ตำนานนักรัก ตอนที่ 17
“นะคะผัวขา..ได้โปรดเย็ดเมียอีกครั้งนะคะ…”
คุณดาส่งเสียงอ้อนๆ ดวงตาหงี่เยิ้มหวานฉ่ำ แม้ผมจะเห็นใจเธอว่าต้องการมากเพียงใด เพราะโดนพี่ชิตปลุกเร้าโลมเลียมา
ตั้งหลายครั้งแล้วในวันนี้ แต่ผมยังคงมีคำถามที่ต้องการรู้เสียก่อน จึงจะยอมทำตามใจเธอ
“คุณดาบอกผมหน่อยได้มั๊ยครับว่าทำไมถึงแค่อยากให้พี่ชิตเลียเท่านั้น..”
ผมถามออกไปจนคุณดาอึกอัก ไม่กล้าตอบ ผมเลยกระตุ้นด้วยการกรีดปลายนิ้วไปที่ร่องสวาทเรียวยาวของเธอ จนคุณดา
กระตุกเด้งเนินหีอูมๆใส่มือผมยึกๆ แล้วจึงยอมเผยความจริง ที่ผมอยากรู้
“ก็..เอ้อ…ก็พี่ชิตเค้าเลียเก่งนี่คะทองดี..ตะ..แต่เค้า…ทำไม่เก่ง..ไม่ทนน่ะค่ะ…”
คุณดาตอบมาอายๆ มองตาผมด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม แล้วร้องอูยๆซี๊ดๆออกเมื่อนิ้วผมกดกรีดลงไปตามร่องเสียว
จนน้ำ
เงี่ยนไหลปุดซึมทะลุออกมา
“หมายความว่า…พี่ชิตเค้าน้ำแตกไวหรือครับ…”
“ใช่ค่ะ…แต่ที่ดายอมให้พี่ชิตเย็ดน่ะ..เพราะเค้าเลียเก่งเท่านั้นแหละ เลียหีดาจนน้ำแตกได้ทั้งวัน แต่พอเย็ดจริงๆ ทำได้แป๊บ
เดียวก็น้ำแตกแล้ว…ดาถึงไม่เคยรักพี่ชิตได้สักทีไงคะ…” คุณดาสารภาพมาอายๆ แบบหมดเปลือก คราวนี้ผมก็รุ้แล้วว่าผม
ควรจะทำอย่างไรดี เมื่อถึงเวลากลางคืน ผมไม่กลัวอีกแล้วว่า หลังจากคืนนี้คุณดาจะยอมให้พี่ชิตเย็ดอีก
“นะทองดีนะ..ตอนนี้ช่วยทำให้ดามีความสุขก่อน..”
แต่เหตุการณ์เฉพาหน้าตอนนี้ต่างหากที่ผมเกรงว่าจะจัดการยังไงดี เพราะผมยังไม่ต้องการให้คุณดาเสร็จสมมีความสุขไป
ในตอนนี้ อยากให้เธอบ่มเพาะสะสมความเงี่ยนหงี่เอาไว้ รอจนถึงตอนกลางคืน แต่ดูแล้วเธอคงไม่ยอมปล่อยผมออกไปจาก
ห้องแน่ๆ
“ก็อกๆๆๆ…ทองดี…อยู่ในห้องมั๊ย…”
เหมือนเสียงสวรรค์มาโปรด เมื่อผมได้ยินเสียงลุงเสงี่ยมเอาไม้เท้าสามขาเคาะฝาห้องที่ทำด้วยไม้ ดังก็อกๆ แล้วร้องเรียกชื่อ
ผมเสียงดังรอดเข้ามา
“ว๊า..คุณลุงเรียกแล้ว…ผมต้องไปหาคุณลุงก่อน ติดไว้ก่อนนะครับคุณดา เดี๋ยวคืนนี้ จะเย็ดให้สมใจเลยครับ…”
ผมรีบร้องทำท่าว่าเสียดาย ที่โดนลุงเสงี่ยมมาขัดจังหวะ แต่แอบอมยิ้มขำๆอยู่ในใจ แล้วรีบลุกขึ้นยืนก่อนเก็บควยพองๆเข้า
ไปในกางเกง แล้วเดินออกไปจากห้อง โดยมีสายตาละห้อยของคุณดามองตามด้วยความเสียดาย
“เอ็งหายไปไหนมาวะทองดี…พาลุงเดินออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกหน่อยสิ..” ลุงเสงี่ยมรีบบอก เมื่อผมผลุบหัวเข้า
ไปในห้องนอนของลุงแก
“ผมไปจัดการหยุดกงล้อบาปให้ลุงน่ะครับ ” ผมตอบออกไปตามตรง ดูเหมือนลุงเสงี่ยมแกจะพอใจที่ได้ยินคำตอบของผม แต่
สีหน้าก็ยังไม่คลายความกังวล
“เอ็งไปคุยกับไอ้ชิตมาหรอวะ…แล้วมันจะยอมรึ..”
