ณ.หมู่บ้านขนาดใหญ่ใจกลางเมือง บ้านแต่ละหลังมีพื้นที่กว้างขวาง เจ้าของบ้านแต่ละหลังเป็นระดับผู้มีอันจะกินทั้งนั้น ภายในหมู่บ้านมีสถานที่อำนวยความสะดวกมากมายไม่ว่าจะเป็นสระว่ายน้ำ โรงยิมออกกำลัง ที่มีทั้งเครื่องออกกำลังกาย ร้านขายเครื่องดื่มและอาหารด้วย จึงเป็นสถานที่ที่คลายเครียดของคนหลานคนที่มาใช้บริการ อย่างเช่นเจนจิราสาวสวยวัย 27 ปี ที่มาว่ายน้ำและใช้บริการที่โรงยิมแทบทุกวัน และเธอก็จะมาเพียงคนเดียว ถ้าใครไม่รู้จักก็คิดว่าเธอยังโสด แต่จริงๆเธอได้แต่งงานมีสามีแล้ว เธอแต่งงานกับวีรพลสามีเธอมา 2 ปีแล้ว วีรพลนั้นอายุมากกว่าเธอถึง 10 ปี ด้วยฐานะที่ดีของเขา วีรพลจึงให้เจนจิราอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร ทั้งๆที่เธอได้ขอออกไปทำงานที่บริษัทช่วยเขาอีกแรง แต่วีรพลก็ไม่อนุญาต แรกๆก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะยังข้าวใหม่ปลามันกันอยู่ และไม่ต้องเดินทางไปไหนไกลๆ ผ่านไปเพียงปีกว่า วีรพลต้องเดินทางไกลเพราะเรื่องธุรกิจ มีทั้งต่างจังหวัด และต่างประเทศ ทำให้เจนจิราเริ่มรู้สึกเหงา สิ่งที่เคยได้ประจำก็เริ่มขาดหายไป แถมพอวีรพลกลับมาก็ให้ความสุขเรื่องบนเตียงกับเธอได้ไม่เต็มที่ ไม่เหมือนตอนแต่งงานใหม่ๆ บางครั้งกับมาถึงก็หลับเป็นตาย ปล่อยให้เจนจิรานอนหงุดหงิดงุ่นง่าน ต้องเอานิ้วเกี่ยวร่องหีบี้แตดจนน้ำแตกถึงจะหลับลงไปได้ ถึงมันจะไม่เหมือนกับได้ร่วมรักกับสามีจริงๆ แต่มันก็พอที่จะบรรเทาความเงี่ยนลงไปได้บ้าง บางครั้งเจนจิราเองก็พยายามที่จะปลุกอารมณ์สามี เพื่อที่จะเริ่มยกที่สอง แต่เขากลับไม่สู้เหมือนแต่ก่อน ทำให้เจนจิราต้องหันไปออกกำลังกายทุกวัน เพื่อที่จะได้ไม่คิดและเกิดอารมณ์ขึ้นมา ซึ่งมันก็ช่วยได้ทีเดียว จึงทำให้เจนจิราสนุกอยู่กับการการออกกำลังในโรงยิมของหมู่บ้านทุกเย็น กว่าจะกลับเข้าบ้านก็เกือบ 2 ทุ่ม และการที่เธอมาทุกวันทำให้ได้รู้จักกับบิ๊กเทรนเนอร์หนุ่มหุ่นล่ำบึก แถมหน้าตาดีอีกต่างหาก เป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ ไม่ว่าจะเป็นสาวเล็ก หรือสาวใหญ่ แต่บิ๊กก็ไม่ได้ให้ความเป็นพิเศษกับใคร จนได้มารู้จักและสนิทสนมกับเจนจิราสาวอารมณ์เปลี่ยว ที่พอแต่งชุดออกกำลังกายแล้วทำให้หนุ่มๆมองเหลียวหลัง ด้วยหุ่นที่เฟิร์ม เพราะออกกำลังกายเป็นประจำ และหน้าตาที่สวย น่ารัก เป็นที่ต้องตาหนุ่มๆ แต่ทุกคนก็รู้ว่าเธอนั้นมีสามีแล้ว จึงทำได้แค่มองเท่านั้น ส่วนบิ๊กพอหลังจาก 1 ทุ่มไปแล้วก็ไม่ค่อยมีคนเล่นแล้ว เขาจึงมีเวลาเข้าไปเทคแคร์เจนจิราอย่างใกล้ชิดและนานๆ ซึ่งเครื่องออกกำลังกายบางตัวก็มีการสัมผัสร่างกายกันตามปกติ แต่สำหรับเจนจิราแล้ว มันเหมือนกับราดน้ำมันเข้าไปในกองไปที่กำลังจะมอด ทำให้มันลุกพรึบขึ้นมาอีกครั้ง และยิ่งได้เห็นท่อนเนื้อภายใต้กางเกงของบิ๊กแล้ว ทำเอาเธอถึงกับขมิบร่องเสียวยวบๆๆๆ น้ำเสียวไหลซึมออกมาทีเดียว เพราะว่าขนาดมันยังสงบนิ่งอยู่ก็พอที่จะมองออกว่ามันไม่ใช่ธรรมดาเลย ดีที่แสงไฟมันไม่สว่างมากนักไม่งั้นหนุ่มบิ๊กก็คงต้องเห็น ว่าที่เป้ากางเกงออกกำลังกายที่รัดรูปตอนนี้ มีร่องรอยของน้ำเสียวเปียกเยิ้มเป็นดวง ทำให้เจนจิราต้องรีบเข้าห้องน้ำ โดยบอกหนุ่มบิ๊ก ว่า“เจนขอตัวกลับก่อนนะคะคุณบิ๊ก..