ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 18
…เวลา 0.05 น.ย่างเข้าวันที่ 3 พฤศจิกายน 2548…
“บอล…บอล…”
“อะ…สา…มีอะไรเหรอ?…เอ๊อะ!!”
“เบาๆ…ไม่มีอะไรมาก…คือสาอยากเป็นผู้หญิงคนแรกในเทอมใหม่ของบอลนะ”
“……………………………………………….”
…พูด จบสาก็ไม่รอคำตอบจากผมรีบมุดผ้าห่มเข้ามาดึงกางเกงขาสั้นและคว้าจับท่อนควย ไว้เต็มกำมือจากนั้นเธอเริ่มใช้ปลายลิ้นละเลงไปรอบๆหัวหยักของผม…
“อุ๊!!…โออออออออ”
…คือ ผมไม่ได้มีอะไรกับสามา 2 วันแล้วซึ่งเธอคงจะทนไม่ไหวประกอบกับพี่แคทและฝนก็กลับมาถึงที่นี่ตั้งแต่ เย็นวาน…โดยเฉพาะแม่หนูฟันแหลมก็นอนอยู่ในห้องแฟนสาวด้วย…นี่ต้องแอบออก มาสินะ?…
“อืออออออออ…รสชาติที่คุ้นเคย…แข็งดีด้วย”
…น้องสาวร่วมสายเลือดของศกุนตลาดูดอมควยเข้าไปอย่างกระหาย…เธอห่อลิ้นรูดแรงมากจนผมต้องแอ่นขึ้นตาม…
“ซีดสสสสสสสส…ละ…ลึกๆเลยจ้ะ…โอออออออ”
…สาว น้อยสาวิตรีได้ยินก็รีบทำตามที่บอกแทบจะทันที…ยิ่งดูดนานก็ยิ่งลึกล้ำจน กระทั่งรู้สึกว่าปลายหัวถอกเกือบเข้าไปถึงคอหอยเธอแล้ว…ผมสุดแสนจะทั้ง เสียวและทรมานเพราะร้องครางดังๆไม่ได้เพียงพยายามขยับตัวแค่น้อยนิดก็ยังทำ ได้ลำบากด้วยกลัวใครจะได้ยิน…
“อู๊ยยยยย…เก่งมาก…เก่งเป็นบ้า…ฮึ่ยยยยยยย”
…เมื่อตอนกลางวันระเห็จออกไปโดนน้องโบว์ดูดจู๋ที่โรงเรียนของเธอพอตกกลางคืนก็มาเจอสากระหน่ำซ้ำอีก…
“จ๊วบบบบบบบบบบบบบ”
…ทั้ง ที่ยังอมแท่งลำไว้เต็มปากแต่หญิงสาววัย 19 ในท่ากระดกบั้นท้ายขึ้นสูงก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนอนและรูดทั้งกางเกงนอก กางเกงในออกจนไม่เหลือสักชิ้น…
“นมสวยไม่มีเปลี่ยน…เสียดายที่เห็นไม่ค่อยชัด”
“ฮิๆ…สาจะทำแบบนี้ไง”
…เธอเอาเต้านมทั้ง 2 ข้างมาโอบล้อมท่อนควยแล้วรูดขึ้นๆลงๆอย่างที่กุนชอบทำให้ผมบ่อยๆ…
“อาาาาาาา…เยี่ยม!!!…ต้องงี้สิที่รักของบอล”
“ดีมั้ยคะ?”
“ดะ…โอออออออ…ทั้งนุ่มทั้งยืดหยุ่น…หน้าอกผู้หญิงนี่ยอดเยี่ยมจริงๆเลย…ซีดสสสสสสส”
…สา คลึงเต้าของเธอนวดควยวนไปมาเพื่อสร้างความสุขให้แฟนหนุ่ม…ผมอยากจะร้องออก มาดังๆแต่ต้องยับยั้งไว้ใจแทบขาดได้แต่ครางลอดฟันงึมงำๆเท่านั้น…
“ระ…รีบเข้าเถอะสา…เกิดมีคนตื่นมาได้ยินจะอดกันซะเปล่าๆ”
“อื้อ!!…ทีนี้จะได้นอนหลับ…งุ่นง่านมาตั้งแต่เย็นแล้ว”
…จาก นั้นสาวน้อยก้าวขึ้นคล่อมตัวชายหนุ่มล้วงมือลงไปจับชักลำควยให้ตรงกับช่อง เสียวที่หล่อเลี้ยงไปด้วยน้ำเมือก…พอกะจังหวะได้ระยะเหมาะสมก็ค่อยๆหย่อน สะโพกกดรูหีพลางร้องครางเบาๆด้วยความเสียวซ่าน…ผมเองก็เผลอครางตามไป ด้วย…
“อึ๊ก!!!…อืมมมมมมมม…เข้าไปแล้วอ่ะ”
“มะ…ไม่มัวช้า…บรรเลงเลยเมียจ๋า~~…โอวววววววว”
“ซีดสสสสสสสส…อืออออออออออออ…โอยยยยยยย”
…สาวางมือบนหน้าท้องผมและกระดกก้นพั่บๆๆจนอกไหวสั่น…ในความมืดเธอหลับตาพริ้มสูดปากร้องครางอย่างสุดกระสันต์…
“อู วววววววว…ควย…พอง…นะ…แน่นหีอย่างนี้…สาชอบ…สะ…สาชอบเหลือ เกิน…อืมมมมมมมมม…บะ…บอลนอนเฉยๆก็ได้…อ๊อยยยยยยยย…สา…สาทำให้ เอง…อืออออออออ”
