ตำนานนักรัก ตอนที่ 36
สองสาวใช้สาลี่กับมะลิ
“คุณทองดี..เอ้อ..ไปไหนมาคะ…” มะลิรีบถามเสียงตื่นๆ แต่ตาเธอยังคงมองหน้าผมสลับกับกลางลำตัวผมไปมา
“ผม..เอ้อ..ผมออกไปเดินเล่นมาน่ะครับ…” ผมตอบเสียงอึกอัก แล้วเผลอตัวใช้สองมือมากุมปิดเป้ากางเกงตัวเอง เมื่อเห็นมะลิ
จ้องมองเอาๆ จนผมรุ้สึกเขินๆ ไอ้เจ้าตัวร้ายของผมมันก็ไม่ยอมอ่อนลงเสียที
“ไปเดินเล่นเฉยๆหรือว่าไปดูไรที่สระน้ำกันแน่คะ…” เสียงมะลิแม้ยังคงดูตื่นๆ แต่ความหมายมันบอกชัดเจนว่าเธอแอบสงสัยว่า
ผมไปดูบทพิสวาทของคุณเจนกับเพื่อนเลสของเธอมา
“เห้ย!..ปล่าว..ผมไม่ได้ไปที่สระน้ำมานะ…”ผมรีบปฏิเสธเสียงแข็งๆ หน้าร้อนวูบๆด้วยความอายที่โดนมะลิจับได้ว่าไปแอบมอง
คุณเจนมา
“เปล่าจริงหรือคะ…”มะลิพูดยิ้มๆ แก้มแดงๆ ตาจ้องตาผม
เหมือนคาดคั้น ชั่วครู่ก็เหลือบตามองต่ำมาที่กลางลำตัวของผมอีกครั้ง
พร้อมเอื้อมมือตนเองไปจบคอเสื้อกระเพือเบาๆเหมือนว่าอากาศมันร้อน
“ไม่ต้องพูดปดกับมะลิหรอกค่ะ..มะลิเห็นตั้งแต่คุณทองดี แอบย่องผ่านหลังห้องมะลิไปแล้วค่ะ…คงไปเห็นคุณเจนกับ
คุณอร..เอ้อ..พลอดรักกันที่สระน้ำใช่มั๊ยคะ…” ผมถึงกับตะลึงที่มะลิพูดเหมือนเธอเห็น หรือเธอทราบเรื่องความสัมพันธ์ของคุณ
เจนกับเพื่อนสาวมาแล้วอย่างดี จึงอึ้งพูดไม่ออก ปล่อยโอกาสให้มะลิพูดต่อไปช้าๆ ยิ้มๆ
“มะลิไม่บอกใครหรอกค่ะ..คุณทองดีเพิ่งมาอยู่ใหม่ เลยไม่ทราบว่ามะลิกับพี่ลี่ทราบเรื่องของ คุณเจนกับเพื่อนมาแล้วเป็นปี….”