เหนื่อยจังเลยวันนี้…” เจนจิราบอกกับหนุ่มบิ๊ก แล้วลุกขึ้นไปเอาเสื้อผ้าที่ตู้ล๊อกเกอร์แล้วเดินเข้าห้องน้ำ เพื่อชำระเหงื่อไคลก่อนกลับบ้าน ขณะที่เธอกำลังลูบไล้สบู่เหลวไปตามร่างกาย นิ้วมือได้ไปสัมผัสเข้ากับติ่งเสียวเข้าอย่างไม้ได้ตั้งใจ“อูยยย..ซี๊ดดด…เสียวจังเลยย..อืมม.. ทำไมวันนี้เราเงี่ยนจังเลยนะ…ซี๊ดดด.. สงสัยเราดันไปมองเป้ากางเกงคุณบิ๊กเข้าแน่ๆ แค่คิดก็เสียวแล้วว…ซี๊ดดดด..มันคงจะใหญ่น่าดูเลย.. ขนาดมันยังไม่แข็งยังนูนออกมาขนาดนั้น… ถ้ามันแข็งขึ้นมาคงเกือบเท่าแขนเราแน่ๆเลย.. โอ้วววว…บิ๊กขาา.. เจนอยากลองเย็ดกับควยใหญ่ๆอย่างขอคุณงบี๊กบ้างจัง.. อูยยย แต่หีเราจะรับไหวเหรอ…โอ้วววว…ซี๊ดดดดด.. เจนน้ำแตกแล้วววว ซี๊ดดด..คุณ.บิ๊กจ๋า…เย็ดแรงๆเลยย.. เอาน้ำออกในหีเจนเลยยย ว๊ายยย…ซี๊ดดดดด…” เจนร้องครางออกมาพร้อมกับเอานิ้วกระทุ้งเข้าไปในรูหีของตังเองอย่างเมามันส์ ดีที่เธอเปิดน้ำไว้ตลอดเวลา จึงทำให้กลบเสียงร้องครางของเธอไปได้บ้าง แต่ถึงกระนั้นก็ทำให้หนุ่มบิ๊กแอบได้ยินโดยบังเอิญ เพราะเขาได้เดินไปเข้าห้องน้ำ และผ่านตรงห้องน้ำที่เจนจิราอยู่พอดี ถึงจะฟังไม่ชัดนัก แต่ก็พอจะเดาออกว่าเจนจิรากำลังทำอะไรในห้องน้ำ ถึงเขาไม่ได้ยินว่าเจนจิราได้รำพึงรำพันถึงเขา ขณะที่ช่วยเหลือตัวเองอยู่ แต่ก็ทำให้ลำควยของเขาดีดผึงอัดแน่นในกางเกง ต้องรีบวิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำ แล้วสาวว่าวไปหนึ่งน้ำไม่งั้นคงเข้าไปในโรงยิมไม่ได้แน่ๆ แล้วในการสาวว่าวครั้งนี้ เขาก็ได้ใช้จินตนาการกับเรือนร่างของเจนจิรา ในการสาวว่าว จนทำให้เขาน้ำแตกไปอย่างรวดเร็วอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำเอาเดินตัวเบาหวิวเดินตัวลอยออกมาจากห้องน้ำ และได้สวนกับเจนจิราที่เดินออกมาจากห้องน้ำเหมือนกัน ซึ่งได้แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ที่พร้อมกลับบ้านแล้ว“อ้าวว..คุณบิ๊ก..มาเข้าห้องน้ำหรือคะ…” เจนจิราทักชายหนุ่ม และอดที่จะชำเลืองมองลงไป ที่เป้ากางเกงของชายหนุ่มไม่ได้ ซึ่งทำให้เธอถึงกับใจหวิวๆ เพราะเธอรู้สึกว่ามันจะโป่งนูนใหญ่กว่าเดิมซะอีก“เอ่อ..คะ..ครับ..คุณเจนจะกลับแล้วหรือครับ.. ไม่สบายหรือเปล่า..ดูคุณเจนหน้าแดงๆนะครับ…” เจนจิราพอได้ยินชายหนุ่มทัก เธอสะดุ้งนิดนึงเอามือจับแก้มตัวเองแล้วบอกว่า“ไม่นี่คะ…เจนคงเหนื่อยนนะคะ..