ก้อย 15.0

 ผมสะดุ้งตื่น ฟ้ายังไม่สว่าง ผมมองก้อยเธอยังหลับสนิทบนอกผม อ้าวแนน เธอมานั่งหลับเอาหัวมาพิงโซฟาอยู่ ผมเอามือไปเขย่าแขนแนน เธอลืมตามาดู ผมพูด “แนนมานอนแบบนี้ทำไม ไม่เมื่อยหรอ” แนนตอบ “ก็แนนตื่นมาไม่เจอพี่ก้อย เลยออกมาดู แล้วก็มาหลับอยู่ตรงนี้” ผมลูบหัวเธออย่างเอ็นดู “ไปกลับไปนอนในห้องไปเดี๋ยวก็ปวดคอหรอก” แนน “อยากจะนอนตรงนี้ด้วย” ผมยิ้ม “งั้นเราก็ไปกันหมดนี่แหละ” ผมให้แนนช่วยอุ้มก้อยระหว่างผมลุกขึ้น แล้วผมก็อุ้มก้อยเข้าไปในห้องนอน

ผมวางก้อยบนเตียง แนนรีบไปนอนข้างแล้วกอดเธอ ผมล้มตัวลงนอนแล้วกอดบ้าง “กอดบ้างซิ” ผมแกล้งบอกแนน แนน “อย่านะ” เธอแกล้งมาแกะมือผมออกจากก้อย เราเล่นกันจนก้อยทำท่าเหมือนจะตื่น ผมบอกแนน “พอ
แล้วนอนได้แล้วเดี๋ยวพี่เค้าก็ตื่นพอดี” แล้วผมกับแนนก็หลับไป
เช้าก้อยมาเขย่าตัวผม “พี่บีตื่นได้แล้ว เข้าแล้วนะ” ผมสะลึมสะลือ “เช้าแล้วหรอ อืมม” ก้อย “พี่ยังเหนื่อยหรอ” ผมตอบ “ไม่หรอก เดี๋ยวพี่ออกไปยังมึนๆ แค่นั้นแหละ” ก้อย “ค่ะก้อยไปเตรียมอาหารนะ สงสัยเด็กๆ จะหิวกันแล้ว” ผมดึงแขนก้อยไว้แล้ว ลุกขึ้นมาหอมแก้มเธอ “ก้อยชอบเด็กหรอ” ก้อยตอบ “ค่ะก้อยไม่มีพี่น้อง ก้อยอยากมีน้องสาว” ผมหอมเธออีก “แล้วถ้าเรามีของเราเองหละ” ก้อยอาย “ไม่เอาอะพี่ พูดอะไรไม่รู้” แล้วก็อยก็เดินออกไปจากห้อง ผมกำลังคิดว่าถ้าผมมีลูกกับเธอมันจะทำให้ผมหยุดมีผู้หญิงคนอื่น แล้วก็คิดไปไกลว่า ผมมีลูกกับก้อย แล้วลูกผมก็มีแม่ๆ คอยดูแลสามคน ก้อย เจน แนน คงมีความสุขจนผมไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวอีก

แนนโผล่หน้ามาในห้อง “พี่บีตื่นได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปทำงานสายหรอก” โหฝันสลายเลยกำลังฝันเพลินๆ “ไปไป แหมตื่นสายวันเดียวทำบ่น” ผมลุกไปอาบน้ำ พิสต้านั่งยิ้มที่โต๊ะทานข้าว ก้อยก็กำลังทำอาหารอยู่ แนน “เร็วซิจะได้กินข้าวพร้อมกัน” เฮอมันเริ่มเป็นแม่ผมแล้วหรือเปล่านะผมคิด ผมอาบน้ำเสร็จออกมาแต่งตัวแล้วมากนั่งที่โต๊ะอาหาร
ก้อยเอาถ้วยใส่ข้าวต้มหมูสับมาวางให้ผม ผม “อืมม หอมจัง” แนน “อร่อยด้วย” ผมขำ แนน”ขำไรพี่บี” ผมขำที่แนนพูดเก่งผิดกับเวลาอยู่ที่ออฟฟิตเธอจะเป็นคนเงียบๆ ไม่ยิ้ม จนไม่มีหนุ่มไหนกล้ามาจีบ เราทานข้าวกันเสร็จ แนนก็ช่วยก้อยล้างจานเสร็จแล้ว เราก็ลงไปที่จอดรถ

