แฟนกู ตอน 14 บทพิสูจน์
แฟนกู ตอน 14 บทพิสูจน์
โดย magna67t
“เพชร !!!!! เพชรมาได้ไง”
“ป้อง…โบนัส…เธอ เอ่ออออ มาด้วย…”
ผมยืนตัวแข็ง ทำอะไรไม่ถูก โบนัสจับมือผมแน่น
“อ๋อ…ไม่หรอก มาส่งป้องเฉยๆ เดี๋ยวกลับแล้ว” โบนัสรีบพูดออกมาและทำท่าจะกลับออกไปทันที
“ไม่ ไม่ โบนัส เดี๋ยวๆๆ อย่าเพิ่งไปนะ… เข้าไปคุยกันข้างใน อย่าเสียงดังนี่มันดึกแล้ว…”
ผมเปิดประตูห้องพาทั้งสองสาวเข้าไป ผมคิดไม่ออกว่าจะหาทางออกยังไง จริงๆคือ จะหาทางออกกะเพชรยังไง
“นั่งๆ กินน้ำก่อน โบนัส…ขอร้องนะ นั่งรอเราก่อน”
ผมเอาน้ำส้มมาให้ทั้งสองคนและลากเก้าอี้ตัวที่สามมานั่งที่โต๊ะกินข้าวตัวเล็ก
“เพชรมีอะไรเหรอ มาหาเราถึงที่นี่ รอนานหรือเปล่า…”
“นานสิ เรารอตั้งแต่หกโมงแล้ว วันนี้เราอ้วกทั้งวันเลยนะ”
ผมหันหน้ามองโบนัส เธอยิ้มแต่ไม่พูดอะไร
“แล้วหาหมอยังอ่ะ”
“ยัง… ก็กะจะมาขอป้องไปเป็นเพื่อนเมื่อเย็น แต่มาดึกขนาดนี้ คงไม่ต้องไปหละ”
“แล้วไมไม่โทรมาก่อนหละ นี่ดีขึ้นยัง”
“เบาขึ้นแล้วหละ เราไม่โทรหรอกป้อง โทรเธอก็ไม่ว่างอยู่ดีแหละ เห็นมั๊ย…ไปเที่ยวกะโบนัสมันอ่ะ”
จู่ๆ ยัยเพชรก็ยื่นมือมาจับมือผมต่อหน้าโบนัส ผมตัวเย็นวาบและนึกได้ว่าโบนัสเคยบอกว่า ถ้าผมไม่ต้องการ…ผมปฏิเสธได้ ไม่มีใครทำอะไรผมได้ ผมค่อยๆดึงมือของเพชรออก ผมมองเห็นหน้าตาของเพชรที่แสดงถึงความเสียใจและผิดหวัง
“พรุ่งนี้ พาเราไปหาหมอหน่อยสิ”
“เออ…ป้อง ไปเหอะ ไอ้เพชรมันดูเหนื่อยๆนะ พาไปเหอะ” โบนัสพูดเปิดทางให้
“แต่โบนัส พรุ่งนี้…”
“ไม่อ่ะ พรุ่งนี้…พี่เรามา คงต้องลากเราไปซื้อของอ่ะ คงไม่ว่างหรอก”
ผมพยักหน้า ถ้าผมย้อนกลับไปเดือน พฤษภาปีที่แล้วได้ ผมคงมีความสุขที่มีเพื่อนสองคนในสถานที่เรียนแห่งใหม่ ผ่านมาแค่สิบเดือน ผมเต็มไปด้วยความอึดอัดลำบากใจที่สองคนนั่งอยู่ในห้องเดียวกันกับผม
“เอางี้….ดึกมากแล้ว เราไปส่งเพชรกลับบ้านนะ พรุ่งนี้เช้าเราจะไปรับที่บ้าน โบนัสก็ เอ่อ..ไปด้วยกัน เดี๋ยวเราส่งเพชรแล้วจะส่งโบนัสนะ”