มะลิพูดพร้อมขยับตัวสาวเท้าเข้ามาใกล้ผมอีกหนึ่งก้าว จนผมต้องผงะถอยหลัง แล้วหางตาก็เหลือบขึ้นไปมองตรงคั่นบันได เห็น
ปลายเท้าใครไม่ทราบกำลังก้าวย่างเดินลงมา ผมจึงรีบเผ่นออกจากจุดนั้นอย่างรวดเร็ว หลบเข้าไปยืนแอบอยู่หน้าห้องครัว
“มะลิคุยกับใครอยู่หรือจ๊ะ…”
แม้ผมไม่เห็นตัวผู้ที่เดินลงบันไดมา แต่ได้ยินแค่เสียงผมก็รู้แล้วว่าเป็นคุณดา เดชะบุญที่ผมชิงเห็นเท้าเธอเดินลงบันไดมาก่อน
เพราะถ้าคุณดาลงมาเห็นผมยืนคุยกับมะลิอยู่เช่นนี้ เธอต้องเข้าใจผิดแน่ว่าผมกับมะลิทำอะไรไม่ดีในบ้านของเธอ เพราะหลัก
ฐานมันเห็นอยู่โทนโท่ ว่าท่อนลำของผมมันยังแข็งจนตุงกางเกงอยู่ ผมคงแก้ตัวไม่ออก
“เอ้อ..คุยกับคุณทองดีค่ะ..เผอิญเธอบอกว่าหิวน้ำเลยออกมาหาน้ำดื่มน่ะคะ…..”มะลิแก้ตัวอย่างชาญฉลาด ไม่มีท่าทีอึกอักให้
คุณดาสงสัยแม้แต่น้อย
“แล้วคุณทองดีไปไหนแล้วจ๊ะ..” เสียงคุณดาถามเรียบๆ
“เข้าไปหาน้ำดื่มในครัวแล้วค่ะ..คุณดามีอะไรจะให้มะลิรับใช้มั๊ยคะ..” มะลิรีบตอบ แล้วถามกลับ เมื่อคุณดาตอบว่าไม่มีแล้วจ๊ะ มะลิ
ก็รีบพูดต่อ
“มะลิขอตัวไปนอนก่อนนะคะ….”
ผมได้ยินเสียงฝีเท้ามะลิเดินเข้ามาที่หน้าห้องครัว ผมจึงต้องแกล้งไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำดื่มในขวดมาเทใส่แก้ว แล้วดื่มเข้าไป
ด้วยความรู้สึกกระหายน้ำขึ้นมาจริงๆ พอมะลิเดินผ่านตัวผม เธอมองผมแล้วอมยิ้ม ก่อนจะชี้มือมาที่เป้ากางเกงผม แล้วแลบลิ้น
หลอก ก่อนจะเดินหายไปทางด้านหลังบ้าน คงเข้าไปในห้องนอนของเธอกับพี่สาวเป็นแน่ แล้วคงเป็นความโชคดีของผม ที่
เจ้าท่อนลำมันหดเหี่ยวจนเป็นปรกติอย่างรวดเร็ว ได้ก่อนที่คุณดาจะเดินตามเข้ามาในครัว
“หิวน้ำหรือจ๊ะ..” คุณดาถามผมเสียงเบาๆ พอเห็นว่ามะลิหายลับเข้าไปในห้องนอนแล้ว เธอก็ตรงเข้ามากอดผม แล้วยื่นหน้ามา
ประกบปากจูบผมอย่างอ่อนหวาน พร้อมกระซิบเบาๆว่าคิดถึงจัง ก่อนจะผละออกห่าง
ผมก็หันหน้ามองซ้ายขวาอีกครั้งเพื่อความปลอดภัย พอเห็นว่าโล่งสดวก รีบดึงเอวคุณดาเข้ามาแนบ แล้วประกบปากจูบอีกครั้ง
แต่คราวนี้มันเริ่มเร่าร้อนรุนแรงขึ้นด้วยแรงพิศวาทที่ครุกรุ่น
“ใจเย็นๆที่รัก..เดี๋ยวเด็กๆออกมาเห็น…” คุณดากระซิบเสียงสั่นๆหน้าตื่นๆ เมื่อผละปากออกจากกัน