ไปถึงที่รถผมองไปที่รถเจน ผมคิดวันนี้ผมจะไปเชียงใหม่ นั่งเครื่องไปคงกลับมาคืนนี้ทัน แต่ผมก็ไม่เคยไปเชียงใหม่เหมือนกัน ผมจะเริ่มยังไงดีนะ ผมสตาร์ทรถ ขับออกจากคอนโด ก้อยนั่งหน้ากับผม สองสาวนั่งหลัง พิสต้านอนซบแนน ดูเธอจะติดแนนเอามากๆ อืมผมนึกได้ ก้อยไม่เห็นถามผมเรื่องพิสต้าเลย ทั้งเมื่อวานผมก็เหมือนกับได้เย็ดพิสต้าไปด้วย แต่ก็ดีผมคิด ก้อยพูด “วันนี้ก้อยกลับบ้านนะค่ะ ค้างสามวันแล้ว” แนนขยับมาจับพนักพิงก้อย “พี่ก้อยมาอยู่เลยไม่ได้หรอ” ผมพูดบ้าง “จะได้ยังไงเอาลูกสาวเค้ามาอยู่ด้วยเลย เดี๋ยวพ่อเค้าก็เอาปืนมายิงพี่ซิ” ก้อยหัวเราะ แนนทำหน้าไม่พอใจ ก้อยพูด “แล้วพี่จะมาบ่อยๆ นะ อยู่กันสองคนอย่าทะเลาะกันหละ พี่บีก็ดูแลน้องดีๆ นะ” ผมตอบ “รุ่นนี้หากินเองได้แล้ว ในตู้เย็นก็มีของเต็ม อดตายก็แย่แล้วหละ” แนนพูด “งั้นแนนไปนอนบ้านพี่ก้อยดีกว่า” ผม “ไม่ได้หรอก เราจะไปกวนพี่เค้าทำไม ให้พี่เค้ามีเวลาส่วนตัวบ้าง เราอะอยู่กับพี่ดีแล้ว เวลาซนจะได้อยู่ในสายตา” แนนทำหน้างอที่อดไปค้างบ้านก้อย ก้อย “อย่าทำหน้าแบบนั้นซิ ไม่สวยเลย เดี๋ยวพี่ก็มาอีกนะ” ถึงบริษัทฯ ก้อย เธอขอให้ขับไปในที่จอดรถ

ก้อยลงจากรถเรียกให้ผมออกจากรถด้วย เราเดินไปห่างจากรถจนแน่ใจว่าเด็กๆ จะไม่ได้ยินที่เราคุยกัน ก้อยพูด “พี่บีไม่ต้องกลัวเรื่องแนนนะ แนนเค้าแค่อยากมีพี่สาวนะ ก้อยก็รักเค้าแบบน้องสาว ถึงจะมีเรื่องแบบนั้นกันบ้าง แต่ก็แค่เวลาเหงาพี่ไม่อยู่นะ” ผมจับมือเธอ “พี่รู้ ก้อยไม่ต้องกลัวหรอก แล้วเรื่องนั้นพี่เข้าใจนะ เมียพี่สองคนจะมีความสุขกันเองพี่จะห้ามทำไมหละ ดีซะอีกเกิดวันนึงพี่ทำให้ก้อยไม่ได้ พี่ก็ยังแน่ใจว่าก้อยจะยังมีความสุข” ก้อย “ไม่เอานะพี่บี อย่างพูดเป็นลางค์แบบนี้” ผมถามเธอ “แล้วก้อยไม่โกรธหรอที่พี่มีคนอื่นอีก” ก้อยตอบ “ตอนแรกก็รู้สึกโกรธนะ แต่พอพี่ทำดีกับก้อยเหมือนเดิม แล้วดียิ่งกว่าเดิม ก้อยก็หายโกรธ ก้อยเข้าใจค่ะว่าใครที่เจอคนที่อบอุ่นแบบพี่ก็ต้องชอบเป็นธรรมดา” ผมพูด “ชอบคุณนะครับ ที่ก้อยเข้าใจ พี่กลัวว่าก้อยจะน้อยใจเสียใจที่พี่มีเมียอีกคน ไม่นึกว่าก้อยจะดีกับพี่เข้าใจพี่มากขนาดนี้” ผมกอดเธอ ก้อยผลักผม “อย่าซิพี่เดี๋ยวคนบริษัทฯ ก้อยเห็น” ผม “ไม่เห็นเป็นไรเลย อีกหน่อยเค้าก็ต้องรู้อยู่ดีว่าเราเป็นอะไรกัน ก้อย “บ้าอะพี่ พอแล้ว ไปทำงานเถอะค่ะ ก้อยรักพี่นะค่ะ” ผม “พี่ก็รักก้อยนะ” ก้อยโบกมือลาแนนที่แอบมองเราอยู่ในรถ แล้วเธอก็เดินจากไป

