ความสุขของกะทะ ตอน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของน้องหมวย
ความสุขของกะทะ ตอน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของน้องหมวย
โดย kankan
เวลา 17.00 น.
…..
มีข้อความส่งมาเข้าเครื่องของกะทะว่า
“น้องหมวยรอที่ร้านกาแฟหน้ามหา’ลัย..นะ”
กะทะรีบเดินออกมา
ไม่นานก็เจอกับน้องหมวยที่ยิ้มระรื่นเดินเข้ามาเกาะแขน
กะทะติวให้หมวยหลายวิชา
ในช่วงเวลาทีผ่านมาทำให้น้องหมวยไว้วางใจกะทะมาก
มองเขาเป็นฮีโร่ของเธอ กะทะช่วยให้เธอผ่านการเรียนหลายคราว
น้องหมวยมาจากโรงเรียนหญิงล้วน
เธอแทบไม่มีเพื่อนผู้ชาย
พอมาเจอกะทะทำให้เธอรู้สึกผู้พันทันที
เพราะกะทะไม่เอาเปรียบให้เกียรติเธอเสมอ
“น้องหมวย..มีไรเหรอ….เรื่องเรียนป่าว…” กะทะยิ้มรับแล้วถาม
“อื้อ..หมวยอยากเรียนเพศศึกษา พี่กะทะสอนได้หมวยได้อ๊ะป่าว…”
กะทะสะอึก มองหน้าหมวยแบบไม่แน่ใจว่าจะมาไม้ไหน
“อ๊ะ..ทำไมต้องเป็นพี่ด้วย…”
ยังไงกะทะก็ต้องตั้งการ์ดเอาไว้ก่อน
“ก็..หมวย..หมวย..อยากให้พี่กะทะเป็นคนสอนนี่…”
หมวยทำเสียงออดอ้อน กะทะอึ้งไม่ครู่แล้วถามไปว่า
“อึม..จะให้พี่สอนยังไง…”
เออ..ตัวเขาเองพึ่งเคยมีประสบการณ์กับพี่พลอยไม่นาน
อยู่ๆก็มีสาวน้อยน่ารักมาขอให้สอนเพศศึกษาซะงั้น
“ก็สอนภาคปฏิบัติ…”
น้องหมวยยิ้มเหมือนล้อเลียนโดยเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก
กะทะสะดุ้งแทบจะตกจากเจ้าอี้ที่ได้ยินคำขอของหมวย
เงยหน้าขึ้นสบตาน้องหมวยแล้วพูดว่า
“น้องหมวยพูดเล่นน่าาาาา…”
“จริง…เพื่อนในห้องมันคุยกันเหลือเกินว่าเคยมีอะไรกับแฟนมาแล้ว
มันดูถูกว่าหมวยต้องไม่เคยมาก่อน” เธอพูดด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวดรู้สึกกังวลใจมากมาย
“เออ…มันจะดีเหรอ….”
กะทะเริ่มกังวลขึ้นมาแล้วละทีนี้
“อื้อ..พี่กะทะสอนหมวยหน่อย..หมวยไม่เคยนี่…”
พูดแล้วหมวยชะม้อยมองกะทะทำตาแดงๆ
กะทะหันมองซ้ายหันมองขวา
รู้สึกเหมือนขโมยยังไงไม่รู้
ตอนนี้กะทะชักทำตัวไม่ถูก
อีกอย่างตัวเองมีประสบการณ์ก็แค่กับพี่พลอย
แล้ว..แล้วก็แค่ครั้งแล้ว
ถึงจะมีความมั่นใจว่าตัวเค้าเองไม่ใช่ไอ้คนจวยมด
มีความสามารถทำให้พี่พลอยที่เจนสนามร้องลั่นห้องมาหลายครั้งแล้ว
กะทะจึงหันมาถามหมวยว่า
“แล้ว..แล้ว..น้องหมวย..วางขอบเขตการสอนไว้แค่ไหนละ…”
“ก็แล้วแต่พี่กะทะ..เพียงป้องกันให้ดีก็พอ..”
