แฟนกู ตอน 2 เปิดประสบกาม
แฟนกู ตอน 2 เปิดประสบกาม
โดย magna67t
ผมเงียบอึ้งไปกะคำถามของโบนัส
ทำอะไร? ทำยังไง? ผมทำไม่เป็นอ่ะ เสียหน้ามากๆ…ถ้าผมจะ “เก้ๆกังๆ”
“อืมม์…ไม่เอาอ่ะ โบนัสนอนเหอะ”
“โห…ป้อง เธอบ้าไปแล้ว ถ้าเราไปบอกแบบนี้ให้คนอื่นนะ มันต้องจับเราแก้ผ้าแน่นอน ทำไมอ่ะ เราไม่สวยไม่น่ารักเหรอ”
“เฮ้ย ไม่ใช่งั้นนะ เธอหน้าตาน่ารักดี เราก็ชอบนะ แต่เราเอ่อออ.. ไม่รู้สิ….ทำไม่เป็น”
โบนัสยิ้มให้ผมอย่างที่ผมรู้สึกได้ว่าเอ็นดูผมจริงๆ เธอเอามือมาจับที่หน้าอกผม แล้วบีบกล้ามเนื้อที่หน้าอก และเริ่มเปลี่ยนเป็นกอดและดึงตัวผมเข้ามาจนชิดเธอ กลิ่นที่อยู่ในห้องน้ำ ตอนนี้อยู่ติดกะผมเลยด้วยซ้ำ ไม่ต้องถามนะครับข้างล่างผมจะมีอาการยังไง ผมต้องพยายามหลบตัวหนีไม่ให้ส่วนล่างโดนโบนัส
“จูบเป็นหรือเปล่า ทำงี้…”
โบนัสเอาปากมาแตะที่ปากผม และเริ่มที่จะเอาลิ้นเข้ามาเลียที่ริมฝีปาก ผมขนลุกไปทั่วร่างกาย สาวน้อยเพื่อนผมเก่งจัง เธอคงเคยผ่านเรื่องพวกนี้มาแล้วแน่ๆ ลิ้นของโบนัสไม่ได้หยุดนิ่งที่ริมฝีปากเท่านั้น มันพยายามเบียดเข้ามาในปากของผม ผมเกร็งปากปิดไว้แน่น แต่เธอก็พยายามเอาลิ้นบุกเข้ามาและผมก็ยอมเธอในที่สุด โบนัสใช้ลิ้นสัมผัสทุกส่วนของปาก ผมขนลุกตลอดเวลา ตั้งแต่เป็นหนุ่มมา วันนี้คือวันที่ผมไปไกลที่สุดแล้ว มันไกลเกินไปกว่าจับมือมากๆ
“เป็นไง…เธอกลัวมากเลยอ่ะ ป้อง…ตัวเกร็งเลย ทำสบายๆสิ เนี่ยจูบกันเค้าก็ทำแบบนี้อ่ะ เธอตอบสนองเราบ้างทำแบบเดียวกันกะที่เราทำนะ”
ผมมองหน้าเธอ พยักหน้าช้าๆ โบนัสน่ารักจริงๆแหละ ยิ่งตอนนี้เราใกล้ชิดกัน ผมเข้าข่ายหลงเธอแล้วสิเนี่ย เรากลับมาจูบกันอีกครั้ง คราวนี้มากกว่าเดิม โบนัสขึ้นมานอนบนหน้าอกของผม เอามือประสานจับมือของผมและใช้ปากจูบผมหนักหน่วงกว่าคราวที่แล้ว ผมนึกได้ว่าเธอให้ผมตอบสนองบ้าง ผมเลยทำแบบเดียวกันโดยใช้ลิ้นเข้าไปโดนลิ้นของเธอ โอ้ว….มันเป็นความรู้สึกที่ผมไม่เคยมีมาก่อนเลยในชีวิต ผมทำอยู่สักครู่ ก็จับทิศทางได้และจากนั้นก็เป็นเรื่องราวการจูบที่สนุนสนานระหว่างหนุ่มสาว
“เก่งนี่หว่า… อย่างว่าแหละ แกคงเรียนรู้เร็ว เฮ้ย…ป้อง เราถามจริงเหอะ แกไม่เคยดูหนังโป๊เลยเหรอ..”