“ไปที่ห้องผมมั๊ยครับ คุณพ่อหลับแล้ว…” ผมรีบร้องบอกเสียงเบาๆ แม้ปากจะผละออกจากกัน แต่มือผมยังเกี่ยวเหนียวเอวคุณดา
ไว้ ไม่ให้ถอยห่าง มิหนำซ้ำยังดึงเข้ามาแนบ จนท่อนลำผมสัมผัสกับเนินหอยอูมๆแน่นๆ ในชุดนอนบางๆยาวกรอมเท้าของเธอ
“อื้อ…ยังไม่เบื่อดาอีกหรือคะที่รัก…” คุณดาตอบเสียงแผ่วๆเบาๆ พร้อมอัดเนินอูมๆเข้าหาเป้ากางเกงของผมที่เริ่มตุงขึ้นมาอีกครั้ง
“ไม่มีวันที่จะเบื่อหรอกครับ..หอยคุณดายิ่งเย็ดยิ่งหลง…”
ผมกระซิบตอบเสียงหื่นๆ พร้อมแอ่นเป้าตุงๆเข้าบดเบียดเสียดสี จนคุณดาอ้าปากหวอ พร้อมพยักหน้าให้ผมจูงมือเดินผ่านห้อง
รับแขกเข้ามายังห้องนอน ทวาก่อนที่ผมจะยื่นมือไปเปิดประตูห้อง คุณดาก็คว้าข้อมือผมยึดไว้เสียก่อน
“อย่าเลยค่ะ..เดี๋ยวดาทำเสียงดังคุณพ่อจะตื่น…อดทนสักคืนไม่ได้หรือคะ…”
คุณดาร้องบอกเสียงแผ่วๆ แต่ผมไม่ตอบ กลับแอ่นเป้ากางเกงตุงๆเข้าไปเบียดที่โค้งสะโพกของคุณดาแทน จนเธอต้องเอื้อมมือ
ลงไปจับคลำ บีบๆ ยวบๆ ควยผมก็เลยยิ่งลุกแข็งจนกระดึกงึกๆ ใส่มือเธอ
“ที่ไหนดีน๊า…” คุณดาทำท่าคิด
“บนห้องคุณดาได้มั๊ยครับ…” ผมร้องถามเสียงกระเส่าหื่นๆ แล้งเด้งเอวใส่มือคุณดายึกๆ จนเธอหันหน้ากลับมาหาทำตาเชื่อม
“ดาคิดอออกแล้ว..ตามมาสิคะ…” คุณดาร้องบอกเสียงกระเส่าๆเบาๆ คงเงี่ยนง่านไม่ต่างจากผม จากนั้นก็จูงมือผมไปที่ตู้เล็กๆที่
แขวนติดผนังหน้าห้องครัว ซึ่งผมไม่เคยสังเกตุเห็น แต่พอเธอเปิดมันออกจึงได้เห็นว่าด้านในตู้ ล้วนแต่เก็บกุญแจรถคันต่างๆ
ที่จอดอยู่ในบ้าน คุณดาเลือกหยิบกุญแจรถอัลพาร์ดออกมา แล้วจุงมือผมกลับออกมาจากห้องครัว ก่อนจะเปืดประตูหน้าบ้าน
ออกไป แล้วพาเดินไปจนกระทั่งถึงที่จอดรถอัลพาร์ด ก่อนจะกดรีโหมดเสียงดังติ๊ดเบาๆ แล้วเดินอ้อมไปสตาร์ทเครื่องยนต์ก่อน
จะเดินกลับมาเปืดบานประตูสไล้ด์ด้านข้างแล้วรีบยกเท้าก้าวเข้าไป พร้อมกวักมือเรียกผมเข้าไปหา
“ปิดประตูด้วยสิคะ..ในรถนี้ละเก็บเสียงดี..อิอิ….” คุณดาร้องบอก เมื่อผมหันไปเลื่อนประตูประตูบานสไล้ด์ปิดตามที่เธอบอก พอ
หันกลับมาคุณดาก็ล้มตัวลงไปนอนหงายถ่างขาตั้งท่าเตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว
