอะไรดี ขึ้น…บัดนี้…มันถึงจุดที่สุดแล้ว!!!…ฉันเคยพูดใช่ไหมว่าพี่กุนคือคน ที่มีบุญคุณและจะไม่ยอมให้อภัยใครก็ตามที่ทำให้เธอเสียใจ?”
…พอหญิงสาว ก้าวเข้ามาผมฉวยหยิบขวดน้ำขว้างใส่เพื่อหาทางหนีแต่นอกจากจะใช้ไม่ได้ผลแล้ว ยังถูกเธอใช้เข่าตีท้องจนทรุดฮวบแต่ไม่ปล่อยให้ผมร่วงไปกองกับพื้น…หล่อน คว้าคอเสื้อผมดึงขึ้นมาและมองด้วยดวงตาที่แดงระเรื่อ…
(หรือนี่คือ?)
“อะ…อะ”
“อย่าพูด–…อย่าพูดออกมาแม้สักคำเดียวเลย!!”
“หยุดนะพี่แคท!!!”
…ทันใดนั้นฝนก็กระโดดเข้ามาพร้อมกับเงื้อกำปั้นพุ่งใส่พี่สาวตัวเองอย่างไม่รีรอแต่ถูกป้องปัดได้อย่างง่ายดาย…
“ตามมาจนได้”
“หนูต้องตามสิ…ปล่อยบอลนะ!!!”
…ฝน พุ่งหมัดใส่อีกครั้งโดยทีนี้พี่แคทผลักผมออกไปและรับหมัดของน้องสาวด้วย กำปั้น…หมัดต่อหมัดประทะกันเสียงดังและจากแรงกระแทกทำให้สาวผู้พี่ที่ตั้ง รับอยู่กับที่ต้องถอยผงะไปมากกว่าเพราะสาวผู้น้องโถมเข้ามาทั้งตัว…
“กล้าแลกหมัดกับพี่ตรงๆแล้วหรือ!?”
“บอลรีบหนี!!!…ฉันจะรับมือพี่แคทเอง”
…ไม่… ไม่ไหว…รับการโจมตีที่รุนแรงเข้าไปถึงสองครั้งทั้งที่หน้าและที่ท้องผมจึง ยังทรงตัวขึ้นมาไม่ได้แต่ก็พยายามเขยิบตัวมาที่ประตูทว่าพี่แคทเดินมาขวาง ไว้…
“…หนีไม่พ้นหรอก”
“มากเกินไปแล้ว!!…ค่อยๆคุยกันสิคะ”
“ป่วยการที่จะพูดและเธอก็เหมือนกัน…ต่อให้เป็นน้องแต่ฉันจะจัดการซะอีกคนหากสอดมือมายุ่ง”
“พี่กุนกับสาไม่ต้องการให้พี่ทำเช่นนี้”
“ฉันจะสั่งสอนเจ้าลิงได้แก้วนี่แทนผู้มีพระคุณต่างหาก…ถอยไป!!”
“ไม่!!…บอลคือคนสำคัญฉะนั้นหนูจะไม่ปล่อยให้พี่ทำร้ายเขามากไปกว่านี้แน่!!!”
“ฝน!!…อื๋อ?”
…คราวนี้เป็นเศกกับศุกร์พุ่งเข้าสกัดพี่แคทด้วยการล็อคแขนสองข้างไว้รวมทั้งศิที่มาช่วยพยุงผมลุกขึ้น…
“พวกนาย!?”
“แจ๋วเลย!!!…ฝากด้วยนะ”
“ค่ะ”
“ไม่ต้องห่วงพวกพี่…เอ็งพานายท่านไปเร็วๆเข้า!!!”
“ปล่อยฉัน!!!”
…สาว เจ้าผมยาวที่ขึ้นชื่อในความเงียบขรึมเป็นนิจแต่บัดนี้อาละวาดใหญ่ทั้งดิ้น ทั้งสะบัด…นี่ไปๆมาๆสองหนุ่มพี่น้องจะเริ่มรับมือไม่อยู่เหมือนกันนะ!?…
“นายท่านไปจากที่นี่เถอะค่ะ”
“ฉันไปไม่ได้…เศกกับศุกร์ยังอยู่ในนั้นและฝนด้วย”
“นายท่านคะ!!”
“ไม่!!…ฉันไม่ไป!!!”
“บอลจะอยู่นี่ทำไมอีกเล่า?…เที่ยวนี้พี่แคทจะเอาเลือดหัวนายออกให้ได้เลยนะรู้มั้ย!?…อย่าโง่เซ่!!!”
“กรอด!!!”
“คุณสุรีย์พรรณใจเย็นๆก่อน!!”
“ไม่ใช่ความผิดของนายท่านหรอกครับ”
“นายท่านบ้าบอคอแตกอะไร?…ฉันไม่ยอมรับเจ้าคนเหลวแหลกพรรค์นี้!!!”
