เจาะเวลาหาฉิมพลี (ภาคปัจุบัน) ตอนที่ 4 ..ขอจับด้วยได้มั้ย…
เจาะเวลาหาฉิมพลี (ภาคปัจุบัน) ตอนที่ 4 ..ขอจับด้วยได้มั้ย…
“ช่วยไม่ได้สินะ ความผิดเค้าใช่มะเนี่ย”เก๋เขียนมา
“….งั้นแบบนี้จะหายง่วงมั้ย…” เก๋เขียนพร้อมทั้งมองโบ้ยสายตาให้ผมก้มมองที่ด้านล่าง
ผมกวาดตาตามไป เห็นเก๋ค่อยๆดึงชายกระโปรงสูงขึ้นๆเลยหัวเข่าขึ้นมาๆ ประมาณคืบกว่าๆได้ ต้นขาขาววอกเปล่งประกายออกมา
มันไม่รู้จะบรรยายอารมณ์ของผมตอนนี้ยังไงดี มันปั่นป่วน ตกใจ อึ้ง สติแตก อะไรต่อมิอะไรผสมกันไปหมด ด้วยการที่นั่งติดกันใกล้ๆ ทำให้เห็นความสวยงามของต้นขาของเก๋อย่างชัดเจน ผิวขาวสะอาด เห็นแม้กระทั่งเส้นเลือดบางๆ เหมือนได้กลิ่นหอมๆระเหยออกมาจากต้นขาสวยๆของเก๋ด้วย
และนี่ไม่ใช่การแอบลักลอบมองเหมือนที่เคยทำๆมา เป็นเจ้าตัวเค้ายินยอมให้เราดู
โอ้ยยย อย่าว่าแต่นอนไม่พอเลย ต่อให้ไม่ได้นอนมา 2-3วัน ก็ง่วงไม่ลงละครับ
“ดีขึ้นมั้ย..” เก๋ เขียนละเลื่อนมาให้ผมอ่าน มือ เก๋ สั่นๆผมไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ
ผมพยักหน้าหงึกๆแทนคำตอบ สายตาที่อ่านข้อความกลับไปหยุดอยู่ที่ต้นขาขาวๆที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเราทำบุญอะไรมา ความรู้สึกสุข ยินดี มันวิ่งแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว อยากให้ตาของเรา เป็นกล้องถ่ายรูป ความละเอียดสัก 2 -3 ล้านพิกเซล จะถ่ายเก็บภาพนี้ไปจนวันตาย ผมคิดแบบนี้จริงๆครับตอนนั้น
ด้วยความที่ผมกำลังชื่นชมต้นขาสวยๆของเก๋อย่างละสายตาไปไหนไม่ได้ ผมเลยไม่ได้รู้เลยว่า ตอนนี้สายตาของเก๋ก็เหลือบไปเห็น ความเปลี่ยนแปลงบางส่วนของผม ที่มันทำให้เก๋หน้าแดง มือสั่น ขึ้นมา..ใช่ครับ เจ้าน้องชายตัวดีของผม มันพร้อมรบอีกแล้ว
แถมเพราะนั่งใกล้ๆกันแค่นี้ ลองพองตัวเต็มที่แบบนี้ มันชัดเจนซะยิ่งกว่าชัด ในความคิดของเก๋ตอนนั้น ก็สติกระจุยกระจายเหมือนกัน ด้วยความเป็นวัยรุ่นยุคใหม่ เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะไม่เข้าใจ เก๋รู้และเข้าใจอย่างถ่องแท้เลยละว่า ทำไมผมถึงหายง่วง -*- ด้วยวัย 13-14 ในกลุ่มของเพื่อนผู้หญิงที่สนิทๆ ก็เคยพูดถึงเรื่องพวกนี้บ้างเหมือนกัน
“คนลามก ” เก๋นึกด่าคนนั่งข้างๆ แต่แปลก ทำไมถึงไม่รู้สึกโกรธแฮะที่ตาเด็กเรียนนี่นั่งจ้องขาเราตาเป็นมัน แล้วตรงนั้น…ยังพองตัวขนาดนั้น -*-