สองคนพยักหน้าพร้อมกัน ผมโล่งใจและหยิบกระเป๋าตังค์ก่อนเดินลงไปกะสองสาว บนแท๊กซี่…แทบจะไม่มีใครคุยกะใคร ผมนั่งหน้าคู่กะแท๊กซี่ ส่วนสองสาวนั่งข้างหลัง ผมมาถึงบ้านเพชรเกือบเที่ยงคืน เราทั้งสองลงไปเพื่อให้พ่อแม่เพชรเห็นว่า เพชรไม่ได้มากะผมสองต่อสอง
“โหย..ไปไหนกันมาสามคน ดึกจัง ขอบคุณนะมาส่งเพชร อ้าวแล้วลูกๆจะกลับยังไง”
“ไม่เป็นไรครับ ผมไปส่งโบนัสเองครับ”
เราขึ้นรถกลับมาด้วยกัน โบนัสนั่งจับมือผมตลอดทาง ผมจะไปส่งโบนัสตามที่บอก แต่โบนัสก็บอกว่าอยากกลับไปหอผมเหมือนเดิม เรามาถึงเกือบตีหนึ่งเข้าไปแล้ว มาถึงอาบน้ำเตรียมตัวนอน อากาศมันเย็นจนต่างคนต่างรีบอาบให้มันเสร็จสิ้นไป…และเช่นเคย ไม่มีใครยอมนอนบนเตียง…
“ปกป้อง โบนัสเริ่มเชื่อแล้วว่า…เรื่องหลายอย่างป้องไม่ได้ก่อเรื่องขึ้นเอง”
“เราไม่สบายใจมาก…โบนัส บอกตามตรง ป้องไม่ค่อยสบายใจที่เพชรทำแบบนี้”
“เราเข้าใจนะ ถ้าเพชรท้องกะป้องจริง ก็คงอยากมีป้องอยู่ใกล้ๆคอยดูแลเค้า”
ผมจับโบนัสเอียงตัวเข้ามาก่อนกอดโบนัสทีนึง
“นี่ก็เป็นอีกอย่างที่ไม่สบายใจ ถ้าเพชรท้องจริง เราคงต้องทำตามที่บอกไป”
“เราคงเสียใจสุดชีวิตนะป้อง เรารักกัน…แต่เป็นแฟนกันไม่ได้”
“ตอนนี้เพชรคงคิดกะเราแบบนี้เหมือนกัน”
ผมกอดโบนัสแน่น ความตั้งใจเดิมของผมยังอยู่
“โบนัส คืนนี้เรา เอ่อ… เอ่ออออ…”
“เอ่ออะไร จะทำอะไร…..”
“เรา เอ่อ…. คือ ไม่รู้สิ เราจะ เอ่อออ…นอนด้วยกัน…ได้มั๊ย”
“ไชโย…ป้องกล้าขอโบนัสแล้ว…”
ผมถือว่าเธอตอบว่าโอเค ผมเริ่มจูบเธอ..ซุกไซร้เธอ ไม่รู้สิ โบนัสไม่ใช่ของใหม่สำหรับผมแล้ว แต่ทุกครั้งที่นอนกับโบนัส มันมีความสุขเหลือเกิน พรุ่งนี้ผมจะเจอกับอะไรอีกก็ไม่รู้ แต่วันนี้ผมขอตักตวงความสุขจากคนที่ผมรักก่อนแล้วกัน
“วันนี้ปลอดภัยหรือเปล่าโบนัส”
“น่าจะ..นะ ไม่อยากใส่ถุงยางเหรอ”
“เราอยากสัมผัสโบนัสโดยตรงมากกว่า เราอยากรู้สึกดีๆ”
“เหมือนกันแหละ แต่เราต้องระวัง โบนัสไม่อยากกินยาบ่อย เห็นว่ามันจะ เอ่อ ทำให้เป็นมะเร็งหรือเปล่าก็ไม่รู้ อ้อ..แล้วมีเจลหรือยัง”
ผมยิ้มพร้อมส่ายหัว โบนัสเอามือตีแขนผมทีนึง
“บอกให้ซื้อแล้วอ่ะ….ไมไม่ซื้อซะที”
“ใช้ยาสีฟันแทนได้มั๊ย…”
“ไอ้บ้า….”