งั้นเจนกลับแล้วนะคะ…” ว่าแล้วเธอก็รีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความเขิน ที่ไปแอบมองเป้ากางเกงของหนุ่มบิ๊ก จนทำให้แก้มตัวเองแดงซ่านขึ้นมา“หุ่นคุณเจนนี่น่าเย็ดจริงเลย…คิดแล้วชักเงี่ยนอีกแล้วซิเรา.. นี่ถ้าได้เย็ดละก็.. จะเอาให้ดิ้นเลย…” บิ๊กรำพึงรำพันกับตัวเองขณะยืนมองเจนจิราเดินออกไปจากโรงยิม ก่อนที่สลัดความคิดนั้นออกไปแล้วเข้าไปดูในโรงยิมต่อ หลังจากที่บิ๊กได้รู้ว่า เจนจิราได้แอบเข้าไปตกเบ็ดในห้องน้ำวันนั้น เขาก็มั่นใจว่าหญิงสาวนั้นน่าจะมีปัญหากับสามีที่บ้าน หรือไม่ก็เป็นประเภทสาวไฟแรงอย่างแน่น ไม่งั้นคงไม่ไปแอบตกเบ็ดในห้องน้ำของโรงยิมอย่างนี้ ทำให้บิ๊ก ยิ่งอยากที่จะลิ้มลองหญิงสาวคนนี้ ทั้งๆที่มีสาวๆที่ไม่มีพันธะอีกหลายคนที่อยากจะให้เขาไปเป็นคู่นอน แต่เขากลับมาสนใจในตัวเจนจิราที่มีสามีอยู่แล้วอย่างเจนจิรา เขาจึงพยายามที่จะเข้าไปใกล้ชิดกับเธอเมื่อสบโอกาส และเจนจิราเองก็เหมือนจะพอใจในตัวบิ๊กอยู่เหมือนกัน เพราะเธอไม่ได้แสดงอาการที่รังเกียจเขา แต่กลับยิ้มแย้มอย่างพอใจที่บิ๊กเข้ามาเอาใจดูแลเธออย่างใกล้ชิดแบบนี้“คุณบิ๊กมาดูแลเจนนานๆแบบนี้ เดี๋ยวสาวๆแฟนๆของคุณบิ๊กก็เขม่นเจนหรอกค่ะ…” เจนจิราบอกกับหนุ่มบิ๊กเบาๆ ขณะที่เขาเข้ามาช่วยปรับเครื่องออกกำลังกาย “ผมไม่มีแฟนหรอกครับคุณเจน. ไม่มีใครมาว่าคุณเจนหรอก ผมกลัวแต่ว่า.. คุณเจนจะรังเกียจผมที่มาดูแลอย่างใกล้ชิดแบบนี้มากกว่า…” หนุ่มบิ๊กบอกกับเจนจิราแล้วทำหน้าละห้อย อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว แต่ในใจเขานั้นกลับพองโต เพราะเขาพอจะรู้ว่า ท่าทีของเจนจิรานั้นไม่ได้รังเกียจเขาเลย“เจนจะรังเกียจคุณบิ๊กทำไมคะ… คุณบิ๊กออกจะเป็นสุภาพ บุรุษอย่างนี้.. เอ่อ.. ไม่น่าเชื่อนะคะว่าคุณบิ๊กจะยังไม่มีแฟน คุณบิ๊กออกจะหล่อ…หุ่นก็ดี…” เจนจิราบอกกับบิ๊กแล้วมองที่หนุ่มบิ๊ก“จริงๆผมก็เคยมีนะครับ…แต่ก็เลิกกันไป.. ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยมีอีกเลย…” หนุ่มบิ๊กพูดด้วยเสียงที่เศร้าๆ ทำเอาคนที่ฟังอยู่ถึงกับอึ้งไปพักหนึ่ง“เจนขอโทษนะคะ..เจนไม่น่าชวนคุณบิ๊กคุยเรื่องนี้เลย.. งั้นเดี๋ยวเจนพาคุณบิ๊กไปทานอาหารเป็นการไถ่โทษก็แล้วกัน..” เจนจิราบอกพร้อมกับเอื้อมมือไปจับแขนชายหนุ่ม“คุณเจนไม่ต้องขอโทษผมหรอกครับ. คุณเจนไม่ได้ทำผิดอะไรนี่ครับ..แค่คุณเจนไม่รังเกียจผม…ผมก็ดีใจแล้วละ.. เอ่ออ ถ้างั้นเดี๋ยวเราไปทานน้ำผลไม้ปั่นกันดีมั๊ยครับ…” บิ๊กชวนเจนจิราไปร้านน้ำปั่นด้านหน้าแทนที่จะไปทานข้าว เพราะเขายังต้องดูแลที่โรงยิมอีก ทั้งๆที่อยากจะไปกับเจนจิรามากๆ“ก็ได้ค่ะ…เจนกำลังหิวน้ำอยู่พอดีเลย…” ทั้งคู่จึงสั่งน้ำผลไม้ปั่นไปนั่งดื่มกันสองคน และคุยกันอย่างสนิทสนมมากขึ้น จนกล้าที่จะถามเรื่องส่วนตัวของกันและกันมากขึ้น“ผมเห็นแต่คุณเจนมาออกกำลังกายคนเดียว.. แฟนคุณเจนไม่มาด้วยละครับ…” บิ๊กอดถามถึงแฟนของเจนจิราไม่ได้ เพราะเขาไม่เคยเห็นมากับเธอเลย พอได้ยินบิ๊กถามถึงสามีเจนจิราก็มีสีหน้าที่เศร้าลงทันที ก่อนที่จะบอกกับบิ๊กว่า“เค้าไม่ค่อยอยู่บ้านหรอกคะ..