แฟนกู ตอน 13 ที่ปรึกษา

แฟนกู ตอน 13 ที่ปรึกษา
โดย magna67t

   “อืมม์..กินแล้ว  ดูทีวีอยู่”
   “ปกป้อง  เป็นอะไรไป  วันนี้ไม่ร่าเริงนะ”
   “คิดถึงโบนัส  รีบกลับกรุงเทพเหอะนะ”
   “เหย…ไรกัน เราเพิ่งมาสองคืนเอง อาทิตย์หน้าพี่เค้าถึงจะมารับ  ให้เรากอดแม่ก่อน”
   “กลับเหอะ…นะ…นะ… เรามีเรื่องไม่สบายใจ”
   “อ๋อ เรื่องเพชรเหรอ  มารับมั๊ยอ่ะ ถ้ามารับ เราก็กลับกะป้อง”

   เช้าวันรุ่งขึ้น  ผมขึ้นรถตู้ไปรับโบนัสทันที  แม่ของโบนัสใจดีกะผมมากๆ  ผมเข้าใจแล้วว่าโบนัสเป็นคนใจดีเพราะอะไร  โบนัสบอกแม่ว่ามีธุระด่วน  เสร็จแล้วจะรีบกลับมา
   “หน้าตาไม่ค่อยดีเลยนะ..ป้อง…”

   “อืมม์ นอนไม่หลับมาหลายวันหละ  คิดถึงโบนัสมาก  แล้วโบนัสจะกลับไปนอนคอนโดเลยหรือว่าจะอยู่หอเรา”
   “อยากให้ไปมั๊ยล่ะ  ถ้าอยาก…เราก็ไปได้  แต่ต้องโทรไปบอกพี่ก่อนนะ”

   ผมยังไม่เล่าเรื่องไอ้เพชร  โบนัสก็ไม่ถาม  ผมมีความสุขกะเพื่อนผมคนนี้จริงๆ  เวลานั่งรถตู้สองสามชั่วโมง  ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย  โบนัสเล่าถึงบ้านว่าช่วงนี้จับพวกอาหารทะเลได้แยะ  ที่บ้านงานยุ่งมาก  เธอเล่าว่ากลับไปหัดขับรถแล้วด้วย  รถตู้มาถึงกรุงเทพเกือบหกโมง  ผมชวนโบนัสกินข้าวก่อนกลับหอ  กว่าเราจะถึงหอก็เกือบสามทุ่มแล้ว
   “ถ้าเราแต่งงานกันแล้ว  ป้องเป็นเหมือนตอนนี้ก็ดีอ่ะสิ  เค้าบอกว่าคนเราเวลาแต่งงานแล้ว ก็จะเปลี่ยนไปนะ”
   “อืมม์ ไม่รู้สิ  เราอยากให้โบนัสเป็นแบบนี้เหมือนกัน”
   “นี่ป้อง วันนี้เราสลับกันนะ  ป้องอาบน้ำก่อนโบนัสมั่ง  ไม่งั้นจะมาเอากลิ่นโบนัสไปช่วยตัวเอง”
   “บ้าเหรอ  โบนัส  เราไม่เคยใช้กลิ่นเธอช่วยตัวเองเลยนะ…”

   ผมไม่โต้เถียง เดินหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องไปอาบน้ำ  ขณะกำลังฟอกสบู่เต็มหน้า โบนัสก็เข้ามาตัวเปลือยเปล่า  เธอเข้ามาในสายน้ำอันเย็นฉ่ำ ท่ามกลางอากาศร้อน 
   “คิดถึงจัง…ป้อง  คิดถึงเรามั่งเนี่ย”
   “คิดดิ  ไม่งั้นวันนี้ไม่ไปรับหรอก…” ผมหันไปหยิบสบู่
   “มาถูสบู่ให้  อยากลูบตัวโบนัสอ่ะ  ผิวเธอมันนุ่มเนียนมากๆเลย”
   “อย่าเลย  รู้นะ…จะมาปลุกอารมณ์เราล่ะสิ”
   “เออ…ช่าย….ทำกันตอบอาบน้ำมั่งดีมั๊ย  ไม่เคยทำตอบอาบน้ำเลยอ่ะ”