…ผมยกมือจับเต้านมอวบอั๋นและบีบขยี้อย่างสนุกสาก็รู้ใจโน้มตัวลงต่ำเพื่อให้ดูดหัวนมได้ง่ายๆ…
“อ๊าาาาา…บอก…แล้วไง…บอล…ไม่…ไม่ต้องสาทำเอง…ขะ…ขืนออกแรง…ทั้งคู่…เดี๋ยวเสียงดังเกินนะ…ซีดสสสสสสสส”
“มัน…อดไม่ได้นี่ครับ…นะ…อูววววววว…ในรูหีมันทั้งนุ่มแล้วก็อุ่น…รัดควยตุบๆๆ…สะใจบอลจริงๆ”
“โอยยยยยยยยย…แอบเย็ดกันในที่มืดมันก็สนุกดีนะบอล…อูวววววววววว”
“ไม่ได้…ลองมาตั้งนาน…ตื่นเต้น…ซีดสสสสสสสส…กลัวคนมาเห็นจัง”
“อื๊ยยยยยยยย…ถ้าเป็นแม่…หรือน้องอ้อยก็…ไม่…เป็นไร”
“จะ…จะต้องรีบถอดผ้า…มารอต่อคิวแน่ๆ”
“ใช่…ใช่แล้ว…แต่เผอิญ…ฝนกับพี่แคท…กลับมานี่สิ”
“อาววววววววว…ขย่มแรงอีกนิด…เสียวจนหยุดไม่อยู่”
“อืมมมมมมม…สาด้วยจ้ะ…ต่อให้… 2 คนนั่น…ได้ยิน…ไม่…ไม่สนใจแล้ววววววววววว”
“เอ้ย!!!”
…สายกตูดอวบอั๋นกระแทกควยดังลั่นและทำท่าจะครางออกเสียงดังๆ…ผมเกือบเอามือหุบปากเธอไม่ทันแน่ะ…
“อื๊อออออออออออออออ…ฮื่ออออออออ”
“…เกือบไป”
“……………………………………………”
…ผมยังไม่อยากให้ 2 พี่น้องเทวะกรนันท์มาล่วงรู้การกระทำลามกในคืนนี้…
“แหม~~…พี่…พี่แคท…มะ…ไม่ใช่…อ๊อยยยยยยยย…คนไม่รู้…อะไร…สะ…สักหน่อย”
“น่านะ”
…สาตัดพ้อเบาๆขณะป้อนหน้าอกเข้าปากผมก็เอาลิ้นดูดดุนหัวนมสลับซ้ายขวาอย่างจรุงใจ…
“ฝะ…ฝนก็…ไม่ไร้เดียงสา…ขะ…ขนาดไม่รู้เรื่อง…อุ๊ย!!…ดูดเพลิน…ชะ…เชียวนะบอล…อืออออออออ…ยะ…อย่ากัดซี่~~”
“……………………………………………”
…บั้น ท้ายหญิงสาวเด้งขึ้นเด้งลงปั่บๆๆต่อเนื่องราวกับไม่มีหยุดนิ่งสักวินาที เดียว…อารมณ์ทางเพศของเราก่อเกิดด้วยความรุนแรงเกินต้านทานไหวและยากที่จะ หาใครหยุดยั้งมันได้อีก…
“อาาาาาาา…กะ…ใกล้…ใกล้…ละ…แล้วบอล…ซีดสสสสสสสสสส…อู๊ยยยยยยยยยยยยยยยย”
“บะ…บอลด้วย…จะออกเหมือนกัน…โอออออออออ”
…ผม บีบจับสะโพกของสาอย่างแน่นหนาแล้วกระดกควยขึ้นใส่โหนกหีของแฟนสาวสุดที่รัก อย่างถี่ยิบ…สามือไม้สั่นเทาขณะพยายามปิดปากตัวเองกันเสียงร้องครวญคราง ลอดออกมาเต็มที่…เธอส่ายหัวไปมาพลางหลับตาปี๋กัดฟันกรอดด้วยความเสียวซ่าน เหลือล้น…ช่องเสียวหลั่งน้ำหล่อลื่นออกมาชุดใหญ่พร้อมกับอาการเกร็งกระตุก ไปทั้งตัวของหญิงสาวยามถึงจุดสุดยอดแต่ผมยังไม่เสร็จจึงเร่งความเร็วขึ้นอีก จนในที่สุดก็ทนไม่ไหวต่อความสุขเสียวบวกกับความตื่นเต้นที่ต้องร่วมเพศกัน แบบแอบๆซ่อนๆ…
“ออกแล้วววววววววว…อูยยยยยยยยยยยยย”
…ขาดคำว่า ออกแล้วผมก็กระแทกควยใส่รูหีสาสุดแรงเกิด 2 – 3 ครั้งก่อนที่จะระเบิดน้ำกามน้ำพุ่งเข้าไปในมดลูกของสาวน้อยสาวิตรีเต็มรัก และเราก็แลกลิ้นกอดจูบกันด้วยความเสน่หาอย่างสุดห้ามใจ…
“มี…มีความสุขเหลือเกิน…สารักบอลที่สุดเลย”
“บอลก็รักสาเช่นกันจ้ะ”
…สา นอนทาบทับบนตัวผมและหลับไปทั้งๆรูหีของเธอยังมีควยแช่คาอย่างนั้น…แขนหญิง สาวโอบกอดผมแนบชิดเป็นการแสดงความรักที่มีให้…ผมเองก็ทำเช่นเดียวกันเพราะ หล่อนคือหนึ่งในผู้หญิงอันเป็นที่รักยิ่ง…
…………………………………………………………………………………………………………
“นั่นใคร?”
