รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 14
รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 14 การก้าวเดินครั้งสำคัญ!!
…เวลาหัวค่ำ…ผมนั่งเฝ้าอยู่ใกล้ๆมือถือตัวเองเพราะเตรียมใจล่วงหน้าไว้ว่าจีจะต้องโทรมาสวดยับอย่างแน่นอน…
“หวัด…โอ๊ว!!”
“ไม่ต้องมาหวัดดี!!…แกน่ะเสร็จยัยมารร้ายไปแล้วใช่มั้ย?”
“มารร้ายอะไร?…เบาๆเสียงก็ได้น่า…แก้วหูงี้แทบแตก”
“ไม่ต้องทำ
มึน!!!…ก็นังมารจุนไงเล่า!!”
“จี!!…ทำไมพูดก้าวร้าวกับพี่จุนแบบนั้น?”
“ช่างฉัน!!!…แกอย่ามัวเฉไฉรีบเล่าเรื่องทั้งหมดมาเดี๋ยวนี้ว่าทำไมถึงไปทำเรื่องบัดสีกับยัยนั่นได้”
…เสียงดังเกรี้ยวกราดซึ่งแสดงว่าจีกำลังโกรธชนิดไฟลามทุ่ง…ปิดบังหรือแก้ตัวก็คงไม่มีประโยชน์อันใดผมจึงสารภาพตามความจริงและเล่าเหตุการณ์เกือบทุกอย่างยกเว้นไอ้วีรเวรลมปากอ่าวอัปยศ…
(ย้อนไปเมื่อตอนเย็น…หลังจากโดนถล่มด้วยกระบวนท่าสะสางแค้นที่ถูกนำมาใช้เที่ยวล่าสุด…สบโอกาสที่กางเกงว่ายน้ำแบบผูกเชือกของพี่จุนเกิดหลุดและเธอผละตามไปเก็บผมก็พยายามพาร่างอันบอบช้ำว่ายมาถึงขอบสระ…
“แฮ่กๆ…นึกว่าจะตายซะแล้ว…ราวกับได้เห็นนรกรำไร”
“โย่ว~~…กางเกงดันหลุดซะได้…รอดชีวิตไปนะเจ้าถั่วงอก…ยังมามองหน้าอีก!!!…รึจะเอา?”
…ขืนยังอยู่ให้เห็นหน้าก็ไม่รู้จะโดนลงฑัณท์ด้วยวิธีการโหดๆอะไรอีกบ้าง…ผมรีบเดินไปห้องน้ำสถานที่เริ่มต้นของเรื่องยุ่งทั้งหมด…ทำธุระเสร็จออกมาเห็นพี่จุนคุยอะไรบางอย่างกับพี่บรีน…
“ใจเสาะจริงเล้ยไอ้เด็กบ้า!!…กะอีแค่บอกรักผู้หญิงก็ยังไม่กล้า…มันกำลังคิดอะไรน่ะ?”
“……………………………………………”
“……………………………………………”
…จากนั้นทั้ง 2 สาวต่างกระซิบกระซาบกันชวนให้น่าสังสัยนักและพอรู้ว่าถูกแอบดูก็มองผมเป็นตาเดียว…ชักท่าไม่ดีแล้วสิ…ผมรีบหลบเข้ามาในห้องน้ำอีกครั้ง…
“…พี่จุนคงไม่ได้บอกพี่บรีนไปเรียบร้อยแล้วนะ?…ไม่งั้นเราซวยแน่ๆ…นั่นปะไร!!”
…มีคราบอสุจิที่หลงเหลือจากการร่วมรักกับพี่จุนซึ่งมันติดที่ขอบอ่างเป็นหลักฐาน…ผมไม่รอช้ารีบทำลายมันทิ้งและสำรวจดูตามที่อื่นจนแน่ใจว่าไม่มี…
“เกือบไป–…ไอ้นี่ยิ่งซวยตายโหง!!”
“ซวยอะไรหรือคะ?”
“หวา~~…ปละ…เปล่า…พี่บรีน…มีอะไรหรือครับ?”
“คือ…พรุ่งนี้…เคนพอจะว่างมั้ย?”
“ว่างสิครับ”
…จะไม่ว่างได้ยังไง?…ต่อให้มีธุระด่วนแค่ไหนแต่วันเกิดของพี่บรีนสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด…
“ค่ะ…เอ่อ…คือบรีนคิดมาตั้งหลายวันแล้ว…มันอาจจะกะทันหันไปสักนิดแต่พรุ่งนี้เคนไปปทุมธานีกับบรีนเถอะนะคะ?”
“ปทุมธานี?”
“…ที่ชวนเพราะอยากให้เคนไปรู้จักกับพ่อและแม่ของบรีนจ้ะ”
“หา!?…พี่…พี่พูดจริงๆหรือครับ?…ไม่ได้หลอกให้ผมดีใจเล่นนะ”
“ไม่ค่ะ…พี่จองตั๋วรถทัวร์เผื่อไว้ให้เคนด้วย…เที่ยว 6 โมงเช้าค่ะ”
…พอพี่บรีนพูดจบผมก็ตรงเข้าไปกอดเธอและแทบอยากจะร้องไชโยออกมาดังๆ…สาวชวนเข้าบ้านไปพบพ่อกับแม่ในวันเกิด…มันจะมีความหมายอะไรอื่นอีกได้เล่า?…
“อุ๊ย!!…อย่าค่ะ…เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
“แหะๆ…ผมดีใจจนลืมตัวครับ”
“ตั้งใจจะทำแบบนี้แต่แรกล่ะมั้ง…ตกลงไปนะคะ?”
“ไปแน่ๆครับ!!…ผมไม่มีวันปฏิเสธอย่างเด็ดขาด…ไป…ไปครับ…เอ่อ–…ว่าแต่…”
“คะ?”
“เมื่อกี้ที่พี่คุยกับพี่จุน…”
“อ๊ะ!!…ไม่บอก…เอาไว้จะเล่าให้ฟังทีหลังนะคะ”
“…ครับ”)
“เฮอะ!!…แล้วไง?…แฟนพาเข้าบ้านไปรู้จักกับว่าที่พ่อตาแม่ยาย…คิดจะโอ้อวดกันรึ?”
“ไม่ได้โอ้อวดสักหน่อย…แค่เล่าให้ฟัง”
“คือกันนั่นแหละ!!!…แล้วนายยังมีหน้าเกิดอารณ์เงี่ยนไปล่อยัยจุนอีก…อีนั่นมันก็บ้า!!…ผู้ชายมีถมเถไม่ไปหิ้วมานอนกก…สงสัยหมดท่าไม่มีใครเขาเอาล่ะสิถึงได้คว้าเด็กใกล้บ้านที่เห็นมาแต่อ้อนแต่ออกอย่างนายแทน…หือ?…เจ้าถั่วงอก!!”
“จี!!”
“ทำไม!!…เราพูดอะไรผิดตรงไหน?…ลองบอกมาซิ”
“นั่นแม่เธอนะ”
“ก็แค่แม่เลี้ยงไม่ใช่แม่แท้ๆ!!!…หึ!!…ไอ้นั่นก็โง่แล้วเสือกอวดเก่ง…งานนี้ไอ้โง่เจออีบ้า…มันส์ซะ”
“ใครโง่?”
“ก็ไอ้เขียวหัวโล้นกับพวกของมันไง!!…นังมารตีนผีนี่ไม่ได้เคี้ยวได้ง่ายๆสักหน่อย…ถ้าแค่นี้ถูกล้มได้ก็ผิดวิสัยอย่างแรงละ…ต่อให้มีมือเท้าเปล่าๆก็สู้คนจำนวนมากกว่าได้…ยัยนั่นผ่านสนามรบจริงๆมาแล้วนะ”
“สนามรบ?”
“นายยังพอจำได้มั้ย?…ช่วง 2 ปีก่อนที่จุนหายออกจากบ้าน…ที่จริงยัยนั่นน่ะไปเป็นทหารรับจ้างรบกับกองโจรในแอฟริกา…ฆ่าคนตายเป็นเบือ”
“ฮ้า!!!…ไหนจีบอกว่าพี่จุนไปหางานทำที่ดูไบไง?”
“……………………………………………..”