“ผมไม่สนใจหรอกครับว่าพี่ชิตจะยอมหรือไม่..แต่ผมรู้แล้วว่าจะจัดการยังไงให้คุณดาไม่หวนกลับไปหาพี่ชิต..” ผมตอบออก
ไปด้วยความมั่นใจ
“จริงหรือวะ..เอ็งจะทำยังไงล่ะทองดี..” ลุงเสงี่ยมย้อนถาม ผมจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้แกฟัง รวมทั้งเรื่องที่จะให้พี่ชิตเย็ดคุณ
ดาเป็นครั้งสุดท้าย
“เห้ย!…มันจะได้ผลหรือวะ..เดี๋ยวแม่ดาก็ติดใจไอ้ชิตอีกน่ะสิ..”
“รับรองครับลุง หลังคืนนี้คุณดาจะไม่ยอมให้พี่ชิตเข้าใกล้ตัวอย่างแน่นอน แต่ว่า…”
“แต่อะไรวะ…”
ลุงเสงี่ยมแกถามแทรกด้วยความร้อนใจ ผมเลยยื่นหน้าเข้าไปกระซิบบอกให้แกสอนเคล็ดลับ ว่าจะเลียหีคุณดายังไงให้เธอ
หลงผม แกฟังจบก็หัวเราะฮาๆ แล้วกระซิบสอนผมมาเบาๆ ตามวิสัยผู้ชำนาญการเย็ดชั้นเทพ ผมฟังจบก็ยิ่งเพิ่มความมั่นใจ
มากขึ้น คราวนี้พี่ชิตหมดโอกาสแล้วแน่ๆ
“เออ..ให้มันได้ยังงี้สิวะ..ลุงไม่ผิดหวังในตัวเอ็งเลย..ไอ้ทองดี..ฮ่าๆๆๆๆ..”
ลุงเสงี่ยมร้องออกมาด้วยความดีใจ เมื่อรู้ว่าผมจะเอาเคล็ดลับที่แกสอน ไปจัดการยังไงให้คุณดาหลงผม จนโงหัวไม่ขึ้น และ
กงล้อบาปที่ลุงแกกังวล มันก็จะหยุดหมุนไปในคืนนี้เป็นคืนสุดท้าย
เมื่อผมช่วยพยุงลุงเสงี่ยมออกมาจากห้อง จังหวะเดียวกันกับที่คุณกานดาเปิดประตูห้องนอนออกมาพอดี ผมมองหน้าสวยหวาน
ของคุณดาแล้ว ก็คิดว่าเธอคงระงับจิตระงับใจอารมเงี่ยนหงี่ได้แล้วเป็นแน่ เพราะเธอส่งยิ้มมาให้เราทั้งสองคนก่อนจะทักเสียง
ใสๆหวานๆออกมา
“จะพาคุณพ่อไปไหนคะ..ทองดี…”
“ว่าจะพาลุงเดินไปสูดอากาศกับเดินเล่นข้างล่างหน่อยนะครับ..คุณดาไปด้วยมัยครับ…” ผมรีบบอกแล้วถือโอกาสชวนคุณดา
ไปด้วยกัน บอกตามตรงว่า ผมยังไม่อยากปล่อยให้เธอกับพี่ชิตอยู่กันตามลำพังบนเรือน
“ไปสิคะ..” คุณดารีบตอบรับด้วยความดีใจ แล้วตรงเข้ากอดแขนลุงเสงี่ยมพากันเดินลงมาจากเรือน
“อย่าไปกันไกลนะครับคุณท่าน ใกล้ได้เวลามื้อเย็นแล้ว…” จนเราทั้งสามคนลงมายืนอยู่ที่พื้นดินหน้าบันได พี่ชิตก็ตะโกน
ไล่หลังลงมา