“………………………………………………”
…มีเงาคนอยู่เบื้องหน้าแต่ไม่อาจจะรู้ได้ว่าเขาผู้นั้นคือใครเพราะนอกจากอยู่ไกลแล้วยังมีหมอกลงหนาด้วย…
“ฉันถามว่าใครอยู่ตรงนั้น!!”
“………………………………………………”
…ยังไม่มีเสียงตอบหรือไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ้นจากบุคคลผู้นี้…
“ไม่ตอบใช่มั้ย?…งั้นฉันจะไปหาเองก็ได้…โอ๊ะ!!!”
…ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างส่องเข้าตาจนทำให้ตกใจตื่น…ที่แท้มันคือความฝัน…
“อีก…อีกแล้วหรือนี่…เฮ้อ~~~”
…หา ใช่ฝันร้ายแต่หมู่นี้มันชักถี่มากขึ้นเรื่อยๆว่าผมกำลังเดินฝ่าเข้าไปในสาย หมอกและพบเงาดำของใครคนหนึ่งแต่ไม่อาจจะเข้าไปใกล้หรือเห็นใบหน้าของคนผู้ นั้นได้สักที…ถ้าลองนับตั้งแต่ต้นปิดเทอมจนถึงขณะนี้ก็เกือบ 10 ครั้งแล้วที่ฝันซ้ำๆกันเช่นนี้…
“จริงสิ…สาจ๊ะ…กี่โมงแล้ว?”
“…………………………………………..”
… “สาวิตรี” 1 ใน 3 แฟนสาวร่วมกับ “ศกุนตลา” และ “วรรณลักษณ์” เอาปลายนิ้วแตะหัวไหล่ 6 ครั้งก็หมายความว่า…
“6 โมงเช้าหรือครับ?”
“…………………………………………..”
…กลาง ดึกเมื่อคืนเธอลอบเข้ามาหาผมอย่างที่ได้บรรยายไปข้างต้นโดยต้องเล่นซ่อนแอบ กับฝนเพื่อนสนิทเนื่องจากหล่อนและพี่แคทกลับมาแล้ว…ไม่อยากบรรยายอวด สรรพคุณตัวเองคือตลอดช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ไม่ว่าจะ กุน,สา,น้องอ้อย,แม่กวางตบท้ายด้วยป้าศรีต่างผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนมาให้ ฝึกฝนวิทยายุทธล่อเป้าจนแข้งขาหุบไม่ลงไปตามๆกันแถมทำเอาน้ำหนักตัวลดซะ เกือบๆ 3 กิโล…นึกแล้วก็น่าทึ่งเหมือนกันว่าผมน่ะรอดมาได้ยังไง?…หญิงเพียงแค่ 5 สาวแต่ชายมีตั้ง 1 หนุ่มและนี่ยังไม่นับกิ๊กแอบๆนอกบ้านอย่างเก๋,สาว,บุศ…รวมทั้งขวัญ,โบ ว์,จอย 3 เด็กมัธยมต้นที่ต้องรับเลี้ยงดูด้วยความรักให้ทั่วถึงจนตัวแทบซีดเซียวตาลึก โบ๋ (ทำเฉยไม่ได้เพราะอาจเกิดเรื่องที่เป็นอันตรายถึงชีวิต) …
“ต่อไปสาคงไม่ค่อยสะดวกจะมาอยู่กับผมที่ห้องนี้…เอาเป็นว่าวันหลังไปที่หอดีกว่านะ”
“คิก!!”
…เอ๊ะ?…ขำอะไรของเธอก็พูดความจริงนี่…อ๋อ~~…คงเขินล่ะสิ?…ดีแล้ว…ผู้หญิงในสเป็คของผมต้องอายนิดๆงอนหน่อยๆอย่างนี้แหละ…
“เพราะตอนนี้ที่บ้านมียัยปิศาจเขี้ยวนรก…มันต้องคอยจ้องจะทำอะไรสักอย่างแน่!!!”
“………………………………………….”
…สาวิตรียังนิ่งไม่ตอบว่ากระไรซึ่งก็คงเห็นด้วย (แต่ไหงบีบไหล่ผมแน่นขึ้น?) …
“ใช่ ว่าสาไม่เคยโดนฝนแกล้งแต่ถึงงั้นผมก็เห็นทั้ง 2 คนเข้ากันได้ดีเลยไม่อยากจะพูดมาก…สำหรับฝน…ผู้ชายที่จะมาชอบเธออาจจะ ไม่มีเลยก็ได้นะชาตินี้…ขึ้นคานไปซะ…ฮะๆฮ่า”
“………………………………………….”
