เสมียนสาว ตราบาปกามอารมณ์

เรื่องเสียว เสมียนสาว ตราบาปกามอารมณ์

ลี่ ทำงานเป็นเสมี่ยนอยู่โรงงานไม้เห็นหนึ่งในภาคตะวันออก ตลอดชีวิตของลี่ถือครองตนเป็นโสดมาตลอดจนอายุเข้าเลข 30 ต้นๆ ด้วยความที่เราเองเป็นคนรักสุขภาพดูแลหุ่นตลอดเวลาจึงมักมีผู้ชายมากหน้าหลายตามาตามตื้อตามจีบอยู่เป็นประจำโดยเฉพาะกับผู้ชายในโรงงาน แต่ด้วยความที่เราไม่ปรารถนาจะอยากมีชีวิตคู่หรือลุ่มหลงในเซ็กส์มากขนาดนั้นจึงไม่เป็นที่พึงใจใครสักคน เนื่องด้วยภาระงานที่หนักจนแทบจะไม่มีเวลาให้คิดถึงเรื่องอื่นๆ มีบ้างบางครั้งที่เกิดเหนื่อยจนเงี่ยนอยากจะหาที่ระบายแต่สิ่งที่ลี่เลือกใช้ก็คือมะเขือยาวขนาดเล็กแทนควยปลอม มันช่วยพอให้แก้ขัดให้ได้ผ่อนคล้ายไม่ได้มีไว้ใช้เพื่อสนองกามอารมณ์ในจิตใจสักเท่าไหร่นัก ทว่า เรื่องราวสุดเลวร้ายที่ลี่จะนำมาเล่าในครั้งนี้ก็คือประสบการณ์จำยอมต่อโชคชะตาที่ลี่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

เหตุการณ์นี้เริ่มต้นขึ้นมาประมารช่วงกลางปีเป็นรอบไตรมาสที่สอง พนักงานบัญชีคนเดียวของโรงงานได้ลาคลอดลูกกระทันหันทำให้เหลือภาระงานบัญชีเป็นจำนวนมาก ด้วยความที่ลี่พอจะมีความรู้ด้านการบัญชีอยู่บ้างลี่จึงถูกโยนงานอีกชิ้นให้รับผิดชอบ ลี่พยายามสุดความสามารถเพื่อเคลียงานทั้งของตัวเองและของคนอื่นให้ทันก่อนจะปิดรายการภายในสัปดาห์นี้ ลี่แหกตาตื่นทำงานจนมืดค่ำกลับมาเกือบสี่ทุ่มติดต่อกันมาสี่วันอย่างอดทน แต่ในคืนที่ 5 ฟ้ามืด ไฟในโรงงานเกิดดับทำให้ลี่ไม่สามารถทำงานต่อไปได้ ลี่จึงตัดสินใจเก็บของเพื่อจะกลับบ้าน ในระหว่างที่กำลังเดินออกจาโรงงานนั้นเองลี่เริ่มรู้สึกได้ว่ามีคนสะกดรอยตาม ลี่หันลีหันขวางมองไปรอบๆ ก็ไม่เจอกัน จนกระทั่งเดินมาจนถึงมุมตึก ลี่ถูกเอามือปิดปากจากด้านหลังและต่อยท้องทให้จุกจนร้องขอความช่วยเหลือไม่ได้ ลี่ถูกผลักล้มลงกับพื้นคนร้ายโพกผ้าบังใบหน้าเข้ามากระชากเธอลี่จนกระดุมหลุดออกหมด มันดึงเสื้อและรั้งเสื้อในขึ้นไว้ที่ยอดออกของลี่ มันมาจนเดียวแรงช่างมาเหลือ มันบีบมันคลึงมันดูด ทำให้ลี่เกิดความเจ็บปวด “ฮาๆๆๆ นมสาวเสมี่ยนนี่มันหอมจริงโว้ย หีจะหอมด้วยหรือเปล่านะ ขอลองเย็ดดูหน่อยแล้วกัน” ด้วยความที่เป็นกางเกงยีนส์รัดรูป ทำให้ยากต่อการถอดบวกกับลี่พยายามดิ้นขันขืนแต่ก็ถูกต่อยอีกครั้งจนไม่มีแรง วินาทีนั้นลี่ยอมแล้วทุกอย่างเพราะหมดแรงจะดิ้นร้น มันกำลังปลดกระดุมกางเกงและดึงรั้งลงมาจนถึงหมอย แต่ยังไม่ทันที่กางเกงจะหล่นลงมาจนเห็นหีก็มีพี่รปภ.ท่านหนึ่งเป่านกหวีดโวยวายเข้ามาช่วย คนร้ายตกใจรีบหนีไปทันที