ผมหันกลับไปมอง เห็นแกมองดูพวกเราด้วยสายตาละห้อย โดยเฉพาะเมื่อมองไปที่คุณดา แกมองแว๊บเดียวก็สบัดหน้าหมุน
ตัวเดินหายเข้าไปในเรือน
“ใจแข็งไว้แม่ดา..อย่าหันไปมองไอ้ชิตมัน…พ่อละกลัวแม่ดาจะใจอ่อนจริงๆ…”
ลุงเสงี่ยมกระซิบบอกคุณดาเสียงเบาๆ เมือ่เห็นลูกสาวตนเองหันกลับไปมองพี่ชิตบนเรือนจนเขาเดินหายลับตาไปแล้วก็ยัง
มองเหม่อค้างอยู่เช่นนั้นอีกครู่ จนลุงเสงี่ยมต้องร้องเตือนสติเบาๆ คุณดาจึงหันกลับมากอดแขนลุงเสงี่ยมสาวเท้าก้าวเดิน
พร้อมไปกับผม
จนผมพาลุงเสงี่ยมเดินห่างจากเรือนไทยประยุกต์มาแล้วหลายสิบเมตร ลุงแกก็ชี้มือไปที่ซุ้มศาลาเล็กๆ ที่อยู่ใต้ร่มต้นตีนเป็ด
แล้วบอกให้ผมพาแกไปนั่ง แต่พอไปถึงแกกลับเดินวนเวียนอยู่รอบๆ ปล่อยให้ผมและคุณดาเข้าไปนั่งในศาลากันตามลำพัง
“ทองดี..พาเมียเอ็งเข้าไปนั่งเหอะ..ปล่อยคนแก่เดินเล่นคนเดียวก็ได้…”
ลุงเสงี่ยมแกพูดกลั้วเสียงขำๆ จนผมได้ยินถึงกับสะดุ้ง เพราะแม้แกรู้ว่าผมกับลูกสาวแกเป็นผัวเมียกันแล้ว แต่แกก็ไม่เคยพูด
ตรงๆออกมาแบบนี้ เล่นเอาคุณดาอายหน้าแดง ต่อว่าพ่อตนเองเสียงเบาๆอายๆ
“เอ้า..พ่อพูดผิดรึแม่ดา..ทองดียังไม่ได้เป็นผัวหล่อนรึ…” ลุงเสงี่ยมแกยิ่งเย้าคุณดา เมื่อเห็นเธอยิ่งอายจนหน้าแดง
“ก็คุณพ่อจะมาเย้าดาทำไมคะ…ดาอายเหมือนกันนะคะ…” คุณดาต่อว่าลุงเสงี่ยมอายๆ จนหน้ายิ่งแดงปลั่ง พร้อมขยับมายึด
แขนผมกอดเหมือนหาที่พึ่งกำบังตัว
“ฮ่าๆๆๆ..มีผัวเด็ก ต้องอ้อนมันมากๆหน่อยนะโว๊ย…ฮ่าๆๆๆๆ” ดูเหมือนลุงเสงี่ยมแกจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ยังคงพูดจาหยอก
เย้าลูกสาวคนเดียวของแกไม่เลิก
“คุณพ่อคะ..อย่าเผลอหลุดปากเอาไปล้อดาที่บ้านนะคะ…ดายังไม่อยากให้คนที่บ้านรู้…” คุณดารีบเปลี่ยนเรื่องพูด เพราะขืน
ให้ลุงแกพูดต่อคงยิงล้อให้เธออาย
“เออน่ะ..แม่ดา..พ่อรู้..ให้นานๆกว่านี้ก่อนแม่ดาค่อยประกาศตัว…ว่าทองดีมันเป็นผัวแม่ดาแล้ว…”
ผมได้ยินลุงเสงี่ยมพูดแล้ว ต้องยอมรับนับถือแกอย่างจริงใจเลยว่า เรื่องราวทุกอย่างดูแกจะจัดการวางแผนไว้ได้รอบครอบ