   ไม่มีคำตอบครับ  แต่ผมรู้ว่าเธออยากให้เป็นแบบนั้น  มือผมก็สัมผัสถูนมอันอ่อนนุ่มของโบนัส  เธอก็ชักว่าวให้ผมด้วยสบู่  ของผมแข็งมากๆ  ผมเอามั่งใช้มือที่เลอะสบู่จ่อเข้าไปที่ปากทางของเธอ

   “โอ๊ยๆๆ  อย่าใส่เข้ามานะ เดี๋ยวมันแสบ”
   “ถ้าโดนข้างนอกอ่ะ เสียวหรือแสบ”
   “อย่าเลยป้อง เรากลัว  ล้างสบู่ก่อนแล้วกัน”

ผมพยักหน้าและล้างสบู่ออกจากท่อนลำของผม  ผมกอดโบนัสและดันเธอไปติดผนัง  ยกขาโบนัสขึ้นข้างนึงและเอามือขวาจับลำควยผมไปหาช่องทางเข้าของเธอ  แม้ว่าผมจะโหยหาโบนัสขนาดไหนก็ตาม  แต่ยังไม่ใส่มันเข้าไป ใช้มันถูไถภายนอกกะโบนัสก่อน

   “โอ๊ย เสียวๆๆๆ โอ๊ย อย่าถูสิ ตรงนั้นมัน โอ้ว เสียววววว  โอ๊ย….ป้อง มันไหลเข้ามาแล้วอ่ะ”
   “ยกขาอีกนิดนะ  เอาขาวางไว้ที่ถังน้ำก็ได้  เราเอาเข้าแล้วนะ”

   แล้วผมก็กดเข้าไปในตัวโบนัส  เธอร้องทันที  ผมรูดเข้าออกยาวๆเต็มลำอยู่ครู่ใหญ่  โบนัสนี่เป็นอะไรที่แน่นเสมอ  แน่นมากๆด้วย  ผมใส่เข้าไปทีไร มันรู้สึกดีอย่างประหลาด   ผมเริ่มเร่งจังหวะ  โบนัสไม่เคยโดนท่านี้ แบบนี้มาก่อน  สายตาเธอถามผมว่า ไปเรียนรู้มาจากไหน   แต่ผมไม่ได้ตอบ  ผมได้แต่เสียบเข้าออกเป็นจังหวะ  ด้วยความแปลกใหม่ทำให้ผมทำท่าจะได้แล้ว  ผมดึงควยผมออกจากตัวโบนัส
   “ป้อง….เอาออกทำไมอ่ะ”
   “โอ๊ยย  เดี๋ยวๆๆๆ เราจะถึงอ่ะดิ  เสียวมาก โบนัส เสียวมากๆเลยท่านี้”
   “เราขาดอารมณ์เลย…เธออ่ะ”
   “ไม่หรอก  เอ้า ก้มลงไปที่ถัง หันหลังมา”
   “โห  เดี๋ยวนี้เก่งนะ  ทำเป็นหลายท่าแล้วอ่ะ  คืนนี้เราจะตายมั๊ย”
   
ผมสอดลำควยเข้าไป มันทั้งคับทั้งแน่น  ท่านี้ควยผมจะเข้าไปแยะสุดๆ  ผมกดจนมิดลำ  และกระเด้าอย่างไม่คิดชีวิต  ไม่นานนัก ความปรารถนาของเราสองคนก็เสร็จ  ผมดึงท่อนลำออกจากตัวโบนัสก่อนถึงจุดนานพอสมควร  และให้โบนัสรูดให้มันจบสิ้นไป 

   “วันนี้มาแปลกนะ  ปกป้อง…แปลกมากๆ”
   “เรากลัวโบนัสท้อง…”
   “อืมม์…ดีแล้วหละ  ไว้ช่วงปลอดภัยมาทำแบบนี้ใหม่ สนุกดีเหมือนกันนะ  เดี๋ยวนี้เก่งแล้วอ่ะ  ไอ้เพชรมันสอนเหรอ”
   
   ผมเปลี่ยนสีหน้าทันที   โบนัสยิ้มให้  ผมเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยก่อนที่จะแยกไปแต่งตัว  คืนนี้ร้อนเกินกว่าผมจะเปิดหน้าต่างนอน  ผมรีบแย่งโบนัสมานอนพื้น…