ผมกลับขึ้นรถ แนนถาม “คุยไรกันนานเลย” ผมตอบ “ก็แฟนเค้าคุยกันทำไมต้องบอกเราหละ” แนน “เชอะ เดี๋ยวจะแย่งให้ดู” ผมหัวเราะ “อ้าวคุณผู้หญิงมานั่งหน้าคนซิ พี่ไม่ใช่คนขับรถนะ” แนนงอลไม่ยอมมาบอกให้พิสต้ามานั่งแทน อืมพิสต้า ผมแกล้งจับมือพิสต้า “เป็นไงบ้างจ๊ะที่รัก เราไปที่อื่นกันก่อนไหมปล่อยให้เด็กไม่น่ารักไปทำงานก่อนดีมะ” พิสต้าขำผม แนนมาดึงมือออก “พิสต้าไปกับเค้าก็ไม่ต้องมาหาแนนแล้วนะ” พิสต้า “แนนอย่างงอลนะพิสต้าไม่ไปหรอก” ผมหัวเราะแล้วขับรถออกจากที่จอดรถ

วันนี้สายแล้วคงมีคนเห็นแน่ๆ ว่าผมมากับสองสาว แต่ก็ช่างมันผมมีเรื่องต้องคิดเช้านี้ไม่มีอารมณ์จะมาหลบใคร ถึงบริษัทฯ ผมก็เดินไปพร้อมกับแนนและพิสต้า พวกเราขึ้นลิฟพอถึงชั้นออฟฟิต ผมก็รีบเดินออกจากลิฟเข้าไปที่แผนก ผมบอกแคท “แคทเช็คเที่ยวบินไปเชียงใหม่ให้พี่หน่อย เอาซักหลังเที่ยงนะ อ้อแล้วดูให้ด้วยว่าขากลับดึกสุดกี่โมง” แล้วผมก็เดินเข้าห้องไป แคทอ้าปากจะถามแต่ผมไม่ได้หยุดฟัง

ผมเปิด notebook แล้วรีบเข้าไปเช็คเมล์งานเพื่อที่จะรีบเคลียร์และไปเชียงใหม่ในตอนบ่าย ผมเจอเมล์แปลกๆ อันนึงมันส่งมาเมื่อวานอาทิตย์เวลา 23.45 น. ชื่อเรื่อง “เปิดอ่านด้วยนะค่ะ” ไม่มีชื่อคนส่งและไม่มีที่อยู่ให้ตอบกลับ ผมลองเปิดดูข้อความในเมล์
ขอโทษด้วยนะค่ะที่เจนยังส่งเมล์นี้มาอีก แต่เพราะว่าเจนกลัวพี่จะตามหาเจน ตอนนี้เจนอยู่สนามบินกำลังจะขึ้นเครื่องไปอเมริกา เจนอยากให้พี่รอ ขอเวลาเจนนะค่ะ เจนอยากใช้เวลาทบทวนเรื่องของเรา เจนอยากรู้เจนรักพี่มากพอที่จะยอมรับว่าเจน ไม่ใช่คนที่พี่รักที่สุดไหม เจนทราบค่ะว่าพี่เองมีคนที่รักอยู่ รอเจนนะค่ะ แล้ววันนึงวันที่เจนรู้คำตอบ เราคงได้พบกันอีก