จนหาช่องว่างช่องโหว่งไม่เจอแม้แต่นิด ตั้งแต่หมายตามองผมตั้งแต่ทำงานอยู่ในศูนย์ แล้วชักชวนให้ไปอยุ่บ้าน ก็เพื่อให้
ลูกสาวแกใกล้ชิด แต่แกคงไม่คาดหรอกว่า มันจะรวดเร็วขนาดเพียงแค่วันเดียว ผมก็ได้เป็นผัวคุณดาเสียแล้ว เมื่อพูดจบ
ลุงเสงี่ยมก็หมุนตัวเดินออกไปทางเรือนไทยด้วยไม้เท้าสามขาพยุงตัว
“ดาสงสารคุณพ่อจังเลยค่ะ..อยากให้ท่านเดินได้ปรกติเหมือนพวกเรา…” คุณดารำพึงขึ้นมาเบาๆ หลังที่มองลุงเสงี่ยมเดิน
เล่นห่างออกไปทีละนิดๆ
“ถ้าคุณลุงไม่มีปัญหาเกี่ยวกับกระดูก ผมว่าผมสามารถทำให้ท่านเดินได้เหมือนปรกติแน่ครับ..” ผมพูดปลอบใจคุณดา พร้อม
กับเอื้อมมือไปจับมือเธอบีบให้กำลังใจเบาๆ
“จริงหรือคะ..ถ้าทองดีทำได้..ไม่ว่าจะอยากได้อะไร ดายอมให้ทองดีทุกเรื่องเลย…”
คุณดาหันมาจ้องหน้าผม แล้วพูดออกมาด้วยความดีใจ ผมเกือบจะพลั้งปากบอกไปแล้วว่า ขอเพียงให้คุณดารักผมแบบนี้
ตลอดไปก็พอ แต่ดันปากหนักอุบเอาไว้ก่อนดีกว่า เผื่อทำไม่ได้แล้วมันจะเสียความรู้สึกกัน
“เออ..คุณดาครับ..ผมถามอะไรเรื่องหนึ่งได้มั๊ย…” ผมเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะมันมีบางเรื่องที่ยังข้องใจตะหงิดๆ
“ได้สิ…ทองดีอยากรู้อะไรถามมาเถอะ..ตอนนี้ทองดีก็ไม่ใช่คนอื่นสำหรับดาแล้วนี่คะ…” คุณดาตอบเสียงหวานๆอ้อนๆ เหมือน
สาวน้อยที่เพิ่งมีความรัก
“คุณดาแต่งงานอยู่กับคุณทัดเทพกี่ปีครับ…” เมื่อได้โอกาส ผมรีบถามสิ่งที่อยากรู้ทันที คุณดาก๋รีบตอบโยไม่ต้องคิดเลยแม้
แต่น้อย
“6ปีค่ะ..แต่ไม่ได้แต่งงานกันหรอกค่ะ..อยู่กันเฉยๆ…”
“แล้วทำไมคุณลุงถึงไม่ชอบคุณทัดเทพครับ..ผมเคยได้ยินท่านเรียกคุณทัดเทพว่าแมงกะจั๊ว…” นี่แหละมันคือสิ่งที่ผมอยากรู้
พอเธอฟังจบ ก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ อึ้งไปครู่หนึ่งจึงเปิดปากเล่าเรื่องราวออกมา
“ช่วงสองสามปีแรก…คุณทัดเทพก็ยังดีอยู่ค่ะ..คุณพ่อรักด้วยซ้ำ จนมาตอนหลังนิสัยเริ่มเปลี่ยน เริ่มมีผู้หญิงอื่น เล่นการพนัน..