“??”
…อืม–…ยังเงียบอะไรอยู่ได้นะเนี่ย?…ผมเริ่มจะเอะใจในความเงียบที่ผิดปกติจึง…
“เฮ้ย!!!!”
…แค่ แวบเดียวก็เกินพอ…ผมหน้าซีดตัวแข็งทื่อเมื่อรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างกาย ไม่ใช่สาวิตรีแต่เป็นยัยสาวตัวแสบคู่ปรับวัย 18 ปีนามว่า “หยาดฝน เทวะกรนันท์” …อึ๋ย!!…นอนตะแคงแสยะยิ้มทำแววตาอาฆาตด้วย…
“………………………………………………..”
(อึ้งจนพูดอะไรไม่ออกมาเป็นคำ…ได้แต่จ้องกันตาปริบๆ)
“………………………………………………..”
“เธอ?”
“เออ!!!…ข้าเจ้าเอง…อุเหม่ๆ…เห็นคนอื่นเค้าเงียบหน่อยก็เอาใหญ่เลยนะ…ยัยปิศาจเขี้ยวนรกรึ?…ขึ้นคานเรอะ?”
“ขะ…เข้ามาได้ยังไงวะ?”
“มาทางเพดานมั้งอ้าย…เฮอะ!!…สำหรับคนปากคอเราะร้ายไม่มีละเว้นแน่!!”
…มิ… มิน่าเล่าถึงไม่พูดอะไรสักคำเดียว!!!…ฝนลอบเข้ามาในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ กัน?…ผมก็เสือกนอนหันหลังพูดคนเดียวได้ตั้งนาน 2 นานอย่างกับคนบ้าก็ตอนค่อนแจ้งสายังนอนกอดผมอยู่เลยนี่หว่าแถมใครจะไปรู้ล่ะ ว่าเช้ามาจะกลายเป็นคนอื่น?…สาวน้อยตาโตฟันแหลมอยู่ในสภาพวาบหวิวใช่เล่น เพราะนุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวบางๆผืนเดียว…เธอฉวยคว้าหมอนปิดหน้าผมและตี สำทับ…
“ฮืมเมะ!!!…ตี~ตี~ตี~…ถ้าฉันยังเงียบนายก็จะนินทาต่อไป…ไม่ซี่–…จะต้องลามไปถึงพี่แคทด้วยแน่…ช่ายม้าย?”
“อู๊~~…จะ…เจ็บนะ”
…มันเบี่ยงตัวหลบ…ผมกะดึงกระตุกผ้าเช็ดตัวที่ฝนห่มอยู่ให้หลุดแต่เธอดันรู้ทัน…
“หึ!!…อีตาลามกเอ๋ย~~…ไม่ได้แดกฉันร้อก!!!…ตาย…ตายแน่!!…คั่กๆๆ…ตายซะเดี๋ยวนี้เลย”
…ทีนี้สาวน้อยโดดขึ้นคร่อมเอาเข่าหนีบตรงสีข้างผมพลางถือหมอนยกตีป้าบๆๆอย่างไม่ยั้ง…
“โอ๊ย~~…เจ็บ…ก็บอกว่ามันเจ็บนะว้อย!!…หยุด!!!”
“ฮี่ๆๆ”
“ก็บอกให้หยุดไง…อุ๊บ!!!”
“คิกๆๆ”
“หยุดโว้ย!!”
“ไม่หยุด!!”
“ฮึ่ย!!”
“อ๋า?”
(ตุบๆ)
…อาศัยว่าเป็นผู้ชายเรี่ยวแรงจะต้องมากกว่าจึงออกแรงเต็มที่จนสามารถผลักร่างสาวน้อยจอมแสบพลัดตกเตียงได้อย่างงดงาม…
“เจ๊บ~~”
“แฮ่กๆ…เป็นไง!!!”
(เหนื่อยวุ้ย!!!…ยัยนี่เห็นตัวอ้อนแอ้นแต่ไหงแรงเยอะฉิบ?)
“หนอยแน่ะ!!…กล้าสู้ฝนเชียวรึ?”
“เธ่อ–…แรงผู้หญิงหรือจะมาวัดกับแรงผู้ชาย?…ยัยบ้องตื้นเอ้ย!!”
“เจ้าบ้า~~…กล้าลงมือกับผู้หญิง…แล้วนายก็ปากเสียกับฝนก่อนน๊ะ!!”
…สาว น้อยคลานเข่าแยกเขี้ยวร้องเอะอะขณะมัวสาละวนกับปมผ้าเช็ดตัวที่มันใกล้จะ หลุด…ถ้าไม่ใช่ญาติกันหรือฝึกคาราเต้ผมว่าจะต้องจับยัยนี่ปล้ำซะให้เข็ด (แต่ก็แค่คิดแหละครับ…ใครจะไปกล้าเล่า?…ขืนหาญกล้าบ้าบิ่นทำแบบนั้นมี หวังโดนพี่แคทฆ่าตายแน่!!!!) …
“ผู้หญิง?…จิ๊บๆ…อย่างเธอต่อให้ต่อยหน้าก็ยังไม่ผิดเฟ้ย!!”