“คุณลี่ครับ คุณลี่เป็นอะไรหรือเปล่าครับ…เอิ่ม” รปภ.เข้ามาช่วยพยุงแต่สายตาก็มองที่นมของลี่ตลอดเวลา ลี่พยายามรวบรวมแรงทั้งหมดปิดเสื้อแล้วเดินกลับออกไปขึ้นรถยนต์ที่จอดอยู่ด้านหน้าด้วยสภาพบอมช้ำ ทันทีที่ขึ้นรถลี่รีบล็อครถเป็นอันดับแรกก่อนจะใส่เสื้อผ้าให้มิดชิดและรีบขับออกไป ลี่ร้องไห้มาตอลดทาง รอยจ้ำแดงทั่วหน้าออกทำให้เกิดแสบร้อนทรมาน หัวนมลี่ถูกกัดจนเลือดออก มันเจ็บปวดแต่ก็ไม่เท่าความอับอายและบาดแผลที่เกิดในใจ

เช้าวันต่อมาลี่กลับมาทำงานด้วยอารมณ์เศร้าหมอง ดูเหมืนอว่าคนในที่ทำงานจะยังไม่รู้ข่าวนี้กัน แต่ระหว่างเข้ามารปภ.ยิ้มและมองลี่ด้วยสายตาโลมเลีย ยังไม่ทันจะก้าวเข้าออฟฟิศเจ้าของโรงงานก็เรียกตัวลี่ไปพบที่บ้านพักส่วนตัว ลี่ถูกกล่าวหาว่าโกงเงินบริษัททั้งที่ลี่เพิ่งเข้ามารับผิดชอบฝ่ายบัญชีได้แค่ไม่กี่วัน ลี่พยายามปฏิเสธแต่ด้วยตำแหน่งที่รับผิดชอบมันแทบจะไม่มีโอกาศปฏิเสธได้เลย ลี่จึงเชื่อว่าพนักงานคนเก่าที่ลาคลอดต้องเป็นคนทำอย่างแน่นอน

“ผมอยากรู้ว่าคุณจะรับผิดชอบยังไง” ลี่ส่ายหน้าและพยายามบอกว่าลี่ไม่ผิดแต่เจ้านายก็ไม่เชื่อ

“ที่คุณโกงเป็นเพราะคุณเดือดร้อนเรื่องเงินใช่มั้ย เอาแบบนี้สิ เอาตัวคุณมาแลก แล้วผมจะให้คุณเพิ่ม” จริงอยู่ที่ทางบ้านของลี่กับลังเดือดร้อนเรื่องเงินและโทรมากดดันลี่ทุกวันแต่ลี่ไม่เคยคิดจะโกงใครเลยสักบาท

“เอาเถอะน่า เสียตัวให้ผมมันไม่น่ารังเกลียดนักหรอก”

“เอ่อ…ตอนนี้ลี่ไม่สบายค่ะ”

“ทำไมล่ะ ผมให้คุณลาหยุดได้นะ กลับไปรักษารอยจ้ำที่หน้าอกให้หายเสียก่อนแล้วค่อยกลับมา” ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นลี่ก็ตกใจ

“รู้ได้ยังไง อย่าบอกนะว่าคนร้ายเมื่อคืนก็คือแก…” เจ้านายเลิ่กลั่ก

“คนร้ายอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง”

“ฉันจะแจ้งความ”

“งั้นเหรอ ได้” เจ้านายเข้ามากระชากลี่เข้าไปกอดจูบที่ซอกคอ ลี่พยายามจะดิ้นและตะโกน แต่ก็ถูกต่อยที่ท้องถึงสามครั้งทำให้ลี่สลบไป ในขณะที่หลับนั้นลี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ตอนตื่นนี่สิ ลี่กำลังนอนแก้ผ้าถางขออยู่ที่พื้นห้องนอนห้องหนึ่ง ลี่รู้ตัวทันทีว่าถูกข่มขืน ลี่ก้มสำรวจร่างกายเห็นรอยช้ำทั่วไปหมด ทั้งนม หน้าอก คอ แขน เอว ซอกหี และในรูหียังมีน้ำเชื้ออุ้นๆ เป็นเมือกไหลออกมาอยู่ ลี่นั่งกอดเข่าร้องไห้ ทันใดนั้นเจ้านายก็เดินเข้ามา

“ตำรวจเขาคงไม่จับผัวเมียเย็ดกันหรอกนะ”

“กูไม่ใช่เมียมึง มึงข่มขืนกู”

“จะไม่ใช่ได้ไง ไปถามแม่มึงสิว่าแม่มึงน่ะยกมึงให้กูเพื่อแลกกับเงินสี่หมื่น”

“ไม่จริง”

“ฮาๆๆๆ…ไม่เชื่อก็ตามใจ”

เมื่อลี่ได้รู้ความจริงทั้งหมดว่าทางบ้านเป็นคนขายลี่ให้กับเจ้านายได้เย็ดเพื่อแลกเงินนั้นคือเรื่องจริง หลังจากนั้นลี่ก็หยุดติดต่อกับทางบ้านอีกต่อไป และก็ไม่กลับไปที่โรงงานนั้นอีกเลย มันเป็นตราบาปตลอดชีวิตคิดถึงเมื่อไหร่ก็เจ็บหัวใจที่คนในครอบครัวคนที่เราคิดว่าจะหวังดีกับเรามากที่สุดกลับไม่ใช่อย่างที่คิดเสมอไป