“ตอบฉันสิ!!…นี่…นี่เป็นความจริงเหรอจี?…ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่ามาโกหกกัน”
“เออ!!…ครั้งนั้นไม่ได้พูดความจริงแต่วันนี้ฉันซีเรียสแล้วยังจะมีอารมณ์โกหกนายไปหาสวรรค์วิมานอะไรอีกเล่า?…ความจริงก็เป็นอย่างที่บอกนั่นแหละดังนั้นเทคนิคประสบการณ์ต่อสู้จึงมีล้นเหลือ…กะอีแค่พวกกุ๊ยท้องถิ่นกระจอกๆไม่มีทางคว่ำยัยนั่นลงแน่”
…พี่จุนเคยเป็นทหารรับจ้างรบ!?…มันน่ากลัวเกินไปแล้วล่ะครับ!!!…มือเรียวบางคู่นั้นที่สร้างความสุขให้แก่แท่งเนื้อของผมเคยจับอาวุธปืนยิงคนตาย…ถ้าเป็นผู้อื่นบอกจะไม่มีวันเชื่ออย่างเด็ดขาด…
“อดีตหมายเลข 1 ของวงการบวกกับที่เคยเอาชีวิตไปเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแทบทุกวินาทีในสมรภูมิสงคราม…แม้ยากจะทำใจยอมรับแต่แม่เลี้ยงบ้าๆของเราเป็นผู้ทักษะยุทธอย่างแท้จริง”
…จีพูดถึงตรงนี้ก่อนเงียบเสียงไปครู่หนึ่ง…เธอดูเหมือนจะคลายความโกรธลงไปได้นิดหนึ่งแล้ว…
“ว่าแต่…จีเชื่อที่พี่จุนบอกหรือเปล่าว่าฝีมือเธอตอนนี้ยังแพ้?…”
“แพ้ฝนเหรอ?…เออ–…ถ้าเรื่องการต่อสู้…กับเราน่ะจุนไม่เคยพูดเล่นหรอก…แต่…แกไม่ต้องพาเราเปลี่ยนคุยเรื่องอื่นเลยนะเว้ย!!”
“??”
“เราอุตส่าห์เตือนแล้วเตือนอีกนะว่าให้นายใส่ใจแต่คุณบรีนเท่านั้น…นี่ถ้าอยู่ต่อหน้าจะเตะสักผัวะ…หมั่นไส้จริง!!”
…ถึงจะดุด่าผมแต่จีก็เริ่มใจเย็นลงตามลำดับเนื่องจากน้ำเสียงของเธอใกล้ลดระดับเป็นปกติ (เดาเอา) …
“แต่ก็ช่างมัน…ถือซะว่าวันนี้นายมีลาภปากโชคดีได้กินหอยผัดฉ่าฟรีๆ…อร่อยมั้ย?”
“มันก็…อร่อยมากนะ…แต่ที่จริง…”
“ทำไม?…จุนมันซาดิสต์ขย่มดอนายหักคารูไปแล้วรึ?”
“เปล่า–…คือ…ไม่…ไม่มีอะไรหรอก”
…เกือบเผลอหลุดปาก…แย่แล้ว!!!…ก่อนกลับบ้านพี่จุนสั่งว่าห้ามบอกใครหรือแม้แต่จีก็ห้ามบอกนี่นา…
“นี่แกยังอมอะไรอีกวะเนี่ย?…รีบคายมาซะ!!…ถ้าบังอาจปิดบังแล้วรู้ทีหลังเราจะทึ้งหมอยนายให้เกลี้ยง!!”
…เอ้า!!…จนได้สิกูเอ๊ย~~…ถ้าบอกก็โดนพี่จุนอัดแต่ถ้าไม่บอกก็ต้องถูกจีซัด…เอาไงดี?…
“เคน!!…เรา 2 คนเป็นเพื่อนซี้กันไม่ใช่เรอะ?…นายสามารถคุยปรึกษากับเราได้ทุกเรื่องไม่เว้นกระทั่งเรื่องหีควยหรือเรื่องเย็ดกัน…เล่ามาเถอะเราฟังได้”
“มันจะดีเหรอ?”
“อายอะไรอีกว๊า~~…นี่เราไม่ใช่เพื่อนรักของนายแล้วรึ?”
“อือ–…ได้…งั้นฉันบอกก็ได้…แต่อย่าเยาะเย้ยและเหยียบไว้เลยนะ”
…ผมตัดสินใจยอมเล่าเรื่องน่าขายหน้าในห้องน้ำของคลับให้เพื่อนรักฟังจนหมดเปลือก…
“อุ!…อุ๊บ!!…ฮ่าๆๆๆ…เป็นความจริงหรือวะนี่?…ฮิๆ…ยัยจุน…สวรรค์ล่ม!!!…ฮะๆๆๆๆๆ”
…จีหัวเราะดังลั่นด้วยความสะใจมากๆ…นานแล้วนะที่ไม่ได้ยินเธอปล่อยเสียงหัวเราะอย่างสุดกลั้นแบบนี้…
“บอกจะทำให้ยิ่งกว่าเราเมื่อคืนนั้น…จะโขยกกันจนถึงขั้นเอวเคล็ด…โอ๊ย!!…น่าขำฉิบหายโว้ย~~…ฮะๆๆๆ…เราน่ะไม่มีวันซ้ำเติมนายแต่สมน้ำหน้าอีแม่เลี้ยงจอมห้าวให้สะใจยังจะสนุกซะกว่า…ฮ่าๆๆๆ”
“อย่าขำนักซี่–…ฉันน่ะมันน่าทุเรศมาก…ทำให้พี่จุนผิดหวังทั้งที่เธออุตส่าห์ยอมมีอะไรด้วยในรอบ 12 ปี”
“ฮึ!!…ไอ้ที่บอกว่าไม่ยุ่งกับใครมา 12 ปีนี่จะเชื่อได้หรือเปล่าไม่รู้นะแต่สิ่งที่นายไม่ควรทำกับจุน…ไม่สิ…ไม่ควรทำกับผู้หญิงคืออย่าปล่อยให้เธอคนนั้นอารมณ์ค้าง…ผัวเมียเขาเลิกกันหรือแอบไปมีชู้ก็เพราะสาเหตุนี้มานักต่อนักแล้วว่ะ”
“……………………………………………”
“แต่ที่นายเล่ามาก็พอจะเชื่อได้ว่าตลอด 10 กว่าปีมาเนี่ย…จุนคงไม่เคยยุ่งกับใครจริงๆ”
“?”
“หอยยัยนั่นคงมีรสเผ็ดร้อนเกินไปมากกว่า…ท่อนเอ็นของนายก็ตะกละกินเอ๊ากินเอาอย่างเอร็ดอร่อย…น้ำตามันเลยไหลเร็วกว่าปกติ”
…หัวข้อสนทนาเปลี่ยนเป็นเรื่องทะลึ่งไปซะแล้ว…จีกระเซ้าถึงเจ้าหนูน้อยของผมๆก็เลยแหย่กลับบ้าง…
“เอ่อ–…งั้นหอยของจีน่าจะหวานนุ่มลิ้นกว่าของพี่จุนนะ”
“ฮะๆๆ…แน่นอน…ของเรารสกลมกล่อมไม่จัดจ้านน่ะ…อยากพิสูจน์มั้ยเล่า?”
“ว่าไงนะ?”
“ถ้ามาหาเราภายใน 2 ชั่วโมงนี่…นายจะได้ทานหอยอวบๆรสหวานๆของเรา…จะทานที่ริมทะเลสดๆเลยก็ยังได้…”
“ฮื้ย~~…ใครจะไปถึงที่นั่นภายใน 2 ชั่วโมง?…รู้ทั้งรู้ว่าฉันทำไม่ได้เลยแกล้งยั่วกันนี่หว่า!!”
“…แล้วแต่จะคิด”
“ดันพูดยั่วให้อยากขึ้นมาซะงั้น…คืนนี้ฉันคงนอนเงี่ยนหีของเธอทั้งคืนแน่ๆ”
“เร๊อะ!?…คิดถึงหีเราขนาดนั้นเชียว?…ก็ยังมีพี่บรีนอยู่ทั้งคน…แค่พูดเพราะๆหวานๆแล้วขอเธอดูซี่!!”