ผมไม่คุยอีกแล้ว ผมก้มลงซุกไซร้โบนัส ผมโหยหาเธอ คิดถึงเธอ ต้องการเธอ ผมถอดกางเกงของโบนัสออก วันนี้ผมคงเครียดมาแต่เช้า ถึงตอนนี้ผมอยากปลดปล่อยด้วยอารมณ์ที่ท่วมท้น และผมก็สอดใส่เข้าไปในตัวโบนัส ความเสียวยังคงแบบเดิมทั้งผมและโบนัส ทั้งผมและโบนัสร้อนรนกะมันมาก แม้ว่าเราเพิ่งจะมีอะไรเมื่อไม่นานมานี้
“โอ๊ย…. เบาๆๆ ก่อนนนน เธออย่าถาโถมเข้ามาทีเดียวสิป้อง เราตั้งตัวไม่ทัน”
“โอ๊ย..ดีอ่ะ เสียว”
ผมดึงออกช้าๆ จนลำควยผมหลุดออกจากตัวโบนัส ก่อนที่จะกดลงไปใหม่ แต่ครั้งนี้ผมลงไปช้าที่สุด ใช้ลำควยสัมผัสทุกส่วนของเธอ หัวควยผมบอกว่าตรงไหนที่มันขรุขระ ตรงไหนมันเรียบ ตรงไหนแข็ง ตรงไหนแน่น มันเรื่อยลงไปจนกระทั่งสิ้นสุดระยะทาง โบนัสร้องลั่นเมื่อมันเข้าบดขยี้ที่ปากมดลูก ผมเองก็เสียว โบนัสก็เสียว ผมทำแบบนี้หลายครั้ง ช้าเนิ่นนาน และผมที่ตามมาคือน้ำของโบนัสไหลมาเจิ่งนอง
“โหย นายปกป้อง เก่งเกินไปแล้วอ่ะ ไปเรียนมาจากยัยเพชรเหรอ”
“เปล่าๆๆๆๆ เราแค่อยากรู้จักตัวของโบนัสให้มากกว่าเดิม ปกติเราทำเลย เราไม่เคยรู้เลยว่าตัวโบนัสเป็นไง”
“โหย แต่มันเสียวมากอ่ะ มันแบบ โอ๊ย จะบ้าตาย”
“วันนี้จะลองท่าอื่นๆด้วย…”
แล้วผมก็เริ่มขยับตัวเร็วขึ้น โบนัสครูกามของผมเริ่มบีบแน่น และเธอก็เสร็จไปก่อนผม
“โหย เดี๋ยวนี้อดทนอีกด้วย เมื่อก่อนนะ เสร็จพร้อมเราเลยอ่ะ ยัยเพชรฝึกมาดี 5555”
“โบนัส….ไม่เอาสิ อย่าล้อเราเล่นแบบนี้ ไม่สบายใจนะ”
“โอ๋ๆๆๆๆ โอเคจ้า ไม่เล่นแล้ว มาเอาจริงกันเหอะ”
ผมพลิกโบนัสนอนตะแคงก่อนเข้าไปกางขาเธอออกมาพาดไหล่ข้างนึง และก็จัดการเสียบเข้าไป โบนัสหลับตาแน่น เพราะมันเสียวมาก ผมเองก็เสียวไม่แพ้กัน ไม่นานนัก เราก็ถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน ผมปล่อยขาโบนัสลงและก้มลงไปกอดจูบโบนัส
“เรารักเธอมากนะโบนัส จำไว้เลยนะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นพรุ่งนี้ ป้องจะรักโบนัสตลอดไป”
“อย่าพูดเป็นลางสิ เราคงทำใจไม่ได้นะ ถ้าจะเสียป้องไป…เธอเป็นคนดี”
ความเหนื่อยอ่อนจากการเดินทางและการสื่อรักถึงกัน ทำให้ผมถึงกับนอนหลับไปทันทีก่อนโบนัส ทั้งที่ตัวเปล่าเปลือย…
………………………………………
ผมตื่นตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า และเช่นเคยโบนัสตื่นก่อนผมแล้ว
“โบนัส…วันนี้ไปเป็นเพื่อนป้องนะ”
“ไม่ดีกว่า เราเชื่อว่าไอ้เพชรน่าจะอยากไปกะพ่อของลูกเค้ามากกว่า เอาเหอะ…โบนัสกลับเองได้ ป้องไปเหอะนะ อย่าลืมล่ะ อย่ามาที่ รพ ที่เราเรียนกัน เดี๋ยวอื้อฉาว..”