เจนอยากให้พี่ดูเพลงนี้ค่ะ เพลงนี้คือความรู้สึกของเจน

เพลง รักเดียวใจเดียว (เพลงประกอบละคร พรุ่งนี้ก็รักเธอ) | รุจ เดอะสตาร์

ไม่ว่าเรื่องของเราจะเป็นยังไงเจนจะรักพี่บีตลอดไปค่ะ
ผมดู MV ที่เธอส่งมามันทำให้ผมนึกถึงตอนที่เราไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ผมน้ำตาไหลอีกครั้ง ตอนนี้ผมทำได้แค่รอเท่านั้นหรอ ผมทำอะไรเพื่อเธอมากว่านี้ไม่ได้เลยหรอ แคทเคาะประตูแล้วเปิดเข้ามา ผมยกมือห้าม แคทตกใจแล้วปิดประตู

เจนรู้ตลอดมาว่าผมมีคนอื่น แต่เธอไม่เคยเอ่ยปากเลย เธอยังดีกับผมทั้งที่ผมเคยทำเธอเจ็บ ส่งเธอต่อให้คนอื่น ทำไมเธอต้องมารักคนเลวๆ อย่างผมด้วย น้ำตาผมไหลไม่หยุด ในหัวก็มีแต่ภาพเธอ ผมฟุบลงกับโต๊ะทำงาน น้ำตายังคงไหล มีเสียงเคาะประตูอีก ผมเงยหน้ากำลังจะตะโกนไล่ แนนโผล่หน้ามา ผมสูดลมหายใจเข้าอย่างแรงเพื่อสงบสติอารมณ์ ไม่เผลอพูดอะไรไม่ดีกับเธอ แนนเดินเข้ามา “พี่บีค่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมนอนกับโต๊ะหละ” ผมตอบ “ไม่เป็นไร แนนเข้ามาซิ” แล้วผมก็ลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วเดินไปกอดเธอ ตอนนี้ผมรู้สึกอ้างว้างเดียวดาย เหมือนทั้งโลกมีผมอยู่คนเดียว ผมกอดแนนแน่นเหมือนกับจะไขว่ขว้าหาความอบอุ่น แนนเงียบไม่พูดอะไร ผมกอดเธอจนรู้สึกดีขึ้น ผมก็ปล่อยเธอ ผมก้มไปหอมแก้มแนน “ขอบคุณนะ นางฟ้าตัวน้อยของพี่” เธอทำให้ผมอบอุ่นตอนที่รู้สึกอ้างว้างจนแทบไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ แนนยิ้มแล้วเดินกลับออกไป เราไม่จำเป็นต้องคุยกัน แนนรู้ว่าเธอได้ให้อะไรกับผมและรู้ว่าผมขอบคุณเธอมากแค่ไหน

ผมเดินออกมาหาแคท “ไม่ต้องแล้วนะเรื่องเที่ยวบิน ขอบใจมาก” แล้วผมก็เดินไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา ผมคิดตลอดเวลาที่เดินไป พี่จะรอนะ เจน

วันผมเงียบๆ ไม่คุยเล่นกับใคร แล้วก็ไม่เดินไปแผนกอื่นเหมือนทุกๆ วัน ทำเอาน้องๆ เงียบตามผมกันไปด้วย แคทเข้ามาในห้อง “พี่บี พรุ่งนี้มีนัดไปดูออฟฟิตใหม่นะที่เรากำลังจะขยาย” ผม “อืมแล้วเกี่ยวอะไรกับเราหละ ก็ให้ธุรการไปดูซิ” แคท “ก็พี่นุ่นโทรมาบอกว่าพี่คมให้พี่ไปดูแทนธุรการ” ผม “อืม แล้วกี่โมง” แคทตอบ “10 โมงพี่” ผม “แคทไปกับพี่หน่อยไปจดรายละเอียด” แคท “แคทลาอะพี่ พี่ลืมแล้วหรอ” ผมนึกได้ว่าแคทลาจริงๆ ผม “งั้นแกบอกหมวยแล้วกันว่าพรุ่งนี้ไปกับพี่หน่อย” แคทตอบ “ค่ะพี่ นี่กุญแจนะ แล้วนี่แปลน” ผมรับมา แล้วแคทก็ออกจากห้องไป