“ไม่เคย.. ไม่รู้จะเอาจากไหนมาดู”
“เฮ้ย…ตามเวบมีเยอะแยะ แกพิมพ์คำว่าเซ็กซ์ก็ออกมาเป็นล้านๆแล้ว”
“ไม่เคยจริงๆ”
“ถามจริง????…. ที่เราจูบเนี่ย ก็ครั้งแรกด้วยสิ”
“อืมม์ ช่าย แต่…โบนัส.. เอ่อ มันดีนะ…เราชอบมันมากนะ”
“โอ๊ย ป้องเอ๊ย…แกบริสุทธิ์เกินไปว่ะ น่าเสียดายนะ ชีวิตเราเกิดมาก็เป็นหนุ่มสาวแค่ครั้งเดียวแหละ”
แล้วโบนัสก็ประกบปากลงมาใหม่ คราวนี้มันเป็นเรื่องของคนที่เก่งแล้วกับคนที่เพิ่งเรียนรู้ใหม่ มันสนุกสนานและเนิ่นนาน ส่วนล่างของผมน่ะเหรอ…แข็งปวดเกร็งมานานแล้ว วันนี้เป็นวันที่แปลกมาก ตามปกติ ผมไม่เคยแข็งตัวยาวนานและมากมายขนาดนี้เลย โบนัสกอดผมและมือก็เริ่มปัดป่ายลงไปข้างล่าง และจับที่ควยของผม ผมสะดุ้งสุดตัว สาวน้อยเพื่อนผมหัวเราะ
“เฮ้ย ไม่ต้องตกใจ ทำใจให้สบายสิ เราขอจับดูหน่อยเอง”
“แต่ โบนัส…เรา”
“เออน่า.. จับนิดเดียว ไม่เจ็บหรอก”
นิดเดียวของโบนัสนั้น…ไม่ใช่นิดเดียวของผม เธอลูบลำควยผมในขณะที่สบตาผมตลอดเวลา ผมเสียวมากๆ โดยเฉพาะจังหวะที่เธอลูบผ่านหัวควยผม เธอยิ้มด้วยตา
“ไม่เบาเหมือนกันนะ ใหญ่ดี แข็งมากๆด้วย”
“โบนัส เรา…. เธอ….เอ่อ…. พอก่อนมั๊ย เราเอ่อ…”
ไม่รู้ว่านั้นเป็นการยั่วยุโบนัสหรือเปล่า เพื่อนผมใจกล้าขนาดดึงกางเกงขาสั้นผมออก เธอจ้องมองควยผมในกางเกงในสีขาว ซึ่งตอนนี้มันเอียงข้างและยืดยาวเต็มที่ โบนัสเองกลับไม่หยุดหย่อน เธอเอาหัวมานอนที่ท้องผม และเอามือลูบแท่งควยตลอดเวลา
“โบบบบนัสสสสส พอแล้วนะ เราเอ่อ….เรา แย่แล้ว โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ยยยยยย….”