กะทะเงยหน้าขึ้นมองเพดาน
ใจหนึ่งก็ยินดีที่จะได้เสพกับสาวน้อยอ่อนใส
แต่ขณะเดียวกันเค้าก็ยังอยากเสพกับพี่พลอย
กะทะมองเข้าไปภายในจักระบริเวณท้องน้อย
พลังปราณที่ก่อตัวนั้นเป็นสีชมพูอ่อนเรื่อเรือง
กะทะรู้สึกได้ว่าตัวเองเกิดความกระสันสวาทในตัวของน้องหมวยเช่นกัน
เขานึกถึงถ้อยคำลางเลือนตอนใกล้ตื่นของคุรุว่า
…”ศิวะนั้นไร้รูปร่าง
เหมือนและเหมือนที่สุดแห่งรัก คือ “ว่าง”
เทวีรักศิวะจนหลอมรวมร่างกับศิวะกลายเป็นความว่างอันอนันต์ที่ไร้ซึ่งขอบเขต”
กะทะยังไม่เข้าใจโศลกบทแรกๆ
แต่ตอนนี้เขาพยักหน้าตกลง
หมวยทำท่ายินดีแล้วพูดว่า
“พี่กะทะไปคอนโดหมวยนะ…”
สายตาเป็นประการพราวเมื่อความมุ่งหวังของเธอได้รับการตอบสนอง
กะทะพยักหน้ารับให้น้องหมวยจูงมือไปขึ้นแท็กซี่
คอนโดของน้องหมวยหรูหรามากอยู่ชั้น 20
ราคานับสิบล้านทุกอย่างประกอบในห้องของเธอหรูหราหมด
ป๋าของเธอซื้อและจ้างสถาปนิกตกแต่งใหม่หมด
กะทะมองผ่านกระจกเห็นโค้งแม่น้ำเจ้าพระยา
ยามแดดร่มลมตกสีออกส้มช่างสวยสดงดงามเหลือเกิน
น้องหมวยเดินเข้าเกาะแขนอิงแอบ
กะทะจับน้องหมวยให้หันเข้ามาหา
บรรจงจูบลงที่หน้าฝากไล่ลงมาที่เปลือกตา
อีกครู่ก็มาที่แก้ม
กะทะรับรู้ว่าน้องหมวยตัวสั่นรัวด้วยความตื่นเต้น
น้องหมวยกอดกะทะไว้แน่น
ครู่ใหญ่เธอกระซิบว่า
“ขอหมวยอาบน้ำก่อนนะ..”
น้องหมวยเดินไปเข้าห้องน้ำ
กะทะยืนนิ่งอยู่หน้าบานกระจกเต็มแผง
มองดูแม่น้ำเจ้าพระยา มองดูบ้าช่องจำนวนมากมายในยามเย็น
กะทะหวนคิดไปถึงพี่พลอย
นึกถึงคำแนะนำที่พี่พลอยบอกไว้ว่า
“อย่าเอาแต่ใจตัวเอง ต้องให้คู่ของเรามีความสุขที่สุดด้วย..”
กะทะตัดสินใจว่าจะไม่ล่วงล้ำเข้าไปภายในของน้องหมวย
เค้าแค่อยากมอบความสุขให้น้องหมวยเพียงภายนอกก่อนเท่านั้น
เค้าอยากพัฒนาอารมณ์ร่วมกับน้องหมวยอีกคนนอกจากพี่พลอย
เขารู้สึกสังหรณ์ความสัมพันธ์ของเขากับเธอว่าไม่ธรรมดา
ภายในแม้จะปั่นป่วนด้วยอารมณ์แต่ก็ยังมีอะไรซ่อนอยู่ภายใน
ไม่ได้เรียบร้อยง่ายและอย่างที่หนุ่มๆต้องการจากหญิงสาว
……………..