ต้องยอมรับเลยว่าไอ้เจ้ารถอัลพาร์ดคันนี้ ที่นั่งด้านหลัง พอปรับเบาะเข้าหากัน มันก็ไม่ต่างไปจากเตียงนอนขนาดย่อมๆ ให้ผม
กับคุณดาบรรเลงเพลงรักกันจนรถโยกไปตามจังหวะ เคล้ากับเสียงเพลงเพราะๆและเครื่องทำความเย็นที่ชุ่มฉ่ำ จนแม้ออกแรง
เท่าใด ก็ไม่มีเหงื่อแม้แต่หยดเดียว แถมยังเก็บเสียงร้องครางจากคุณดาได้ชงัดนัก
…
เช้าวันรุ่งขึ้น คุณดามาเคาะประตูห้องแต่เช้า พอผมเปิดออกไปรับเธอ ก็ผวาจะเข้าไปกอด แต่คุณดารีบยกมือขึ้นมาห้าม พร้อม
ส่ายหน้ายิ้มๆ
“ไม่ได้ค่ะ..ดาต้องไปทำงาน..วันนี้ช่วงบ่ายๆ ทองดีเอารถที่บ้านขับไปรับคุณวิ ที่ศูนย์ได้มั๊ยคะ..ดาโทรนัดเธอไว้แล้ว เพื่อให้มา
ตรวจดูสุขภาพทั่วๆไปของคุณพ่อ…”
“ได้สิครับ..แต่ว่าขอผมกอดคุณดาให้ชื่นใจอีกครั้งไม่ได้หรือ..” ผมแสร้งตอบเสียงเศร้าๆ ทำหน้าตาอ้อนวอนให้คุณดาใจอ่อน แต่
เธอคงรู้ทันจึงส่ายหน้ายิ้มๆ แล้วรีบเอื้อมมือมาจับเป้ากางเกงแฟบๆของผมบีบเบาๆ แล้วหัวเราะคิกๆ
“เหี่ยวขนาดนี้ แล้วยังมาทำซ่า….อิอิ…อย่าลืมไปรับคุณวินะคะ..เย็นนี้ดาจะรีบกลับค่ะ..”
คุณดาสั่งเสร็จเธอก็รีบปล่อยมือจากเป้ากางเกงของผม ก่อนที่มันจะรุ้สึกเสียด้วยซ้ำว่ามีมือนุ่มๆมาบีบมาคลึงเล่น ผมได้ยินเสียง
คุณดาสั่งการอะไรกับสองสาวรับใช้อีกชั่วครู่ ก็ได้ยินเสียงสตาร์ทรถ แล้วขับออกไปจากบ้าน ผมจึงเดินผ่านห้องรับแขกเข้าไป
ในครัว เพื่อดูว่ามีอะไรให้ลุงเสงี่ยมทานตอนเช้าบ้าง
“ป้าหงุ่นครับ..มีอะไรให้ลุงทานตอนเช้าบ้างครับ..” ผมรีบเดินตรงเข้าไปถามป้าองุ่นทันที ที่เห็นเธอกำลังปรุงอาหารอยู่หน้าเตา
แก๊ส อย่างขมักเขม้น
“เช้านี้มีโจ๊กหมูสับค่ะ..ป้าอุ่นมาหลายรอบแล้ว..รอคุณทองดีออกมาเอาไปให้คุณท่านทานแหละค่ะ…” ป้าองุ่นตอบยิ้มๆอย่าง
อารมณ์ดี แล้วจัดการเทโจ๊กหมูสับที่แกว่าออกจากหม้อลงชามแก้วใสๆ พร้อมมีจานรองกันร้อนมาส่งให้
“เออ..ป้าครับ..สมัยที่ผมยังไม่ได้เข้ามาอยุ่ที่นี่..ใครเป็นคนอาบน้ำท่าเช็ดตัวให้คุณลุงครับ…” ผมถามด้วยความอยากรู้ เพราะ
เท่าที่ทราบคุณลุงเสงี่ยมแกเดินเหินไมถนัดแบบนี้มาร่วมปีแล้ว
“อ๋อ…ก็แม่สองสาวสาลีกับมะลิ นั่นแหละค่ะ สลับเวรกันเข้าไปอาบน้ำเช็ดตัวให้คุณท่าน..”