   “พรุ่งนี้ว่างมั๊ยป้อง”
   “อืมม…ได้สิ  ทำไรเหรอ”
   “ไปซื้อเตียงกัน”
   “เฮ้ย  อย่าเลยโบนัส  เธอก็นอนไปบนเตียงนี่หละ  เรานอนพื้นได้  อย่าซื้อเลย  อีกปีสองปี เราต้องอยู่หอคณะแล้ว  ถ้าซื้อนะ ซื้อฟูกดีกว่า นอนกันสองคนได้…”
   “งั้นคืนนี้เราลงมานอนด้วยแล้วกัน อยากนอนกะปกป้อง    เออ… มีไรไม่สบายใจ ไหนเล่าซิ”
   “มีสิ…”

   ผมจับโบนัสมานั่งพิงผนังห้องส่วนผมนั่งประจันหน้าเธอ 
   “โบนัส  เรารักโบนัสนะ  เรารักโบนัสเสมอและรักมากๆด้วย  รักโบนัสตั้งแต่เรารู้จักกัน… เธอรู้ใช่มั๊ย”
   “อืมมม์ เรารู้  และเราก็รักปกป้องนะ”
   “โบนัสรู้มั๊ย  เพชรมัน  เอ่ออออมมม….ท้อง”

   โบนัสเงียบไปเลยครับ  สายตาที่ร่าเริงเมื่อกี้นี้หายวับไปทันทีและเปลี่ยนกลายมาเป็นน้ำตาคลอเบ้า  ผมดึงโบนัสมากอดแน่น  และรู้สึกถึงน้ำตาของคนรักผมที่เริ่มไหลลงมาโดนคอของผมอย่างไม่ขาดสาย
   “นี่คือเรื่องที่ไอ้เพชรบอกเรา…”

   ผมเล่าให้ฟังทั้งหมดว่า  ไอ้เพชรเอาที่ตรวจสามชิ้นมาให้ดูว่าท้อง  และเมนส์ไม่มาแล้ว  ผมเองก็บอกโบนัสว่า ครั้งแรกผมใส่ถุงยาง  แต่ครั้งที่สองไอ้เพชรไม่ยอมให้ใส่  แต่ผมเอาออกมาได้ข้างนอกทันเวลา

   “มันทันจริงหรือเปล่าล่ะป้อง  คราวแล้วป้องก็จะเอาออกจากเรา แต่ป้องก็ทำไม่ทัน”
   “จริงๆ  เราเอาออกมาจริงๆ  เรามั่นใจมากๆว่าไม่มีหยดไหนเข้าไปในตัวเพชรเลย  แต่เพชรมันบอกว่าแค่น้ำหล่อลื่นที่ไหลมาก่อนก็มีอสุจิแล้ว”
   
   โบนัสนั่งนิ่งเงียบ….ใช้ความคิด
   “แล้วป้องจะทำไง  ตัดสินใจทำไง”
   “เรา…เอ่ออออ… ไม่รู้สิ  เราก็บอกเพชรไปว่า ไม่อยากให้ทำแท้งนะ เพราะเราเรียนหมอกัน  แต่ถ้าเพชรจะมีลูก…ก็คงต้องดรอปไปเทอมนึง  เราคงต้องไปหาพ่อแม่ของเพชร ยอมรับผิด และเรา…เอ่อออ…ก็คงต้องขอเพชรแต่งงาน…”

