ความรักของผม ตอนที่ 8
ตลอดเวลาหลายวันผมต้องคอยเข้าห้องพี่พลอยแล้วกลับมาเข้าห้องน้องหลิน กลายเป็นผีไม่มีศาลไปเลยครับ ตอนเช้าวันศุก มันก็มีเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเกิดขึ้นครับ
“โอ้โห ยัยแพ็ทไข้ขึ้นเกือบ40องศา” แม่ฝ้ายพูดด้วยความตกใจ เมื่อเห็นปรอทวัดไข้
“แม่ค๊ะ พาน้องไปหาหมอเถอะค่ะ” พี่พลอยบอกแม่ฝ้าย
“นั้นสิครับ ไปหาหมอเถอะ บางทีแพ็ทอาจจะเป็นมากกว่าที่เราเห็นนะครับ” ผมพูดเสริม
“แกแช่งฉันหรอไอ้เหลียง” เห้อ ให้ตายสินี่ขนาดป่วยไข้ขึ้นขนาดนี้ยังจะทำปากดีอีก เห้อออ
“หยุดเลยยัยแพ็ทที่เหลียงพูดน่ะ ถูกแล้ว” พี่พลอยพูดปกป้องผมทันที
“เอาหละๆ ไปเลยยัยแพ็ทลุกขึ้นเดี๋ยวแม่จะขับรถพาหนูไปโรง
พยาบาล”
“ไม่เอาๆๆ หนูไม่ไปโรงบาล ไม่เอาๆ ” นี่เป็นไข้ขนาดนี้แล้วยังดื้อไม่ยอมไปโรงบาลเชื่อเขาเลย
“อย่าดื้อเป็นเด็กๆนะ บอกให้ไปก็ต้องไปอยากตายตามพ่อแกไปหรือไง” แม่ฝ้ายตวาดขึ้นเสียงกับยัยแพ็ท
“หนูบอกไม่ไปก็ไม่ไปสิ ว๊ายยย!!…ไอ้เหลียง…ทำอะไรนะ” ผมชักรำคาญ เลยอุ้มเธอแล้วพาเธอมาที่รถแม่ฝ้าย
“ไอ้เหลียงปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า!!” ปากเธอยังด่าผมไม่เลิก ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าเธอป่วยจริงๆรึเปล่า
“ทำไมละไม่ชอบหรือจ๊ะ น้องแพ็ท” ผมเลยพูดกวนเธอ แต่ผมรู้สึกว่าหน้าเธอจะแดงครับ
พอผมอุ้มเธอมาถึงรถแม่ฝ้ายก็เปิดประตูหลังให้ผม
“เอ้า เข้าไป” ผมวางเธอลงพี่เบาะหลัง
“ทุกๆคนไปเรียนได้แล้ว เหลียงเดี๋ยวเธอไปโรงบาลกับแม่ก่อนนะ” แม่ฝ้ายให้ผมไปโรงบาลกับเธอด้วย
พอไปถึงโรงบาลหมอก็ถามโน่นถามนี่ว่าแพ้ยาอะไรมั๊ย กินอะไรมารึเปล่าประมาณนี้ครับแล้วหมอก็วินิจฉัยว่ายัยแพ็ทเป็นไข้หวัดใหญ่แต่ยัยแพ็ทร่างกายไม่ค่อยจะแข็งแรงมาแต่ไหนแต่ไร หมอก็เลยฉีดยาให้ไปเข็มใหญ่ๆแล้วก็ให้ยามาอื้อเลย ผมเห็นแล้วสะใจอย่างบอกไม่ถูกครับแต่ผมรูสึกว่าในส่วนลึกของหัวใจผมมันรู้สึกแปลกๆ
“เป็นไงแพ็ท ดีขึ้นมั๊ย” ผมถามเธอด้วยความเป็นห่วง
