กระสือ พิศสวาท ตอนที่ 2

พลอยอาบนํ้าเสร็จก็แต่งตัวเข้านอนท้ังๆที่พึ่งจะค่ํา เธอ วิงเวียนศีรษะไปหมด เป็นอะไรก็ไม่รู้ เด็กสาวคิด เธอกินยาแก้ ไข้แล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างบนเพดานน้ันมานะซึ่งเลื่อนตัวจากรู ท่ีเพดานห้องน้ํา มายังเพดานห้องนอนของพลอย เขาเจาะรูไว้ เหนือเตียงของพลอยอีกรูหนึ่ง เม่ือแนบสายตามองลงมาใน ความมืด ที่มีเพียงแสงไฟจากภายนอกสาดส่องผ่านหน้าต่างเข้า มา มานะก็เห็นเพียงร่างของเด็กสาว นอนหลับตาห่มผ้าอยู่ อย่างไรก็ตาม มานะยังคงนอนพังพาบ มองร่างนั้นอย่าง กระหายลมหายใจเบาๆดันหน้าอกตูมเต่งให้ขยับขึ้นลงน่ามอง เหลือเกิน พลอยสวยแม้ในยามหลับไหล มานะนอนมองอย่าง เพลิดเพลิน….
แล้วชายหนุ่มก็ตกใจแทบสิ้นสติ เขารีบกัดปาก ตัวเอง ก่อนท่ีจะแหกปากร้องโวยวายออกมา ภาพที่เห็นนั้น มัน แทบทําให้หัวใจหยุดเต้นตกใจประหวั่นพรั่นพรึ่งสุดชีวิตมานะ ชาวาบไปท้ังร่าง มือเท้าเย็นเฉียบอ่อนล้าไร้เร่ียวแรง หัวของ พลอยขยับ ไม่ใช่เด็กสาวพลิกหน้าหรือพลิกตัว แต่มันขยับขึ้น เลื่อนหลุดออกจากลําตัว ดวงตาเบิกโพลงของมานะมองเห็น หลอดอาหาร หลอดลม อวัยวะภายในสารพัด หลุดเล่ือนตาม หัวของพลอยออกมา ไส้ คุณพระช่วย ไส้คนแน่ๆ มานะหายใจ ถ่ีกระช้ันราวกับจะขาดใจ หัวนั้นหลุดออกมาพร้อมไส้ทั้งยวง กระเพาะอาหารและอวัยวะสารพัดสารพันสีสันชวนอ้วกลอย ติดกับหัวของพลอย ที่บัดนี้เร่ิมลืมตา มานะเห็นเพียงร่างท่ี ปราศจากหัวของพลอยเท่านั้นท่ีนอนอยู่บนเตียงหัวพร้อมพวง ไส้นั้นลอยไปยังหน้าต่าง แล้วพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว…. มานะ แทบร้องเฮ้ย เมื่อเห็นหัวพร้อมพวงไส้นั้น เด้งกลับมาตก ขลุกขลักอยู่กลางห้อง ชายหนุ่มเบิ่งตามองไปทางหน้าต่าง เขา เห็นมุ้งลวดอลุมิเนียมท่ีหัวเตียงของพลอย บุบเป็นรอยตุงออก ไปด้านนอก มานะเคยดูหนังผีมาหลายเรื่อง เขาบอกตัวเองได้ ทันทีว่าพลอยเป็นกระสือโอมันเป็นเรอื่งจริงหรือน่ีกระสือมี จริงหรือนี่ขณะท่ีมานะกําลังคิดอยู่นั้นหัวของพลอยพร้อมพวง ไส้ก็ลอยข้ึนมาใหม่ แล้วพุ่งออกไปทางหน้าต่างอีกครั้ง เหมือน