   เท่านั้นแหละครับ…  โบนัสร้องไห้ถล่มทลายราวกับโลกนี้จะสิ้นสุดลงแล้ว  ผมกอดโบนัสแน่น  ผมเริ่มน้ำตาซึมเมื่อเห็นโบนัสร้องไห้สะอึกสะอื้น  เธอกอดผมแน่นมาก แน่นมากจนผมรู้สึกได้ว่าโบนัสไม่อยากเสียผมไป
   “ป้องต้องแต่งงานกะเพชรจริงเหรอ  แล้วเราล่ะ  เราจะอยู่ที่ไหน  ไหนป้องอยากแต่งงานกะโบนัสไง ฮือๆๆๆ”
   “ถ้ามันเป็นแบบนี้ เราก็คงต้องรับผิดชอบแบบนี้  แต่วันนี้เราบอกเพชรไปแล้วว่า  แม้เราแต่งงานไป เราก็จะยังรักโบนัสเหมือนเดิม”
   “ป้อง  มันไม่ใช่แบบนี้หรอก  มันจะเป็นไปได้ไง  เธอไม่รักเค้าแล้วไปแต่งงาน  ชีวิตมันจะมีความสุขหรือเปล่า  แล้วป้องไม่คิดถึงโบนัสเหรอจะรู้สึกยังไง  เราจะมีอะไรกันอีกได้มั๊ย เราจะมีลูกด้วยกันได้มั๊ย  ทำไมป้องถึงซื่อบื้อแบบนี้นะ…ฮืออออๆๆๆๆ ”
   
โบนัสเอามือทุบหน้าอกผมแรงๆ  ด้วยความที่ผมไม่ได้ดั่งใจเธอ  แต่จริงแหละ ผมแม่ง….ซื่อบื้อมาก  ผมคิดได้แค่นี้แหละ
“โบนัส….ป้องควรทำไง”
“เราไม่รู้แล้วหละ  มันไม่ควรเกิดตั้งแต่ทีแรกแล้ว  ก็เห็นด้วยว่าอย่าทำแท้ง เราว่ามันอันตราย  แต่เรื่องอื่นๆ ก็ต้องแล้วแต่เพชรเค้านะ  ส่วนป้อง… ป้องควรพาเพชรไปฝากครรภ์ด้วย  เราว่าปรึกษาพี่แหววเรื่องฝากท้องก็ดีนะ  พี่เค้าอาจจะรู้จักพี่หมอหรืออาจารย์หมอ อาจจะแนะนำได้”
   “พี่แหววคงรู้เรื่องแน่  มันจะดีเหรอ”
   
   บางทีการมีคนช่วยปรึกษาก็ทำให้มีอะไรดีขึ้น  แต่ผมเองก็ยังจำคำของโมโนได้ว่า..อย่าไปเล่าเยอะแยะ  คนเสียคือฝ่ายผู้หญิง   ผมเลยบอกกะโบนัสว่า  ขอผมปรึกษาเรื่องนี้กะเพชรก่อน  โบนัสพยักหน้ารับรู้

   “อืมม์ พี่แหววเหรอ ก็ได้  แต่ป้องไปเองนะ  เพชรอายอ่ะ  แล้วจะบอกกะพี่แหววว่าไง”
   “ก็ เอ่อ คงบอกพี่เค้าไปตรงๆ  เผื่อพี่แหววมีคำแนะนำที่ดีนะ”

   พอยัยเพชรโอเค  ผมก็โทรไปหาพี่แหววทันที  และแต่กว่าจะนัดพี่แหววได้อีกสองวัน  พี่แหววนัดคุยกันที่คณะเหมือนเดิม 
   
   “สวัสดีครับ  พี่แหวว…”
“ไงจ้ะ พ่อน้องรหัสเจ้าเสน่ห์  ได้ข่าวว่ามีแฟนเร็วที่สุดในรุ่นเลยเหรอ  แฟนไม่มาเหรอจ้ะ วันเนี้ย…”
   “อ๋อ…โบนัสเหรอครับ   โบนัสไม่มาครับ อยู่บ้าน เดี๋ยวผมคุยกะพี่แล้วผมค่อยแวะไปหาโบนัสครับ”
   “เอาไง  ไปคุยที่ร้านกาแฟนะ  พี่เลี้ยงแล้วกัน…”

   พี่แหววคือคนน่ารักใจดีเสมอ  พี่แหววดูแลน้องรหัสแบบผมอย่างดี ไม่เว่อร์ไปไม่น้อยไป  ซีร้อกเลคเชอร์มากมายหลายวิชาก็มาจากพี่แหวว  ที่สำคัญคือพี่แหววเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์สุดๆ  พี่เค้าน่ารักด้วย คุยเก่งด้วย เลยรู้จักคนไปทั่ว  ที่สำคัญคือพี่แหววเป็นหัวหน้าชั้นปีสอง