กะทะนั่งลงบนเก้าอี้ที่วางอยู่ชิดผนังห้องแล้วหลับตานิ่ง
มองย้อนกลับเข้าไปมองภายใน
กระแสปราณบริเวณท้องน้อยเป็นสีชมพูเข้ม
เขามองเห็นความกระสันสวาทที่ก่อตัวขึ้น
กะทะเคลื่อนพลังให้ไหลเวียนไปตามจักระต่างๆหลายรอบ
จนเกือบเข้าภวังค์ก็ยังไม่กลับมาสดใสเหมือนเดิม
…”ศิวะนั้นไร้รูปร่าง เหมือนที่สุดแห่งรัก คือ ว่าง”
คำพูดคำนี้สะท้อนไปมาในมโนสำนึก
กะทะเหมือนจะเข้าใจคำว่า “ว่าง” นั้นคืออะไร
จนต้องออกจากภวังค์เมื่อน้องหมวยมาซบลงกับแขนแล้วกระซิบบอกว่า
“พี่กะทะไปอาบน้ำซิคะ จะได้สบายตัวนะ…”
น้องหมวยส่งผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ให้กะทะ
แล้วเธอเดินหายเข้าไปในส่วนอื่นของห้อง
กะทะจัดการถอดเสื้อผ้าออกนุ่งผ้าขนหนู
เดินเข้าห้องน้ำหินอ่อนขนาดใหญ่
ด้านหนึ่งวางอ่างอาบน้ำหรูยี่ห้อดัง
อุปกรณ์ทุกชิ้นในห้องราคาคงแพงมาก
กะทะเห็นฝักบัวอันใหญ่ที่เรียงเป็นแนวตั้งจากบนลงมาข้างล่าง
เดินเข้าไปยืนปลดปมผ้าขนหนูออก
ฝักบัวอันบนสุดสูงแค่คอ อันล่างสุดอยู่แถวเข่า
กะทะจัดการเปิดน้ำ
สายน้ำฟูฟ่องกระจายเข้าหาตัว
นึกชื่นชมคนออกแบบ มันทำให้เค้าสบายตัวดีจังเลย
กะทะยืนอาบน้ำอ้อยอิ่ง
เทครีมอาบน้ำใส่เมือมาฟอกตัวครั้งแล้วครั้งเล่า
เค้าคิดถึงพี่พลอยสลับไปมากับน้องหมวย
แล้วคำว่า “ศิวะนั้นไร้รูปร่าง…” เข้ามาในจิตใจเค้าอีก
เหมือนจะเข้าใจแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
กะทะเช็ดตัวแล้วนุ่งผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ
เค้าเห็นน้องหมวยเดินถือแก้วไวน์มาส่งให้เค้าแก้วหนึ่ง แล้วพูดว่า
“พี่กะทะ…ไวน์นี่รสชาดดีมากเลย…ป๋าหมวยซื้อมาให้”
กะทะรับแก้วไวน์มาโยกไกวเบาๆ
เหมือนล้อเล่นกับน้ำทีแดงก่ำที่กลิ้งตามขอบแก้วไปมา
เขาจิบเข้าไปนิดนึง
กะทะรู้สึกซ่านซ่าไปทั่วปาก
น้องหมวยยืนอ้อยอิ่งอยู่ตรงหน้า
แล้วยื่นแก้วไวน์มาชนแก้วของเขา
ทั้งสองเทเข้าปากไปจดหมดแก้ว
ไวน์ชั้นดีนี้หอมอบอวลในปากมากๆ
กะทะรับรู้ได้ถึงพลังปราณที่พรุ่งพร่านขึ้นมาอย่างสุดที่สะกดไว้ได้
น้องหมวยรับแก้วจากกะทะไปวางไว้ที่โต๊ะแล้วเดินมาหาใหม่
กะทะจับไหล่น้องหมวยให้หันหน้ามาหาเค้าตรงๆ
น้องหมวยหลับตาพริ้มเหมือนเตรียมรับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น
กะทะก้มลงจูบที่หน้าฝากน้องหมวยอีกครั้ง
เค้าดอมดมกลิ่นกายสาวรุ่นเข้าไปในปอดเต็มที่
ไล่ลงมาที่เปลือกตา เค้าคลอเคลียลงมาที่แก้มนวล
แขนทั้งสองของน้องหมวยโอบกอดตัวเขาเอาไว้แน่น
กะทะค่อยๆเลื่อนริมฝีปากลงมาที่ปากของน้องหมวย
บดเบียดริมฝีปากเบาๆ รสกำซาบซ่านจากไวน์กลื่นกรุ่นไปทั่วปาก
กะทะบดเบียดริมฝีปากครู่ใหญ่
แล้วค่อยๆสอดแทรกปลายลิ้นอุ่นดุนดันริมฝีปากน้องหมวย
ปลายลิ้นปาดไซ้ริมฝีปากอวบอิ่ม
น้องหมวยโดนเข้าเป็นครั้งแรกทำให้เธอรู้สึกซ่านสยิวทั่วตัว
กะทะพยายามแซะปลายลิ้นเข้าไปในปาก
นานทีเดียวกว่าที่น้องหมวยจะรู้ว่าต้องเผยอปากออกให้เค้าส่งลิ้นเข้ามา
และต้องเตรียมพร้อมรับแขกผู้มาเยือน
แต่ในที่สุดน้องหมวยก็เข้าใจและทำได้ดีทีเดียว
ความหฤหรรษ์นี้อ้อยอิ่งจนน้องหมวยอ่อนระทวยไปทั้งตัว
………….