ป้าองุ่นตอบเสียงเรียบๆนอบน้อม แต่พอผมได้ยินแล้วจึงเกิดความคิดอะไรบางอย่างขึ้นในหัว พอออกมาจากห้องครัวก็เจอทั้ง
สองสาวกำลังช่วยกันปัดกวาดห้องรับแขก
“เออ..สาลีกับมะลิครับ พอทำห้องรับแขกเสร็จแล้ว มีงานอะไรอีกมั๊ย…”
“ไม่มีแล้วค่ะ..จนกว่าจะบ่ายจึงค่อยไปทำห้องข้างบนกันต่อ…”สาลีเป็นผู้ที่หันมาตอบผม
“คุณทองดีจะให้เราสองคนรับใช้อะไรหรือคะ…” มะลิหันมาตอบบ้าง
“เอ้อ..เห็นป้าหงุ่นบอกผมว่า ตอนที่ผมยังไม่ได้เข้ามาอยู่ในบ้าน..ทั้งสองคนเคยช่วยพาคุณลุงไปอาบน้ำเช็ดตัวใช่มั๊ยครับ..”
ผมถามเสียงเรียบๆ พยามยามกลั้นเสียงขำไว้อย่างเต็มที่ เมื่อเห็นสาวใช้ทั้งสองตอบรับค่ะเบาๆ พร้อมยิ้มอายๆจนแก้มใสๆ
เริ่มแดง
“ถ้างั้นตอนสายๆวันนี้ ผมรบกวนให้สาลี่กับมะลิช่วยทำหน้าที่อีกครั้งได้มั๊ยครับ ผมมีธุระต้องออกไปข้างนอก..”
ผมตอบเสียงเรียบๆ ทำหน้าตาว่าไม่อยากรบกวนเธอทั้งสองคนจริงๆ จนสาวรับใช้ทั้งสองต่างอึกอัก หันมามองหน้ากันไปกันมา
แต่ที่สุดต่างก็ตอบตกลงว่าได้ค่ะ ผมได้ยินดังนั้นก็ถือชามโจ๊กหายเข้าห้องไปให้ลุงเสงี่ยมทานจนเสร็จ สองสาวใช้ก็มาเคาะ
ประตูห้องดังก็อกๆ เมื่อผมเดินตรงไปเปิดประตู ทั้งสองสาวก็ยืนกระมิดกระเมี้ยนอยู่ตรงหน้าห้อง
“เสร็จงานแล้วหรือครับ…” ผมถามเสียงเรียบๆ เหมือนไม่ได้ใส่ใจ
“ค่ะเรียบร้อยแล้ว…” ทั้งสาลีและมะลิ แทบจะตอบออกมาพร้อมกัน เมื่อผมเชิญให้ทั้งคู่เข้ามาในห้อง โดยที่ลุงเสงี่ยมทำหน้างงๆ
ว่าทั้งสาลีและมะลิจะเข้ามาทำอะไร
“ลุงครับ..ได้เวลาอาบน้ำแล้ว…” ผมพูดพร้อมกับเดินตรงเข้าไปที่เตียงนอนของลุงเสงี่ยม เร่งถอดเสื้อโปโลผ้าบางๆออกมาจาก
หัวแก แล้วเตรียมยื่นมือลงไปแก้กางเกงแกออก แต่ถูกมือลุงเสงี่ยมยึดข้อมือผมไว้แน่น
“เอ็งจะทำอะไรวะทองดี…” ลุงเสงี่ยมร้องถามเสียงแหบๆ ทำหน้าตื่นๆ ที่จะต้องโดนผมแก้ผ้าให้ต่อหน้าสาวๆทั้งสอง
“อ้าว..ก็อาบน้ำให้ลุงสิครับ จะอาบน้ำไม่แก้ผ้าก่อนได้ไงครับ…”
ผมตอบเสียงเรียบๆ ทำเหมือนเป็นเรื่องปรกติ ไม่ได้คิดอะไร แต่ได้ยินสองสาวกระซิบแล้วหัวเราะกันคิกคักเบาๆ ส่วนผมก็ดึง
เชือกที่หูรูดกางเกงลุงเสงี่ยมออก แล้วปลดดึงมันออกมาทางปลายเท้า จนร่างกายเหี่ยวๆของลุงเสงี่ยม หลงเหลืออยู่เพียง
