เรื่องเสียว ช่างซ่อมบำรุง
การได้เลื่อนตำแหน่งใหม่ ได้เติบโตในสายอาชีพ ก็ย่อมเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม และหมายถึงเม็ดเงินที่มากขึ้น แต่ก็หมายถึงความเครียดที่มากขึ้น และเวลาที่น้อยลงด้วย ซึ่งฉันก็เป็นคนหนึ่ง ที่ตกอยู่ในกับดักของคำว่าเลื่อนตำแหน่ง เพราะแฟนเก่าของฉันเพิ่งบอกเลิกฉันหมาด ๆ พร้อม ๆ กับที่ฉันได้เลี้ยงฉลองตำแหน่งงานใหม่ เขาบอกว่าเขาเบื่อ และทนไม่ไหว กับแฟนที่ไม่มีเวลาให้เขาอีกต่อไป แล้วฉันจะทำอะไรได้ ฉันรักอาชีพของฉัน ฉันมีทุกอย่างเท่าที่ WORKING WOMAN คนหนึ่งจะมีได้ ยกเว้นเรื่องเซ็กส์ ฉันจะมีได้อย่างไร หลังจากเลิกราไปกับแฟนเก่า ฉันก็ไม่มีเวลาที่จะได้เจอใคร แล้วฉันจะไปมีเซ็กส์กับคนอื่นอีกได้ยังไง
และก็เหมือนเดิมในสำนักงานที่ว่างเปล่า ของช่วงค่ำเย็นวันศุกร์ตอน ทุกคนก็พากันออกไปแฮงเอาท์กันหมดแล้ว เหลือฉันอยู่คนเดียวกับงานที่กองพะเนินเหมือนทุกครั้ง ทุก ๆ วันศุกร์ แต่ครั้งนี้ กลับมีใครบางคนเคาะประตู และเปิดประตูเข้ามา “ขอโทษนะครับ ผมได้รับคำสั่งให้เข้ามาซ่อมแซมคอมเพรสเซอร์แอร์ในห้องนี้ ซึ่งกำหนดไว้ให้เข้าพื้นที่ทำงานได้ในช่วงหลังเวลาเลิกงาน”
ฉันเหลือบตามองพ่อหนุ่มช่างซ่อมบำรุงคนนี้ขึ้นแวบนึง แล้วก็ก้มหน้าทำงานต่อ ไม่ได้สนใจเขาอีก ผ่านไปเป็นชั่วโมง จนฉันได้เงยหน้าขึ้น และก็พบว่าพ่อหนุ่มคนนั้นเพิ่งจะเสร็จงานของเขา และมองมาที่ฉันด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ บนใบหน้าของเขา ฉันรู้สึกไม่พอใจนิดหน่อย และก็คิดว่าอยากจะกลับบ้านเสียตั้งแต่ตอนนี้ เพราะมันก็ดึกมากแล้ว
ฉันจึงเลี่ยงเดินไปที่หน้าต่าง เพื่อยืนทอดอารมณ์ และคลายความเมื่อยล้าจากการนั่งเป็นเวลานาน มองวิวทิวทัศน์ซึ่งเต็มไปด้วยแสงไฟและความคึกคักยามค่ำคืนของกรุงเทพฯ พลันนึกว่าสวยดีเหมือนกัน ในขณะเดียวกัน ก็นึกได้ว่านับเป็นเวลาร่วมเดือนแล้ว ตั้งแต่ฉันมีเซ็กส์ครั้งสุดท้าย และฉันก็พบว่าตัวเองมีความคิดที่ซุกซนนิดหน่อย ในขณะที่แอบมองเงาของหนุ่มช่างซ่อมบำรุงคนนั้น ผ่านเงาสะท้อนทางกระจกหน้าต่าง เขาดูดีมาก เขายังหนุ่มแน่น และหุ่นก็ HOT จริง ๆ กล้ามเนื้อแน่น ๆ นั่นคงจะเป็นเพราะวินัยในการออกกำลังกาย และฉันรู้สึกว่าเขาก็หล่อดีเหมือนกัน
“หล่อใช่ไหมครับ”
“อะ อะไรนะ” ฉันตกใจมากเขา รู้ได้อย่างไร
“ผมถามว่า ผมหล่อใช่ไหมล่ะ”
“ไม่ใช่สักหน่อย” ฉันรีบหันหลังให้เขา และรู้สึกไม่อยากจะคุยกับผู้ชายคนนี้ จริง ๆ เขาดูดีมาก และใช่ให้ตายเถอะ!! เขาดูดีมากจริงๆ