   “เอ้า ว่ามา…มีไรจะปรึกษาพี่”
   “คือพี่แหววครับ  ถ้าผมไปทำผู้หญิงท้อง  ผม…เอ่อ…ควรทำไงดีครับ”
   “เฮ้ย  อย่าบอกนะโบนัสท้อง”  พี่แหววอุทาน  พร้อมแสดงสีหน้าตกใจมากออกมา
   “ไม่ใช่ครับพี่…แต่ผมขอไม่บอกชื่อแล้วกันนะครับ”
   “เธอเนี่ย…เห็นเป็นเด็กเรียนแต่ร้ายกาจนะยะเนี่ย  มีแฟนคนนึง ไปทำกิ๊กอีกคนท้อง  ร้ายมากนะยะ…”
   “ไม่ใช่ครับ  ไม่ได้ตั้งใจครับพี่  มันเอ่อ..อุบัติเหตุมั๊งครับ”

   แล้วผมก็เล่าให้พี่แหววฟัง  ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น  ผมระวังมากไม่ให้พี่แหววรู้ว่าคนที่ผมพูดถึงคือเพชร  พี่แหววฟังแล้วก็พยักหน้า พยักหน้าไปเรื่อยๆ
   “เออ เอาหละ พอเข้าใจหละ   นี่ ถามจริงเหอะป้อง  กิ๊กเธอคณะไหนเนี่ย  แล้วเธอชอบเค้าหรือเปล่า”
   “ผมชอบแบบเพื่อนสนิทๆอ่ะครับ…ไม่ใช่แบบแฟนครับ  แต่เค้าชอบผมมาก”
   “เฮ้อ..คืองี้  พี่ก็เอ่อ ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ๆหมอเค้าอนุญาตให้ทำแท้งหรือเปล่า  แต่พี่ว่าคงไม่มีอ่ะ  ส่วนจะฝากท้องกะอาจารย์  พี่ว่าต้องเนี้ยบนิดนึงก่อน…ไม่งั้นจะโดนอาจารย์ด่าหรือหมายหัวป้องว่าเป็นตัวแสบ  เอางี้แล้วกัน  พี่จะถามพี่รหัสเราแล้วกัน พี่ปี 5 พี่จัมโบ้ไง  พี่เค้าน่าจะรู้ไร  เดี๋ยวพี่โทรแพรบ  เผื่อพี่จัมโบ้อยู่ได้ชวนมาคุยเลย”
   “ขอบคุณครับพี่ ขอบคุณมากครับ” 

ผมยกมือไหว้พี่แหวว แต่โดนตีหัวกบาลทำนอง…อย่ามาไหว้ให้ชั้นแก่    ผมจำไม่ได้พี่จัมโบ้คนไหน  เพราะพี่ๆคณะนี้เยอะแยะมากๆ  แล้วพี่เค้าห่างผมไปแยะแล้วด้วย
“ค่า สวัสดีค่าพี่โบ้  แหววค่า.. ค่า…  คือมีน้องป้องรหัสเราอ่ะพี่  มาปรึกษาเรื่องสำคัญค่า  ค่า… อ๊า จริงเหรอพี่… พี่ว่างเหรอ  ดีใจจังได้เจอพี่โบ้อีกแล้ว  มาเลยเหรอค่ะ  ได้ค่ะ ร้านกาแฟค่ะพี่  ที่ประจำแหววอ่ะค่ะ  โอเคค่า  ขอบคุณค่ะพี่”

พี่แหวววางสายแล้วหันมายิ้มกะผม
   “แกเอ๊ยป้อง  เธอตายแน่…พี่จัมโบ้จำป้องได้  บอกว่าไอ้น้องหน้าตาดีๆหล่อๆหน่อยอ่ะเหรอ  เธอเสร็จแน่  โดนพี่โบ้ลากไปแน่นอน 55555”
   