“แกยังมาพูดดีกับฉันอีกหรอ ที่ฉันต้องมาโดนแบบนี้เป็นเพราะแกคนเดียว” เห้อออ นี่ผมอุตสาถามด้วยความเป็นห่วงนะเนี่ย
“หยุดเลยยัยแพ็ท ถ้าเหลียงเค้าไม่อุ้มเธอมาป่านนี้ลูกได้ไปอยู่กับพ่อแล้ว” แม่ฝ้ายพูด
“เออนี่ เหลียงวันนี้เหลียงหยุดเรียนสักวันนึงได้มั๊ย ” แม่ฝ้ายถามผม
“ทำไมหรอครับ”
“แม่อยากให้เหลียงช่วยดูแลยัยแพ็ท หน่อยน่ะ ที่จริงแม่อยากดูยัยแพ็ทด้วยตัวเองแต่วันนี้มีประชุมที่เขต”
“ได้ครับแม่ไม่ต้องห่วง เรื่องยัยแพ็ทเดี๋ยวผมจะจัดการทุกอย่างเอง”
“ไม่เอานะแม่ ไม่เอา ฮืออออออ” เธองอแงเหมือนเด็กป4 ทั้งๆที่เธออยู่ม4แล้ว
“เงียบนะยัยแพ็ท เดินยังแทบไม่ไหวเลยเขินปล่อยให้อยู่คนเดียวเกิดเป็นอะไรขึ้นมาใครจะคอยช่วยหนูละ”
“ขอบใจมากนะเหลียง เรื่องเรียนเดี๋ยวแม่ลาอาจารย์ให้นะไม่ต้องห่วง”
แล้วแม่ฝ้ายก็ขับรถมาส่งผมกับยัยแพ็ทที่บ้าน ผมกับแม่ฝ้ายก็พายัยแพ็ทมาที่ห้องของเธอ
“เอาละนอนพักสะนะลูก พอถึงเวลาก็กินข้าวแล้วก็กินยาถ้ารู้สึกไม่ดีก็เรียกเหลียงนะ แม่ไปก่อนนะลูก” เห้อออ ผมรู้สึกอิจฉายัยแพ็ทจริงๆที่มีแม่คอยเป็นห่วงอยู่ใกล้ๆ ต่างกับผมที่แม่ด่วนจากผมไป
“แม่ฝากด้วยนะเหลียง ถ้ายัยแพ็ทยังดื้อไม่ยอมกินยาก็จับกรอกปากไปเลยนะ”
“ครับแม่ฝ้ายไม่ต้องห่วง”
“งั้นแม่ไปนะ” แล้วแม่ฝ้ายก็ขับรถออกไป เห้อออ คราวนี้ผมต้องมาติดอยู่กับคู่อริตัวแสบ
เวลา11นาฬิกา40นาที
ผมจัดการต้มข้าวต้มแล้วยกขึ้นไปให้ยัยแพ็ทพร้อมยาแล้วก็น้ำ
“เข้ามาทำไม ฉันไม่ได้เรียกสักหน่อย” คำแรกที่เธอพูดเมื่อเห็นหน้าผม
“จะกินมั๊ย ข้าวน่ะ” ผมถามเธอ
“จางไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวกินเอง”
“ไม่ได้ เธอต้องกินเดี๋ยวนี้จะได้กินยาหลังอาหาร”
“ฉันบอกว่าเดี๋ยวกิน พูดไม่รู้เรื่องหรือไง” เธอเริ่มขึ้นเสียงกับผมครับ