“ตั้งใจอ่านได้แล้ว” เก๋เขียนส่งมาให้อ่าน พร้อมทั้งดึงกระโปรงลงไป
เหมือนสวรรค์มันหายไปประมาณนั้น ผมหันหน้าไปมองหน้าเก๋ อยากจะส่งข้อความทางสายตาว่า ขอดูอีกนิดนะๆ – –
และดูเหมือนเก๋จะเข้าใจ เขียนข้อความอีกว่า
“ตั้งใจอ่านได้แล้ว ถ้าทำ quiz ได้น้อยกว่าเค้า จะไม่ให้ดูอีกเลยนะ “
โอ้วววว จัดไปครับ จัดไป งานนี้จัดเต็ม และต้องทำให้เต็มครับ เกิดมาไม่เคยตั้งใจจะทำข้อสอบขนาดนี้ -*- ต้องทำให้เต็มครับ เพราะเก๋เก่งภาษาอังกฤษมาก ได้เต็มเกือบทุกครั้ง
ถึงคะแนนรวมทุกวิชาผมจะเป็นที่ 1 แต่ถ้าภาษาอังกฤษนี่ เก๋เก่งกว่าครับ
ต้องทำไม่ให้น้อยกว่า ก็แปลว่า ต้องทำให้เท่ากันหรือมากกว่า
จากนั้นผมก็ก้มหน้าก้มตาอ่านเรื่องสั้นไป ท้ายคาบก็ทำ quiz ค่อนข้างมั่นใจว่า น่าจะเต็มนะ
ข้อสอบไม่ยากเท่าไหร่นัก หรือไม่พลาดจริงๆก็่น่าจะผิดแค่ข้อเดียว
………………………………………………………………………
คาบแรกของภาคบ่าย ภาษาไทย ความง่วงก็กลับมาอีกครั้ง ผมหันไปบอกเก๋ว่า
“ง่วงอีกแล้วละ จาไม่ไหวละ” -.-
“อือ…” เก๋ตอบมาแค่นั้น -*-
“ไม่ช่วยกันหน่อยเหรอ…”ผมทำตัวน่าสงสาร เผื่อคนสวยจะโปรดอีกครั้ง -.-
“ไม่ให้ดูแล้ววว…”เก๋ตอบมา ทำเอาผมใจสลายย ตอบงี้เอามีดมาแทงกันดีกว่ามั้ย -*-
“ใจร้ายจัง “ผมบ่นงุงิๆเบาๆ พอให้เก๋ได้ยิน
เก๋ก็เงียบไปพักใหญ่ๆ จนในที่สุด….
“ให้ดูอีกกะได้ เห็นว่าง่วงละจะเรียนไม่รู้เรื่องหรอกนะ…..”
เย้ๆๆๆๆๆ วู้ๆๆๆๆ ผมเฮในใจ
“แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ….” อ้าว – – แลกเปลี่ยนไรวะ ผมชักระแวงๆ แต่นั่นละ จะให้แลกไรกะยอม
“ได้ ได้ ได้ทุกอย่าง” ผมตอบไป ความอยาก + ความหื่นเข้าครอบบงำแล้วตอนนี้
“ยูต้องอยู่ทำการบ้านตอนเย็นกับเก๋ อาทิตย์ละ 3 วัน จะได้ไม่ต้องไปนั่งทำตอนดึกๆใน สไกป์(โปรแกรมแชท คล้ายๆ msn)อีก”
“ได้สิ” ผมรับปากอย่างรวดเร็ว ไม่ได้คิดเลยว่า ข้อตกลงนี้มันนำความยุ่งยากขนาดไหนตามมา
ตอนนี้ อะไรก็ได้ทั้งนั้น แต่ด้วยสติ กับความรอบคอบ ยังเหลืออยู่บ้าง เลยถามเก๋ไปว่า
“แล้วระยะเวลาละ ต้องสอนกี่อาทิตย์”
“ก็…จนกว่าเก๋จะบอกว่า พอแระ ไม่ต้องมาแระ…อิอิ”
“เง้ออ…..สัญญาทาสนี่นาแบบนี้ ไม่ไหวม้างงง” ผมเริ่มคิดอะไรได้ละครับ -.-
“งั้นก็ไม่ต้องดู..”