ต้องไปต่างจังหวัด.. หรือไม่ก็ไปต่างประเทศ…นานๆจะได้อยู่กับบ้านกับเค้า…” หนุ่มบิ๊กได้ยินแล้วจึงรู้ทันทีเลยว่า ที่เขาได้ยินเธอตกเบ็ดในห้องน้ำวันนั้นก็คงเพราะอย่างนี้นี่เอง“อย่างนี้คุณเจนก็เหงาแย่ซิครับ..” บิ๊กถามเธอด้วยความเห็นใจ เจนจิราก็ก็พยักหน้ายอมรับว่าเธอเหงา“ค่ะ..เจนถึงได้มาโรงยิมทุกวันไงคะ.. ทำให้เจนคลายเหงาไปได้บ้าง…อย่างน้อยก็มีเพื่อนๆ…แล้วก็คุณบิ๊ก…” ทำเอาหนุ่มบิ๊กหัวใจพองโต ยิ้มให้เธออย่างดีใจ“คุณเจนไม่ต้องเรียกผมว่าคุณก็ได้ครับ.. ฟังดูเป็นทางการยังไงก็ไม่รู้…เรียกบิ๊กเฉยๆก็ได้..เพราะเราอายุน่าจะเท่าๆกัน..” พอได้ยินบิ๊กบอกอย่างนั้น เจนจิราก็บอกว่า“งั้นบิ๊กก็ต้องเรียกเจนเหมือนกันซิคะ.. ห้ามเรียกว่าคุณเจนอีก ไม่งั้นเจนไม่ยอมจริงๆด้วย…” บิ๊กยิ้มแล้วบอกว่า“ได้ซิ..ผมดีใจมากเลยนะที่เจนไม่รังเกียจผม… ยอมรับผมเป็นเพื่อน…” บิ๊กบอกพร้อมกับมองหน้าสาวเจน ตาเป็นประกาย ทำเอาเจนจิราถึงกับหน้าร้อนผ่าว หลบสายตาชายหนุ่มก้มหน้าดูดน้ำในแก้วกินแก้เขิน พอดีมีคนเดินมาตามบิ๊ก เขาเลยขอตัวเจนจิราเข้าไปในโรงยิม“เดี๋ยวผมขอตัวเข้าไปข้างในก่อนนะครับ.. วันนี้เจนรีบกลับหรือปล่าว..ถ้าไม่รีบกลับพร้อมกับนะ…” เจนจิราตอบรับชายหนุ่มเหมือนกับใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว“ค่ะ..บิ๊ก..เดี๋ยวเจนเข้าไปออกกำลังกายต่อค่ะ..” เจนจิรามองชายหนุ่มเดินเข้าไปในโรงยิม ด้วยจิตใจที่สับสน ว้าวุ่น ใจหนึ่งก็บอกว่ามีสามีแล้วอย่าไปคิดถึงชายอื่นเลย แต่อีกใจก็อยากจะหาใครสักคนไว้คุยแก้เหงา และหนุ่มบิ๊กก็เป็นสุภาพบุรุษดี โดยเฉพาะหุ่นที่ล่ำบึ๊กดูเร้าใจมาก ได้ใกล้ชิดอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้ ยิ่งอยู่ในภาวะที่เหงาๆอย่างนี้ ทำให้เธอมีใจให้กับหนุ่มบิ๊กอย่างไม่รู้ตัว เจนจิรานั่งปล่อยอารมณ์อยู่คนเดียวสักพักก็เข้าไปออกกำลังกายที่ลู่วิ่ง โดยวิ่งอย่างช้าๆเรื่อยๆจนคนเริ่มทยอยกลับไปทีละคนๆ จนกระทั่งในโรงยิมเหลือเพียงหนุ่มบิ๊กกับเจนจิราเท่านั้น หนุ่งบิ๊กจัดการจัดเครื่องเล่นเข้าที่เข้าทางเรียบร้อย แล้วก็เดินเข้าไปหาเจนจิราที่กำลังหยุดวิ่งพอดี เมื่อเห็นหนุ่มบิ๊กเดินมาหา“คนอื่นกลับกันหมดแล้วหรือคะ…” เจนจิราถามหนุ่มบิ๊ก พร้อมกับมองไปรอบๆ“ครับกลับกันไปหมดแล้ว.. ชุดสุดท้ายที่ออกไปเห็นว่าจะไปงานเลี้ยงเลยกลับเร็ว…เจนจะกลับยังครับ…” เจนจิราคลายกล้ามเนื้อเบาๆพร้อมกับบอกว่า“ค่ะ..ก็ทุกคนกลับกันหมดแล้วนี่คะ…หรือว่าบิ๊กยังไม่กลับ..” เจนจิราตอบแล้วก็หันไปถามชายหนุ่มยิ้มๆ“เจนกลับผมก็กลับซิครับ…ขอบคุณนะที่อยู่เป็นเพื่อน…” หนุ่มบิ๊กกล่าวขอบคุณเจนจิรา แล้วพากันเดินไปที่ตู้ล๊อคเกอร์เพื่อเอาของส่วนตัวกลับบ้าน“ไม่ต้องขอบคุณเจนหรอกคะ.. เจนซิต้องขอบคุณบิ๊กที่อยู่เป็นเพื่อเจน..เพราะเจนกลับไปบ้านก็อยู่คนเดียว..