“เธอจะยอมกินดีๆหรือจะให้ฉันจับกรอกปากเหมือนที่แม่ฝ้ายบอก” ผมขู่เธอ แล้วก็ได้ผลครับเธอลุกขึ้นมากินข้าวทันทีเลย ผมนั้งมองเธอกินข้าวต้มที่ผมทำครับ เวลาเธออยู่เฉยๆไม่หาเรื่องชาวบ้านเขา เธอน่ารักดูไร้เดียงสาไม่แพ้พี่สาวของเธอเลย หน้าตาของเธอถึงแม้ตอนนี้เธอจะไม่สบายแต่มันก็ดูขาวนวลเนียนน่ารักมาก ผมนั้งจ้องมองเธออยู่อย่างนั้นเหมือนถูกสะกดจิต ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าเมื่อก่อนตอนสมัยเด็กๆเธอเป็นเด็กน่ารักสนิทกับพวกผมมากแต่ไม่รู้ทำไมวันนึงเธอก็เปลี่ยนไปจากที่เคยสนิทกับผมเป็นคอยหาเรื่องแกล้งผม คอยใส่ร้ายผมว่าโขมยไอ้โน่นบ้าง โขมยไอ้นี้บ้าง แต่ตอนนี้ผมว่าผมชักจะชอบเธออีกคนแล้วสิ เห้อออ เหมือนเธอจะรู้ตัวครับว่าผมมองเธออยู่
“มองอะไรไม่มีมารยาท”
“เธอเนี่ยเวลาอยู่เฉยๆไม่หาเรื่องชาวบ้าน ก็น่ารักเหมือนกันนะ” ผมพูดไปอย่างที่ผมคิด
“ไม่ต้องมาชมฉัน ฉันไม่หลงหรอก คำพูดนายน่ะ” เธอพูดแบบหลบตาผม แต่ผมรู้สึกว่าน้ำเสียงกับท่าทีเธอดูอายๆเขินๆครับ
“ถ้าเธอเปลี่ยนนิสัย ซะใหม่ รับรองผู้ชายแห่มาจีบเธอเป็นฝูงแน่”
ผมพยายามพูดดีกับเธอเพื่อบางทีเธออาจจะเปลี่ยนนิสัยซะใหม่
“มันเรื่องของฉัน แม่นายไม่เคยสอนมารยาทรึไง”
“อย่าเอาแม่ฉันเข้ามาเกี่ยวด้วย ฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนนะถ้ายังไม่หยุดลามปามถึงแม่ฉันละก็ อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน” ผมขึ้นเสียงใส่เธอเพราะผมไม่ชอบให้ใครมาพูดเกี่ยวกับแม่ของผม
“ทำไมละ ฉันพูดความจริงมันผิดตรงไหน”
“นี่เธอ!! ” ผมชี้หน้าและตวาดเธอ
“ทะไม ” เธอดูไม่เกรงกลัวผมเลย
ผมพยายามควบคุมความโกรธของตัวเอง ทั้งๆที่ในใจอยากจะเงื้อมือตบหน้าเธอจริงๆ
“เอ้านี่ยากินซะจะได้หายสะที ” ผมยื่นยากับน้ำให้เธอ
“เป็นยังไงบ้างละ ดีขึ้นบ้างมั๊ย” ผมถามเธออีกครั้ง
“เรื่องของฉัน นายไม่ต้องมายุ้ง” ผมกล้ารับรองได้เลยว่ายังไงๆ เธอก็ไม่ตาย
“ฉันก็ไม่ได้อยากยุ้งนักหรอก แต่เธอเป็นน้องสาวพี่พลอยถ้าเธอเป็นอะไรไปพี่พลอยคงเสียใจแย่”
“ฮึ ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้!!” เธอไล่ผม
แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืน ชี้นิ้วไปที่ประตู
“ฉันบอกให้ออกไป!!”