“พูดง่ายจังนะจี”
“ก็นายมันคนรอบจัดอยู่แล้ว…ไม่ใช่พี่บรีนก็คงเป็นพี่แตงชู้ลับไอ้เอ๊าะ…รึใจกล้าไม่กลัวเจ็บตัวก็ยัยจุน”
“ไม่ไหว…เคนกลายเป็นไอ้ลมปากอ่าวไร้น้ำยาในสายตาของพี่จุนไปเรียบร้อยแล้ว…ในเมื่อไม่มีใครงั้นฉันขอนอนจินตนาการฝันถึงหอยของเธอเมื่อคืนนั้นดีกว่า”
“โอ๊ะไอ้บ้า~~~…น่าเศร้าตายเนาะ!!…หีสาวคนอื่นที่นายเคยล่อมันจะสวยกว่าน่าดูกว่าของเราถมเถออก…อีกอย่างนายก็เห็นของเรามาแต่เล็ก…ไม่เบื่อหรือไง?”
“ไม่เบื่อ…ยังไงก็ไม่เบื่อ…เคนว่าของจีสวยกว่าคนอื่นที่เคยเห็นมาทั้งหมด…ถึงของพี่จุนจะโหนกมากแต่ยังไงจีก็ดีกว่าแหละ”
“ผู้ชายอะไรแหลเก่งจังหึ?…พอๆๆ…ไม่ต้องบรรยายถึงหอยยัยนั่นให้เราฟังอีกแล้ว…จะอ้วก!!”
“…………………………………………..”
“อ่ะ!!…เห็นแก่เจ้าถั่วงอกที่น่าสงสารตายชัก…ถ้างั้น…จงให้สัญญามาซิว่านายจะไม่เอาสิ่งที่เราจะส่งให้ต่อไปนี้เอาไปเผยแพร่กับใคร…แม้แต่พี่บรีนหรือจุนก็ตาม”
“มันคืออะไรหรือ?”
“สัญญามาก่อนเซ่!!!…รึจะไม่เอา?”
“เอาๆๆ…ก็ได้ๆ…เคนให้สัญญาว่าถ้ามีบุคคลที่ 3 รู้ขอให้จีเลิกคบเป็นเพื่อนกับฉันได้เลย”
“ดีมาก…รอสัก 20 นาที…เราจะส่งของแก้เงี่ยนไปให้และก็ชักว่าวจนกว่าจะซีดตายไปเถอะ…ไอ้เพื่อนบ้า!!”
(มีลุ้น…ถ้าบอกแบบนั้นไอ้ที่จะส่งมามันก็ต้องเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่าแน่ๆ…มันคืออะไรหนอ?…น่าตื่นเต้นจัง…หรือจะเป็นคลิปเสียงตอนเล่นเสียวกับแฟน?)
…………………………………………………………………………………………………………….
…ระหว่างที่รอก็นั่งจัดของใส่กระเป๋าเพราะพรุ่งนี้ต้องออกจากบ้านแต่เช้ามืดพร้อมพี่บรีน…ทางสะดวกที่น้าจี๊ดพามิวไปเยี่ยมคุณยายที่ตาก…หยิบโน่นวางนี่แล้วพลันนึกถึงคำพูดของพี่จุนตอนก่อนจะแยกย้ายกันกลับ…
(“ถั่วงอก!!”
“โธ่~~…พี่อย่าเรียกผมแบบนั้นสิครับ”
“โฮะ!!…กลัวบรีนรู้?…ก็เพราะมัวแต่กังวลกับเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ความรักถึงไปไม่ถึงไหน…นี่!!…พี่อยากให้เคนทำอะไรให้มันชัดเจนลงไปซะที”
“ความหมายของพี่?…”
“เท่าที่พี่สังเกต…พวกเธอ 2 คนยังไม่เคยมีอะไรกันใช่มะ?”
“จะ…จะมีได้ยังไงครับ!!…ผมไม่ใช่ผู้ชายที่จีบผู้หญิงเพราะมุ่งหวังเรื่องพรรค์นั้น”
“เคนพูดโกหก…”
“??”
“จำไว้…คนเราเกิดมามี 2 สิ่งที่ต้องทำ… 1 เพื่อดำรงชีวิต… 2 เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์…ถึงพี่จะเล่าเรียนมาน้อยแต่ก็พอรู้…มนุษย์ทุกคนน่ะมีความต้องการทางเพศด้วยกันทั้งนั้น…พี่…เคน…จี…บรีนก็ไม่มีข้อยกเว้น”
“พี่จะให้ผม…”
“อย่าทำเป็นเซ่อ!!…โตๆกันแล้ว…ไปทำเรื่องอย่างว่ากับบรีนเธอซะ”
“พี่บรีนต้องไม่ยอมแน่ๆครับ”
“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไง?…คิดจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษก็ให้รู้จักเวลาหน่อยพ่อคุณ”
“พี่บรีนคือผู้หญิงที่ผมมอบความรักให้อย่างจริงใจ…ผมจะทนุถนอมและไม่สร้างเรื่องด่างพร้อยให้กับตนเองด้วยการย่ำยีใช้กำลังกับเธอเด็ดขาด…ถ้าจะมีความสัมพันธ์กันก็ต้องเกิดจากการยินยอมพร้อมใจของทั้ง 2 ฝ่ายครับ”
“…คิดอยู่แล้วว่าเคนจะต้องพูดอะไรในทำนองนี้…เชยซะไม่มี”
“??”
…แล้วจู่ๆพี่จุนก็เอื้อมมือคว้าคอผม…รวดเร็วจนไม่อาจตั้งตัวหรือหลบทันได้เลย…
“อุ…อุ๊ก!!!!”
“…………………………………………….”
…กำลังแขนอันทรงพลังของอดีตแชมป์โลกเทควันโด้สามารถยกร่างผมลอยขึ้นทั้งตัวและค่อยๆผ่อนแรงลง…
“แค่กๆๆ…นี่…นี่มัน…อะไรครับพี่?”
“เริ่มจะรู้บ้างหรือยัง?”
“??”
“มนุษย์น่ะนะตายง่ายกว่าที่คิดมาก…อดน้ำอดอาหารก็ตาย…หายใจไม่ออกก็ตายแล้วอย่างเมื่อกี้ถ้าพี่เค้นแรงบีบเต็มที่…แค่นี้กระดูกคอของเคนก็หลุดจากกันล่ะ”
“พี่จุน…”
“ที่เธอพูดมามันก็ถูกแต่ไม่ทั้งหมด…พี่อยากให้เธอทั้ง 2 มีความสุขกันโดยไม่ต้องไปสนใจคำพูดอันไร้สาระจากคนนอกหรือมัวกังวลเรื่องนั้นเรื่องนี้ในเมื่อมีหัวใจที่ตรงกัน…อย่าลืมว่าคนเรามีชีวิตเหลืออยู่บนโลกใบนี้น้อยเข้าไปทุกวินาที…รีบมีความสุขกันซะตั้งแต่ยังมีโอกาสเถอะ”
“ถ้าอย่างงั้น…สิ่งที่ผมเชื่อมั่นมาตลอด…มันก็ผิดสิครับ?”
“สำหรับเคนมันอาจจะถูกแต่สำหรับผู้หญิงหลายๆคนที่รวมทั้งตัวพี่หรือแม้แต่บรีนก็อาจคิดแบบเดียวกันว่า…มันผิดย่ะ!!…นี่ถามจริง…ไม่รู้เหรอว่าตลอดเวลาที่อยู่ใกล้ชิดกันบรีนชอบเธอหรือเปล่า?”
“ผมไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองมากหรอกครับ”
“ช่างประเสริฐซะจริงจริ๊ง~~…เอาละ!!…พี่จะสงเคราะห์เจ้าลมปากอ่าวแถมไม่รู้ใจหญิงให้ได้รู้…บรีน…เธอรักเคนนะ”
“พี่บรีน…รักผม”
“เมื่อกี้เธอเป็นคนบอกพี่เองแหละ…รู้ดังนี้แล้วจะทำอะไรต่อไปก็เป็นเรื่องของเคนละกัน…พี่จะไม่พูดอะไรอีกเพราะเป็นคนนอกมาตั้งแต่ต้นและขออวยพรให้พวกเธอทั้ง 2 โชคดี”)
…ลงว่าพี่จุนออกปากเองมันก็ต้องเป็นความจริงแน่นอน…
(แต๊งๆ…แต๊งๆ)
“กำลังคิดเพลินๆเชียว…จีส่งอะไรมาให้เรานะเอ่ย?…ให้รอตั้งเกือบครึ่งชั่วโมง…ฮะ…เฮ้ย!!!!”