เหงาจะตาย…” เจนจิราพูดออกมาอย่างเศร้าๆอีกครั้ง เมื่อรู้ว่าจะต้องกลับบ้านแล้วอยู่คนเดียวอีกแล้ว บิ๊กนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนที่จะบอกกับเจนจิราว่า“เจนอยากไปเที่ยว.. อยากไปคลายเหงาที่ไหนหรือเปล่าล่ะ.. เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน..ถ้าเจนไม่รังเกียจ…” เจนจิราส่ายหน้าแล้วบอกว่า“เจนไม่ชอบเที่ยวกลางคืนหรอกคะ.. เคยไปกับเพื่อนตอนที่เรียนจบใหม่ๆ..แล้วไม่ไปอีกเลย… เจนชอบแบบที่เงียบๆมากกว่า…” บิ๊ก ก็บอกกับเจนจิราว่า“ที่เจนเคยไปคงเป็นพวกผับ..แบบนั้นเสียงดังมาก.. เข้าไปแล้วหูอื้อเลยละ.. ถ้าเอาแบบสบายๆก็นั่งตามร้านที่เล่นดนตรีหรือเปิดเพลงเบาๆ..สบายๆก็มี..คนไม่ค่อยพลุกพล่านด้วย…” เจนจิรามองหน้าบิ๊กเหมือนกำลังตัดสินใจ แล้วก้มลงไปมองตัวเอง“บิ๊กจะไปเหรอ…เจนยังไม่ได้อาบน้ำเลย..ตัวเหม็นจะตาย…” ว่าแล้วก็ก้มลงไปดมที่เสื้อของตัวเอง บิ๊กก็บอกว่า“ใครบอกว่าจะชุดนี้ล่ะ.. ถ้าเจนจะไปก็ต้องอาบน้ำให้สบายตัว ก่อนน่ะ…แต่ถ้าไม่อยากไปวันนี้..เราค่อยไปวันอื่นก็ได้นี่…” เจนจิราหยุดเดินแล้วหันไปถามบิ๊กว่า“แล้วร้านที่บิ๊กว่าอยู่ไกลหรือเปล่า..แล้ว..เอ่อ.. คนพลุกพล่านหรือปล่าว…” พอได้ยินเจนจิราถาม บิ๊กก็พอจะเดาออกว่าจริงๆแล้วเธอก็อยากจะออกไปเปิดหูเปิดตา แต่เกรงว่าจะมีคนเห็นเธอออกไปเที่ยวกับชายอื่น“ร้านไม่ไกลจากที่คอนโดที่ผมอยู่หรอกครับ.. แล้วคนก็ไม่พลุกพล่านด้วย…ร้านเค้าเป็นแบบธรรมชาติมาก.. เหมาะที่จะไปนั่งฟังเพลงพักผ่อนคลายเครียดจริงๆ…” เจนจิราคิดสักพักก็ตัดสินใจที่จะไป โดยบอกว่า“ก็ได้ค่ะ..งั้นขอเจนกลับไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ…” พอได้ยินเจนจิราบอกบิ๊กยิ้มอย่างดีใจ แล้วบอกว่า“งั้นเดี๋ยวผมไปรอที่บ้านเจนนะ เสร็จแล้วไปรถผม เดี๋ยวขากลับผมมาส่งเจนเอง…เจนจะได้ไม่ต้องขับรถ.. แต่ถ้าเจนไม่ไว้ใจผมก็ไม่เป็นไรครับ…ไปคนละคันก็ได้…” เจนจิราตอบทันทีเลยว่า“เจนไปรถบิ๊กก็ได้ค่ะ.. บิ๊กออกจะสุภาพบุรุษขนาดนี้… คงไม่ทำอะไรเจนหรอกนะคะ…” ว่าแล้วเจนจิราก็ขับรถนำทางไปที่บ้านของเธอ ที่อยู่ริมสุดของหมู่บ้าน เธอได้เชื้อเชิญชายหนุ่มเข้าไปนั่งรอภายในบ้าน หาน้ำมาให้เขาแล้วเธอก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวในห้องชั้นบน ชายหนุ่มนั่งรอไม่นานเจนจิราก็เดินลงมา“โห…เจนแต่งชุดนี้สวยจัง…” บิ๊กนั่งมองเจนตาค้าง เพราะเขายังไม่เคยเห็น เธอใส่กระโปรงกับเสื้อเปิดไหล่อย่างนี้มาก่อน“อย่ามองอย่างนั้นซิคะ..เจนเขินนะ…ไปเถอะคะ..เดี๋ยวดึก..” ว่าแล้วเธอก็ยื่นมือไปดึงแขนชายหนุ่มให้ลุกขึ้น แล้วเดินไปที่รถ บิ๊กขับรถไปก็เหลือบมองเจนจิราไปตลอดทาง จนเจนจิราต้องคอบเตือน“มองทางซิคะบิ๊ก..เดี๋ยวรถก็ชนท้ายเค้าหรอก…” บิ๊กก็หันมาบอกว่า“ก็เจนสวยจนผมอดใจที่จะหันไปมองไม่ได้นี่.. ผมดีใจจังที่ได้มีโอกาสไปเที่ยวกับสาวสวยอย่างเจน…” ทั้งคู่พูดจาหยอกล้อกับไปตลอดทาง จนไปถึงคอนโดของบิ๊ก “เจนครับ..