“แม่ฝ้ายขอให้ฉันดูแลเธอ ถ้าฉันออกไปแล้วเธอเกิดตายขึ้นมาจะทำไงละ”
ถึงตอนนี้ผมเห็นเธอน้ำตาคลอเหมือนจะร้องไห้ครับ ผมคงไปพูดไม่เข้าหูเธอ
“ออกไปสักที ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย” เธอพูดแบบหลบตาไม่มองหน้าผม ตอนนี้เธอคงจะเกลียดผมกว่าเมื่อก่อนเป็นร้อยเท่าแน่ ผมออกไปก่อนที่เธอจะหาอะไรเขวี่ยงใส่หัวผมดีกว่า
“ฮึ ฉันก็อยากเห็นหน้าเธอนักนิ ถ้าแม่ฝ้ายไม่ขอให้ฉันดูแลเธอ ฉันก็ไม่เหยียบเข้ามาในห้องเธอหรอก” ผมพูดด้วยความโมโห
ผมหันหลังกำลังจะเดินออกจากห้อง แต่แล้วผมก็รู้สึกมีใครมากอดผมจากด้านหลัง
“อย่าไปนะ อย่าไป ” เป็นยัยแพ็ทครับ เธอวิ่งมากอดผมจากด้านหลัง
“นี่เธอ…………..” ผมอยากจะตะลึงครับ ยัยแพ็ทมากอดผม ผมไม่อยากเชื่อ ผมหันหลังมาหาเธอผละเธอออก
“เหลียงไม่เคยสงสัยบ้างหรอว่าทำไมเราถึงคอยหาเรื่องเธอตลอดทั้งๆที่เมื่อก่อนพวกเราสองคนก็สนิทกัน” เธอพูดกับผม น้ำเสียงเธอสะอื้น ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้วครับมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“เคยสิ แต่ไม่อยากถามให้มีเรื่อง” ผมบอกเธอ
“เพราะว่านายนะแหละเหลียง ที่ฉันต้องคอยหาเรื่องเธออยู่ทุกวันก็เพราะนายนะแหละ” อะไรนะ เพราะผมเนี่ยนะเธอพยายามจะบอกอะไรผมกันแน่
“เธอ…เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย เพราะฉัน ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” ผมบอกเธอ
“ก็เพราะเธอไม่ยอมทำอะไรเลย ไม่ยอมเข้าใจอะไรเลยไงละ ฉันถึงต้องเป็นแบบนี้” เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย ผมไม่เข้าใจเลย งง งง งง
“ฉันพูดถึงขนาดนี้แล้ว นายยังไม่เข้าใจอีกหรอ”
“แล้วเธอจะบอกอะไรฉันกันแน่”
“ก็เพราะนายเป็นแบบนี้ไงละ ฉันถึงเกลียดนาย เกลียด เกลียด เกลียด”
“นี่ เธอเป็นอะไรเนี่……” ผมพูดยังไม่ทันจบ
“ฉันรักนาย เหลียง” อะไรกันวะเนี่ย
“เธอพูดอะไรอะ ”
“ฉันรักนาย รักมาตั้งแต่ตอนเด็กๆที่เราสนิทกันแล้ว แต่เพราะเธอไม่เคยสนใจฉันเลย เอาแต่สนใจหลิน อะไรๆก็น้องหลิน ไม่ว่าฉันจะทำอะไรนายก็สนใจแต่น้องหลิน เธอไม่เคยมองฉันเลย ในสายตามีแต่น้องหลิน”
ผมตะลึงกับคำพูดของเธอ ตอนนั้นผมรักน้องหลินมากจนไม่ค่อยได้ยุ้งกับแพ็ทแต่ตอนนั้นผมรักหลินในฐานะน้องสาวครับ ผมไม่เข้าใจว่าตอนเด็กๆผมมีอะไรดีนักหนาทั้งน้องหลินกับยัยแพ็ทถึงชอบผมตั้งแต่เด็กๆ
