เรื่องเสียว โดนรังแก รังแกกลับ ”ผมจับเธอหันมาเพราะรู้ว่าเธอสู้แรงผมไม่ได้ จากนั้นก็จูบเธอแล้วดันเธอไปที่โต๊ะตัวหนึ่งในคอนโดของผม ผมกดเธอลงกับโต๊ะ แหวกขาเธอออก วันนี้เธอใส่กางเกงยีนมา ผมเลยค่อยๆถอดกางเกงของเธอออก เธอก็ใช้มือทุบตีผม แต่เหมือนเธอจะอ่อนระทวยจนไม่มีแรงอีกต่อไป เพราะโดนผมเอาหน้าซุกหีของเธอแล้วสอดลิ้นเข้าไปข้างในจนได้ “ไม่นะ ไม่ อย่า อย่าทำนะ ขอร้องล่ะ”
การรังแกกันเนี่ยมันเป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยเลยครับ โดยเฉพาะการที่ลูกของผมเนี่ยโดนรังแก ลูกผมกลับมาบ้านด้วยรอบฟกช้ำตรงใบหน้า ผมของขึ้นเลยครับ เลยไปโรงเรียนแล้วแจ้งเรื่องไป จนแม่ของฝั่งนั้นก็มาคุยกับผม แต่ดูเหมือนว่าทางเขาจะไม่ได้ยอมรับว่าทำครับ แม่งเอ้ย ผมหัวร้อนมากเลยครับ ทั้งที่หลักฐานมันก็ชัดอยู่แล้วแท้ๆ
ส่วนทางโรงเรียนก็ขอให้เรื่องจบแค่นี้ เพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ ผอ.เลยให้เงินชดใช้ผมมาเป็นจำนวนหนึ่งเป็นค่าปิดปาก ผมทำอะไรไม่ได้เลยยอมรับไปก่อน แล้ววางแผนที่จะโต้กลับสองแม่ลูกคู่นั้นแทนลูกชายของผมให้ได้ครับ
วันหนึ่งผมก็นัดแม่ของฝั่งนั้นมาคุยกันนอกรอบ เขาก็ยอมรับแต่โดยดี ผมนัดเขามาที่คอนโดของผมในวันที่ลูกชายของผมออกไปข้างนอกกับภรรยา พอเขาเข้ามาในห้องของผม ผมก็ล็อคประตูไว้แล้วหันไปพูดกับเธอว่า
“คิดว่าเรื่องมันจะจบง่ายๆเหรอครับ”
“อะไรล่ะ ไม่พอใจอะไรอีก ที่ฉันยอมมาตามนัดเพราะอยากจะให้เรื่องมันจบดีๆนะ” เธอพูดกับผมด้วยความมีน้ำโห
“ทั้งที่ลูกคุณทำกับลูกผมขนาดนี้เนี่ยนะ เขาถูกรังแกนะ คุณยังกล้าจะให้เรื่องมันจบแค่นี้โดยที่ลูกคุณไม่โดนอะไรเลยงั้นเหรอ”
“เหอะ แล้วจะทำยังไงล่ะ อยากได้อะไรก็ว่ามา เงินเหรอ อยากได้อีกเท่าไหร่ล่ะ”
“พวกบ้าพลังมันก็คิดกันได้แค่นี้สินะ” ผมเดินเข้าไปหาเธอ เธอยังดูสาวอยู่เลย เธอย้อมผมสีทอง รูปร่างดีเลย
“แล้วจะทำไมล่ะ ลูกคุณน่ะดูแลตัวเองไม่ได้ก็สมควรแล้วที่จะโดนแบบนั้น” เธอจ้องตาผมโดยไม่มีท่าทีเกรงกลัว
“ผมจะบอกคุณให้นะ ผมจะไม่ทนอีกแล้ว ถ้าคุณมารังแกลูกผม เห็นทีผมก็ต้องรักแกคุณกลับบ้างแล้ว”
“รังแก? จะรังแกอะไรฉันได้ล่ะ” เธอหัวเราะเยาะเย้ยผม ผมทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ผมพุ่งเข้าไปด้านหลังเธอแล้วนวดหน้าอกทั้งสองเต้าของเธอเข้า
“ว้าย จะทำอะไรน่ะ” เธอตกใจพยายามขัดขืนผม
“นี่ไงครับสิ่งที่เรียกว่ารังแกยังไงล่ะ ลิ้มรสแทนลูกคุณไว้ซะนะ”
ผมจับนมเธอไว้ข้างนึง มืออีกข้างนึงก็เอาลงไปลูบส่วนนูนๆที่ตรงกางเกงของเธอ เธอครางออกมาแล้วพยายามออกห่างจากผม
“อื้อ ไม่ ปล่อยนะ นี่มันไม่ใช่การรังแกแล้ว นี่มันเรียกว่าข่มขืนโว้ย”