…นี่มัน…แม่ทอมบอยส่งภาพเปลือยมาให้ผมทางมือถือตั้ง 7 รูป…ถึงแม้จะดูมัวหรือไหวไปบ้างแต่ก็ยังเห็นรายละเอียดชัด…ถ้าเอาลงคอมแล้วขยายนะ…พ่อจะพิมพ์มาแปะประดับฝาผนังห้องน้ำแม่งเลย (ว่าไปนั่น) …
“ภาพของจี?…เดี๋ยวก่อน!!…นี่อาจเป็นของคนอื่นก็ได้”
(แต่น…แต๊น)
“ไง!!…ได้รับหรือยัง?”
“อื้อ!!…ชัดเจนมาก…ว่าแต่จีส่งตรงหอยสดๆแดงๆของใครมาให้เนี่ย?”
“บ๊ะไอ้นี่!!!…จะของใครได้อีกเล่า!!…ก็เราเพิ่งแก้ผ้าถ่ายเมื่อกี้ไงล่ะ…ดูดีๆสิมี 2 ภาพมั้งที่เห็นหน้าด้วย”
(สุดยอด!!!!…ถ้าไม่ซี้กันจริงไม่มีทางทำแบบนี้หรอกนะครับ…ถ่ายรูปโป๊ของตัวเองแล้วโชว์ให้เพื่อนดูน่ะ…ที่สำคัญคือต้องไว้วางใจกันมากๆด้วย)
“…ไหนๆ…เออ–…จริง…นี่เธอให้ใครถ่าย?”
“อ๋อ!!…คู่ขาลับๆในชมรมเราเอง…พอดีสบโอกาสเหมาะที่เพื่อนๆกับอาจารย์ออกไปเที่ยวตลาดนัดริมหาดเหลือแค่เรา 2 คนก็เลยขอให้เธอช่วย”
“เหลือเกินจริงๆนะ”
“แต่แม่งอายเหมือนกันว่ะ….ว่าไง!!…พอจะช่วยให้หายเงี่ยนบ้างมะ?”
“ใครว่า!!…อย่างนี้มันยิ่งเงี่ยนไปกว่าเก่าน่ะซี่!!!…จีจ๋า~~…กลับมาขอฉันสักครั้งเถอะนะ…อูย~~…ดูซิดู…หอยของเธอนี่มันช่างสวยลงลิ้นเลียน้ำหีเหลือเกิน…แคมก็แด๊งแดงน่าจูบดูดแตด”
“เฮ่ๆๆ…อ้อนใหญ่เลยนะๆถั่วงอก…ที่แท้ก็ยังอยากตีหม้อเราอยู่นี่หว่า!!…น่า–…ยังไงๆพี่บรีนก็ต้องดีกว่าเราหรือยัยจุนอยู่แล้ว…ไปบอกรักเธอซะแล้วชวนเข้าโรงแรมกันเลย!!!”
“บ้ารึ?…บอกรักแล้วชวนเข้าโรงแรม…พี่บรีนจะได้ด่าฉันเปิงน่ะสิ!!”
(แนะนำคล้ายๆพี่จุนแฮะ)
“จากที่นายบอก…พรุ่งนี้วันเกิดเธอก็ไม่ต้องไปหาของขวัญอะไรอื่นหรอก…คำสารภาพรักของนายนั่นแหละคือของขวัญที่พี่บรีนต้องการมากที่สุดแน่ๆ…เอาล่ะแค่นี้ก่อน…เราอยากเล่นอะไรสนุกๆกับเด็กเราก่อนทุกคนจะกลับน่ะ…ชักคันหียิบๆว่ะ”
“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมาก…อ้อ!!…ส่งไฟล์เสียงหรือคลิปตอนตีฉิ่งมาให้ดูบ้างสิ”
“เจ้านี่ได้คืบจะเอาศอกเว้ย!!!…หน้าจอน่ะจ้องเข้าไปซะให้ตาถลนเถอะ…คืนนี้ดูภาพหีภาพตูดเราแล้วก็ชักว่าวให้น้ำเงี่ยนแตกไปซะไอ้ลามกเอ๊ย~~”
…วางสายไปแล้ว…ได้ขนาดนี้ก็ดีถมเถ…อื้อหือ~~…แต่ล่ะภาพนี่มันทำให้น้ำควยพุ่งกระฉูดได้ง่ายๆ…ผมลุกไปปิดประตูล็อคกลอนอย่างแน่นหนาก่อนกลับมาชื่นชมเรือนร่างและความสวยสดของอวัยวะเพศซึ่งจัดให้โดยเพื่อนรักที่แสนดี…พี่จุนครับ…ครั้งนี้ผมจะขอทำตามหัวใจตัวเองที่เรียกร้องทำเรื่องอย่างว่ากับรูปโป๊ของลูกสาวพี่โดยมีเวลาถึงเที่ยงคืนเท่านั้น…ทำไมน่ะรึ?…
“เพราะหลังเที่ยงคืนเป็นต้นไปจะย่างเข้าสู่วันเกิดของพี่บรีนซึ่งนับจากนั้นหัวใจของเราจะต้องคิดถึงแต่เธอเพียงผู้เดียว”
(รูปแรก…จีถอดเสื้อผ้าเหลือเพียงชุดชั้นในสีครีมนอนตะแคงตัวอวดโชว์ความเซ็กส์ซี่ทุกสัดส่วนของร่างกาย…ยิ่งดูก็ยิ่งน่าเสียดาย!!…เป็นทอมทำไมว๊า~~…ชิ้นผ้าส่วนบนมันแทบจะแบกรับความอวบอั๋นของหน้าอกไม่อยู่ยอดปทุมถันดันยกทรงออกมาจนเห็นเม็ดชัดแจ๋ว…ส่วนผ้าชิ้นล่างก็ไม่แตกต่างกัน…เนื้อผ้าของกางเกงชั้นในมันก็บางซะจนไม่อาจจะปิดบังเนินสามเหลี่ยมหัวกลับประดับขนหมอยสีดำขลับได้มิด…แม้ความอวบอูมจะสู้ของพี่จุนไม่ได้แต่ก็มีบางอย่างมาทดแทนซึ่งนั่นคือเม็ดติ่งสีชมพูแก่ที่ตั้งเหนือปากรูสวาท…จากในรูปนี้มองไม่ค่อยเห็นเพราะมีขนขึ้นบัง)
“อูวววว…เซ็กส์ซี่ฉิบหาย…เพื่อนในวัยเด็กของเรานี่สุดยอดจริงๆ”
…แท่งเนื้อเริ่มขยายใหญ่เมื่อได้รับการกระตุ้นจากสิ่งยั่วเย้าทางเพศชั้นเลิศ…เจ้าสหายรู้ใจนี่เพียงแอบเห็นยกทรงหรือร่องนมหรือขอบกางเกงชั้นในของสาวๆแค่นิดเดียวก็พองก๋าเต็มเป้าแล้วโดยไม่ว่าจะเป็นแบบเห็นรอยตะเข็บยามสาวเจ้าทั้งหลายนั่งหรือก้าวเดิน…มันก็ต้องให้รู้สึกเงี่ยนอยู่ร่ำไป…อาจเรียกว่าไวต่อเรื่องพรรค์นี้มากเกินมั้ง?…นั่นไง!!…พลันหัวคิดอันทะลึ่งลามกก็พลันรื้อฟื้นความทรงจำถึงสาวๆคนอื่นที่ผมเคยเห็นของส่วนตัวด้วยไม่ว่าจะส่วนบนหรือส่วนล่างเพื่อช่วยประกอบการทำกามกิจ…ผมคนนี้น่ะเห็นผ้าผืนล่างชิ้นจ้อยมานักต่อนักทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ…
“ถ้านับเฉพาะคนพิเศษหรือคนใกล้ตัวเราก็มีอยู่หลายคน…”
…จี…สาวทอมบอยคนนี้…เรียกว่าเห็นแจ้งชัดแทบทุกรุขุมขนมาแต่เล็กแต่ไม่เคยเบื่อ…ยิ่งพอโตมาก็ยิ่งอยากดูเข้าไปใหญ่…ปกติเป็นการยากที่จะได้เห็นของเธอเพราะแต่งตัวมิดชิดและมักใส่กางเกงขายาวไปไหนมาไหนเสมอ (ยกเว้นคืนนั้นกับตอนนี้) …
“บางทีแจ๊กพอตแตกเพราะดันผ่านุ่งกางเกงในผู้ชายซะฉิบ!!!…ไปหาซื้อมาได้ยังไงวะ?…ไม่อายคนขายบ้างเล้ย~~”
…นอกจากจีแล้วก็มีอีกคนคือพี่บุศ…สาวเจ้าคนนี้ถ้าหนุ่มคนไหนไม่เหลียวมองก็ต้องบอกว่ามีปัญหาแล้วล่ะ…เวลาพี่บุศนั่งไขว่ห้างหรือก้าวเดินหนุ่มๆมักจะมองลงที่ต่ำเสมอ…ขาอ่อนเอย–…ปลีน่องเอย–…ถ้าโชคดีก็มีวาสนาเห็นแพนดี้ตัวจิ๋ว…ส่วนสำหรับผมขอดูในระดับแนวสายตามันจะดีกว่าเป็นไหนๆก็หน้าอกของพี่บุศน่ะเห็นแล้วทำเอาอิ่มทิพย์แบบไม่ต้องกินอะไรก็ยังได้…