“ง้าน…เราเสร็จธุระแล้วไปหานะ”
ผมถึงบ้านเพชรราว 8 โมงครึ่ง ผมไม่เข้าไปที่บ้าน แต่โทรเข้าไปให้เพชรเดินออกมาหาหน้าปากซอยแทน
“หวัดดีเพชร หน้าตาสดใสแล้วนี่…”
“ช่าย… ไม่ต้องไปหาหมอแล้วหละ…”
“เฮ้ย ไม่ไปแล้วไมไม่โทรไปบอกอ่ะ”
“ก็ไปที่อื่นแทนก็ได้นี่…”
“นี่มันยังไม่เก้าโมงเลย ก็กว่าจะนั่งรถเข้าไปในเมืองก็พอดีสิบโมงแหละ”
เรานั่งรถเมล์เข้ามาตั้งต้นที่แถวมหาลัย เพชรอยากไปกินข้าวเช้าที่แมคโดนัล ผมก็พาไปตามที่เธอขอ
“เออ…เพชร ตัดสินใจได้ยัง…เรื่องลูก”
“อืมม์ ถ้าป้องเรียกว่าลูก ก็คงไม่ทำแท้งหละ”
เพชรพูดกะผมอย่างมั่นใจ ผมเองเป็นฝ่ายที่ใจคอไม่ค่อยสบาย จะว่าไปนี่น่าจะเป็นเรื่องหนักอกที่สุดในชีวิตของผมเลยก็ว่าได้
“งั้น…เราไปฝากครรภ์กันนะ”
“ฝากครรภ์…??? ทำไมอ่ะ…เร็วไปหรือเปล่า”
“ไม่หรอก ก็เปิดเนตดู เค้าบอกว่าให้ไปเลยถ้ารู้ว่าตั้งท้อง”
“ยังทำใจไม่ค่อยได้เลยอ่ะ..ป้อง”
“ก็ยังไงก็ต้องไปหาหมอนะ เพชรจะตั้งท้องโดยไม่หาหมอไม่ได้หรอก เราไม่ต้องไปหาพวกพี่เราก็ได้ เดี๋ยวมันจะเรื่องดังใหญ่โต เราไป รพ. อื่นกัน”
“ไม่ต้องหรอก.. วันนี้ก็ไม่อ้วกแล้วอ่ะ”
“เดี๋ยวมันก็อ้วก ไปเหอะ…กินข้าวเสร็จแล้วไปกัน”
ไอ้เพชรก็ยังยืนกรานไม่ยอมไป ผมนึกถึงคำพูดของโบนัสทันที ถ้าเพชรไม่อยากไปฝากท้อง ก็มีแนวโน้มว่าเพชรหลอกป้อง ผมเลยต้องทำทุกวิถีทางให้เธอไป รพ ให้ได้
“แปลว่ามึงไม่เชื่อว่ากูท้องใช่มั๊ย”
“เฮ้ย ไม่ใช่อย่างงั้นสิวะ ก็มึงท้อง ต้องๆไป รพ หรือเปล่าล่ะ กูไม่เคยคิดเลยนะว่ามึงจะไม่ท้อง ก็มึงเม็นส์ไม่มา เอาไอ้แท่งตรวจมาให้ดูสามอัน…ก็ต้องท้องสิวะ ไปเหอะน่า กูขอร้อง เดี๋ยวกูจ่ายเงินให้เอง”
หลังจากพูดสารพัด ทั้งขู่ทั้งปลอบ ชักแม่น้ำทั้งห้า หว่านล้อมร้อยแปดอย่าง ท้ายสุดไอ้เพชรก็ยอมไป ผมพามันไป รพ เอกชนแห่งนึงแถวสนามเป้า เรารอจนได้ตรวจ หมอให้เพชรไปตรวจปัสสาวะ ตรวจอะไรหลายอย่าง และเราก็รอกันอีกสักพัก หมอก็เรียกเข้าไป
“คุณพลอยเพชรคะ คุณไม่ได้ตั้งครรภ์นะคะ หมอทดสอบแล้วค่ะ ผลลบค่ะ ที่ประจำเดือนไม่มาก็อาจเป็นไปได้หลายสาเหตุค่ะ บ่อยครั้งก็เพราะเครียด มีเรื่องกังวล ประจำเดือนก็มาช้าไปบ้าง หรือบางคนก็อาจไม่มาหลายเดือนนะคะ ต้องตรวจละเอียดกันอีกทีว่าเป็นไร แต่สบายใจได้นะคะ..ไม่ท้องคะ”
เหมือนยกภูเขาออกจากอก ยัยเพชรก้มหน้านิ่ง ผมเดินไปจ่ายเงินและรับยาบำรุงสองสามอย่างมาให้ไอ้ตัวแสบเพื่อนผม
“เฮ้ย… ร้องไห้ไมวะเนี่ย นี่มันกลาง รพ เลย อายเค้าว่ะมึง”
ผมนั่งลงไอ้เพชรโผเข้ามากอดผมทันที และร้องไห้เป็นเรื่องเป็นราว