เริ่มไม่สนใจดา แต่ที่สำคัญที่ทำให้คุณพ่อโกรธตัดเป็นตัดตายกันเลยนั้น คือทัดเทพเขาเอ้อ….” คุณดาอึ้งไปชั่วครู่ จนผม
ต้องรีบซักถาม
“เขาทำอะไรครับ…”
[post]
“คือทัดเทพเค้าทำตัวลุ่มล่ามกับคนในบ้านน่ะค่ะ..ดีว่าคุณพ่อเห็นเสียก่อน จึงเข้าไปขวางทัน…” คำบอกของคุณดา ทำให้
ผมใจหายวาบ เพราะรู้อยู่แล้วว่ายัยหนูเจนไม่ใช่ลูกสาวของทัดเทพ แล้วมันทำลุ่มลามกับผู้หญิงในบ้าน คงไม่ได้หมายถึง
ยัยคุณหนูตัวแสบคนนั้นนะ จึงรีบเร่งให้คุณดาเล่าเร็วๆ ก่อนที่จะเห็นลุงเสงี่ยมหมุนตัวเดินกลับมาหาเราที่ศาลา
“เริ่มแรกก็ลวนลามเด็กสาลี่กับน้องสาวเธอน่ะค่ะ…แต่คุณพ่อเห็นจากกล้องวงจรปิด ก็เลยเข้าไปขวางทัน…”
“อะไรนะครับ ที่บ้านมีกล้องวงจรปิดด้วยหรือครับ ทำไมผมมองไม่เห็นเลย…”
ผมถามไปด้วยความรู้สึกแปลกใจ แล้วนึกย้อนไปถึงคำพูดของลุงเสงี่ยมที่ทำเหมือนละเมอออกมาว่า.. ม้าดีต้องมีพยศ.. ถ้า
เช่นนั้นลุงแกคงเห็นที่ผมทำกับคุณกานดาเป็นแน่ คุณดาเมื่อได้ยินผมถาม เธอก็หัวเราะขำๆ กับน้ำเสียงและท่าทางตกตื่น
ใจของผม
“ค่ะ..คุณพ่อซ่อนกล้องไว้ตามห้องโถง ตามหน้าบ้าน..แต่ทองดีไม่ต้องตกใจหรอกค่ะ…ที่สระน้ำไม่มี อิอิ”
คุณดาพูดยิ้มๆขำๆ อายๆ เธอคงกำลังนึกไปถึงเหตุการณ์ข้างสระน้ำเป็นแน่ ถ้าช่างสมไม่เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ผมคง
ได้เป็นสามีคุณดาตั้งแต่ตอนนั้นไปแล้ว ถึงมิน่า คุณดาถึงได้ไม่เกรงเลยว่าจะทำอะไรประเจิดประเจ้อกับผมในตอนนั้น
เพราะเธอรู้ดีนี่เองว่ามันไม่มีกล้องวงจรปิดที่ตรงจุดนั้น
“ทัดเทพเค้าลวนลามแค่สาลี่กับมะลิเองหรือครับ ถ้าแบบนั้นคุณลุงไม่น่าจะเกลียดขนาดเรียกว่าไอ้แมงกะจั๊ว”
“เปล่าค่ะ..ยัยเจนก็โดนเหมือนกัน แต่โดนทัดเทพลวนลามที่สระน้ำ แล้วสาลี่วิ่งมาบอกคุณพ่อ ตอนนั้นดาไม่อยู่บ้าน แล้ว
ก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย จนตอนหลังยัยเจนมาเล่าให้ฟัง ดาถึงตัดสินใจเลิกกับทัดเทพไงคะ ” ถึงมิน่า ยัยเด็กนั่นมี
ประสพการณ์แบบนี้มานี่เอง หล่อนจึงมองผู้ชายด้วยท่าทางรังเกียจขนาดนั้นคง
“ถ้างั้นที่ท่านไปอยู่ศูนย์ คงเพราะเรื่องนี้ใช่มั๊ยครับ..” ผมคิดว่าคงเดาถูกแน่ จึงพูดออกไป แต่คุณดากลับอมยิ้มพร้อมส่ายหัว
แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรออกมา ลุงเสงี่ยมก็เดินเข้ามาถึงที่ศาลาเสียก่อน