กะทะตัดสินใจช้อนตัวน้องหมวยขึ้นมาอุ้ม
น้องหมวยให้สองแขนโอบรอบคอกะทะไว้กันหล่น
แต่เธอก็ไม่กล้ามองหน้าเค้าหรอก เอาแต่หลับตาพริ้ม
ถึงอยากมีประสบการณ์กับเขาเพียงไร แต่ความอายของเธอก็ยังมากอยู่
ยิ่งมาคิดว่าอีกแป๊บเดียวเขากับเธอจะมีไรกัน ก็ยิ่งขัดเขินจนต้องเอาหน้าซุกอก
กะทะก้มลงมองเธอแล้วหอมลงที่หน้าฝากอีกครั้ง
กลิ่นกายสาวละอ่อนต่างจากของพี่พลอยอย่างเห็นได้ชัด
เขารู้สึกว่ามันคุกรุ่นภายในอย่างน่าประหลาด
เลยอุ้มพาน้องหมวยไปวางที่เตียงในห้องถัดไป
ที่นอนขนาดใหญ่ถูกปูด้วยผ้าสีชมพูอ่อนหวาน
รอบๆห้องมีหลายวอลแปเปอร์ลายดอกไม้เล็กๆ
โคมไฟหัวเตียงดวงกระจิ๋วที่เปิดอยู่ในทำให้อยู่บรรยากาศสลัวราง
ตอนเค้าอาบน้ำน้องหมวยคงมาจัดการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
ความเย็นของแอร์ ผ้าม่านปิดเพื่อให้แสงสลัวราง
ดวงไฟชนิดพิเศษที่ให้แสงนวลนุ่มให้บรรยากาศโรแมนติก
กะทะวางตัวน้องหมวยลงที่ริมเตียง
โดยวางก้นของเธอพาดอยู่ขอบเตียง
ทำให้ขาทั้งสองห้อยของหมวยอยู่บนพรมพื้นห้อง
กะทะก้มลงมองที่หน้าขาน้องหมวย
แม้เธอจะอยู่ในชุดนอน
กะทะคะเนว่าเนินสามเหลี่ยมน้องหมวยคงโอฬารไม่แพ้ของพี่พลอยแน่นอน
กะทะโน้มตัวลงไปจูบปากน้องหมวยอีกครั้ง
คราวนี้น้องหมวยส่งลิ้นเข้ามาพัวพันลิ้นกะทะอย่างกระสันสวาท
มือโอบรอบคอกะทะไว้แน่น
กะทะรู้สึกว่าความกระสันสวาทที่เกิดกับน้องหมวยแตกต่างจากที่เกิดกับพี่พลอย
เหมือนว่าผู้หญิงแต่ละคนต่างก็แบบเฉพาะของตัวเอง ไม่ใช่ว่าจะเหมือนกัน
กะทะเลื่อนหน้าลงมาที่ซอกคอ
เค้าสูดความหอมจากเรือนกายเข้าจมูกไปเรื่อยๆไปที่อกอิ่ม
กะทะให้ใบหน้านวดเฟ้นเต้านมน้องหมวยที่ขนาดไม่ใหญ่นักเป็นนาน
จนน้องหมวยตัวเกร็งแล้วเกร็งอีก น้องหมวยหลับตาพริ้ม
เธอแอ่นอกหยัดขึ้นมาชนกับหน้ากะทะเป็นระยะ
กะทะตัดสินใจไล่จมูกปากลงมเรื่อย ๆ จนถึงหน้าบริเวณท้อง แม้จะนอกฝ้ายเนื้อละเอียดแต่จากความไม่เคยทำให้น้องหมวยเสียวกระสันต์ดาลใจ ที่สุด กะทะให้ริมฝีปากเม้มตรงบริเวณสะดือแล้วเฟ้นฟอนไปมา แค่นี้ก็ทำให้น้องหมวยถึงกับตัวงอกัดฟันแน่น
กะทะเลื่อนลงมาอีก
เค้าจูบไล่ลงมาจนถึงเนินโหนก