“เพราะนายไม่เคยสนใจฉัน ฉันถึงได้เกลียดนายคอยหาเรื่องนายมาตลอดแต่มันก็เพราะว่า ฉันรักนายนะ………………” เธอพูดยังไม่ทันจบผมก็ดึงเธอเข้ามากอดตอนนี้เธอไม่มีทีท่าขัดขืนผมเลย แต่กลับกอดผมตอบ ผมรู้สึกว่าเธอร้องไห้จึงผละเธอออก จริงๆครับเธอร้องไห้จริงๆด้วย ผมจึงใช้นิ้วปาดเช็ดน้ำตาให้เธอสายตาเราสองคนประสานกัน ผมก้มลงประกบปากเธอ เราสองคนจูบกันโดยไม่เปิดปากแลกลิ้นกัน มันช่างเป็นความรู้สึกที่วิเศษจริงๆ และอารมมันก็พาผมไป ผมกดเธอลงกับเตียงเราสองคนผละออกจากัน แพ็ทมองหน้าผมเธอคงจะรู้ว่าผมต้องการอะไรจากเธอ
“เบาๆนะเหลียงเราไม่เคย เรากลัวเจ็บ”
“จ่ะ มันเจ็บแค่ตอนแรกแล้วต่อไปแพ็ทก็จะมีความสุข”
ผมไม่รอช้าถอดเสื้อใส่อยู่บ้านและเสื้อในสีขาวของเธอออกเผยให้เห็นเต้าอวบขาวนวลเนียนลอนหัวหมสีชมพูลอยเด่นอยู่ตรงหน้า หน้าอกเธอดูจะพอๆกับพี่สาว ผมเริ่มดูดเลียและขยำนมเธอ มันเด้งสู้มือผมดีเหลือเกิน ผมใช้ลิ้นเลียไปที่หัวนมทั้งสองข้างทีละข้าง
“อ่า…อ่า…ซี๊สสส…เหลียง” เธอครางซี๊สด้วยความเสียว
ผมค่อยๆเลื่อนตัวลงไปแล้วปลดกางเกงอยู่บ้านขาสั้นและกางเกงในสีขาวของเธอออกและผมก็เห็นเนินสวยที่อวบกำลังดีแคมหีปิดสนิทมีขนขึ้นแต่ไม่ถึงกับดก มันช่างสวยงามน่าหลงไหลไม่แพ้พี่สาวของเธอเลย แต่ดูมันจะเล็กกว่าของพี่สาวเธอนิดหน่อย ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปให้ร่องหีของเธอกับปากของผมอยู่ในระยะที่พอเหมาะ ผมเริ่มลงลิ้นที่บิเวณรอบๆร่องเสียวของเธอ
“อูยยย…อื้อออออ…อือออออ…ซี๊สสสสส” แพ็ทร้องคราง สายตาเธอดูเคลิบเคลิ้มไปกับความสุขที่ผมมอบให้เธอ
ผมใช้นิ้วแหกแคมหีเธอให้เปิดออกเผยให้เห็น เนื้อสีแดงสดที่อยู่ภายในผมใช้ลิ้นเลียเข้าไป ผมรู้สึกได้ถึงน้ำหล่อลื่นที่มันหลั่งออกมา
“โอววว…อือออ….เหลียงไม่ไหวแล้ว…ทำเถอะ…ซี๊สสสสส” เธอร้องขอผม เสียงของเธอสั่นเครือและแหบแห้ง คงเพราะความเสียวที่มันแล่นผ่านสันหลังเธอแล้วแผ่ไปทั่วทั้งร่างกาย ผมก็ไม่ไหวแล้วท่อนเนื้อของผมมันแข็งจนผมปวดไปหมดผมถอดเสื้อและถอดกางเกงรวมทั้งกางเกงในออก ผมเลื่อนตัวมาแทรกอยู่ที่หว่างขาของเธอ จ่อท่อนควยไปที่ปากช่องของเธอแล้วถูไถมันกับร่องเสียวของเธอ
“อูยยย…เหลียง…อย่าทรมานเราเลย…อ่าาา…ซีสสส” ผมกำลังจะได้เปิดบริสุทธิ์ยัยแพ็ทหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อเหมือนฝันไปเลย ผมค่อยกดท่อนควยเข้าไปในหีของเธอ