“ฮึ่ม!!…จะต่อยหน้าฉันด้วยรึนี่?…หยาบคายมาก!!!…คอยดูนะคอยดู~~…แล้วนายจะต้องเสียใจ!!!”
“ฮ่าๆๆ…อย่างนั้นรึ?”
…แทนที่จะรีบออกจากห้องผมกลับพูดเยาะเย้ยสาวน้อยและเปิดช่องว่างด้วยการหันหลังให้ซะงั้น…
“เปิดช่องแล้ว!!!”
“!!!!”
…ราว กับดวงตาเปล่งแสงได้ทีเดียวขณะฝนพุ่งโถมผลักผมจนเสียหลักล้มไปบนเตียงก่อน ญาติสาวผู้น้องจะรีบกระโจนตามและตวัดขาพลิกตัวขึ้นคร่อมพลางเอามือบีบคอ…
“เฮ้ย~~…ทะ…ทำ’ไรวะ…หวอออกแล้ว!!!”
“คราวนี้หนีไม่รอด–…คึๆๆ…เมื่อกี้พูดดีมากนะยะ!!”
“โอ๊ย~~…ปล่อย!!!”
…ที่ จริงผมน่ะไม่อยากทำอะไรรุนแรงเนื่องจากอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงแล้วที่สำคัญก็ไม่ เหลือเรี่ยวแรงจะสู้คือเมื่อคืนเล่นกับสาโดยก่อนหน้านี้ก็ไปโจ๊ะพรึ่บพรั่บ กับน้องโบว์…อาการล้าเลยสะสม…ตอนนี้ก็ยังเพลียๆอยู่เลย…
“มันไม่จริงหรอกนะบอล”
“อะ…ไร?”
“ผู้หญิงไม่จำเป็นว่าจะต้องมีแรงน้อยกว่าผู้ชายเสมอไป…ถ้าไม่เชื่อจะพิสูจน์ให้ดู!!!”
“!!!!”
…จากนั้นผมเริ่มรู้สึกว่าบริเวณคอตรงที่มือฝนจับเกิดมีความร้อนพร้อมๆกับพละกำลังของเธอก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นอีกด้วย…
“บะ…บ้า…บ้าแล้ว!!!…อ๊อก!!!!”
(ทำไมกัน?…เราออกแรงสู้อย่างเต็มที่แต่ฝนกลับมีพละกำลังที่เหนือชั้นกว่าเรอะ!!!!…ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด)
“แน่ะๆๆ…ยังจะดิ้นรนอีก…เหนื่อยเปล่าแท้!!”
“…ถ้า…ไม่ปล่อย…ฉันบีบนม…เธอแน่!!”
“โอ๊ะโอ–…นายคิดจริงๆรึว่าทำแบบนี้แล้วฝนจะตกใจจนคลายมือ?…ก็ลองดูเซ่!!…ทีนี้นอกจากไม่ปล่อยและยังจะบีบแน่นขึ้นอีก…หึๆๆๆ”
“อ๊อก!!!”
(มันคิดจะฆ่าเราจริงๆหรือเนี่ย?)
“ว้าย!!!!”
“??”
…สา คงได้ยินเสียงร้องของผม (ช้าจัง) พอเข้ามาในห้องก็คว้าหมอนหมายจะตีฝน…ทว่า!!…แม่สาวน้อยเขี้ยวผีไหวตัว ทันชิงกระโดดหลบซะก่อนผมเลยรับเคราะห์แทนแต่ยังอุตส่าห์ตาไวเห็นกางเกงในสี แดงแจ๊ดที่เธอใส่…
(ผัวะ!!!)
“โอ๊ก!!!”
“ก๊ากๆๆๆ…สนุกจัง”
…ลูก พี่ลูกน้องผู้แสบสันต์หัวเราะด้วยความขบขันหลังกางแขนร่อนเอาปลายเท้าแตะ พื้นลงนั่งชันเข่าบริเวณปลายเตียงแต่สาไม่สนุกด้วยแถมยังขึ้นเสียงถามเพื่อน สนิทอย่างขุ่นเคือง…
“สนุกตรงไหนมิทราบยะ!!!”
“เฮะๆๆๆ”
“แค่กๆๆ”
…ชาไปทั้งหน้า…หมอนข้างใบเขื่องตีแสกหน้าผมจังๆ…สานี่ก็มือหนักใช้ได้…
“ทำบ้าอะไรของเธอ!!!…บีบซะคอของบอลเป็นรอยเลยเห็นมั้ยนี่…คิดจะฆ่ากันเหรอไง?”
“โหย~~… พูดน่ากลัวอ่ะ…แหม–…แค่ล้อเล่นเท่านั้นอย่าซีเรียสไม่ได้กะเอาถึงตาย สักหน่อยน๊า~~…ถึงสาไม่เข้ามาฝนก็จะหยุดอยู่แย้ว!!”
“ทำไมถึงชอบแกล้งบอลอยู่เรื่อย?”