ผมน้ำแตกออกมาราวกับทำนบทะลาย มันฉีดใส่กางเกงในจนชุ่มฉ่ำ และไหลผ่านขอบกางเกงในออกมามากมาย กลิ่นคาวคละคลุ้ง โบนัสไม่สะดุ้งสะเทือนอะไรเลย สิ่งเดียวที่เธอเหมือนจะแปลกใจคือน้ำควยของผมไหลออกมาไม่รู้จักจบ
“ป้อง น้ำเธอยังกะฉี่แนะ แยะมากๆเลยอ่ะ”
“โบนัส ป้องขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ คือ…เอ่อออ…”
“อืมม์…เรารู้ ไม่เป็นไรหรอก”
ผมดึงโบนัสเข้ามาจากข้างล่าง ผมเริ่มกอดและจูบโบนัสด้วยความรัก มันอัตโนมัติ ผมไม่ได้คิดอะไรเลย จากคนที่ไม่กล้าจับมือ ตอนนี้ผมดึงผู้หญิงมากอดจูบแล้ว แต่ผมก็ทำเป็นแค่นี้แหละ โบนัสมีส่วนช่วยอย่างมากมาย เธอละมือออกจากเป้าผม และดึงผมลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ ผมทิ้งหลักฐานในที่เกิดเหตุที่พื้นห้องเป็นน้ำขาวขุ่นกองใหญ่ทีเดียว บางส่วนเป็นก้อนเป็นลิ่มก็มี โบนัสเดินมาห้องน้ำพร้อมผม ผมยืนรอให้เธอล้างมือก่อน และนึกในใจว่า ทำไมผมช่างแย่อย่างนี้ ผมควรช่วยให้โบนัสมีความสุขบ้าง แม้เราไม่ต้องมีอะไรกัน แต่ผมทำไม่เป็นเลย ไม่รู้เลยสักนิดว่าต้องเริ่มยังไง
“เปลี่ยนกางเกงในด้วยนะ เปียกไปครึ่งนึงแล้วเนี่ย เอ่อ…ล้างให้มั๊ย”
“ไม่ต้องหรอก โบนัส เดี๋ยวเราจัดการเองได้ โบนัสไปนอนเถอะนะ”
ผมพยักหน้าและหอมแก้มเพื่อนผมอีกครั้ง พอผมออกมา….โบนัสก็จัดการกะหลักฐานเรียบร้อยแล้ว
“ดีมั๊ยป้อง..”
“อืมม์ ตัวเบาเลยอ่ะ โบนัสเก่งจัง”
“เฮ้ย เราไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ เรายังไม่เห็นของเธอเลยด้วยซ้ำ เนี่ย แสดงว่าป้องไม่เคยเอามันออกมาเลยสิ”
“ไม่อ่ะ ไม่รู้สิ นานมากๆแล้วอ่ะ จำไม่ได้หละ รู้สึกว่าเราผันเปียกไปครั้งสุดท้ายเมื่อมีนามั๊ง”
“ห๊า….อะไรนะ ฝันเปียก โหว ไม่ได้ยินคำนี้นานแล้วอ่ะ ผู้ชายเดี๋ยวนี้เค้าไม่รอฝันเปียกแล้ว มีแต่ผลิตน้ำไม่ทัน 55555 เธอเก็บมันได้ไงเนี่ย มีนา… เมษา… พฤษภา… เฮ้ย….นี่มันสามเดือนแล้วนะ”
ผมทำหน้าเจื่อนๆ ไม่รู้ควรดีใจหรือควรอับอายกับคำพูดของโบนัสดี
“โบนัส เรามานอนด้วยกันบนเตียงเหอะ เอ่ออออ ให้เราทำให้โบนัสมั่งมั๊ย…”
“ทำไร ป้องจะทำอะไรให้เรา???” เธอยิ้มน่ารักเช่นเคย…
“เอ่ออออ….ไม่รู้ดิ อยากให้เราทำไรก็บอกมาแล้วกัน ทำให้ได้”
“จริงอ่ะ…”
ผมพยักหน้าด้วยความซื่อ แต่โบนัสน่ะ…มีอะไรในใจแล้วแน่นอน ผมยินดีตอบแทนให้ไม่ว่าโบนัสต้องการอะไร ปัญหาคือผมทำอะไรไม่เป็นเลย เริ่มยังไม่รู้จะเริ่มจากอะไร ไม่รู้เลยด้วยควรทำไง
“เอางี้ดีกว่าป้อง เธอติดเราไว้ก่อน แล้วป้องไปดูหนังโป๊มา แล้วคราวหน้าได้ทำไรกะเราถูก อ้อ..เดี๋ยวเราส่งลิ้งค์ให้นะ”