กางเกงผ้าอ้อมของผู้ใหญ่เพียงตัวเดียว
หางตาผมเหลือบไปมองสองสาวรับใช้ที่ยังยืนจับมือกันอยู่ห่างๆเตียงพ่อตาผม จึงรีบก้มหน้าลงไปกระซิบเบาๆที่หูของแก บอก
ให้อยู่เฉยๆ เพราะเจตนาของผมที่จะทำนั้น ก็เพื่อตอบแทนพระคุณที่ลุงเสงี่ยมช่วยเหลือผมมาตลอด จึงคิดจะทำเรื่องตื่นเต้นให้
หัวใจสูงวัยของแกบ้าง
เมื่อผมกระซิบความให้พ่อตาผมอยู่เฉยๆแล้วก็รีบเงยหน้าขึ้น ตั้งท่าจะถอดกางเกงผ้าอ้อมออกมาจากตัวแก แต่เสียงสาลี่รีบร้อง
ทักท้วงเบาๆอายๆ
“เอ้อ..คุณทองดีค่ะ..ปรกติพวกเราสองคนแค่เช็ดตัวให้คุณท่านเท่านั้นเองนะคะ…”
“อ้าวจริงหรือครับ..ว๊า..ทำไงดี ไปบ้านนอกมาตั้งหลายวันไม่ได้อาบน้ำเลย..ลุงคงอึดอัดเนื้อตัวเป็นแน่…” ผมแสร้งพูดเสียงดัง
เหมือนผิดหวัง ที่ไม่สามารถอาบน้ำให้ลุงเสงี่ยมได้
“ช่วยผมสักครั้งไม่ได้หรือครับคุณสาลีเอ้อ..มะลิด้วย..นะครับ ช่วยผมอาบน้ำให้คุณลุงท่านหน่อย…”
ผมพูดเสียงอ่อนๆ แสร้งทำหน้าผิดหวัง แล้วร้องขอให้สองสาวช่วยเหลือ จนเห็นเธอหันหน้าไปปรึกษากันงุบงิบๆ สักครู่ก็หัน
กลับมาหน้าแดงๆอายๆ ก่อนจะพยักหน้าหงึกๆ ยิ่งเมื่อผมเดินเข้าไปใกล้ แล้วกระซิบบอกความลับของลุงบางอย่าง สองสาวก็
เชื่อคำพูดของผม ยอมตกลงทันที
“จริงๆนะคะ..ที่บอกว่าคุณท่านตายด้านแล้ว..” สาลียังไม่วายถามซ้ำด้วยความกังวล
“จริงสิครับ..ของลงตายด้านเหี่ยวจนไม่แข็งแล้ว..”
ผมกระซิบยืนยัน แล้วผละไปอุ้มร่างเปลือยของลุงเสงี่ยมเข้าไปวางในอ่างน้ำ โดยมีสองสาวตามหลังเข้าไปติดๆ ผมจัดการเปิด
น้ำก็อก ผลมจนอุ่ได้อุณหภูมิพอดี ก็เปิดให้มันค่อยๆไหลท่วมตัวลุงเสงี่ยมที่นอนหลับตาอมยิ้มอย่างมีความสุข
“เดี๋ยวผมต้องไปอาบน้ำแต่งตัวเหมือนกัน รบกวนสาลีกับมะลิด้วยนครับ..จะให้ผมหรี่ไฟพลางลงมั๊ยครับ จะได้ไม่อาย”
ก่อนเดินออกจากห้องน้ำ ผมหันกลับไปถามมะลิอีกครั้ง เธอพยักหน้า ผมจึงจัดการครีมไฟลงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แล้วดึงบาน
ประตูสไล้ด์ปิดเข้ามา แต่สองสาวคงไม่รุ้หรอกว่าก่อนที่ผมจะออกมาจากห้องน้ำจริงๆ ได้แอบเอากระดาษทิชชู่ ยัดเข้าไปไว้
ตรงล็อคของประตู ไม่ให้มันปิดลงได้สนิท
