เรื่องเสียว ห้องสมุดหมู่บ้าน นี่แหละ เย็ดกันสนุก
มีคนบอกว่าคนไทยอ่านหนังสือไม่เกินปีละ 8 บรรทัด เอาจริง ๆ ผมว่ามันก็ไม่ได้ต่างจากนั้นนะครับ ผม สันต์ครับ เป็นเจ้าหน้าที่หอสมุดประจำหมู่บ้าน ที่นี่เต็มไปด้วยหนังสือใหม่ ๆ น่าสนใจ แต่มันกลับมีแค่ผมคนเดียวที่เข้ามาอ่าน มีการ์ตูนเอาใจเด็ก แต่ว่าเด็ก ๆ กลับเลือกที่จะเล่นโทรศัพท์มากกว่า มันก็เลยทำให้สถานที่แห่งนี้เงียบสงบเหลือเกิน มีเพียงผมที่ทำงานอยู่ และจัดหนังสือ กวาด เก็บ ทุก ๆ อย่างเอาไว้เหมือนเดิม…และมีแค่ผมที่อ่าน มันคือสวรรค์ของคนรักหนังสืออย่างผมโดยแท้
แต่ผมก็ไม่ได้คิดเอาไว้เลยละครับ ว่าผมจะได้เจอเรื่องเสียวในสถานที่อันเงียบสงบขนาดนี้
เพราะว่าอยู่ ๆ ก็มีสมาชิกใหม่ เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นคนที่ค่อนข้างเงียบ ๆ ไม่ค่อยพูดจา และเอาแต่เข้ามาอ่านหนังสือวันละหลาย ๆ ชั่วโมง เธอเป็นคนที่สวย แต่ว่าชอบก้มหน้า เส้นผมยาวครึ่งหลังของเธอย้อยลงมาปรกที่หนังสือยามเธออ่าน ผมมองเธออยู่เงียบ ๆ จับจ้องดูท่าทีของเธอ และฟังเสียงหน้ากระดาษที่ค่อย ๆ พลิกไปทีละหน้าอย่างช้า ๆ
จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอมาทำเรื่องยืมหนังสือกลับบ้าน มันคือหนังสือปลุกใจ เรียกง่าย ๆ ว่ามันคือ หนังสือโป๊สมัยก่อนนั่นเอง ผมไม่รู้ว่าจะทักอย่างไรให้เธอนั้นเริ่มต้นบทสนทนากับผม ก็เลยลองทำเป็นสนใจตามน้ำเธอไป
“เล่มเดียวเองเหรอครับ มีอีกหลายเล่มนะครับ แต่ผมเก็บเอาไว้อีกจุด”
เธอเงยหน้าขึ้นมา “พี่เก็บไว้อ่านคนเดียวเหรอคะ ?” เธอว่า ยิ้ม “ไม่แปลกนะคะ เพราะว่าที่นี่บรรยากาศมันก็ได้เหมือนกัน”
“ได้อะไรเหรอครับ ?”
“ได้ทำอะไรคนเดียวไงคะ”
“ผมอยากทำอะไรด้วยกันมากกว่าครับ” ผมพูด แล้วทำเรื่องยืมให้เธอ “อ่านให้สนุกนะครับ แต่ถ้าไม่สนุก มาอ่านด้วยกันได้นะ” ผมยิ้ม ก้อร่อก้อติกกับเธอไปอย่างนั้น แต่ดูเหมือนว่าเธอเองจะไม่ได้รู้สึกแย่อะไรกับสิ่งที่ผมทำเสียด้วยสิครับ
แล้ววันต่อมา เธอก็เอาหนังสือมาคืน ก่อนที่จะขอให้ผมหยิบหนังสือโป๊พวกนั้นมาด้วย ผมรับคำ ไปหยิบให้เธอ แล้วเธอก็ไปนั่งอ่าน ผมเองก็นั่งมองเธออยู่ ก่อนที่จะค่อย ๆหันมานั่งฟังเพลงใส่หูฟังไปตามประสา แต่เพียงครู่เดียว พอผมหันกลับมาเจอเธอ เธอก็อยู่ตรงหน้าของผมเสียแล้ว ผมรีบกระชากหูฟังออกทันที
“อ่านคนเดียวไม่สนุกเลยค่ะ” เธอพูด แล้วนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของผมทันที ผมสะดุ้ง ขยับท่าทีกลับมานั่งตัวตรง แล้วค่อย ๆ จับจ้องดูเธอเองที่ไม่ได้มองหน้าผมเลยเพราะว่าเธอนั้นเอาแต่มองมาที่ควยของผมอย่างเดียวแล้ว “อยากจะสนุกมากกว่านี้จัง ได้ไหมคะ ?”