“แต่เราหรือใครๆก็ไม่โชคดีเหมือนพี่บอลที่ได้รู้แจ้งชัดในร่างกายของพี่บุศทุกอณูเนื้อ…อืม–…นึกถึงพี่เขาก็ชวนให้คิดไปถึง 2 ลูกพี่ลูกน้อง…”
…คนแรกพี่แคท…นั่นแน่!!!…ผมเคยเห็นอะไรสวยๆงามๆภายในกระโปรงของเธอเหมือนกันนะครับซึ่งเข้าใจว่าดวงชะตาครั้งนั้นคงพุ่งถึงขีดสุดมันจึงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายจริงๆ…คือวันหนึ่งไปห้องสมุดแล้วพบพี่แคทนอนหลับที่โซฟา…ทีแรกไม่คิดว่าจะโชคดีอะไรหรอกแต่ผมดันทำหนังสือตกก็เลยก้มลงไปเก็บ…เท่านั้นแหละ!!!…กางเกงชั้นในสีขาวบริสุทธิ์ของสาวสวยที่สุดในมหาวิทยาลัยก็ปรากฏต่อหน้าแต่แค่แว่บเดียวเท่านั้นเนื่องจากพี่แคทลืมตาตื่น (อาจเพราะได้ยินเสียงหนังสือหล่น) เธอคงจะรู้ตัวว่าเผลอทำหวอออกเลยเปลี่ยนท่านอนซะใหม่ส่วนผมก็รีบออกจากที่นั่นตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ (ไม่ต้องบอกมั้งว่าเข้าไปทำอะไร?) …
“อา~~…เราจดจำภาพนั่นกลับมาสำเร็จความใคร่อย่างไม่ต้องเปิดหนังสือหรือหนังโป๊ไปอีกหลายวันเลย…ฮึ่ย!!…ไอ้น้องชายแข็งเป็นลำเต็มพิกัดเพราะกางเกงในของพี่แคทอีกแล้ว”
…อีกคนคือน้องฝน…อย่างที่ทราบๆกันดีว่าสาวน้อยคนนี้ชอบทำอะไรโลดโผน…เมื่อครั้งวันสอบกลางภาควันแรกผมเห็นฝนปีนขึ้นไปอยู่บนหลังคาอาคารสโมสรในคณะของเธอ…ใครๆเขาต่างตักเตือนว่ามันอันตรายให้ลงมาหล่อนก็ไม่สนใจนั่งกอดเข่าอ่านหนังสือสอบเฉยเลย…ถ้านั่งท่านั้นมันก็ต้องเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในกระโปรงจีบแน่ๆแต่ว่าไม่ใช่กางเกงในนะครับ…กางเกงขาสั้นสีแดงแจ๊ดต่างหาก…เล่นเอาหนุ่มๆ (รวมทั้งผม) เซ็งไปตามๆกัน…
“ก็ยังดีที่เห็นขาอ่อนสวยๆ…โคตรแห่งความขาว…ขาวเนียนเป็นบ้า…แล้วก็จากที่เราเห็น…ส่วนนั้นของเธอท่าจะใหญ่ด้วยแน่ๆ!!”
(รูปที่ 2 …เป็นภาพถ่ายในระยะใกล้ไม่เห็นหน้า…จีปลดตะขอยกทรงอวดโชว์หน้าอกและเอามือประคองโอบฐานนมไว้…โดยรวมทั้งหมดของจีนั้นก็ใหญ่สวยไม่แพ้พี่จุนแต่ยังแพ้พี่บุศ…นอกจากนี้ยังมีปลายนิ้วชี้กดที่หัวนมสีชมพูกึ่งน้ำตาลอ่อนที่ตั้งอยู่บนยอดเต้าคู่งามที่เต่งตึงโค้งเว้าแต่ก็แฝงไว้ด้วยความยืดหยุ่นนุ่มนิ่มตามธรรมชาติของเพศแม่ไว้อย่างเต็มที่แม้จะมีนิสัยอย่างผู้ชาย…เรียกว่าสาวแท้ๆบางคนยังอายม้วนไปเลยล่ะกัน)
“แม้หน้าจอจะเล็กแต่ก็ไม่ใช่อุปสรรค…อ้อ!!…ต้องปิดไฟห้องด้วยเพื่อใครจะได้ไม่มาเห็นเรากำลังเล่นว่าวในร่ม”
…จัดการตามที่พูดเสร็จแล้วผมก็ควักเจ้าหนูออกมารูด…ตามองพินิจอย่างชื่นชมในรูปร่างของแม่สาวทอมบอยปากพึมพำอย่างหื่นกระหายใคร่อยากลองลิ้มเจ้าของรูปส่วนมือก็สาวควยอย่างมีความสุขจนยากจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด…หน้าอกน่ะผมบีบเคล้นดูดดุนหัวนมมาหลายคนแล้วทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ไม่ว่าจะพี่กรรณ…นุ้ย…พี่แตง…น้าจี๊ด…จี…พี่จุน…ซึ่งยอมรับว่าแต่ล่ะน้องนางต่างก็มีดีกันไปคนละอย่าง…
(รูปที่ 3 …สาวทอมบอยนอนหงายในท่ายกล้อและแบะขาออก…ต้นขาขาวกับน่องคู่นั้นทำเอาใจผมสั่นสะท้านใช่เล่น…ยิ่งเจ้าเนินเนื้อที่มีกางเกงในปิดทับมันยังดันเต่งเป็นคุ้งเป็นแคมกันจะๆก็แทบทำให้ความดันพุ่งปรี๊ด…ขนในที่ลับบางส่วนยังแพลมออกทางด้านข้างของแพนดี้…ยัง…ยังไม่พอ!!!…ผมสามารถมองรูประตูหลังของจีได้รางๆอีกด้วย)
“อูยยยย…คืนนั้นน่าจะเย็ดเธอให้รู้แล้วรู้รอด…จะหีหรือตูดก็ได้…กูไม่เกี่ยงแล้ว…โอววววว…มันส์”
…ผมกระตุกท่อนลำเร็วขึ้นตามลำดับ…นี่ขนาดดูไปแค่ 3 ภาพน้ำกามก็ใกล้จะได้ออกมาสู่โลกภายนอก…ยังมีเหลืออีกตั้ง 4 ซึ่งมันก็เด็ดดวงทั้งนั้น…
“อด…อดทนไว้ก่อนโยม…ยุบหนอ…พองหนอ…เอ๊อะ!!…”
…สาวคนต่อไปที่ปรากฏในห้วงความคิดคือน้าจี๊ด…นี่!!!…คนนี้จะขาดไปมิได้เพราะไอ้โรคจิตอย่างผมชอบสอยหยิบกางเกงชั้นในของเธอมาช่วยสำเร็จความใคร่อยู่เนืองๆแถมไม่ต้องมัวไปแอบดูให้เสียเวลาเนื่องจากเห็นอยู่บ่อยครั้งไม่ว่าจะตอนเปลี่ยนชุดหรือตอนถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ…น้าจี๊ดไม่ค่อยสนใจกับผมผู้เป็นหลานชายแต่ต่อไปต้องสนมากขึ้นเพราะหล่อนเสร็จผมไปแล้ว (เกี่ยวกันหรือเปล่า?) …
“อะไร?…คิดถึงคนแม่แต่พาลคิดไปถึงคนลูกด้วย”
…ใช่แล้วมิวนั่นเอง…อยู่แค่ป.6 แต่ใส่ยกทรงแล้ว…แหม~~…ก็นมของน้องหนูมันใหญ่เกินตัวซะเหลือเกิน…ส่วนข้างล่างน่ะหรือ?…เห็นจนเอียน…อุ๊บ!!…ไม่ใช่…แต่เห็นเกือบทุกวันเพราะเธอชอบเข้ามายั่วเย้าผมโดยแกล้งเปิดโน่นเปิดนี่ให้ดูซึ่งแม้กางเกงในยังไม่หวือหวาเซ็กส์ซี่มากเพราะน้าจี๊ดยังไม่ให้ใส่แต่น้องมิวก็ชอบที่จะมาโชว์ให้ผมวาบหวิวใจเล่นทั้งแบบวับๆแวมๆหรือแบบจะๆเต็มๆ…