“ออกแรงมากกว่านี้อีก!!!…ดิ้นหลุดเมื่อไหร่…เราเน่าแน่ๆ”
“ผมก็เต็มที่แล้วพี่…แต่…แต่แรงเยอะเหลือเกิน”
“แส่หาเรื่อง!!!”
“โอ๊ว!!”
“อะไรนี่?”
“ฮ่าห์!!!”
“!!!!”
…แม้ ศิจะหิ้วปีกพาออกมานอกห้องแล้วแต่ผมก็ยังทันเห็นความบ้าระห่ำของลูกพี่ลูก น้องวัย 22 ที่ไม่ทราบไปเอาพละกำลังมาจากไหนจัดการเหวี่ยงผู้ชายถึงสองคนไปคนละทิศคนละ ทางแต่จังหวะนั้นฝนก็ฉวยโอกาสถีบด้วยเท้าขวาเข้าที่ท้องจนร่างของพี่แค ทกระเด็นไปอัดกับผนังห้องและร่วงตกจากเตียงนอนหน้าคว่ำที่พื้นแน่นิ่งไม่ ไหวติงเส้นผมแผ่บานสยายแล้วดาบซามูไรก็หลุดจากข้างเอวหญิงสาวลอยไปตกบนโต๊ะ ของผมด้วย!!!!…
(นี่ตั้งใจว่าถ้าซ้อมเราจนน่วมแล้วก็จะจับตอนใช่มั้ยเนี่ย!!!?)
“สำ…สำเร็จแล้วคุณหยาดฝน!!”
“……………………………………………”
“น่ากลัวเหลือเกินครับ…เวลาคุณสุรีย์พรรณโกรธ”
“……………………………………………”
“…นายสองคน…รีบออกจากที่นี่…เดี๋ยวนี้เลย”
“หา?”
“เร็วเซ่!!!”
“คุณหยาดฝน!?”
“ถ้าเมื่อกี้บอกน่ากลัวแล้วต่อไปจะเรียกอะไร?”
“!!!!!!!!!!!”
“กล้า มาก…กล้าทำร้ายกระทั่งพี่สาวแท้ๆของตัวเองเพียงเพราะผู้ชายโฉดชั่วคน เดียว?…เพื่อปกป้องผู้ชายเพียงแค่คนเดียวก็ถึงกับเอาเท้าถีบพี่สาวร่วมสาย เลือดอย่างฉัน!!!!”
“ไม่ทันแล้ว!!!”
…และแล้วผมก็ได้ยิน เสียงบางอย่างที่ฟังแล้วมันน่าสยดสยองขนลุกคล้ายกับเสียงกระดูกหักยังไงก็ ไม่รู้ต่อจากนั้นเสียงร้องแห่งด้วยความเจ็บปวดก็ดังตามมาติดๆ…เศกถลันเข้า มาบังให้ฝนแล้วโดนพี่แคทต่อยเข้าที่ชายโครงอย่างแรง…
“พี่เศกคะ!!!!”
“อ๊อก…แค่กๆ…อั๊ก”
“โธ่เว้ย!!…ซี่โครงพี่หักไปกี่ซี่แล้วเนี่ย?”
“…ออกรับแทน?”
“ในที่สุด…ในที่สุดยมทูตมรณะก็เผยโฉมหน้าออกมาแล้ว!!!!…ถ้าไม่ทุ่มเทฝีมือสู้สุดชีวิตมีหวังถูกลากลงขุมนรกแน่!!!”
“คะ…คะ…แค่หมัดเดียว!?”
“ศุกร์…พาเศกออกไปแล้วล็อคประตูซะ…ฉันจะขอเดิมพันหยุดอสูรร้ายตรงหน้านี่เองเพื่อตอบแทนพี่ชายของนาย”
“คุณหยาดฝนจะสู้คนเดียวเหรอครับ?…เป็นไปไม่ได้!!!”
“อยู่ก็เป็นตัวถ่วงฉันเปล่าๆพี่นายซี่โครงหักเบาะๆก็สองซี่ต้องรีบไปรักษา…ทำตามที่บอก!!”
“คะ…ครับ”
“อย่าขยับ!!”
“พี่นั่นแหละหยุด!!!”
“ฝน!!…เธอทำอะไรน่ะอย่าบ้านะ!?”
“ยังไงก็เป็นน้องสาว..พี่แคทไม่ฆ่าฉันหรอก”
“ฉันไม่มีวันฆ่าเธอแต่จะสั่งสอนให้หลาบจำ…จะมอบความเจ็บปวดชนิดที่ไม่มีทางลืมได้ลงตลอดชีวิต”
“หนูไม่กระจอกขนาดจะให้พี่ทำอย่างพูดง่ายๆ”
“………………………………………………..”
“พี่ศุกร์พาพี่เศกไปโรงพยาบาลนะคะ…หนูจะไปกับนายท่านเอง”
“ฉันไม่ไป!”
“นายท่าน!!!”