   เราคุยกันเรื่อยเปื่อย เรื่องชีวิตการเรียน นินทาอาจารย์ไปเรื่อง ประมาณครึ่งชั่วโมง พี่จัมโบ้ก็ปรากฎตัวในชุดลำลอง  โอ้ว…ผมจำได้แล้ว พี่จัมโบ้คือใคร  พี่จัมโบ้เป็นผู้ชายตัวโต สูงราว 180 ตัวใหญ่แหละครับ  แต่ว่า…ใจแกออกไปทางผู้หญิงนิดนึง  พี่จัมโบ้เป็นมหาเทพไม่ว่าจะการเรียนที่ตอนนี้ครองอันดับ 1 ตลอดกาลได้ 4.00 มา 5 ปี ตั้งแต่เรียนมาไม่เคยได้เกรดอื่นเลย   การขึ้นวอร์ดก็เยี่ยม คนไข้ติดหนึบ คุยเก่ง ใจดี สารพัด… ยังเป็นนักกิจกรรมตัวยงด้วย วันรับน้องคณะจำได้ว่าพี่โบ้คือโฆษกสนามที่ฮาที่สุด  ผมกับพี่แหววยกมือไหว้พี่จัมโบ้พร้อมกัน  พี่จัมโบ้เข้ามาถึงตัวผมก็ลูบหน้าลูบแขน  แทะโลมผมตามความถนัดของพี่เค้า…
   
   “ว๊าย ไหนคะ  อู๊ย…นี่เหรอ น้องป้อง  โหววว พี่จำได้ตั้งแต่วันแรกเลยค่า หล่อ สูงยาวเข่าดี หน้าก็ดี นมก็ดี ไอ้นั่นก็ดี 55555”
   “พี่โบ้  อย่าเพิ่งแทะโลมน้องสิ  เค้ามีแฟนแล้วนะ”
   “วุ้ย..พี่ไม่ถือค่า  มีแฟนเนี่ยดีค่า…มีประสบการณ์  มีไรให้พี่โบ้รับใช้เหรอค้า…”

   ผมเล่าเรื่องราวให้พี่โบ้ฟังอีกทีตั้งแต่ต้น  พี่โบ้นั่งฟังเงียบๆ และใช้ความคิด
   “น้องป้องคะ  อะไรที่น้องป้องบอกว่ากิ๊กของน้องป้องท้องคะ  น้องเค้าบอกเหรอคะ”
   “ครับพี่…เอ่อ…คือเค้าบอกว่าเมนส์ไม่มาสองเดือน แล้วก็เอาที่ตรวจตั้งครรภ์มาให้ดูสามอันอ่ะครับ”
   “ไอ้ที่ตรวจเนี่ย  น้องป้องซื้อให้น้องเค้าตรวจเหรอคะ  หรือว่า…น้องเค้าซื้อเองตรวจเอง”
   “เค้าเอาที่มีสองขีดแล้วมาให้ผมดูอ่ะครับ ผมไม่ได้ซื้อให้ครับ”

   พี่จัมโบ้ยิ้ม 
   “น้องป้องคะ   พี่เจอแบบนี้เยอะเลยค่า… ไอ้ที่เอาแค่ผลตรวจมาให้ดูอ่ะค่ะ..แล้วบอกว่าท้อง  มันจริงรึเปล่าคะ  เค้าไปเอาของใครที่ท้องมาแบลคเมลป้องก็ได้นะคะ   เอางี้สิคะป้อง  ป้องไปซื้อแล้วก็ให้เค้าฉี่ใส่ไอ้ที่ตรวจให้เห็นกะตาเลยนะคะ  ย้ำนะคะ ฉี่ให้เห็นกะตาเลยค่ะ  ไม่ต้องอายค่ะ ทีทำเรื่องงั้นไม่เห็นอายเลย  จะได้ชัวร์ๆค่ะ…ว่าเธอท้องจริงๆ   ไม่ใช่ไปเก็บจากถังขยะที่ไหนแล้วก็เอามาเคลมกะผู้ชายเค้า  พี่ว่าแฟร์นะคะแบบนี้  อย่ามาโมเมค่ะ  พี่ไม่ชอบ.. ยิ่งมาทำกะน้องป้องของพี่เนี่ย  ไม่ได้เลยค่ะ”

   ผมอ้าปากค้าง  เฮ้ย มันมีเรื่องแบบนี้ในโลกด้วยเหรอ…โกหกว่าท้องเนี่ย  ผมนึกถึงเพชรที่เคยโกหกผมว่าขาเจ็บ  ผมเลยชักหวั่นใจ
   