“คะ…ควยแข็งโป๊กไม่ยอมหด!!…เพราะนึกถึงหีน้องมิว…นี่กูเงี่ยนอยากเย็ดหีเด็กประถมด้วยหรือวะเนี่ย!?…โอววววว”
…พี่บรีน…นับจากวันแรกที่ย้ายเข้ามาอยู่…ตอนเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า…กางเกงชั้นในสีดำที่แสนเซ็กส์ซี่นั่นเป็นครั้งที่ผมเห็นชัดๆที่สุดเพราะเวลาต่อมาไม่กล้าแสดงอะไรที่น่าเกลียดออกไปให้หล่อนรู้ตัวอย่างมากก็แค่ชำเลืองด้วยหางตาเท่านั้น…
“บรีนจ๋า~~…ก้นของพี่สวยจับใจจังเลย…นะ…นมพี่ก็งามหยดย้อย…อาาาาาาาาาา…พะ…พี่ต้องเป็นของผมเท่านั้น”
(รูปที่ 4 …รูปนี้งามหาใดเทียม…จีเปลี่ยนท่าเป็นนอนคว่ำและรูดกางเกงในลงไปกองที่หัวเข่าแล้วตา 2 ข้างของผมจะมองอะไรได้นอกจากบั้นท้ายขาวๆกับโคกหีอวบอูมฟู่ฟ่องด้วยขนเงาะ…บริการถึงใจดีจริงๆนะเพื่อนรักคนนี้…เห็นแล้วชวนให้นึกถึงรูหีของผู้หญิงคนอื่นที่เคยเย็ด)
“อูววววววว…ยะ…อยากเอาควยยัดหีจริงๆเล้ย~~…นูนอูมอะไรอย่างนี้…อาาาาาา”
…ผู้หญิงที่ผมเคยเอาควยยัดหี…พี่แตงต้องมาเป็นคนแรกๆ…ไม่ต้องมีบรรยายอะไรนอกจากสุดยอดและสุดเสียวทุกครั้งที่ (ควยหี) พบหน้ากัน…รสนิยมของชุดชั้นในที่เธอชอบต้องมีสีสดฉูดฉาดและเน้นประดับด้วยลูกไม้แสนเซ็กส์ซี่เพื่อเอาใจเจ้าเอ๊าะเพื่อนจอมลามกนั่นเองแต่ตัวผมไม่จำเป็นต้องไปแอบดูให้ตาเหล่เขหรอก…แค่ขอดีๆพูดเพราะๆพี่แตงก็โอเคแล้วแถมยังจะได้เฉาะหอยของเธออีกด้วยนะ…
“อือออออออ…อูววววววววววว”
…อีกคนคือพี่จุน…ไม่ใช่เรื่องยากที่จะเห็นชุดชั้นในของแม่เลี้ยงวัยสาวของจีเพราะเธอมักไม่ค่อยระวังเนื้อระวังตัว…บางครั้งเวลานั่งอ้าแข้งอ้าขาก็เผยออกมาเป็นพูเป็นกลีบเชียว (อย่าคิดลึก) หรือไม่ก็ไม่นำพาต่อกางเกงในมันซะงั้นอย่างวันนี้ที่หล่อนมาชวนผมไปว่ายน้ำนั่นแหละ…คุณเธอนุ่งกางเกงในซะที่ไหน?…อีกอย่างหอยของเธอก็โหนกนูนยิ่งกว่าใครเพื่อน…มองภาพก้นลูกสาวก็เหมือนมองก้นของแม่…
“โออออออออ…ได้ที่แล้วววววว…อึ๊ยยยยยย”
…ความเงี่ยนลุกโชนได้ที่…ทีนี้ต่อให้ใครจะห้ามยังไงก็ฉุดไม่อยู่…ผมเร่งกระทอกควยสาวขึ้นสาวลงอย่างมันส์อารมณ์…จะทนถึงดูรูป 7 หอยกาบพาเสียวซ่านครบหรือเปล่า?…
“อ้าาาาาาาาา…โออออออออออ…เสียวควย…อืออออออออ”
(รูปที่ 5 …สาวทอมเปลี่ยนมานอนหงายอีกครั้ง…เธอแหกขาหว้างทำให้เปลือกหอยอ้าออกจากกันแลเห็นเนื้อในสีแดงก่ำและมีคราบน้ำเมือกซึมจับอยู่ตามปากช่องคลอดอีกด้วย…)
…แล้วเมื่อนึกถึงไอ้เอ๊าะก็ต้องนึกถึงน้าดาผู้เป็นแม่และ “เมีย” ของมัน…โทษฐานที่ผมเคยเอากางเกงชั้นในของเธอมาซึมซับรับน้ำควยก็พอจะคาดเดาว่าน้าดาเป็นผู้หญิงที่ไม่ยอมแพ้ต่อเรื่องอายุ…เธอจะแต่งตัวให้ดูสวยต่อหน้าคนอื่นอยู่เสมอดังนั้นเรื่องชุดชั้นในก็จะต้องเริ่ดไม่ต่างกัน…พูดกันตามจริงน้าดาก็ไม่ค่อยระวังเนื้อระวังตัวเท่าไหร่จึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผม (พี่ต่ายก็เช่นเดียวกัน) …
“อูวววววววว…อยากแดกหอยสดๆของเธอจังเลย…จีจ๋า~~…เธอช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีอะไรอย่างนี้”
…ผมชักว่าวช้าบ้างเร็วบ้างเพราะไม่ต้องการให้แตกเร็ว…อีกแค่ 2 รูปเท่านั้น…พยายามเข้าไอ้เคนเอ๋ย~~…แต่มันชักทนไม่ไหว…แค่นึกตอนที่ทำกับจีเมื่อคืนนั้นก็เสียวซ่านมากโข…ไม่…ไม่มีที่ว่างจะคิดถึงหญิงอื่นอีก…
(รูปที่ 6 …คล้ายกับรูปที่ 5 แต่นี่พิเศษกว่าเพราะจีนอนแหกหีเอานิ้วกลางถูเขี่ยเม็ดแตดและนิ้วชี้กับนิ้วนางสอดเข้าไปในรูหี…มิน่าเล่า!!…ตอนคุยช่วงท้ายถึงได้เสียงสั่นๆแถมเลิกคุยเร็วเพราะจะรีบไปตีฉิ่งกับคู่ขา)
“โออออออออ…ถ้ามาทำแบบนี้ต่อหน้า…กูจะดึงนิ้วออกเอาควยเสียบแม่งให้ดิ้นพราดๆ…ต้องมาอ้อนขอเย็ดกับกูทุกวันเลยคอยดู…โอวววววววววววว…ใกล้แล้วววววววว…อู๊ยยยยยยย”
(มือสั่นแต่พยายามแข็งใจกดปุ่มดูรูปสุดท้าย…อันนี้เด็ดที่สุดเพราะจีคลานเข่าโก้งโค้งแอ่นตูดโชว์กล้องโดยที่ปากรูหีมีขวดโลชั่นทาผิวเสียบคาเหลือเพียงปลายขวดโผล่พ้นแคมติ๊ต่างว่านั่นคือควยผู้ชายหรือแท่งดิลโด้…ไม่ใช่แค่นี้…ที่รูก้นยังมีนิ้วกดแช่จมลงไปเกือบครึ่งด้วย…ท่านี้ได้ใจผมไปเต็มๆ)
“โอออออออ…ดะ…ดู…ดูดีๆไม่ใช่นิ้วจีนี่หว่า!?…งั้น…งั้นก็เป็นของเพื่อนคู่ขาที่ว่า…โอ๊ะ!!!…แตกแล้ววววววววว…อูยยยยยยยยย…ออกแล้ววววววววว”
…สุดจะทานทนไหวอีกต่อไป…น้ำกามสีขาวข้นพุ่งกระฉูดอย่างแรงราวกับท่อน้ำแตก…พุ่งแรงมากกว่าที่เคย…คืนนี้สบายตัวและพอช่วยชดเชยความรู้สึกแย่ๆจากเมื่อตอนกลางวันได้บ้างแต่มันน่าเสียดายที่ต้องลบทิ้งเพราะจีอุตส่าห์ส่งภาพของลับของเธอมาให้ด้วยความเต็มใจ…
“ก็บอกแล้วว่าต่อไปจะคิดถึงแต่พี่บรีนคนเดียว…ต้องทำให้ได้สิวะไอ้เคน”
…ใจหนึ่งก็เสียดายแต่อีกใจก็โล่งอก…เฮ้อ~~…
……………………………………………………………………………………………………………..