“แกล้ง?… หึ!!…เป็นเพราะสานั่นแหละใจร้ายปล่อยให้ฝนนอนหนาวคนเดียว…เราอุตส่าห์ กลับมาทั้งทีแทนที่จะอยู่ให้กอดเป็นหมอนข้างดันแอบหนีไปกุ๊กกิ๊กกับแฟน…ทำ ตัวอย่างไม่ดีต่อสาวน้อยใสซื่อ…จะฟ้องลุงกับป้าแน่!!”
“เชอะ!!…เชิญตามสบายเถอะ…แม่สาวน้อยใสซื่อ~~”
“เฮ่!!…ไม่ต้องพูดประชดแบบนั้นนะ”
“มันคือความจริงย่ะ…ฉันรู้ว่าเธอน่ะอิจฉาบอล”
“ฮื่ย~~…เรื่องอะไรฝนจะต้องอิจฉาตาบ้านี่ด้วย?”
… 2 สาวเพื่อนรักทุ่มเถียงเสียงดัง…ถึงจะเป็นคนแปลกแต่ฝนก็น่ารักไม่หยอกยิ่ง เมื่อนุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนบางก็แลเห็นสัดส่วนที่ผ้านั่นปิดไม่มิดคือต้นขา กับเรียวน่องขาวๆ…ผมชอบสไตล์แบบนี้ซะด้วยสิ…ฝ่ายลูกพี่ลูกน้องตัวแสบ สังเกตเห็นเข้า…
“คิกๆ…รู้นะว่าแอบมองหน้าอกฉัน…เรื่องธรรมดาๆ…สาวชาวเหนือมีเสน่ห์ชวนมองแบบนี้แหละเจ้า”
“รีบออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!…แต่งตัวไม่น่าดู”
“ใครว่าไม่น่าดูก๋า~~…ไม่เชื่อดูหน้าอ้ายบอลก็ได้…คิกๆ”
“………………………………………………”
“เอ๊ะ?…อีตาบ้านี่!!”
“โอ้ย!!”
…โดน อีกแล้ว…ผมดูเพลินไปหน่อยเลยถูกสาหยิกหูฝ่ายฝนเดินบิดบั้นท้ายไปมาอย่าง สุดยียวน(น่าดู)นัก…เอ๊ย!!…อย่าหลงกับเรื่องพรรค์นั้นสิ…เมื่อกี้ หล่อนเล่นเอาซะเราแทบหายใจไม่ออกเกือบตายแล้ว…
“อ้อ!!…ลืมบอกไป”
“?”
“?”
“เมื่อฝนกลับมาที่นี่ก็หมายความว่าความสงบสุขของนายมันได้จบสิ้นลง!!!”
“…………………………………………………”
“…………………………………………………”
“…………………………………………………”
“เห–…ไม่…ตกใจเหยอ?”
…ฝนชี้นิ้วค้างโชว์รักแร้ขาวๆ…หล่อนมีสีหน้าแปลกใจเมื่อเห็นผมกับสาไม่พูดอะไรเลย…
“จะตกใจทำไม?…ในเมื่อฉันรู้อยู่แก่ใจดีมาตั้งนานแล้ว!!!”
“โฮะ?…งั้นรึๆ…ฮ่าๆๆ…ถึงยังไงก็จะไม่ใช้ความรุนแรงหรอกน่ะ”
…พูด จบแม่สาวแสนแสบก็จากไปพร้อมแค่นหัวเราะลั่น…แล้วเมื่อกี้น่ะไม่ได้ใช้ความ รุนแรงหรือไงหึ?…ฝ่ายสาถอนหายใจเฮือกใหญ่ส่วนผมไปสำรวจความเสียหายของตัว เองที่กระจก…หน้ายังไม่หายชาครับส่วนบริเวณคอก็ยังมีรอยมือของเจ้าเด็กผี ปรากฏเด่นชัด…นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีกนะแล้วเมื่อกี้ยัยนั่นทำได้ยัง ไง?…คอยังรู้สึกอุ่นๆอยู่เลย…
“แย่เลย…ฝนคงโกรธที่เมื่อวานบอลไม่ไปรับเธอ”
“เรื่องเล็กแค่นี้ก็ต้องตามมาล้างแค้นถึงขนาดนี้เชียว?…บ้าเกินไปละ”
“……………………………………………….”
(ก็เวลานั้นเรากำลังทำเรื่องทะลึ่งกับน้องโบว์อย่างออกรสเลยปลีกตัวไปไม่ได้น่ะสิ)
…สา เองก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะเธอไม่ได้อยู่ด้วยตลอดเวลา…ผมคิดถึงอนาคตของตัว เองที่อาจจะต้องเจอการกลั่นแกล้งจากญาติพี่น้องตัวแสบแล้วก็บ่นออกมาดังๆ…
“เฮ้อ!!…ความสงบสุขเอ๋ย~~…เจ้าอยู่หนใดแล้วหนอ?…ไยถึงจากข้าไปเร็วเหลือเกิน”
…ไอ้ ครั้นจะเอาคืนหรือหาวิธีแก้เผ็ดกลับมันก็ไม่ใช่วิสัยของผมซะด้วย…ยังมี เรื่องอื่นที่สำคัญกว่าและจะต้องไปทำอีกตั้งเยอะตั้งแยะ…
…………………………………………………………………………………………………….