เจนจะขึ้นไปรอผมบนห้อง.. หรือรอในรถดีครับ…” พอจอดรถหน้าคอนโดเขาก็หันไปถามเจนจิรา เจนจิรามองหน้าบิ๊กเหมือนกับชั่งใจว่าจะขึ้นไปดีหรือไม่ดี บิ๊กเห็นเจนจิราลังเลเขาจึงบอกว่า“เจนรอในรถนี้ก็ได้นะ.. เพราะถ้าขึ้นไปแล้วมีคนอื่นเห็นเจนจะเสียหาย…” เจนได้ยินบิ๊กบอกอย่างนั้นก็แกล้งถามขึ้นมาว่า“กลัวสาวๆจะเห็นมากกว่ามั๊ง…เลยไม่อยากให้เจนขึ้นไป…” บิ๊กได้ยินเจนพูดก็รีบอธิบายทันที“ปล่าวนะเจน…ผมกลัวเจนจะเสียหายจริงๆ.. แต่ถ้าเจนจะขึ้นไปผมก็ยินดีครับ…” เจนจิราพอได้ยินบิ๊กพูดอธิบายอย่างร้อนรนก็อดหัวเราะไม่ได้ แล้วบอกว่า“เจนพูดเล่นหรอกคะ…เจนรอที่รถนี้ก็ได้.. บิ๊กขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะคะ…” บิ๊กจึงรีบขึ้นไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวเจนจิราจะรอนาน ไม่ถึง 15 นาทีบิ๊กก็เดินตัวปลิวมาที่รถ“โห..เร็วจัง..วิ่งผ่านน้ำมาหรือปล่าวคะ..คิ.คิ.คิ..” เจนจิราพูดแล้วหัวเราะเบาๆ“ก็ผมกลัวสาวสวยจะรอผมนาน.. แล้วหนีกลับบ้านจะทำยังไงล่ะ…” บิ๊กขึ้นรถได้ก็ขับรถมุ่งตรงไปยังร้านอาหารที่มีดนตรีคลาสสิกเล่น เขาจอดรถภายในที่จอดรถของร้านที่อยู่ด้านหลังร้าน แล้วพาหญิงสาวไปนั่งภายในร้านที่จัดไว้เหมาะแก่การนั่งฟังเพลงพักผ่อนมากๆ เขาเลือกที่จะนั่งในโซนส่วนตัว คือมีการกั้นเป็นผนังบังตาเอาไว้ เพราะฉะนั้นคนที่เดินไปเดินมาจะไม่สามารถเห็นได้ ทั้งคู่เลือกที่จะสั่งอาหารเบาๆมาทานกัน แล้วนั่งฟังเพลงเบาๆ“เจนทานไวน์เป็นหรือปล่าวครับ…” บิ๊กถามหญิงสาวหลังจากสั่งอาหารไปแล้ว“บิ๊กจะดื่มก็สั่งมาซิคะ…เจนไม่ถนัดหรอกคะ.. แต่ก็พอดื่มได้ แต่ถ้าเป็นเหล้าเจนดื่มไม่ได้เลยคะ…” บิ๊กเลยสั่งไวน์มา 1 ขวด ดูท่าทางเจนจิราจะรู้สึกผ่อนคลาย ที่ได้ออกมาปลดปล่อย ยิ่งได้ดื่มไวน์เข้าไปด้วยจนแก้มเธอเป็นสีชมพู“ขอบคุณบิ๊กมากเลยนะที่พาเจนมา.. ไม่งั้นเจนก็คงจะอุดอู้อยู่แต่ในบ้าน…” เจนจิราบอกกับบิ๊ก สายตาเธอเป็นประกายคงเพราะฤทธิ์ไวน์ที่ดื่มไป“ผมยินดีพาเจนไปตลอดถ้าเจนต้องการ.. ผมดีใจนะครับที่เจนมีความสุข.. เจนอยากให้ผมพาไปไหนบอกผมได้เลยนะ ผมยินดี…” บิ๊กพยายามเอาอกเอาใจเจนจิราตลอดเวลา จนทำให้หญิงสาวรู้สึกดีกับบิ๊กมากขึ้นเรื่อยๆ“เจนมานั่งฝั่งนี้ดีกว่านะ…จะได้เห็นบนเวทีถนัดๆ.. เดี๋ยวผมไปนั่งฝั่งโน้นเอง…” บิ๊กเสนอให้เจนจิราขยับมานั่งฝั่งเขา เพราะนั่งตรงนั้นถ้าจะมองไปบนเวทีต้องหันไปหน่อยนึง เจนจิราจึงขยับมานั่งตามที่บิ๊กบอก แต่พอบิ๊กจะลุกขึ้นไปนั่งแทนที่เธอ เจนจิรากลับบอกว่า“นั่งด้วยกันตรงนี้แหละคะ…ไม่ต้องลุกขึ้นหรอก…” เจนจิราจับแขนบิ๊กให้นั่งลงที่เดิม บิ๊กไม่ทันตั้งตัว พอโดนเจนจิราดึงทำให้เขาเสียหลักล้มลงไปกอดเจนจิราบนโซฟา จะด้วยความบังเอิญหรือเจตนาก็ไม่รู้ ทำให้จมูกของบิ๊กชนกับแก้มนุ่มๆของเจนจิราพอดี พร้อมกับมีเสียงสูดลมหายใจของเขาเข้าปอดอย่างชื่นใจ สายตาของทั้งคู่มองประสานกันสักครู่ก่อนที่ต่างก็รีบแยกออกจากกัน“ผมขอโทษครับ..