พวกพี่ขอคนละที ได้เปล่า…(โดนวินมอไซค์รุมค่ะ)
สวรรค์ของผมและแม่ “แม่ครับผมขอโทษ”
เรื่องเสียว สวรรค์ของผมและแม่ “แม่ครับผมขอโทษ” ผมเป็นเด็กชายที่โตมากับไร่กับสวน บ้านผมอยู่ในหมู่บ้านที่เกือบจะถึงชายแดนเรียกว่านั่งรถไปอีกไปอีกไม่กี่สิบนาทีก็มองเห็นฝั่งประเทศเพื่อนบ้านได้ หมู่บ้านผมส่วนใหญ่จะทำนากันแต่บ้านผมมีนาอยู่แค่ 5 ไร่เลยปล่อยให้คนอื่นเช่าทำนาไป แต่สิ่งที่บ้านผมทำเป็นงานหลักคือทำสวนมังคุด ซึ่งเป็นสิ่งที่พ่อผมทิ้งไว้ให้ พ่อผมแกเสียไปตั้งแค่ผมเด็กๆผมจำอะไรเกี่ยวกับพ่อผมไม่ได้เลย สิ่งที่ผมเห็นมาตั้งแต่เด็กคือผมต้องอยู่กับแม่เพียงสองต่อสองและแม่ก็เป็นคนสอนผมในเรื่องการดูและสวนให้ แม้งานในสวนจะหนักและเหนื่อยแต่มันก็ไม่ยากอะไรเพราะผมอยู่กับมันมาตั้งแต่ผมเกิด ผมกับแม่ช่วยกันทำสวนมังคุดนี้ให้ออกดอกออกผลสมบูรณ์และส่งขายจนมีเงินเก็บออมมากในระดับหนึ่งเรียกว่าพอถึงช่วงที่เก็บขายได้ก็พอมีเงินซื้อทองมาใส่กัน บ้านไม้ที่ยกพื้นสูงเก่าๆที่ติดกับสวนเป็นเป็นบ้านผมเองมันเก่าและเริ่มโทรมผมเคยบอกแม่ให้สร้างเป็นบ้านปูนเหมือนเพื่อนบ้านคนอื่นๆ แต่แม่ก็ยังไม่อยากสร้างเพราะบ้านมันก็ยังแข็งแรงอยู่สู้เอาเงินไปซื้ออย่างอื่นมาทุ่นแรงในการทำสวนดีกว่า ทุกอย่างของผมกับแม่ก็เป็นเหมือนแม่ลูกปกติทั่วๆไป จนมันเปลี่ยนก็เพราะเหตุการ์ณในคืนหนึ่ง คนนั้นเป็นคืนเดือนแรมทุกอย่างในสวนมืดสนิท ผมกำลังจะขี่รถมอไซด์พาแม่ออกจากท้ายสวนกลับบ้านหลังแต่รถมอไซด์ที่เก่าซ่อมซ่อก็ดันมาเสียขึ้นดื้อๆ