ในขณะที่ฉันหันหลังกลับ ก็บังเอิญทำโทรศัพท์มือถือร่วงหล่นจากกระเป๋า โดยที่ยังไม่ทันเก็บก้มเก็บ พ่อหนุ่มช่างบำรุงรูปหล่อ ก็ย่อเข่าลงที่ด้านหลังของฉัน และช่วยเก็บมันให้ แต่เขากลับไม่ยื่นคืนโทรศัพท์ให้ฉันตรง ๆ เขากลับใช้มือสาก ๆ คู่นั้นลูบไล้ไปตามท่อนขา ใต้ถุงน่องของฉันทั้ง ๆ ที่ฉันก็แต่งตัวเป็นชุดสูทธุรกิจธรรมดา
“คืนนี้ คุณดูจะค่อนข้างเครียดนะครับ”
ฉันกัดฟัน และพยายามเบี่ยงหลบ พร้อมกับตอบเขาไปว่า “ไม่ใช่เรื่องของคุณ”
แต่เขากลับไม่ยอมละสายตาไปจากฉัน เขาอยู่ใกล้เกินไป และฉันก็เหมือนถูกดึงดูดจากสายตาที่ดูมีเสน่ห์คู่นั้น มือของเขาไม่หยุดที่จะลูบไล้ และฉันไม่รู้ตัวเลยว่าสีหน้าของฉันนั้น คือ คำเชิญชวน ในขณะที่ฉันรู้สึกเปียกแฉะในระหว่างขาของฉัน และเขาก็ไปช้ามาก ๆ และในที่สุด เขาก็ยืนขึ้นมา พร้อมกับจับตัวฉัน ให้ฉันหันหน้าออกไปมองหน้าต่างอีกครั้ง พร้อมกับที่เขายกกระโปรงด้านหลังของฉันขึ้น และมือของเขาตอนนี้ก็เข้ามาอยู่ตรงกลางหว่างต้นขาอ่อนของฉันเรียบร้อยแล้ว
เขากดหลังของฉันเอาไว้ ด้วยแขนข้างหนึ่ง ทำให้ใบหน้าและหน้าอกของฉันแนบไปกับหน้าต่าง ในขณะที่อีกมือของเขาเอื้อมก็เข้าไปถึงด้านในกางเกงในของฉัน นิ้วยาว ๆ ของเขาทำงานอย่างรวดเร็ว เข้าไปทักทายความฉ่ำชื่นของฉัน โดยที่ฉันก็ไม่รู้ตัวเองว่า ทำไมถึงไม่ยอมผลักเขาออกไป ฉันรู้อยู่แล้วว่าตัวเองคงจะต้องเปียกแฉะมาก ๆ และอดที่จะเผลอครวญครางออกไปไม่ได้ พร้อมกับขยับตัวเล็กน้อย เพื่อเปิดทางให้เขาเข้ามาทักทายกลีบดอกไม้ของฉันมากขึ้น และมากขึ้น
“อยู่นิ่ง ๆ” เขากระซิบข้าง ๆ หูของฉัน ด้วยเสียงทุ้มห้าวแหบพร่า แสนเซ็กซี่
“ทำตามที่ผมบอก ตอนนี้ผมเป็นคนควบคุม”
ปกติแล้วฉันจะต้องโมโหมากๆ แต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกเร่าร้อนมากขึ้น เขายังคงเอาอกเอาใจฉันด้วยจังหวะที่เชื่องช้า และหนักหน่วง มันนานมากแล้ว นับตั้งแต่ที่ฉันได้ขึ้นสวรรค์กับใครสักคนแ ละครั้งนี้ในที่ที่อ่อนไหวเสี่ยงกับการที่จะถูกพบเจอมากที่สุด ฉันกลับตื่นเต้น และยินยอมให้คนแปลกหน้าทำให้ฉันถึงประตูสวรรค์ ระเบิดพร่างพรายออกมาอย่างรุนแรงที่สุด เท่าที่เคยรู้สึกมาเลยทีเดียว เมื่อถึงเวลานั้น ฉันก็ถึงกับเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้น แต่เมื่อหันกลับไปมองด้านหลัง ช่างซ่อมบำรุงคนนั้นก็ออกไปจากห้องทำงานแล้ว ต้องใช้เวลากว่า 5 นาที ที่ฉันจะสามารถกลับยืนขึ้นได้ด้วยตนเองอีกครั้งโดยที่ไม่ขาสั่น และหลังจากนั้น ทุกวันศุกร์ฉันก็จะออกจากสำนักงานเป็นคนสุดท้าย เพื่อรอให้ช่างบำรุงเข้ามาช่วยผ่อนคลายความเครียด จากจากตลอดสัปดาห์ที่หนักหน่วงของฉัน และเขาก็ไม่เคยละเลยหน้าที่เลยสักครั้ง