ผม..ผม..ไม่ได้เจนตนา… เจนอย่าโกรธผมเลยนะครับ…” บิ๊กรีบขอโทษเจนจิราทันที เพราะกลัวเธอจะโกรธที่ไปหอมแก้มเธอเข้าอย่างจัง“บิ๊กไม่ผิดหรอกคะ..เจนเองแหละที่ไปดึงบิ๊ก.. ดีนะที่เด็กไม่เห็น..ไม่งั้นเขาคิดว่าเราทำอะไรกันแน่เลย…” เจนจิราบอกแล้วหัวเราะขำตัวเอง คงเป็นเพราะไวน์ที่ดื่มไป ทำให้เจนจิราไม่ค่อยรู้สึกอาย และกล้าที่จะพูดกล้าที่จะแสดงออกมากขึ้น“เอ่อ..ร้านนี้ถ้าไม่เรียก..เด็กไม่ค่อยเข้ามาหรอกครับ.. เพราะร้านนี้เค้าให้ลูกค้ามีเวลาเป็นส่วนตัวมาก.. ยกเว้นเราระบุให้เด็กมาอยู่คอยบริการ…เขาถึงจะอยู่…” พอได้ยินบิ๊กบอก เจนจิราก็ถามว่า“บิ๊กคงพาสาวๆมาบ่อยละซิ..ถึงรู้ดีจัง…” เจนจิราพูดแล้วแอบมองหน้าบิ๊ก ในแสงที่สลัวๆ“ผมไม่เคยพาสาวๆมานั่งหรอกครับ…มีเจนนี่แหละคนแรก ไม่เชื่อเดี๋ยวเจนลองถามเด็กๆที่นี่ดูก็ได้.. ที่ผมรู้ก็เพราะผมชอบมานั่งฟังเพลงคนเดียวเวลาเหงาๆ…” เจนพอได้ยินบิ๊กบอกก็ยิ้มอยู่ในใจที่ แต่พอเห็นบิ๊กนิ่งไปเธอก็เอามือน้อยๆไปบีบที่ต้นแขนของบิ๊กแล้วพูดว่า“โอ๋.ๆๆๆ..เจนเชื่อค่ะ… บรรยากาศดีอย่างนี้นี่เองบิ๊กถึงมานั่งบ่อย…เอ่อ..ว่าแต่.. เมื่อกี้บังเอิญหรือเจตนาคะ.. ที่หอมแก้มเจน…” อยู่ๆเจนจิราก็เอียงหน้าเข้าไปใกล้หูบิ๊กแล้วกระซิบถามเขา ทำเอาบิ๊กสะดุ้งเฮือกหันมาหาเธอทันที ทำให้จูมูกของเขาปะทะเข้ากับแก้มของเธออีกครั้ง“อุ๊ยย…” เจนจิราอุทานออกมาเบาๆ“ขอโทษครับ..นี่ผมไม่ได้เจตนาจริงนะ…” บิ๊กรีบบอกอย่างร้อนรน เจนจิราก็เลยถามต่อว่า“อย่างงั้นครั้งแรกก็เจตนาละซิ…” ทำเอาบิ๊กถึงกับพูดไม่ออก จึงอ้อมแอ้มๆบอกไปว่า“เอ่อ..ตอนชนน่ะ..ไม่ได้เจตนา..แต่..แต่..ตอน..หอม.. ผมตั้งใจ..ก็เจนหอมขนาดนี้..ใครจะไปทนไหวล่ะ.. เจนอย่าโกรธผมเลยนะ..เจนจะทำโทษผมอย่างไรก็ได้.. ผมยอมทุกอย่าง…” คำสารภาพของบิ๊กทำเอาเจนจิราเสียววาบ เขินจนไม่กล้าที่จะมองหน้าบิ๊ก การนิ่งเงียบไปของเจนจิรายิ่งทำให้บิ๊กร้อนรนไปใหญ่ ขยับเข้าไปจนชิดตัวเธอ เอามือจับมือเธอกุมเอาไว้แล้วบอกว่า“เจนอย่าโกรธผมเลยนะ..นะ..ผมขอโทษ..” บิ๊กพร่ำขอโทษหญิงสาวต่างนาๆ จนเจนจิราเอ่ยปากออกมาเบาๆว่า“เจนไม่ได้โกรธบิ๊กหรอกคะ…” พอได้ยินเจนจิราบอก บิ๊กก็โผกอดเธออย่างลืมตัวด้วยความดีใจ แต่พอนึกขึ้นได้ก็รีบปล่อย“ผมดีใจจังที่เจนไม่โกรธผม…งั้นเรามาชนแก้วกัน…” ว่าแล้วบิ๊กก็รินไวน์ใส่แก้วเขาและแก้วของเจนจิราเพิ่ม แล้วเอามาชนแก้วกัน“นี่บิ๊กจะมอมเจนหรือคะ…” เจนจิราดื่มแล้วก็หันมาถามบิ๊ก ด้วยการที่ดื่มกันไปพอสมควร บิ๊กก็กล้าพอที่จะพูดทีเล่นทีจริงกับเจนจิราไปบ้าง“แล้วเจนจะยอมให้ผมมอมหรือเปล่าล่ะ..” เจนจิรามองค้อนบิ๊กแล้วตีไปที่แขนเขาเบาๆ แล้วบอกว่า“บ้า…จะมอมสาวแล้วยังมาถามเค้าอีก…” พอเจนจิราเอาตีแขน บิ๊กก็ยกมือขึ้นจับมือเธอกุมเอาไว้ไม่ยอมปล่อย เจนจิราก็ไม่มีการขัดขืน ดึงมือกลับ ปล่อยให้ชายหนุ่มนั่งกุมมือเธอเอาไว้ สักครู่ศรีษะของเจนจิราก็เอนลงมาซบที่ไหล่ของชายหนุ่มด้วยความเคลิบเคลิ้มจากเสียงเพลง บรรยากาศ และฤทธิ์ของไวน์ที่ดื่มไป จากนั้นมือที่เกาะกุมกันก็เปลี่ยนมาโอบกอดกันแล้วค่อยๆ เลื่อนลูบไล้ไปตามแขน ลำตัว จนเจนจิราขนลุกเกรียว ไฟในร่างกายของเธอถูกจุดฟรึบลุกขึ้นมา“อย่าคะบิ๊ก…อืมมม..