…หลังอาบน้ำเสร็จผมเข้าไปคุยกับแม่กวางและหาโอกาสกอดพร้อมหอมแก้มเธอ…
“พอแล้ว~~…เดี๋ยวมีคนเห็นนะลูก…เอ้านี่!!”
“เสื้อคลุม?”
“จ้ะ…เสื้อตัวโปรดของแคทน่ะ…บอลเอาไปให้เธอที่ห้องที”
“ครับแม่…อือ–…แต่อย่างกับที่หมอเขาใส่กันเลย”
…มี เพียงไม่กี่คนที่ชอบสวมเสื้อคลุมสีขาวชายยาวเกือบถึงเข่าเดินลอยชายไปไหนต่อ ไหนอย่างลูกพี่ลูกน้องสาววัย 22 ปีของผม “สุรีย์พรรณ เทวะกรนันท์”…
“พี่…ผมเอาเสื้อคลุมมาให้ครับ”
“……………………………………………..”
“พี่แคท?”
“…ประตูไม่ได้ล็อค”
“งั้นผม…ชะอึ๋ย!!!”
…พี่ แคทกำลังแต่งตัว…ผมเบือนหน้าหนีและไม่มองเพราะเป็นการไม่สมควรก็ถึงเธอจะ ใส่เสื้อนักศึกษาแล้วแต่ท่อนล่างยังนุ่งแค่กางเกงในอยู่เลย (ขาอ่อนกับเรียวน่องสุดจะขาวผ่องฉิบ…เฉียบขาดมากๆ) …
“ขอบใจ…วางไว้ที่เก้าอี้นั่นแหละ”
“………………………………………………..”
…ผมไม่อยากถูกด่าว่าเป็นคนไม่มีมารยาทจึงจะรีบออกจากห้อง…
“เดี๋ยวก่อน!…ฉันมีอะไรจะถามแล้วอยากให้เธอตอบตามตรง”
“…ได้…ครับ”
“ความรักของเธอกับพี่กุนและน้องสา…เป็นไปด้วยดีใช่มั้ย?”
“ก็ราบรื่นดีครับ…เพียงแต่…”
“หืม?”
…จะหลุดปากบอกญาติสาวผู้พี่จอมเย็นชาไม่ได้เด็ดขาดว่าช่วงปิดเทอมผมก็แบ่งภาคออกไปอยู่กับสาวอื่นด้วย…
“ผมต้องทำงานพิเศษมากขึ้นจนบางครั้งไม่ค่อยมีเวลาให้สา…หลังจากพี่ไปแล้วกุนก็กลับมาบ้านเพียงแค่ครั้งเดียวเจอกันไม่กี่วันเอง”
“โอ–…อย่างนั้นเองเหรอ?…แต่พี่ว่าคงไม่เป็นอะไรมั้ง”
“?”
…พี่ แคทสวมกระโปรงสั้นให้เห็นกันต่อหน้าอย่างไม่มีเขินอาย…วันนี้ทั้งวันหัว คิดผมคงติดตรึงกับกางเกงชั้นในสีขาวและขาอ่อนเรียวสวยคู่นี้ของเธอ แหงๆ…สาวผมยาวก็รู้ดีว่าถูกมองอยู่เพียงแต่ไม่สนใจเท่านั้น…
“พี่กุน เป็นผู้ใหญ่แล้วดังนั้นเรื่องเล็กแค่นี้ไม่เอามาเป็นข้อสำคัญแน่…ที่ควรจะ ใส่ใจไว้เสมอคือเรื่องที่เธอกับสายังเป็นนักศึกษาอยู่ต่างหาก…ความรักไม่ ได้มีเฉพาะเซ็กส์เพียงอย่างเดียว…พูดแค่นี้เธอก็คงจะเข้าใจ”
“ครับ”
(เฮ่!!…หรือว่าเมื่อคืน?)
“จริงๆ มันคือเรื่องส่วนตัวของบอล…พี่ที่เป็นคนนอกไม่มีสิทธิ์ยุ่งเกี่ยว…เธอมี สิ่งที่ต้องรับผิดชอบ…พี่ก็มีเรื่องต้องทำอยู่เช่นกัน”
“………………………………………………”
……………………………………………………………………………………………
…เปิดเทอมวันแรกมันก็ไม่ค่อยมีอะไรมากนักหรอก…เข้าฟังอาจารย์แนะแนวการสอนกับรับแผนการเรียนเสร็จก็ปล่อยกลับ…
“ยังไม่เห็นพี่แคทกับน้องฝนเลย”
“นั่นดิ…พวกเธอพี่น้องแสนสวยทำให้ชีวิตนักศึกษาของกูมีความหมายขึ้นมาเยอะ”
“ใช่…ถ้าเทียบกับยัยพวกบึกบึนห้องเราแล้วมันคนละเรื่องเลย”
“เชน…มึงพูดได้ดีมาก!!!…มันคือสวรรค์กับนรกนั่นเอง”
“โอ้!!…ความสวยของเธอทั้ง 2 มันกรีดบาดหัวใจของกูจนยับเยินไปหมดแล้ว”
…เวอร์และก็ปากเสียไม่มีเปลี่ยนจริงๆนะเพื่อนผม…ที่จริงวันนี้ก็ติดรถพี่แคทมาด้วยเพราะรถคู่ชีพยังเสียอยู่…
“เฮ่นั่น!!!…พูดถึงก็มาว่ะ”
…จริงๆด้วย…พี่แคทเดินดิ่งเข้ามาหาและพูดกับผมโดยเฉพาะ…
“บอล…ไปกินข้าวกลางวันกัน”
“…………………………………………….”