“เอางั้นเหรอ แล้ววันนี้หละ…”
“นอนกอดเราแล้วกันนะ นี่เธอ…ป้อง เราชักชอบเธอแล้วอ่ะ เธอมันซื่อมากๆ”
ผมหันไปยิ้มให้เพื่อนใหม่แค่สามอาทิตย์ของผม ผมก็เริ่มชอบเธอเหมือนกัน เราคงเป็นเพื่อนกันไปอีกอย่างน้อยก็หกปีแหละ ผมเอนตัวไปดึงโบนัสมากอด ครั้งนี้ผมไม่รู้สึกถึงความเก้กังหรือแปลกประหลาดอีกเลย ผมรู้สึกคุ้นเคยกะโบนัสแล้วสินะ
“เราอ่ะ โง่ไป.. เราเอาแต่เรียนหนังสือ เราทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง โบนัสสอนเรามั่งก็ดีนะ เราเป็นคนสังคมไม่ค่อยเก่ง”
“นี่ก็เก่งแล้ว เธอรู้ตัวเป่า ว่าเธอเป็นคนเรียนรู้เร็วมากๆ เราว่าเธอต้องเป็นหมอที่โคตรเก่งเลยอ่ะ”
ผมจูบหน้าผากเธอ และลูบผมของเธอด้วยความเอ็นดู มันคงเป็นธรรมชาติที่สอนให้ผมทำแบบนี้มั๊ง ทำไมผมถึงไม่กลัวโบนัสโกรธเลยในเวลานี้
—————
ใครหลับก่อนก็ไม่รู้ เหมือนพอเราเงียบเสียงก็หลับไปเลย ผมตื่นสายกว่าโบนัส ด้วยความที่เปิดแอร์ โบนัสอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ส่วนล่างของผมแข็งอีกตามปกติของทุกเช้า แต่ดีที่ผมใส่กางเกงในไว้ด้วยมันเลยไม่น่าเกลียดนัก
“เราจะกลับแล้วนะป้อง..เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันตามพี่นัดนะ”
“เฮ้ย เราไปส่งนะ รอแป๊บเดี๋ยวแต่งตัวนิดนึง”
ผมไปส่งโบนัสถึงห้องพักที่คอนโดหรูแห่งนึงแถวรัชดา ทันทีที่เราก้าวเดินเข้าไป ไอ้อาร์มก็นั่งรออยู่ล้อบบี้ มันวิ่งเข้ามาที่โบนัสทันที
“เฮ้ย…โบนัส ขอโทษ เมื่อวานอาร์ม….”
“ลืมไปรับ..!!!! อาร์มนะ เธอรู้เปล่าว่ามันไกลแค่ไหน ถ้าไอ้ป้องไม่พากลับมาเราคงไม่รู้กลับไง”
“ไม่ใช่คือ…แม่ให้ไปธุระ เราเลยลืม”
“อืมม์…ก็คงงั้นแหละ ลืมเราได้ ไม่เป็นไร… แต่แปลกนะที่ไม่รับโทรศัพท์เลย ทั้งที่เราโทรเป็นสิบๆครั้ง”
“แล้วเมื่อคืนเธอทำไมไม่กลับมาคอนโด”
“ชั้นก็นอนห้องไอ้ป้องมันไง…”
เท่านั้นเองครับ ไอ้อาร์มเดินมาผลักอกผมอย่างแรง จนผมเซไป
“มึง…ไอ้ป้อง ไอ้เหี้ย นี่แฟนกู…มึงทำอะไร ทำไมไม่พามาส่งเมื่อคืน”
“ไอ้อาร์ม…หยุดเดี๋ยวนี้ ไอ้ป้องมันจะมาส่ง ชั้นไม่ให้มันมาเอง เพราะรู้ว่าแกต้องมารอหาเรื่อง พอได้แล้ว กลับไปได้แล้ว ชั้นจะขึ้นไปนอน”
“โบนัสไปมีอะไรกะมันมาใช่มั๊ย”
โบนัสตบหน้าไอ้อาร์มอย่างแรง แล้วเธอร้องไห้วิ่งเข้าไปข้างในกดลิฟท์ ไอ้อาร์มจะวิ่งตามไป แต่ รปภ ห้ามมันเอาไว้… ผมเองก็วิ่งตามโบนัสไปแต่โดนห้ามไว้เหมือนกัน ผมว่าไอ้อาร์มแม่งพูดแรงไป ทำงี้ดูถูกโบนัสมัน ขนาดผมไม่ค่อยรู้ไร ผมว่ามันก็ยังไม่ควรพูด
“มึง ไอ้ป้อง อย่าเสือก.. โบนัส….แฟนกู”