“วุ้ย…เบื่อค่ะ น้องๆขา   อีแบบนี้มีเพียบ  เดี๋ยวขึ้นมาเรียนสูติปี 4 นะคะ  อาจารย์หมอจะเล่าให้ฟัง ร้อยเล่ห์พันประการค่ะ… หญิงๆเนี่ย…ร้ายนะคะ คิดมาแต่ละมุข   เนี่ย..พี่กำลังพยายามเรียนความร้ายกาจแบบผู้หญิงอยู่ค่า   แบบว่าเรื่องท้องเนี่ยนะ  เธออาจไปเอาไอ้ของใครที่ตรวจแล้วก็ไม่รู้  มาให้เราดู  แล้วบอกว่าท้อง  แล้วก็ขอเงินไปทำแท้งสามหมื่น ห้าหมื่น  ได้เงินแล้วเงียบหายไปเลยไม่ติดต่อ  มีแยะค่า..อาจารย์เค้าบอกเลยค่า ให้มันฉี่ใส่ไอ้ที่ตรวจให้เห็นๆกะตา แล้วค่อยมาดูผล”

   ผมหยักหน้า
   “พี่โบ้ แล้วเผื่อน้องเค้าท้องจริงล่ะ”  พี่แหววถามแทนผม
   “ท้องจริงเหรอ  อืมมมม์  พี่ว่าพี่หมอทุกแห่งตามโรงบาลคงเค้าไม่รับทำแท้งนะคะ  ยกเว้นโดนข่มขืนเป็นคดีความมา  มันผิดจรรยาบรรณของพวกเราอ่ะนะ   อีกอย่าง  พี่เจอมาแล้วประเภทไปทำแท้งข้างนอกมา  ปางตายแทบทั้งนั้นเลยค่า ตกเลือด ติดเชื้อ  วุ้ย..สารพัดค่ะ  บางรายนี้หนักขนาดต้องเลาะทิ้งเลยนะคะ อดมีลูกชั่วชีวิต บางทีอายุ 14-15 เอง  สงสาร….แล้วพี่ก็ไม่มีรังไข่ ไม่มีมดลูกมาแจกด้วยสิคะเนี่ย  ลำบากเลย…   พี่ไม่แนะนำนะคะน้องป้อง”

   ผมพยักหน้ารับรู้
   “พี่จะแนะนำให้ทำงี้นะคะ  เอาคุณกิ๊กของน้องป้องมาฝากครรภ์เลยค่า  ไม่ต้องกลัวนะคะ…พามาเลย  พี่จะบอกให้นะ…  ฝากครรภ์ดีหลายอย่างเลยนะ  อันแรก  ไอ้พวกที่หลอกๆว่าท้องอ่ะ  มาเจอพี่หมอ  อาจารย์หมอตรวจเนี่ย  ดิ้นไม่หลุดค่ะ  ท้องคือท้อง…ไม่ท้องคือไม่ท้อง   อันที่สอง ท้องจริงหมอเค้าก็จะดูแลลูกไปเลยค่ะ  ส่วนชีวิตของพวกน้อง ก็ไปจัดการเอาเองนะคะ  ผู้หญิงท้องก็น่าจะเรียนได้จนห้าหกเดือนอ่ะ  แต่พี่ว่า…ไม่ดีนะคะ…แลปมันแยะ…มันมีสารเคมีอันตรายต่อเด็ก  พี่ว่าอาจารย์น่าจะให้ดรอปปีนึงเลย…  อันนี้พี่โบ้ไม่ขอให้ความเห็นนะคะ  ไม่เคยทำใครท้องคะ  มีแต่คนจะมาทำพี่ท้อง 555555”

   เราคุยกันเรื่องอื่นอีกพักใหญ่อย่างสนุกสนาน  พี่ทั้งสองแย่งผมคุยหมด  คุยเก่งสุดๆทั้งคู่  จบลงที่พี่โบ้ขับรถพาเราไปกินข้าวเที่ยงเลี้ยงน้องรหัสทั้งสองคนที่เวิล์ดเทรด  ผมขอตัวกลับไปหาโบนัส  ก่อนไป..พี่จัมโบ้ให้เบอร์ไว้