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ผมนั้นโดนรุกไล่อย่างนี้ ทั้ง ๆ ที่ปกติผมเป็นฝ่ายที่บุกใส่ก่อนเสมอ ๆ
มือของเธอลูบที่ต้นขาของผม นาทีนั้นผมไม่สนใจอะไรแล้วครับ เพราะรู้แล้วว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นมา และเพียงอึดใจ พอเธอรู้ว่าผมไม่มีวี่แววที่จะขัดขืน เธอก็ถอดกางเกงของผมลงไปทันทีแล้วเอามือล้วงควยของผมออกมา
“ควยใหญ่จัง…ในหนังสือโป๊ยังไม่ใหญ่ขนาดนี้เลย” เธอพูด ยิ้ม ยื่นหน้าเข้ามาคลอเคลียกับลำควยของผม
แบบนี้ก็เสร็จสิครับ…
เธอทำให้ผมควยแข็ง มือเริ่มรูดควยของผมขึ้นลงไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะค่อย ๆ เลียที่หัวควยของผม แค่เธอรูดไม่กี่ที น้ำเงี่ยนของผมก็เริ่มหัวควยแล้วละครับ แต่เธอไม่ได้ปล่อยให้ผมค้างเติ่งอยู่บนความเงี่ยนนี้นาน เพราะว่าเธอครอบริมฝีปากลงมาบนควยของผมแล้ว ตอนนั้นผมยังตื่นเต้น ทำอะไรไม่ถูกเลยครับ แต่มันเสียวหัวควยดีตอนที่เธอเริ่มดูดควยผม แรงขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งผมเองเริ่มทนไม่ไหวแล้ว…
ผมผลักเธอออกไป แล้วจับกางเกงของเธอกระชากลงมา
เนินหีใหญ่เยิ้มไปหมดแล้ว หีชมพูโดนผมเลียจนดิ้น เธอบอกว่าไม่เคยมีใครเลียหีได้เก่งเท่านี้เลย ผมเองก็คิดว่าเธอนั้นอาจจะยอผมก็ได้ แต่ยิ่งฟังเสียงครางของเธอแล้ว และท่าทางการดีดดิ้นของเธอ มันก็เลยกลายเป็นว่าเธอดูจะเสียวหีจริง ๆ จนทำให้ผมนั้นได้ใจ ทนไม่ไหว กางเกงก็ยังไม่ทันถอดออก แต่ก็ทรกตัวเข้าไประหว่างเรียวขาของเธอแล้วดันควยเข้าไปแล้วตอนนี้
ผมกระแทกควยเข้าไปรวดเดียวหมดดุ้น เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน สีหน้าบิดเบี้ยว แต่ร่างกายของเธอที่น่าทะนุถนอมนั้นกลับไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกอยากจะอ่อนโยนกับเธอเลยแม้แต่น้อย ผมรัวควยกระแทกเข้าไปในรูหีของเธอที่ยิ่งแรงเท่าไหร่ก็ยิ่งขมิบตอดเท่านั้น จนทำให้ผมเองปลดปล่อยเสียงครางออกมาอย่างเต็มที่
เสียงร่างกายของเรากระทบกันทำให้ผมนั้นเหงื่อออกเต็มเนื้อตัวไปหมด กระนั้น ควยก็ยังไม่หยุด ผมเร่งจังหวะมากขึ้นเรื่อย ๆ ห้องสมุดที่เงียบเชียบนี้เริ่มเต็มไปด้วยเสียงครางของผมกับเธอสนั่น ผมเลิกเสื้อของเธอขึ้นมา เห็นนมใหญ่ของเธอนั้นกระเด้งขึ้นลง ปานนมชมพูน่าดูดเหลือเกิน แต่ตอนนี้ผมไม่ว่างดูด ควยกำลังเสียว ผมกลั้นใจ ตอกควยเข้าไปอย่างหนักหน่วง จนกระทั่งเนื้อตัวของเธอนั้นสั่นระริก แล้วครางลั่นออกมา มือจับแขนของผมเอาไว้แน่นเร่งเร้าให้ผมแตกใน…และใช่ ผมจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง
เย็ดก่อน ค่อยถามชื่อ…
แล้วก็เพราะแบบนั้นแหละครับ มันเลยทำให้งานที่แสนน่าเบื่อของผมไม่เคยน่าเบื่ออีกเลย ในเมื่อเธอมาที่หอสมุดนี้ทุกวัน แต่เธอไม่ค่อยจะได้อ่านหนังสือแล้ว