“ไม่ใช่งั้นนะ คือขอต่อรองนิดนึงจิ…” ไอ้เรานี่ช่างกล้าจริงๆ เรียกได้ว่าหน้ามืดเต็มขั้นครับ ตอนนั้น
“ต่อรองอะไร”
“ขอจับด้วยได้มั้ย….”
“….งั้นแบบนี้จะหายง่วงมั้ย…” เก๋เขียนพร้อมทั้งมองโบ้ยสายตาให้ผมก้มมองที่ด้านล่าง
ผมกวาดตาตามไป เห็นเก๋ค่อยๆดึงชายกระโปรงสูงขึ้นๆเลยหัวเข่าขึ้นมาๆ ประมาณคืบกว่าๆได้ ต้นขาขาววอกเปล่งประกายออกมา
มันไม่รู้จะบรรยายอารมณ์ของผมตอนนี้ยังไงดี มันปั่นป่วน ตกใจ อึ้ง สติแตก อะไรต่อมิอะไรผสมกันไปหมด ด้วยการที่นั่งติดกันใกล้ๆ ทำให้เห็นความสวยงามของต้นขาของเก๋อย่างชัดเจน ผิวขาวสะอาด เห็นแม้กระทั่งเส้นเลือดบางๆ เหมือนได้กลิ่นหอมๆระเหยออกมาจากต้นขาสวยๆของเก๋ด้วย
และนี่ไม่ใช่การแอบลักลอบมองเหมือนที่เคยทำๆมา เป็นเจ้าตัวเค้ายินยอมให้เราดู
โอ้ยยย อย่าว่าแต่นอนไม่พอเลย ต่อให้ไม่ได้นอนมา 2-3วัน ก็ง่วงไม่ลงละครับ
“ดีขึ้นมั้ย..” เก๋ เขียนละเลื่อนมาให้ผมอ่าน มือ เก๋ สั่นๆผมไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ
ผมพยักหน้าหงึกๆแทนคำตอบ สายตาที่อ่านข้อความกลับไปหยุดอยู่ที่ต้นขาขาวๆที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเราทำบุญอะไรมา ความรู้สึกสุข ยินดี มันวิ่งแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว อยากให้ตาของเรา เป็นกล้องถ่ายรูป ความละเอียดสัก 2 -3 ล้านพิกเซล จะถ่ายเก็บภาพนี้ไปจนวันตาย ผมคิดแบบนี้จริงๆครับตอนนั้น
ด้วยความที่ผมกำลังชื่นชมต้นขาสวยๆของเก๋อย่างละสายตาไปไหนไม่ได้ ผมเลยไม่ได้รู้เลยว่า ตอนนี้สายตาของเก๋ก็เหลือบไปเห็น ความเปลี่ยนแปลงบางส่วนของผม ที่มันทำให้เก๋หน้าแดง มือสั่น ขึ้นมา..ใช่ครับ เจ้าน้องชายตัวดีของผม มันพร้อมรบอีกแล้ว
แถมเพราะนั่งใกล้ๆกันแค่นี้ ลองพองตัวเต็มที่แบบนี้ มันชัดเจนซะยิ่งกว่าชัด ในความคิดของเก๋ตอนนั้น ก็สติกระจุยกระจายเหมือนกัน ด้วยความเป็นวัยรุ่นยุคใหม่ เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะไม่เข้าใจ เก๋รู้และเข้าใจอย่างถ่องแท้เลยละว่า ทำไมผมถึงหายง่วง -*- ด้วยวัย 13-14 ในกลุ่มของเพื่อนผู้หญิงที่สนิทๆ ก็เคยพูดถึงเรื่องพวกนี้บ้างเหมือนกัน
“คนลามก ” เก๋นึกด่าคนนั่งข้างๆ แต่แปลก ทำไมถึงไม่รู้สึกโกรธแฮะที่ตาเด็กเรียนนี่นั่งจ้องขาเราตาเป็นมัน แล้วตรงนั้น…ยังพองตัวขนาดนั้น -*-