“อันตราย มากนะครับ!!…คุณสุรีย์พรรณในตอนนี้ถูกสุริยะโลหิตครอบงำ…เธอจะทำร้ายทุก คนที่ขวางหน้าแม้กระทั่งคุณหยาดฝนก็ยังไม่ปลอดภัย!!!”
“เพราะงั้นฉันถึงต้องอยู่”
“บอล…”
“จะแสดงให้รู้ว่าโทษของการลบหลู่ฉันคนนี้แล้วมันเป็นอย่างไร?”
“ไม่มีใครลบหลู่พี่แต่เป็นพี่เองนั่นแหละที่โมโหจนขาดสติ”
“หุบปาก!!!”
“ย่าห์!!!”
…ฝน เป็นฝ่ายฉวยโอกาสโจมตีก่อนด้วยการกระโดดถีบสองเท้าแต่พี่แคทกางฝ่ามือรับและ จับที่บริเวณน่องขาแล้วเหวี่ยงร่างน้องสาวทิ้งลงพื้นหน้าตาเฉยเหมือนกับ ขว้างสิ่งของที่ไม่มีชีวิต…พอล้มก้นกระแทกพื้นฝนก็กลิ้งตัวถอยออกห่าง ทันทีเพื่อเซฟตัวเอง…
“เชอะ!!”
“ที่นี่…ยาก”
“ถูกต้อง…มันยากมากแต่ยังไงหนูก็จะหยุดพี่ให้ได้และต้องเป็นในห้องนี้ด้วย”
“เสียแรงที่ฉลาด”
“อุ๊บ!!!”
…พี่ แคทจู่โจมกลับบ้าง…เธอสืบเท้าซ้ายไปข้างหน้าครึ่งก้าวแล้ววาดแขนชกอับ เปอร์คัทด้วยหมัดขวาในแนวเฉียงจากล่างขึ้นบนเฉียดคางน้องสาวที่ถอยหลบไป อย่างหวุดหวิดและตามด้วยหมัดซ้ายตรงซึ่งฝนก็ยกเข่ารับแต่ต้องหงายหลังล้ม เพราะความรุนแรงของกำปั้นกับการยืนทรงตัวแค่ขาเดียวทำให้ร่างกายเสีย สมดุล…
“แย่แล้วค่ะ!!”
“?”
“คุณหยาดฝนใช้ขาเป็นหลักจึงถนัด ต่อสู้ในพื้นที่กว้างแต่จุดเด่นของคุณสุรีย์พรรณคือหมัดที่หนักทั้งซ้ายและ ขวา…แม้ช่วงแขนของคนเราจะสั้นกว่าช่วงขาก็จริงแต่ศิคิดว่าในที่แคบแบบนี้ คุณสุรีย์พรรณจะได้เปรียบคุณหยาดฝนเพราะต้องการเนื้อที่น้อยกว่าค่ะนายท่าน”
“…แถมข้าวของที่อยู่ในห้องก็เป็นตัวเกะกะซะด้วย”
“ใช่ ค่ะ…จะเตะหรือจะถีบก็ใช้แรงส่งเต็มที่ไม่ได้…คุณหยาดฝนอาจจะใช้เข่า คล่องแคล่วแต่ก็ไม่เพียงพอจะเผด็จศึกคุณสุรีย์พรรณที่มีฝีมือระดับเดียวกัน ได้และยิ่งมาเกิดสุริยะโลหิตด้วยแล้ว…”
…หมายความว่าถ้าปล่อยให้ฝน สู้ตามลำพังก็มีแต่แพ้กับแพ้น่ะสิ!?…ไม่!!…จะยอมให้เกิดขึ้นไม่ได้เพราะ นี่คือปัญหาที่ผมเป็นคนก่อ!!!!…พี่แคทระดมพายุหมัดซ้ายขวาชกใส่ฝนที่หลบ กับถอยร่นเสียส่วนใหญ่แต่เธอก็จะตอบโต้กลับมาตลอดชนิดที่ทำให้พี่แคทชะงักไป ได้เหมือนกัน!!!…
“จะเตือนเป็นครั้งสุดท้าย…หลีก!!!”
“ไม่!!!…ถ้าพี่จะทำร้ายบอลต้องเอาชนะฝนซะก่อน”
“นังเด็กไม่รักดี!!!”
“พอแค่นั้นเถอะครับอย่าทำร้ายฝน!!…คนที่พี่ต้องการคือผมไม่ใช่หรือ?”
“นายท่าน!!!”
“นี่…นี่ศุกร์ไม่ได้ล็อคประตูเหรอ?…บ้าเอ๊ย!!!!”
“เตรียมตัวชดใช้กรรม!!!!!”
………………………………………………………………………………………………………………………..
…เรียบเรียงตอนนี้จบก็ให้มาคิดสงสัยว่าตกลงแล้วใครเป็นคนร้ายกันแน่ระหว่างบอลกับแคท?…
…ตอนที่แล้ว Wannaluck Sidestory 1 …
…ตอนต่อไป ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 53 …