ห้าโมงผมเก็บของกลับบ้านวันนี้พิสต้าบอกว่าจะกลับห้อง แนนเดินตามผมไปที่รถ เราไม่ได้คุยกันซักคำ แต่ผมก็จับมือแนนไปตลอดทาง ถึงห้องแนนให้ผมไปอาบน้ำ เธอจะทำอาหารเองวันนี้ ผมแช่น้ำร้อนในอ่างหัวก็ยังคิดถึงเรื่องเจน แนนตามเข้ามา เธอถอดผ้าขนหนู โชว์เรื่องร่างเล็กกะทัดรัดของเธอ แล้วก็ผลักให้ผมเขยิบให้เธอลงมาในอ่างน้ำด้วย แนน “แนนขัดหลังให้นะพี่บี” แล้วแนนก็เอาพองน้ำใส่สบู่แล้วมาถูหลังให้ผม ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่เธอให้กับผม ผมก็ช่วยเธออาบบ้าง แต่เราก็ไม่ได้มีอะไรกัน มีเพียงอบอุ่นให้กัน เราออกมาจากห้องน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมเดินมานั่งที่โต๊ะกินข้าว แนนรีบเอาอาหารที่เธอทำมาวาง มันเป็นไส้กรอกทอดสีดำเหมือนจะไหม้ ผัดกระเพราะสีดำเหมือนทำซีอิ้วหกใจ ผมไม่บ่นเหมือนปรกติ ผมก็เริ่มกินเหมือนปรกติ ผมกินกับข้าวที่เธอทำจนหมด แนนยิ้มแก้มแทบปริ แล้วเราก็ไปนั่งดูโทรทัศน์ด้วยกัน แนนซบไหล่ผม เรานั่งดูไปโดนไม่ได้คุยกันเลย ผมง่วง “ง่วงหรือยังตัวเล็ก” แนนพยักหน้า เราก็เข้าไปนอนในห้องนอนกัน ผมล้มตัวลงนอน แนนตามมานอนข้างๆ ผมหอมหน้าผากเธอ “นอนนะ ราตรีสวัส ตัวเล็ก” แนนยิ้ม “ราตรีสวัสค่ะ” แล้วผมก็กอดเธอ เราหลับด้วยกัน

เราหลับกันเพลินจนสาย แต่ผมก็รู้สึกดีขึ้นมาทั้งได้พัก ทั้งได้ความอบอุ่นจากแนน เรารีบอาบน้ำแต่งตัวกัน แนนลงไปซื้อแซนวิสกับกาแฟให้ผมก่อน ผมหยิบของเสร็จก็รีบตามเธอลงไป เรารีบวิ่งกันไปที่รถ พอขึ้นรถได้เราก็หัวเราะกัน ผมรู้สึกว่าเราเหมือนคู่รักที่เพิ่งเริ่มชีวิตคู่กันใหม่ๆ แนนคงรู้สึกเหมือนผม ผมทำใจเรื่องเจนได้แล้ว ผมจะรอจนกว่าเธอจะตัดสินใจได้

ถึงบริษัทผมก็เดินคุ่กับแนนไปที่ลิฟ พิสต้ากำลังรอลิฟอยู่ ดูเธอเงียบๆ ไป ผมสังเกตเห็นรอยช้ำตามตัวเธอ แนนเข้าไปกอดแขนพิสต้า เธอสองคนคุยกัน เราขึ้นลิฟไปด้วยกัน

ลิฟเปิดสองสาวก็เดินออกไปกันสองคน ผมก็เดินไปที่แผนก ผมเจอหมวยตาเธอช้ำๆ ผมทักเธอ “สวัสดีน้องหมวย วันนี้ต้องไปช่วยพี่จดข้อมูลแทนแคทนะ 10 โมงอย่าลืมนะ” หมวยตอบ “ค่ะ” อืมเธอดูเหมือนมีเรื่องอะไรซักอย่าง ผมไปที่ห้อง แล้วทำงานจน 10 โมง