“โอ๊ยยย…เหลียง…โอ๊ยยย….เจ็บ….” เธอแหงนหน้าหลับตาปี๋ เม้มปากมือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น ถึงแม้ว่าในรูหีของเธอจะมีน้ำหล่อลื่นแต่ก็ผมรูสึกว่ามันทั้งแน่นทั้งบีบทั้งรัดจนท่อนควยผมมันแทบจะระเบิด
“โอ้ววว…ซีสสส…ทำไมมันถึงแน่นขนาดนี้…อ่าาาา…ซี๊สสส”ผมครางเพราะความเสียวซ่านที่มันแล่นผ่านท่อนควยของผม
ผมค่อยดันมันเข้าไปเรื่อยๆไม่สนใจเสียงร้องที่เกิดจากความเจ็บปวดของแพ็ท
“โอ๊ยยย…เข้าไปหมดรึยังน่ะเหลียง…โอ้ยยยยยย…โอ้วววว” น้ำตาเธอคลอเพราะความเจ็บปวด
“จ่ะ เข้ามิดด้ามแล้ว เดี๋ยวก็จะหายเจ็บนะ แพ็ท…อ่าาา…ซี๊สสส” ผมแช่ควยไว้ในหีของเธอ เพื่อให้รูหีของเธอได้ปรับตัวรับกับท่อนควยของผม
“อ่าาา…ของหลียงมันแข็งจัง…คับรูไปหมด…ซี๊สสส”
ผมเริ่มซอยเอวช้าๆเนิบๆ เข้าออกรูหีของเธอ
“ยังเจ็บอยู่มั๊ยจ๊ะ…เมียจ๋า”
“ก็นิดหน่อยค่ะ…อ่าาา”
“เรียกผัวสิจ๊ะ…โอ้ววว…เมียจ๋า…ซีสสสสสสสสส”
“ไม่เอา…โอววว…เค้าอาย…โอ๊ยยยยยยยยย” เธอร้องลั้นห้องเพราะผมรั้งเอวยาวๆแล้วกระแทกควยใส่หีเธอทีเดียวมิดด้าม
“นี่แหนะ…อ่าาา…จะเรียกมั๊ย…ซี๊สสสสสสส”
“ผ…ผ…ผัวขา…เมียสะ…โอ้ววววว…เสียว…อ่าาาาาาา…”
“เสียวอะไรจ๊ะ…อูยยยยย…พูดสิ…อ่าาาาา…ฟิตอะไรอย่างงี้..โอ้ววววววววววววว…ซี๊สสสสสสสสสสซ”
“สะ…สะ..เสียวหีค่ะ…โอ๊ยยยยยยยย…เสียวอะไรอย่างนี้….โอ้วววว…เย็ดเมียแรงๆเลยค่ะ…สะ… เสียววววว… เย็ดแรง ๆ สิ… คะ… ผัวขา… อู้ววว”
ผมรั้งเอวยาวๆแล้วกระแทกกลับเข้าไปหลายรอบ รูหีของเธอมันช่างวิเศษพอๆกับพี่สาวของเธอเลย
“โอววววว์… ผ…ผัวขา… ลึก… ลึกๆเลย… ซี๊ดส์…อูววววววว”
“ฟิต…อ่าาา…ฟิตจริงๆ…อูยยยย…รูหีเมีย..ย…เย็ดมันอะไรอย่างนี้…อูววววววววว….ซี๊สสสสสสสสสสส” พี่พลอยเด้งรับจังหวะที่ผมกระแทกควยใส่เธอ
“ถ้ารู้ว่ามันอย่างนี้…โอวววว….เมียให้ผัวเย็ดไปตั้งนานแล้ว…อ่าาาาาา…ซีสสสสสสสซ” มือ2 ข้างของแพ็ทรั้งเอวกระเด้าอย่างแรง เธอร้องครางเสียงดัง ผมก้มลงมองลำควยที่มันเคลื่อนตัวเข้าออกในรูหีของเธอ เต้านมขาวนวลเด้งตามแรงกระเด้าของผมตลอดเวลาเมื่อถูกแรงกระแทก ทำให้ผมอดใจไม่ได้ที่จะบีบขยำอย่างมันส์มือ
“โอ้ยยยย…ผัวขา…ดีค่ะ…อ่าาา…ขยำมันให้แหลกคามือไปเลย…อูวววววว…ซีสสสสสสสซ”