กะทะจูบเบาๆสองสามครั้งแล้วแล้วไล่จมูกลงมาที่หน้าขา
จากนั้นก็ไล่ลงไปที่เข่า
กะทะจูบเข่าซ้ายและมาที่เข่าข้างขวา
จากนั้นกะทะก็ค่อยๆใช้มือทั้งสองของเค้าลูบขึ้นตามหน้าขา
ชายกระโปรงชุดนอนของน้องหมวยถูกถกขึ้นไปตามมือ
กะทะผงกหัวขึ้นมองการกระทำของตัวเอง
มือไล่ลูบขึ้นไปช้าๆ ชายกระโปรงก็ขยับร่นขึ้นไปทุกขณะ
น้องหมวยนอนนิ่งรอคอยสิ่งที่จะตามมาด้วยใจกระหาย
กะทะลากนิ้วมือดึงชายกระโปรงจนไปวางกองเอาไว้บนหน้าท้อง
เขาตะลึงลานกับเนินสามเหลี่ยมขาวผ่องแผ่เต็มหน้าขา
น้องหมวยไม่ได้ใส่กางในให้เข้าต้องเสียเวลา
กะทะสำรวจเนินสามเหลี่ยมสาวน้อยด้วยตาแวววาว
สิ่งที่สดุดตากะทะมากที่สุดก็คือใยไหมของน้องหมวยเป็นเส้นยาวหยิกฟูฝอย
แม้จะไม่รกมากนักก็ตาม แต่ก็คลุมเหนือรอยผ่าเป็นหย่อมเหมือนเจ้าของดูแลอย่างดี
กะทะมองร่องกลีบที่เม้มสนิท
กลีบทั้งสองของน้องหมวยขาวสะอาด
ดูแล้วน่าจะใหญ่กว่าของพี่พลอยเสียด้วยซ้ำ
กลีบออกสีชมพูอ่อนสวยที่สุดที่กะทะเคยเห็นแม้แต่ในรูป
ตรงกลางร่องเป็นสีเข้มขึ้นเล็กน้อย
กะทะก้มหน้าลงมองที่ร่องกลางแคม
เค้าเห็นชัดว่าตรงบริเวณใกล้ๆช่องสวาทของน้องหมวยมีรอยเยิ้ม
กะทะตัดสินใจก้มหน้าลงหอมตรงเหนือโหนกฟอดใหญ่
น้องหมวยสะดุ้งแล้วเหมือนจะยื่นมือออกมาผลักหน้ากะทะออก
แต่กะทะไม่สนใจแล้วเค้าได้กลิ่นสาวที่แสนจะรัญจวนใจ
กะทะก้มลงหอมฟอดแล้วฟอดเล่า
กะทะบดหน้าลงหนักขึ้นเรื่อยๆ
น้องหมวยแอ่นก้นหยัดขึ้นปะทะกับใบหน้าของเขา
กะทะยื่นมือจับเข่าน้องหมวยแล้วดันให้อ้าออก
ในขณะแรกน้องหมวยเหมือนจะเกร็งฝืนตัว
เหมือนจะคิดได้เธอจึงค่อยๆคลายความเกร็งลง
กะทะจับเข่าเธออ้าออกจนตัวสอดเข้าไปได้เต็มตัว
ร่องแคมของน้องหมวยเบียดชิด
กะทะนึกอะไรขึ้นมาได้
เค้ารู้ว่าน้องหมวยไม่เคยมาก่อน
เยื่อพรหมจรรย์ของเธอจะยังอยู่หรือเปล่า
เขาจึงค่อยๆอ้าแคมทั้งสองเธอออก
ช่องสวาทตีบเล็กเห็นลึกลงไป
แต่แสงสว่างในห้องมีไม่พอ
กะทะเลยก้มลงไปละเลงลิ้น
น้องหมวยสะดุ้งสุดตัวเมื่อปมเม็ดของเธอกระทบถูกปลายลิ้นของกะทะ
กรามที่กัดแน่นไม่เพียงพอที่จะบรรเทาความเสียวซ่านดาลใจได้
น้องหมวยถึงกับห่อปากครางระรัว
“โอวววว…อูวววววว์….พี่….”