…วันนี้ฝนตกใหญ่แน่มั้ง?…ลูกพี่ลูกน้องแสนสวยเอ่ยปากชวนผมไปกินข้าว…อย่าเพิ่งเข้าใจผิด!!…ผมไม่ได้คิดลึกอะไรนะ…
“พวกผมขอไปด้วยได้มั้ยครับ?”
“…………………………………………….”
…นึกแล้วเชียวว่าพวกนี้มันต้อง…ฝ่ายสาวเจ้าวัย 22 สะบัดเส้นผมที่พริ้วไหวดั่งมีชีวิตพลางทำหน้าอย่างไม่ยี่หระก่อนตอบว่า…
“ขอโทษทีนะ…พี่กับฝนต้องการพูดคุยกับบอลในฐานะคนตระกูลเดียวกัน…คนนอกอย่างพวกเธอ…เราทั้ง 2 ไม่มีธุระด้วย”
…อึ้ง แดกส์กันหมดครับบรรดาผองเพื่อน 3 คน…พี่แคทพูดออกมาตรงๆอย่างไม่ไว้หน้าส่วนผมจะทำอะไรได้นอกจากรีบตามหญิง สาวรุ่นพี่ผู้เย็นชาซึ่งที่รถมีฝนเล่นเดาะลูกเทนนิส(?)รออยู่แล้ว…
“20 – 21 – 22 – 23 …”
…เอ้อ!!… เอามันทั้งนุ่งกระโปรงนี่แหละ…ยังเป็นแบบจีบยาวอยู่เลยทั้งที่ขึ้นเทอม ใหม่บรรดาน้องปี 1 เขาเริ่มสวมกระโปรงสั้นๆยั่วกิเลสรุ่นพี่กันแล้ว…
“โฮ่–…ทึ่งล่ะสิน่ะ?”
“ไปเอาลูกมาจากไหน?”
“ขโมยมา–”
“หา!!!”
(ขโมย?…ตอบได้หน้าตาเฉยเลยนะฝน!!!…ตกลงนี่เธอคือลูกสาวนายตำรวจใหญ่แน่หรือเปล่าเนี่ย?)
“แอบจิ๊กจากคอร์ดเทนนิส…อย่ามามัวสนใจเล้ย!!…รีบไปกัน”
…นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ…สาวน้อยนางนี้ช่างเป็นมนุษย์ที่สุดแสนจะพิลึกกึกกือจริงๆ…
“บอล…ร้านตรงหัวสะพานอาหารอร่อยมากนะ”
“แม่นแล้ว!!…มื้อนี้พี่แคทเลี้ยงเต็มที่เพราะงั้นเราไปช่วยกันเหมาให้เกลี้ยงเถอะ”
“แต่ว่าทำไม?…”
“อ้ายยังสงสัยอะหยังอีกเร๊อะ?”
“ทุกทีไม่เคยชวนกันนี่นา–”
“การที่ลูกพี่ลูกน้องชวนไปกินข้าว…ในความคิดของบอลมันน่าแปลกมากนักหรือ?”
“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น…”
“คุณ เอกคเชนทร์ วิษณุมนตรี…พวกเรา 2 คน…สุรีย์พรรณและหยาดฝน เทวะกรนันท์ต้องการจะมาพบปะพูดคุยกับคุณตามประสาพี่น้องบ้างไม่ได้เชียวหรือ คะ?”
(อุ!!…พี่แคทเหลือบหางตาดูผมผ่านกระจกมองหลัง…สีหน้ากับแววตา ออกแนวประชดประชันดีเหลือเกิน…คำพูดคำจาก็เฉือดเฉือนเหมือนมีคมมีดบาดแทง เข้าหัวใจอย่างจัง)
“ถูกต้อง!!…ทีกับแฟนๆหรือเพื่อนฝูงนี่เห็นไปไหนไป ด้วยจังเลยนะค๊ะ?…นี่ลูกพี่ลูกน้องแสนน่ารักตั้ง 2 คนเอ่ยชวนทั้งทีกลับทำมึนไปได้…คิๆๆ”
(ฝนหันหน้าไปทางพี่สาวแต่ดวง ตากลับมองค้อนผมพร้อมเสียงหัวเราะในลำคอที่บ่งบอกถึงความเจ้าเล่ห์แสนกลซึ่ง ก็เป็นไปได้สูงว่าเธออาจกำลังคิดแผนการร้ายๆอะไรไว้?)
“……………………………………………….”
…เจอ สาวเจ้า 2 พี่น้องอธิบายเหตุผลแกมประชดเข้าไป…ผลลัพธ์คือเถียงไม่ออกด้วยประการทั้ง ปวง…เมื่อเป็นดังนี้ผมจึงต้องหุบปากและนั่งเงียบๆอย่างไม่มีเงื่อนไข…
…………………………………………………………………………………………….