14 ตุลาคม 2548 …รุ่งขึ้นเวลา 5.45 น.ที่ท่ารถทัวร์…
“หลับสบายดีมั้ยคะ?”
“…ครับ”
“…แต่เมื่อคืนบรีนนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่”
“…………………………………………….”
…พี่บรีนคงมีความกังวลเหมือนกันกับการก้าวเดินครั้งสำคัญซึ่งจะมีอุปสรรคอะไรรอพวกเราอยู่เบื้องหน้าก็ไม่อาจรู้ได้แต่ผมจะไม่ลังเลใจอีกแล้ว…ออกเดินทางไม่เท่าไหร่พี่บรีนก็ซบหลับที่หัวไหล่ผม…โอกาสดีมาถึงจึงเอาแขนโอบไหล่เธอและหลับไปด้วยกัน…พอรถวิ่งไปเกือบ 2 ชั่วโมง…
“อือ–…บรีนหลับไปนานเชียว…ถึงไหนแล้วคะ?”
“…เพิ่งจะพ้นตัวเมืองนครสวรรค์ครับ…”
“……………………………………………..”
…หญิงสาวดูจะเขินอายที่หลับซบกับอกผมจึงถามแก้เกี้ยวทันทีที่ตื่นนอน…ไม่ว่าอะไรหรอกครับ…ยินดีและเต็มใจมากซะอีก…เราใช้เวลาเดินทางราว 5 ชั่วโมงกว่าๆรถทัวร์ก็มาจอดที่หน้าห้างฟิวเจอร์ปาร์ครังสิตและต่อแท็กซี่ไปทางถนนสายรังสิต-นครนายกอีกประมาณครึ่งชั่วโมงจึงมาถึงหน้าประตูบ้านหลังหนึ่ง…
“ถึงแล้วค่ะ”
“…ใหญ่โตจังครับ!?”
…บ้านเดี่ยวหลังใหญ่ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่น่าจะราวๆสัก 4 ไร่…สุดยอดแห่งความหรูหราคลาสสิคตามสไตล์ตะวันตก…มีทั้งสระว่ายน้ำและสวนหย่อมกับปลูกแปลงดอกไม้ตามแนวถนนเข้าสู่ตัวบ้าน (อ่างน้ำพุก็ยังมี) …
“บรีน…กลับมาแล้วหรือจ๊ะ?”
“สวัสดีค่ะคุณแม่”
…คนนี้คือคุณแม่ของพี่บรีน…คะเนด้วยสายตาเธอน่าจะมีอายุราว 40 กว่าๆ…ท่าทางใจดี (หวังให้เป็นอย่างนั้น) …
“ลูกจ๊ะ…หนุ่มคนนี้?…”
“เคนค่ะ…เป็นลูกชายเจ้าของหอที่บรีนไปพักค่ะ”
“สวัสดีครับ”
…คุณแม่ของพี่บรีนมองหน้าผมครู่หนึ่งก่อนทักทายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล…
“หวัดดีจ้ะ…เธอนี่เองที่บรีนชอบเล่าให้ฟังบ่อยๆ…อ่ะ!!… 2 คนเดินทางมาเหนื่อยๆเข้าไปพักผ่อนให้สบายตัวก่อนนะจ๊ะ…แม่สั่งให้เด็กเตรียมของว่างรอไว้เยอะแยะเชียว”
“คุณพ่อล่ะคะ?”
“ไปประชุมกับกลุ่มผู้บริหารที่บริษัทจ้ะ…เอ–…ตอนนี้น่าจะเลิกแล้วมั้ง?…เดี๋ยวก็คงกลับมาถึง”
…จากที่พี่กรรณเคยพูด…คุณพ่อของพี่บรีนนั้นดุไม่ใช่เล่น…ผมล่ะหวั่นใจจริงๆซึ่งระหว่างเดินทางก็นึกถึงเรื่องนี้มาตลอดและคิดแผนการไว้รองรับแต่ยังหาวิธีดีๆไม่ออก…
“เคนไปพักผ่อนทานของว่างในบ้านก่อนนะคะ…บรีนขอคุยอะไรกับคุณแม่สักครู่แล้วจะตามไปค่ะ”
“ครับ”
“…………………………………………..”
…ผมเข้าบ้านด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัวยิ่งดูก็ยิ่งใหญ่โตโอ่อ่าคนรับใช้ก็มีมากมายทั้งชายหญิง…เจอเศรษฐีตัวจริงเข้าให้แล้วล่ะ…ของที่ใช้ประดับบ้านไม่ว่าจะรูปปั้น,แจกันหรือถ้วยโถโอชามเครื่องลายครามที่ตั้งโชว์ตามมุมต่างๆล้วนแต่มีราคาไม่น้อย…ถ้าพลาดทำแตกเสียหายไปสักชิ้น…ค่าเช่าหอพักที่ผมได้รับทุกเดือนมันจะพอจ่ายไหมนะ?…
“เชิญทานของว่างค่ะ”
“ขอบคุณมากครับ…”
…พี่บรีนเคยเปรยให้ฟังว่าพ่อของเธอเป็นนักธุรกิจ…ผมก็เดาไว้ตั้งแต่บัดนั้นแล้วว่าทางครอบครัวต้องมีฐานะดีซึ่งพอได้มาเห็นก็ต้องทึ่งปนอึ้งเพราะมีฐานะดียิ่งกว่าที่คิดไว้มากโขทีเดียว…นอกจากนี้พี่บรีนยังเล่าต่อว่าเธอมีพี่สาวอีกคนหนึ่งโดยตอนนี้เพิ่งจะเรียนจบปริญญาโทและไปทำงานที่ประเทศเยอรมัน…
“ต่อให้พี่สาวไม่อยู่ก็ไม่เหงานะเนี่ย…มีคนอยู่เยอะแยะ…โอ๊ะ?…มีสระว่ายน้ำอีกแห่งหลังบ้านด้วย…ไปดูสักหน่อยดีกว่าเรา”
…สระว่ายน้ำบ้านไอ้เอ๊าะนี่ชิดซ้ายไปเลยเมื่อมาเปรียบเทียบกับบ้านของพี่บรีน…
“…?”
“……………………………………………..”
…มีใครว่ายน้ำด้วย?…ผู้หญิง…นั่นพี่บรีนนี่นา!!…เธอเปลี่ยนชุดมาลงเล่นน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่?…แหม~~…ไม่บอกกันเลยนะครับ…ผมเดินเข้าไปใกล้ๆขอบสระทางทิศที่หล่อนจะว่ายมาถึงเพื่อกะจะแซว…
“………………………………………………”
“ฮ้า~~…ได้ออกแรงทุกสัดส่วนอย่างนี้…แก!!!”
“??”
“…จะเข้ามาขโมยของเหรอหา!!!”
“เดี๋ยวๆๆ…นี่มันอะไรกันครับพี่บรีน?”
“เฮ้ย!!!…ใครก็ได้มาจับไอ้นี่ทีเร็ว!!!”