ผมลุกขึ้นหยิบกุญแจกับแปลนแล้วเดินออกมาจากห้อง หมวยเห็นผมเธอลุกขึ้นแล้วเดินตามผมมา เราขึ้นลิฟไปอีกชั้น ผู้รับเหมามายืนรอผมอยู่แล้ว ผมเปิดประตูแล้วเดินตรวจความเรียบร้อย เราเดินดูกันจนเที่ยง โทรศัพท์หมวยดัง แล้วเธอก็แอบไปหลบคุยในห้องที่เตรียมไว้ให้ผู้บริหาร ผมคุยกับผู้รับเหมาอีกซักพักแล้วเค้าก็ขอตัวกลับ ผมยืนรอหมวยอยู่ที่หน้าประตู 10 นาที ตอนนี้จะเที่ยงครึ่งแล้ว เธอก็ยังไม่ออกมา ผมเดินเข้าไปหาที่ห้องที่เธอแอบเข้าไปคุยโทรศัพท์ หมวยนั่งบนโซฟา เธอกำลังไห้โฮ น้ำตาเต็มหน้าไปหมด นั่งลงข้างๆ เธอ หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาแล้วเช็ดหน้าเธอเบาๆ “เป็นอะไรไปหมวย ร้องทำไม” เธอซบมาที่อกผม “พี่บี เจเค้ามีคนอื่นแล้ววว” ผมลูบหัวเธอ “แล้วเรารู้ได้ยังไง” หมวยตอบ “ก็เมื่อคืนเค้าออกไปข้างนอกมือถือก็ปิด แล้วเมื่อเช้าหมวยก็เจอเค้ากับ….” ผมถามต่อ “เจอเค้ากับใครครับ” หมวย “กับพิสต้า เค้ามาด้วยกัน” ผม “คิดมากหรือเปล่า เค้าอาจจะบังเอิญมาเจอกันก็ได้นะ” หมวย “ไม่หรอกค่ะพี่ หมวยเคยจับได้ว่าเจนัดเจอพิสต้ามาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่มีหลักฐาน” ผม “อืมที่อาทิตย์ที่แล้วที่เราร้องไห้ใช่ไหม” หมวย “ค่ะพี่” ผม “อย่าคิดมากเลย เค้าอาจะแค่ไปเที่ยวกันเฉยๆ ก็ได้นะ” ผมพยายามปลอบเธอ หมวยยังไม่เลิกร้องไห้ ผมลูบหลังเธอเบาๆ ให้เธอหยุดร้อง หมวย “ในเมื่อเจนอกใจหมวยได้ หมวยก็จะทำบ้าง” เธอถอดเสื้อนอกออกแล้วดึงเสื้อสายเดียวออกจากตัวอย่างเร็ว เผยให้เห็นเต้าอวบขาวกับหน้าท้องอูมเล็กน้อย เธอโผมาจะจูบผม ผมจับเธอไว้ “หมวยทำแบบนี้ไม่ดีนะ” หมวยตอบ “พี่บีรังเกรียดหมวยหรอ พี่เคยชอบหมวยไม่ใช่หรอ” ผม “ก็ใช่พี่เคยชอบหมวย แต่ตอนนี้หมวยเป็นลูกน้องพี่ ทำแบบนี้มันจะไม่ดีนะ” หมวยถอดเสื้อในออก เต้ากลมอวบขาวเนียนโชว์ต่อหน้า หัวนมสีน้ำตาลอ่อนน่ากิน ผมเริ่มมีอารมณ์แล้วตอนนี้ หมวย “พี่จะทำไหม ถ้าไม่ทำหมวยจะออกไป แล้วหมวยจะนอนกับผู้ชายคนแรกที่หมวยเจอ” ผมกลัวเธอจะทำจริงๆ ผม “ได้แล้วหมวยต้องเลิกร้องไห้นะ” ผมคิดว่าก็คงเลิกร้องไห้แต่ร้องอย่างอื่นแหละ