“ไม่ท้องก็ไม่เป็นไร ไม่ใช่มึงแท้ง ไม่เป็นไรหรอก..ดีแล้ว ถ้าจะมีลูก กูว่ามึงน่าจะต้องตั้งใจและพร้อมมากกว่านี้นะ”
“นี่แปลว่า…เวลาของกูกะมึงหมดแล้วใช่มั๊ย”
“มันไม่ได้หมดนะเว้ย…แต่มันยังไม่ได้เริ่ม มึงกะกูเป็นเพื่อนกันเสมอ… เมื่อไหร่..ยังไง…มึงก็เป็นเพื่อนกะกู กูขอโทษมึงแล้วกันที่กูล่วงเกินมึงไป ถ้ามึงพอให้อภัยกูได้…เราก็เป็นเพื่อนกัน กูไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกนะเพชร”
“มึงคงคิดว่ากูปั้นเรื่องหลอกมึง…”
“ไม่นะ…กูไม่คิดแบบนั้นหรอก กูเชื่อมึง มั่นใจมึง ที่กูอยากพามึงมาเนี่ย…เพื่อฝากท้อง ไม่ได้มาพิสูจน์ว่าท้องไม่ท้อง หมอตรวจไรกูยังไม่รู้เลย”
“ไอ้ป้อง…กูขอบใจมึง กูรู้หละว่ากูเป็นได้แค่เพื่อนมึง ถ้ามึงให้กูเป็นแค่นี้..กูก็จะเป็นแค่นี้ แต่กูก็รักมึงเท่าเดิม”
ผมยิ้มอย่างยินดี ผมกอดมันอีกครั้งเอามือตบหลังมัน ผมพาไอ้เพชรไปกินข้าวดูหนัง ความรู้สึกแบบเพื่อนทำให้ผมสบายใจกะมันมากขึ้นและไอ้เพชรก็ดูราบรื่น ผมไปส่งมันถึงบ้านเหมือนเดิมตอน 5 โมงเย็น ช่างมันเหอะครับ…ไอ้เพชรจะหลอกผมหรือไม่หลอก ผมไม่ค่อยสนใจแล้ว…ตอนนี้ผมมีคนที่ผมสนใจคนเดียว..คือโบนัส
“หา…ไรนะ ไม่ท้อง…”
โบนัสพูดเสียงสูงมาก เธอยิ้มดีใจที่จะไม่เสียผมไป และกระโดดเข้ามากอดผม ผมกอดโบนัสกลับ คนนี้คือ “แฟนกู” ตัวจริง โบนัสคือสิ่งที่ผมต้องการเสมอ
“เพชรนี่ร้ายเนอะ ดีนะที่ปรึกษาพี่หมอจัมโบ้ ไม่งั้นนะ…ป้องเอ๊ย….เธอเสร็จแน่”
“เออ…อย่าว่าเพชรเค้าเลย หมอที่ตรวจเองก็บอกว่าประจำเดือนไม่มาหลายๆเดือนก็อาจเป็นได้นะ เดี๋ยวเราคงได้เรียนกันแหละ มันก็อาจจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ อย่าไปสืบสาวเลยโบนัส ไอ้เพชรก็เพื่อนเรา ถ้าไม่อยากเอามันเป็นเพื่อน ก็ค่อยสืบแล้วกัน”
“แล้ววันนี้อ่ะ เอาไง…คุณปกป้อง”
“โบนัสอยากให้เราอยู่ด้วยมั๊ย… หรือว่า….”
“ทำไมเธอไม่รู้จักขอมั่งนะ ไหนถามใหม่สิ… โบนัสคืนนี้ขอเราอยู่ด้วยนะ”
ผมดึงโบนัสเข้ามาจูบ ผมรักโบนัสเหลือเกิน เพื่อนที่ผมรักคนนี้มันมีมุมที่ดีที่น่ารักเสมอ
ผมยกมือไหว้โบนัสครั้งนึง…
“คุณโบนัสคร้าบ คืนนี้…ขอผมนอนด้วยคนนะค้าบ”
โบนัสหัวเราะก๊ากทันที…
ผมกับโบนัสมีความสุขมากมายในช่วงปิดเทอมใหญ่ ผมได้มีโอกาสพาโบนัสไปหาพ่อกะแม่เป็นครั้งที่สอง และเราอยู่ที่พิษณุโลกหลายวัน ทุกอย่างน่าจะราบรื่นลงตัว แต่เรื่องผมกะโบนัสมันไม่ได้จบลงง่ายๆแบบนี้ ใครจะไปรู้ว่าพอเปิดเทอมเรียนหมอปีสองแล้ว จะมีเรื่องอะไรมาทดสอบความรักของผมกะโบนัสอีกบ้าง….
จบภาค 1