“ตั้งใจอ่านได้แล้ว” เก๋เขียนส่งมาให้อ่าน พร้อมทั้งดึงกระโปรงลงไป
เหมือนสวรรค์มันหายไปประมาณนั้น ผมหันหน้าไปมองหน้าเก๋ อยากจะส่งข้อความทางสายตาว่า ขอดูอีกนิดนะๆ – –
และดูเหมือนเก๋จะเข้าใจ เขียนข้อความอีกว่า
“ตั้งใจอ่านได้แล้ว ถ้าทำ quiz ได้น้อยกว่าเค้า จะไม่ให้ดูอีกเลยนะ “
โอ้วววว จัดไปครับ จัดไป งานนี้จัดเต็ม และต้องทำให้เต็มครับ เกิดมาไม่เคยตั้งใจจะทำข้อสอบขนาดนี้ -*- ต้องทำให้เต็มครับ เพราะเก๋เก่งภาษาอังกฤษมาก ได้เต็มเกือบทุกครั้ง
ถึงคะแนนรวมทุกวิชาผมจะเป็นที่ 1 แต่ถ้าภาษาอังกฤษนี่ เก๋เก่งกว่าครับ
ต้องทำไม่ให้น้อยกว่า ก็แปลว่า ต้องทำให้เท่ากันหรือมากกว่า
จากนั้นผมก็ก้มหน้าก้มตาอ่านเรื่องสั้นไป ท้ายคาบก็ทำ quiz ค่อนข้างมั่นใจว่า น่าจะเต็มนะ
ข้อสอบไม่ยากเท่าไหร่นัก หรือไม่พลาดจริงๆก็่น่าจะผิดแค่ข้อเดียว
………………………………………………………………………
คาบแรกของภาคบ่าย ภาษาไทย ความง่วงก็กลับมาอีกครั้ง ผมหันไปบอกเก๋ว่า
“ง่วงอีกแล้วละ จาไม่ไหวละ” -.-
“อือ…” เก๋ตอบมาแค่นั้น -*-
“ไม่ช่วยกันหน่อยเหรอ…”ผมทำตัวน่าสงสาร เผื่อคนสวยจะโปรดอีกครั้ง -.-
“ไม่ให้ดูแล้ววว…”เก๋ตอบมา ทำเอาผมใจสลายย ตอบงี้เอามีดมาแทงกันดีกว่ามั้ย -*-
“ใจร้ายจัง “ผมบ่นงุงิๆเบาๆ พอให้เก๋ได้ยิน
เก๋ก็เงียบไปพักใหญ่ๆ จนในที่สุด….
“ให้ดูอีกกะได้ เห็นว่าง่วงละจะเรียนไม่รู้เรื่องหรอกนะ…..”
เย้ๆๆๆๆๆ วู้ๆๆๆๆ ผมเฮในใจ
“แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ….” อ้าว – – แลกเปลี่ยนไรวะ ผมชักระแวงๆ แต่นั่นละ จะให้แลกไรกะยอม
“ได้ ได้ ได้ทุกอย่าง” ผมตอบไป ความอยาก + ความหื่นเข้าครอบบงำแล้วตอนนี้
“ยูต้องอยู่ทำการบ้านตอนเย็นกับเก๋ อาทิตย์ละ 3 วัน จะได้ไม่ต้องไปนั่งทำตอนดึกๆใน สไกป์(โปรแกรมแชท คล้ายๆ msn)อีก”
“ได้สิ” ผมรับปากอย่างรวดเร็ว ไม่ได้คิดเลยว่า ข้อตกลงนี้มันนำความยุ่งยากขนาดไหนตามมา
ตอนนี้ อะไรก็ได้ทั้งนั้น แต่ด้วยสติ กับความรอบคอบ ยังเหลืออยู่บ้าง เลยถามเก๋ไปว่า
“แล้วระยะเวลาละ ต้องสอนกี่อาทิตย์”
“ก็…จนกว่าเก๋จะบอกว่า พอแระ ไม่ต้องมาแระ…อิอิ”
“เง้ออ…..สัญญาทาสนี่นาแบบนี้ ไม่ไหวม้างงง” ผมเริ่มคิดอะไรได้ละครับ -.-
“งั้นก็ไม่ต้องดู..”
“ไม่ใช่งั้นนะ คือขอต่อรองนิดนึงจิ…” ไอ้เรานี่ช่างกล้าจริงๆ เรียกได้ว่าหน้ามืดเต็มขั้นครับ ตอนนั้น
“ต่อรองอะไร”
“ขอจับด้วยได้มั้ย….”