“สะ… เสียววววว… เย็ดเมียแรง ๆ สิ… คะ… ผัวขา… อู้ววว..อูวว… จะถึงแล้ว ผ… ผัวขา… เมียจะ….. อื้อออออ…ถะ… ถึงแล้ว… ผัวขา…ถึงแล้ว…อูววว…ซี๊สสสส”
เธอไปสวรรค์แล้วครับ ผมก็ใกล้แตกแล้ว ผมเร่งซอยกระเด้าหีเธอเต็มกำลังที่เหลือ แบบไม่กลัวหีจะฉีกเลย
“อ้าาาาาาาา…เมียจ๋า…โอ้ววววววว…ตะ…แตกแล้วจ่ะ..เมียจ๋า…แตกแล้ว…อ่าาา…ซี๊สสสสส”
ผมล้มตัวลงไปนอนข้างเธออย่างหมดแรง โดยที่ควยยังคาอยู่ในหีเธอ
“อ่าาา…ของเมียฟิตดีจัง…” ผมชมเธอ
“ก็แน่ละสิค๊ะ นี่ครั้งแรกนิ”
“แพ็ทรักคุณนะค๊ะ วันนี้แพ็ทสารภาพความในใจไปหมดแล้วก็มอบร่างกายให้คุณไปแล้วนะ” เธอพูดกับผมเหมือนกับที่ภรรยาพูดกับสามี
“จ่ะ เหลียงรู้แล้ว เหลียงก็รักแพ็ทนะ”
“คูณพูดจริงๆนะ ไม่ได้หลอกให้แพ็ทดีใจเล่นๆนะค๊ะ” เธอตาโตและท่าทีเธอดูจริงจังอย่างที่ผมไม่เคยเห็น เธอคงรอผมพูดคำนี้กับเธอมาตลอดหลายปี
“จ่ะ ผมรักแพ็ทจริงๆไม่ได้โกหก” แพ็ทมาซบอกกอดผมครับ
“แพ็ทรักคุณที่สุดเลย แพ็ทสัญญาค่ะ ว่าจะไม่มีใครอีก”
ผมก็กอดเธอตอบครับ ผมมีความสุขจริงๆ เรานอนกอดกันสักพักผมก็ลุกและถอนท่อนควยออกจากรูหีเธอน้ำกามของเราสองคนผสมกันและผมเห็นเลือดไหลปนออกมาด้วย
“ตายแล้ว!!เหลียงลืมไปสนิทเลยเลย” ผมอุทานลั้นห้องเมื่อคิดได้ว่าผมดันปล่อยใน
“ไม่ต้องห่วงค่ะ วันนี้ปลอดภัยค่ะ”
“เห้ออออออ รอดไป ” ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก
“ไปล้างตัวกันเถอะจ่ะ เดี๋ยวเหลียงไปทำอาหารเย็นให้นะ”
ผมพาเธอไปล้างตัว แล้วผมก็ให้เธอไปนอนพักที่ห้องส่วนผมก็ลงมาเตรียมทำอาหารเย็นครับ
เวลา20นาฬิกา
ทุกคนก็กลับมาแล้วครับ แล้วก็ต้องแปลกใจ
“โอ้โหไข้ลดเร็วมากเลย” แม่ฝ้ายตกใจเมื่อเห็นปรอทวัดไข้
“ก็หนูได้ยาดีนี่ค๊ะ…แล้วเหลียงก็ดูแลหนูดีมากๆด้วย” แพ็ทเธอนั้งพิงขอบเตียงอยู่พูดพร้อมกับมองหน้าแบบเขินอายครับ
“อืม…วันนี้ขอบใจมากนะเหลียง” แม่ฝ้ายขอบใจผม
“ไม่เป็นไรครับ” ถ้าเธอรู้ว่าผมได้ลูกสาวเธอสองคนเป็นเมียแล้ว เธอจะยังขอบใจผมอยู่มั๊ยนะ
พอแม่ฝ้ายออกไปจากห้องผมก็มานั้งข้างแพ็ทบนเตียง แพ็ทก็เอนหัวมามาซบไหล่ผมครับ
“แพ็ทยังเจ็บตรงนั้นอยู่มั๊ยจ๊ะ” ผมถามเธอ
“มันก็หน่วงๆค่ะ เดี๋ยวพรุ้งนี้ก็หาย”
“งั้นคืนพรุ้งนี้เหลียงขออีกครั้งนะ” ผมขอเธอหน้าด้านๆ
“บ้า…แพ็ทอายนะค๊ะ…”
“แพ็ทจะรอนะค๊ะ” แล้วเธอก็หอมแก้มผมล้มตัวลงห่มผ้านอน
ผมเดินออกจากห้องยัยแพ็ทแล้วก็เดินเข้าห้องพี่พลอยไปจับพี่พลอยถ่างขาแล้วก็เย็ดไปอีก2รอบ