   “ถ้าน้องป้องไม่สบายใจ จะพากิ๊กมาคุยกะพี่ก็ได้นะคะ  ถ้าไม่ท้องจริงแล้วมาหลอกน้องป้องของพี่  พี่จะด่ามันจนท้องเลยค่า 555 โชคดีนะคะ”

   ผมไหว้พี่ทั้งสองคน  โบนัสเก่งเหลือเกินที่แนะนำให้มาหาพี่แหวว  พี่ทั้งสองช่วยผมไว้มากจริงๆ  อย่างน้อยผมก็หายกังวลแล้ว ยังคงเหลือแค่พิสูจน์ว่าจริงมั๊ย

   “ปกป้อง….โอ๊ย ดีใจจัง  เงียบหายไปเลยนะ  คิดว่าวันนี้ก็คงจะไม่มาแล้วอ่ะ”
   “ไปกินข้าวกันมั๊ยโบนัส  หรือกินไอติมก็ได้”

   โบนัสพยักหน้าและขอเวลาแต่งตัวนิดนึง  ผมชอบเธอจริงๆ  เธอฉลาดจัง  อยู่กะเธอแล้วมีความสุขเสมอ

   “เป็นไงป้อง  ไปถามพี่แหววมายัง…”
   ผมเล่าเหตุการณ์ในเช้าวันนี้ให้โบนัสฟังทั้งหมดโดยละเอียด
   “ป้องเก่งมากอ่ะ  อย่างน้อยไอ้เพชรก็ไม่เสียคน  จริงอย่างพี่โบ้ว่านะ  เราลืมนึกไปเลยว่าท้องจริงหรือเปล่า  อาจตรวจผิดก็ได้”
   “อืมม์  เราก็ไม่แน่ใจว่าเพชรทำถูกหรือเปล่า  แต่เราตั้งใจว่าจะชวนเพชรมาฝากครรภ์นะ  ถ้าไม่ท้องก็คงรู้แหละ”
   “โบนัสว่านะ.. ถ้าเพชรไม่ยอมมาฝากท้อง ก็แปลว่าเพชรไม่ท้องจริงๆ  ดีเหมือนกันนะป้อง  พาเพชรมาฝากครรภ์   แต่เราว่านะ…อย่ามาที่ รพ เรานะ  ไม่งั้นเรื่องจะใหญ่โตคนคงรู้เยอะ  ยัยเพชรอาจกลัวและไม่มา…”
   “ขอบใจมากโบนัส  เธอเก่งเสมอเลย   เออ…นี่ โบนัส เกิดวันที่เท่าไหร่  เรายังไม่เห็นรู้เลย”
   “ไม่เอา  ไม่บอก  ใครเค้าถามวันเกิดผู้หญิงกัน..ป้อง   พยายามสืบเองนะหมอปกป้องคนเก่ง…”

   เย็นวันนั้นผมกินข้าวและพาโบนัสมาส่ง  และนั่งคุยเรื่อยเปื่อยที่คอนโด  และก็เหมือนเดิม…ผมไม่กล้าขอเธอมากไปกว่านั้น
   “โบนัส เรา…เอ่อ  กลับแล้วดีกว่า..”
   “เอ่อ  โบนัสกลับด้วยนะ”
   “เฮ้ย…หมายความว่าไงกลับด้วย  จะไปหอป้องเหรอ…”
   “อืมม์  คืนนี้พี่โฟกัสจะกลับมา  เราหนีไปหอป้องดีกว่า…”
   “แล้วพี่โฟกัสเค้าไม่ผิดสังเกตเหรอว่าโบนัสหายไปไหนบ่อยๆ”
   “โอ๊ย…พี่โฟกัสเหรอ 5555 เค้าไม่สนหรอก  พี่เค้าก็มีแฟน หายไปกะแฟนบ่อยๆเหมือนกัน  โบนัสก็รู้..”

   ผมดีใจจังที่โบนัสกลับไปหอกะผม  ผมตั้งใจว่า วันนี้ผมจะรวบรวมความกล้าขอเธอในสิ่งที่ผมต้องการ  เรากลับมาถึงหอผมก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว 

และยังมีผู้หญิงอีกคนนึงยืนอยู่ที่หน้าห้องผม