หมวยถอดกระโปรงออกแล้วรูดกางเกงในออกตาม ตอนนี้เธอเปลื่อยเปล่า เอวเธออวบนิดหน่อยสะโพกผาย ขนที่ส่วนลับมีรำไรแคมด้านนอกขาวเนียนด้านในแดงสด เธอรูดซิบกางเกงผมงัดไอ้หนูผมออกมาตอนนี้มันแข็งโด่แล้ว เธอก้มลงมาอมมันมิดด้ามแล้วรูดขึ้นรูดลง เธอคงกลัวผมจะเปลี่ยนใจเลยทำให้ผมเงี่ยนสุดๆ จะได้อดใจไม่เย็ดเธอไม่ได้ หมวยถอนปากออกแล้วเริ่มเลียไปตามลำควย ผมถอดเสื้อออกแล้วพยายามถอดกางเกงออก แต่มันติดเพราะหมวยทับครึ่งล่างผมอยู่ หมวยช่วยผมถอดมันออก หมวย “อู้ยยย พี่บี ใหญ่จัง คับปากหมวยไปหมดเลย” ผมเสียวกับคำอ้อนของเธอ “แล้วอยากให้มันคับหีหรือยังหละ” หมวย “แล้วหีหมวยจะแหกไหมเนี่ย ใหญ่แบบนี้” ผมจับให้เธอหยุดอมควยผม ผมกดให้เธอนอนลงไปอีกด้าน แล้วผมก็เริ่มเลียไปตามลำคอกับหัวไหล่เธอ หมวย “ อ้า อ้า พี่ขา หมวยเสียววจัง” ผมดูดกินความหวานตามซอกคอเธอจนพอแล้วแล้วก็เลื่อนหน้ามาที่เต้าอวบอิ่มของเธอ ผมงับไปที่หัวนมสีน้ำตาลอ่อนของหมวย หมวยร้องคราง “อู้ยยย ดูดแรงๆ ค่ะพี่บี” หมวยแอ่นอกใส่ผม ผมก็สนองด้วยการดูดหัวนมเธอแรงๆ จนเธอ ซูดปากร้องซีดดดด