…มีคนรับใช้ในบ้านที่ยังไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ก็จะเข้ามาจับตัว…บางคนคว้าเชือกมาด้วย…
“ไม่ใช่!!…ผมไม่ใช่ขโมยนะ!!!”
…พี่บรีนเป็นอะไรไป?…ผมไม่รู้จะทำอย่างไรนอกจากหันหลังวิ่งหนีแต่กลับโดนขวดน้ำพลาสติคขว้างเข้าที่หัว…
“แอ่ก!!!”
“คิดหนีรึไอ้หัวขโมย?…เดี๋ยวฉันจะเรียกตำรวจมาลากคอแกเข้าคุก…มัดมัน!!!”
“เสียงดังอะไรหรือ?”
“อ้าว!?…พี่บรีม…เคน!!”
“บรีน…คุณแม่”
“!!!???”
…ว้าก~~~…ผีหลอกกลางวันแสกๆ!!!…พี่บรีนไหงถึงได้มี 2 คน?…หน้าตารูปร่างความสูงเหมือนกันเดี๊ยะเลย!!!…
“นี่!!…บรีมเพิ่งจับโจรได้ค่ะ…จะส่งมันไปนอนคุกซะให้เข็ด”
“อย่าค่ะพี่บรีม!!…นั่นเขามากับบรีนนะ”
“อะไร?…เจ้าหัวขโมยนี่…น้องเป็นคนพามาบ้านเราเหรอ?”
“เจ็บๆๆ…ใช่ครับ…ผม…ชื่อเคนมาที่นี่…กับพี่บรีน…ไม่ใช่หัวขโมยครับ”
“อ้าว!!…ทำตัวลับๆล่อๆฉันก็นึกว่านายเป็นพวกติดยาแล้วจะเข้ามาย่องเบา…เห็นตัวผอมๆหัวโตๆอย่างนี้”
“หัวขโมยอะไรของพี่กันเล่า!!…พูดเองเออเองอีกแล้วนะคะ…เคนเจ็บมากมั้ย?”
“ตายละ!!!…แม่ก็ลืมบอกบรีนไปซะสนิทว่าพี่เขากลับจากเยอรมันตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว…ขอโทษจ้ะขอโทษ”
“โฮ~~…แม่ลืมหนูได้ไงเนี่ย?…แหม—…พอบรีนกลับมาก็ดีใจจนลืมเชียวนะ”
“ค่อยยังชั่วที่หัวไม่แตกแค่โนนิดหน่อย…เคนคะ…นี่พี่สาวของบรีนชื่อบรีมค่ะ”
“………………………………………………..”
“พี่สาว!!…ทำไมหน้าตาเหมือนกัน?”
“ถามโง่ๆ…ก็เป็นฝาแฝดกันไง…เกิดพร้อมๆกันด้วยเฟ้ย!!”
“พี่คะ!!”
“อ่า–…บรีนเนี่ยก็ชอบดุพี่เหมือนเดิมน๊า~~”
…สรุปคือพี่บรีนมีพี่สาวฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนเปี๊ยบชื่อบรีม…เกิดพร้อมๆกันก็หมายความว่ามีอายุ 27 เท่ากันและวันนี้คือวันเกิดของบรีมด้วย…ไม่เคยคิดจริงๆว่าจะมีหญิงสาวที่มีหน้าตาและรูปร่างเหมือนพี่บรีนอยู่อีก…
“………………………………………………..”
“มองอะไร?…เฮ่นี่!!…ในเมื่อเป็นเพื่อนและมากับบรีน…งั้นช่วยตอบมาซิว่านายน่ะมีความเกี่ยวข้องยังไงกับน้องสาวฉัน?”
…ในที่สุดคำถามนี้ก็ออกมาจนได้…บางทีคุณแม่ของพี่บรีนก็อาจจะอยากรู้จากปากของผมเช่นกัน…
“เอ่อ…ผมเป็น…”
“หือ?”
“ผมเป็น…เพื่อนพี่บรีนครับ”
“………………………………………………..”
“………………………………………………..”
“เห?…ดูๆไปแล้วนายต้องอายุน้อยกว่าบรีนและน้อยกว่าฉันด้วย…เพื่อนกันเนี่ยนะ?”
“ก็เป็นอย่างที่เคนบอกนั่นแหล่ะค่ะพี่…อย่าสงสัยนักเลยค่ะ”
“อือ~~”
…แล้วจะให้ผมบอกความจริงหรือไงว่ากำลังคบเป็นแฟนกันอยู่?…ถึงเป็นฝาแฝดแต่นิสัยไม่ได้คล้ายน้องสาวซะทีเดียวนะ…เหมือนเธอเป็นคนประเภทที่คิดยังไงก็จะพูดออกมาตามนั้น…
“งั้นพี่ขอโทษที่เข้าใจผิดไปล่ะกัน…โทษทีนะเคน…คือใบหน้าของพวกเราพี่น้องเหมือนกันมาก…เธอจะย่องมาดูพี่ที่ใส่ชุดว่ายน้ำใกล้ๆโดยเข้าใจว่าเป็นบรีนมันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอกแต่ถึงกระนั้นพวกเราก็มีบางสิ่งที่แตกต่างกันนะจะบอกให้”
“ครับ…”
…ต่อไปนี้ผมจะต้องเรียกเธอว่าพี่บรีม…หล่อนถอดหมวกว่ายน้ำและเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าตา…นั่นไง…ที่แท้พี่บรีมไว้ผมสั้นซึ่งต่างกับพี่บรีนที่ไว้ผมยาว…ถ้าเห็นทรงผมซะก่อนก็คงไม่เกิดความเข้าใจผิด (แต่ตกใจ) …
“คุณพ่อกลับมาถึงเมื่อไหร่คงมีเฮแน่ๆล่ะบรีน…ก็น้องพา…เพื่อนผู้ชายเข้าบ้านในวันเกิดของพวกเรา”
“………………………………………………..”
…สังเกตจากการแสดงออกที่เห็น…พี่บรีมเหมือนจะไม่เชื่อว่าผมกับน้องสาวของเธอเป็นเพื่อนกันตามคำกล่าวอ้าง…จะทำอย่างไรดีในเมื่อความยุ่งยากเริ่มประดังเข้ามาเป็นอุปสรรคต่อชีวิตรักของผมและพี่บรีนมากขึ้นทุกทีๆ?…มีเสียงรถจอดและเสียงฝีเท้าคนเข้ามาในบ้าน…เดินอย่างเร่งรีบด้วยแฮะ…
“คุณกลับมาแล้วหรือคะ?…อ๊ะ!!…เดี๋ยวค่ะ!!”
“อื๋อ?…แย่แหล่วล่ะบรีน~~~”
“………………………………………………..”
…อึ๋อ?…คุณลุงตาดุหนวดเข้มสวมแว่นคนนี้เป็นใครกันหว่า?…ทำไมถึงมองผมเหมือนกับมีเรื่องโกรธเคืองกันมาก่อน…
“…สวัสดีค่ะคุณพ่อ”
“คุณพ่อ!?”
…อึ๋ย!!!!…ตายห่าแล้วเจ้าเคน!!!!…คนๆนี้เองน่ะเหรอคุณพ่อของพี่บรีน?…ทำหน้าตาน่ากลัวตั้งแต่แรกพบกันเชียว…นี่ผมไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย?…
“ตอนคุณโทรบอกว่าบรีนพาผู้ชายเข้าบ้านผมก็แทบจะรีบเหาะมา…”
(อึ๊ก!!!)
…ที่พูดว่าแทบจะเหาะมานี่ต้องไม่ใช่ดีใจที่ลูกสาวคนเล็กกลับมาหรอกนะแต่คงเป็นเพราะต้องการรีบมาดูน้ำหน้าของไอ้หนุ่มผู้ไม่รู้จักเจียมกะลาหัวคนนั้นซึ่งก็คือผมนั่นเอง…
“แก…คือคนที่ลูกสาวฉันพามา…ใช่มั้ย?”
…เวลานี้ไม่ว่าจะคุณแม่,พี่บรีน,พี่บรีมหรือบรรดาคนรับใช้ต่างก็หน้าถอดสีเงียบเสียงกันไปหมดส่วนผมเห็นหนูตัวโตเท่าช้างไปเรียบร้อยแล้วล่ะ…
“…สวัสดีครับ”
“……………………………………………..”
…………………………………………………………………………………………….