“ข่มขืนเหรอ ถ้าผมไม่ได้คิดแบบนั้น มันก็ไม่เป็นแบบนั้นหรอกครับคุณนาย เสร็จผมล่ะ” ผมจับเธอหันมาเพราะรู้ว่าเธอสู้แรงผมไม่ได้ จากนั้นก็จูบเธอแล้วดันเธอไปที่โต๊ะตัวหนึ่งในคอนโดของผม ผมกดเธอลงกับโต๊ะ แหวกขาเธอออก วันนี้เธอใส่กางเกงยีนมา ผมเลยค่อยๆถอดกางเกงของเธอออก เธอก็ใช้มือทุบตีผม แต่เหมือนเธอจะอ่อนระทวยจนไม่มีแรงอีกต่อไป เพราะโดนผมเอาหน้าซุกหีของเธอแล้วสอดลิ้นเข้าไปข้างในจนได้
“ไม่นะ ไม่ อย่า อย่าทำนะ ขอร้องล่ะ” เธอขอร้องผมด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร
“แหม แล้วทีลูกคุณล่ะครับ ผมคิดว่าลูกผมก็คงร้องขอลูกคุณแบบนี้นี่แหละ แล้วเขายอมไหมล่ะ” ผมพูดระหว่างที่ใช้ลิ้นสำรวจในร่องหีของเธอ รู้สึกว่ามันจะมีขนหมอยติดอยู่ในนี้ซะด้วย
“อื้อ ไม่นะ ฉันยอมแล้ว โอเค ฉันจะให้ลูกฉันพักการเรียนก็ได้ อร๊างง” เธอตัวกระตุก จากนั้นก็มีน้ำสีใสพุ่งออกมาใส่หน้าผม ใช่ครับ มันคือน้ำเงี่ยนของเธอที่พุ่งออกมา เธอน้ำแตกแล้วนั่นเอง
“ยอมแล้วเหรอครับ? หึ แต่ผมยังไม่ยอมหรอกนะครับคุณนาย” พูดจบผมก็ชักควยของผมออกมา มันทั้งยาวและดำขลับเหมือนกับดาบด้ามใหญ่ด้ามหนึ่ง ผมนึกในใจว่าดาบเล่มนี้แหละ จะปราบศัตรูของลูกผมให้ราบคาบจนได้ เอาล่ะ ผมใช้ดาบของผมค่อยเสียบเข้าไป จากนั้นก็ขยับเอวแล้วแทงควยเข้าไปสุดลำ
“โอ้ย อ๊ะ อื้ออ นายกำลัง…. ข่มขืนฉันอยู่นะ รู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจาก.. อุ๊บ”
ผมรำคาญที่เธอพูดพร่ำเพ้อไปเรื่อย เลยจูบปิดปากเธอแล้วดูดปากของเธอไปมา ปากของเธอนุ่มใช้ได้ แถมผมเพิ่งรู้ตัวว่ากลิ่นน้ำหอมของเธอก็ยังแซ่บใช้ได้อีกด้วย
ผมเปิดนมของเธอออกจนหมด พบว่าสีผิวแทนของเธอมันไม่ได้แทนจนหมด นมของเธอมันยังด่างสีขาวผิดกับสีของร่างกายทั้งตัว ผมชอบมาก เลยลงไปดูดหัวนมของเธอจนเธอครางร้องขอชีวิต
“อื้อ อ๊า ซี้ดดด” เธอไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไปแล้ว แต่เด้งหีรับควยผม หีของเธอมันเหมือนจะยอมรับผมซะแล้ว มันตอดควยผมตุบตับจนผมอยากจะยัดน้ำเงี่ยนเข้าไปซะตอนนี้เลย แต่ว่าขอเย็ดอีกสักหน่อยให้หนำใจก่อน
“อูยยย คุณนาย ผมจะปล่อยน้ำเข้าไปแล้วนะ”
“ไม่ ไม่นะ อย่าแตกในนะ ขอล่ะ ซี้ดดด อ๊า”
“จะเสร็จแล้ว เตรียมรับน้ำผมนะครับคุณนาย อ่าห์”
“ไม่นะ ซี้ดดดด” เธอเด้งรับน้ำควยผมตามจังหวะที่น้ำของผมพุ่งปรี้ดๆเข้าไปในตัวเธอ ผมชักควยออกมาแล้วยืนมองสภาพของเธออย่างพึงพอใจ เธอนอนแผ่ลงไปกับโต๊ะแล้วหอบแฮ่กๆ ไม่มีแรงจะพูดอะไรต่อ ผมเพิ่งนึกได้ว่า ผมคงจะโดนข้อหาข่มขืนแน่ๆ แต่ก็ยังคงจ้องมองต่อไปอย่างมีความสุข การรังแกนี่มันต้องจบด้วยการรังแกกลับนี่แหละนะ