ยะ..อย่าาา…” เจนจิราร้องห้ามชายหนุ่มด้วยเสียงที่เบาหวิวจนแทบไม่ได้ยิน แต่มือเธอกลับไม่มีการปัดป้องเลยสักนิด ทำให้บิ๊กมั่นใจว่าเจนจิรานั้นได้เปิดทางให้เขาอย่างเต็มที่แล้ว ที่ร้องห้ามก็คงร้องห้ามไปตามมารยาหญิงเท่านั้น บิ๊กหันมาหอมแก้มเจนจิราเสียงดังฟอดอย่างชื่นใจ“แก้มเจนหอมจัง..ไม่รู้ตรงอื่นจะหอมแบบนี้หรือเปล่านะ…” บิ๊กหอมแก้มเจนจิราแล้วก็กระซิบถามที่หูเธอ พร้อมกับเอาจมูกไซร้ไปตามซอกคอขอเธอ“บ้า..มาแอบหอมแก้มเค้า..อุ้ยย..ซี๊ดดด.. อย่าแกล้งเจนซิคะ อือออ…บิ๊ก..อย่าค่ะ..เดี๋ยวเด็กมาเห็น…อูยยย…” พอได้ยินว่าเด็กจะมาเห็น บิ๊กเลยหยุดจูบไซร้เจนจิรา แต่มือที่โอบกอดเธอยังไม่ยอมปล่อย เพราะแสงไฟที่สลัวขนาดนี้ คงไม่มีใครเห็นหรอกว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ บิ๊กสอดมือผ่านใต้รักแร้แล้วลูบไล้เบาที่ข้างๆฐานเต้านมของเจนจิรา“อูยยยย…อย่าซิคะบิ๊ก…เดี๋ยวคนอื่นเห็น..อืมมม.. อีกอย่างเจนก็มีสามีแล้วนะ..อูยยย..ยะ..อย่า…” เจนจิราร้องห้ามบิ๊ก เสียงกระเส่า ถึงตอนนี้คงจะห้ามบิ๊กไม่อยู่แล้ว“มืดขนาดนี้ไม่มีใครเห็นหรอก…เจนอย่ากังวนไปเลย…” ถึงตอนนี้มือของบิ๊กได้กุมเต้านมของเจนจิราไว้เต็มมือ พร้อมกับนวดคลึงไปมาเบาๆผ่านบราที่เธอสวมอยู่“แต่เจนมีสามีแล้วนะบิ๊ก..ซี๊ดดด…” ถึงจะมีอารมณ์ขนาดไหน แต่เจนจิราก็ยังนึกถึงสามีเธออยู่ “แต่เค้าก็ปล่อยให้เจนเหงา…ผมรู้ว่าเจนทรมาน.. ให้ผมช่วยเจนนะ..ผมอยากทำให้เจนมีความสุข…” บิ๊กบอกพร้อมกับหอมแก้มเธออีกครั้ง ถึงตอนนี้เจนจิราคงเงี่ยนจัดนั่งหลับตาพริ้มเผยอปากขึ้นอย่างเชิญชวน มือเธอเริ่มเลื่อนมากอดเอวบิ๊กไว้แน่น บิ๊กเห็นแล้วก็หันมองไปที่ทางเข้า พอเห็นว่าปลอดคน เขาก็ยื่นปากไปประกบปากเจนจิราทันที พอปากเขาได้สัมผัสกับปากเจนจิราเท่านั้นแหละ เจนจิราก็เผยอออกมารับทันทีเหมือนกับเฝ้ารออยู่อย่างนานแสนนาน มือที่โอบกอดเอวเขา ก็เลื่อนมากอดคอชายหนุ่มดึงเข้าไปจูบปากอย่างเร่าร้อน จนบิ๊กแทบทนไม่ไหว ต้องถอนปากออกมาจากปากเธอแล้วกระซิบที่หูเธอว่า“ไปที่คอนโดผมดีกว่านะเจนจ๋า…” เจนนั่งพิงไหล่ชายหนุ่มกระสับกระส่ายด้วยอารมณ์ที่จะถึงสุดขีด“ค่ะ..แล้วแต่บิ๊กเถอะคะ…บิ๊กขา..เจนไม่ไหวแล้ว.. ช่วยเจนด้วย…” เจนจิราร้องครางบอกบิ๊ก อย่างไม่หลงเหลือความอายแล้ว บิ๊กจึงกดกริ่งเรียกเด็กมาเก็บเงินแล้วรีบกลับไปที่คอนโดเขาทันที ระยะทางที่ไปคอนโดแค่ไม่ถึงกิโลเมตร แต่มันเหมือนกับไกลเป็น 10 กม. แต่ก่อนที่จะถึงคอนโดเขาได้แวะที่ร้านสะดวกซื้อ“ถึงแล้วหรือคะบิ๊ก…” เจนจิราถามทันทีที่รถจอด