เคย มันกระเด้งกลับมาอีกครั้ง พร้อมรอยบุบของมุ้งลวดที่มาก ข้ึน มานะรวบรวมสติเพ่งมอง ออกไม่ได้หรอก ชายหนุ่มนึกใน ใจนอกจากมุ้งลวดแล้วยังมีเหล็กดัดภายนอกอีกชั้นหน่ึงเดี๋ยว ก็หัวแตกตายห่าหรอกมานะซึ่งรวบรวมสติได้แล้วคิดในใจเขา แน่ใจว่ากระสือพลอยคงจะไม่รู้ว่า เขาแอบดูอยู่บนฝูาเพดาน…. หัวกระสือน้ันละความพยายามมันลอยกลับเข้าไปต่อกับร่าง ของพลอย มานะมองเห็นรอยเขียวชํ้าบนหน้าผากของพลอยได้ ชัดเจนชายหนุ่มค่อยๆเลื่อนตัวไต่กลับห้องนอนของตนเองมี เรืองต้องครุ่นคิดมากมาย เขาพบอะไรที่น่าสะพรึงกลัวเข้าให้ แล้ว…. มานะกลับเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มรวบรวมสติ เขาสวด มนต์ท้ังๆที่ไม่เคยทํามาก่อนเลยหากไม่ได้เข้าวัด มานะสงบสติ อารมณ์อยู่นาน ก่อนจะครุ่นคิดเร่ืองราวต่างๆ คืนน้ันเขาไม่ได้ นอนเลยท้ังคืน… รุ่งเช้าซึ่งเป็นวันโรงเรียนหยุด พลอยก็ขอให้ มานะไปช่วยดูมุ้งลวดในห้องเธอ พลอยบอกมานะด้วยสีหน้า แปลกใจเธอไม่รู้ว่าอะไรไปโดนมันเข้าถึงได้บุบบู้บ้ีและมีรอย ฉีกขาดเช่นน้ัน มานะไม่กล้าสบตาพลอยเลย เขายังหวาดกลัว กับภาพท่ีเห็นอยู่ไม่น้อย แต่ด้วยครุ่นคิดมาทั้งคืน มานะจึงบอก ว่าเด๋ียวจะซ่อมให้ พลอยจึงไปทําธุระของเธอ เด็กสาวเดินจาก ไปพร้อมคลําหน้าผากปูอยๆ เจ็บจัง พลอยนึกในใจ หัวเราไป โขกโดนอะไรเข้าเน่ีย พลอยงุนงงสงสัยมานะถอดมุ้งลวดในห้อง พลอยออกมาเอาไปแก้ไขที่ร้านเขาศึกษาวิธีการซ่อมมุ้งลวด มาด้วย เพราะคาดว่ากระสือพลอยจะต้องพุ่งชนมันเสียหายอีก จนได้ เมื่อกลับมา มานะก็แก้ไขเหล็กดัดที่หัวเตียงของพลอย เขาแอบใส่บานพับสปริงติดไว้ เม่ือทดลองผลักมันดู ก็เห็นว่ามัน สวิงเปิดปิดได้เองใส่มุ้งลวดกลับเข้าที่กบั กรอบของเหล็กดัด นั้น แล้วมานะก็ไปนอนเอาแรง ต่ืนมาก็เย็นมากแล้ว คุณนาย ปราณีเรียกหา มานะจึงไปคุยด้วยอยู่ครู่หน่ึง เมื่อหญิงชรากลับ เข้าไปพักผ่อนในห้องนอน มานะก็มาน่ังสํารวจข้าวของท่ีเขา เตรียมไว้ มันมีทั้งมีด ทั้งหลาวเหล็ก กางเขน กระเทียม ลวด หนาม สารพัดอาวุธปราบผี เท่าที่มานะจะคิดออก ด้วย ประสบการณ์จากการดูหนังผี คืนนี้เขากะจะปราบผีกระสือ พลอย…ตกคํ่าพลอยก็รู้สึกเวียนหัวเช่นเคยเธออาบน้ํากินยา แล้วนอน โดยมีสายตาของมานะ ที่แอบดูอยู่บนเพดาน ตลอดเวลาแล้วเม่ือพลอยหลับเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นซํ้ารอยหัว