กะทะจูบเหนือเนินสามเหลี่ยมของเธออีกครั้ง
แล้วลุกขึ้นโน้มตัวลงไปจูบริมฝีปากอิ่ม
สอดลิ้นเข้ารัดพันลิ้นน้องหมวย
กะทะกระซิบกระซาบที่ริมหูให้ได้ยินกันสองคนว่า
“น้องหมวย..มีไฟฉายปล่าวจ๊ะ…”
น้องหมวยปรือตาหยาดเยิ้มมองกะทะอย่างสงสัยแล้วก็หันไปมองที่ลิ้นชักข้างเตียง
กะทะยันตัวลุกขึ้นเดินไปเปิดลิ้นชักก็เห็นไฟฉายกระบอกจิ๋วขนาดนิ้วหัวแม่มือ
เป็นไฟฉายที่มีความสว่างสูงมีหลอดไฟเล็ก 5 หลอด
กะทะทดลองกดปุ่มด้านท้าย ไฟสีขาวสว่างจ้าเป็นลำยาว
กะทะจึงปิดแล้วเดินมาที่เตียง
กะทะวางไฟฉายลงข้างน้องหมวย
ขยับเข้าช้อนร่างน้อยยกขึ้นไปวางที่กลางเตียง
เขาขยับมาที่ปลายเท้าแล้วจับเข่าน้องหมวยยกขึ้นทั้งสองข้างให้เธอชันเข่า
จากนั้นดันเข่าทั้งสองให้แยกอ้าออก
กะทะฟุบตัวลงกับที่นอนแล้วเปิดไฟฉายเอาปากคาบเอาไว้
……………
แสงไฟที่สว่างจ้าสาดปะทะกับกลีบเนื้อนวลนูนที่แหวกอ้าออก
กะทะยื่นสองมือที่ค่อนข้างสั่นเทา
ใช้นิ้วหัวแม่มือทั้งซ้าย-ขวากดที่ริมแคมนอกกลีบสีชมพู
ส่วนอีกสี่นิ้วของแต่ละข้างแปะที่ก้นกอยของสาวน้อย
กะทะกลั้นหายใจค่อยๆดันกลีบทั้งสองให้แหวกอ้าออกไปเรื่อยๆจนมากสุดที่จะทำได้
แสงไฟสว่างจ้าที่ฉายเข้าไป
กะทะมองเห็นไปถึงภายในรูสวาทของน้องหมวยชัดเจน
เนื้อเยี่อและปุ่มปมต่างช่างใหม่สดเหลือเกิน
น้องหมวยไม่มีความชอกช้ำใดๆปรากฎให้เห็นแม้แต่น้อย
ยิ่งกะทะกดตรงบริเวณปากช่องให้ขยับอ้าออกเพิ่มขึ้นไปอีก
กะทะตาลุกวาวกับสิ่งที่เห็น
สิ่งสุดมหัศจรรย์ที่ธรรมชาติได้สรรสร้างขึ้นมา
นั่นคือเยื่อสีขาวขุ่นปิดกั้นช่องทางเอาไว้
ตรงกลางของเนื้อเยี่อสีขาวขุ่นนั้นมีรู้เล็กกว่าปลายก้อย
กะทะอุทานในสิ่งที่เค้าเพิ่งจะได้พบเห็นครั้งแรกในชีวิต
“โอววววว..นี่เยื่อพรหมจรรย์นี่นา….”
กะทะชื่นชมเยื่อพรหมจรรย์ของน้องหมวยอยู่นาน
นานจนน้องหมวยเริ่มขยับตัวไปมาเพราะแปลกใจ
กะทะหยุดและขยับตัวลุกขึ้นปิดไฟฉายแล้วโผลงไปกอดน้องหมวยไว้แน่น
แล้วกระซิบที่ข้างหูเธออย่างตื่นเต้นว่า
“น้องหมวย..ยังมี..ยังมี..เยื่อพรหมจรรย์อยู่เลยนะ…”
น้องหมวยเงยหน้าขึ้นจูบแก้มกะทะแล้วพูดเบาๆด้วยความเขินว่า
“ก็แน่ซิ..หมวยไม่เคยนิคะ…”
“เก่งจัง…บางคนไม่เคยกับผู้ชายมันก็ขาดได้นะน้องหมวย…”
เธอพยักหน้ารับทราบแล้วพูดว่า
“พี่กะทะ..ถ่ายมาให้หมวยดูน้อยซิ…หมวยไม่เคยเห็นหรอกว่าเป็นไง…”
“มันมหัศจรรย์มากเลยจ๊ะ..”
กะทะพูดด้วยความยินดีแล้วถามหมวยว่า
“กล้องน้องหมวยอยู่ไหน..เดี่ยวพี่ถ่ายให้ดู..”
“…”
……………
โดย : kankan (RE.W2015)