ผมเลียตามลงมาจนถึงถ้ำสวาทเธอ มันเหมือนมีการใช้งานมาบ้าง เจมันคงกระแทกหมวยไปเกินสิบครั้งแล้ว แหวกแคมหมวยดูว่ามันอ้าแค่ไหนแล้ว หมวยร้อง “โอ้ยยยยย พี่บีอย่าแหกซิค่ะ” มันยังแหกได้ไม่มากแบบนี้โดนของผมเธอต้องเจ็บแน่ๆ ผมเริ่มเลียไปตามร่องหีเธอ หมวยกดหัวผมแน่นแอ่นหีใส่หน้าตลอดเวลา “อู้ยยยยย อู้ยยย พี่บีเย็ดหมวยเถอะ หมวยใจจะขาดแล้ว” ผมเลียอีกซักพักให้น้ำเธออกมาเยอะๆ จะได้ไม่เจ็บมาก แล้วผมก็เอาควยมาถูที่แตดหมวย หมวยดิ้นไปมา “อ้า เสียว ค่ะพี่ อย่า” มาตอนนี้ผมคงไม่หยุดแล้ว ผมกดควยเข้ารูหีหมวย มันเข้าไปได้แค่หัวแล้วก็ติด หมวยร้องว้ายย “พี่หมวยเจ็บ หยุดก่อนค่ะ” ผมก้มไปดูดนมให้เธอ แล้วผมก็ดันควยเข้าไปอีก หมวย “โอ้ยยย พี่หมวยเจ็บ หยุดก่อนค่ะ” ผมหยุดไม่ได้แล้วครับ ผมหน้ามืดแล้ว ผมกัดนมเธอแล้วเอามือข้ำอีกข้างอย่างแรงจนหมวยเริ่มคราง อู้ยยย ผมก็กดควยเข้าไปมิด หมวยร้อง “พี่บี หมวยเจ็บ อย่าทำหมวยเลย หมวยไม่เอาแล้ว” มันสายไปแล้วเสียบไปขนาดนี้ใครจะหยุดได้หละ ผมเริ่มซอย หมวยร้อง “อ้า อย่าค่ะ อู้ยยยย ไม่เอาค่ะพี่ อย่า โอ้วววว พี่ อย่าค่ะ” เธอครางเสียวปนกับบอกผมว่าอย่าทำใครหละมันจะหยุดได้ น้ำเธอเริ่มไหลออกมาทำให้เย็ดลื่นขึ้น ผมเริ่มกระทุกหมวยแรงๆ เน้นๆ หมวยค้างง “อ้า พี่หีหมวยแหกแล้ว โอ้วววว ชนมดลูกแล้วพี่” ผมกระทุงจนกระทั้งหมวยเป็นเป็นร้องขอให้ผมสำเร็จโทษเธอ “โอ้วว หมวยจะไม่ไหวแล้ว พี่บีช่วยหมวยด้วย” ผมเร่งซอยจนอกหมวยกระเพื่อมปากครางตลอดเวลา ตอนนี้เธอไม่ห้ามผมแล้ว แล้วหมวยก็ร้อง “โอ้ยยยย สุดแล้วค่ะพี่” หีหมวยเกร็งปีบรัดความผม ผมชะลอความเร็วลงเพื่อเตรียมเปลี่ยนท่าเป็น doggy ผมมองก้นหมวยมานานยากทำท่า doggy กับก้นอวบๆ ของเธอมานานแล้ว ผอเธอเริ่มผ่อนคลายมาก็จัดท่าให้เธออยู่ในท่าคลานสี่ขาบนโซฟ้า ผมให้หมวยจับพนักพิงไว้แล้วผมลงมายืนบนพื้น ผมมองน้ำรักหมวยที่ไหนออกมาจากรูหีเธอ เธอคงยังเงียนอยู่ ผมกดควยเข้าไปใหม่ หมวยแหงนหน้าเริดร้องโอ้ววววว ยาว แล้วผมก็เริ่มอัดควยใส่ก้นอวบๆ ของเธอดัง ปับ ปับ ปับ ผมกระแทกหมวยแรงจนก้นเธอเป็นคลืนสวยมาก หมวยก็ครางไม่หยุด “โอ้ววว เสียวจังค่ะพี่ โอ้ววว รู้แบบนี้ให้เย็ดนานแล้ว” เธอร้องครางอ้อนผมอีกแล้ว ผมคงต้อสำเร็จโทษเธอซะแล้ว ผมเริ่งเครี่องซอยไม่ยั้งจนหมวยเกร็งกระตุกร้อง “แหกแล้วผัวขา” ผมก็เร่งซอยอีกไม่กี่ทีแล้วก็ชักออกมาแตกใส่ก้นอวบๆ ของหมวย หมวนสายก้นไปมาเพราะความร้อนของน้ำกามผม

หมวยล้มลงนอนผมนอนไปข้างเธอ สักพักหมวยก็เริ่มร้องไหอีก ผมก็ปลอบเธอ “ขอโทษนะพี่อดใจไมไหวจริงๆ หมวยทั้งอวบทั้งสวย หมวย “ไม่เป็นไรค่ะพี่บี หมวยยั่วพี่เอง เป็นใครก็คงอดใจไม่ได้ หมวยขอโทษนะค่ะที่ร้องไห้” ผมหอมแก้มเธอแล้วเราก็ลุกขึ้นนั่ง ผมกอดหมวยเธอซบผม หมวย “พี่ทำหมวยรู้สึกเหมือนตอนโดนครั้งแรกเลย” ผมยิ้มเธอคงหมายถึงเจ็บหีแน่ๆ ผม “แล้วพี่ทำให้ชอบไหม” หมวยหน้าแดงอาย “ชอบค่ะ แต่” ผม “แต่อะไรหรอ” หมวย “ก็ยังชอบเจอยู่ค่ะ” ผม “ครับไม่เป็นไร แล้วนี่สบายใจขึ้นหรือยัง” หมวย “ค่ะสบายใจแล้ว ถ้าหมวยไม่สบายใจอีกให้พี่ทำให้อีกได้ไหม” ผม “ได้ซิครับ” แล้วเราก็แต่งตัวใส่เสื้อผ้า แล้วไปทานข้าวกันก่อนกลับขึ้นไปทำงานต่อ