ของพลอยพร้อมพวงอวัยวะภายใน เลื่อนหลุดออกจากลําตัว เหมือนเดิม หัวกระสือพลอย ลอยนิ่งอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะพุ่งไปยัง บานหน้าต่างเดิมอีกคร้ัง คราวนี้ด้วยฝีมือดัดแปลงของมานะ มุ้ง ลวดสะบัดเปิดอ้าออกโดยง่าย หัวนั้นชนบานเหล็กดัดที่ติดบาน พับสปริง ทําให้มันอ้าออกได้ไม่ยากนัก กระสือพลอยก็ลองลอย ออกไปหากินได้เป็นครั้งแรก…มานะรีบปีนลงมาจากฝูาเพดาน ออกจากห้องเขาไปที่ห้องพลอยอย่างเงียบกริบหลังไหล่สะพาย อาวุธปราบผี ด้วยมือส่ันเทาชายหนุ่มไขกุญแจห้องพลอยอย่าง
เบามือ มานะมีหน้าท่ีดูแลบ้าน เขามีกุญแจเปิดล็อคห้องทุกห้องในบ้านได้เม่ือเปิดประตูได้มานะก็เข้าไปยืนขาสั่นอยู่ตรงหน้า ร่างอันปราศจากหัวของพลอย… ชายหนุ่มเอาด้ามเหล็กแหลมท่ี ถือมา เขี่ยเข้าที่ร่างของพลอย ร่างน้ันน่ิงเฉย มานะทดสอบอยู่ นาน ก็ไม่พบว่าร่างอันปราศจากหัวของพลอยจะขยับเขย้ือน มานะฉายไฟฉายไปที่ลําคอด้วนๆของพลอย ชายหนุ่มก็ผะอืด ผะอมเมื่อเห็นรกูลวงโบ๋ลึกลงไปในร่างแต่เขาก็แปลกใจที่ พลอยยังหายใจอยู่ แน่นอนเธอหายใจ หน้าอกกระเพื่อมเป็น จังหวะเห็นชัดเจน มานะวางอาวุธทั้งหมดลงบนพ้ืน เขาค่อยๆ น่ังลงบนของเตียงนอนของพลอย ลําคอท่ีปราศจากหัวน้ันมัน สยดสยองมากสําหรับมานะ เขาจึงคว้าผ้าห่มที่กองอยู่แค่อก ของพลอยเอาไปคลุมลําคอนั้น.. มานะนั่งสงบอกสงบใจอยู่พัก หนึ่ง มือของเขาเขย่าแขนของพลอยเบาๆ แต่ปราศจากกริยา โต้ตอบ แต่เนื้อนุ่มอุ่นของแขนพลอยนั้น ทําให้มานะหัวใจเต้น แรงอีกคร้ัง คราวนี้ไม่ใช่ความกลัว แต่เป็นอารมณ์คุกรุ่นทาง เพศมานะเลกิผ้าห่มจากทางด้านปลายเท้าของพลอยข้ึนมา เอาทั้งหมดไปกองทับไว้ที่คออันปราศจากหัวร่างของพลอยใน ชุดนอน ก็เหมือนปกติธรรมดาของคนนอนหลับ อย่างขลาด กลัว มานะค่อยๆเอามือลูบไปบนเนื้อตัวของพลอย เขาลูบจาก หน้าท้องอันแบนราบ นุ่มมือเหลือเกิน มานะเลื่อนมือขึ้นสูงไป ตามสาปเส้ือนอนมือสัมผัสเข้ากับอกตูมเต่งที่เขาแอบเห็นจาก ในห้องนํ้า มันหยุ่นอุ่นสู้มือมานะ ปลายนิ้วมานะระไปโดน หัวนมสีน้ําตาลอ่อน ภายในเสื้อนอน เม่ือบีบกํานมอวบเต่งน้ัน เต็มๆมือ ควยของมานะก็ลุกชันแข็งผงาดข้ึนมาทันที